What do you think?
Rate this book
Gevangen Geboren
Renée is 31. Haar jeugd was een hel. Ze zat opgesloten, vastgebonden en gevangen. Door mishandelingen, vernederingen en verkrachtingen werd ze onhandelbaar. Ze schreeuwde, dreigde, sloeg, schopte, spuwde en beet. Omdat ze zo agressief was en stalkte, werd ze geïnterneerd. Maar door gebrek aan plaats in een psychiatrisch ziekenhuis, belandde ze in de gevangenis, Daar zit ze al acht jaar.
Journaliste Ann Driessen schreef met en voor Renée een openhartig boek.
Renée spaart niemand: noch haar mishandelaars en verkrachters, noch zichzelf. Nu heeft ze spijt van haar daden en van het verdriet en de pijn die ze veroorzaakte.
Renée verdient een kans, een psychiatrische behandeling én een nieuw leven buiten de gevangenis, net als meer dan 600 geïnterneerden in België. Hopelijk krijgt ze die snel…
Journaliste Ann Driessen schreef met en voor Renée een openhartig boek.
Renée spaart niemand: noch haar mishandelaars en verkrachters, noch zichzelf. Nu heeft ze spijt van haar daden en van het verdriet en de pijn die ze veroorzaakte.
Renée verdient een kans, een psychiatrische behandeling én een nieuw leven buiten de gevangenis, net als meer dan 600 geïnterneerden in België. Hopelijk krijgt ze die snel…
- GenresNonfiction
336 pages, Paperback
Published January 1, 2017
1 person is currently reading
28 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 3 of 3 reviews
March 14, 2018
Met dank aan Uitgeverij Kramat en Ann Driessen voor dit recensie-exemplaar
Korte inhoud
Renée, 31 jaar en geïnterneerd vertelt haar verhaal.
In haar jeugd werd ze mishandeld door haar moeder, ze werd opgesloten samen met haar broertje en zussen, werd geslagen, verkracht, … . Haar vader, alcoholist had schrik van zijn vrouw en liet haar begaan. Al snel mengde pleegzorg zich in het gezin, maar er werd geen gehoor gegeven aan Renées noodkreten. Na de scheiding van haar ouders werd ze naast haar moeder ook nog eens door haar stiefvader mishandeld en vergreep haar vader zich aan haar. Renée werd agressief en onhandelbaar. Al snel kwam zij terecht in speciale instellingen van de jeugdzorg. In een van deze instellingen werd ze opnieuw verkracht.
Zo wordt zij steeds agressiever, valt de mensen aan die haar willen helpen (dokters, psychologen, verplegers, opvoeders, …) en begaat verscheidene misdaden, waardoor de rechter uiteindelijk beslist haar te interneren. Door gebrek aan een plaats in een gespecialiseerde instellingen in België, zoals een psychologisch ziekenhuis komt zij terecht in de gevangenis, waar zij niet de juist zorgen kreeg.
Conclusie
Samen met Renée schreef Ann Driessen ‘Gevangen geboren’. Renée is geïnterneerd en het is reeds lange tijd haar droom om een boek te publiceren over haar leven, je zou dus kunnen stellen dat dit boek een soort van autobiografie is. Met de hulp van Agnes Steenssens van de organisatie ‘Without Walls’ kwam Renée in contact met Ann Driessen en vroeg haar mee te helpen aan dit boek. Ann Driessen was dertig jaar lang freelance journaliste en schrijft nu ook boeken. Haar vorig boek ‘Oorlog in mijn hoofd. Het waargebeurde verhaal van Karen’ schreef zij samen met Karen een psychiatrische patiënte, vandaar dat zij de aangewezen persoon leek om samen met Renée ‘Gevangen geboren’ te schrijven.
Het boek bestaat uit meerdere korte hoofdstukken, vanuit het perspectief van Renée. We zien dus alles zoals Renée het heeft beleefd en hoe zij is gekomen tot waar zij nu is: geïnterneerd. Het is een schrijnend verhaal met een opsomming van mishandelingen, verkrachtingen, opnames in verscheidene jeugdinstellingen, … wat resulteert in agressief gedrag, onhandelbaarheid, stalking, … waardoor Renée geïnterneerd moest worden. Ik spreek hier over ‘opsomming’ want dit is ook zo, Renée geeft niet veel meer prijs dan de feiten, ze heeft het zelden over hoe zij zich daarbij voelde, of waarom ze bepaalde acties deed die leidden tot haar internering.
Hier mis ik persoonlijk een diepere inbreng van Ann als journaliste, zij had hier wat verder kunnen op ingaan. Renée vragen kunnen stellen en indien Renée er niet wou op ingaan dit ook aangeven dat het te gevoelig ligt voor haar. Nu is het echter enkel maar een opsomming van feiten, hoe Renée zich voelde en waarom ze bepaalde handelingen deed, wordt te weinig in het licht gesteld.
De schrijfwijze is simpel, zonder veel franje en beeldspraak, de gebeurtenissen worden opgesomd en zijn wat ze zijn, zonder veel diepgang. Als lezer merk je dat het Renée is die bijna alles zelf heeft geschreven en dien je hier zeker rekening mee te houden. Interessant is hier hoe Renée ook haar fouten toegeeft die ze heeft gemaakt. En hoe ze haar dankbaarheid uit aan diegenen die haar helpen en hebben geholpen.
Ann verduidelijkt het verhaal van Renée door telkens in grijze kaders tussen het verhaal door extra informatie te geven over wat bepaalde termen betekenen. Dit is zeer handig, want als lezer ben je niet altijd vertrouwd met de omgeving van Renée en de vele instellingen waar zij heeft verbleven.
Alle namen, zowel eigennamen als plaatsnamen kregen een pseudoniem, wat soms niet zo consequent was. Het geheel komt daardoor rommelig over. Wat toch wel spijtig is, want het verhaal van Renée is eentje om gelezen te worden. Volgens mij had er meer kunnen gedaan worden met Renées verhaal, zodat de afwerking beter was geweest, er meer diepgang in zou zitten en het verhaal minder rommelig.
Want het thema en de kritische blik naar het Belgische gerechtssysteem is toch iets om even bij stil te staan en over na te denken. Dat zulke toestanden nog bestaan in onze huidige moderne samenleving is schrijnend. Renée verdient het om gehoord te worden.
Sterren geven is hier nogal lastig. Het verhaal zelf zou van mij zeker een 4.5 sterren krijgen, maar ik mis iets in de afwerking, het is wat rommelig en zonder voldoende diepgang. Er had meer kunnen gedaan worden met het verhaal van Renée. Daarom krijgt het boek van mij een 3 sterren.
Korte inhoud
Renée, 31 jaar en geïnterneerd vertelt haar verhaal.
In haar jeugd werd ze mishandeld door haar moeder, ze werd opgesloten samen met haar broertje en zussen, werd geslagen, verkracht, … . Haar vader, alcoholist had schrik van zijn vrouw en liet haar begaan. Al snel mengde pleegzorg zich in het gezin, maar er werd geen gehoor gegeven aan Renées noodkreten. Na de scheiding van haar ouders werd ze naast haar moeder ook nog eens door haar stiefvader mishandeld en vergreep haar vader zich aan haar. Renée werd agressief en onhandelbaar. Al snel kwam zij terecht in speciale instellingen van de jeugdzorg. In een van deze instellingen werd ze opnieuw verkracht.
Zo wordt zij steeds agressiever, valt de mensen aan die haar willen helpen (dokters, psychologen, verplegers, opvoeders, …) en begaat verscheidene misdaden, waardoor de rechter uiteindelijk beslist haar te interneren. Door gebrek aan een plaats in een gespecialiseerde instellingen in België, zoals een psychologisch ziekenhuis komt zij terecht in de gevangenis, waar zij niet de juist zorgen kreeg.
Conclusie
Samen met Renée schreef Ann Driessen ‘Gevangen geboren’. Renée is geïnterneerd en het is reeds lange tijd haar droom om een boek te publiceren over haar leven, je zou dus kunnen stellen dat dit boek een soort van autobiografie is. Met de hulp van Agnes Steenssens van de organisatie ‘Without Walls’ kwam Renée in contact met Ann Driessen en vroeg haar mee te helpen aan dit boek. Ann Driessen was dertig jaar lang freelance journaliste en schrijft nu ook boeken. Haar vorig boek ‘Oorlog in mijn hoofd. Het waargebeurde verhaal van Karen’ schreef zij samen met Karen een psychiatrische patiënte, vandaar dat zij de aangewezen persoon leek om samen met Renée ‘Gevangen geboren’ te schrijven.
Het boek bestaat uit meerdere korte hoofdstukken, vanuit het perspectief van Renée. We zien dus alles zoals Renée het heeft beleefd en hoe zij is gekomen tot waar zij nu is: geïnterneerd. Het is een schrijnend verhaal met een opsomming van mishandelingen, verkrachtingen, opnames in verscheidene jeugdinstellingen, … wat resulteert in agressief gedrag, onhandelbaarheid, stalking, … waardoor Renée geïnterneerd moest worden. Ik spreek hier over ‘opsomming’ want dit is ook zo, Renée geeft niet veel meer prijs dan de feiten, ze heeft het zelden over hoe zij zich daarbij voelde, of waarom ze bepaalde acties deed die leidden tot haar internering.
Hier mis ik persoonlijk een diepere inbreng van Ann als journaliste, zij had hier wat verder kunnen op ingaan. Renée vragen kunnen stellen en indien Renée er niet wou op ingaan dit ook aangeven dat het te gevoelig ligt voor haar. Nu is het echter enkel maar een opsomming van feiten, hoe Renée zich voelde en waarom ze bepaalde handelingen deed, wordt te weinig in het licht gesteld.
De schrijfwijze is simpel, zonder veel franje en beeldspraak, de gebeurtenissen worden opgesomd en zijn wat ze zijn, zonder veel diepgang. Als lezer merk je dat het Renée is die bijna alles zelf heeft geschreven en dien je hier zeker rekening mee te houden. Interessant is hier hoe Renée ook haar fouten toegeeft die ze heeft gemaakt. En hoe ze haar dankbaarheid uit aan diegenen die haar helpen en hebben geholpen.
Ann verduidelijkt het verhaal van Renée door telkens in grijze kaders tussen het verhaal door extra informatie te geven over wat bepaalde termen betekenen. Dit is zeer handig, want als lezer ben je niet altijd vertrouwd met de omgeving van Renée en de vele instellingen waar zij heeft verbleven.
Alle namen, zowel eigennamen als plaatsnamen kregen een pseudoniem, wat soms niet zo consequent was. Het geheel komt daardoor rommelig over. Wat toch wel spijtig is, want het verhaal van Renée is eentje om gelezen te worden. Volgens mij had er meer kunnen gedaan worden met Renées verhaal, zodat de afwerking beter was geweest, er meer diepgang in zou zitten en het verhaal minder rommelig.
Want het thema en de kritische blik naar het Belgische gerechtssysteem is toch iets om even bij stil te staan en over na te denken. Dat zulke toestanden nog bestaan in onze huidige moderne samenleving is schrijnend. Renée verdient het om gehoord te worden.
Sterren geven is hier nogal lastig. Het verhaal zelf zou van mij zeker een 4.5 sterren krijgen, maar ik mis iets in de afwerking, het is wat rommelig en zonder voldoende diepgang. Er had meer kunnen gedaan worden met het verhaal van Renée. Daarom krijgt het boek van mij een 3 sterren.
August 2, 2018
Hoe komt het dat mensen zo ver geraken... ik vraag me dat eigenlijk altijd af. Er is veel afhankelijk van de plaats waar iemands wieg stond, van keuzes die anderen voor je maken en van keuzes die je zelf maakt, de implicaties van die keuzes, de kracht die mensen zelf ontwikkelen om toch opnieuw tegen de stroom in te roeien ... Dat zie ik in de praktijk als maatschappelijk werker elke dag opnieuw.
Dit boek werd me aangeraden door iemand met een hart van goud, en een ongelofelijk geloof in de goedheid van de mensen... en die keuze is haar helaas fataal geworden. Ook al om die reden is dit een boek dat me zeker zal bijblijven
Dit boek werd me aangeraden door iemand met een hart van goud, en een ongelofelijk geloof in de goedheid van de mensen... en die keuze is haar helaas fataal geworden. Ook al om die reden is dit een boek dat me zeker zal bijblijven
November 19, 2018
Dit boek is geen aangenaam leesvoer... maar daarom niet minder een aanrader. Het biedt een unieke inkijk in de levensloop, de gedachten en de dagelijkse strijd van iemand met psychische problemen en een verleden van geweld, agressie, aanrandingen en opsluiting. Alleen al daarom meer dan het lezen waard - al blijft het wel even door je hoofd spoken!
Displaying 1 - 3 of 3 reviews