Η καρδιά του βράχου

by Μαρία Τζιρίτα, Maria Tzirita

Ο Μάξιμος γεννιέται σε ένα χωριό της ορεινής Κορινθίας. Η αδυναμία που του δείχνει ο πατέρας του προκαλεί τη ζήλια και τελικά το μίσος του μεγαλύτερου αδελφού του προς το πρόσωπο του. Η ζωή θα τα φέρει έτσι που τα δυο αδέλφια μεγαλώνοντας θα χαθούν ο ένας από τη ζωή του άλλου. Ο Μάξιμος θα διαμορφώσει έναν τίμιο και ακέραιο χαρακτήρα, στηρίζοντας τους γονείς του στο χωριό, αλλά η ζωή θα του δείξει το σκληρό της πρόσωπο και σύντομα οι απώλειες που θα βιώσει θα τον μεταμορφώσουν σε έναν σκληρό βράχο.

Όταν μερικά χρόνια αργότερα γνωρίζει τη Σαβίνα, η καρδιά του θα ζωντανέψει και πάλι. Όμως εκεί που οι πληγές του παρελθόντος δείχνουν να έχουν επουλωθεί, η επιστροφή του άσωτου αδελφού του θα ανατρέψει για ακόμα μια φορά όλες τις ισορροπίες στη ζωή του.

Μετά από τόσα χτυπήματα θα καταφέρει τελικά ο Μάξιμος να μείνει πιστός στα λόγια του αγαπημένου του παππού που τον στοιχειώνουν μια ζωή;



«Ποτέ να μην αδικήσεις κανέναν άνθρωπο. Η αδικία είναι ό,τι χειρότερο στη ζωή, αγόρι μου. Και να πληγωθείς και να πονέσεις, πόνο μη δώσεις. Και ν’ αδικηθείς, μην αδικήσεις. Να είσαι ταπεινός. Την καρδιά σου βράχο να κάνεις αν χρειαστεί, μα στην αδικία μην παραδοθείς...»

464 pages, Paperback

First published February 8, 2018

About the author

Η ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967.

Από μικρή ηλικία έγραφε διηγήματα εμπνευσμένα από την καθημερινότητα, και στο σχολείο αρκετές εκθέσεις της είχαν διακριθεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Σπούδασε ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία, με αντικείμενο τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Ασχολήθηκε με τη διδασκαλία, αλλά τα τελευταία χρόνια την κέρδισε ο κόσμος των επιχειρήσεων και του μάρκετινγκ.

Σήμερα εργάζεται ως υπεύθυνη πωλήσεων σε κατασκευαστική εταιρεία στη Γλυφάδα. Έχει μια κόρη και το χόμπι της είναι τα ενυδρεία. Λατρεύει τα ζώα και πολύ συχνά γράφει ιστορίες με πρωταγωνιστές τα αγαπημένα της χρυσόψαρα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν με μεγάλη επιτυχία τα μυθιστορήματά της ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, το οποίο είναι εμπνευσμένο από μια αληθινή ιστορία, ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ, κοινωνικό μυθιστόρημα, ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΥΡΙΟ, μυθιστόρημα με προεκτάσεις επιστημονικής φαντασίας, ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ένα βιβλίο που εξυμνεί τη φιλία, Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΑΓΑΠΑΕΙ, επίσης βασισμένο σε αληθινή ιστορία, ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ, κοινωνικό-αστυνομικό μυθιστόρημα και ΚΛΕΙΣΜΕΝΗ ΠΥΛΗ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ, βασισμένο σε αληθινή βιωματική εμπειρία. Στις 19 Φεβρουαρίου 2015 κυκλοφορεί το νέο της μυθιστόρημα ΙΟΛΗ, κοινωνικού περιεχομένου. Όλα της τα βιβλία έχουν γίνει Best Seller, ξεπερνώντας σε πωλήσεις τα 230.000 αντίτυπα.

Reviews

[Vaso · Rating 4 out of 5]

Με αυτό το βιβλίο η συγγραφέας δεν πρωτοτυπεί. Είναι μια ιστορία που παρόμοια της σίγουρα έχουμε διαβάσει. Αυτό όμως που κάνει η κα Τζιρίτα, είναι να μην εκβιάζει συναισθήματα από τους αναγνώστες της. Θεωρώ πως το μήνυμα που θέλει να περάσει με αυτό της το πόνημα, είναι το μεγαλείο που κρύβει η συγχώρεση.

[Georgia · Rating 4 out of 5]

Δείτε επίσης και στο Chill and read

Ο τρόπος με τον οποίο γράφει η Μαρία Τζιρίτα σε μαγνητίζει! “Η Καρδιά του βράχου” είναι το τελευταίο της βιβλίο που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός και έρχεται να μας διδάξει πως να είμαστε άνθρωποι.

Σε ένα χωριό της ορεινής Κορινθίας, ζει μια οικογένεια με δυο γιους πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους. Ο μικρός γιος, ο Μάξιμος, είναι υπόδειγμα παιδιού. Ακούει πάντα τους γονείς του, δεν τους στενοχωρεί, είναι καλός, τίμιος, ηθικός και ακέραιος. Φαίνεται επίσης πως είναι η αδυναμία του πατέρα τους, πράγμα που κάνει τον αδερφό του να τον ζηλεύει τόσο πολύ που θα φτάσει να τον μισεί. Η σχέση των δύο αδερφών θα δηλητηριαστεί και μεγαλώνοντας θα χαθούν ο ένας από τη ζωή του άλλου.

Ο Μάξιμος θα μεγαλώσει με τις αρχές και τις αξίες που είχε από παιδί και με τα λόγια του παππού του να τον συντροφεύουν σε ότι κάνει, σύμβουλος στη ζωή και στην πορεία του. Όσο καλός άνθρωπος είναι εκείνος, τόσο σκληρή είναι η ζωή που του έμελλε να ζήσει. Κι έτσι, αφού έχει περάσει τόσες δυσκολίες, θα μεταμορφωθεί σε ένα σκληρό βράχο, χωρίς αισθήματα και όρεξη για τις χαρές της ζωής. Όταν όμως γνωρίσει τη Σαβίνα, η καρδιά του θα ζεσταθεί και πάλι και θα επιστρέψει στη ζωή. Αλίμονο όμως, οι πληγές του παρελθόντος θα είναι πάντα εκεί και ο άσωτος αδερφός του θα έρθει και πάλι να του ταράξει τη ζωή.

«Ποτέ να μην αδικήσεις κανέναν άνθρωπο. Η αδικία είναι ό,τι χειρότερο στη ζωή, αγόρι μου. Και να πληγωθείς και να πονέσεις, πόνο μη δώσεις. Και ν’ αδικηθείς, μην αδικήσεις. Να είσαι ταπεινός. Την καρδιά σου βράχο να κάνεις αν χρειαστεί, μα στην αδικία μην παραδοθείς…»

Η Μαρία Τζιρίτα, στο νέο της βιβλίο μιλάει για τη σημασία της αγάπης και πως αυτή διαμορφώνει έναν άνθρωπο. Πόσο καλό κάνει σε κάποιον η αγάπη που δέχεται απλόχερα σε όλες τις μορφές και πόσο κακό του κάνει όταν τη στερείται ή όταν νιώθει ότι τη στερείται. Η ιστορία που μας περιγράφει με τα δύο αδέρφια δείχνει πως ο μικρός δέχεται την απλόχερη αγάπη και αποδοχή του πατέρα του και πως ο μεγάλος αισθάνεται ότι του λείπουν και τα δύο. Όσο και να τον αγαπά η μητέρα του και να του το δείχνει, δεν αρκεί, χρειάζεται την ίδια αποδοχή και από τους δύο γονείς. Αλλιώς θα οδηγηθεί στη ζήλια, θα ψάξει αλλού να βρει την αναγνώριση και την αποδοχή, με καταστροφικά πολλές φορές αποτελέσματα.

Παράλληλα, αναφέρεται στο ήθος και τις αξίες που τείνουν να εκλείψουν στις μέρες μας, όπως είναι ο σεβασμός, η τιμιότητα και ο ακέραιος χαρακτήρας. Να κρατάει κανείς το λόγο του όταν τον δίνει. Να μην αδικεί τους άλλους, ακόμα κι αν ο ίδιος έχει αδικηθεί. Να μην πληγώνει και να μην πονάει κανέναν, ακόμα κι αν υπάρχει λόγος να το κάνει.

Κι ακόμη μας θυμίζει ότι ποτέ δεν είναι αργά να μετανιώσουμε για αυτά που έχουμε κάνει, να ζητήσουμε συγχώρεση και να συγχωρέσουμε και οι ίδιοι τον εαυτό μας.

[Ioanna Xristodoyloy · Rating 2 out of 5]

Ο Βασιλάκης Καΐλας σε νέες περιπέτειες....

[Lena Papanikolaou · Rating 5 out of 5]

https://lovebooksloveread.blogspot.gr...
Όλοι ψάχνουμε μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή!Τα πάντα συμβαίνουν για κάποιο λόγο!Νιώθω αφάνταστη τυχερή γιατί είχα την χαρά και την τιμή να το διαβάσω από τους πρώτους! Η ιστορία ξεκινά την δεκαετία του 60 και συνεχίζει μέχρι και σήμερα!Μέσα στις 450 σελίδες του βιβλίου βλέπεις τις μεγάλες κοινωνικές αλλαγές του τότε και του σήμερα αλλά και τις πιο προσωπικές στιγμές μέσα από τις ζωές των ηρώων. Ζεις τα λάθη τους, τα πάθη τους, το μίσος τους ,τη ζήλια τους, τα πρώτα σκιρτήματα του έρωτα ,την αδικία, την απώλεια την πίκρα και νιώθεις σε αφάνταστο βαθμό κάποιες φορές λύπη και κάποιες σίγουρα έντονη οργή .Η συγγραφέας καταφέρνει και ζωντανεύει τους ήρωες της με ένα τρόπο μοναδικό .Σε ταξιδεύει με την τόσο ξεκούραστη και λιτή γραφή της χάνεσαι μέσα στις σελίδες του βιβλίου καρδιοχτυπάς και αγωνίας για τη συνέχεια.Ζητάς απεγνωσμένα τη λύτρωση.Ακολουθώ πιστά την Μαρία χρόνια τώρα.Αγαπώ την αισιοδοξία που αναβλύζουν όλα της τα βιβλία!Ξέρω ότι θα φτάσω στο τέλος και θα δω την πολυπόθητη λύτρωση των ηρώων!Έρχεται πάντα η δικαίωση του ήρωα αλλά και του αναγνώστη μέσα από την μαγική μορφή της αληθοφάνειας!Γιατί ποτέ δεν παύουμε να ελπίζουμε για ένα καλύτερο αύριο!Οι βαθιά ανθρώπινοι χαρακτήρες και η καινούργια ιστορία, της συγγραφέως κατάφεραν για άλλη μία φορά να με συγκινήσουν το ίδιο δυνατά και κλείνοντας το βιβλίο να χαραχθεί ένα χαμόγελο στα χείλη μου ! ΓΙΑΤΙ πέρα από τα ποικίλα συναισθήματα που ένιωσα αγάπησα όπως θα αγαπήσετε και εσείς τον Μάξιμο και του άξιζε το καλύτερο!ΓΙΑΤΙ όπως έγραψα στην αρχή τα πάντα συμβαίνουν για κάποιους λόγους !ΓΙΑΤΙ όλοι θέλουμε μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή ! Το μόνο σίγουρο ? Όλοι θα ήθελαν δίπλα τους ένα ήρωα σαν το Μάξιμο! Στο μόνο που διαφωνώ ? Στο τίτλο! Η καρδιά του βράχου ήταν τελικά από Ζάχαρη!!!! Τον αγάπησα!

[Γιώτα Παπαδημακοπούλου · Rating 4 out of 5]

Τα τελευταία χρόνια ακολουθώ πιστά τη Μαρία Τζιρίτα, όχι τόσο λόγω της πρωτοτυπίας του έργου της, αλλά εξαιτίας της απίστευτης τρυφερότητας και της ανακουφιστικής αισιοδοξίας που προσφέρουν τα βιβλία της. Εκεί που το μαύρο φαίνεται να κυριαρχεί στη ζωές μας, και στη λογοτεχνία ενίοτε, η Μαρία παραμένει πιστή στην θετικότητα που την χαρακτηρίζει ως άνθρωπο, κάνοντάς σε κι εσένα να πιστεύεις, μέσα από τα βιβλία της, πως όσο σκοτάδι κι αν υπάρχει γύρω μας, πάντα το φως είναι πιο δυνατό και μπορεί να το διώξει, αρκεί να μην παρασυρθούμε από αυτό, αρκεί να μην το αφήσουμε να μας κυριεύσει, ακόμα και τις στιγμές εκείνες που οι όποιες αδυναμίες μας μπορούν να μας σπρώξουν προς τα εκεί. Μια τέτοια ιστορία είναι και "Η καρδιά του βράχου".

Πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, ο Μάξιμος, ένας αδαμάντινος, θα λέγαμε, χαρακτήρας, ένας άνθρωπος με ποιότητα, ήθος και αγνότητα ψυχής, σαν από τη γέννα του ακόμα. Γεννημένος σ' ένα χωριό της Κορίνθου την δεκαετία του '60, ήταν το αγαπημένο παιδί του πατέρα του, γεγονός που τον έφερε αντιμέτωπο με τον μεγαλύτερο αδερφό του, οι δρόμοι των οποίων, στην πορεία της ζωής τους, χώρισαν με το φευγιό του δεύτερου απ' τον τόπο του. Τα χρόνια περνάνε και ο Μάξιμος μένει πιστός στις ρίζες και στην οικογένειά του, μέχρι που οι συμφορές και οι απώλειες τον βρίσκουν η μία πίσω από την άλλη, κάνοντάς τον να χάσει την πίστη του στη ζωή και σκληραίνοντας την ψυχή του. Κι εκεί που θαρρείς πως τίποτα δεν μπορεί να ζεστάνει και πάλι την καρδιά του, γνωρίζει τη Σαβίνα και όλα αλλάζουν. Όμως, πάνω που οι ισορροπίες πάνε να επανέλθουν στη ζωή του, ο αδερφός του επιστρέφει σ' αυτήν και την απειλεί με την παρουσία του. Άραγε, θα μπορέσει ο Μάξιμος να μείνει σταθερός στις αξίες και στο ήθος του;

Από τη δεκαετία του '60 μέχρι το σήμερα μάς ταξιδεύει η Μαρία Τζιρίτα, παρουσιάζοντάς μας με τρόπο απλό και άμεσο όλο τις κοινωνικοπολιτικές αλλαγές στο διάστημα αυτών των δεκαετιών, χωρίς να κουράζει ή να προσπαθεί να παραδώσει μαθήματα Ιστορίας, δείχνοντάς μας μέσα από απλές στιγμές τις καθημερινότητας το πόσο αυτές άλλαξαν κι επηρέασαν τις συνθήκες ζωής, τους ανθρώπους, τις αντιλήψεις και τη νοοτροπία του. Και ούσα Πελοποννήσια, όπως, άλλωστε, και η Μαρία, διαβάζοντας κείμενα που αναφέρονται στον τόπο μου, στα μέρη όπου έχω τις παιδικές μου αναμνήσεις, δεν μπορώ να μην αισθάνομαι μια κάποια ταύτιση, αλλά και μια βαθιά συγκίνηση, γιατί αυτά που περιγράφει δεν είναι απλά στιγμές που παρακολουθώ ως τρίτος, μα στιγμές με τις οποίες έχω μεγαλώσει, είτε βιώνοντάς τες η ίδια είτε μέσω των αφηγήσεων της οικογένειάς μου.

Επιστρέφοντας στα των ηρώων, λοιπόν, και όπως ήδη προανέφερα, ο Μάξιμος είναι από τους χαρακτήρες εκείνους που δεν μπορείς να μην αγαπήσεις. Ή που, έστω, αν δεν αγαπήσεις με όλη σου την καρδιά, σίγουρα δεν μπορείς να νιώσεις αρνητικά συναισθήματα απέναντί του. Ακόμα και τις στιγμές εκείνες που μέσα σου σιγοκαίει ο θυμός για ορισμένες αποφάσεις και αντιδράσεις του, επειδή εσύ λειτουργείς με το κανιβαλίστικο ένστικτο της κοινωνίας του σήμερα που σ' έ��ει γαλουχήσει και σε μεγαλώσει στα σπλάχνα της, ακόμα και τότε δεν μπορείς να τον κακοχαρακτηρίσεις, να του φορέσεις ταμπέλες. Δεν μπορείς καλά-καλά ν' ακολουθήσεις την παρόρμηση που θα σε έκανε να πεις: "Εγώ δεν θα το έκανα αυτό!". Ξέρεις πως δεν θα το έκανες, όπως ξέρεις ακόμα καλύτερα πως δεν έχει σημασία. Γιατί, ίσως, αυτό που πραγματικά μετράει είναι αυτό που δεν θα έκανες.

Το σίγουρο είναι πως διαβάζοντας κανείς το βιβλίο αυτό θα αισθανθεί πολλά και ποικίλα συναισθήματα και αυτά στο έπακρο. Θα ταυτιστεί με τους χαρακτήρες και με τα βιώματά τους, θα νιώσει μέρος της ζωής τους και θα κατανοήσει εις βάθος τα πάθη, τα λάθη, τις ζήλιες, τις αποφάσεις εκείνες που έπρεπε ή που δεν έπρεπε να έχουν πάρει και τους λόγους που οδηγήθηκαν εκεί που τελικά έφτασαν, την απώλεια και το μέγεθος της ζημιάς που αυτή μπορεί να προκαλέσει, όποιο κι απ' τα χιλιάδες πρόσωπά της κι αν φοράει. Το μοναδικό ψεγάδι, αν θέλετε, που βρήκα, είναι το τέλος, όχι επειδή είναι πιο λυτρωτικό απ' όσο θα το ήθελα -αλίμονο αν δεν έρθει μια κάθαρση στο τέλος μιας διαδρομής γεμάτης εμπόδια-, αλλά γιατί που φάνηκε κάπως βεβιασμένο και, ίσως, λιγάκι πιο εύκολο και ομαλό απ' ότι θα έπρεπε να είναι. Παρ' όλα ταύτα, "Η καρδιά του βράχου" είναι ένα βιβλίο που συστήνω, τόσο στους παλιούς, όσο και στους νέους αναγνώστες της Μαρίας Τζιρίτα, που θέλουν να την γνωρίσουν μέσα από την πένα της.

[Ευαγγελία · Rating 2 out of 5]

Αν σας αρέσουν οι παλιές ελληνικές ταινίες του Ξανθόπουλου θα το λατρέψετε. Εμένα δυστυχώς δεν μου αρέσουν. Το διάβασα απλά και μόνο για να μην το αφήσω στη μέση και γιατί η γραφή της κ. Τζιρίτα είναι ενδιαφέρουσα. Η πλοκή του όμως δεν μου κέντρισε καθόλου το ενδιαφέρον.

[Dimitra Patsi · Rating 1 out of 5]

Βαρετό

[Χ. ΚΟΥΡΟΥΠΑΚΗ · Rating 5 out of 5]

Η ιστορία μας ξεκινά από την δεκαετία του 60 ως την σημερινή εποχή. Η Αιμιλία και ο Αντώνης είναι ένα ζευγάρι που έφτιαξε μια όμορφη οικογένεια σε κάποιο ορεινό χωριό της Κορινθίας και την μεγάλωσαν έχοντας αποκτήσει δυο γιους τον Ζαχαρία τον μεγαλύτερο και κάποια χρόνια μετά τον Μάξιμο. Η αδυναμία όμως που έδειξε ο πατέρας από την πρώτη στιγμή για τον Μάξιμο, ήταν καταλυτική για την ζήλια και κάποιες φορές το μίσος που άρχισε να αισθάνεται ο μεγαλύτερος αδερφός. Ο Μάξιμος μεγαλώνει χτίζοντας ένα ακέραιο χαρακτήρα, έχοντας πάντα μέσα του τα λόγια του αγαπημένου του παππού……. «Ποτέ να μην αδικήσεις κανένα άνθρωπο.
Η αδικία είναι ότι χειρότερο στη ζωή, αγόρι μου.
Και να πληγωθείς και να πονέσεις, πόνο μη δώσεις.
Και να αδικηθείς, μην αδικήσεις. Να είσαι ταπεινός.
Την καρδιά σου βράχο να κάνεις αν χρειαστεί,
Μα στην αδικία μην παραδοθείς…»
Μέσα από την ροή της ιστορίας ο κάθε ήρωας μας δίνει κομμάτια του εαυτού του, δείχνει τις καλές και τις κακές του πλευρές , ξεγυμνώνεται μπρος τα μάτια μας η διαφορετικότητα του κάθε χαρακτήρα με τις αδυναμίες , τα λάθη και τα πάθη τους ακόμα και τις σκέψεις τους στη διάρκεια της κοινής τους ζωής.
Ο Αντώνης , ο πατέρας είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει την οικογένεια του , δίκαιος και κάποιες φορές τρυφερός, όμως μεγαλωμένος με το πρότυπο του « άντρα η κεφαλή της οικογένειας» άρα έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε αυτήν , οπότε κάποιες φορές για να αποδώσει δικαιοσύνη ακόμη και μέσα στην οικογένεια γίνεται οξύθυμος και κάποιες φορές βίαιος. Η γυναίκα του η Αιμιλία, μια γυναίκα υποταγμένη στην θέληση του άντρα της, από την αγάπη της για αυτόν , ενώ βλέπει κάποιους λάθος χειρισμούς του όσον αφορά το μεγάλωμα των γιων τους , δεν του φέρνει αντιρρήσεις και αποδέχεται τον τρόπο του. Ο Ζαχαρίας ή Ζάχος, ο πρώτος γιος είναι ένας δύσκολος χαρακτήρας που χωρίς λόγο αισθάνεται αδικημένος. Έτσι μεγαλώνει έχοντας αναπτύξει μέσα του έντονες κακίες και συνεχίζει να ζει χωρίς αίσθηση κινδύνου και εκτός ορίων κάποιες φορές. Ο δεύτερος γιος ο Μάξιμος ένας χρυσός χαρακτήρας ένας άνθρωπος με ποιότητα ψυχής, ακέραιος, δοτικός, σοφός και τίμιος ακόμη και από την νεαρή του ηλικία, με συναισθηματικό πλούτο, είναι ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας. Στην πορεία της ζωής τους , ο μεγάλος αδερφός μετά από ένα άσχημο γεγονός εξαφανίζεται και μένει μόνος του ο Μάξιμος να στηρίξει τους γονείς του. Ένας άνθρωπος με τόση καλοσύνη και λεβεντιά που είναι η χαρά της κάθε μάνας , μέχρι την στιγμή που ο πόνος και οι απώλειες θα τον χτυπήσουν η μια μετά την άλλη και θα τον κάνουν να χάσει την πίστη του στη ζωή και να γίνει σκληρός σαν βράχος. Και εκεί γνωρίζει την Σαβίνα, το πρόσωπο- κλειδί της ιστορίας που θα καταφέρει να ζεστάνει πάλι την καρδιά του. Και εκεί που καταφέρνει μετά από τόσο πόνο να βρει κάποιες ισορροπίες η επανεμφάνιση του αδερφού του θα τα ανατρέψει όλα; Πόσο εύκολο είναι να συγχωρέσεις τους ανθρώπους που σε πόνεσαν τόσο πολύ , πόσο εύκολο είναι να μείνεις σταθερός στις αξίες σου όταν ο ίδιος σου ο αδερφός σε πληγώνει και σε αδικεί;
Ένα βιβλίο με βαθιά ανθρώπινους χαρακτήρες, με λιτή και όμορφη γραφή που σε παρασύρει στην ροή της ιστορίας και σε κρατάει σε διαρκή αγωνία για την εξέλιξη.
Η καρδιά του βράχου, είναι μια ιστορία που οι χαρακτήρες της είναι καθηλωτικοί και κρύβει βαθιά συναισθήματα και νοήματα ζωής. Ένα βιβλίο που πέρα από το υπέροχο εξώφυλλο του αξίζει να το διαβάσετε, θα το λατρέψετε!!!!

[Chitoula Papazoglou · Rating 5 out of 5]

Πόσο εύκολο είναι να συγχωρείς ανθρώπους που σε πόνεσαν, πλήγωσαν και σε αδίκησαν. Με συνοδοιπόρο του,τα λόγια του παππού του, ο Μάξιμος, παρά τα χτυπήματα της μοίρας, θα καταφέρει να δείξει το μεγαλείο της ψυχής του. Το ταξίδι της ζωής του ξεκινάει από την Κόρινθο, συνεχίζεται στον Καναδά και επιστρέφει πάλι πίσω. Μια ιστορία γεμάτη πολλά συναισθήματα, χαρά, λύπη, μίσος, οργή και συγκίνηση. Μια ιστορία γεμάτη αληθινά μηνύματα. Μια ιστορία για την σχέση δυο αδελφών, την αγάπη, τη συγχώρεση, και τη ψυχή ενός άντρα, που προσπαθεί να ορθοποδήσει. Ένα βιβλίο για τους άντρες για να θυμηθούν ξανά τι σημαίνει Άντρας. Ένα βιβλίο για τις γυναίκες, ώστε να μην πάψουν ποτέ να ελπίζουν πως θα τον βρουν. Ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί.

Διαβάστε την κριτική μου για το βιβλίο εδώ

[Maria · Rating 2 out of 5]

Ντάξει.....
Σαν να βλέπω ελληνική ταινία με τον Ξανθόπουλο και την Βούρτση.
Το βιβλίο δεν μου άρεσε.

[Αναστασια · Rating 5 out of 5]

Αγαπημενη συγγραφεας η κυρια Τζιριτα..Η γραφη της ξυπναει πολλα συναισθηματα προσωπικα σε μενα και ειναι τροφη για τη σκεψη μου..Μου αρεσουν πολυ τα βιβλια της γιατι εχουν κυριως κοινωνικο περιεχομενο και ξεδιπλωνουν θεματα που αφορουν ολων των ειδων τις σχεσεις..Η αληθεια ειναι οτι Ο Μαξιμος ειναι ενας χαρακτηρας που αγαπησα πολυ αλλα ορισμενες φορες με προβληματισε..Η τοση καλοσυνη που ειχε η ψυχη του με εβαλε σε σκεψεις αναμεικτες..Αλλοτε θυμωνα μαζι του γιατι παραηταν καλος για να ειναι αληθινος αλλα στο τελος βγηκε μπροστα μου μια απολυτη αληθεια που με εβγαλε απο το διλλημα..Μακαρι να υπηρχαν πολλοι Μαξιμοι σε αυτη τη ζωη..Δεν θα πω περισσοτερα η κυρια Τζιριτα παντα καταφερνει με την γραφη και την ευαισθησια της να περναει δυνατα μυνηματα..

[KIRIAKI(Dominica Amat) · Rating 3 out of 5]

https://dominicamat.blogspot.com/2018...

Πρίν λίγες μέρες έφτασε στα χέρια μου το νέο βιβλίο από την συγγραφέα κυρία Μαρία Τζιρίτα με τίτλο ''Η καρδιά του βράχου''.Στην αρχή είχα σκεφτεί να το αφήσω για το καλοκαίρι αλλά επειδή είναι το πρώτο της βιβλίο που διαβάζω αποφάσισα να το ξεκινήσω σήμερα.Είναι ένα αρκετά καλογραμμένο βιβλίο,με ωραίο λόγο καί γρήγορη ευχάριστη ροή.Όσον αφορά την πλοκή-να σας πώ την αλήθεια-ήθελα κάτι πιο δυνατό.Δεν έχανε σαν ιστορία απλά θα την ήθελα κάπως πιο ενισχυμένη.Τα γεγονότα είναι σημαντικά καί περνάνε μηνύματα που ίσως έχουν χαθεί πλέον στις ημέρες μας.Επίσης βλέπουμε τις σχέσεις ανάμεσα στα αδέρφια,την στάση των γονέων απέναντι στα παιδιά τους καί πως τελικά εξελίσσονται μέσα στα χρόνια.Σίγουρα τα παιδιά δεν πρέπει να τα ξεχωρίζουν οι γονείς τους αλλά να τα αγαπάνε καί να τα φροντίζουν το ίδιο.Εκείνοι σε μεγάλο βαθμό πλάθουν τον χαρακτήρα τους.Η πίστη στο θεό καί οι αξίες που είχαν οι άνθρωποι τα προηγούμενα χρόνια καί πλέον τείνουν να εκλείψουν είναι ο κύριος άξονας που θα κινηθούν οι ήρωες.Η αγάπη ξεπερνάει τα πάντα καί μέσα από αυτήν οι άνθρωποι συγχωρούν καί γίνονται καλύτεροι.Εγώ το θεωρώ ένα καλό συμπαθητικό βιβλίο.Οι απόψεις δικές σας.

[Tania Manoussaki · Rating 5 out of 5]

Πραγματικά συγκλονιστικό τόσο καλογραμμένο που το τελείωσα ακριβώς σε δύο ημέρες....Το νόημα της αληθινής αγάπης είναι να αγαπάς κι να είσαι καλά με τον εαυτό σου κι τη συνείδηση σου...Έτσι αγάπησε η Σαβίνα τον Μάξιμο έτσι αγάπησε ο Μάξιμος τη Σαβίνα έτσι αγαπούσε η Αιμιλία την οικογένεια της...με καθαρή συνείδηση κι με καρδιά ζέστη...Ο Ζάχος από την άλλη ζήλευε κι έκαμε την ζωή την δική του κι των άλλων δύσκολη γιατί είχε σκληρύνει τη καρδιά του...ήταν βράχος....αριστούργημα μεγαλείο μοναδικές εικόνες κι νοήματα

[ΕΛΕΝΗ ΚΑΡΑΚΟΥΣΗ · Rating 5 out of 5]

«Ποτέ να μην αδικήσεις κανέναν άνθρωπο. Η αδικία είναι ό,τι χειρότερο στη ζωή, αγόρι μου. Και να πληγωθείς και να πονέσεις, πόνο μη δώσεις. Και ν’ αδικηθείς, μην αδικήσεις. Να είσαι ταπεινός. Την καρδιά σου βράχο να κάνεις αν χρειαστεί, μα στην αδικία μην παραδοθείς...»

Το δευτερο βιβλιο που διαβαζω της κ.Μαριας Τζιριτα...Ειναι ενα βιβλιο που περνάει πολλα κ δυνατά μηνύματα για τη ζωη την αγαπη κ τη πίστη...Η γραφη του ειναι υπεροχη,διαβάζετε ευχαριστα δε μπορεις να το αφησεις μεχρι τη τελευταια σελιδα...

[Afroditi · Rating 2 out of 5]

Τα τελευταία χρόνια στηρίζω πολύ τη Μαρία Τζιρίτα καθώς μέσα από τη γραφή της πραγματεύεται πολύ ιδιαίτερα θέματα, όπως για παράδειγμα της νόσου του Αλτσχαιμερ με το Όσα η αγάπη συγχωρεί κ.ά

Το τελευταίο πόνημά της μου άφησε μια περίεργη γεύση, καθώς δεν βρήκα κάτι το πρωτότυπο ή το ιδιαίτερο στην ιστορία που αφηγήθηκε. Ωραία νοήματα αλλά παρ' όλα αυτά χιλιοειπωμένα χωρίς ιδιαίτερες ανατροπές και εκπλήξεις.

[Kallia Trian · Rating 4 out of 5]

Το βιβλίο ήταν πολύ καλό. Τώρα που το τελείωσα και σκέφτομαι τι γινόταν στην αρχή νιώθω λες και έχω ταξιδέψει κι έχω ζήσει μαζί τους. Έβαλα 4 αστεράκια γιατί κάποιες φορές ήταν κουραστικό. Δε μου αρέσει η τόση λεπτομέρεια προσωπικά.

[ΔΗΜΗΤΡΑ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ · Rating 2 out of 5]

Βαρετό. Ούτε ιδιαίτερη πλοκή, ούτε ιδιαίτερη περιγραφή, διάλογοι.

[Matina Papalexopoulou · Rating 3 out of 5]

Ενδιαφέρων ως προς τα μηνύματα...

[Γιώργος Τσιβελέκος · Rating 5 out of 5]

Υπέροχη ιστορία με σημαντικά μηνύματα!

[Georgia Sk. · Rating 5 out of 5]

Το μεγαλείο της συγχώρεσης και της αγάπης σε ένα βιβλίο! Εξαιρετική δουλειά σε ένα βιβλίο που δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα!!
Πρόκειται για ένα βιβλίο που σου γεννά απίστευτα συναισθήματα καθόλη την άνθιση της πλοκής του.