Het leven van Dagmar Vredeling loopt op rolletjes. Ze heeft een prima baan als stewardess en woont al twee jaar samen met haar vriend Ruben. Maar tijdens een feestje komt ze erachter dat Ruben regelmatig vreemdgaat en diezelfde avond nog verbreekt zij de relatie. Maar Ruben laat zich niet zomaar aan de kant zetten... In de daaropvolgende weken verspreidt Ruben allerlei leugens over Dagmar. Haar vrienden laten haar als een baksteen vallen en haar werkgever ontvangt een stroom van klachten over haar, van collega's en passagiers. Dan krijgt Dagmar een telefoontje uit Mallorca. Haar vriendin Marianne, die daar reisleidster is, is gestorven aan een overdosis drugs. Om de waarheid over de dood van haar vriendin te achterhalen en Rubens leugens te ontvluchten reist Dagmar af naar het vakantie-eiland. Ze komt in een wereld terecht van lange dagen werken en feesten tot diep in de nacht. Een wereld van broeierige, kortstondige relaties. Een wereld van veel geld en van grote belangen...
Suzanne Vermeer is het pseudoniem van de in juni 2011 overleden auteur Paul Goeken. In 2002 debuteerde hij met zijn eerste thriller onder zijn eigen naam. Na vier titels ontstond het idee om daarnaast andere boeken onder pseudoniem uit te brengen. All-inclusive (2006) was het eerste boek op naam van Suzanne Vermeer en werd meteen een bestseller. Ook voor de volgende boeken waren de reisbranche en het toerisme het uitgangspunt en inmiddels is dat het unieke handelsmerk geworden voor deze ijzersterke vakantiethrillers.
Alle titels (All inclusive, De vlucht, Zomertijd, Cruise, Après-ski, De suite, Zwarte piste en Bella Italia ) zijn in de bestsellerlijst verschenen. De zomerthriller Cruise (2009) werd genomineerd voor de NS Publieksprijs 2010. Noorderlicht (verschijning januari 2012) is het laatste Suzanne Vermeer-boek dat Paul Goeken geschreven heeft.
Ik ben blij dat ik dit boek uit heb. Veel gedetailleerde beschrijvingen van dingen die er niet toe deden en korte beschrijvingen van dingen die er wel toe deden. Daarnaast was het hele plot nogal voorspelbaar.
Dit plot en dit boek hadden redelijk kunnen zijn als de auteur er meer dan vijf seconden aandacht aan had besteed én als het hoofdpersonage niet tegelijkertijd ontzettend dom en heel slim was geweest.
edit: oh mijn god natuurlijk is dit het pseudoniem van een man lmao. rip tho.
Eerst de positieve dingen. Het boek leest vlot en heb je daardoor snel uit. Een ideaal verhaal als je niet te veel wil nadenken. Dan de negatieve punten. Het verhaal is vrij ongeloofwaardig, vooral het einde. Ook is het erg voorspelbaar. Nu geldt dat wel voor meer boeken van Suzanne Vermeer, maar ik heb wel betere van haar gelezen. Leuk voor tussendoor, maar je moet er niet te veel van verwachten.
Dit boek kon mij echt niet bekoren. Zeer eenvoudig, maar goed geschreven, waardoor het door iedereen gemakkelijk kan gelezen worden. Voor mij veel te weinig diepgang, de personages zijn onvoldoende uitgediept, de spanning kan je mss vinden, maar ik vond ze niet, zeer voorspelbaar waardoor nogal onrealistisch. Ik geef slechts 2*.
Gevonden op de camping. Toch maar even gelezen. Dun plot, vermoeiende interne monologen. Weinig karakterontwikkeling. En ik heb nog nooit gehoord van een Renault 307 cabriolet..Wel van een Peugeot 307 CC. Slordig dat dit in de derde druk die ik las nog niet is aangepast. Een ster.
Wanneer de zevenentwintig jarige stewardess Dagmar merkt dat haar vriend Ruben vreemd gaat, verbreekt ze de relatie.
De wraaklustige Ruben verspreid allerlei leugens over Dagmar, waardoor al haar vrienden haar laten vallen. Bovendien wordt zij op haar werk geschorst omdat zij seksuele toespelingen tegen passagiers zou hebben gemaakt.
Dagmar schakelt een privé detective in om de waarheid boven tafel te krijgen. Geheel over haar toeren vliegt zij naar haar vriendin Marianne die tourmanager is op het vakantie eiland Mallorca.
Dagmar merkt al snel dat haar vriendin en haar collega´s bij vreemde zaken betrokken zijn. Omdat zij verliefd wordt op de knappe Orlando, directeur van het bureau van toerisme te Mallorca, sust Dagmar haar geweten in slaap. Als Marianne vermoord wordt en haar collega Ingrid op de intensive care komt, besluit Dagmar op onderzoek uit te gaan.
Zoals vele door vrouwen geschreven boeken, begint het met een relatie die stukloopt en een jonge vrouw die verdrietig achterblijft.
Wat volgt is de beschrijving van een rouwproces en de manier waarop het vrouwelijk slachtoffer probeert de regie over haar eigen leven weer in handen te krijgen.
Zonder in soapachtig sentiment te vervallen, beschrijft ze hoe Dagmar met steeds meer en steeds grotere problemen geconfronteerd wordt. Door middel van kleine speldenprikjes maakt zij duidelijk dat later in het boek ook misdaadelementen een rol zullen gaan spelen. Maar dat is later. Het begin van het boek is hoogwaardige chicklit met emotionele dieptepunten als meest spannende momenten.
Vanaf het moment dat Dagmar op Mallorca komt uitrusten, dienen zich allerlei oneffenheden aan. Dingen die niet kloppen, zonder te kunnen duiden waarom ze niet kloppen. Uiteraard wordt er ook een knappe latin lover ten tonele gevoerd die de onderbuik van Dagmar doet kriebelen. De hoop op een nieuwe prins op een wit paard, of in dit geval in een zwarte Porsche, hoort nu eenmaal bij het genre chicklit. Maar toch neemt de spanning in de tweede helft van het boek zienderogen toe. Er wordt een moord gepleegd en de lezer heeft geen idee of het bij deze ene moord blijft. De sfeer is goed getekend, en het plot solide. Het is een kruising tussen chicklit en thriller voor mij.
Ik vind Dagmar een leuke naam en dat is een van de weinige positieve punten van het boek. Het was bedoeld om even tussendoor weg te luisteren, maar het wekte vooral irritatie op. Alles wat interessant is wordt vrij snel overheen gegaan en alles wat niet zo interessant is (en later ook niet belangrijk?) wordt uitgespeld. Ik vond het irritant hoe snel een situatie verandert zonder dat dat bij de lezer bekend is, zo komt veel uit het niets en ondanks dat is het juist wel een voorspelbaar plot.
Pas tegen het einde van het boek werd het een beetje spannend. Ik ben zeker geen fan van dit boek. Te veel oninteressante dialogen. Te veel details die er niet toe doen. 2 sterren omdat het mij toch een beetje een vakantiegevoel gaf, in deze rare tijd waarin we niet kunnen reizen.
The beginning of the book took me a while to get through. But once I passed the first few chapters and really took my time for the book, I finished 2/3rd of the book within 2 days.
Not the most surprising story but enjoying none the less.
Ik vond het een beter boek dan dat de meeste recensies hier weergeven….. dat de ex van Dagmar haar slecht neerzet bij haar vrienden en op haar werk is echt niet zo ver gezocht. Het verhaal is goed neergezet met opeenvolgende gebeurtenissen. Ok, op het eind redt Dagmar zich zelf op een richel van de berg met haar laatste krachten, dát zie ik zo snel niet gebeuren. In hoeveel boeken komt dat voor?
Weer een zomers boekje. Het boek had wel wat spannende momenten, maar ik vond het soms wat onrealistisch en te snel geschreven. De gebeurtenissen volgen elkaar in een hoog tempo op, en daardoor miste ik wat diepgang in de personages en het plot. Toch is het een prima boek voor tussendoor, zeker als je van vlotte thrillers houdt.
Leest makkelijk weg en je kan makkelijk de draad weer op pakken als je het even weggelegd hebt. Sommige stukken zijn wel overdreven gedetailleerd. Het einde is wat ongeloofwaardig en had beter gekund.
Het is makkelijk geschreven, maar daar is ook alles mee gezegd. Ik vind het verhaal niet geloofwaardig. De spanning is ver te zoeken. En het einde is nog wel spannend, maar zo’n raar einde! Dus nee. Suzanne heeft veel betere boeken!
ik vond het geen heel goed boek. vooral het laatste gedeelte ging van de ene personage naar de andere en het einde vond ik echt flut. helaas maar 2 sterren.