"A Pike in Flanders" is a novel enriched by a catchy suspense plot with comic and even erotic touches. More relevantly, we find on each of its pages a message of denunciation and condemnation of the national and world policies the United States have engendered. Making use of three main characters, this detective story shouts at the top of its lungs that we need to attempt to fix the world we are living in.
Daniel Chavarria was an Uruguayan revolutionary and writer, who lived in Cuba since the 1960s. Together with Justo E. Vasco received the award MININT in 1982 for Completo Camaguey, and in 1983 for Primero muerto.
Για τα μάτια σου... θα έχω ανεκτίμητους φίλους τις γνώσεις και πολύτιμους συμμάχους τα οράματα.
Για τα μάτια σου.. η γνώση θα σώσει την ελπίδα και θα δικαιώσει τον κόσμο.
Για τα μάτια σου... η οικουμένη βρήκε νέες παρέες, προσπαθεί να ταυτιστεί με επαναστάσεις λαών, με εξανθρωπισμό της παραγωγής ονείρων. Προσπαθεί να πιστέψει σε δίκαιες κοινωνίες και γνήσιες δημοκρατίες, δεν έχει πειστεί ακόμη για το καλύτερο μέλλον, μα ίσως,τώρα, ίσως γίνει καλύτερη ως πατρίδα των ανθρώπων.
Ο Ντανιέλ Τσαβαρία γράφει ένα φλογερό και ονειροπόλο μυθιστόρημα. Η αντάρτισσα ψυχή του συγγραφέα επαναστατεί, τα βιώματα του σκιαγραφούν το έργο του με αποχρώσεις αριστερής κοσμοθεωρίας και αγώνες άνισους.
Το επαναστατικό του ταμπεραμέντο μιλάει για την Νότια Αμερική με πίστη και ορμή, με το ταλέντο και την τέχνη του καταγγέλλει τις χούντες που τρέφονται με αίμα και παράγουν τρομοκρατία, βία, ανισότητα και παγκοσμιοποίηση προηγμένης απανθρωπιάς.
Κατανοεί και διαδίδει πως το πνεύμα της γνώσης και η αρετή είναι απολύτως ταυτισμένες αξίες.
Μας αφηγείται με απλότητα, διαύγεια και οξυμένη αίσθηση τραγικής δράσης τις ανθρώπινες περιπέτειες ηρώων και αντί-ηρώων.
Οι κοινωνίες της Λατινικής Αμερικής δυσφορούν και σαπίζουν μέσα στην αμορφωσιά, την αλαζονεία, την κατάχρηση εξουσίας, την πολιτιστική αγένεια και την αντιφατική πραγματικότητα.
Μόνο ένας Λατινοαμερικανός συγγραφέας θα μπορούσε να περιγράψει με τόσο πάθος τις κοινωνικές ανατροπές, την παθολογία των εθνών, τα σκουπίδια που έσπειρε η αποικιοκρατία, την ξεκάθαρα άρρωστη πολιτική της Δύσης, τους σπόνσορες της δικτατορίας, τα παιχνίδια των μυστικών υπηρεσιών, τα πολιτικά σκάνδαλα και την γενικευμένη κρίση αξιών.
Όλα αυτά σε ένα πολιτικό-αστυνομικό και βαθιά κοινωνικό μυθιστόρημα αγάπης, ίντριγκας και επαναστατικού ανθρωπισμού.
Η ορμητική του πίστη για τη δύναμη της γνώσης και τη θυσία των ατομικών συμφερόντων επηρεάζεται απο την κλασική ελληνική αρχαιότητα και φθάνει ως την ευγονική του Χίτλερ και τα απέραντα νεκροταφεία των ζωντανών του Γ´κόσμου.
Αυτό το βιβλίο το συνέθεσε ένας θαυμαστής του Πλάτωνα και του Γιάννη Αγιάννη που ορκιζόταν στην ουτοπία της αριστεράς και στο όνομα του Φιντέλ Κάστρο.
-En la literatura latinoamericana, sin hacer ruido, siempre hay gente que hace cosas diferentes por similares que puedan ser en ciertos aspectos.-
Género. Novela.
Lo que nos cuenta. Tres personajes de muy distinta condición, origen, formación e intereses terminan participando en un extraño concurso organizado por una desconocida Fundación Pro Veritate que, mediante la resolución de extraños enigmas, va otorgando premios de cuantías considerables.
¿Quiere saber más de este libro, sin spoilers? Visite:
Πολύ ωραίοι χαρακτήρες και πολλά κοινωνικά μηνύματα! Το απόλαυσα και μπορώ να πω πως διαβάστηκε νεράκι...Διαβάζοντας το παρακολουθούμε τις ζωές τριών εντελώς διαφορετικών ανθρώπων, μια μυστήρια οργάνωση που σκορπάει γρίφους στις εφημερίδες και υπόσχεται να μοιράσει εκατομύρια ευρω και όλα αυτά κατά την διάρκεια του δευτέρου πολέμου στο Ιράκ το 2003! Σίγουρα σου εξαπτει την περιέργεια απο την αρχή!!!
Esta novela tiene una estructura compleja, en la cual al principio encontramos a tres personajes notablemente distintos: un arqueólogo inglés y homosexual que reside y trabaja en Grecia; un maestro italiano de lenguas clásicas con un serio problema para controlar sus obsesiones heterosexuales; y un ajedrecista español, antiguo sacerdote, e individuo notablemente feo, que descubre repentinamente la fuerza de la sexualidad. La relación entre ellos se establece porque los tres comienzan a participar en una extravagante competencia de solucionar enigmas, cada uno desde su lugar de residencia. Estos enigmas vienen siendo uno de los elementos más interesantes del libro, porque se basan en tener un conocimiento bastante avanzado de la cultura clásica y ser capaz de captar referencias a menudo muy sutiles. Pero Chavarría los desarrolla y explica con bastante inteligencia. El libro hace una curiosa propuesta relacionada con la educación, que entra en contradicción absoluta con las ideas que actualmente se manejan al respecto. Pues niega el valor de una enseñanza puramente pragmática y resalta el valor de una educación basada en conocimientos que sirven, esencialmente, para desarrollar una inteligencia crítica, aunque no se puedan relacionar con realidades habituales y cotidianas.
Πώς είναι μερικά καλοκαιρινά βράδια που κάθεσαι στην ήσυχη φεγγαρόλουστη αυλή πίνοντας ένα ποτήρι κρασί, παρέα με οικογένεια ή φίλους, και σε ένα πνεύμα νοσταλγίας θυμόσαστε ιστορίες από τα παλιά, για τον τάδε ή τον δείνα; Αστείες ιστορίες ως επί το πλείστον, ενίοτε εξωφρενικές αλλά σίγουρα διασκεδαστικές. Ή αναγνωστική εμπειρία των βιβλίων του Τσαβαρία μου θυμίζει ακριβώς αυτό. Σαν να τα λέμε με παλιούς καλούς φίλους.
Οι ήρωες του Τσαβαρία είναι άνθρωποι πάντα ενδιαφέροντες, ποτέ αδιάφοροι, όχι κατά ανάγκη συμπαθητικοί ή μάλλον σου προκαλούν ένα είδος συμπάθειας με τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο. Καλλιεργημένοι, με κοινωνικές ευαισθησίες, πάθη στα οποία συχνά υποκύπτουν, καλές προθέσεις σε άτυχες συγκυρίες. Έτσι και σε αυτό το βιβλίο, ένας Ισπανός σκακιστής, πρώην καλόγερος, με κοινωνική αγχώδη φοβία, ένας Αγγλοινδός γκέι αρχαιολόγος και ένας ηδυπαθής οικογενειάρχης Ιταλός, εμβριθής γνώστης της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας βρίσκονται δίπλα δίπλα στις σελίδες καίτοι άγνωστοι μεταξύ τους, ενώ οι ιστορίες τους ξετυλίγονται εξάπτοντας την περιέργεια για το κοινό νήμα που τις ενώνει. Το παρόν του βιβλίου είναι η χρονιά 2003, με φόντο τον πόλεμο του Ιράκ, την 2η θητεία του νεότερου Μπους, την αρχή της χιλιετίας που έχει ξεκινήσει δυσοίωνα και φαίνεται σαν μη θέλει να βελτιωθεί.
Η ζωή του ίδιου του Τσαβαρία είναι μυθιστορηματική. Από το βιογραφικό του μαθαίνουμε: γεννήθηκε το 1933 στην Ουρουγουάη και στα είκοσί του μπάρκαρε σε ένα πλοίο για την Ισπανία. Περιπλανήθηκε στην Ευρώπη, πότε δουλεύοντας ως φορτοεκφορτωτής στο Αμβούργο και πότε ως ναύτης σε ελληνικό πλοίο. Επιστρέφοντας στην λατινική Αμερική ολοκλήρωσε τις σπουδές φιλολογίας και εργάστηκε ως ηθοποιός στο Μοντεβίδεο. Ενταγμένος στην αριστερά, βρίσκεται στην Βραζιλία, όπου μετά το πραξικόπημα του δημοκρατικού προέδρου Goulart καταφεύγει στις ζούγκλες του Αμαζονίου. Εκεί εργάζεται στο Duty Free του τοπικού αεροδρομίου και κάνει λαθρεμπόριο ουίσκι και τσιγάρων. Παράλληλα συνδέεται με το E.L.N., το κίνημα των ανταρτών του Φιντέλ Κάστρο. Στις 27 Οκτωβρίου 1969, το στρατηγείο του E.L.N. του διαμηνύει ότι ένας αντάρτης αυτομόλησε δίνοντας στην αστυνομία μία λίστα με ονόματα όπου εμφανιζόταν και το δικό του. Την επομένη επιβιβάζεται σ' ένα μικρό αεροπλάνο και οπλισμένος μ' ένα περίστροφο αναγκάζει τον πιλότο ν' αλλάξει πορεία προς την Κούβα. Έκτοτε έζησε στην Αβάνα μέχρι και το θάνατό του το 2018 και δίδασκε αρχαία ελληνικά, λατινικά και κλασική φιλολογία. Έχοντας ζήσει λοιπόν μια τέτοια ζωή, πώς θα μπορούσε να λείπει η περιπέτεια από τα βιβλία του;
Ένα βιβλίο με διάχυτη την ανησυχία για το παρόν και μέλλον, που διατρανώνει την ανάγκη να ανακοπεί η καθοδική πορεία της ανθρωπότητας που περιλαμβάνει πολέμους, μαζική φτώχεια, απουσία δημοκρατίας, περιβαλλοντική καταστροφή. Ένα βιβλίο που υμνεί την καλλιεργημένη ανιδιοτέλεια, που θέλει να κρατήσει ζωντανές τις ελπίδες που η γενιά της νεότητα του συγγραφέα έτρεφε και τόσο οδυνηρά είδε να διαψεύδονται.
Ένα βιβλίο που ξεκινά με έναν εξαιρετικά κινηματογραφικό τρόπο — τρεις διαφορετικοί άνθρωποι, σε τρία διαφορετικά μέρη του κόσμου, διαβάζουν κάτι σε μια εφημερίδα και σταματούν απότομα ό,τι κάνουν. Από εκεί και πέρα, η αφήγηση μετατρέπεται σταδιακά από μια ιστορία μυστηρίου σε ένα πολιτικό και κοινωνικό μανιφέστο, με την χαρακτηριστική γραφή του Τσαβαρία: απλή, άμεση, αλλά και βαθιά στοχαστική.
Η δύναμη του βιβλίου βρίσκεται στην ιδέα και στην ατμόσφαιρά του, όχι τόσο στην πλοκή. Ο συγγραφέας δεν επιδιώκει να δώσει όλες τις απαντήσεις· αφήνει ένα αίσθημα ανολοκλήρωτου στο τέλος, όμως αυτό δεν με επηρέασε όσον αφορά στην απόλαυση του έργου του. Οι τρεις ήρωες δεν μας αποκαλύπτουν την τελική τους πορεία — κι αυτό είναι μέρος της γοητείας του βιβλίου: το αίσθημα ότι ο κύκλος δεν κλείνει ποτέ οριστικά.
Συνολικά, ένα πολύ όμορφο και διαφορετικό ανάγνωσμα, που συνδυάζει πολιτική σκέψη και λογοτεχνική απλότητα. Δεν είναι το βιβλίο που θα εντυπωσιάσει με περίτεχνη γραφή, αλλά σε κερδίζει με την ειλικρίνεια και την ατμόσφαιρά του. Πολύ καλή επιλογή!