ร้ายเกินพิกัด

ร้ายก็รัก #2

by อุณหภูมิปกติ

ตั้งแต่ไหนแต่ไรมา ‘วาริศา’ ถูกเม้าท์ทั้งต่อหน้าและลับหลังเรื่อง ‘ความแรดปรอทแตก’ เธอยอมรับ! แต่ตอนนี้คนที่เธอต้องการไม่ใช่ใครก็ได้ เธอต้องการเพียงเขาเท่านั้น และความปรารถนาอันแรงกล้าของเธอก็คือการมอบพรหมจรรย์ให้เขาทำลาย เธอจึงเริ่มด้วยการเดินหน้าอ่อยเขาสุดพลัง... แถมด้วยการตื๊อระดับรางวัลชนะเลิศ

เธอต้องการจูบของเขา นั่นคือปณิธาน ความซวยตกมาอยู่ที่นักรบ ใครจะยอมจูบกับผู้หญิงเพี้ยนแบบนี้กันเล่า ชาติหน้าก็อย่าหวัง แต่ทั้งที่ครองสติตัวเองได้ดีมาตลอด สุดท้ายเขากลับพลั้งจูบเธอเข้าจนได้ ให้ตาย แต่เดี๋ยวนะ แทนที่ยายนั่นจะปลาบปลื้มกับรสจูบของเขา เธอกลับหนีเตลิดเปิดเปิงไปไหนไม่ทราบ สวรรค์เล่นตลกหรือนรกลงทัณฑ์เขากันแน่ เธอไปแล้ว เขาควรต้องดีใจไม่ใช่เหรอ?!

ข้อมูลหนังสือ

429 pages, Paperback

Published March 1, 2018

About the author

Associated Names:
* อุณหภูมิปกติ
* Daryl.

Reviews

[Misspharaoh · Rating 3 out of 5]

เป็นเรื่องที่ค่อนข้างงงกับตรรกะ การแสดงออก คำพูด บลาๆของนางเอกมากกก 555

นางช่างกล้า แอ๊วผู้ชาย (พระเอก) แบบจัดเต็มมาก ทั้งการกระทำ ทั้งคำพูด แบบพูดกับพระเอกว่า “ฉันอยากได้คุณม้ากมาก” แร๊ง อิเรานี้อึ้ง แรกๆพระเอกก็แอนตี้นะ เสือซะอย่างแต่โดนผญรุกแรงเลยเสียเชิงหน่อยๆว่างั้น แต่ไปมาๆก็ชอบเขาตามระเบียบ ส่วนนางเอก งงนางมาก อยากเสียจิ้นให้พระเอก ป่าวประกาศจนเขารู้กันทั่ว สุดท้ายพอพระเอกจะเอาจริงนางกลับป็อดซะ ประมาณปากอ่ะเก่งสุดๆ แต่ทำจริงกลับไม่กล้า 555

ก็จะขัดใจความย้อนแย้งในตัวนางเอกเรื่องนี้หน่อยๆค่ะ

[Patrawan Dear]

#ร้ายเกินพิกัด / อุณหภูมิปกติ

เรื่องนี้มีตัวละครต่อเนื่องมาจาก ''กลรักจอมวายร้าย'' ค่ะ แต่ว่าอ่านแยกกันก็น่าจะได้ ถ้าใครเคยอ่านเรื่องแรกมา น่าจะจำลูกน้องจอมกวนของพระเอก และเพื่อนสาวของนางเอกที่มีความบ้าผู้ชายแบบทะลุปรอทได้ มาถึงเรื่องนี้...สองคนเค้าจะขึ้นแท่นเป็นพระนางกันเต็มตัวเลย

ขอสารภาพว่าเราอ่านเรื่องนี้ด้วยความอ้ำอึ้งค่ะ นางเอกมีพฤติกรรมแสดงความต้องการในตัวผู้ชายจนเกินงาม แต่ไม่แน่จริง ส่วนพระเอกคล้ายจะไม่เป็นสุภาพบุรุษ เอาความรู้สึกของผู้หญิงมาล้อเล่น เมื่อคาแร็กเตอร์ของพระนางเป็นแบบนี้ เรื่องราวมันจึงดูลักลั่น วนเวียนอยู่กับการท้าทายระหว่างคนสองคน คนหนึ่งรุกด้วยฝีปากที่สุดจะทน อีกคนก็หมาหยอกไก่ ด้านพล็อตรองก็ยังไม่ค่อยน่าสนใจ ทั้งเรื่องจึงคล้าย ๆ จะล่องลอย จับแก่นลำบาก ขนาดตัวร้ายยังมาแค่ชื่อ ไม่ได้พูดสักคำ เราจึงรู้สึกเหมือนอ่านไปทรมานตัวเองไป

อย่างไรก็ตาม เราชอบสำนวนการเล่าเรื่องของผู้เขียนมากค่ะ มุกขำ ๆ เยอะ ทำให้อ่านไปอมยิ้มไปหลายครั้ง แต่ประเด็นที่หยิบยกมาเขียนนั้นอาจจะเด็กเกินไปสำหรับวัยคนอ่านอย่างเรา ไม่ลองไม่รู้นะคะ รสนิยมคนอ่านแตกต่างกัน อย่าเพิ่งเชื่อจนกว่าจะได้พิสูจน์ด้วยตัวคุณเอง :)

[Anya · Rating 3 out of 5]

อ่านได้เรื่อยๆ เรื่องราวที่นางเอกจีบพระเอกก่อน พระเอกรำคาญ ก็เลยแสดงกริยาร้ายๆ แต่พอมีเหตุการณ์ที่นางเอกตัดสินใจถอย เขากลับยอมไม่ได้และเป็นคนเดินหน้าลุยเองซะงั้น

แอบเบื่อบ้างกับความไม่ชัดเจนของนักรบ ไม่แปลกที่วาริศาจะไม่เชื่อ เบื่อกับความเผือกเกินพิกัดของวาริศา แต่ก็มีความหวังดีปะปน อ่านไป รำคาญไป แต่ก็จบ ไม่มีอะไรซับซ้อน

[พอลลี่ · Rating 5 out of 5]

เรื่องที่ 2 ของไรท์ แม้จะรู้ว่าไรท์เค้าสายคลีน สายหื่นอย่างเราก็ยังอยากอ่าน เพราะคำโปรย เพราะรีวิว เพราะว่างจัด😬 เริ่มทดลองอ่านสองทุ่มกดซื้อต่อแบบไม่รีรอ จบเที่ยงคืนกว่า😓 แอบมีน้ำตาเล็กๆกะ นอ. ด้วย ทั้งๆที่มันคือนิยายคอเมดี้(เจงอ่ะ) ทำไมให้ 5 ดาว
1. นางเอก”วาริศา” “ศา” ที่เริ่มต้นไม่ค่อยจะสวยสักเท่าไหร่ เพราะนางอ่อยซะเกินงามแต่อ่านไปสักพัก เฮ๊ย นางใช่อ่ะ นางคือนางเอกสไตล์ที่เราชอบ ไม่อ่อนแอ ไม่งี่เง่า แม้จะใจแข็งไปบ้าง แต่นางมีเหตุผลนะเออ ใครไม่เป็นนางไม่รู้หรอก ก็ทำกะนางไว้เยอะขนาดนั้นน่ะ ใครจะเชื่อได้ลง และนางก็ทำให้เราสะใจ พระเอก เล็กๆ เบาๆ ต้องแบบนี้สิจ๊ะ นอ ของเจ้ แอบเสียน้ำตาตอนนางพยายามหักใจจากพระเอกด้วย ถถถ แม่คุณของเจ้😢😢
2. พระเอก “คุณรบ” ไม่รู้สินะเราไม่ได้อ่านเรื่องแรก เลยไม่รู้สึกว่า พอ. ด้อยกว่า พอ. เรื่องแรกยังไง แต่เท่าที่เห็นในเล่มนี่ก็ยังรู้สึกเลยว่า พอ. เรื่องนี้เป็นลูกไล่ พอ. เล่มแรกมาก เรียกนายตลอดเลย พลอยให้ไม่อยากอ่านเล่มแรก เกรงว่าจะ Look down พอ. เรื่องนี้เกินไป แม้ไรท์จะพยายามเขียนให้เค้ากล้าแกร่ง หล่อเหลา แบดบอยตัวพ่อแล้วก็เหอะ พอเจอนายเข้าดูแบบหงอๆไงไม่รู้ และพอรู้ใจตัวเองนี่ (กว่าจะรู้🙄)นางรุกแบบใส่เกียร์5 เลย ยกโทษให้ก็ได้ที่เคยว่า ศา ชั้นไว้เยอะ ชิส์
3. เพื่อ นอ. “พีช” “พิรัช” “นังพีช” ขวัญใจของชั้น ชันรักนาง นางน่ารัก นางคือเพื่อนแท้ เพื่อนตาย ที่แม้แต่พระเอกก็จะไม่มีทางทำได้ และไม่มีวันได้เห็นมุมนี้ของนางเอก ชิส์ ถ้าไม่มีพีช ชีวิตนางเอกคงเฉาแน่ๆ ชั้นอยากให้ไรท์เขียนให้นางเอกได้กะพีชซะเลยตอนเมาๆน่ะ จะได้ สนน. พระเอกได้สะใจหน่อย ให้มีลูกกะพีชไปเลย แล้วก็อยู่ด้วยกันแบบเพื่อนเลี้ยงลูกงี้ งือ ฝันๆฝันให้เป็นแแบเน้(โรคจิต😓) พระเอกจะได้ชำใจมากกว่านี้
4. กมลเนตร อืม ร้ายไหม ก็ร้ายนะ แต่ไม่มีนนิ่งมาก พอ นอ ก็ไม่ได้ไรมากมาย (นี่ยังไม่มากมายอีกหรอ นางเอกไม่ยอมรับรัก พอ.เพราะยัยนี่เลยนะ)ไม่รู้สินะ เราว่าร้ายแบบเบย์ๆ ฟลอร์ๆ นางก็แค่หลงตัวเองอย่างร้ายกาจ เพราะนางมีดีเยอะกว่านางเอกแค่นั้นเอง คนแบบนี้มีเยอะเห็นได้ดาษดื่นในสังคม เราอยากให้นางเป็นนางเอกบ้าง เชิดๆหยิ่งๆสวยๆ.แล้วโดนสอยลงแบบเนี๊ย น่านางก็แค่มั่นใจความสวยของนาง นางไม่ผิดสักหน่อย ขอนางเป็นนางเอกบ้างค่ะไรท์คะ😬
5. เรื่องนี้ no nc หรอ? จริง เค้าจูบกัน 2หรือ3ครั้งหว่าไม่แน่ใจ น้อยมากแต่ขอบอกว่ามันฟินจิ้นกระจายมาก ไรท์บรรยายฉากต่อจากจูบทำให้ชั้นจิ้นไปไกลมาก ทั้งที่ไม่ตอนนั้นเลย ไรท์บรรยายวับๆแวมๆพอให้เห็นร่องรอยเอง ชั้นชอบแบบนี้ ไม่ต้องมากมาย แต่พอให้จิ้นได้เองอยู่นะ มากกว่าเรื่องที่เคยอ่านของไรท์อิกอะ ชอบบบบบบบ เลยให้ 5 ดาวแบบไม่ลังเลเลย😬😍😚💕
น่านแหล่ะเลยเป็นที่มาว่า ขอเป็น fc ไรท์เค้าต่ออิกหน่อย เพราะ เรื่องที่2แล้วยังไม่ผิดหวัง ทำชั้นวางไม่ลงเลย น้ำท่าไม่อาบทั้ง2เรื่อง ชอบค่ะ ไปหาเรื่องอื่นอ่านต่อก่อน😉😘❤️💕

[Linii · Rating 4 out of 5]

มาอ่านอีกรอบตอนวัยที่มากขึ้น รู้สึกนางเอกเพี้ยนมาก คือชอบพระเอกมากเลยพยามเรียกร้องความสนใจ ยั่วให้สนใจ แทบจะถวายตัวให้ มันมากไปอ่ะ ดีที่พระเอกเป็นคนดี เลยยังรอดมาได้ แต่ช่วงตอนกลางๆเล่มที่นางเอกจะตัดใจ พระเอกรู้ตัวว่าชอบเลยมาตามตื้อก็ยังน่ารักเหมือนเดิม
———————-
ในซีรีย์นี้ของคุณอุณหภูมิปกติ เราชอบเล่มนี้ที่สุด

ถึงแม้ว่านางเอกจะบ้าผู้ชาย (พระเอกคนเดียวล่ะนะ ไม่ได้บ้าผู้ชายไปทุกคน) มากกกก ตามจีบพระเอกแบบงงๆ คือเรางงนะ ทำไมนางกล้าขนาดนี้ การกระทำนี่ ถ้าเป็นลูกสาวจะจับไปตีด้วยไม้เรียวเลย แต่ลึกๆแล้วบ้าดีเดือดไปงั้นแหละ เจอเข้าจริงๆก็ป๊อด ทำเป็นเก่งไปงั้น

เราจำไม่ได้ว่าจุดเริ่มที่ให้นางเอกหลงคุณนักรบขนาดนี้คืออะไร น่าจะอยู่ในเล่มของคุณจอมทัพ แต่เปิดเล่มนี้มา นางเอก ศ��� มุ่งจีบคุณนักรบถวายตัวให้แล้ว แต่คุณนักรบไม่เอาค่าา 555

ช่วงแรกๆก็เป็นช่วงตามจีบพระเอก ไปวุ่นวาย ตามติดจนจะเป็นโรคจิตอยู่แล้ว พระเอกไม่ได้ชอบ รำคาญ แต่ด้วยความที่นางเอกเป็นเพื่อนสนิทของเมียเจ้านายเลยทำอะไรไม่ได้ คุณนักรบก็มีความเป็นสุภาพบุรุษอยู่นะ ปากบอกรังเกียจ แต่ก็คอยดูแล ปกป้องนางเอกอยู่

มีนางร้ายเข้ามา พี่เนตร เป็นนางร้ายที่ตรรกะแบบอะไรของเท๊อออ ไม่โอเค โตมายังไงเนี่ย มาวอแวกับพระเอกเพราะมีความหลังกัน มีเหตุเกิดขึ้นทำให้นางเอกน้อยใจ เลยจะตัดใจจากพระเอก

ช่วงนี้เราน้ำตาซึมเลย น่าสงสารนางเอกตอนที่ต้องตัดใจ เข้าใจความรู้สึกของนางเอกเลย

หลังจากนั้นก็ตามสเต็ป พอนางเอกตัดใจ พระเอกรู้ตัวว่าชอบนางเอก ขาดไม่ได้ ก็รุกจีบดะ ตลกพระเอกดี สุดท้ายก็ลงเอยกัน

โดยรวมเราชอบนะ อ่านแล้วไม่สะดุด เนื้อเรื่องไม่ถึงกับกลม แต่ดีเลย เข้ากัน ไม่ขัดดี เป็นนิยายที่เวลาเราหยิบมาอ่านซ้ำ เริ่มอ่านตั้งแต่ต้นลากยาวไปจนจบได้เลย ไม่ต้องเปิดหาเฉพาะฉากที่อยากอ่าน เพราะมันต่อเนื่องกันไปเรื่อยๆ ชอบค่ะ

——-

คุณรบร้ายจริงค่ะ แหม คำพูดคำจา ทำร้ายจิตใจได้ดีจริงเชียว
ส่วนคุณศาเราว่าไม่ถึงกับแรดนะ แต่เป็นสไตล์ผู้หญิงปากกล้า แนวทฤษฎีจัดปฏิบัติแย่มากกว่า คือกล้าพูด กล้าลุย พูดง่ายๆ ปากหมาหน่อยๆแต่เอาเข้าจริงไม่กล้าหรอก ไม่ใช่ไม่ดีนะ คนรอบตัวเราก็นิสัยแบบนี้ เราน่ารักตลกดีออก น่าอยู่ใกล้ๆ

เพิ่งเคยอ่านงานของคุณอุณหภูมิปกติเล่มนี้เล่มแรก เลยไม่รู้มาก่อนเรื่องราวของคุณสิงห์กับพลอย หรือทั้งคุณรบกับคุณศา แต่อ่านเล่มนี้แล้วชอบนะ ภาษาลื่นไหล สนุกดี ช่วงที่หน่วงๆ ก็หน่วงจริงทำเราแอบน้ำตาซึม ช่วงคุณศาหยอดก็ทำเราขำกับความแก่นกล้า ช่วงคุณรบขยันจีบก็ทำเราเขินได้ นักเขียนเก่งค่ะ

ตอนนี้อยากอ่านเรื่องคุณสิงห์กับคุณภาคมากเลย น่าสนุกจัง

[Rintea W · Rating 4 out of 5]

พล็อตง่ายๆ นางเอกอ่อยพระเอก รุกหนักจนน่ากลัว บอกเลยว่าน่ากลัวจริง อย่างกะสต็อกเกอร์ ส่วนพระเอกก็หนี หนีจนไม่รู้จะทำไง เลยกะจะคบแล้วค่อยทำร้ายจิตใจให้เลิกไปเองในเวลา 45 วัน
แต่ไปได้แค่ครึ่งทาง พระเอกก็เอนเอียงไปเยอะ อย่างไรก็ตาม มีนางร้ายโผล่มาซึ่งคือรักแรกของพระเอกที่จำฝังใจ การเป็นแฟนก็เลยจบลงก่อนเวลา อันนี้ก็น่าจะจบจริงแหละ โดนอย่างนั้นก็ต้องรู้ตัวไม่ดันทุรังต่อ

และพอนางเอกหายไปจริงๆ พระเอกก็เริ่มรู้ตัว คราวนี้ก็เลยต้องจีบเอง แต่จีบไงก็ไม่ได้ นางเอกเอาแต่คิดว่าจะโดนหลอกเหมือนเดิม

เรื่องหลักๆก็มีแค่นี้แหละ แต่เสน่ห์ของเรื่องอยู่ที่มุกน่ารักน่าหยิกของนางเอก จะเป็นกับเพื่อนๆโดยเฉพาะพีช หรือกับพลอย คือศามันทั้งแรดทั้งรั่วจนอ่านแล้วอมยิ้ม

อ่านไปขำไปกับความรั่วของนางเอก
เช่นตอนที่นางร้ายมาคุยกับนางเอก
“วาริศาคิดว่าตัวเองเป็นนางเอกตัวจริง โสรยาแห่งจำเลยรักนั่นล่ะ ร่างอวตารของเธอเลย”
แต่พอนางร้ายน่าหมั่นไส้ขึ้นก็เป็น
“เธอต้องยินดีใช่ไหม ยินดีแล้วได้อะไรเล่า รางวัลนางงามมิตรภาพหรือ”
“คนฟังชักไม่สบอารมณ์ อยู่ๆวิญญาณโสรยาก็หายจากร่างไปตอนไหนไม่ทราบ”
หลังจากนั้นวาริศาก็ปั้นน้ำเป็นตัวใส่ไฟให้นักรบกลายเป็นหนุ่มเจ้าชู้ แถมยังคิดหาเหตุผลให้ตัวเองว่า
“ความรู้สึกสะใจเล็กๆเกิดขึ้นเมื่อเห็นใบหน้าสวยที่มีรอยยิ้มอยู่เสมอซีดลง แม้จะรู้สึกผิดที่กล่าวหานักรบร้ายแรงแบบนั้น เอาเถอะ เขาเป็นนักแก้ปัญหา เรื่องแค่นี้ถือว่าเพิ่มบทพิสูจน์รักแท้ให้เขาอีกหนึ่งบทเป็นการทิ้งท้ายก็แล้วกัน แต่หวังว่าจุดจบของนางร้ายอย่างเธอคงไม่ถึงขั้นเป็นบ้าหรือสิ้นเนื้อประดาตัวหรอกนะ”
นี่แหละคือนิยามของวาริศา นางเอกเรื่องนี้

ถึงหลังๆจะเยิ่นเย้อไปบ้าง แต่เราก็ชอบเพราะได้เสพความหวานให้หัวใจฟู🍯🍭🥹

[Sararat · Rating 5 out of 5]

พลอตเรื่องก็ตามปกที่เขียนไว้เลย เนื้อเรื่องไม่ได้ซับซ้อน น่ารัก ปนฮา ความแรดของนางเอก
กับพระเอกที่เกลียดแทบตาย พอสุดท้าย ก็เป็นฝ่ายรุกนางเอกซะงั้น
ตัวละครมีไม่มาก ตัวร้ายก็แทบจะไม่มี(มั้ง)
เหมือนมาแค่พอให้เข้าองค์ประกอบ สุดท้ายก็สรุปจบง่าย
แต่เรื่องความหื่นของพระเอกหลังจากรู้ตัวว่าชอบนางเอกเข้าให้แล้ว
มีมากมายยยยยยยยย มากๆๆๆๆ หวานสุด หื่นสุด หลงเมียเป็นที่สุด

[Katheryn Wang · Rating 3 out of 5]

ไม่ได้มีอะไรใหม่สำหรับเรื่องนี้นะคะ มีแต่ความซื่อบื้อของนางเอก ที่แอบปลื้มอยากได้พระเอกมาก ตั้งใจหาผู้...และได้ผู้ตามที่ตั้งใจ ส่วนพระเอกก็เห้อ...ต้องไปอ่านเองนะคะ
บรรยายไม่ถูกกันเลยทีเดียว แต่คิดว่าหลายๆคนคงเคยรุกจีบผู้ แต่ผู้ไม่เล่นด้วย ไม่ง่ายเลย บางทีชะนีอย่างเราก็ท้อค่ะ คือเข้าใจนางเอกแบบมันเสียเวลาอ่ะ...เกลียดผู้ชายคลุมเคลือ พอจะตัดใจได้ ก็เข้ามาวนเวียนอีกละ เกลี้ยดดด...อ่อยทำไม

[Moji Juf-Fuf · Rating 3 out of 5]

สามดาวพอเรื่องนี้ ขัดใจกับนิสัยนางเอก ย้อยแย้งทั้งที่จริงๆ ไม่ได้มีปมอะไรเลย

[Jayz · Rating 3 out of 5]

นางเอกออกแนวกล้าหน่อยๆ แต่ก็พยายามใส่ความใสซื่อเข้าไป ออกแนวนางเอกเกาหลี55 ใสๆ แอ๊บแบ๊ว ชอบคิดเองคนเดียว แต่ฉันอยากลุย คนรอบข้างไม่สนใจ 55 ส่วนพระเอกปากร้าย ใจร้ายหน่อยๆ ตามพื้นหลังชีวิต และชื่อเรื่อง ตัวละครบางตัวแทบไม่มีผลกับเส้นเรื่อง แค่เขียนมาให้พอมีเรื่องให้เล่นบ้าง อย่างพ่อนางเอกใส่มาเพื่อให้เห็นพื้นฐานชีวิตนางเอกเท่านั้น มันก็อ่านไดเรื่อยๆ มีฟินๆ น่ารักๆ อาจเพราะเปลี่ยนมาเขียนตามแนวของแจ่มใสมั้ง เรื่องมันเลยเรียบไปหน่อย แต่ก็เขียนได้ดี ลำดับเรื่อง พล็อตดี หักดาวตรงเนื้อเรื่องแทบไม่มีอะไรเลย เฉยไป แต่พระนางน่ารัก แค่ขัดแย้งบุคลิกนิดหน่อย ให้ใสๆ อ่านง่ายๆ