What do you think?
Rate this book
Ảo Dạ
Để thoát một khoản nợ, Masaya đã lợi dụng trận động đất kinh hoàng để giết chết ông cậu rồi dàn dựng thành một vụ tai nạn. Nhưng tất cả không qua được mắt Mifuyu, cô gái bí ẩn nhà hàng xóm. Mang theo bí mật của Masaya, Mifuyu cùng anh lên Tokyo, bỏ lại sau lưng một Kyoto hoang tàn sau cơn địa chấn.
Song ở nơi đô hội là một chuỗi bi kịch nối tiếp nhau, nơi bóng đen của tội ác trong quá khứ như vũng dầu loang, vĩnh viễn không bao giờ xóa sạch, ngày một lan rộng. Bí ẩn nối liền bí ẩn, mọi người tiếp cận Mifuyu đều gặp chuyện không may, những ai chạm đến quá khứ của cô đều mất tích...
Rốt cuộc, cô gái bí ẩn luôn sát cánh bên Masaya trong bóng đêm tăm tối là ai?
Song ở nơi đô hội là một chuỗi bi kịch nối tiếp nhau, nơi bóng đen của tội ác trong quá khứ như vũng dầu loang, vĩnh viễn không bao giờ xóa sạch, ngày một lan rộng. Bí ẩn nối liền bí ẩn, mọi người tiếp cận Mifuyu đều gặp chuyện không may, những ai chạm đến quá khứ của cô đều mất tích...
Rốt cuộc, cô gái bí ẩn luôn sát cánh bên Masaya trong bóng đêm tăm tối là ai?
584 pages, Paperback
First published January 26, 2004
58 people are currently reading
625 people want to read
About the author
Keigo Higashino
192 books8,212 followersAssociated Names:
* Keigo Higashino
* 東野 圭吾 (Japanese)
* 東野圭吾 (Traditional Chinese)
* ฮิงาชิโนะ เคโงะ (Thai)
Keigo Higashino (東野 圭吾) is one of the most popular and biggest selling fiction authors in Japan—as well known as James Patterson, Dean Koontz or Tom Clancy are in the USA.
Born in Osaka, he started writing novels while still working as an engineer at Nippon Denso Co. (presently DENSO). He won the Edogawa Rampo Prize, which is awarded annually to the finest mystery work, in 1985 for the novel Hōkago (After School) at age 27. Subsequently, he quit his job and started a career as a writer in Tokyo.
In 1999, he won the Mystery Writers of Japan Inc award for the novel Himitsu (The Secret), which was translated into English by Kerim Yasar and published by Vertical under the title of Naoko in 2004. In 2006, he won the 134th Naoki Prize for Yōgisha X no Kenshin. His novels had been nominated five times before winning with this novel.
The Devotion of Suspect X was the second highest selling book in all of Japan— fiction or nonfiction—the year it was published, with over 800,000 copies sold. It won the prestigious Naoki Prize for Best Novel— the Japanese equivalent of the National Book Award and the Man Booker Prize. Made into a motion picture in Japan, The Devotion of Suspect X spent 4 weeks at the top of the box office and was the third highest‐grossing film of the year.
Higashino’s novels have more movie and TV series adaptations than Tom Clancy or Robert Ludlum, and as many as Michael Crichton.
* Keigo Higashino
* 東野 圭吾 (Japanese)
* 東野圭吾 (Traditional Chinese)
* ฮิงาชิโนะ เคโงะ (Thai)
Keigo Higashino (東野 圭吾) is one of the most popular and biggest selling fiction authors in Japan—as well known as James Patterson, Dean Koontz or Tom Clancy are in the USA.
Born in Osaka, he started writing novels while still working as an engineer at Nippon Denso Co. (presently DENSO). He won the Edogawa Rampo Prize, which is awarded annually to the finest mystery work, in 1985 for the novel Hōkago (After School) at age 27. Subsequently, he quit his job and started a career as a writer in Tokyo.
In 1999, he won the Mystery Writers of Japan Inc award for the novel Himitsu (The Secret), which was translated into English by Kerim Yasar and published by Vertical under the title of Naoko in 2004. In 2006, he won the 134th Naoki Prize for Yōgisha X no Kenshin. His novels had been nominated five times before winning with this novel.
The Devotion of Suspect X was the second highest selling book in all of Japan— fiction or nonfiction—the year it was published, with over 800,000 copies sold. It won the prestigious Naoki Prize for Best Novel— the Japanese equivalent of the National Book Award and the Man Booker Prize. Made into a motion picture in Japan, The Devotion of Suspect X spent 4 weeks at the top of the box office and was the third highest‐grossing film of the year.
Higashino’s novels have more movie and TV series adaptations than Tom Clancy or Robert Ludlum, and as many as Michael Crichton.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 263 reviews
July 25, 2023
“Chúng ta không còn lựa chọn nào khác, chỉ có thể đi trên con đường ở trong bóng tối. Dẫu cho bốn phía xung quanh sáng rực như ban ngày, cũng chỉ là ánh sáng không chân thực mà thôi, về điểm này, chúng ta sớm đã chấp nhận rồi còn gì."
Masaya Mizuhara, chàng trai đã lợi dụng trận động đất để làm một việc mà chính bản thân anh ta cũng không thể tượng tượng được. Và chính cô nàng Shinkai Mifuyu đã chứng kiến hành động kia của Masaya. Từ đây, giữa Masaya và Mifuyu bị trói buộc bởi những sự kiện mà chính Masaya cũng không lường trước được.
Mình chưa đọc Bạch Dạ Hành nên không thể biết mà so sánh với quyển này, nhưng dù chưa đọc mình lại biết những gì đã xảy ra trong Bạch Dạ Hành vì lướt facebook=)) nên các sự kiện kỳ lạ liên tiếp xảy ra trong Ảo Dạ không hẳn khiến mình ngạc nhiên. Tuy nhiên, nhân vật của cuốn sách lại là cứu cánh cho diễn biến truyện. Mình không hẳn là ghét hay thích nhân vật Shinkai Mifuyu, mà mức độ của mình đối với nhân vật này nằm ở giữa; một nhân vật khó mà nắm bắt được suy nghĩ, và mình cũng muốn được như cô nàng Mifuyu này =)))
Mình cũng thích cách tác giả đặt bối cảnh truyện ở lúc Thời kỳ Kinh tế đã suy sụp, nơi con người đứng trước rất nhiều khó khăn, những lựa chọn mà họ chưa bao giờ nghĩ tới. Ngay từ đầu mình đã nhận thấy mối quan hệ giữa Masaya và Mifuyu đã có vấn đề, nói thật là mình cảm thấy ngột thở. Mình tự hỏi, điều gì lại khiến Masaya bị trói buộc nhiều như vậy? Cả hành động ở cuối của Masaya cứ như bị phát điên, mình rất tiếc cho cuộc đời của Masaya.
Và cuối cùng mình tự hỏi, mình tốn thời gian với cuốn sách này cho việc gì? Những diễn biến không bất ngờ vì mình vốn đã biết ai đứng sau tất cả, mình còn đoán được thân phận của Mifuyu; chỉ còn chờ đợi xem điều gì sẽ xảy đến với Mifuyu, nhưng rốt cuộc tất cả những gì xảy ra ở cái kết như một màn đêm mờ ảo - khiến cho mấy phần điều tra mà mình theo dõi như bỏ đi vậy =))
May 14, 2018
#2018ReadingChallenge #PopSugar
18. A book set in a country that fascinates you
Warning: Lảm nhảm các thứ rất ít giá trị tham khảo từ một con fan não tàn đã hết thuốc chữa, cộng với spoil.
Vầng ý là các bác chê thì chê chứ tôi vẫn thấy bác Keigo viết hay thấy mồ luôn đó. Không đọc thì thôi chứ cầm Ảo dạ lên rồi thì đọc liên tù tì một hơi không quan tâm đời cũng được. Phải cái tính ì của tôi hơi lớn nên dằng dai mãi mới xong được cuốn sách.
Nếu không bị ám thị trước đó rằng đây là tác phẩm sinh đôi với Bạch dạ hành - một tuyệt tác ra đời từ trước và đã tạo được ấn tượng quá bạo liệt sâu sắc trong lòng độc giả rồi, tôi tin là sự yêu thích của mọi người dành cho Ảo dạ sẽ đầy đặn hơn, bởi vì đây vẫn là một tác phẩm thực sự lôi cuốn và có chiều sâu. Tự nhiên thấy sự so sánh kia vô nghĩa và bất công quá.
Bởi lẽ xuất thân của Yukiho và Ryoji quá bi thảm, quá trình lại dài đằng đẵng với những tiết lộ nhỏ giọt, cảm xúc của tôi dễ dàng bùng nổ vào phút cuối khi tấn kịch hạ màn. Chuyện của Mifuyu và Mayasa thì lại không được như vậy khi mà Bạch dạ hành đã trao cho tôi những công cụ để nhận diện thủ pháp của Keigo ngay từ đầu, khiến mọi việc trở nên tỏ tường dễ đoán hơn. Phần chênh lệch cảm xúc đó hầu như là tất cả lí do vì sao tôi chấm Ảo dạ ít hơn 1* so với Bạch dạ hành.
Nôm na cho dễ hình dung thì biểu đồ cảm xúc của tôi đối với bộ đôi tác phẩm trông như thế này:
Có lẽ bị ảnh hưởng phần nào bởi tình cảm dành cho bác Keigo nên đây lại là một cuốn sách khác mà tôi yêu thích. Nhưng công bằng mà nói thì Ảo dạ vẫn có đủ những yếu tố để được xếp vào hàng hay mà chẳng cần đến sự thiên vị nào cả.
Giống như những tiêu chuẩn được đặt ra trong quá trình tịnh tiến của loài người, chân thiện mỹ dường như là đích đến của xã hội. Nhưng đó không phải là toàn cảnh bức tranh, khi mà người ta cũng tò mò và bị thu hút bởi những mặt tối. Người ta có thể chỉ trích thế giới quan loài người đảo lộn khi ai đó thừa nhận họ thích sự độc địa của nhân vật; đồng thời chính họ lại nhìn thấy một phần của mình bên trong những nhân vật như Mifuyu, tự hỏi không biết nếu bị dồn ép thì mặt tối của chính mình có thể trỗi dậy đến mức nào. Những nhân vật như Mifuyu rất có thể là đại diện của phần tối ẩn sâu trong mỗi con người, phần mà có khi bạn còn chẳng ý thức được nó có tồn tại cho đến khi gặp được dung môi thích hợp để nó xuất đầu lộ diện, tựa như trận động đất năm nào đã khiến Mifuyu quyết định rũ bỏ sạch sẽ mình của quá khứ để trở thành một con người khác hoàn toàn.
Vai trò của Masaya trong bối cảnh giả tưởng của tôi giống sự tồn tại của lương tri, trong thế cục nó đứng ở giữa trận giằng co khốc liệt của thiện và ác, mà thiện là phần người mà chân thiện mỹ hướng đến, còn ác đương nhiên là phần dục vọng hình thành từ đâu đó trong đời, là Mifuyu của hiện tại. Và kết cục thì đắng cay làm sao! Lúc nội tâm của Masaya thốt lên rằng Mifuyu - cô gái mà anh yêu đến khờ dại - lại chính là kẻ giết chết linh hồn mình, tôi cũng đến muốn nằm vật ra vì bị nỗi đau đớn quá chân thực của nhân vật xâm chiếm.
Cuối cùng thì Mifuyu, cả thật và giả, vẫn là một ẩn số đối với tất thảy mọi người, khiến cho cái kết của Ảo dạ thu về cả rổ chỉ trích. Nếu nói tôi không phải là một trong những người mong mỏi một sự minh bạch để thỏa mãn trí tò mò thì hẳn là nói điêu đi rồi, nhưng lạ thay đến cùng tôi lại chẳng thấy muốn đòi hỏi gì hơn ở điểm kết thúc. Vì đã mệt, có thể, hoặc vì thiên vị (một lần nữa), có lẽ. Sao cũng được. Dù thế nào tôi cũng đã thấy Ảo dạ đủ rồi.
Đọc xong cuốn này không thể không tự đặt ra câu hỏi, không biết Keigo-sensei có thù hằn gì với phụ nữ không nữa :))
18. A book set in a country that fascinates you
Warning: Lảm nhảm các thứ rất ít giá trị tham khảo từ một con fan não tàn đã hết thuốc chữa, cộng với spoil.
Vầng ý là các bác chê thì chê chứ tôi vẫn thấy bác Keigo viết hay thấy mồ luôn đó. Không đọc thì thôi chứ cầm Ảo dạ lên rồi thì đọc liên tù tì một hơi không quan tâm đời cũng được. Phải cái tính ì của tôi hơi lớn nên dằng dai mãi mới xong được cuốn sách.
Nếu không bị ám thị trước đó rằng đây là tác phẩm sinh đôi với Bạch dạ hành - một tuyệt tác ra đời từ trước và đã tạo được ấn tượng quá bạo liệt sâu sắc trong lòng độc giả rồi, tôi tin là sự yêu thích của mọi người dành cho Ảo dạ sẽ đầy đặn hơn, bởi vì đây vẫn là một tác phẩm thực sự lôi cuốn và có chiều sâu. Tự nhiên thấy sự so sánh kia vô nghĩa và bất công quá.
Bởi lẽ xuất thân của Yukiho và Ryoji quá bi thảm, quá trình lại dài đằng đẵng với những tiết lộ nhỏ giọt, cảm xúc của tôi dễ dàng bùng nổ vào phút cuối khi tấn kịch hạ màn. Chuyện của Mifuyu và Mayasa thì lại không được như vậy khi mà Bạch dạ hành đã trao cho tôi những công cụ để nhận diện thủ pháp của Keigo ngay từ đầu, khiến mọi việc trở nên tỏ tường dễ đoán hơn. Phần chênh lệch cảm xúc đó hầu như là tất cả lí do vì sao tôi chấm Ảo dạ ít hơn 1* so với Bạch dạ hành.
Nôm na cho dễ hình dung thì biểu đồ cảm xúc của tôi đối với bộ đôi tác phẩm trông như thế này:
Có lẽ bị ảnh hưởng phần nào bởi tình cảm dành cho bác Keigo nên đây lại là một cuốn sách khác mà tôi yêu thích. Nhưng công bằng mà nói thì Ảo dạ vẫn có đủ những yếu tố để được xếp vào hàng hay mà chẳng cần đến sự thiên vị nào cả.
Giống như những tiêu chuẩn được đặt ra trong quá trình tịnh tiến của loài người, chân thiện mỹ dường như là đích đến của xã hội. Nhưng đó không phải là toàn cảnh bức tranh, khi mà người ta cũng tò mò và bị thu hút bởi những mặt tối. Người ta có thể chỉ trích thế giới quan loài người đảo lộn khi ai đó thừa nhận họ thích sự độc địa của nhân vật; đồng thời chính họ lại nhìn thấy một phần của mình bên trong những nhân vật như Mifuyu, tự hỏi không biết nếu bị dồn ép thì mặt tối của chính mình có thể trỗi dậy đến mức nào. Những nhân vật như Mifuyu rất có thể là đại diện của phần tối ẩn sâu trong mỗi con người, phần mà có khi bạn còn chẳng ý thức được nó có tồn tại cho đến khi gặp được dung môi thích hợp để nó xuất đầu lộ diện, tựa như trận động đất năm nào đã khiến Mifuyu quyết định rũ bỏ sạch sẽ mình của quá khứ để trở thành một con người khác hoàn toàn.
Vai trò của Masaya trong bối cảnh giả tưởng của tôi giống sự tồn tại của lương tri, trong thế cục nó đứng ở giữa trận giằng co khốc liệt của thiện và ác, mà thiện là phần người mà chân thiện mỹ hướng đến, còn ác đương nhiên là phần dục vọng hình thành từ đâu đó trong đời, là Mifuyu của hiện tại. Và kết cục thì đắng cay làm sao! Lúc nội tâm của Masaya thốt lên rằng Mifuyu - cô gái mà anh yêu đến khờ dại - lại chính là kẻ giết chết linh hồn mình, tôi cũng đến muốn nằm vật ra vì bị nỗi đau đớn quá chân thực của nhân vật xâm chiếm.
Cuối cùng thì Mifuyu, cả thật và giả, vẫn là một ẩn số đối với tất thảy mọi người, khiến cho cái kết của Ảo dạ thu về cả rổ chỉ trích. Nếu nói tôi không phải là một trong những người mong mỏi một sự minh bạch để thỏa mãn trí tò mò thì hẳn là nói điêu đi rồi, nhưng lạ thay đến cùng tôi lại chẳng thấy muốn đòi hỏi gì hơn ở điểm kết thúc. Vì đã mệt, có thể, hoặc vì thiên vị (một lần nữa), có lẽ. Sao cũng được. Dù thế nào tôi cũng đã thấy Ảo dạ đủ rồi.
Đọc xong cuốn này không thể không tự đặt ra câu hỏi, không biết Keigo-sensei có thù hằn gì với phụ nữ không nữa :))
March 31, 2018
Nếu quăng cái mác "sinh đôi" đi thì đây là một câu chuyện khá ổn. Tui rất ưng cô Mifuyu trong này, ác là phải ác kinh hồn vậy đó, ác cho ai cũng ghét, ác không để dành chút hiền lành nào để người ta thông cảm, người ta thương. Ác vậy, nhưng vẫn thu hút, ít nhất là với tui.
August 10, 2023
อ่านจบแล้วพูดไม่ออก นั่งอึ้งไปหลายวิเลย 5555555 เล่มนี้ดาร์คมาก คะแนนความมืดมนให้เป็นรองพระอาทิตย์เที่ยงคืนอยู่นิดนึง (แล้วตอนอ่านก็ให้ความรู้สึกคล้ายเรื่องนั้นนิดๆ)
สำหรับเล่มนี้ชอบที่เล่าเรื่องเป็นเส้นตรงไปเลย ไม่ต้องหย่อนปริศนาอะไรให้ต้องอ่านไปสงสัยไป เพราะเราจะรู้การกระทำของตัวละครทั้งหมดทุกอย่าง มีแค่ปริศนาเดียวคือที่มาที่ไปของผู้หญิงคนนี้ ซึ่งๆๆๆ ตอนอ่านมันจะมีจุดนึงที่อยากรู้มากๆ แต่พออ่านไปสักพักจะไม่อยากรู้แล้ว (ชั้นเหนื่อย 55555) แต่ถึงอย่างนั้นมันยิ่งทำให้ชอบการเฉลยและจบแบบนี้เข้าไปอีก
ถามว่าการดำเนินเรื่องกับความยาวหนังสือขนาดนี้เป็นยังไง ความหนาหนังสือถ้าหล่นใส่เท้าคือเจ็บแต่ไม่มีจุดน่าเบื่อเลย เดินเรื่องเร็วตั้งแต่ช่วงปูเนื้อเรื่อง ระหว่างทางก็ไม่เอื่อย ประทับใจมากกับความหนาหนังสือประมาณนี้ (แต่ที่ใช้เวลาอ่านนานเพราะไปติดซีรีส์ล้วนๆ 5555555)
ถ้าไม่พูดถึงตัวละครอย่างมาซายะเลยก็คงไม่ได้ เป็นตัวละครที่เราชอบมากกกกก ถ้ามาจากเรื่องอื่นเราคงด่าไปแล้วว่าโง่ๆๆๆ ไอ้หนุ่มเอ็งจะโง่อะไรขนาดนี้ก่อน แต่พอมาซายะมาอยู่ในเรื่องนี้ เป็นตัวเอกในเรื่องที่เป็นสีดำแทบจะทั้งหมดแบบนี้ มันก็เออ นี่แหละว้ามนุษย์ 555555 เป็นตัวละครที่ไม่ได้ดั่งใจเลย แต่อ่านแล้วกลับชอบ คิดว่านายนี่จะเป็นตัวละครเทาเบอร์เข้มสุดจนเกือบดำที่เราชอบที่สุดตั้งแต่เคยอ่านหนังสือของเคโงะมาเลยมั้ง
สำหรับเล่มนี้ชอบที่เล่าเรื่องเป็นเส้นตรงไปเลย ไม่ต้องหย่อนปริศนาอะไรให้ต้องอ่านไปสงสัยไป เพราะเราจะรู้การกระทำของตัวละครทั้งหมดทุกอย่าง มีแค่ปริศนาเดียวคือที่มาที่ไปของผู้หญิงคนนี้ ซึ่งๆๆๆ ตอนอ่านมันจะมีจุดนึงที่อยากรู้มากๆ แต่พออ่านไปสักพักจะไม่อยากรู้แล้ว (ชั้นเหนื่อย 55555) แต่ถึงอย่างนั้นมันยิ่งทำให้ชอบการเฉลยและจบแบบนี้เข้าไปอีก
ถามว่าการดำเนินเรื่องกับความยาวหนังสือขนาดนี้เป็นยังไง ความหนาหนังสือถ้าหล่นใส่เท้าคือเจ็บแต่ไม่มีจุดน่าเบื่อเลย เดินเรื่องเร็วตั้งแต่ช่วงปูเนื้อเรื่อง ระหว่างทางก็ไม่เอื่อย ประทับใจมากกับความหนาหนังสือประมาณนี้ (แต่ที่ใช้เวลาอ่านนานเพราะไปติดซีรีส์ล้วนๆ 5555555)
ถ้าไม่พูดถึงตัวละครอย่างมาซายะเลยก็คงไม่ได้ เป็นตัวละครที่เราชอบมากกกกก ถ้ามาจากเรื่องอื่นเราคงด่าไปแล้วว่าโง่ๆๆๆ ไอ้หนุ่มเอ็งจะโง่อะไรขนาดนี้ก่อน แต่พอมาซายะมาอยู่ในเรื่องนี้ เป็นตัวเอกในเรื่องที่เป็นสีดำแทบจะทั้งหมดแบบนี้ มันก็เออ นี่แหละว้ามนุษย์ 555555 เป็นตัวละครที่ไม่ได้ดั่งใจเลย แต่อ่านแล้วกลับชอบ คิดว่านายนี่จะเป็นตัวละครเทาเบอร์เข้มสุดจนเกือบดำที่เราชอบที่สุดตั้งแต่เคยอ่านหนังสือของเคโงะมาเลยมั้ง
December 15, 2018
Đó là một tối thứ 7 hiếm hoi mà mình biết rằng sẽ có chủ nhật trọn vẹn vào hôm sau, nên mình bèn đọc nốt 100 trang cuối của Ảo dạ. Kết thúc lúc 12h48, và dĩ nhiên mình không thể ngủ ngay sau đó. Giữa đêm mình ngồi nhớ lại tất cả những gì đã được biết về Shinkai Mifuyu về những chuyện cô đã làm, và mình thoáng rùng mình khi nhìn lại bìa sách một lần nữa.
Cho đến khi ngủ, mình mơ thấy Shinkai Mifuyu tìm cách hại mình, vì mình đã trót biết quá nhiều. Cũng đúng, vì như thói quen lâu nay, mình không bao giờ đọc lời giới thiệu ở bìa 4, sợ bị đóng khung suy nghĩ trước khi đọc. Tối ấy sau khi kết thúc quyển sách, mình mới đọc bìa 4 và thấy cái ý “mọi người tiếp cận Mifuyu đều gặp chuyện không may, những ai chạm đến quá khứ của cô đều mất tích” trong lời dẫn. Vậy là mình đã lỡ “động đến” cô gái bí ẩn luôn trong bóng đêm, mà lòng dạ, thủ đoạn thì ngút trời mất rồi. Thật khó để review sách của Keigo Higashino mà không nói nhiều về nội dung, nên các bạn cân nhắc trước khi đọc tiếp nhé.
Ảo dạ được xem là tác phẩm sinh đôi với Bạch dạ hành nhưng ngoài việc có một cặp nhân vật và người nữ nhiều thủ đoạn để đạt được cái mình muốn, thì có nhiều khác biệt. Dù Mifuyu chọn đứng trong bóng tối nhưng Keigo Higashino không giấu tham vọng, các âm mưu và thủ đoạn của cô với độc giả, trái lại dành rất nhiều đất để Mifuyu nêu lên “tuyên ngôn” của mình. Thông qua điều tra viên Kato, Higashino sensei cũng nhiều lần hệ thống lại quá trình, khiến câu chuyện dễ nắm bắt. Hệ thống các nhân vật cũng không quá nhiều, đến nỗi khó nhớ như Bạch dạ hành.
Như nhiều câu chuyện khác, Higashino sensei luôn làm như vô tình để các nhân vật nhắc đến một giai đoạn đáng chú ý nào đó, như một cách ngầm thông tin với người đọc bối cảnh của câu chuyện. Với Bạch dạ hành là thời điểm máy tính cá nhân bắt đầu phổ biến, với Điều kỳ diệu của tiệm tạp hóa Namiya là kỳ thế vận hội sắp diễn ra, còn Ảo dạ là thời điểm bong bóng kinh tế bị vỡ và nhân loại chuẩn bị bước vào thiên niên kỷ mới cùng nỗi sợ sự cố Y2K.
Câu chuyện bắt đầu bằng một bi kịch - một trận động đất kinh hoàng, khiến Masaya phải giết người và từ đó gắn đời mình với Mifuyu, người đã chứng kiến khoảnh khắc anh ra tay sát nhân. Mifuyu sẽ dẫn dắt Masaya cùng xây dựng kế hoạch tương lai mà cô đã vạch ra, sống “theo cách sinh tồn của riêng mình”. "Chúng ta chỉ có thể đi trên con đường ở trong bóng tối. Dẫu cho bốn phía xung quanh sáng rực như ban ngày, cũng chỉ là ánh sáng không chân thực mà thôi". Và từ đó hai người bắt đầu một mối quan hệ mà "khi một người đau khổ, người còn lại sẽ có thể ở phía sau đưa tay giúp đỡ" và “chỉ ở trong bóng đêm mới bộc lộ bản tính với người còn lại". Hay chỉ là Masaya tin thế.
Không như câu chuyện cộng sinh kỳ lại của “tôm pháo-cá bống trắng” trong Bạch dạ hành, mà ở đó Ryoji coi mình là tôm pháo, có nhiệm vụ bảo vệ cá bống trắng Yukiho đến chết, mối quan hệ của Masaya và Mifuyu là kẻ thao túng và kẻ phục tùng. Nếu Ryoji xem việc bảo vệ Yuhiko là mục tiêu duy nhất của đời mình, thì Masaya tình nguyện làm “một tên đồng bọn trung thành” không phải vì muốn bảo vệ lớp mặt nạ của Mifuyu, mà “chỉ vì yêu, vì ‘hạnh phúc của hai người’ mà cô luôn nhắc đến, ngoài ra không có lý do nào khác.” Tất cả chỉ đổi đến đắng cay và cay đắng nhất là gen’ya - ảo dạ, những đêm tưởng là hạnh phúc trần đời nhưng hóa ra chỉ là hư ảo.
Và giống như nhiều quyển khác của Keigo, mỗi nhân vật đã xuất hiện thì chắc chắn sẽ có vai trò. Luôn sẽ có người làm nhiệu vụ connecting the dot - kết nối các điểm rời rạc với nhau để vén màn bí ẩn. Trong Ảo dạ, không chỉ điều tra viên Kato, là anh chàng Soga mà còn cả chính Masaya, người đã thề trung thành với Mifuyu và tin tưởng có thể cùng Mifuyu có được hạnh phúc, làm công việc đi tìm sự thật đằng sau những bí ẩn đó.
Mình ghét Masaya quá nhu nhược nhưng nghĩ lại rằng có phải vì Mifuyu quá đáng sợ? Masaya đáng thương hơn là trách vì bị nắm điểm yếu từ đầu và đã thực lòng mong có thể cùng Mifuyu đắp xây hạnh phúc. Nhân vật Shinkai Mifuyu được xây dựng tận cùng tàn ác, lạnh lùng, mưu mô, thường xuyên làm người đối diện “không rét mà run”. Mifuyu "tuyệt đối không mềm lòng với bất cứ ai. Mặc cho người khác gặp phải bất hạnh thế nào, cô ta hoàn toàn không quan tâm".
Cách xây dựng nhân vật quả thật để lại nhiều ấn tượng. Đến mức mình có lúc nghĩ giả thử có gặp một Shinkai Mifuyu trong đời thực, mình sẽ bị bùa mê đến mức nào và gục ngã trước cô ta ra sao? Nhưng điều mình cho rằng còn thiếu là lý do Mifuyu lại hành xử như vậy, dù đã có khát khao từ trước nhưng chẳng lẽ chỉ vì đeo đuổi tham vọng mà tán tận lương tâm đến vậy ư?
Cho đến khi ngủ, mình mơ thấy Shinkai Mifuyu tìm cách hại mình, vì mình đã trót biết quá nhiều. Cũng đúng, vì như thói quen lâu nay, mình không bao giờ đọc lời giới thiệu ở bìa 4, sợ bị đóng khung suy nghĩ trước khi đọc. Tối ấy sau khi kết thúc quyển sách, mình mới đọc bìa 4 và thấy cái ý “mọi người tiếp cận Mifuyu đều gặp chuyện không may, những ai chạm đến quá khứ của cô đều mất tích” trong lời dẫn. Vậy là mình đã lỡ “động đến” cô gái bí ẩn luôn trong bóng đêm, mà lòng dạ, thủ đoạn thì ngút trời mất rồi. Thật khó để review sách của Keigo Higashino mà không nói nhiều về nội dung, nên các bạn cân nhắc trước khi đọc tiếp nhé.
Ảo dạ được xem là tác phẩm sinh đôi với Bạch dạ hành nhưng ngoài việc có một cặp nhân vật và người nữ nhiều thủ đoạn để đạt được cái mình muốn, thì có nhiều khác biệt. Dù Mifuyu chọn đứng trong bóng tối nhưng Keigo Higashino không giấu tham vọng, các âm mưu và thủ đoạn của cô với độc giả, trái lại dành rất nhiều đất để Mifuyu nêu lên “tuyên ngôn” của mình. Thông qua điều tra viên Kato, Higashino sensei cũng nhiều lần hệ thống lại quá trình, khiến câu chuyện dễ nắm bắt. Hệ thống các nhân vật cũng không quá nhiều, đến nỗi khó nhớ như Bạch dạ hành.
Như nhiều câu chuyện khác, Higashino sensei luôn làm như vô tình để các nhân vật nhắc đến một giai đoạn đáng chú ý nào đó, như một cách ngầm thông tin với người đọc bối cảnh của câu chuyện. Với Bạch dạ hành là thời điểm máy tính cá nhân bắt đầu phổ biến, với Điều kỳ diệu của tiệm tạp hóa Namiya là kỳ thế vận hội sắp diễn ra, còn Ảo dạ là thời điểm bong bóng kinh tế bị vỡ và nhân loại chuẩn bị bước vào thiên niên kỷ mới cùng nỗi sợ sự cố Y2K.
Câu chuyện bắt đầu bằng một bi kịch - một trận động đất kinh hoàng, khiến Masaya phải giết người và từ đó gắn đời mình với Mifuyu, người đã chứng kiến khoảnh khắc anh ra tay sát nhân. Mifuyu sẽ dẫn dắt Masaya cùng xây dựng kế hoạch tương lai mà cô đã vạch ra, sống “theo cách sinh tồn của riêng mình”. "Chúng ta chỉ có thể đi trên con đường ở trong bóng tối. Dẫu cho bốn phía xung quanh sáng rực như ban ngày, cũng chỉ là ánh sáng không chân thực mà thôi". Và từ đó hai người bắt đầu một mối quan hệ mà "khi một người đau khổ, người còn lại sẽ có thể ở phía sau đưa tay giúp đỡ" và “chỉ ở trong bóng đêm mới bộc lộ bản tính với người còn lại". Hay chỉ là Masaya tin thế.
Không như câu chuyện cộng sinh kỳ lại của “tôm pháo-cá bống trắng” trong Bạch dạ hành, mà ở đó Ryoji coi mình là tôm pháo, có nhiệm vụ bảo vệ cá bống trắng Yukiho đến chết, mối quan hệ của Masaya và Mifuyu là kẻ thao túng và kẻ phục tùng. Nếu Ryoji xem việc bảo vệ Yuhiko là mục tiêu duy nhất của đời mình, thì Masaya tình nguyện làm “một tên đồng bọn trung thành” không phải vì muốn bảo vệ lớp mặt nạ của Mifuyu, mà “chỉ vì yêu, vì ‘hạnh phúc của hai người’ mà cô luôn nhắc đến, ngoài ra không có lý do nào khác.” Tất cả chỉ đổi đến đắng cay và cay đắng nhất là gen’ya - ảo dạ, những đêm tưởng là hạnh phúc trần đời nhưng hóa ra chỉ là hư ảo.
Và giống như nhiều quyển khác của Keigo, mỗi nhân vật đã xuất hiện thì chắc chắn sẽ có vai trò. Luôn sẽ có người làm nhiệu vụ connecting the dot - kết nối các điểm rời rạc với nhau để vén màn bí ẩn. Trong Ảo dạ, không chỉ điều tra viên Kato, là anh chàng Soga mà còn cả chính Masaya, người đã thề trung thành với Mifuyu và tin tưởng có thể cùng Mifuyu có được hạnh phúc, làm công việc đi tìm sự thật đằng sau những bí ẩn đó.
Mình ghét Masaya quá nhu nhược nhưng nghĩ lại rằng có phải vì Mifuyu quá đáng sợ? Masaya đáng thương hơn là trách vì bị nắm điểm yếu từ đầu và đã thực lòng mong có thể cùng Mifuyu đắp xây hạnh phúc. Nhân vật Shinkai Mifuyu được xây dựng tận cùng tàn ác, lạnh lùng, mưu mô, thường xuyên làm người đối diện “không rét mà run”. Mifuyu "tuyệt đối không mềm lòng với bất cứ ai. Mặc cho người khác gặp phải bất hạnh thế nào, cô ta hoàn toàn không quan tâm".
Cách xây dựng nhân vật quả thật để lại nhiều ấn tượng. Đến mức mình có lúc nghĩ giả thử có gặp một Shinkai Mifuyu trong đời thực, mình sẽ bị bùa mê đến mức nào và gục ngã trước cô ta ra sao? Nhưng điều mình cho rằng còn thiếu là lý do Mifuyu lại hành xử như vậy, dù đã có khát khao từ trước nhưng chẳng lẽ chỉ vì đeo đuổi tham vọng mà tán tận lương tâm đến vậy ư?
December 1, 2022
จริงๆเรื่องนี้ก็สนุกนะ อ่านแล้วหงุดหงิด แต่วางไม่ลง เพราะอยากรู้ตอนต่อไป
ต้องหักห้ามใจอย่างมากไม่ให้เปิดอ่านหน้าสุดท้ายก่อน 😖😖
แต่พออ่านจบไม่ค่อยชอบซักเท่าไหร่
อาจเพราะพล็อตหลักคล้ายพระอาทิตย์เที่ยงคืนมากไป
ผู้หญิงชักใยผู้ชาย ผู้ชายยอมทำตามทุกอย่าง คนอื่นๆพากันไม่ฉลาดพร้อมๆกัน
ยิ่งพออ่านจบแล้วจบไม่ต่างกัน แล้วแบบบบบ ที่ชั้นอ่านมาหกร้อยกว่าหน้านั้นนนนนนนน 😩😩
อาจารย์เคโงะนี่เก่ง ในการเขียนเรื่องราวให้คนอ่านรำคาญใจ อ่านจบแล้วยังไม่หาย กลายเป็นหงุดหงิดมากกว่าเดิม อย่างตึงเลยคับจารย์
ต้องหักห้ามใจอย่างมากไม่ให้เปิดอ่านหน้าสุดท้ายก่อน 😖😖
แต่พออ่านจบไม่ค่อยชอบซักเท่าไหร่
อาจเพราะพล็อตหลักคล้ายพระอาทิตย์เที่ยงคืนมากไป
ผู้หญิงชักใยผู้ชาย ผู้ชายยอมทำตามทุกอย่าง คนอื่นๆพากันไม่ฉลาดพร้อมๆกัน
ยิ่งพออ่านจบแล้วจบไม่ต่างกัน แล้วแบบบบบ ที่ชั้นอ่านมาหกร้อยกว่าหน้านั้นนนนนนนน 😩😩
อาจารย์เคโงะนี่เก่ง ในการเขียนเรื่องราวให้คนอ่านรำคาญใจ อ่านจบแล้วยังไม่หาย กลายเป็นหงุดหงิดมากกว่าเดิม อย่างตึงเลยคับจารย์
July 31, 2018
Điều duy nhất mà "Ảo dạ" xứng đáng để so sánh với "Bạch dạ hành" là số trang. Còn lại thì nói chung là thua tất. Không sai khi nói rằng, "Ảo dạ" đúng là một phiên bản khác của "Bạch dạ hành" nhưng lỗi và xấu hơn nhiều. Những ai chưa đọc Bạch dạ hành thì có khi là may mắn. Còn đã đọc rồi thì coi như mất thời gian với "Ảo dạ".
Túm lại, có 2 kiểu người nên đọc "Ảo dạ", loại 1 là loại chưa đọc "Bạch dạ hành", loại 2 là loại quyển nào của Keigo cũng đọc tất, bất cần biết. Mình, dĩ nhiên, là loại thứ 2. Há há.
Túm lại, có 2 kiểu người nên đọc "Ảo dạ", loại 1 là loại chưa đọc "Bạch dạ hành", loại 2 là loại quyển nào của Keigo cũng đọc tất, bất cần biết. Mình, dĩ nhiên, là loại thứ 2. Há há.
November 28, 2022
เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในแถบเกียวโต มาซายะถือโอกาสนี้ฆ่าอาของเขาเพื่อล้างหนี้ แต่เหตุการณ์นี้ไม่สามารถรอดพ้นสายตาของมิฟุยะ หญิงสาวลึกลับผู้อ้างตัวว่าอยู่บ้านใกล้ๆ กันไปได้ มิฟุยะช่วยมาซายะให้รอดพ้นจากข้อกล่าวหาของญาติๆ แล้วไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่โตเกียว
เวลาผ่านไปมาซายะและมิฟุยุต่างก็แยกย้ายกันไปมีชีวิตของตัวเอง มีกลับมาพบกันบ้างเป็นครั้งคราว บางครั้งก็มีเรื่องราวให้ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน โดยทุกครั้งที่มิฟุยุจะให้มาซายะช่วยเหลือ เธอจะอ้างว่าเพื่อที่พวกเขาทั้งสองคนจะมีความสุขด้วยกัน ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่แค่ไหน มาซายะก็ยอมทำตามที่มิฟุยะขอร้องเสมอ
หลังจากที่ได้เลือกเส้นทางนี้แล้ว อย่าหวังว่าทั้งสองจะได้เดินใต้แสงอาทิตย์เจิดจ้า พวกเขาเดินได้แต่เพียงในความมืดมิด ต่อให้มีแสงสว่างรอบตัวราวกับกลางวัน แต่แสงนั่นไม่ใช่ความเป็นจริง พวกเขาต้องยอมรับและตัดใจในเรื่องนี้
ทั้งๆ ที่เกิดเหตุมากมาย แต่นายตำรวจคาโต้กลับเป็นคนเดียวที่เห็นความเชื่อมโยงของคดีที่มุ่งตรงไปที่มิฟุยุ เขาจึงเริ่มใช้เวลาว่างและวันหยุดของตัวเองเพื่อตามสืบเรื่องนี้อย่างลับๆ และพบว่าใครที่ล่วงรู้อดีตของผู้หญิงคนนี้มีอันต้องหายตัวไปอย่างปริศนาทุกคน
มาซายะที่รักมิฟุยุมาโดยตลอด และนายตำรวจคาโต้ที่ยังคาใจกับเรื่องของมิฟุยุ จึงต่างคนต่างมุ่งมั่นที่จะสืบหาตัวตนที่แท้จริงของผู้หญิงคนนี้
สุดท้ายใครคือหญิงสาวที่ทุกคนรู้จักในนามของมิฟุยุ?
บอกเลยว่านังนี่มันร้าย ทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้น นางวางแผนไว้หมดแล้ว
เรื่องมีความดาร์คและดำดิ่งคล้ายพระอาทิตย์เที่ยงคืน เพราะมีเนื้อหาและตัวละครคล้ายกัน แต่เล่มนี้ไม่ต้องให้คนอ่านเก็บไปคิดเอาเอง
ผู้เขียนเปิดไพ่ตั้งแต่แรกว่ามาซายะถูกมิฟุยุหลอกใช้ ยิ่งนานวันยิ่งถลำลึก อ่านไปก็คิดว่าเรื่องราวนี้จะจบลงอย่างไร และด้วยสไตล์การเขียนชวนติดตามของ อ.เคโงะ ตามให้พลิกหน้าอ่านไปเรื่อยๆ จนจบแบบไม่รู้ตัว
แต่สุดท้ายเราก็หาเจตนาอันดำมืด ที่เป็นต้นเหตุของจิตใจอันบิดเบี้ยวและเลือดเย็นของมิฟุยุไม่ได้
Goodreads ให้ 3.7 เราให้ 4.3
เวลาผ่านไปมาซายะและมิฟุยุต่างก็แยกย้ายกันไปมีชีวิตของตัวเอง มีกลับมาพบกันบ้างเป็นครั้งคราว บางครั้งก็มีเรื่องราวให้ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน โดยทุกครั้งที่มิฟุยุจะให้มาซายะช่วยเหลือ เธอจะอ้างว่าเพื่อที่พวกเขาทั้งสองคนจะมีความสุขด้วยกัน ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่แค่ไหน มาซายะก็ยอมทำตามที่มิฟุยะขอร้องเสมอ
หลังจากที่ได้เลือกเส้นทางนี้แล้ว อย่าหวังว่าทั้งสองจะได้เดินใต้แสงอาทิตย์เจิดจ้า พวกเขาเดินได้แต่เพียงในความมืดมิด ต่อให้มีแสงสว่างรอบตัวราวกับกลางวัน แต่แสงนั่นไม่ใช่ความเป็นจริง พวกเขาต้องยอมรับและตัดใจในเรื่องนี้
ทั้งๆ ที่เกิดเหตุมากมาย แต่นายตำรวจคาโต้กลับเป็นคนเดียวที่เห็นความเชื่อมโยงของคดีที่มุ่งตรงไปที่มิฟุยุ เขาจึงเริ่มใช้เวลาว่างและวันหยุดของตัวเองเพื่อตามสืบเรื่องนี้อย่างลับๆ และพบว่าใครที่ล่วงรู้อดีตของผู้หญิงคนนี้มีอันต้องหายตัวไปอย่างปริศนาทุกคน
มาซายะที่รักมิฟุยุมาโดยตลอด และนายตำรวจคาโต้ที่ยังคาใจกับเรื่องของมิฟุยุ จึงต่างคนต่างมุ่งมั่นที่จะสืบหาตัวตนที่แท้จริงของผู้หญิงคนนี้
สุดท้ายใครคือหญิงสาวที่ทุกคนรู้จักในนามของมิฟุยุ?
บอกเลยว่านังนี่มันร้าย ทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้น นางวางแผนไว้หมดแล้ว
เรื่องมีความดาร์คและดำดิ่งคล้ายพระอาทิตย์เที่ยงคืน เพราะมีเนื้อหาและตัวละครคล้ายกัน แต่เล่มนี้ไม่ต้องให้คนอ่านเก็บไปคิดเอาเอง
ผู้เขียนเปิดไพ่ตั้งแต่แรกว่ามาซายะถูกมิฟุยุหลอกใช้ ยิ่งนานวันยิ่งถลำลึก อ่านไปก็คิดว่าเรื่องราวนี้จะจบลงอย่างไร และด้วยสไตล์การเขียนชวนติดตามของ อ.เคโงะ ตามให้พลิกหน้าอ่านไปเรื่อยๆ จนจบแบบไม่รู้ตัว
แต่สุดท้ายเราก็หาเจตนาอันดำมืด ที่เป็นต้นเหตุของจิตใจอันบิดเบี้ยวและเลือดเย็นของมิฟุยุไม่ได้
Goodreads ให้ 3.7 เราให้ 4.3
March 9, 2022
Lúc đọc mình cứ nghĩ sao mà giống Bạch Dạ Hành quá, đến lúc đọc xong nghía review mới biết vụ sinh đôi với Bạch Dạ Hành nè. Nên tính ra là hoàn toàn có lý khi người ta cứ so sánh 2 tác phẩm này với nhau, vì mình đâu có biết trước thông tin này đâu mà vẫn cứ so sánh nè.
Cách xây dựng câu chuyện, nhân vật, và những cú twist chóng mặt của Keigo vốn là những điều tuyệt vời mà mình yêu thích ở tác giả rồi. Nhưng đọc Ảo dạ không có cảm giác đã bằng, vì như mình nói ở trên đó, nó khá giống Bạch Dạ Hành. Ok nếu phân tích kỹ càng thì đương nhiên có rất nhiều điểm khác biệt, nhưng mạch truyện chính để xây dựng tình tiết thì khá giống nhau, đó là mối quan hệ mật thiết giữa 2 nhân vật chính 1 nam 1 nữ và hành trình bí ẩn đầy tội ác của họ.
Nói chung là, đọc càng tới cuối truyện thì càng thấm thía ảo dạ là gì, và người đọc là mình cũng cảm thấy mờ ảo luôn.
Cách xây dựng câu chuyện, nhân vật, và những cú twist chóng mặt của Keigo vốn là những điều tuyệt vời mà mình yêu thích ở tác giả rồi. Nhưng đọc Ảo dạ không có cảm giác đã bằng, vì như mình nói ở trên đó, nó khá giống Bạch Dạ Hành. Ok nếu phân tích kỹ càng thì đương nhiên có rất nhiều điểm khác biệt, nhưng mạch truyện chính để xây dựng tình tiết thì khá giống nhau, đó là mối quan hệ mật thiết giữa 2 nhân vật chính 1 nam 1 nữ và hành trình bí ẩn đầy tội ác của họ.
Nói chung là, đọc càng tới cuối truyện thì càng thấm thía ảo dạ là gì, và người đọc là mình cũng cảm thấy mờ ảo luôn.
June 19, 2025
Ngàn lần mình mong mọi người đừng so sánh Ảo dạ với Bạch dạ hành nữa. Như thế quả thật bất công với cuốn sách này quá. Vì bản thân nó đã là một câu chuyện hấp dẫn rồi.
Đến tận phút cuối, cũng không ai biết được Shinkai Mifuyu có phải là kẻ giả mạo không, hay chính là cô gái có cha mẹ ra đi trong cơn động đất ấy. Cô ta đã sống một cuộc đời mới tái sinh sau cơn địa chấn kinh hoàng, từng bước leo lên những địa vị cao hơn trong xã hội, bằng nhan sắc của mình cũng như dẫm đạp lên biết bao người khác.
Thật sự kẻ đáng trách nhất toàn bộ chính là Masaya. Chỉ vì một khoảnh khắc đầu tiên khi 2 người gặp nhau, anh đã buộc mình gắn bó sống chết với Mifuyu, để cô ta mặc sức điều khiển anh làm những việc trái với đạo đức bản thân mình. Bên cô ta, anh cảm thấy mình như đã bị giết chết linh hồn, nhưng vẫn yêu cô ta đến điên dại. Để rồi dẫn đến một cái kết thật đớn đau..
Đến tận phút cuối, cũng không ai biết được Shinkai Mifuyu có phải là kẻ giả mạo không, hay chính là cô gái có cha mẹ ra đi trong cơn động đất ấy. Cô ta đã sống một cuộc đời mới tái sinh sau cơn địa chấn kinh hoàng, từng bước leo lên những địa vị cao hơn trong xã hội, bằng nhan sắc của mình cũng như dẫm đạp lên biết bao người khác.
Thật sự kẻ đáng trách nhất toàn bộ chính là Masaya. Chỉ vì một khoảnh khắc đầu tiên khi 2 người gặp nhau, anh đã buộc mình gắn bó sống chết với Mifuyu, để cô ta mặc sức điều khiển anh làm những việc trái với đạo đức bản thân mình. Bên cô ta, anh cảm thấy mình như đã bị giết chết linh hồn, nhưng vẫn yêu cô ta đến điên dại. Để rồi dẫn đến một cái kết thật đớn đau..
September 5, 2025
ถามว่าสนุกมั้ย มันก็สนุกนะ น่าติดตามด้วย แต่ส่วนตัวว่าไวบ์มันคล้ายพระอาทิตย์เที่ยงคืนอ่ะ ก็เลยไม่ได้รู้สึกแปลกใหม่อะไรมาก ตอนจบก็ไม่ต่างจากที่คิดไว้เท่าไหร่ด���วย
November 30, 2022
เล่มนี้เตือนไว้ก่อนเลยว่าดาร์กมั่ก ดาร์กอะไรขนาดนี้ นี่ DC หรือเคโงะกันแน่ หืมมมมม
ปกติเวลาเราอ่านงานเคโงะ (มั่นใจว่าก็อ่านเยอะอยู่นะ แต่ไม่ได้อ่านงานเขาทั้งหมดหรอก) เราจะเจอความเทาๆ อยู่แล้ว (fifty shade of grey) เทามากเทาน้อยว่ากันไป แต่ไม่มีขาวสะอาด หรือดำมิดเลย ถึงมีก็น้อยมากๆ และมักจะไม่ใช่ตัวละครหลัก ยกเว้น คืนมายา ที่เราว่าดาร์กมาก มืดมากจนแบบ เคโงะอยากให้เราเห็นอะไรกันแน่นอกจากความสิ้นหวัง อ่อ นึกออกแล้วว่างานที่ดาร์กขนาดนี้อีกเรื่องคือ ประตูฆาตกร ซึ่งสองเรื่องนี้มี vibe ใกล้ๆ กันคือ คนเรา turn dark ตั้งแต่เมื่อไร อะไรคือจุดเริ่มต้นของการหันไปสู่ด้านมืด การตัดสินใจแต่ละครั้งมันนำพาอะไรมาให้ชีวิต และเราจะหันหลังกลับไปได้มั้ย? (ปกหลังเปรยว่ากลิ่นอายคล้ายๆ กับพระอาทิตย์เที่ยงคืน แต่เรายังไม่ได้อ่านเล่มนั้น เดี๋ยวจะไปอ่านตอนเดือนธันวาคมเลยค่ะ)
(ข้อความต่อจากนี้มีการพูดถึงเนื้อหาสำคัญของหนังสือ)
คืนมายาเองก็เล่าเรื่องราวแบบนี้เช่นกันโดยผ่านตัวละคร มาซายะ ชายหนุ่มผู้มีคดีชนักหลังในคืนวันที่แผ่นดินไหว กับสาวสวยไร้ที่มาแต่มีที่ไปอย่างมิฟุยุ ทั้งสองโคจรมาเจอกันราวกับดาวศุกรเข้าพระเสาร์แทรก ด้วยความที่มิฟุยุเป็นสาวสวย ใครเห็นใครก็หลง หลงจนคนอ่านงงว่ามึงจะสวยอะไรขนาดนั้น คือต้องสวยขนาดไหนถึงทำให้ตัวละครหลักทุกตัว ผู้ชายแทบทุกคนชอบตัวเองได้ขนาดนี้ เออ แต่แค่สวยไม่พอหรอก มิฟุยุเหลี่ยมจัดด้วยแหละ ลูกล่อลูกชนนางเยอะ ไม่แปลกที่หนุ่มๆ จะโงหัวกันไม่ขึ้น พออ่านไปอ่านมามันเลยชักจะขัดใจว่ามันโงหัวกันไม่ขึ้นจนโง่เกินไปละมะ หืม โดยเฉพาะมาซายะนี่แบบ โอโห พ่อคุณ อะไรมันจะขนาดนั้นอะ
แน่นอนแหละว่าเคโงะเล่นกับจิตใจมนุษย์ ดึงดราม่าเก่งจ้าพ่อ แต่เล่มนี้คือ มันไม่มีอะไรที่ชวนให้ฉุกคิดเลย ทุกคนบาปหมด บาปมากบาปน้อยแค่นั้นเอง (ยกเว้นอาคิมูระ ที่ดูไม่มีบทบาทอะไรนอกจากเป็นบันไดขั้นสุดท้ายให้กับมิฟุยุ) แต่ดูเหมือนว่าบาปสุดจะเป็นมิฟุยุที่อยากได้อยากมีอยากเป็นจนกระทั่งไม่สนใจชีวิตคนอื่น แม้กระทั่งคนที่รักตัวเองที่สุดอย่างมาซายะนางก็ยังทิ้งลงคอ แล้วไปเกาะกับคนที่ทำให้ตัวเองได้สิ่งที่ต้องการมากกว่า ถามว่าผิดมั้ยที่เป็นคนทะเยอทะยาน ไม่ผิดหรอก ใครๆ ก็อยากมีชีวิตที่ดีขึ้น แต่มันผิดแน่ๆ ที่ทำขั้นนี้ แต่คำถามคือ แล้วถ้าไม่ทำถึงขั้นนี้ สาวสวยอย่างมิฟุยุจะมีโอกาสแบบในตอนจบหรือเปล่า? มิฟุยุจะได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการมั้ย คำตอบคือไม่รู้ แต่น่าจะยากกว่าแน่ๆ ด้วยสภาพสังคมในยุคนั้น คือปี 1999 หลังจากเกิดภัยพิบัติและพิษเศรษฐกิจ คนทั่วไปยังเอาตัวรอดยาก ไม่ต้องพูดถึงผู้หญิงตัวคนเดียวที่ไม่มีอะไรเลย แต่มันก็ไม่ใช่ข้อแก้ตัวในการทำเรื่องไม่ดีต่างๆ นี่ โดยเฉพาะการฆ่าคนเพื่อให้ตัวเองได้สมปรารถนา
เพราะงั้นสำหรับเราแล้ว เล่มนี้มันเลยเทาจนดำ เพราะสุดท้ายแล้วมิฟุยุก็ได้ทุกสิ่งที่ตัวเองต้องการ มันเศร้าที่คนแย่ๆ คนเห็นแก่ตัวได้ทุกสิ่งทุกอย่างไป
เออ แต่ถ้าถามว่าสนุกมั้ย ตอบเลยว่า มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แบบผลิกหน้ากระดาษไม่หยุด คือมันอยากรู้อะว่ารถจะคว่ำตอนไหน 555555555 ไอ้เรามันกองแช่งอยู่แล้วอะเนอะ อีกอย่างคืออยากรู้อดีตของมิฟุยุด้วยว่าอะไรยังไง ต้องเป็นคนแบบไหนมาถึงจะได้มีหลุมลึกในใจขนาดนี้ ชั้นอยากจะเข้าใจเธอนะมิฟุยุ แต่ดูเหมือนว่าขนาดเคโงะคนเขียนก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเธอเท่าไรว่าอะไรทำให้หล่อนเป็นได้ขนาดนั้น แต่เคโงะเขียนมาซายะได้มีมิติมากๆ ชวนให้ลุ้นตลอดว่าจะกลับตัวกลับใจได้มั้ยนะ อ้อ อีกอย่างหนึ่งเล่มนี้มันแซ่บค่ะ มิฟุยุมีฉากถึงเนื้อถึงตัวตลอด และหลายฉากก็เลือดสาดจนแบบ awwwww ฮือๆ จินตนาการภาพตามละแบบ อ้อ ฮานิบาลรึปะ (aw ไปงั้น จริงๆ ก็เฉยๆ อะแหะ ไม่โหดเท่าโอตสึหรอก)
ปกติเวลาเราอ่านงานเคโงะ (มั่นใจว่าก็อ่านเยอะอยู่นะ แต่ไม่ได้อ่านงานเขาทั้งหมดหรอก) เราจะเจอความเทาๆ อยู่แล้ว (fifty shade of grey) เทามากเทาน้อยว่ากันไป แต่ไม่มีขาวสะอาด หรือดำมิดเลย ถึงมีก็น้อยมากๆ และมักจะไม่ใช่ตัวละครหลัก ยกเว้น คืนมายา ที่เราว่าดาร์กมาก มืดมากจนแบบ เคโงะอยากให้เราเห็นอะไรกันแน่นอกจากความสิ้นหวัง อ่อ นึกออกแล้วว่างานที่ดาร์กขนาดนี้อีกเรื่องคือ ประตูฆาตกร ซึ่งสองเรื่องนี้มี vibe ใกล้ๆ กันคือ คนเรา turn dark ตั้งแต่เมื่อไร อะไรคือจุดเริ่มต้นของการหันไปสู่ด้านมืด การตัดสินใจแต่ละครั้งมันนำพาอะไรมาให้ชีวิต และเราจะหันหลังกลับไปได้มั้ย? (ปกหลังเปรยว่ากลิ่นอายคล้ายๆ กับพระอาทิตย์เที่ยงคืน แต่เรายังไม่ได้อ่านเล่มนั้น เดี๋ยวจะไปอ่านตอนเดือนธันวาคมเลยค่ะ)
(ข้อความต่อจากนี้มีการพูดถึงเนื้อหาสำคัญของหนังสือ)
คืนมายาเองก็เล่าเรื่องราวแบบนี้เช่นกันโดยผ่านตัวละคร มาซายะ ชายหนุ่มผู้มีคดีชนักหลังในคืนวันที่แผ่นดินไหว กับสาวสวยไร้ที่มาแต่มีที่ไปอย่างมิฟุยุ ทั้งสองโคจรมาเจอกันราวกับดาวศุกรเข้าพระเสาร์แทรก ด้วยความที่มิฟุยุเป็นสาวสวย ใครเห็นใครก็หลง หลงจนคนอ่านงงว่ามึงจะสวยอะไรขนาดนั้น คือต้องสวยขนาดไหนถึงทำให้ตัวละครหลักทุกตัว ผู้ชายแทบทุกคนชอบตัวเองได้ขนาดนี้ เออ แต่แค่สวยไม่พอหรอก มิฟุยุเหลี่ยมจัดด้วยแหละ ลูกล่อลูกชนนางเยอะ ไม่แปลกที่หนุ่มๆ จะโงหัวกันไม่ขึ้น พออ่านไปอ่านมามันเลยชักจะขัดใจว่ามันโงหัวกันไม่ขึ้นจนโง่เกินไปละมะ หืม โดยเฉพาะมาซายะนี่แบบ โอโห พ่อคุณ อะไรมันจะขนาดนั้นอะ
แน่นอนแหละว่าเคโงะเล่นกับจิตใจมนุษย์ ดึงดราม่าเก่งจ้าพ่อ แต่เล่มนี้คือ มันไม่มีอะไรที่ชวนให้ฉุกคิดเลย ทุกคนบาปหมด บาปมากบาปน้อยแค่นั้นเอง (ยกเว้นอาคิมูระ ที่ดูไม่มีบทบาทอะไรนอกจากเป็นบันไดขั้นสุดท้ายให้กับมิฟุยุ) แต่ดูเหมือนว่าบาปสุดจะเป็นมิฟุยุที่อยากได้อยากมีอยากเป็นจนกระทั่งไม่สนใจชีวิตคนอื่น แม้กระทั่งคนที่รักตัวเองที่สุดอย่างมาซายะนางก็ยังทิ้งลงคอ แล้วไปเกาะกับคนที่ทำให้ตัวเองได้สิ่งที่ต้องการมากกว่า ถามว่าผิดมั้ยที่เป็นคนทะเยอทะยาน ไม่ผิดหรอก ใครๆ ก็อยากมีชีวิตที่ดีขึ้น แต่มันผิดแน่ๆ ที่ทำขั้นนี้ แต่คำถามคือ แล้วถ้าไม่ทำถึงขั้นนี้ สาวสวยอย่างมิฟุยุจะมีโอกาสแบบในตอนจบหรือเปล่า? มิฟุยุจะได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการมั้ย คำตอบคือไม่รู้ แต่น่าจะยากกว่าแน่ๆ ด้วยสภาพสังคมในยุคนั้น คือปี 1999 หลังจากเกิดภัยพิบัติและพิษเศรษฐกิจ คนทั่วไปยังเอาตัวรอดยาก ไม่ต้องพูดถึงผู้หญิงตัวคนเดียวที่ไม่มีอะไรเลย แต่มันก็ไม่ใช่ข้อแก้ตัวในการทำเรื่องไม่ดีต่างๆ นี่ โดยเฉพาะการฆ่าคนเพื่อให้ตัวเองได้สมปรารถนา
เพราะงั้นสำหรับเราแล้ว เล่มนี้มันเลยเทาจนดำ เพราะสุดท้ายแล้วมิฟุยุก็ได้ทุกสิ่งที่ตัวเองต้องการ มันเศร้าที่คนแย่ๆ คนเห็นแก่ตัวได้ทุกสิ่งทุกอย่างไป
เออ แต่ถ้าถามว่าสนุกมั้ย ตอบเลยว่า มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แบบผลิกหน้ากระดาษไม่หยุด คือมันอยากรู้อะว่ารถจะคว่ำตอนไหน 555555555 ไอ้เรามันกองแช่งอยู่แล้วอะเนอะ อีกอย่างคืออยากรู้อดีตของมิฟุยุด้วยว่าอะไรยังไง ต้องเป็นคนแบบไหนมาถึงจะได้มีหลุมลึกในใจขนาดนี้ ชั้นอยากจะเข้าใจเธอนะมิฟุยุ แต่ดูเหมือนว่าขนาดเคโงะคนเขียนก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเธอเท่าไรว่าอะไรทำให้หล่อนเป็นได้ขนาดนั้น แต่เคโงะเขียนมาซายะได้มีมิติมากๆ ชวนให้ลุ้นตลอดว่าจะกลับตัวกลับใจได้มั้ยนะ อ้อ อีกอย่างหนึ่งเล่มนี้มันแซ่บค่ะ มิฟุยุมีฉากถึงเนื้อถึงตัวตลอด และหลายฉากก็เลือดสาดจนแบบ awwwww ฮือๆ จินตนาการภาพตามละแบบ อ้อ ฮานิบาลรึปะ (aw ไปงั้น จริงๆ ก็เฉยๆ อะแหะ ไม่โหดเท่าโอตสึหรอก)
March 31, 2018
Tại vì bị đặt cái mác sinh đôi với Bạch dạ hành thành ra quyển này bị nói thê thảm :)).
Cá nhân tui thì Ảo dạ vẫn có nét đặc sắc riêng. Twist được rải đều, dễ nắm bắt mạch truyện, trang trước thắt nút thì có khi lật tiếp mấy trang sau nút đã được mở rồi. Chỉ có cái twist ghê rợn nhất thì ém tới gần cuối mới bung. Mà đọc xong đoạn đó tui phải công nhận Mifuyu là một con quỷ thiệt sự. Quá tàn khốc. Thực sự quá tàn khốc.
Truyện cũng có cái hay là, phần giới thiệu và cả chương đầu của truyện sẽ khiến bạn nhầm tưởng Mifuyu là người con gái đứng trong bóng đêm giúp che giấu quá khứ bí mật của nam chính Masaya. Mà thật ra (spoil tẹo) là vai trò hoán đổi đó quý dị, Mifuyu đứng dưới ánh sáng thoả sức hưởng thụ còn Masaya mới là người phải lầm lũi bước trong bóng tối. Và cả câu truyện là một quả lừa choáng váng, Mifuyu lừa tất cả mọi người ko sót một ai, đọc mà xót anh Masaya quá chừng luôn 😰.
Đọc xong Ảo dạ tui mới thấy Yukiho yêu đương thật lòng hơn mẹ Mifuyu này nhiều, Mifuyu giống như một con búp bê rỗng ruột, vô hồn, lạnh lẽo tới rùng mình.
Lại nói vụ bìa thể hiện đúng tinh thần sách thật ấy 😂 mà hồi vote bìa các bạn cứ bảo bìa ko có bàn tay nhìn trống trải các thứ, cuối cùng đọc xong truyện tui mới thấy đáng lí mọi người nên vote bìa ko có bàn tay 😂 nhìn thừa dễ sợ luôn :))).
Cá nhân tui thì Ảo dạ vẫn có nét đặc sắc riêng. Twist được rải đều, dễ nắm bắt mạch truyện, trang trước thắt nút thì có khi lật tiếp mấy trang sau nút đã được mở rồi. Chỉ có cái twist ghê rợn nhất thì ém tới gần cuối mới bung. Mà đọc xong đoạn đó tui phải công nhận Mifuyu là một con quỷ thiệt sự. Quá tàn khốc. Thực sự quá tàn khốc.
Truyện cũng có cái hay là, phần giới thiệu và cả chương đầu của truyện sẽ khiến bạn nhầm tưởng Mifuyu là người con gái đứng trong bóng đêm giúp che giấu quá khứ bí mật của nam chính Masaya. Mà thật ra (spoil tẹo) là vai trò hoán đổi đó quý dị, Mifuyu đứng dưới ánh sáng thoả sức hưởng thụ còn Masaya mới là người phải lầm lũi bước trong bóng tối. Và cả câu truyện là một quả lừa choáng váng, Mifuyu lừa tất cả mọi người ko sót một ai, đọc mà xót anh Masaya quá chừng luôn 😰.
Đọc xong Ảo dạ tui mới thấy Yukiho yêu đương thật lòng hơn mẹ Mifuyu này nhiều, Mifuyu giống như một con búp bê rỗng ruột, vô hồn, lạnh lẽo tới rùng mình.
Lại nói vụ bìa thể hiện đúng tinh thần sách thật ấy 😂 mà hồi vote bìa các bạn cứ bảo bìa ko có bàn tay nhìn trống trải các thứ, cuối cùng đọc xong truyện tui mới thấy đáng lí mọi người nên vote bìa ko có bàn tay 😂 nhìn thừa dễ sợ luôn :))).
June 5, 2018
Những tưởng mình đã không thể ghét ai hơn Yukiho, thế mà vẫn có nhân vật làm mình ghê tởm hơn.
3 sao có vẻ hơi thấp, nhưng mình ghét Mifuyu quá không thể nào mà cho cao hơn được. Thật sự luôn đấy.
Và nói chung là Bạch dạ hành vẫn nhỉnh hơn nhiều chút, theo quan điểm của mình. Ảo dạ làm ngta nghĩ ngay đến Bạch dạ hành, khó mà tránh được sự so sánh. Nếu bạn nào chưa đọc cả 2 thì nên đọc Bạch dạ hành trước, thưởng thức cho trọn vẹn
3 sao có vẻ hơi thấp, nhưng mình ghét Mifuyu quá không thể nào mà cho cao hơn được. Thật sự luôn đấy.
Và nói chung là Bạch dạ hành vẫn nhỉnh hơn nhiều chút, theo quan điểm của mình. Ảo dạ làm ngta nghĩ ngay đến Bạch dạ hành, khó mà tránh được sự so sánh. Nếu bạn nào chưa đọc cả 2 thì nên đọc Bạch dạ hành trước, thưởng thức cho trọn vẹn
April 2, 2018
Bài này không phải review mà chỉ là cảm nhận của mình.
Háo hức đi mua, háo hức chụp ảnh, háo hức đọc và kết thúc mới thật là...!
Cuốn này dễ đoán vì Keigo cũng không cố tình giấu điều gì. Nhưng là 1 fan của ông, mình hơi thất vọng vì mọi cuốn khác đều đọng lại một dạng cảm xúc: trăn trở hoặc chiêm nghiệm nào đó, nếu không thì cũng đầy bất ngờ... nhưng cuốn này chẳng mang lại những cảm xúc ấy. Nó chỉ là một câu chuyện, cách kể thì vẫn hấp dẫn nhưng kết thúc thì trống rỗng.
Cuốn này thấy thương kẻ giết người. Keigo nhìn chung có vẻ sợ yêu và sợ gái đẹp 😷
Vì yêu bác này nên thôi không chấm điểm.
Spoil nhẹ từ đoạn này:
Kết cấu hơi giống bạch dạ hành: đều xảy ra một sự việc động trời kết nối 2 nhân vật chính, nhưng khác là nam chính trong BDH hành động như một cách trả nợ, còn cuốn này chủ yếu lại vì tình yêu. Nữ chính 2 truyện đều là hồ ly tinh cả, thông minh và tàn nhẫn ngang nhau. Nhưng sự thông minh và tàn nhẫn của Yukiho được biểu hiện ở level cao hơn.
Độ sâu sắc thì BDH cao hơn nhiều còn Ảo dạ kết thúc gây ức chế hơn vì động cơ cuối cùng và những nguyên nhân đẩy vai chính tới tâm lý méo mó vẫn là ẩn số (ý mình là không thực rõ ràng như BDH). Một số cái chưa rõ ở BDH thì có thể giải thích được khi đọc cuốn này.
Háo hức đi mua, háo hức chụp ảnh, háo hức đọc và kết thúc mới thật là...!
Cuốn này dễ đoán vì Keigo cũng không cố tình giấu điều gì. Nhưng là 1 fan của ông, mình hơi thất vọng vì mọi cuốn khác đều đọng lại một dạng cảm xúc: trăn trở hoặc chiêm nghiệm nào đó, nếu không thì cũng đầy bất ngờ... nhưng cuốn này chẳng mang lại những cảm xúc ấy. Nó chỉ là một câu chuyện, cách kể thì vẫn hấp dẫn nhưng kết thúc thì trống rỗng.
Cuốn này thấy thương kẻ giết người. Keigo nhìn chung có vẻ sợ yêu và sợ gái đẹp 😷
Vì yêu bác này nên thôi không chấm điểm.
Spoil nhẹ từ đoạn này:
Kết cấu hơi giống bạch dạ hành: đều xảy ra một sự việc động trời kết nối 2 nhân vật chính, nhưng khác là nam chính trong BDH hành động như một cách trả nợ, còn cuốn này chủ yếu lại vì tình yêu. Nữ chính 2 truyện đều là hồ ly tinh cả, thông minh và tàn nhẫn ngang nhau. Nhưng sự thông minh và tàn nhẫn của Yukiho được biểu hiện ở level cao hơn.
Độ sâu sắc thì BDH cao hơn nhiều còn Ảo dạ kết thúc gây ức chế hơn vì động cơ cuối cùng và những nguyên nhân đẩy vai chính tới tâm lý méo mó vẫn là ẩn số (ý mình là không thực rõ ràng như BDH). Một số cái chưa rõ ở BDH thì có thể giải thích được khi đọc cuốn này.
July 25, 2022
Ảo dạ khiến mình bất ngờ và ấn tượng với vai diễn độc tôn của Shinkai Mifuyu - thật sự là lâu rồi mới gặp một người phụ nữ ác độc tâm tư rắn độc thâm sâu như vậy. Từ việc thao túng tâm lý những kẻ xung quanh để lợi dụng cho tới sử dụng bản thân làm chất dẫn dụ khiến họ sa lầy vào cái bẫy để phục vụ cho ả ta, hết sức ấn tượng, một cái ác trọn vẹn không chút mềm lòng nương tay. Phần kết đúng đáng sợ, một cái kết mở khiến mình tò mò không biết được rằng tiếp theo sau đó sẽ còn diễn ra những điều gì nữa, bởi cái tham vọng chinh phục của ả phụ nữ đó quá lớn. Một thiên niên kỷ mới diễn ra, biết đâu lại mở màn cho vô vàn những tội ác dục vọng không biết trước kết quả sẽ lại tiếp nối...
September 1, 2023
อ่านรีวิวก่อนอ่านเล่มนี้ หลายคนบอกว่ามีส่วนคล้ายพระอาทิตย์เที่ยงคืน นี่อ่านพระอาทิตย์เที่ยงคืนมาก่อนเลยไหนดูซิ้ ความเห็นส่วนตัวคล้ายพระอาทิตย์เที่ยงคืนจริง ดีเทลบางเรื่องทำให้นึกถึง ทั้งนักสืบที่ตามสืบ ตัวละครชายหนึ่งหญิงหนึ่งที่ร่วมมือกันเพื่อจุดประสงค์ของตัวเอง การดำเนินเรื่องก็มีส่วนที่คล้ายกัน แต่คืนมายาอ่านได้ง่ายกว่าสำหรับเรา ชวนอึดอัดแต่ไม่รู้สึกเท่าพระอาทิตย์เที่ยงคืน
คืนมายาเริมต้นด้วยเหตุการณ์แผ่นดินไหวหลังช่วงเศรษฐกิจฟองสบู่ ธุรกิจไปต่อไม่ได้ คนตกงานเป็นจำนวนมาก ไหนจะถูกซ้ำเติมจากเหตุการณ์แผ่นดินไหวอีก เรื่องมันเริ่มขึ้นด้วยงานศพของพ่อมาซายะที่ฆ่าตัวตายเพราะหนี้สินจากการทำธุรกิจ น้าที่มาร่วมงานศพก็พูดเงินประกันของพ่อและหนี้ที่พ่อติดค้างไว้ แต่คืนนั้นดันเกิดแผ่นดินไหวซะก่อน น้าของมาซายะติดอยู่ใต้คานในบ้าน ตอนแรกมาซายะคิดว่าน้าตายแล้วแต่พอเห็นว่ายังไม่ตายก็พลั้งมือยกอิฐทุบหัว เลยตายจริงละ แล้วเผอิญมีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาเห็นเหตุการณ์ คนนั้นคือชินไค มิฟุยุ ตัวละครหลักอีกคนในเรื่องที่เป็นผู้หญิง
ทั้งสองคนเสียครอบครัวจากเหตุการณ์แผ่นดินไหว แล้วย้ายออกจากเมืองไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ มาซายะทำงานที่โรงเชื่อมเหล็กแห่งหนึ่ง ส่วนมิฟุยุทำงานที่ร้านขายเครื่องประดับและไต่เต้าจนชีวิตประสบความสำเร็จหลังจากนั้น มาซาตะทำตามทุกอย่างที่มิฟุยุบอก ทั้งคำขอร้อง เชื่อทุกคำพูดของเธอ ออกแนวหลงเพราะรัก
มิฟุยุทำทุกอย่างได้เพื่อความก้าวหน้าและความสำเร็จของตัวเอง ทั้งนอนกับคนอื่น หลอกใช้ gaslight ไปทั่ว สุดยอดเลย จัดฉากใส่ความ หาจุดอ่อน ถ้าไม่มีก็สร้าง แล้วจากนั้นนำมันมาต่อรองหรือควบคุมคนอื่นอีกที มาซายะถูกหลอกด้วยคำว่ารัก เป็นแค่ผู้ชายอีกคนที่ถูกหลอกใช้ ฮีไม่น่าไปเจอยัยนี่เลย ถ้าไม่เจอกันชีวิตคงดีกว่านี้ อ่านจนถึงตอนจบเราไม่รู้สึกว่ามาซายะยังรักมิฟุยุอยู่นะ ตอนแรกอาจจะใช่ แต่เรารู้สึกว่าเขาถูกหลอกให้เข้าใจว่ารักมากกว่า อย่างน้อยมาซายะยังเป็นตัวละครที่ดูมีสำนึกเรื่องศีลธรรมอยู่บ้าง แต่มิฟุยุคือเลือกเย็นไปเลย เก่งจิตวิทยาด้วยแหละทรงนี้
ส่วนตัวเซ็งกับปมของมิฟุยุและตอนจบระดับหนึ่ง คือรู้สึกว่าแค่นี้เหรอ เหมือนยังเล่าไม่จบ... เพราะในเรื่องคงไม่มีใครตามสืบต่อแล้ว ไม่รู้อะไรที่ลึกลงไปกว่านั้นอีกแล้ว อยากรู้ปมด้านจิตวิทยาหรืออะไรก็ได้ที่มันทำให้มิฟุยุกลายเป็นคนแบบนั้น พอไม่รู้มันเลยแบบ แค่นี้เหรอ ยิ่งตอนจบยิ่งแบบอืม
สิ่งหนึ่งที่เคยพูดไปตอนรีวิวพระอาทิตย์เที่ยงคืนการเล่าเรื่อง เคโงะเหมือนรู้ว่าคนอ่านเล่มนั้นจะบ่นอะไร เรื่องนั้นเล่าผ่านมุมมองคนอื่นยกเว้นสิ่งที่อยู่ในหัวของตัวละครหลักทั้งสองตัว แต่คืนมายาเล่าผ่านมิฟุยุและมาซายะนี่แหละ ทั้งบทสนทนา การแสดงออก แต่เคโงะยังกั๊กสิ่งที่อยู่ในหัวของมิฟุยุจนถึงตอนจบ กล่าวคือเรารู้ว่ามิฟุยุเป็นคนยังไง ทำอะไร ผ่านคำพูดและสิ่งที่เธอแสดงออก แต่ก็ไม่มีพาร์ทที่แสดงออกถึงสิ่งที่อยู่ในหัวจริง ๆ ทั้งเหตุผลต่าง ๆ ความเลือดเย็น การวางแผนต่าง ๆ มีความหวั่นไหวสักครั้งมั้ย เออไม่รู้เลย ของมาซายะยังพอรู้นะ
โดยส่วนให้คืนมายาคะแนนน้อยกว่าพระอาทิตย์เที่ยงคืนนิดนึง รู้สึกว่าพระอาทิตย์เที่ยงคืนผูกเรื่องได้ดีกว่า เล่าได้อึดอัดและชวนอ้วกกว่า ปมตัวละครปูมาดี ผู้หญิงในคืนมายาถูกเรียกว่าปีศาจ ผู้หญิงในพระอาทิตย์เที่ยงคืนถูกเรียกว่าผีห่าซาตาน ซึ่งนางผีห่าซาตานน่ากลัวกว่านังปีศาจมาก วางตัวในระดับที่น่ากลัวขั้นสุด
สุดท้าย คืนมายาเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดและชวนอ่านต่อ ทุกอย่างเดาได้ไม่ยาก อ่านไปด่าตัวละครไป ทุกตัวละครเทา ๆ นะ มีประเด็นเรื่องเพศที่อาจจะทำให้ไม่สบายใจ มีการบรรยายซีนฆาตกรรมอย่างละเอียดอยู่ซีนหนึ่ง
คืนมายาเริมต้นด้วยเหตุการณ์แผ่นดินไหวหลังช่วงเศรษฐกิจฟองสบู่ ธุรกิจไปต่อไม่ได้ คนตกงานเป็นจำนวนมาก ไหนจะถูกซ้ำเติมจากเหตุการณ์แผ่นดินไหวอีก เรื่องมันเริ่มขึ้นด้วยงานศพของพ่อมาซายะที่ฆ่าตัวตายเพราะหนี้สินจากการทำธุรกิจ น้าที่มาร่วมงานศพก็พูดเงินประกันของพ่อและหนี้ที่พ่อติดค้างไว้ แต่คืนนั้นดันเกิดแผ่นดินไหวซะก่อน น้าของมาซายะติดอยู่ใต้คานในบ้าน ตอนแรกมาซายะคิดว่าน้าตายแล้วแต่พอเห็นว่ายังไม่ตายก็พลั้งมือยกอิฐทุบหัว เลยตายจริงละ แล้วเผอิญมีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาเห็นเหตุการณ์ คนนั้นคือชินไค มิฟุยุ ตัวละครหลักอีกคนในเรื่องที่เป็นผู้หญิง
ทั้งสองคนเสียครอบครัวจากเหตุการณ์แผ่นดินไหว แล้วย้ายออกจากเมืองไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ มาซายะทำงานที่โรงเชื่อมเหล็กแห่งหนึ่ง ส่วนมิฟุยุทำงานที่ร้านขายเครื่องประดับและไต่เต้าจนชีวิตประสบความสำเร็จหลังจากนั้น มาซาตะทำตามทุกอย่างที่มิฟุยุบอก ทั้งคำขอร้อง เชื่อทุกคำพูดของเธอ ออกแนวหลงเพราะรัก
มิฟุยุทำทุกอย่างได้เพื่อความก้าวหน้าและความสำเร็จของตัวเอง ทั้งนอนกับคนอื่น หลอกใช้ gaslight ไปทั่ว สุดยอดเลย จัดฉากใส่ความ หาจุดอ่อน ถ้าไม่มีก็สร้าง แล้วจากนั้นนำมันมาต่อรองหรือควบคุมคนอื่นอีกที มาซายะถูกหลอกด้วยคำว่ารัก เป็นแค่ผู้ชายอีกคนที่ถูกหลอกใช้ ฮีไม่น่าไปเจอยัยนี่เลย ถ้าไม่เจอกันชีวิตคงดีกว่านี้ อ่านจนถึงตอนจบเราไม่รู้สึกว่ามาซายะยังรักมิฟุยุอยู่นะ ตอนแรกอาจจะใช่ แต่เรารู้สึกว่าเขาถูกหลอกให้เข้าใจว่ารักมากกว่า อย่างน้อยมาซายะยังเป็นตัวละครที่ดูมีสำนึกเรื่องศีลธรรมอยู่บ้าง แต่มิฟุยุคือเลือกเย็นไปเลย เก่งจิตวิทยาด้วยแหละทรงนี้
ส่วนตัวเซ็งกับปมของมิฟุยุและตอนจบระดับหนึ่ง คือรู้สึกว่าแค่นี้เหรอ เหมือนยังเล่าไม่จบ... เพราะในเรื่องคงไม่มีใครตามสืบต่อแล้ว ไม่รู้อะไรที่ลึกลงไปกว่านั้นอีกแล้ว อยากรู้ปมด้านจิตวิทยาหรืออะไรก็ได้ที่มันทำให้มิฟุยุกลายเป็นคนแบบนั้น พอไม่รู้มันเลยแบบ แค่นี้เหรอ ยิ่งตอนจบยิ่งแบบอืม
สิ่งหนึ่งที่เคยพูดไปตอนรีวิวพระอาทิตย์เที่ยงคืนการเล่าเรื่อง เคโงะเหมือนรู้ว่าคนอ่านเล่มนั้นจะบ่นอะไร เรื่องนั้นเล่าผ่านมุมมองคนอื่นยกเว้นสิ่งที่อยู่ในหัวของตัวละครหลักทั้งสองตัว แต่คืนมายาเล่าผ่านมิฟุยุและมาซายะนี่แหละ ทั้งบทสนทนา การแสดงออก แต่เคโงะยังกั๊กสิ่งที่อยู่ในหัวของมิฟุยุจนถึงตอนจบ กล่าวคือเรารู้ว่ามิฟุยุเป็นคนยังไง ทำอะไร ผ่านคำพูดและสิ่งที่เธอแสดงออก แต่ก็ไม่มีพาร์ทที่แสดงออกถึงสิ่งที่อยู่ในหัวจริง ๆ ทั้งเหตุผลต่าง ๆ ความเลือดเย็น การวางแผนต่าง ๆ มีความหวั่นไหวสักครั้งมั้ย เออไม่รู้เลย ของมาซายะยังพอรู้นะ
โดยส่วนให้คืนมายาคะแนนน้อยกว่าพระอาทิตย์เที่ยงคืนนิดนึง รู้สึกว่าพระอาทิตย์เที่ยงคืนผูกเรื่องได้ดีกว่า เล่าได้อึดอัดและชวนอ้วกกว่า ปมตัวละครปูมาดี ผู้หญิงในคืนมายาถูกเรียกว่าปีศาจ ผู้หญิงในพระอาทิตย์เที่ยงคืนถูกเรียกว่าผีห่าซาตาน ซึ่งนางผีห่าซาตานน่ากลัวกว่านังปีศาจมาก วางตัวในระดับที่น่ากลัวขั้นสุด
สุดท้าย คืนมายาเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดและชวนอ่านต่อ ทุกอย่างเดาได้ไม่ยาก อ่านไปด่าตัวละครไป ทุกตัวละครเทา ๆ นะ มีประเด็นเรื่องเพศที่อาจจะทำให้ไม่สบายใจ มีการบรรยายซีนฆาตกรรมอย่างละเอียดอยู่ซีนหนึ่ง
February 6, 2021
Nói chung thì sau 7749 ngày vật vã thi lâm sàng và học kỳ, mình cũng hoàn thành xong cuốn mở bát năm 2021.
Đọc rì viu mới thấy mọi người so sánh với Bạch Dạ Hành nhiều ghê. Kể cả có là song sanh với nhau đi nữa thì mỗi đứa đều bánh cuốn theo cách riêng rất riêng của nó. Nếu đem lên bàn cân so sánh thì thật là bất công cho Ảo dạ, vì xét tổng thể, đây là một tiểu thuyết trinh thám với những cú twist chóng mặt, sự hợp nhất giữa các tình tiết mà không có một chút dư thừa. Mình bị hút vào đêm ảo ảnh đó mãi không muốn dứt, đôi khi muốn nôn ọe theo Masaya vì tưởng tượng cảnh gây án cùng mùi tanh nồng của máu 🥶 Đấy, hấp dẫn thế này cơ mà! Nhưng người anh em Bạch Dạ Hành sinh ra trước đó lại quá đỗi ấn tượng và xuất sắc, nên Ảo dạ bị lép vế, kể cũng tội.
Vẫn là Keigo sensei với chuỗi nhân vật chính khiến người đọc cảm thấy mất niềm tin vào phụ nữ :((( Mifuyu ác chi mà ác kinh khủng khiếp, ác một mình đi chứ ác vậy ai thèm chơi. Nếu Yukiho 9 thì bà này ăn chắc điểm 10 luôn.
Thiệt lòng mình đã mong chờ một cái kết hả hê, với phần thắng nghiêng về phe Sự Thật. Nhưng oh no, kẻ độc ác kia thời tới cản không kịp luôn rồi, nghĩ mà tứk 😤 rốt cuộc mọi thứ diễn ra cũng chỉ là ảo ảnh, tình yêu ảo ảnh, sắc đẹp ảo ảnh, sự thật cũng có phần nào đó bị méo mó và out nét. Này Shinkai Mifuyu, cô là ai?
4☆ vì tui quá ư là ghét bà nữ chính. Chẳng thể nào cảm thông được dù đứng ở góc nhìn nào. 🥵
Đọc rì viu mới thấy mọi người so sánh với Bạch Dạ Hành nhiều ghê. Kể cả có là song sanh với nhau đi nữa thì mỗi đứa đều bánh cuốn theo cách riêng rất riêng của nó. Nếu đem lên bàn cân so sánh thì thật là bất công cho Ảo dạ, vì xét tổng thể, đây là một tiểu thuyết trinh thám với những cú twist chóng mặt, sự hợp nhất giữa các tình tiết mà không có một chút dư thừa. Mình bị hút vào đêm ảo ảnh đó mãi không muốn dứt, đôi khi muốn nôn ọe theo Masaya vì tưởng tượng cảnh gây án cùng mùi tanh nồng của máu 🥶 Đấy, hấp dẫn thế này cơ mà! Nhưng người anh em Bạch Dạ Hành sinh ra trước đó lại quá đỗi ấn tượng và xuất sắc, nên Ảo dạ bị lép vế, kể cũng tội.
Vẫn là Keigo sensei với chuỗi nhân vật chính khiến người đọc cảm thấy mất niềm tin vào phụ nữ :((( Mifuyu ác chi mà ác kinh khủng khiếp, ác một mình đi chứ ác vậy ai thèm chơi. Nếu Yukiho 9 thì bà này ăn chắc điểm 10 luôn.
Thiệt lòng mình đã mong chờ một cái kết hả hê, với phần thắng nghiêng về phe Sự Thật. Nhưng oh no, kẻ độc ác kia thời tới cản không kịp luôn rồi, nghĩ mà tứk 😤 rốt cuộc mọi thứ diễn ra cũng chỉ là ảo ảnh, tình yêu ảo ảnh, sắc đẹp ảo ảnh, sự thật cũng có phần nào đó bị méo mó và out nét. Này Shinkai Mifuyu, cô là ai?
4☆ vì tui quá ư là ghét bà nữ chính. Chẳng thể nào cảm thông được dù đứng ở góc nhìn nào. 🥵
May 3, 2020
Lòng nhân ái và sự nhẫn tâm của phụ nữ chưa bao giờ làm mình thất vọng.
Trước kia Bạch dạ hành là đi trong đêm tối, dù là đêm tối nhưng ít nhất nó còn có thực, bây giờ thì thậm chí ngay cả lối đi trong đêm tối này cũng còn không có thực.
Dẫu cho cuộc sống có khó khăn, mọi người ai cũng đều phải vất vả mưu sinh, dẫu biết ai cũng cần phải sinh tồn. Nhưng, chúng ta là Người cho nên đừng có sinh tồn như những con vật.
Một tác phẩm xuất sắc thức tỉnh chúng ta về mối quan hệ giữa người với người.
Trước kia Bạch dạ hành là đi trong đêm tối, dù là đêm tối nhưng ít nhất nó còn có thực, bây giờ thì thậm chí ngay cả lối đi trong đêm tối này cũng còn không có thực.
Dẫu cho cuộc sống có khó khăn, mọi người ai cũng đều phải vất vả mưu sinh, dẫu biết ai cũng cần phải sinh tồn. Nhưng, chúng ta là Người cho nên đừng có sinh tồn như những con vật.
Một tác phẩm xuất sắc thức tỉnh chúng ta về mối quan hệ giữa người với người.
November 15, 2025
เอางี้นะ เล่มนี้ดีเกินกว่าที่คิดไว้มาก(เพราะคะแนน goodreads ไม่ถึง 4) เรื่องราวดำเนินไปแบบเรื่อยๆ แต่ตื่นเต้นตลอดเวลา เป็นหนังสือที่ plot-driven ให้นักอ่านอยากรู้ว่าตัวเอกสองคนจะทำยังไงกับเส้นทางชีวิตแบบนี้ นักเขียนจะค่อยๆหยอดจิ๊กซอว์ไว้ทีละนิดละหน่อย ให้นักอ่านค่อยๆปะติดปะต่อเรื่องราวได้เอง พอเริ่มเข้าใจเท่านั้นแหละ!!!!! ถึงกับต้องร้อง อหหหหห ที่ไม่ใช่โอ้โห คือมันสุดมาก ไม่คิดเลยว่านักเขียนจะทำให้เรื่องมันมาแนวนี้ จนกระทั่งถึงตอนจบนักเขียนก็ยังไม่เฉลยว่าความจริงคืออะไร ให้เราไปเดากันเอาเอง ซึ่งมันทำให้เราอยากลองอ่านอีกรอบมากๆ เพราะอยากรู้ว่าตกลงนางเอกคือใครกันแน่ แนะนำให้อ่าน!!!!
November 20, 2025
4.5/5 มันส์ดี อ่านสนุกเลยล่ะ
- เล่มหนาแต่paceไว ฉึบฉับๆ อาจจะมีตอนที่เอ๊ะในใจบ้าง มันบังเอิญขนาดนี้ได้ด้วยหรอ แต่ชอบที่ดำเนินเรื่องเร็วเลยให้อภัย ยอมปิดตาข้างนึงก้ด่ะ
- เล่มนี้ค่อนข้างนานแล้ว แต่มุกไม่เก่า อร่อยไม่ซ้ำ (สำหร้บเรายังไม่เคยเจอซ้ำ แต่คนอื่นอาจจะเคยแล้ว)
- ไม่แน่ใจแบบนี้เรียก psychopath มั้ย เล่นกับจิตใจของคนจัด
- อ่านให้ผ่านตอนแผ่นดินไหวไปก่อนแล้วจะเริ่มติดมือ ช่วงแรกๆ แอบเซ็งๆ เกือบจะdnf พอเริ่มเก้ทว่าจะเจออะไร อ๋อ มาแนวนี้นี่เอง ก็อยากรู้ว่ามันจะไปสุดที่ตรงไหน
- ตอนจบตบเข่าฉาด5555555555555 โอเค้ ดีๆๆๆ มันต้องจบแบบนี้แหละถึงจะเรียกว่าทำถึงงงงงงไปให้สุดดดดดดดดดด
- เล่มหนาแต่paceไว ฉึบฉับๆ อาจจะมีตอนที่เอ๊ะในใจบ้าง มันบังเอิญขนาดนี้ได้ด้วยหรอ แต่ชอบที่ดำเนินเรื่องเร็วเลยให้อภัย ยอมปิดตาข้างนึงก้ด่ะ
- เล่มนี้ค่อนข้างนานแล้ว แต่มุกไม่เก่า อร่อยไม่ซ้ำ (สำหร้บเรายังไม่เคยเจอซ้ำ แต่คนอื่นอาจจะเคยแล้ว)
- ไม่แน่ใจแบบนี้เรียก psychopath มั้ย เล่นกับจิตใจของคนจัด
- อ่านให้ผ่านตอนแผ่นดินไหวไปก่อนแล้วจะเริ่มติดมือ ช่วงแรกๆ แอบเซ็งๆ เกือบจะdnf พอเริ่มเก้ทว่าจะเจออะไร อ๋อ มาแนวนี้นี่เอง ก็อยากรู้ว่ามันจะไปสุดที่ตรงไหน
- ตอนจบตบเข่าฉาด5555555555555 โอเค้ ดีๆๆๆ มันต้องจบแบบนี้แหละถึงจะเรียกว่าทำถึงงงงงงไปให้สุดดดดดดดดดด
April 17, 2020
Một cuốn page tuner đích thực, như kiểu phần tiếp theo của B���ch Dạ Hành. Để sinh tồn trong thế giới chó cắn chó này thật sự khó. Mình rất happy khi finish cuốn này, đoạn kết kể cả ko hợp ý ai đi chăng nữa, bản thân đã có một chuyến du hành cùng 2 nhân vật kỳ dị này.
January 25, 2023
Trần trụi, xấu xí, lê thê. Những con người bước đi mãi trong bóng tối vô định, hình như cái đẹp con người hướng tới là cái đẹp phi nghĩa.
Mình nghĩ cái kết không phải là tình cờ, khi cả cuốn sách là bóng tối thì ánh sáng của pháo hoa là khởi thủy của cái thiện, nhưng cái thiện đang run rẩy trước cái ác, trước mặt nó. Như một con cừu non bao trọn giữa bầy sói. Có là pháo hoa cũng thế thôi, chỉ là nhất thời rồi sẽ bị màn đêm chiếm trọn.
Pha trộn Bạch Dạ Hành, Tên của trò chơi là bắt cóc, mình không nghĩ đây là một cuốn đột phá nếu mình chưa đọc hai cuốn đó.
Khá lê thê, nhiều nhân vật và không có kiểu kịch tính đâu :)) mà diễn ra từ từ, nhưng ám ảnh vô cùng.
Cũng tội ông cảnh sát, thôi biết được sự thật cũng là một cách khẳng định công lý vẫn còn đó.
Đến cuối mà vẫn còn cảm giác khó chịu, bức bối với cái kết là đủ hiểu.
2,5/5
Mình nghĩ cái kết không phải là tình cờ, khi cả cuốn sách là bóng tối thì ánh sáng của pháo hoa là khởi thủy của cái thiện, nhưng cái thiện đang run rẩy trước cái ác, trước mặt nó. Như một con cừu non bao trọn giữa bầy sói. Có là pháo hoa cũng thế thôi, chỉ là nhất thời rồi sẽ bị màn đêm chiếm trọn.
Pha trộn Bạch Dạ Hành, Tên của trò chơi là bắt cóc, mình không nghĩ đây là một cuốn đột phá nếu mình chưa đọc hai cuốn đó.
Khá lê thê, nhiều nhân vật và không có kiểu kịch tính đâu :)) mà diễn ra từ từ, nhưng ám ảnh vô cùng.
Cũng tội ông cảnh sát, thôi biết được sự thật cũng là một cách khẳng định công lý vẫn còn đó.
Đến cuối mà vẫn còn cảm giác khó chịu, bức bối với cái kết là đủ hiểu.
2,5/5
May 8, 2020
Bài học từ Ảo Dạ:
- Làm gì thì làm, thật lòng với chính mình trước. Chỉ có mình mới làm mình hạnh phúc được.
- Làm gì thì làm, làm người tốt trước. Đừng vì đôi ba cái hạnh phúc ảo ảnh mà đánh mất lương tri, mù quáng nghe theo chỉ dẫn.
- Làm gì thì làm, hãy làm điều làm cho mình vui, mình hạnh phúc, mình bình an. Danh vọng, tiền tài, nó có thể quan trọng với người A nhưng với người B thì lại chẳng có giá trị.
Đánh giá: 3,5/5 (ở đây không rate lẻ được nên mình cho 4 sao cho tròn). Không cần giải thích nhiều, mình không thể thích cuốn này bằng Bạch Dạ Hành được huhu. Không những vì nó ra đời sau (nên thất thế hơn) mà cái tầng ý nghĩa và tầng nhân vật của nó cũng kém khá xa. Nhưng nó vẫn rất hay nhá! Chứ không có dở đâu. Hơi dày, 580 trang lận, nhưng mà khi đọc không bị nản đâu.
- Làm gì thì làm, thật lòng với chính mình trước. Chỉ có mình mới làm mình hạnh phúc được.
- Làm gì thì làm, làm người tốt trước. Đừng vì đôi ba cái hạnh phúc ảo ảnh mà đánh mất lương tri, mù quáng nghe theo chỉ dẫn.
- Làm gì thì làm, hãy làm điều làm cho mình vui, mình hạnh phúc, mình bình an. Danh vọng, tiền tài, nó có thể quan trọng với người A nhưng với người B thì lại chẳng có giá trị.
Đánh giá: 3,5/5 (ở đây không rate lẻ được nên mình cho 4 sao cho tròn). Không cần giải thích nhiều, mình không thể thích cuốn này bằng Bạch Dạ Hành được huhu. Không những vì nó ra đời sau (nên thất thế hơn) mà cái tầng ý nghĩa và tầng nhân vật của nó cũng kém khá xa. Nhưng nó vẫn rất hay nhá! Chứ không có dở đâu. Hơi dày, 580 trang lận, nhưng mà khi đọc không bị nản đâu.
August 30, 2020
Truyện rất hấp dẫn, gây cấn, đẩy các diễn biến, sắc thái đến cao trào và cực điểm: tính toán và thủ đoạn cùng cực, sợ hãi ám ảnh, tình yêu và sự ghê tởm tồn tại cực đoan,... Mình định cho 4 sao vì cái kết thả ra hơi nhẹ dù là cố ý của tác giả tạo kết thúc mở, tiếp tục dòng chảy cuộc sống, nhưng rất thích cách dẫn dắt và các nhân vật tròn cá tính nên cho 5 sao. Một câu chuyện vẫn đầy bí ẩn cho đến kết thúc, lại thêm những tiếc nuối và không hy vọng, thể hiện phần tăm tối trong tâm hồn con người và những đêm dài đầy ảo ảnh, ảo mộng.
April 5, 2018
Gắn mác sinh đôi với Bạch dạ hành nhưng mình không nghĩ nó sinh đôi tới gần y hệt như vậy. Vẫn chung 1 mô típ như vậy, cảm giác chỉ thay đổi bối cảnh, vài chi tiết và cách thức thôi vậy 😂. Có điều lần này mình đoán được hết twist nên cảm thấy đọc không đã được như BDH lắm. Văn của Keigo ở quyển này vẫn mạch lạc, logic và cuốn hút không kém gì BDH nhưng nếu đọc BDH rồi đọc quyển này sẽ thấy hơi chán.
3.5 sao thui nhưng cho thêm 0.5 vì là của bác Keigo hehe
3.5 sao thui nhưng cho thêm 0.5 vì là của bác Keigo hehe
November 30, 2022
ผมชอบเรื่องนี้นะ สนุกดี ตอนจบก็มีอึ้ง ๆ หน่อย ๆ แต่ก็มีหลายจุดที่อยากให้อาจารย์ขยี้ให้สุด ๆ เช่น ลูกสาวกับคุณสามีที่มาตามหาสัญญากู้เงินอ่ะ ถ้าอาจารย์เคโงะ ขยี้ตรงนี้ไปอีก 100 หน้า ถ้าจะมันส์ กับตรงที่ ลูกสาวร้านอาหารที่ ชอบมาซะยะ อ่ะ ผมว่ามันน่าจะไปได้สุดกว่านี้อีกอ่ะ แล้วก็พี่สาวที่ตามสืบเรื่องอ่ะ เราก็มองว่านาง สามารถงัดข้อและแรงโดยไม่ต้องพึ่งเจ้าที่กับฟุมิยุได้อีกอ่ะ 555 แต่โดยรวมถือว่าสนุกดีครับ
July 26, 2023
Người thông minh chắc chắn không độc ác. Đấy là tiêu chuẩn thông minh của mình. Tsao sự bất chấp giết người để đạt được mục đích lại được đánh giá thông minh nhỉ?
Chuyện này mình thấy chán ghê gớm vì nó quá 1 chiều. 1 nhân vật có sức mạnh bằng tất cả phần còn lại x10 thì còn gì hay. K b ý truyền đạt là cái gì nữa.
Chuyện này mình thấy chán ghê gớm vì nó quá 1 chiều. 1 nhân vật có sức mạnh bằng tất cả phần còn lại x10 thì còn gì hay. K b ý truyền đạt là cái gì nữa.
December 9, 2025
3.5 ⭐️ 「幻夜」
ได้มาอ่านเล่มนี้เพราะว่า Meb มีให้โหลดอ่านฟรี ซึ่งถามว่าเราอ่านจบทันที่เขาให้ยืมมั้ย… แน่นอนว่าไม่ แล้วก็ซื้อเล่มมาอ่านอยู่ดี 🥲
บอกตรงๆว่าเป็นเรื่องที่หนามากๆเล่มนึงเลย ใช้เวลาอ่านเป็นครึ่งเดือนแหน่ะ เพราะอ่านๆหยุดๆ แต่ช่วงวันหลังๆติดมือมาก อยากรู้ว่าเรื่องมันจะจบยังไงกันแน่ (อารมณ์อยากใส่ใจ555555)
เนื้อเรื่อง : เริ่มต้นจากการมีเหตุแผ่นดินไหวเกิดขึ้น ทำให้บ้านและโรงงานในละแวกนั้นถล่มลงมา ซึ่ง ‘มิซึฮาระ มาซายะ’ ตัวเอกก็เป็นหนึ่งในคนที่ประสบภัยครั้งนี้ แต่ว่าหลังจากเกิดเหตุแผ่นดินไหวเขาก็ได้ลงมือคิลน้าชายของตัวเอง เพราะว่าจะได้ไม่ต้องเอาเงินประกันของพ่อที่เพิ่งเสียชีวิตไปมาใช้คืนน้าชาย แล้วมันก็บังเอิ๊ญบังเอิญที่ตอนนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งผ่านมาเห็นพอดี แล้วมาซายะก็มารู้ทีหลังว่าเธอชื่อว่า ‘ชินไค มิฟุยุ’ หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ได้ร่วมมือกันปกปิดเรื่องที่เกิดขึ้น แล้วก็ตกลงปลงใจย้ายมาอยู่ที่โตเกียวทั้งคู่ ทั้งๆที่ก็ไม่ได้คบกันน่ะนะ
ระหว่างทางที่อ่านก็ได้แต่สงสัยในตัวของมิฟุยุอยู่ตลอด เพราะดูเป็นผู้หญิงที่เก่งแล้วก็มีแพลนต่างๆในหัวเยอะแยะไปหมด แต่ก็มีจุดที่อ่านแล้วทำให้คิดว่าเจ้แกเป็นอะไรน้อ เล่นกับใจคนไปเรื่อยเพียงเพื่อประโยชน์ของตัวเองล้วนๆ ดันให้ตัวเองขึ้นไปอยู่บนจุดสูงสุดได้ไม่ว่าเรื่องที่ทำ(โดยน้ำมือคนอื่น)จะเลวร้ายแค่ไหนก็ตาม
ซึ่งถ้าพูดถึงตอนจบของเรื่องก็เข้าใจละว่าหน้าปกหนังสือมันเกี่ยวกับตัวเนื้อเรื่องยังไง ตอนอ่านจบได้แต่ถามตัวเองว่า… อะไรwaเนี่ยพรี่… ใจนึงก็นึกว่ามาซายะมันจะตาสว่างซะที มันจะมาตามล้างแค้นแล้วเรื่องต่างๆที่เธอทำกับฉันแล้วววว แต่สุดท้ายสรุปว่านางก็ยอมตุยจากไปพร้อมกับหมวดคาโต้เพื่อปิดความลับของมิฟุยุไม่ให้มีใครรู้ได้อีกตลอดไป… ไอบ้าเอ้ย gu ja ba
จริงๆอยากจะชมหมวดคาโต้หน่อยว่าฉลาดดี ไปสืบคนเดียวแต่ยังประติดประต่อเรื่องราวต่างๆได้หมด แต่ดันจบง่ายไปหน่อยตรงที่โดนมาซายะคิลตุยไปด้วยกันทั้งคู่เลย เห้อ ;—;
ได้มาอ่านเล่มนี้เพราะว่า Meb มีให้โหลดอ่านฟรี ซึ่งถามว่าเราอ่านจบทันที่เขาให้ยืมมั้ย… แน่นอนว่าไม่ แล้วก็ซื้อเล่มมาอ่านอยู่ดี 🥲
บอกตรงๆว่าเป็นเรื่องที่หนามากๆเล่มนึงเลย ใช้เวลาอ่านเป็นครึ่งเดือนแหน่ะ เพราะอ่านๆหยุดๆ แต่ช่วงวันหลังๆติดมือมาก อยากรู้ว่าเรื่องมันจะจบยังไงกันแน่ (อารมณ์อยากใส่ใจ555555)
เนื้อเรื่อง : เริ่มต้นจากการมีเหตุแผ่นดินไหวเกิดขึ้น ทำให้บ้านและโรงงานในละแวกนั้นถล่มลงมา ซึ่ง ‘มิซึฮาระ มาซายะ’ ตัวเอกก็เป็นหนึ่งในคนที่ประสบภัยครั้งนี้ แต่ว่าหลังจากเกิดเหตุแผ่นดินไหวเขาก็ได้ลงมือคิลน้าชายของตัวเอง เพราะว่าจะได้ไม่ต้องเอาเงินประกันของพ่อที่เพิ่งเสียชีวิตไปมาใช้คืนน้าชาย แล้วมันก็บังเอิ๊ญบังเอิญที่ตอนนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งผ่านมาเห็นพอดี แล้วมาซายะก็มารู้ทีหลังว่าเธอชื่อว่า ‘ชินไค มิฟุยุ’ หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ได้ร่วมมือกันปกปิดเรื่องที่เกิดขึ้น แล้วก็ตกลงปลงใจย้ายมาอยู่ที่โตเกียวทั้งคู่ ทั้งๆที่ก็ไม่ได้คบกันน่ะนะ
ระหว่างทางที่อ่านก็ได้แต่สงสัยในตัวของมิฟุยุอยู่ตลอด เพราะดูเป็นผู้หญิงที่เก่งแล้วก็มีแพลนต่างๆในหัวเยอะแยะไปหมด แต่ก็มีจุดที่อ่านแล้วทำให้คิดว่าเจ้แกเป็นอะไรน้อ เล่นกับใจคนไปเรื่อยเพียงเพื่อประโยชน์ของตัวเองล้วนๆ ดันให้ตัวเองขึ้นไปอยู่บนจุดสูงสุดได้ไม่ว่าเรื่องที่ทำ(โดยน้ำมือคนอื่น)จะเลวร้ายแค่ไหนก็ตาม
ซึ่งถ้าพูดถึงตอนจบของเรื่องก็เข้าใจละว่าหน้าปกหนังสือมันเกี่ยวกับตัวเนื้อเรื่องยังไง ตอนอ่านจบได้แต่ถามตัวเองว่า… อะไรwaเนี่ยพรี่… ใจนึงก็นึกว่ามาซายะมันจะตาสว่างซะที มันจะมาตามล้างแค้นแล้วเรื่องต่างๆที่เธอทำกับฉันแล้วววว แต่สุดท้ายสรุปว่านางก็ยอมตุยจากไปพร้อมกับหมวดคาโต้เพื่อปิดความลับของมิฟุยุไม่ให้มีใครรู้ได้อีกตลอดไป… ไอบ้าเอ้ย gu ja ba
จริงๆอยากจะชมหมวดคาโต้หน่อยว่าฉลาดดี ไปสืบคนเดียวแต่ยังประติดประต่อเรื่องราวต่างๆได้หมด แต่ดันจบง่ายไปหน่อยตรงที่โดนมาซายะคิลตุยไปด้วยกันทั้งคู่เลย เห้อ ;—;
This entire review has been hidden because of spoilers.
January 8, 2021
Đọc xong thấy mông lung quá. Đây là cuốn thứ 5 mình đọc của Keigo.
"Ảo dạ" thắt nút mở nút rất nhanh, khác với những cuốn khác mình đọc trước đó nên rất dễ đoán trước tình huống, duy chỉ có cái kết là khôngggg. Dù cuốn này dễ đoán trước được tình huống nhưng cũng đọc rất cuốn. Thật sự mà nói mình thích một cái kết rõ ràng hơn, nhưng trong cuốn này thì mình cũng không biết là thích hay k thích nữa, cứ bị ngang ngang.
Sau khi đọc xong bất cứ tác phẩm nào của Keigo cũng kiến mình suy nghĩ rất lâu, dài và hơi rùng mình vì luôn đánh vào tâm lý, tình cảm của con người.
"Ảo dạ" thắt nút mở nút rất nhanh, khác với những cuốn khác mình đọc trước đó nên rất dễ đoán trước tình huống, duy chỉ có cái kết là khôngggg. Dù cuốn này dễ đoán trước được tình huống nhưng cũng đọc rất cuốn. Thật sự mà nói mình thích một cái kết rõ ràng hơn, nhưng trong cuốn này thì mình cũng không biết là thích hay k thích nữa, cứ bị ngang ngang.
Sau khi đọc xong bất cứ tác phẩm nào của Keigo cũng kiến mình suy nghĩ rất lâu, dài và hơi rùng mình vì luôn đánh vào tâm lý, tình cảm của con người.
Displaying 1 - 30 of 263 reviews