ปลิวลมลวง

by ปิยะพร ศักดิ์เกษม

"คนเรามักสรุปทุกเรื่องราวไปตามความคิดและประสบการณ์ของตัว...
การที่ได้พบกันในต่างแดน ในเมืองที่ค่าครองชีพสูงลิ่วอย่างนิวยอร์ก
การได้เห็นเพื่อนสาวเดินเข้าหลายร้านอย่างไม่ลังเล
ทำให้ธาราไม่เคยคิดสงสัยว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดมาไม่ใช่เรื่องจริง"

...มิตรภาพในความเป็นเพื่อนนั้น
แท้จริงแล้วซุกซ่อนความอิจฉาเกลียดชังไว้ใต้ก้นบึ้งอย่างเนียนสนิท
หญิงสาวอย่างธาราผู้นับถือความดีความถูกต้องเป็นนิจศีล
จะทันเล่ห์เหลี่ยมคนใกล้ตัวอีกคนหนึ่งหรือไม่
คนที่ได้ชื่อว่าเป็นมิตรสนิทใกล้ชิด
เพื่อนที่กอดคอร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาตอนใช้ชีวิตเล่าเรียนศึกษาอยู่ด้วยกันที่ต่างประเทศ
จะน่ากลัวเพียงใด ถ้า “เพื่อน” คนนั้น...มีความจริงยิ่งกว่าจริงว่า...
ไม่ใช่เพื่อนสักกระเบียด หากแต่เป็น “ศัตรู” ตัวฉกาจ
ที่ฉาบหน้าฉาบลิ้นคบหาราวกับเพื่อนรักผู้ปรารถนาดี....

528 pages, Paperback

Published February 1, 2018

About the author

ปิยะพร ศักดิ์เกษม เป็นนามปากกาของ นันทพร ศานติเกษม
เป็นธิดาของ นายชวน สุนทรส และ นางช้อย (บุปผเวส) สุนทรส
คู่สมรสคือ นายปิยะศักดิ์ ศานติเกษม

ปิยะพร ศักดิ์เกษม เริ่มสนใจงานเขียนมาตั้งแต่วัยเด็ก โดยมีพื้นฐานจากการรักการอ่าน ได้รับการส่งเสริมจากบิดามารดา สนใจและรักหนังสือทุกประเภทโดยเฉพาะนวนิยายและวรรณคดี เมื่อเรียนจบจากคณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในปี พ.ศ. 2521 ได้ทดลองเขียนเรื่องสั้นส่งไปลงตามนิตยสารต่างๆ เช่น สกุลไทย ขวัญเรือน ดิฉัน...และได้รับการคัดเลือกให้ลงพิมพ์เรื่อยมา จนกระทั่งคุณสุภัทร สวัสดิรักษ์บรรณาธิการนิตยสารสกุลไทย เปิดรับนวนิยายของนักเขียนหน้าใหม่จึงได้ทดลองเขียนนวนิยายซึ่งเป็นงานที่ถนัดและสนใจมากที่สุดส่งไปทางไปรษณีย์ เมื่อนวนิยายเรื่องแรกคือเรื่อง "ตะวันทอแสง"ได้ลงพิมพ์ในปี พ.ศ. 2533 ก็ได้เขียนนวนิยายลงพิมพ์นิตยสารสกุลไทยและอื่นๆ มาตลอด

ปิยะพร ศักด์เกษม มีหลักในการทำงานเขียนนวนิยายว่า ต้องให้คุณธรรมความรู้ และให้แง่คิดกับชีวิต สอดแทรกอยู่ในความบันเทิงด้วย

Reviews

[Patrawan Dear]

#ปลิวลมลวง / ปิยะพร ศักดิ์เกษม

รอคอยมานานที่จะอ่าน และไม่ทำให้ผิดหวังเลยค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของกงทอง หลานชายคุณป้าใหญ่แห่งเชิญอิสราชัย กับหญิงสาวผู้มีกระแสลมพัดแรงอยู่รอบตัว

ผู้เขียนยังคงแม่นในธีมที่ต้องการจะสื่อ ชัดเจนและตรงเป้าตามชื่อเรื่อง การดำเนินเรื่องเป็นไปแบบเนิบนาบแต่หนักแน่น มีเหตุผลรองรับ และมีจังหวะการเล่าเรื่องที่ดี สำนวนเชื่อมือได้ ตอนพีคจึงพีคทั้งน้ำตาด้วยความสงสารตัวละครตัวหนึ่งอย่างสุดใจ

ถ้าเป็นเรื่องของคนในตระกูล ก.ไก่ คงจะขาดคุณป้าใหญ่ไปไม่ได้ เรื่องนี้คุณป้าใหญ่ยังคงมีบทบาทสำคัญเช่นเคย นอกจากจะให้แนวทางและข้อคิดแก่พี่น้องลูกหลานแล้ว ยังให้ข้อเตือนใจแก่คนอ่านด้วย ทุกครั้งที่อ่านเรื่องราวในสายตระกูลนี้ จึงรู้สึกอบอุ่นเสมือนได้พบเจอญาติผู้ใหญ่ ทำให้พลาดเรื่องใดเรื่องหนึ่งไปไม่ได้เลย

เราชอบความเรียลของเรื่อง และวิธีการเล่าเรื่องที่ใช้พระนางเป็นเพียงตัวประกอบของผู้เขียนค่ะ คิดว่าหาอ่านแนวนี้ได้ยาก เป็นนิยายรักที่มากกว่ารัก เพราะมุ่งเน้นเหตุการณ์ที่น่าสนใจรอบตัวมากกว่าความรักระหว่างพระนาง หรือเรื่องหึงหวงเข้าใจผิดระหว่างกัน ดูสมวัยกับคนอ่านอย่างเรา ในขณะเดียวกันเนื้อเรื่องก็ไม่หนักมาก พระเอกยังคงน่ารักดีงาม นางเอกเองแม้จะมีจุดให้หงุดหงิดบ้าง แต่ก็อยู่ในวิสัยที่เข้าใจและยอมรับได้

เป็นอีกเรื่องที่แฟนคลับผู้เขียนไม่น่าพลาดนะคะ :)

[Yingying_yc · Rating 5 out of 5]

ปลิวลมลวงเป็นเ่มที่เรารอคอยมานแสนนานมาก สำหรับเล่มใหม่ของตระกูลเชิญอิสราชัย โดยนายกงทอง เชิญอิสราชัย หรือพี่ก้องของเรานี่เอง จริงๆถ้าจะมีข้อติที่ขอติก่อนเลยก็คือตอนอ่านเพลงพระพรหม ในแผงผังตัวละครบอกว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องของสองศรีพี่น้องก้อง กงทอง กับ เก้า เกาทัณฑ์ ซึ่งจะบอกว่าในเรื่อง พี่เก้าโผล่ออกมาแค่สองครั้ง คำว่าเก้า(ที่หมายความว่าชื่อพี่เก้า)โผล่มาแค่ประมาณห้าคำ และโผล่ชื่อเกาทัณฑ์ออกมาแค่ครั้งเดียว ซึ่งอันนี้อ่ะเจ็บ เหมือนถูกให้ความหวังแล้วก็พรากไปจากอกดื้อๆ ด้วยความที่สองศรีพี่น้องไม่ค่อยโผล่ไปป่วนใครด้วยแหละ ก็เลยอยากอ่าน ด้วยว่ารอมาสองปีอะเนาะ มันก็นิดนึง หวังมาก ก็เจ็บหนัก ก็ได้แต่หวังว่าดวงใจระบายสีจะเป็นเรื่องของพี่เก้าอะนะ

เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่ตัวเอกไม่เด่น เรารู้สึกว่าตัวละครที่เด่นจะเป็นคุณเรืองไร คุณยายของธารา กับปวันวาต(เพื่อน?)ของธารามากกว่า จริงๆเราชอบความหมายของคำว่าปลิวลมลวงมากๆ อ่านไปกลางๆเรื่องก็เจอเคสของธีรินทร์ แล้วก็มาปานรวี จนคุณเรืองไรอีก ชอบจัง แต่มันมีสาเหตุที่เราอยากให้พี่เก้าออกมาในเล่มนี้ เพราะพี่เก้าเป็นดารานักร้องใช่ไหม เราเลยอยากให้มีคู่เทียบกับณรัณซึ่งเลวมาก ว่าเห้ย ศิลปินดารานักร้องเขาก็ไม่ได้เลวอยากได้เงินแฟนคลับไปทุกคนนะ คนดีๆที่รักแฟนคลับจริงๆก็มี แต่แล้วพี่เก้าก็ออกแค่ตอนจบ ถึงจะพูดว่าเก้ารับงานการการกุศลและเราก็รู้ว่าพี่เก้าเป็นคนดี แต่ยังอยากให้มันชัดกว่านี้อ่ะ เลยเสียดายที่พี่เก้าไม่ได้ออก

จริงๆเรื่อสนุกมากนะ สนุกแบบไม่มีที่ติ ถ้าจะติก็ติอยู่อย่างเดียว คือเชิญอิสราชัยที่มาป่วนในเรื่องนี้คือครอบครัวอาเกรียงอันได้แก่ อาเกรียง อาวิ วิลาวัณย์ และยัยก๋า กลิกา เซ็ตดี(?)เซ็ตเดิมจากใต้เงาตะวัน ซึ่งสำหรับเรานใต้เงาตะวัน อาวิคือควีนมาก ซึ่งในปลิวลมลวงก็พยายามย้ำบ่อยๆเช่นกัน เรารู้สึกว่าอาวิสวย ฉลาด แต่ในเล่มนี้การเล่นกับคุณเรืองไรแต่ละอย่างมันทำให้อาวิดูเป็นเมียหึงผัวมากเลยอ่ะ ทั้งๆที่เสในต้เงาตะวันหนักกว่านี้อีกอาวิยังจัดการได้แบบควีนๆ แต่อันนี้วิธีมันดูชีพยังไงก็ไม่รู้ แต่นั่นแหละ ยังไงอาวิก็คือคนโปรดเราอยู่ดี

สรุป ดีงามมากมาย หลงรักพี่ก้อง จริงๆเรื่องนี้จะไม่วุ่นเลยนะถ้าพี่เกื้อไม่หึงหนูอันอ่ะ55555555555 ชอบ แต่ขอหักนิดนึงที่อาวิเราดูชีพลงและการให้ความหวังว่าจะมีพี่เก้าแต่ไม่มี
ให้9/10 ่ค่ะ(เป็นลางว่าเล่มต่อไปจะได้อ่านพี่เก้าเต็มๆ)

[Muggle Mat · Rating 5 out of 5]

เข้มข้นเรื่องการดำเนินชีวิต การเลือก การวางตัวเองว่าจะตั้งมั่นแข็งแกร่ง หรือปล่อยตัวเองให้ลอยไปตามลม หรือเลือกที่จะเข้มแข็งรู้จักโอนอ่อนตามพายุ แต่ไม่ยอมปล่อยให้ถูกพัดลอยไป มีบทน่ารักๆของพระนางประปราย “นายก้อง” พระเอก(ตระกูลเชิญอิสราชัย)ของเราก็ยังน่ารักทุกครั้งไป แม้บทหลักจะเป็นเรื่องของคนอื่นก็ตาม และสงสัยจะเป็นพระเอกนิยายอาเอียดที่ได้กินอาหารอร่อยๆมากสุดแล้วมั้งเนี่ย 🤣🤣🤣

[Ning · Rating 4 out of 5]

เป็นเล่มของพี่ก้อง กงทอง.. ซึ่งไม่แน่ใจว่าเคยเด่นในเล่มไหนบ้างนะคะ มันเยอะจริงๆ ตระกูล ก. เล่มที่แล้วก็ยังไม่อ่าน ดองไปนานๆ ได้ข่าวว่าไม่สมหวัง

เรื่องนี้ พระ-นางไม่เด่นเลย เป็นเรื่องราวของคนรอบตัวซะมากกว่า .. ซึ่งถามว่าด้อยมั้ย เบื่อมั้ย ก็ไม่นะ แต่พอเปิดมาอีกหน้า เค้ารักกันซะแล้ว ก็เลยแบบ... เมื่อไหร่ ที่ไหน ยังไง ??? คือเข้าใจ ระดับพี่ก้อง คือใครเห็น ใครก็รัก (ฉันก็รัก) แต่น้องน้ำคือ?? รักนาง?? ยังไง?? เราอ่านจนจบ ยังไม่รักนางเลย..

เรื่องต่างๆที่เกิดในเล่ม คือดี ชอบตรงที่เสนอมุมมองจากมุมต่างๆ เราคิดอย่างนี้ เพราะเรายืนตรงนี้ เค้าคิดอย่างนั้นเพราะยืนอยู่ตรงนั้น ความเข้าใจสามารถแก้ไขปัญหาได้ระดับนึง

คุณอาวิ น้องก๋า ไม่น่ารักเลย.. ไม่ว่าจะทำเพราะอะไร อ่านแล้วรู้สึกแบบ.. หืมม??? แม่ลูกไม่ปรามกันเลย แม้แต่พี่ก้อง ก็ไม่ว่าน้อง .. ส่วนอาเกรียงก็แบบ .. อาสนุก หรืออาโง่วคะ? .. พาร์ทนี้ไม่เวิร์คเลย เข้าใจว่าทำให้เรื่องมันปลิวไป แต่ไม่ไหวนะ เพราะเรารู้สึกดีกับ ตระกูล ก. ทุกคน

ส่วนเรื่องคุณพี่เรืองนั้น อ่านแล้วจะขัดๆนิดนึง ตรงที่แบบ 72 เรามองภาพไม่เห็นนะ 65 ยังพอนึกได้บ้าง เลยอ่านไปขัดไปนิดนึง แต่แก่นของเรื่อง ยังคงสนุกอยู่ดี เสียดายว่าตอนจบ ไม่ค่อยเห็นจุดจบสักเท่าไหร่

สรุปแล้ว อ่านได้สนุกดี พี่ก้องออกน้อยไป พี่เก้ามาแต่ชื่อ.. แต่ก็จะรอ (เคยออกเล่มอื่นรึเปล่านะ??)

[Mic Mickey · Rating 3 out of 5]

อ่านได้เรื่อยๆ พระนางไม่เด่นเลยเหมือนไม่ได้รู้จักนิสัยใจคอของพี่ก้องและน้องน้ำ คือเราอยากรู้จักเค้า2คนให้มากกว่านี้ ตัวละครที่เด่นกลับเป็นคุณเรืองไรแทน แถมแม่นางเอกยังมาขโมยซีนตอนท้ายอีก อ่านไปสงสารคุณเรืองไรไป มาใจแตกตอนแก่ สุดท้ายนิยายมันก็สอนแหละว่าอย่าไปเชื่อคำลวง ตามชื่อนิยายเลย

[Nattapan · Rating 3 out of 5]

Another story of "เชิญอิสราชัย". Quite simple, but good enough.