سرگذشت سرباز سال ۱۸۱۳

by Erckmann-Chatrian, رضا کریم کاشی (Translator)

سرگذشت سرباز سال ۱۸۱۳ آنچه ناپلئون از آغاز لشکرکشی تا معاهده تیلسیت انجام داد بیشتر شبیه معجزه بود تا واقعیت، ولی از آنجا که این‌گونه امپراتوری‌ها در تاریخ بشر پدیده‌هایی استثنایی و ناپایدارند و به‌ناچار باید در انتظار افول قدرتی بود که در سایه استبداد و دیکتاتوری به دست می‌آید، زوال قدرت مطلقه او پس از معاهده تیلسیت شروع شد. سرگذشت سرباز سال ۱۸۱۳ رمانی ضدامپراتوری و ضدنظامی‌گری، خطابه‌ای فصیح علیه جنگ و سرگذشت افرادی است که جنگ را با پوست و خون خود احساس کرده و زشتی آن را به نمایش می‌گذارند. امیل ارکمان (۱۸۲۲ – ۱۸۹۹) و الکساندر شاتریان (۱۸۲۶ – ۱۸۹۰) معروف به ارکمان – شاتریان، همکاری برای نوشتن رمان‌های تاریخی را از سال ۱۸۴۷ آغاز کرده و تا سال ۱۸۸۹ ادامه دادند. نتیجة کار مشترک این دو نویسنده، قصه‌ها و رمان‌های مشهوری است که به بازآفرینی واقعیت‌های اردوکشی جمهوری فرانسه و ناپلئون می‌پردازد.

Genres: Literature, Historical Fiction, France, 19th Century

224 pages, Paperback

First published January 1, 1864

About the author

Erckmann-Chatrian is a pen name for two writers : Émile Erckmann (Phalsbourg 1822 - Lunéville 1899) and Alexandre Chatrian (Soldatenthal 1826 - Villemomble 1890)

Both Erckmann and Chatrian were born in the département of Moselle, in the Lorraine region in the extreme north-east of France. They specialised in military fiction and ghost stories in a rustic mode, applying to the Vosges mountain range and the Alsace-Lorraine region techniques inspired by story-tellers from the Black Forest. Lifelong friends who first met in the spring of 1847, they finally quarreled during the mid-1880s, after which they did not produce any more stories jointly. During 1890 Chatrian died, and Erckmann wrote a few pieces under his own name.

Many of Erckmann-Chatrian's works were translated into English by Adrian Ross.

Tales of supernatural horror by the duo that are famous in English include "The Wild Huntsman" (tr. 1871), "The Man-Wolf" (tr. 1876) and "The Crab Spider." These stories received praise from the renowned English ghost story writer, M. R. James, as well as H. P. Lovecraft.

Erckmann-Chatrian wrote numerous historical novels, some of which attacked the Second Empire in anti-monarchist terms. Partly as a result of their republicanism, they were praised by Victor Hugo and Émile Zola, and fiercely attacked in the pages of Le Figaro. Gaining popularity from 1859 for their nationalistic, anti-militaristic and anti-German sentiments, they were well-selling authors but had trouble with political censorship throughout their careers. Generally the novels were written by Erckmann, and the plays mostly by Chatrian.

Reviews

[Ehsan'Shokraie' · Rating 4 out of 5]

ماجرای شورانگیز و خونین نبرد های ناپلئون پس از شکست در مسکو..در روز های سقوط مرگبار ارتش قدرتمند فرانسه..دیدن جنگ ها برای آنچه که به راستی هستند از دریچه نگاه سربازی جوان که خود را یکباره در این هنگامه مرگ میبیند تجربه ای فراموش ناشدنی ست..

[Fatemeh · Rating 2 out of 5]

برای من خیلی غیرمنتظره است که کتابی که تا حدودی منبع تاریخی یه کشوره اینقدر خسته کننده و بدون محتواست.البته معروفیتش تو فرانسه باعث میشه که فک کنم شاید مشکل از ترجمه باشه که نه من تونستم باهاش ارتباط برقرار کنم و نه مخاطب زیادی تو ایران داره .
سرباز مثل یه بچه به بلوغ نرسیده داستان رو تعریف میکنه که اول گفتم شاید در ادامه شخصیت رشد کنه و این نشون دهنده بلوغ فکریش بشه اما خوب نه تا آخرش همچین اتفاقی‌ نیافتاد و با همون لحن دم دستی داستان رو تعریف کرد و اصلا هم‌عمیق نشد .
لشکر کشی ها هم چیزی نبود که برای من جذاب باشه و به درستی هم‌تعریف نشده بود که اگر جذاب نیست حداقل اطلاعات خوبی رو منتقل کنه .
یک چیزی که‌نظرمو جلب میکنه اینه که سرباز اول ادعا میکنه که پاهاش فلجه و به سختی میتونه راه بره و حتی کم مونده بود به خاطر همین موضوع معاف بشه اما در طول اعزام به جنگ و حتی خود جنگ چیزی از این موضوع پیش نمیکشه و انگار خود به خود همه چی درست میشه .
برای کلیشه تر شدن داستان هم یه دختر رو اضافه میکنه که تا برگرده به پاش مونده و عاشقانه ازش پرستاری میکنه .
چیز جالب دیگه اینکه تقریبا تو بزرگترین نبرد ها که بیشترین تلفات رو داشته شرکت کرده و تو تمام این مدت فقط یکبار مجروح شده و هربار خیلی غیرمنتظره نجات پیدا کرده و خوب این خیلی غیر قابل باوره .
اصلا چیز خاصی نبود و به زور تونستم تمومش کنم .

[Vircenguetorix · Rating 4 out of 5]

Esta es una novela esencial para comprender la Europa que quedó después del desastre de la invasión de Rusia por Napoleón. Y leyendo nuevamente esta magnífica novela, te viene a la cabeza, lo de que la historia se repite. Porque todas esas levas obligatorias a niños de 16 y 17 años que hizo el "pequeño corso" cuando los ejércitos se le echaban encima en Europa me recordaba a la SGM y la defensa de Berlín con los niños de las Hitlerjugend.

Erckmann y Chatrian, por cierto dos magníficos estudiosos del folclore y leyendas de centroeuropa, nos brindan una excelente historia donde vemos la realidad del día a día de muchas tropas napoleónicas obligadas a luchar, en especial todos los germanohablantes de la zona de Alsacia y Lorena. Condiciones infrahumanas, oficiales despreciables y genocidas, hospitales tercermundistas... pero todo ello sin embargo con una humanidad entre los protagonistas -sobre todo José el pobre cojo- que es inolvidable.

Lamentablemente hoy es un libro casi olvidado, que tiene pocos fans, y es que los franceses no lo van a reivindicar, pero es que los alemanes no salen mejor parado. Es un libro vertical, social, donde la crítica está en los que mandan y los que mueren, como ha sido siempre. Poco hemos aprendido. Después de todo hoy en día todavía están los ciudadanos de a pie que son esclavos defendiendo o atacando a países y pueblos según les digan sus dueños.

Lean "Historia de un quinto de 1813" de Erckmann-Chatrian, por cierto con traducción de Manuel Azaña en la obra que tengo yo. Creo que en español también se publicó con el título de "Aventuras de un soldado de Napoleón" o algo así.

Un verdadero clásico, y una novela histórica de verdad, de las que casi no se hacen. Lectura inexcusable.

8.6/10

[Sajjad Reyhani · Rating 4 out of 5]

در پشت نام چهره‌های تاریخی،امپراتور ها و ژنرال‌ها، کسانی که امروزه آنها را به عنوان قهرمان ستایش میکنیم؛ انبوهی از زندگی‌های نابود شده، عشق‌های از دست رفته و خروارها جنازه پنهان است.
قبل از خواندن این کتاب ناپلئون را به عنوان یک اسطوره تاریخی دوست داشتم، اما حالا با شنیدن اسم ناپلئون یاد «دست و پاهای قطع شده که در کنار جراح روی هم کپه شده بودند» می افتم.

[Mostafa · Rating 3 out of 5]

3 star
اثری ضد جنگ که به بیان جنگ دوم ناپلئون با روس ها می پردزد( در این ژانر اثر برجسته در جبهه غرب خبری نیست اثری قوی تر و مهم تر است)
بعد از انقلاب فرانسه در سال ۱۷۸۹، اتریشی ها برای بازگشت دوباره سلطنت در سال ۹۲ به فرانسه حمله کردند و البته شکست خوردند. این جنگ یکی از افتخارات فرانسوی ها در طول جنگ بود و معروف به جنگ سال ۹۲ شد جنگی که برای آزادی بود و از طرف همه مردم همراهی می شد...‌.. ر
انقلاب فرانسه در سال ۱۷۹۹ تثبیت شد و با تسلط ناپلئون دوره جدیدی از جنگ های فرانسویان این بار نه برای دفاع از خاک فرانسه بلکه برای تسلط بر اروپا شکل گرفت
ابتدا ناپلیون پیروزی های مهمی کسب کرد که منجر به معاهده " تیلسیت" و تصرف بخش هایی از خاک اروپای شرقی شد...
اما برای حمله به روسیه در بار اول اگرچه روس ها را شکست داد اما با استراتژی زمین سوخته مواجه شد و با گرفتار شدن در سرما مجبور به عقب نشینی و دادن تلفات سنگینی شد تلفاتی که مردم فرانسه را خشمگین از عملکرد ناپلئون کرد...... در ادامه و یک سال بعد در سال ۱۸۱۳ مجدد به سمت روسیه حرکت کرد که این کتاب شرح وقایع آن جنگ است.... در این جنگ ناپلئون مجدد شکست خورد و این امر منجر به تضعیف جدی امپراطوری فرانسه و تبعید ناپلئون و بازگشت مجدد سلطنت و خانواده بوربون ها و آغاز حکومت لویی هجدهم شد... اگرچه ناپلیون از تبعید فرار کرد و در سال ۱۸۱۳ مجدد قدرت را به دست گرفت ( همان سالی که معاهده گلستان بین ایران و روس ها منعقد شد) اما در جنگ واترلو از انگلیسی ها شکست خورد و مجدد تبعید شد، تبعیدی که بازگشتی برای او نداشت و فرانسه به دست شارل دهم و پس از آن لوئی فیلیپ افتاد، حکومتی که شبیه حکومت سلطنت مشروطه بود و پس از این دوران در سال ۱۸۴۸ بود که حکومت فرانسه رسما جمهوری شد

[Patricio O'Shee · Rating 3 out of 5]

Divertido, algo informativo también. Leído más por nostalgia que por gran calidad literaria.

[Math le maudit · Rating 4 out of 5]

Un joli roman historique dans l'Europe napoléonienne, sur les traces d'un jeune homme enrôlé dans la grande armée malgré son handicap physique.

Le jeune homme est baladé sur les routes d'Allemagne pour la plus grande gloire de l'empereur. Le récit met l'accent sur les impressions du conscrit et sur son ressenti de la guerre, perçue comme absurde et profondément confuse pour le simple soldat qui, au sortir d'une bataille, ne sait même pas s'il est dans le camp des vainqueurs ou des vaincus.