What do you think?
Rate this book
Downward to the Earth #1
Robert Silverberg's Downward to the Earth Vol. 1
Based on Robert Silverberg’s bestselling Sci-Fi novel Downward to the Earth.
PUBLICATION IN 2 VOLUMES - COMPLETED SERIES
Ex-lieutenant Eddie Gundersen returns to Belzagor, where he left behind his youthful illusions, the love of his life, and a shameful history as a brutal colonialist. Today, the planet has been returned to its two native, intelligent the Nildorors and the Sulidorors. Acting as a guide for a scientific expedition deep within native territory, Gundersen confronts his inner demons and settles old scores with a planet that hasn’t yet revealed all its secrets to Return to Belzagor is a new edition of the previously released Downward to the Earth (2017). It has been edited for content.
PUBLICATION IN 2 VOLUMES - COMPLETED SERIES
Ex-lieutenant Eddie Gundersen returns to Belzagor, where he left behind his youthful illusions, the love of his life, and a shameful history as a brutal colonialist. Today, the planet has been returned to its two native, intelligent the Nildorors and the Sulidorors. Acting as a guide for a scientific expedition deep within native territory, Gundersen confronts his inner demons and settles old scores with a planet that hasn’t yet revealed all its secrets to Return to Belzagor is a new edition of the previously released Downward to the Earth (2017). It has been edited for content.
57 pages, Kindle Edition
First published April 5, 2017
7 people are currently reading
100 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 19 of 19 reviews
October 25, 2024
Поредната силна sci-fi история създадена от френски майстори на комикса, вдъхновени от едноименната творба на Робърт Силвърбърг.
Уникален свят, населен с два разумни вида е деколонизиран от земляните, за да имат отново шанса да се развиват по естествен начин.
Пристигналите на Белзагор етнолози са готови на много, за да запишат на видео предстоящия ритуал на прераждането. Същевременно, техният водач е твърдо решен да се пребори с призраците на миналото си.
Чудесен арт и ненатрапчива еротика (16+).
Уникален свят, населен с два разумни вида е деколонизиран от земляните, за да имат отново шанса да се развиват по естествен начин.
Пристигналите на Белзагор етнолози са готови на много, за да запишат на видео предстоящия ритуал на прераждането. Същевременно, техният водач е твърдо решен да се пребори с призраците на миналото си.
Чудесен арт и ненатрапчива еротика (16+).
August 3, 2018
The original is unkown to me but I can say that the alien design and world creation are at a peak, as good as "Aldebaran" by Léo, "Orbital" by Runberg or "White Crows" by Djief.
July 5, 2020
Prica mi je dobra jer ju je napisao legendarni Silverberg, ta njegova knjiga mi se pravo svidjela kada sam ju citao. Crtez je isto lijep, onako sve ukupno malo me podsjeca na Svjetove Aldebarana.
May 3, 2020
Read in English
Ugly "realistic" style of French scifi comics, merely adapts some scenes from the novel in a new plot, laden with marriage/cuckolding drama from characters non-existent in the original. Terrible.
Ugly "realistic" style of French scifi comics, merely adapts some scenes from the novel in a new plot, laden with marriage/cuckolding drama from characters non-existent in the original. Terrible.
February 23, 2022
The first part of this two-part graphic novel is part of Humble Bundle - Humanioids Megabundle. Not sure why, because the bundle is mainly about Alejandro Jodorowsky, but this book has no relations to the rest of the bundle, which is refreshing. Because this one has some actual writing of a fascinating far away SF world and real characters. I guess because it's based on Robert Silverberg's novel - need to put it on to-read list.
September 7, 2018
Dzieło, z którym miałem możliwość się zaznajomić ostatnio jest komiksową adaptacją powieści science fiction Roberta Silverberga - W dół do ziemi, traktującej o efektach kolonializmu i niepohamowanego dążenia do transcendencji.
Ta powieść graficzna została opublikowana w dwóch tomach przez wydawnictwo Humanoids, które w ostatnim czasie radzi sobie bardzo dobrze z wydawaniem ambitnych serii sci-fi i fantasy. Były porucznik Eddie Gundersen wraca na planetę Belzagor, gdzie zostawił miłość swojego życia i mroczne karty swojej historii jako kolonizatora. Odkrywa, że planeta powróciła do swoich dwóch inteligentnych gatunków: Nildororów i Sulidororów. Gundersen, kierując wyprawą naukową na granice rdzennych terenów, musi zmierzyć się z własnymi demonami i dowiedzieć się nieco więcej o pierwszych mieszkańcach tej tajemniczej planety.
To pasuje do najnowszego wydania Humanoidów w okolicach Walentynek, ponieważ w tej fantastycznej sci-fi są różne poziomy romansu i miłości. Ustawiona na odległej planecie, która była rzadko eksplorowana, historia zawiera przeszłe miłości, nowe miłości i zagubione miłości. Jest również pięknie narysowana i jedna z najładniejszych książek Humanoidów do tej pory.
Fani klasycznych powieści fantastycznych dotyczących kolonizowania nowych światów na pewno zachwycą się rysunkami Laury Zuccheri. Na pierwszy rzut oka możemy dostrzec analogię do Avatara i monstrualnych organicznych tworów Pandory albo skojarzy się Wam przedziwna rasa pequeninos z drugiego tomu Gry Endera pod tytułem Mówca umarłych.
Dlaczego ta historia jest tak zdumiewająca i zasłużyła na tą krótką notkę? Początek komiksu to retrospekcja z kolonizowania obcej planety przez Eddiego Gundersena, który jest głównym bohaterem całych dwóch tomów. Dowiadujemy się o niesamowitych substancjach mających przedziwne właściwości (mutagenne i nie tylko) oraz poznajemy główny czarny charakter serii - komandora Kurtza. Osiem lat później Eddie powraca z dwoma żonatymi naukowcami na tą intrygującą planetę i chce poznać lepiej biologię przedziwnych rodzimych mieszkańców planety, którzy w bardzo zbliżonych do ludzi sposób praktykują ceremoniał zapłodnienia i wydawania na świat potomstwa.
Komiks bardzo szybko zmienia tempo historii i styl, jest to mieszkanka melodramatu, miłosnych uniesień bohaterów i ich skomplikowanych relacji. Poza świetnie rozpisanymi dialogami dostajemy ciekawe i staranne rysunki. Mimo, że rysowniczka nie uraczyła nas mnogością obcych stworzeń (można ich wyliczyć na palcach jednej dłoni) to skomplikowanie i ilość detali jest na zadowalającym poziomie.
Finalnie dostajemy melodramat o odkupieniu makabrycznych czynów i drogę ku oświeceniu głównego bohatera w realiach science fiction sprzed prawie 50 lat. Jeżeli nie jest wam po drodze czytanie oryginału za 5 PLN i wolicie kupić wersje na kindle'a za 8 razy więcej to już Wasz wybór, ja dowiedziałem się pierwsze o komiksie i w tej chwili myślę, że jest to na tyle dobra historia, że pewnie skuszę się i przeczytam oryginał.
Ta powieść graficzna została opublikowana w dwóch tomach przez wydawnictwo Humanoids, które w ostatnim czasie radzi sobie bardzo dobrze z wydawaniem ambitnych serii sci-fi i fantasy. Były porucznik Eddie Gundersen wraca na planetę Belzagor, gdzie zostawił miłość swojego życia i mroczne karty swojej historii jako kolonizatora. Odkrywa, że planeta powróciła do swoich dwóch inteligentnych gatunków: Nildororów i Sulidororów. Gundersen, kierując wyprawą naukową na granice rdzennych terenów, musi zmierzyć się z własnymi demonami i dowiedzieć się nieco więcej o pierwszych mieszkańcach tej tajemniczej planety.
To pasuje do najnowszego wydania Humanoidów w okolicach Walentynek, ponieważ w tej fantastycznej sci-fi są różne poziomy romansu i miłości. Ustawiona na odległej planecie, która była rzadko eksplorowana, historia zawiera przeszłe miłości, nowe miłości i zagubione miłości. Jest również pięknie narysowana i jedna z najładniejszych książek Humanoidów do tej pory.
Fani klasycznych powieści fantastycznych dotyczących kolonizowania nowych światów na pewno zachwycą się rysunkami Laury Zuccheri. Na pierwszy rzut oka możemy dostrzec analogię do Avatara i monstrualnych organicznych tworów Pandory albo skojarzy się Wam przedziwna rasa pequeninos z drugiego tomu Gry Endera pod tytułem Mówca umarłych.
Dlaczego ta historia jest tak zdumiewająca i zasłużyła na tą krótką notkę? Początek komiksu to retrospekcja z kolonizowania obcej planety przez Eddiego Gundersena, który jest głównym bohaterem całych dwóch tomów. Dowiadujemy się o niesamowitych substancjach mających przedziwne właściwości (mutagenne i nie tylko) oraz poznajemy główny czarny charakter serii - komandora Kurtza. Osiem lat później Eddie powraca z dwoma żonatymi naukowcami na tą intrygującą planetę i chce poznać lepiej biologię przedziwnych rodzimych mieszkańców planety, którzy w bardzo zbliżonych do ludzi sposób praktykują ceremoniał zapłodnienia i wydawania na świat potomstwa.
Komiks bardzo szybko zmienia tempo historii i styl, jest to mieszkanka melodramatu, miłosnych uniesień bohaterów i ich skomplikowanych relacji. Poza świetnie rozpisanymi dialogami dostajemy ciekawe i staranne rysunki. Mimo, że rysowniczka nie uraczyła nas mnogością obcych stworzeń (można ich wyliczyć na palcach jednej dłoni) to skomplikowanie i ilość detali jest na zadowalającym poziomie.
Finalnie dostajemy melodramat o odkupieniu makabrycznych czynów i drogę ku oświeceniu głównego bohatera w realiach science fiction sprzed prawie 50 lat. Jeżeli nie jest wam po drodze czytanie oryginału za 5 PLN i wolicie kupić wersje na kindle'a za 8 razy więcej to już Wasz wybór, ja dowiedziałem się pierwsze o komiksie i w tej chwili myślę, że jest to na tyle dobra historia, że pewnie skuszę się i przeczytam oryginał.
May 5, 2025
POPKulturowy Kociołek: Dzieci Belzagora to dyptyk komiksowy (na naszym rynku wydany w formie jednego tomu), będący kontynuacją historii opartej na prozie Roberta Silverberga. Akcja rozgrywa się na planecie Belzagor – dawnej ziemskiej kolonii, którą zwrócono jej rdzennym mieszkańcom: dwóm inteligentnym gatunkom – Nildororom i Sulidororom. Pokój i harmonia panujące na planecie zostają jednak zakłócone przez narodziny niezwykłego dziecka. Odmienny wygląd noworodka rodzi podejrzenia o pasożytnicze pochodzenie i burzy ustalony porządek. Gdy społeczność Nildorów staje przed decyzją o jego losie, Wielki Najwyższy Vol’himyor zleca znanemu już z poprzednich historii Eddiemu Gundersenowi misję przetransportowania dziecka do odległej, lodowej krainy – Zakazanej Krainy. W tle rozgrywa się intryga z udziałem ludzi – dawno wygnanych z Belzagora, a teraz próbujących zrehabilitować swoją obecność poprzez oficjalną misję wymierzoną w samego Gundersena. To opowieść o wierności, duchowości, międzygatunkowych zależnościach i nieuniknionej konfrontacji z przeszłością.
Nowi twórcy – Bruno Lecigne i Sam Timel – udanie kontynuują mitologię stworzoną przez Silverberga, jednocześnie rozwijając ją w świeży sposób, dostępny również dla tych, którzy nie znają oryginalnej powieści czy wcześniejszego komiksu W dół, do Ziemi. Dzieci Belzagora stanowią więc samodzielną, przemyślaną narracyjnie całość, która jednocześnie rozszerza znane wątki i wprowadza nowe. To nie tylko kolejna podróż po egzotycznej planecie – to również medytacja nad rolą człowieka jako obcego wśród obcych, nad potrzebą duchowego odkupienia i próbą zrozumienia istoty „inności”.
Twórcy nie bawią się w długie wprowadzenia – akcja rusza z miejsca, a atmosfera tajemnicy, rytualności i obcości towarzyszy czytelnikowi od samego początku. Początkowe sceny – narodziny, odrzucenie i decyzja o wyprawie – mają w sobie coś z mitologii, niemal przypowieści. A jednocześnie są niezwykle konkretne, emocjonalne i nacechowane dramatyzmem. Bohaterowie – zwłaszcza Gundersen i pojawiający się ponownie Jeff Kurtz – nie są płascy, a ich motywacje wynikają z wcześniejszych wydarzeń i trudnych relacji. Świetnym zabiegiem jest też wprowadzenie kobiecej postaci Dorothy, która wnosi do opowieści dodatkowe napięcie i nowy punkt widzenia.
W centrum opowieści znajduje się tytułowe dziecko – nie tyle jako konkretna postać, ile jako symbol. Jest inne, odrzucone, być może przeklęte – ale może też zwiastować nowy początek. Czytelnik nie dostaje wszystkich odpowiedzi, a zamiast tego zmuszany jest do zadawania pytań. Czy obce zawsze znaczy złe? Czy lęk przed odmiennością to naturalny odruch, czy kulturowy konstrukt? W tle pojawia się także refleksja nad duchowym wymiarem istnienia – w rytuałach, w przekazywaniu duszy, w komunikacji międzygatunkowej, która wykracza poza język...
https://popkulturowykociolek.pl/recen...
Nowi twórcy – Bruno Lecigne i Sam Timel – udanie kontynuują mitologię stworzoną przez Silverberga, jednocześnie rozwijając ją w świeży sposób, dostępny również dla tych, którzy nie znają oryginalnej powieści czy wcześniejszego komiksu W dół, do Ziemi. Dzieci Belzagora stanowią więc samodzielną, przemyślaną narracyjnie całość, która jednocześnie rozszerza znane wątki i wprowadza nowe. To nie tylko kolejna podróż po egzotycznej planecie – to również medytacja nad rolą człowieka jako obcego wśród obcych, nad potrzebą duchowego odkupienia i próbą zrozumienia istoty „inności”.
Twórcy nie bawią się w długie wprowadzenia – akcja rusza z miejsca, a atmosfera tajemnicy, rytualności i obcości towarzyszy czytelnikowi od samego początku. Początkowe sceny – narodziny, odrzucenie i decyzja o wyprawie – mają w sobie coś z mitologii, niemal przypowieści. A jednocześnie są niezwykle konkretne, emocjonalne i nacechowane dramatyzmem. Bohaterowie – zwłaszcza Gundersen i pojawiający się ponownie Jeff Kurtz – nie są płascy, a ich motywacje wynikają z wcześniejszych wydarzeń i trudnych relacji. Świetnym zabiegiem jest też wprowadzenie kobiecej postaci Dorothy, która wnosi do opowieści dodatkowe napięcie i nowy punkt widzenia.
W centrum opowieści znajduje się tytułowe dziecko – nie tyle jako konkretna postać, ile jako symbol. Jest inne, odrzucone, być może przeklęte – ale może też zwiastować nowy początek. Czytelnik nie dostaje wszystkich odpowiedzi, a zamiast tego zmuszany jest do zadawania pytań. Czy obce zawsze znaczy złe? Czy lęk przed odmiennością to naturalny odruch, czy kulturowy konstrukt? W tle pojawia się także refleksja nad duchowym wymiarem istnienia – w rytuałach, w przekazywaniu duszy, w komunikacji międzygatunkowej, która wykracza poza język...
https://popkulturowykociolek.pl/recen...
August 15, 2022
Currently available on Kindle Unlimited, this is a two-part adaptation of the novel Downward To The Earth, which I have not yet read.
The art is the best bit. The flora and fauna of an alien planet, the backgrounds, the scenery, the architecture and technology are all *beautifully* done. The artist’s visual imagination is superb. The humans on the other hand are all a bit stiff, but then again that’s much to do with the storytelling: these are all unsympathetic characters doing lots of arguing and brooding and nothing much else. Oh, there’s occasional sex.
The story is underwhelming, concentrating on the relationship problems of two couples / triangles rather than on the guilt and search for redemption that motivates at least one of them. The others seem entirely self absorbed into trivia or hedonism, and don’t seem to act in accordance with what drives them to carry out an expedition that is dangerous from the outset. As a result it’s impossible to care for any of these characters. There’s little or no conclusion to the story: the objective is attained but is something of an anticlimax, the two couples are more or less reconciled, the expendable baddies are expended, but no-one has gone on much of an internal journey. The one seeking redemption arguably reached his epiphany before the objective, which scuppers the plot.
I have got the original novel in my tsundoku pile, so I might give it a read rather than return to this adaptation, as the latter seems to have seized upon the mundane aspects and misread the spiritual aspects of the novel. There are quite a few things that seem derivative from other sci-fi classics. Much is made of a toxin with healing and possible anti ageing properties that is extracted from huge snakes (attracted by thumping noises) and which has addictive and hallucinatory properties. Dune, anyone? And the weapon of choice is a light sabre …
The art is the best bit. The flora and fauna of an alien planet, the backgrounds, the scenery, the architecture and technology are all *beautifully* done. The artist’s visual imagination is superb. The humans on the other hand are all a bit stiff, but then again that’s much to do with the storytelling: these are all unsympathetic characters doing lots of arguing and brooding and nothing much else. Oh, there’s occasional sex.
The story is underwhelming, concentrating on the relationship problems of two couples / triangles rather than on the guilt and search for redemption that motivates at least one of them. The others seem entirely self absorbed into trivia or hedonism, and don’t seem to act in accordance with what drives them to carry out an expedition that is dangerous from the outset. As a result it’s impossible to care for any of these characters. There’s little or no conclusion to the story: the objective is attained but is something of an anticlimax, the two couples are more or less reconciled, the expendable baddies are expended, but no-one has gone on much of an internal journey. The one seeking redemption arguably reached his epiphany before the objective, which scuppers the plot.
I have got the original novel in my tsundoku pile, so I might give it a read rather than return to this adaptation, as the latter seems to have seized upon the mundane aspects and misread the spiritual aspects of the novel. There are quite a few things that seem derivative from other sci-fi classics. Much is made of a toxin with healing and possible anti ageing properties that is extracted from huge snakes (attracted by thumping noises) and which has addictive and hallucinatory properties. Dune, anyone? And the weapon of choice is a light sabre …
December 25, 2020
A man returns to a planet he helped colonize after it has been returned to the native creatures, to lead a scientific expedition to a forbidden native ritual. It turns out he left on less than stellar means. There are a few flashbacks along with a journey into the inner country learning both about the human and native species. This book should just be combined with the following volume, especially since it's so short. It's all adapted from a novel I had never heard of, but now I'm interested in reading it. This feels like an abridged story, though with the second part I think it stands on it's own ok. It just needs all that filler to flesh it out better.
Illustration is pretty decent. It's consistent and the native flora and fauna is quite interesting and fairly alien. Nothing too wild, but interesting nonetheless. The humans seem a little stretched thin. It almost reminds me of Aeon Flux from the 90s. Colors are nicely done.
Illustration is pretty decent. It's consistent and the native flora and fauna is quite interesting and fairly alien. Nothing too wild, but interesting nonetheless. The humans seem a little stretched thin. It almost reminds me of Aeon Flux from the 90s. Colors are nicely done.
February 22, 2024
I have read some of Silverberg's books before and loved them, so I went into this pretty excited.
I love SF, especially if it's psychological and even more if it looks into Alien cultures, so I was all abroad.
But I was sorely disappointed. This definitely felt very 70s-ish, with all the worst tropes of SF... a scientific expedition to film, without permission, a cultural ceremony is horrific. Talk about resurrecting the worst of the colonial mindset.
The women were all reduced to sexual objects, all absolutely unnecessary, and all the drama unfolding was as bad as the worst over-dramatised-TV-series. The slices of jealous outbursts between exposition scenes was just painful.
I absolutely hated everyone in this comic and wished them the worst. It was a big disappointment.
The only people who might enjoy this are nostalgic boomer. I'm definitely not the right audience and did not like it at all.
I love SF, especially if it's psychological and even more if it looks into Alien cultures, so I was all abroad.
But I was sorely disappointed. This definitely felt very 70s-ish, with all the worst tropes of SF... a scientific expedition to film, without permission, a cultural ceremony is horrific. Talk about resurrecting the worst of the colonial mindset.
The women were all reduced to sexual objects, all absolutely unnecessary, and all the drama unfolding was as bad as the worst over-dramatised-TV-series. The slices of jealous outbursts between exposition scenes was just painful.
I absolutely hated everyone in this comic and wished them the worst. It was a big disappointment.
The only people who might enjoy this are nostalgic boomer. I'm definitely not the right audience and did not like it at all.
February 8, 2020
Vuelta sobre los propios pasos al planeta Beldaror que el protagonista no logró aprehender en su juventud para reparar, redimirse, crecer, expiar, renacer y alcanzar la individuación conectando con el inconsciente colectivo que se manifiesta a través de los ritos que unen a los habitantes (Nildoror y los Sulidoror) del planeta.
Excelente caracterización del universo, el planeta y sus habitantes. El guión en ocasiones fuerza la acción en determinados pasajes que se beneficiarían de un desarrollo más sosegado.
Excelente caracterización del universo, el planeta y sus habitantes. El guión en ocasiones fuerza la acción en determinados pasajes que se beneficiarían de un desarrollo más sosegado.
December 24, 2018
I would probably say this is a 3 and 1/2 star book. The artwork is GORGEOUS. The story is good, but I wish it had one or two more additions or twists or something to round out the book. A good story about class and greed and spiritualism, but not a satisfying ending for me.
June 7, 2023
Very captivating journey with some mundane foibles and later on, some interesting twists. There was a lot of hype on this one, but instead of buying it, I managed to borrow from my library. It was good, but I'm glad I didn't purchase it.
December 27, 2017
Wundervolle Zeichnungen von Laura Zuccheri, aber mäßige lückenhaft wirkende Storyadaption von Philippe Thirault. Ab der Hälfte wird es allerdings besser. Außerdem liebe ich Sternenkolonie-SF :-)
May 17, 2020
Since this is the first of two volumes, there's not much to say. The story feels very cut down, like an extreme Reader's Digest version.
February 10, 2022
Цікавий, унікальний та оригінальний світ. Нагадало планету Пандору з "Аватара".
April 2, 2024
Well, I guess the rumour that Humanoids publishes books with great art but not-so-great story tends to be true more than it should.
July 30, 2025
A bit short, which made some key moments feel shallow, but otherwise another great Humanoids release.
October 28, 2020
I've read the novel Downward to the Earth a couple of times, but have only hazy memories of it, so I can't judge whether this is a faithful adaptation or not. But taken on its own terms it's a very good graphic novel, portraying a racist imperialist administrator returning, as a tour guide, to the world from which he was ejected, and perhaps learning to relate to that world and its peoples in a new way. Laura Zuccheri's alien flora and fauna really make it feel like we're not on Earth.
Displaying 1 - 19 of 19 reviews