นางพญาท้ารบ 6

นางพญาท้ารบ #6

by Qian Shan Cha Ke, 千山茶客, เชียนซานฉาเค่อ

Genres: China, Novels, Historical Romance, Fantasy

340 pages, Paperback

First published October 1, 2016

About the author

Due to the duplication of this author's English name "Jiang Yu", the name needs to have two spaces between names: Jiang^^Yu

Associated Names:
* 千山茶客 / 姜钰 (Chinese)
* Qian Shan Cha Ke / Jiang Yu (English)
* เชียนซานฉาเค่อ (Thai)

Reviews

[Clairdenoon · Rating 5 out of 5]

นางพญาท้ารบ เล่ม6:
 ความรู้สึกนึกคิดหลังอ่านจบ:

"ในความเป็นไปได้นับหมื่นแสน อย่างไรข้าก็จะเลือกเพียงเจ้า....เจ้าคนเดียว"
...
...พี่สิงกล่าวไว้...ให้ได้กรี๊ดดด😍😍😍😍
...
1.ไม่อยากอ่านจบเลย...รู้สึกแบบนั้นจริงๆ...😵...ถึงเล่ม6จะว่าแปลกก็แปลก..ทั้งจุดจบของเย่เหมยที่ดูง่ายจัง...จะว่างงก็งงในงงในความฝันของเสิ่นเมี่ยวที่มันทับซ้อนฝันแล้วฝันอีก...จะว่ารวบรัดก็ดูรวบรัดกับการตายของฟู่ซิวอี้...แต่..ก็ชอบบบบบมากกกกกกๆอยู่ดี..รู้สึกสนุกและผูกพันกับตัวละคร...เฮ้ออออ....ชอบบบบบบมากกกกกจริงจัง😍😍😍😍

2.เล่มนี้ก็จะตีแผ่ทุกแง่มุมชีวิตของพระเอก..วัยเด็กที่ซับซ้อน..ปมลับในใจ...กว่าจะเป็นรุ่ยอ๋องที่หยิ่งผยองหล่อคูลดูดีแบบเกียจคร้านเหมือนเช่นในวันนี้นั้นมันไม่ง่ายเลย...พี่สิงเหนื่อยมาเยอะ เจ็บมาแยะมากๆ😂///

3.เล่าเรื่องราวแผนการร้ายของเย่เหมย...ซึ่งเราว่ามันกิ๊กก๊อกไปนิดไม่สมกับเป็นศัตรูตัวฉกาจที่ทำให้เสิ่นเมี่ยวเห็นแล้วลนลานเสียจริตขาดสติเท่าไร...แต่ยัยเหมยนี่ก็น่าหมั่นไส้มากๆอยู่ดี...ยังมีเรื่องราวของฮ่องเต้หย่งเล่อและฮองเฮาเมียของเขา..ที่ค่อนข้างดราม่าซาบซึ้งอึ้งในใจเรียกน้ำตากันไปอีกด้วย...เฮ้ออออ😓😓😓

4.พี่สิงยังคงน่ารักมากกกกๆเป็นพระเอกงานดีที่ควรค่าแก่การกรี๊ดให้หูดับตับไหม้ เล่มนี้จะเผยความขี้หึงมากกก..ขำที่หึงแม้กระทั่งตัวเอง🤣🤣 หวานใส่เจียวเจียวแบบยียวนกวนๆเกรียนๆเจ้าเล่ห์ มีความรักเมียหลงเมีย เปย์เมียหนักมากกกก...และเล่มนี้ไฮไลท์ของเราคือ....เลข13,กับถั่วแดง2เม็ด...โคดลับของพี่สิง...55555อยากรู้ว่า13อะไร,ถั่วแดง2เม็ดคืออะไร...อ่านเองรู้เองจะมันส์กว่า😂😂😂

5.จบดีงามแฮ้ปปี้มีความสุข 😍😍😍😍😍มีตอนพิเศษที่สุดแสนจะโรแมนติกผัวเมียหนุงๆหนิงๆกรุ๊งๆกริ๊งๆสละราชสมบัติให้ลูกๆแล้ว2คนผัวเมียออกท่องยุทธภพ~ซึ่งพี่สิงประกาศกร้าว..หากไม่มีลูกสาวติดท้องเจียวเจียวซึ่งก็คือเสิ่นเมี่ยวก็จะยังไม่กลับบ้านกลับวัง😂😂~ มีตอนพิเศษของเกาหยางกับหลัวถาน ที่ร้อนแรง?เกรี้ยวกราด?บดขยี้?😂😂😂ตอนพิเศษของเฝิงอานหนิงกับพี่เสิ่นชิวพี่ชายนางเอกที่ดูน่ารักแบบลับๆล่อๆ และมีลูกชายฝาแฝดของพี่สิงกับเจียวเจียว~เซี่ยซู เซี่ยอูที่มาปูทางตามหาคุณหนูสาวๆมาแต่เป็นลูกสะใภ้ให้ท่านพ่อท่านแม่..ซึ่งก็ยั่วยวนชวนให้คนอ่านที่กำลังเพ้อหนักมากอย่างเราได้ร่ำร้องอยากอ่านๆรุ่นลูกรุ่นหลานต่อๆไป😍😍😍😍

6.นิยายที่อ่านแล้ว..ให้ความรู้สึกมากมายแบบนี้...ทำให้รู้สึกไม่อยากจบเลย หลงใหลเข้าไปอยู่ในโลกนิยายอย่างเมามันส์ สนุกจนไม่อยากวาง อยากอ่านอีกๆๆๆๆๆต่อไปๆๆๆแบบนี้..ความรู้สึกที่มีมันยิ่งกว่า5ดาวไปไกลเลย...💘💘💘💘💘
ปลื้มมมมใจที่ได้อ่านนน😍😍😍😍😍😍😍


#เล่มนี้ทำไว้ดีเกินไป~
#ปัญหาคือแล้วจะอ่านอะไรต่อไป😣😣😣ฮืออออออไปไม่เป็น😵😵😵

[M · Rating 5 out of 5]

จบแล้ว หนังสือที่สนุกมักจบเร็ว เพราะเราหยุดอ่านไม่ได้ (รีวิวนี้มีเทียบกับผลาญนะคะ)
นางพญาท้ารบ พูดตามตรง ได้ยินว่าเหมือนผลาญ ก็อดเกร็งไม่ได้ ไม่ใช่ไม่ชอบผลาญนะ แต่ในความทรงจำ โหดและโรคจิตชิบเป๋ง แต่มันมาถึงจุดที่ไม่มีอะไรสนุกอ่านแล้ว เบื่อมากกกก เลยเอ้า ได้ฤกษ์หยิบมาเสียที

ปรากฎว่า มัน ดี มาก
มันไม่ใช่แค่การกลับชาติมาแก้แค้นแบบโหดๆ แนวผลาญ แต่ที่เราชอบความ value-added ของเรื่องนี้ คือความเท่ห์มหากาฬของนางเอก แม่งงง ฉากยิงธนูสองฉากในชุดนี้คือฉากเด็ดที่เราอยากลุกมาปรบมือให้นางจริงๆ
และยังมีคำพูดที่ฟังแล้วแทบกระอักเลือดอีกนับไม่ถ้วน

ในเวลานี้ขอยกให้เสิ่นเมี่ยวเป็นตัวแม่จริงๆ 5555
อีกตัวแปรสำคัญที่ทำให้เรารักเรื่องนี้คือ พี่จิ่งสิง แบดบอยมาก คือเค้ามีตัวตนอ่ะ เค้าทำให้เราจำเค้าได้ และมันมีการพัฒนาความสัมพันธ์ของพระนาง แม้ตัวละครไม่ได้อะไร แต่อ่านแล้วมันพอรู้ละว่า แน่ะๆๆ ชอบเค้าแล้วล่ะเซ่ คือเราแอบแซวมันได้ขณะอ่าน 5555
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น พี่สิงกะเจียวเจียวมีความเท่าเทียม พี่สิงนับถือเจียวเจียว และเจียวเจียวพึ่งพาพี่สิงได้ เพราะจิ่งสิงแม่งงง สุดตีน ขอยกให้เป็นท่านเก้าสายแบดบอย (ท่านเก้าจาก พราวพร่างบุปผาตระการ 1 ใครชอบจิ่งสิงสายละมุน เชิญอ่านท่านเก้าค่ะ)
ในขณะที่ผลาญชั้นจำอะไรเกี่ยวกะพระเอกไม่ได้เลยอ่ะ ไม่ได้จริงๆ เหมือนความเหี้ยมของนางเอกมันกินขาดไปหน่อย 555

สิ่งที่ขัดใจจะมีเรื่องของตัวบอสใหญ่สองตัวที่ตรูอุตส่าห์รอคอย แต่เจือกมีอยู่แค่นี้เอง แบบยังไม่ทันสะใจเลยตายละ ไรแว้ แต่ก็เข้าใจนะ คือจุดนี้ความแค้นนางเอกมันน้อยลงละ ที่สำคัญคือความรักความสัมพันธ์พระ-นางแล้วจ่ะ ตะมุตะมิน่าเอ็นดู

ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษท้ายเล่มที่ไขข้อข้องใจหลักๆ ให้เราได้ว่าอีช่วงเจียวเจียวหลับไปครึ่งปี (ฟัคคค ครึ่งปีนะคะไม่ใช่ครึ่งเดือน) อิเจ้ต้องไปสร้างความไว้เนื้อเชื่อใจกะผัวใหม่ตั้งแต่เริ่ม เหมือน restart เกม เพราะเสือกหลุดไปอีกชาติ เชรี่ย เป็นนี่คงกรี๊ดด คือมีลูกกันแล้วกูต้องไปจีบแกใหม่สมัยวัยรุ่น แล้วพี่สิงจีบง่ายเรอะ?? ตอบ! ดังนั้นจึงหลับไปครึ่งปี 55555 ยอมใจเจียวเจียว
ยังมีเรื่องหลัวถานกะหมอเกา และเฝิงอานหนิงกะเสิ่นชิว สองคู่นี้ก็น่าเอ็นดู
ไม่อยากให้จบเลย ชอบมากจริงๆเรื่องนี้

[Miss Jan€Kim · Rating 5 out of 5]

ตั้งแต่เริ่มอ่านเล่มแรก..ก็ชอบแล้วอ่ะ
นางเอก เสิ่นเมี่ยว มีความเยือกเย็น สุขุม
เข้มแข็ง วางแผนการได้เด็ดเดี่ยว สาแก่ใจคนอ่าน
ใครคนไหนที่เคยทำกรรมกับเธอไว้ไม่ได้ตายดีสักคน
ทุกแผนการที่เธอคิดและวางแผนวางหมากไว้
ไม่เคยผิดพลาด ยิ่งพอมีพี่สิงหนุนหลัง..😉
โอ้ย! โหดกับเหี้ยมมาคู่กัน 😆😆😆
ใครคิดเป็นศัตรูกับพวกเขาก็บรรลัยทั้งนั้นนนนน

พระเอก เซี่ยจิ่งสิง เจ้าเล่ห์ โหดเหี้ยม ฆ่าได้..ฆ่า
ไม่เคยแคร์ใคร นิสัยคล้ายคนเรียบๆ เรื่อยๆ
แต่เก่งกาจและร้ายกาจ เป็นคนที่รักและปรารถนา
อะไรย่อมต้องเอามาเป็นของตัวเอง..ดั่งเช่น
ที่เขารักและปรารถนาในตัวเสิ่นเมี่ยว
คือแบบว่า เจียวเจียวข้าใครอย่าแตะ 😍😍😍
#กรี้ดดดดดดดดดด
พี่สิงเวลาอยู่กับเสิ่นเมี่ยวจะน่ารัก น่าหยิก
ช่างกวนยั่วยวนโทสะ 5555

ชอบเรื่องนี้ ชอบมากกกกกกก 👍🏻❤️
ยิ่งตอนที่พี่สิงพาเสิ่นเมี่ยวกลับต้าเหลียง..ยิ่งชอบ
•ชอบในความรักที่พี่สิงมีต่อเมีย
•ชอบในความมั่นคงที่พี่สิงมีต่อเมีย
•ชอบในความเข้าใจ เชื่อใจของคนทั้งคู่
•ชอบการปกป้องเมียที่สิ��กระทำ
•ชอบที่พี่สิงเอะอะ เอะอะ ตกค่ำก็อุ้มเมียขึ้นเตียง😂
•ชอบโมเม้นที่พี่สิงเลี้ยงลูกแฝด
(ตอนป้อนข้าวที่แบกคนหนึ่งไว้บนหลัง
อีกคนอุ้มอยู่ด้านหน้า ป้อนข้าวไปมา
ลูกแฝดก็ฉี่ราดพี่สิงทั้งสองคน 555)
•ชอบและซึ้งใจในความรักที่ฮองเฮาเสี่ยนเต๋อ
มีต่อฮ่องเต้หย่งเล่อในวินาทีสุดท้ายที่ทั้งคู่ร่ำลากัน
#คือแบบน้ำตาไหลเลยอ่ะ
•ชอบตอนพิเศษในเล่มแก้เผ็ด..(ถึงจะมีไม่กี่หน้าแต่พี่สิง
ก็ไม่พลาดโมเม้น เอะอะ เอะอะ อุ้มเมียขึ้นเตียง 555

ชอบบบบบบบบทุกอย่างในเรื่องนี้..
นิยายก็คือนิยาย ไม่ใช่ชีวิตจริง
มันคือสิ่งที่นักเขียนคนหนึ่งจินตนาการขึ้น
และเมื่อเราได้อ่าน เราก็ได้ร่วมรับรู้จินตนาการนั้นด้วย
สำหรับเราหลังจากอ่านจบ เราชอบถึงชอบมาก
สนุก มันส์ ลุ้น ซึ้งใจ สะใจ เขิน ขำ ฮา สงสาร
มันก็มีทุกอารมณ์เล้ยยยยย

[Sortletter · Rating 4 out of 5]

ล.1 - ล.6
ผู้แต่งเดียวกับเรื่องผลาญ เรื่องนี้ก็พล๊อตเดิม ส่วนดีคือเราว่าวิธีการเล่าเรื่องเนียนขึ้น จริงๆเป็นนักเขียนที่สามารถเล่าเรื่องได้สนุก อ่านแล้วจะอยากอ่านต่อไม่อยากวาง ผูกเรื่องได้มากมาย
เรื่องนี้ยังคงมีความโหด การแก้แค้น การแก้แค้นต่อกันโหดร้ายจนรู้สึกว่าผู้เขียนชอบฉากแบบนี้ ถึงการบรรยายฉากโหดจะไม่ละเอียดเท่าผลาญ ไม่มุ่งมั่นพยายามจะใส่ฉากโหดร้ายเท่า แต่ก็ยังมีเยอะอยู่

[thitaree · Rating 5 out of 5]

เรื่องนี้สนุกอะโดยเฉพาะเล่มนี้ เล่มนี้คือมีทั้งสุข ทั้งเศร้า ดีมากกกกก 😭😭😭

ชอบตอนที่พระนางต่างคนต่างช่วยกันวางแผนไปถล่มเมืองเก่านางเอก รู้สึกได้ว่าทั้งสองเท่มาก ปมที่ผ่านๆมาก็คือเคลียร์จบหมด มีบางช่วงที่รู้สึกว่าตัดฉากไปไว อยากได้มากกว่าเน้

[IB Nungruthai · Rating 5 out of 5]

อ่านจบแล้ว เอาห้าเต็มไปเลย เล่มนี้มีเสียน้ำตาเล็กน้อย แต่ก็ซาบซึ้งใจสมกับที่อ่านจบหกเล่ม
เป็นนิยายที่เพลิดเพลินเจริญใจ มีครบทุกรสชาติ ดีใจที่ได้อ่านค่ะ

[Tikanicky · Rating 5 out of 5]

เอาเป็นว่าคุ้มค่ากับการอ่านมากๆ สะใจจนถึงหยดสุดท้ายจริงๆ รักใน คสพ ของ รุ่ยอ๋อง และ เสิ่นเมี่ยว เอาเป็นว่ารักเรื่องนี้มากๆ

[Ning · Rating 3 out of 5]

จบละบ่นต่อได้
ริวิวรวม ๆ อีกครั้งหนึ่ง

จะพูดให้เห็นภาพรวม ๆ เลยก็คือ มันคืองานที่คล้ายผลาญมาก
คล้ายนำมารีไรท์อีกรอบ เหมือนเป็นเรื่องคู่ขนาน ฮาาาา

แต่มันก็มีความต่าง ตรงที่ ผลาญจะเน้นแก้แค้นไปเลย
เรื่องอื่นไม่สน ครอบครัวอื่นไม่สน ใครจะเป็นจะตายไม่รู้ ไม่กล่าวถึง
ในขณะที่ นางพญาฯ จะมีพล็อตที่ใหญ่กว่าพอควร ต้องช่วยรักษาสกุลโน้นนี้
เพื่อที่ว่า จะได้ไม่มาถึงสกุลตัวเอง

จากที่อ่านงานนางมา รู้สึกว่า นางจะไม่ค่อยทำร้ายผู้ชายหรือเปล่า
คือตัวเป้ง นางไม่ค่อยลงมือ คือ สุดท้ายก็แค่ตาย ต่างจากพี่น้องญาติมิตรทั้งหลายมาก

ในความรู้สึก คือชอบผลาญมากกว่า ชอบความต่อเนื่อง
ความลุ้น(แม้รู้ว่านางจะชนะใสๆ) ชอบพระเอก มากกว่า

แต่ในความลื่นไหล ความใหญ่ของพล็อต ต้องยกให้นางพญาฯจริง ๆ

สุดท้าย ยังคงรู้สึกเคือง ๆ กับ timeline ของเรื่อง
ต้นเรื่องแต่งอย่าง ท้ายเรื่องแต่งอย่าง
รู้ว่าเรื่องมันยาว แต่ก็น่าจะแม่นยำกว่านี้นะ

บ่นก่อนจบ
*******สปอยด์แบบหลบๆ ******

เล่ม1 บอกพระเอกตายเพราะฮ่องเต้(คนพ่อ)ส่งพระเอกไปรบ
พอมาเล่ม 6 บอกคุณสามีฮ่องเต้ส่งไปรบ

เล่ม1 บอก พระเอกตายตั้งแต่ยังหนุ่ม
เล่ม 6 นี่นางไปเป็นตัวประกันกลับมาแล้ว ยังเจอพระเอกที่วัง กำลังจะไปรบ ไม่หนุ่มแล้วสิ???

เล่ม 5 เลย เพิ่งอ่าน.. บอกสงสัย พระเอกจะเป็นคนส่งเหมยฮูหยินมาทำลายเมืองหรือเปล่า
เล่ม 6 เหมยมาเป็นสนมแล้ว พระเอกยังไม่ไปรบเลย????(หลังรบถึงจะเป็นอ๋องเนอะ ถึงจะส่งเหมยมาได้)

เล่มไหนที่บอก มากวนแม่ตัวเองขอให้ช่วยส่งเสริมสามีให้เป็นฮ่องเต้หน่อย แม่ช้ำใจ เลยตาย??
เล่ม6 ดูเหมือน ครอบครัวนางยังอยู่กันครบ?? แต่คุณสาเป็นฮ่องเต้เรียบร้อยแล้ว

สรุปคือยังไง?? เราอ่านหนังสือไม่แตก หรือคนแต่งได้หลังลืมหน้า??? สรุปใครงง?? คนแต่ง คนแปล คนอ่าน????

เกลียดดดดดด
รู้สึกแย่ที่อ่านมาตั้ง 5 เล่ม และคงต้องอ่านต่อให้จบ อีกเล่ม

[Jidapa · Rating 4 out of 5]

เนื้อเรื่องเป็นแนวเดียวกับเรื่อง ผลาญ คือนางเอก rebirth มาแก้แค้น ผู้เขียนก็ช่างสรรหาพล็อตการแก้แค้นแต่ละเรื่องแบบโหดได้ใจ หักคะแนนตรงบรรยายรายละเอียดมากไป บางทีฝ่ายหนึ่งพูดมาหนึ่งประโยค กว่าจะอ่านว่าอีกฝ่ายตอบว่าอะไร บรรยายรายละเอียดไปสองหน้า ซึ่งไม่จำเป็นต่อเนื้อเรื่อง และบรรยายความหล่อขั้นเทพของพระเอกตลอด 6 เล่ม แบบ เอิ่ม รู้แล้วจ้า ด้านความรักของพระนาง มาซึ้งเอาเล่มท้ายๆ ไม่อยากเปรียบเทียบแต่ชอบความรักของพระนางในเรื่อง ผลาญ มากกว่า. แต่โดยรวมก็คือสนุก อ่านแล้ววางไม่ค่อยลง

[PMT · Rating 5 out of 5]

เล่มนี้เปิดมานางเอกก็เปิดใจกับพระเอก ที่เหลือก็ฟินๆ… สรุปชอบเรื่องนี้มากกว่าผลาญ คือแนวเดียวกัน แต่ไม่ได้อธิบายความโหดในรายละเอียดเท่าผลาญ… พระเอกสายเปย์หนักเหมือนกัน… เล่มนี้ติดแค่ว่าปูเรื่องมายาวแต่ติ้งอ๋องแพ้แบบง่ายๆ นางเอกแก้แค้นทุกคนมาแบบอย่างมันส์มาตลอด แต่ตอนติ้งอ๋อง กลับไม่ค่อยมีอะไร แพ้รบกับพระเอกแล้วหายไปเลย… เหมือนเล่มนี้ถูกเร่งให้จบยังไงไม่รู้.. แต่ก็ชอบตอนพิเศษมากๆ น่ารักมาก ตอนนางเอกย้อนเวลา ตอนพี่ชายนางเอกกับเพื่อนนางเอก กับตอนลูกๆ

[Anida · Rating 5 out of 5]

ตอนพิเศษดีงามมาก

[J.Nida · Rating 4 out of 5]

จะรีวิวคร่าวๆ แบบพยายามไม่สปอล์ยดีเทลอะไรมากเนอะ

ก่อนอืนเลยก็ต้องบอกว่าเรื่องนี้คล้าย ผลาญ มาก ตรงที่นางเอกมีความแค้นแล้วได้รับโอกาสกลับมาแก้แค้นอีกครั้ง
แต่ส่วนอื่นก็ไม่ได้มีอะไรคล้ายกันมากเท่าไหร่

เรื่องคือ เสิ่นเมี่ยว หรือ เจียวเจียว ฮองเฮาของติ้งอ๋องในอดีตโดนฆ่าตายโดยขันทีคนเคยสนิท และสามีตัวเอง
ญาติพี่น้องต่างก็มีส่วนร่วม ทุกสิ่งที่ทุ่มเทมาล้วนว่างเปล่าเหมือนโดนหลอกใช้เป็นอีโง่ให้คนอื่นหัวเราะ
แต่ก็นั่นแหละ เพราะว่านางได้โอกาสกลับมาแก้ไขทุกอย่าง

เสิ่นเมี่ยวกลับมาเข้าร่างตัวเองในวัย 14 ปี หลังจากที่ตกน้ำและฟื้นขึ้นมา ทุกคนก็เห็นได้ชัดว่านา��เปลี่ยนไปเป็นคนละคน
จากนิสัยขี้ขลาดไม่ค่อยมีความเห็นเป็นของตัวเอง ได้แต่ต่ามพี่สาวตระกูลสายรองต้อยๆ ก็เปลี่ยนไป
มีความเป็นผู้ใหญ่ ดูสง่าไม่เหมือนเดิม จากตัวโง่เง่าเป็นที่หัวเราะกลับเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

หลังจากที่ฟื้นขึ้นมา เสิ่นเมี่ยวก็เริ่มวางหมากในกระดานของนาง วางแผนว่าใครบ้างที่จะต้องได้รับการชดใช้ ใครเคยทำอะไรไว้
เหตุการณ์อะไรจะเกิดขึ้นนางก็รู้หมด เสิ่นเมี่ยวเริ่มจากการจัดการคนในตระกูลตัวเองก่อนเป็นอันดับแรก
พวกพี่สาว ลุง ป้าที่คิดชั่วกับนาง

หลังจากนั้นถึงเริ่มคิดการณ์ใหญ่ เริ่มไปเกี่ยวพันกับตระกูลอื่น และนางก็บังเอิญโดนจับได้โดย เซี่ยจิ่งสิง หรือเซี่ยโหวลูกชายคนโตของจวนเซี่ยเสี่ยวโหว เขาเป็นพวกที่ไม่สนใจใคร เก่ง แต่ไม่เห็นหัวใครทั้งนั้นรวมทั้งพ่อตัวเองด้วย ครั้งแรกที่เสิ่นเมี่ยวเห็นเซี่ยจิ่งสิง
ในแววตานางก็เกิดความสงสาร เพราะนางรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขาหลังจากนี้ และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของทั้งคู่

ในหลายๆครั้งที่เสิ่นเมี่ยววางแผนทำอะไรสักอย่าง เซี่ยจิ่งสิงมักจะบังเอิญเข้ามาอยู่ร่วมรับรู้แผนการอันชั่วร้ายของนางเสมอ
และไปๆ มาๆ ทั้งคู่ก็หลายเป็นพันธมิตรกัน และนั่นก็ทำให้เสิ่นเมี่ยวรู้ว่าเบื้องหลังของผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ

เอาเท่านี้ละกัน นอกจากนี้ยังมีอีกเยอะ แค่รู้ว่าสนุกมาก แต่ขัดใจบทเข้าพระนาง ไม่ค่อยมีหวานๆ มีทีก็นู่นเล่มหกเลย
แล้วก็ไม่ค่อยชอบการตัดจบแบบไวๆ ของจุดจบตัวละครหลักอย่างฟู่ซิวอี๋ แบบ เกริ่นมานานถึงห้าเล่ม อยากให้ดีเทลกว่านี้หน่อย
แต่โดยรวมก็คือไม่เสียดายที่ซื้อมา แต่ถ้าเทียบกลับผลาญต้องบอกว่าชอบผลาญมากกว่าจ้า

[Ahgase · Rating 4 out of 5]

หลัวถาน = คนอ่าน
คือไม่ว่าจะพบเจอปัญหาอะไร หลัวถานจะพูดแทนใจให้ตลอด
ขอบใจมาก 5555555
เล่มนี้สนุกแต่ไม่ได้ตราตรึงมากแหะ
แบบรู้อยู่แล้วว่ามันต้อง happy ending ไง

ขนาดกุว่ากุจำเรื่องผลาญไม่ค่อยได้ แต่พออ่านกุว่ามันก็คล้ายๆนะ
ที่ฉากผัวไม่อยู่แล้วข้าศึกประชิดอะ ใช่ผลาญมั้ยที่นางเอกก็ยืนหยัด
เฝ้าจวนเหมือนกัน

แต่จบแล้วจารย์เพ่ยไปไหนอะ หลัวหลิง พ่อแม่นางเอกย้านบ้านไหม
เค้าไปอยู่ไสกัน หรือกุอ่านข้าม

สรุปว่าเรื่องนี้ก็มันส์นะ แต่ผลาญดีกว่า และคุณหนูอันดับหนึ่งฯนั้นไม่ได้เรื่องเลย

[Thanchanok V · Rating 5 out of 5]

ชอบเรื่องนี้มากกก แต่ไม่ชอบตอนจบอยากฟินมากกว่านี้อีก 555
---
อ่านรอบแรกไม่ชอบตอนจบ แต่อ่านครั้งนี้ชอบตอนจบมากๆๆๆๆ

[Cherry Sawanya Munkongsujarit · Rating 5 out of 5]

เล่ม6 :
เสิ่นเมี่ยวมัวแต่ตกอยู่ในภวังค์ จนเย่เหมยร่ายรำจบ เย่เหมยขอให้เสิ่นเมี่ยวร่ายรำบ้างเสิ่นเมี่ยว กล่าวว่าข้าเป็นชายาอ๋องจะมาร้องเพลง เริงระบำเหมือนนักร้องนางโลมได้อย่างไร แต่จะบรรเลงพิณให้เย่เหมยฟังแล้วกัน บอกว่าบทเพลงนี้ชื่อหยาดโลหิต ครึ่งแรกเป็นอารมณ์ขององค์หญิงน้อยที่ถูกบีบบังคับให้ต้องไปอภิเษกยังแดนไกล ครึ่งหลังเป็นของเสด็จแม่แท้ๆ ฮองเฮา ที่ต้องสูญเสียบุตรสาว ทั้งสิ้นหวังและเคียดแค้น เสร็จเสิ่นเมี่ยวก็คารวะสุราและออกไปรับลม รอที่ศาลาตามที่ได้นัดกับเซี่ยจิ่งสิง เพ่ยหลางตามออกมาบอกว่ายังคิดอยู่ว่าคงไม่มีใครที่เจ้าจะยอมอ่อนข้อให้ ตอนนี้รู้แล้ว ที่แท้คนผู้นั้นก็คือท่านอ๋อง ส่วนเซี่ยจิ่งสิงเป็นพวกปากแข็งแต่ใจอ่อน ใจจริงเขาก็อยากง้อนาง แต่ทำสีหน้าเยือกเย็นไปอย่างนั้นเอง ที่จริงในใจเขาตอนนี้รู้สึกโล่งอกนัก เพ่ยหลางพูดเสร็จก็จะจากไปแต่ชนกับเด็กน้อยวัยแปดเก้าขวบ เด็กน้อยนั้นดวงตาเต็มไปด้วยไอสังหารเพ่ยหลางจึงกอดเสิ่นเมี่ยวไว้โดนแทงเอง แต่เด็กก็ถีบเพ่ยหลางออกและใช้ดาบแทงไปที่เสิ่นเมี่ยว
เสิ่นเมี่ยวถูกแทงเข้าที่ท้องรอยดาบไม่ได้ทำร้ายจุดสำคัญ กินยานอนหลับพรุ่งนี้เช้าก็ตื่น เกาหยางบอก แต่อาการของเพ่ยหลางบาดเจ็บสาหัส กลัวว่านิสัยของเสิ่นเมี่ยวชาตินี้ทั้งชาติย่อมต้องละอายแก่ใจไปตลอด เพราะเพ่ยหลางรับดาบแทนนาง เซี่ยจิ่งสิงให้ตามจับนักฆ่าแล้วฆ่าทิ้ง ส่วนผู้บงการเบื้องหลังให้สืบต่อ เซี่ยจิ่งสิงเข้ามาอยู่ในห้องกับเสิ่นเมี่ยวเห็นบะหมี่อายุยืนที่เสิ่นเมี่ยวสั่งให้ทำไว้ก็กินอย่างไม่รู้รสชาติและนั่งจับมือเสิ่นเมี่ยวไว้แน่น หลัวถานรู้เรื่องจากเกาหยางก็ถามว่ารักษาเสิ่นเมี่ยวได้หรือไม่ วันต่อมาก็ยังไม่ฟื้นทั้งเสิ่นเมี่ยวและเพ่ยหลาง หลัวถานร้อนใจมากจึงเล่าเรื่องทั้งหมดที่เสิ่นเมี่ยวทำเพื่อเซี่ยจิ่งสิงให้เซี่ยจิ่งสิงฟัง เล่าจบเซี่ยจิ่งสิงจะให้ไปจับสองพี่น้องตระกูลเย่มาสอบสวน แต่นักพรตชื่อเยี่ยนก็เดินทางมาพบพอดี บอกว่าชะตาชีวิตของฮูหยินประหลาดล้ำต้องให้นางเป็นคนเลือกเอง แล้วบอกว่าเอายาวิเศษที่ได้มาออกมา ยานั้นเอาไว้ช่วยนาง นักพรตรู้ว่าเหนื่อยเปล่า ผู้ที่คิดช่วยคนอื่นย่อมได้รับการช่วยเหลือตอบแทน นางแสวงหายามาช่วยเจ้าแต่ที่แท้เอาไว้ช่วยนางเอง ชะตาเสิ่นเมี่ยวมีเคราะห์ นักพรตแค่ช่วยให้เคราะห์เหลือน้อยที่สุด นักพรตบอกว่ามีวาสนาพบเสิ่นเมี่ยวสามครั้ง สองครั้งต้องเกี่ยวพันกัน ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายเพื่อสงเคราะห์วาสนาของนาง
ที่แท้เสิ่นเมี่ยวนอนหลับก็ฝันเห็นตัวเองในชาติก่อนที่เป็นฮองเฮาเดินทางกลับมาจากแคว้นฉิน ระหว่างทางได้เจอนักพรตชื่อเยี่ยน นักพรตได้ขอน้ำ และบอกว่าเส้นทางนี้เป็นสายปรโลก เดินทางไปย่อมไม่อาจกลับมาได้อีก ซึ่งเสิ่นเมี่ยวก็ต้องปฏิเสธตามคาด นักพรตเลยให้ด้ายแดงเป็นของขวัญแทนคำขอบคุณ เสิ่นเมี่ยวผูกไว้ที่ข้อมือกลับถึงติ้งจิง เสิ่นเมี่ยวถึงรู้ว่าได้มีการเปลี่ยนแปลงโดยมีเหมยฮูหยินอยู่ฝ่ายในอีกคนเป็นที่โปรดปราน ในงานเลี้ยงปีใหม่ฟู่ซิวอี๋สั่งให้เซี่ยจิ่งสิงออกรบ พองานเลิก เสิ่นเมี่ยวไปแอบดื่มเหล้าในอุทยานและได้พบกับเซี่ยจิ่งสิง ก็ได้อวยพรให้เซี่ยจิ่งสิงมีชัยชนะกลับมา และได้มอบด้ายแดงที่ผูกบนข้อมือให้เซี่ยจิ่งสิงโดยผูกไว้ที่ข้อมือของเซี่ยจิ่งสิงด้วยตนเอง เซี่ยจิ่งสิงเลยบอกว่าจะทำความปรารถนาของนางให้เป็นจริง นั่นคือเหตุการณ์ที่เสิ่นเมี่ยวลืมเลือนไปเมื่อชาติก่อน ยังมีเรื่องราวของเหมยฮูหยินที่บังคับให้เพ่ยหลางนำหยดเลือดปลายนิ้วของเสิ่นเมี่ยวมาให้เพื่อเปลี่ยนแปลงชะตาหงส์ของเสิ่นเมี่ยว และเรื่องราวต่อมาหลังจากที่เสิ่นเมี่ยวตาย เซี่ยจิ่งสิงก็ยังคงทำศึกอย่างต่อเนื่องและกลับมายังติ้งจิงเพื่อทวงคืนความยุติธรรมให้เสิ่นเมี่นวเพียงเพราะคำสัญญาในตอนนั้น กับเพ่ยหลางที่เสียใจไปทั้งชาติที่ทำกับเสิ่นเมี่ยวเช่นนั้นจนต้องกลับมาแก้ไขในชาตินี้ เรื่องราวเหล่านี้คือสิ่งที่เสิ่นเมี่ยวฝันเห็นรวมถึงเพ่ยหลางด้วยทำให้รู้ว่าทำไมเสิ่นเมี่ยวถึงมีท่าทางร้ายกาจกับตน พอตื่นขึ้นมาก็พบว่าเซี่ยจิ่งสิงเฝ้าอยู่ข้างกาย เสิ่นเมี่ยวก็รู้สึกหัวใจหวั่นไหว นักพรตชื่อเยี่ยนได้ฝากด้ายแดงเอไว้ให้ เสิ่นเมี่ยวจึงนำมาผูกข้อมือตัวเองและเซี่ยจิ่งสิง ปากเซี่ยจิ่งสิงบอกไม่ยอมแต่ก็ยอมผูกโดยดี ตัดสินใจเล่าความจริงให้ฟัง ในรูปแบบว่าตอนอายุสิบสี่ที่เคยตกน้ำแล้วตื่นขึ้นมาเปลี่ยนไป จากที่หลงใหลฟู่ซิวอี๋ก็ไม่มีความคิดนั้นอีก เพราะความฝันอันยาวนานของตน เสิ่นเมี่ยวเล่าเรื่องในชาติที่แล้วในรูปของความฝันตื่นหนึ่ง แต่เซี่ยจิ่งสิงก็เชื่อ กล่าวว่าแค้นของเจ้าก็คือแค้นของข้า คืนนั้นเสิ่นเมี่ยวเมาจนไม่ได้สติแต่ก็รบเร้าจะนอนกับเซี่ยจิ่งสิง มาเสนอตัวสารพัด สุดท้ายทั้งสองก็อยู่ด้วยกัน ตื่นขึ้นมาเสิ่นเมี่ยวจำไม่ได้ เซี่ยจิ่งสิงยังพูดไม่เลิกอีกต่างหาก สองคนนี้คืนดีกันในที่สุด ตำหนักอ๋องกลับมามีความสุขอีกครั้ง
เพ่ยหลางจากไปพร้อมทั้งจดหมายที่เขียนถึงแผนการของฟู่ซิวอี๋มากมายทำให้เซี่ยจิ่งสิงกับเสิ่นเมี่ยวสามารถวางแผนจัดการฟู่ซิวอี๋ต่อได้ เพราะมีข่าวว่าแคว้นหมิงฉีฮ่องเต้ประชวนหนัก ฟู่ซิวอี๋ยึดอำนาจ เรื่องต่อไปเป็นการจัดการตระกูลหลู ตระกูลเย่ของฮ่องเต้หย่งเล่อ ตระกูลหลูของจิ้งเฟยโดยไปก่อน เย่เหมยที่อยู่ตระกูลเย่ก็ได้รู้ว่าที่จริงตนไม่มีเชื้อสายตระกูลเย่ก็คิดจะตีตัวออกห่างหาทางหนีที่ไล่ให้ตัวเองหลังรู้สถานการณ์ของตระกูลเย่แล้ว โดยหลอกใช้เย่เค่อน้องชายตัวเองด้วย เซี่ยจิ่งสิงต้องไปปราบตระกูลหลู ก่อนที่แม่ทัพหลูตายยังได้ส่งข่าวไปบอกฟู่ซิวอี๋ว่าฮ่องเต้หย่งเล่อจะอยู่ไม่พ้นปีนี้เพราะร่างกายที่โดนยาพิษมานาน เรื่องนี้เซี่ยจิ่งสิงได้เล่าความเป็นมาทั้งหมดของตัวเองให้เสิ่นเมี่ยวฟังแล้วว่าตัวเองถูกสลับตัวไปอยู่จวนหลินอานโหวได้อย่างไร และเกิดอะไรขึ้นก็พ่อ แม่ของตัวเอง และชาติกำเนิดของตัวเอง พี่ชายโดนพิษได้ยังไง ตอนที่เสิ่นเมี่ยวฟังจบยังบอกว่าข้าจะอยู่กับท่านไปจนวาระสุดท้าย เย่เหมยก่อนจากตระกูลเย่ไปยังได้ขโมยของสำคัญในห้องหนังสือของเย่เหมาไฉไป แต่เสิ่นเมี่ยวรู้นิสัยนางดีจึงส่งคนคอยติดตาม และได้เปลี่ยนเบาะแสในจดหมายเป็นของปลอมเพื่อให้เย่เหมยได้เข้าใกล้ฟู่ซิวอี๋ได้เร็วขึ้น ถึงเวลาที่เซี่ยจิ่งสิงต้องออกศึกใหญ่เพราะ แคว้นหมิงฉีและแคว้นฉินร่วมมือกัน เสิ่นเมี่ยวก็ตั้งครรภ์ ฮ่องเต้หย่งเล่อและฮองเฮาเสี่ยนเต๋อจึงเรียกให้ไปอยู่ในวังเพื่อรักษาทายาทตระกูลเซี่ยเอาไว้ ระหว่างนี้การศึกก็เป็นไปตามแผนการ ข่าวจากเซี่ยจิ่งสิงที่ส่งมาถึงเมื่อพิชิตโยวโจวสิบสามเมืองที่เป็นเมืองสำคัญตั้งอยู่รอยต่อสามแคว้นยังความดีใจให้ทุกคน ในจดหมายเซี่ยจิ่งสิงยังเล่าว่าได้ปล่อยข่าวว่าเหมยฮูหยินเป็นสายที่ฝ่ายต้าเหลียงส่งไป เพียงแค่นี้คนขี้ระแวงอย่างฟู่ซิวอี๋ก็ทนไม่ไหวทรมานนางในคุก ทำลายโฉม สุดท้ายให้ไปเป็นกระโถนมนุษย์ คำสาบแช่งของเย่เหมยยังดังก้องในหูฟู่ซิวอี๋ หลังจากนั้นไม่นานเซี่ยจิ่งสิงก็ยึดเมืองติ้งจิงได้ ฟู่ซิวอี๋ถูกประหารบนกำแพงเมืองโดยธนูนับพันดอกทะลุร่างตอนตายฟู่ซิวอี๋ยังไม่รู้เลยว่าตายด้วยสาเหตุใด ยามที่รู้ข่าวเสิ่นเมี่ยวกลับไม่รู้สึกว่าการแก้แค้นสำคัญที่สุดอีกต่อไปนางมีสิ่งสำคัญกว่าต้องแบกรับกับปัจจุบัน ส่วนสุขภาพฮ่องเต้หย่งเล่อก็ทรุดลงจนในที่สุดก็สวรรคต จากนั้นฮองเฮาเสี่ยนเต๋อก็ไม่ยอมอยู่คนเดียวตามเสด็จไปด้วย (ช่วงนี้เป็นช่วงเศร้าซึ้งจริงๆ ความรักของฮ่องเต้ และฮองเฮาก็ไม่น้อยหน้าแต่ทั้งสองกลับไม่ยอมแสดงออก จนกระทั่งเกือบนาทีสุดท้ายของชีวิตทีเดียว) ส่วนเรื่องราชกิจฮ่องเต้หย่งเล่อจัดการไว้เป็นอย่างดี มอบบัลลังก์ต่อให้น้องชายคนเดียวคือรุ่ยอ๋อง เซี่ยจิ่งสิงเรียบร้อยเขียนราชโองการแต่งตั้งไว้พร้อมนานแล้ว เสิ่นเมี่ยวต้องทำงานหนักมากเพราะฮ่องเต้และฮองเฮาจากไปในเวลาไล่เลี่ยกัน ต้องแบกท้องโตออกมาที่ท้องพระโรงสยบข่าวลือทั้งหลาย รอเวลาเซี่ยจิ่งสิงกลับมา ยังมีกบฏตระกูลหลูที่อาศัยช่วงเวลาเปราะบางมาบุกเมืองหลวงหลงเย่ เสิ่นเมี่ยวต้องออกไปที่หน้าประตูวังเพื่อสยบข่าวลืออีกครั้งว่าจะสู้ไปพร้อมกับทุกคน เมืองอยู่ข้าอยู่ เมืองม้วยข้าม้วย ช่วงนี้อาจารย์เพ่ยได้กลับมาช่วยเหลือทำให้ภาระของเสิ่นเมี่ยวเบาลง สองวันต่อมาพวกกบฏตระกูลหลูได้บุกทำลายหลงเย่อย่างบ้าคลั่ง เสิ่นเมี่ยวต้องบัญชาการอยู่หลังม่านไม่ได้พักผ่อน พอวิกฤติผ่านพ้น ร่างกายอ่อนแอก็เจ็บท้องคลอดลูกพอดี พอคลอดเสร็จได้ลูกชายฝาแฝด ทำได้แค่ฝากฝังให้ดูแลลูกก็หลับไป ส่วนเซี่ยจิ่งสิงเหมือนล่วงรู้รีบบุกเมืองสุดท้ายและกลับมาหลงเย่ ได้เห็นแต่ลูกชายฝาแฝดกับเสิ่นเมี่ยวที่หลับสนิท ก่อนเซี่ยจิ่งสิงขึ้นครองราชย์ เพ่ยหลางมาเตือนสติ แต่สุดท้ายเซี่ยจิ่งสิงบอกว่าขอบคุณ และว่า แต่ไรมาข้าก็ไม่เคยทำอะไรให้ที่เสียใจภายหลัง และจะไม่ทำเรื่องที่ทำให้คนอื่นเสียใจภายหลังด้วย (รับฟังแต่สุดท้ายก็บอกว่าไม่เคยทำอะไรให้เสียใจภายหลัง และไม่เคยทำให้คนอื่นเสียใจภายหลังโดยเฉพาะคนที่ข้ารักที่สุดสินะ)
วันที่เซี่ยจิ่งสิงขึ้นครองราชย์ ท้องฟ้าแจ่มใส เป็นฮ่องเต้ที่มีพระนามว่าเซี่ยวจิ่ง หลังเสร็จพิธีก็อุ้มเสิ่นเมี่ยวออกมาแต่งตั้งเป็นฮองเฮา โดยไม่ฟังคำทัดทานของใครทั้งสิ้น (อย่ามาวุ่นเรื่องของข้าเข้าใจมั้ย ประมาณนั้นเลย) ครึ่งปีให้หลังเซี่ยจิ่งสิงพาลูกออกไปท่องเที่ยว รถม้าหยุดลงตรงเขาเจอหยาง ทิวทัศน์งดงาม เซี่ยจิ่งสิงเลี้ยงลูกเองคนหนึ่งแบกบนหลัง อีกคนกอดป้อนข้าวต้มให้ ในรถม้ามีเสิ่นเมี่ยวนอนอยู่ มีคนได้ยินเสียงหัวเราะในรถม้า เสิ่นเมี่ยวตื่นแล้ว ไม่พบกันนานนะเซี่ยเสี่ยวโหว

เล่มจบ เป็นบทสรุปของทุกเรื่องราว ทั้งประวัติความเป็นมาของเซี่ยจิ่งสิง ปริศนาปมวาสนาที่ผูกเซี่ยจิ่งสิงกับเสิ่นเมี่ยวเอาไว้ด้วยกัน ทั้งยังมีความรักความเห็นใจของฮ่องเต้หยงเล่อและฮองเฮาเสี่ยนเต๋อ และบทสรุปของฟู่ซิวอี๋และเย่ฮูหยินที่เสิ่นเมี่ยวแสนจะเคียดแค้น ว่าสุดท้ายเป็นอย่างไร จะคลายปมในใจเสิ่นเมี่ยวได้หรือไม่ และสุดท้ายคือเรื่องราวความรักของเสิ่นเมี่ยวและเซี่ยจิ่งสิงจะเป็นอย่างไรในท้ายที่สุด

หลังอ่าน:
เป็นเรื่องราวการแก้แค้นที่จากชาติที่แล้วทำดีด้วยทุกอย่างแต่สุดท้ายทำไมได้กลับมาคือการทรยศและความตาย นางเอกของเรื่องไม่รู้บทสรุปสุดท้ายว่าพวกที่คิดชั่วกับตัวสุดท้ายมีจุดจบแบบไหน ก็นางตายไปแล้วนี่ แต่นางกลับได้มีโอกาสฟื้นขึ้นมาในร่างของตัวเองก่อนที่เรื่องราวต่างๆจะเกิดขึ้นอย่างที่มันควรจะเป็นอย่างเลวร้ายลงไปเรื่อยๆ
การกลับมาเกิดใหม่ทำให้เสิ่นเมี่ยวคนใหม่ฉลาด ทันคนไม่เหมือนคนเดิมอีกต่อไป รู้ทันเล่ห์เหลี่ยมขอทุกคนและได้คอยช่วยเหลือครอบครัวที่รักให้รอดพ้นเคราะห์ภัยต่างๆนานา ส่วนพระเอกเซี่ยจิ่งสิงที่เสิ่นเมี่ยวรู้ก็คือตายตั้งแต่อายุยังน้อย ช่างน่าเสียดายคนเก่งที่น้ำใจดีต่อคนใกล้ชิด โดยไม่รู้ความเป็นมาลึกๆ แต่เรื่องราวไม่ง่ายอย่างนั้นเพราะทุกเหตุการณ์ที่เสิ่นเมี่ยววางแผนทำ เซี่ยจิ่งสิงจะแอบรู้เห็นอยู่ จนรู้สึกสนใจขึ้นเรื่อยๆ และจะเป็นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลองได้ยังไง ยังไงก็มีศัตรูคนเดียวกัน ตระกูลเดียวกันนี่นะ
เน���้อเรื่องมีทุกอารมณ์ ทั้งการแก้แค้น ความรัก ความเศร้าของการสูญเสีย ความน่ารักของตัวละคร และอารมณ์ขันที่สอดแทรกในเรื่อง การที่ศัตรูถูกทำให้ย่อยยับก็ยังไม่รู้ว่าสาเหตุที่แท้จริงมาจากไหนกันแน่ เมื่อถึงจุดสุดท้ายของเรื่อง การแก้แค้นที่ปรารถนารู้ผลสำเร็จสามารถปล่อยวางได้ รู้ว่าไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุดอีกต่อไป นั่นคือจุดสำคัญของเรื่องราว การปล่อยวาง��ำให้รู้ว่าสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตคืออะไร นักเขียนเขียนได้ดีมากทีเดียว เข้มข้นครบทุกรส สนุกมากๆเลยค่ะ

[Pollarin · Rating 5 out of 5]

มาถึงเล่มจบจนได้..

เล่มนี้รู้สึกว่ายังอ่านสนุกเหมือนเคย เพียงแต่ไม่สะใจตอนแก้แค้นเหมยฮูหยินกับอิกิ๊กเก่านั่นเท่าไหร่เลย ปูอดีตไว้น่าเกรงกลัวมาก นึกว่าเล่มนี้จะเข้มข้นมากซะอีก

ในที่สุดก็มีการเก็บรายละเอียดบรรดาคู่รองแถมท้ายมาอีกหน่อย5555 คู่หมอเกาก็น่ารักดี แอบขำตอนนางเอกแซะว่าพี่สาวเป็นคนประหลาด แต่ตอนลงเอยกันดูละครไปหน่อย ชอบของพี่ชายมากกว่า อุตส่าห์ลุ้นมาทั้งเรื่อง เพิ่งจะได้เกี้ยวกันสามประโยคสุดท้าย ฮือออ เสียดายย แต่ก็ดีใจด้วย

คู่ความรักของพี่ชายพระเอกก็ซึ้งมาก เราประทับใจตอนฮองเฮานึกถึงอดีต ว่าเตรียมยาพิษไว้ตั้งแต่วันแรกที่แต่งเข้ามาแล้ว สุดยอด

ในที่สุดก็เปิดเผยอดีตของทั้งคู่มาจนได้ ประทับใจตอนที่พระเอกล้างราชสำนัก แล้วบอกว่าเอาคืนให้แล้วมากๆ เท่โคตรร

เราชอบฮ่องเต้ที่เป็นแบบพระเอก คือมีอำนาจเหนือราชสำนักและ...เอิ่ม รักสนุก? ชอบเรื่องวุ่นวาย? แบบนั้นมั้ง อะไรคือผูกวาสนาให้ลูกสาวขุนนาง555555555 ดีดี ชอบตอนแต่งตั้งฮองเฮามากเลย

ส่วนพาร์ทพิเศษ เซอร์ไพรส์มาก ไม่คิดว่าจะมีโลกทางเลือกที่สามอีก แอบตลกนิดหน่อย และก็ประทับใจประโยคนั้นของพระเอกมาก ^-^

แอบฮาท่านนักพรตต้มตุ๋นอยู่หลายครั้ง เดี๋ยวก็เข้ามาทัก เดี๋ยวก็จิ๊กแจกันกลับไป คือแบ่บ...พรี่เป็นใครคะ55555

ลูกชายฝาแฝดที่นิสัยต่างกันคนละขั้ว ชอบไอเดียที่ว่าฮ่องเต้ออกหน้าไม่ได้ เดี๋ยวจะไปจัดการเองมากเลย5555555 เสิ่นเมี่ยวสอนลูกได้ดีสุดๆ ดีจนพ่อน้อยใจไปเลย555555

ป.ล. ประโยคที่ชอบยกให้ “จำได้สิ สามีข้าหน้าตาดีกว่าเจ้ามาก” 55555555

[Esther · Rating 5 out of 5]

ปกติแล้วไม่ได้อ่านนิยายจีนหรือนิยายแนวแก้แค้นเท่าไร แต่ช่วงหลังๆ เห็นหลายๆคนอ่านนิยายจีนกันเยอะมาก และดูจะสนุกด้วย นางพญาท้ารบก็เป็นหนึ่งในเรื่องที่หลายๆคนพูดถึง แม้จะมีอยู่6เล่มแ่ก็ไม่ได้หนาอะไรมากมายเลยตัดสินใจซื้อมาอ่าน ไม่รู้ว่าเพราะมันสนุกจริงๆ หรือไม่ได้อ่านแนวจีนมานานมากเลยรู้สึกสนุก แม้บางจังหวะจะรู้สึกมันโรคจิต อ่านแล้วปวดหัวแทน 55555 แต่ก็สนุกดี

ด้านเนื้อเรื่องประเด็นหลักๆก็แก้แค้นนั้นแหละ ไม่ได้มีตื่นเต้นหรือชวนพีค แต่ที่ชวนตื่นเต้นคงเป็นจุดของพระเอกที่มีเบื้องลึกเบื้องหลังอยู่เลยจะรู้สึกตื่นเต้นดี เสียดายที่ไม่ค่อยมีฉากโรแมนติกเท่าไร มีก็สั้นๆ 555555 ถ้ามีเยอะกว่านี้หน่อยคงให้เรื่องนี้อยู่ลิสfavorite เลย แปลกใจกับตัวเองเหมือนกันว่าทำไมอ่านนิยายรักๆแล้วไม่ค่อยรู้สึกฟิน-เขินจนจิกหมอนเท่าไร แต่กับมังงะโชโจวนี่...เขินจนหมุนรอบโลกไป3รอบเลย 55555

ส่วนตัวละครก็ไม่ได้มีปัญหาไร ทุกตัวก็ทำหน้าที่ตนเองไป แต่การเอาคืนสามีเก่านางเอกไม่ค่อยซะใจเท่าไร ไม่เปมือนพวกตระกูลสายรอง-สายสามที่โดนอย่างหนัก แต่ส่วนตัวนะอยากให้นางเอกเกิดมาใหม่ในชาติใหม่ที่ไม่ใช่เหตุการณ์เดิมอ้ะ ทุกคนเริ่มต้นใหม่ นางเอกค่อยๆออกตามหาคนที่ทำร้ายนางแล้วคิดบัญชีทีละคน น่าจะปวดตับดี55555 ถ้าสมมติบางคนได้เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ

[Noo · Rating 5 out of 5]

ครบรส อิ่มเอมมาก มีความสุขนิยมสมหวังกันทุกคู่ ชอบ รัก ประทับใจ ผูกพันกับตัวละครทุกตัวจนอยากให้มีภาคต่อเลยทีเดียว สมเหตุสมผลอธิบายได้ดี (ก็มีบ้างที่มันเป๊ะไป แต่ก็โอเค แก้ปมน่าจะหมดด้วย)

ถั่วแดงสองเม็ด แสดงความคิดถึงโดยไม่เขียนคำว่าคิดถึง

เสิ่นเมี่ยวตื่นมาอีกชาติภพที่สาม จะลองใช้ชีวิตดูอีกที หรือเลือกไปจีบพระเอก!

เซี่ยจิ่งสิง "ในความเป็นไปได้นับหมื่นแสน ข้าจะเลือกเจ้าแค่คนเดียว" (p.304)

ฮองเฮาเสี่ยนเต๋อ "ฝ่าบาทช่างไร้น้ำพระทัยนัก ไม่หลอกหม่อมฉันสักคำ คำเดียวก็ไม่ยอม" (p.240)

ฮ่องเต้หย่งเล่อ "...ขอเพียงได้อยู่เป็นคู่ผัวตัวเมียกับเจ้านานอีกครึ่งวัน ครึ่งชั่วยาม ก็ดีมากแล้ว" (p.251)

ถ้าเทียบกับผลาญ ถึงจะก๊อปพล๊อตกันมาแบบน่าเกลียดในตอนต้น แต่เรื่องราวต่างกันมาก ชอบเรื่องนี้มากกว่า มีเหตุมีผลกว่า รู้สึกว่าเป็นนิยายที่ชอบมากๆ ในปีนี้เลย

[Natcha Sittichaikan · Rating 5 out of 5]

รีวิวรวบยอด ขอบอกตามตรงว่าประทับใจคนเขียนเรื่องนี้ตั้งแต่เรื่องผลาญ พอเรื่องนี้ออกมาเลยก็โดดซื้อทันที โอ้มายก็อดดดด มันดีจริงๆ แนวย้อนเวลากลับมาล้างแค้นเหมือนเดิม แต่ให้กลิ่นอายและบรรยากาศต่างกันลี้ลับ เราพูดเลยว่าสำหรับเราแล้วชอบเรื่องนี้กว่าผลาญ องค์ประกอบอะไรหลายๆ ทั้งนิสัยของนางเอกที่ค่อนข้างถูกจริตเราเป็นอย่างมาก ทั้งบุคคลิกของพระเอกที่มีเสน่ห์สุดๆ คือชอบอ่ะ ชอบมากกกกก เพราะฉะนั้นดิฉันขออันเชิญท่านหนังสือขึ้นหิ้ง เป็นหนึ่งใน 100 เรื่องในดวงใจที่อันดับสูงกว่าผลาญอีกนะตัวเธอ

[Nessy Bunny · Rating 5 out of 5]

มีกลิ่นอายคล้ายผลาญอยู่บ้าง ถ้าไม่เคยอ่านผลาญมาก่อนคงยิ่งมันส์กว่านี้ แต่ก็มีความต่างตรงที่ผลาญจะมีความแรง ความโหด ความสลดใจที่มากกว่าหน่อย
แต่สนุกสะใจทั้งคู่ วางโครงเรื่องได้ดีมาก บอกตรงๆว่าตามไม่ทันอย่างเยอะ แล้วก็ต้องมาร้อง “อ๋อออออ” ตอนที่เฉลยในคำบรรยาย 😂😂😂 ไม่รู้ว่าคนเขียนฉลาดเกินไป หรืออิฉันเบาปัญญาเอง 555555
แอบเสียดายตอนจบ น่าจะขยี้อารมณ์ได้มากกว่านี้ นี่อยากจะนึกตัดก็ตัด รวบรัดตัดตอนอย่างกับนิทานอีสป😢😢😢

[Winnie Wynn · Rating 5 out of 5]

คือสนุกมาก เป็นอีกเรื่องที่เราจะอ่านซ้ำแน่ๆ ชอบเจียวเจียว นางโหด นางเก่ง ฉลาด และหลงรักจิ้งสิงมาก หลัวแห่งชาติ หลงหลัวเค้า อยากใด้หลัวแบบนี้.. 😆😆 เนื้อเรื่องคือสนุกขึ้นเรื่อยๆๆ เจ้มจ้นสนุกทุกเล่มเราให้ 5 เกือบทุกเล่มเลยนะ รักกกก.. ดองไว้นานเกือบพลาดเพราะมีหลายคนบอกว่าคล้ายผลาญเราเลยเก็บไว้ซะนานเลย ดีนะที่หยิบมาอ่าน😄❤️

[B.B. the Short Legs · Rating 3 out of 5]

เข้าตามสูตรนิยายขนาด 5-6 ตอนจบที่มาตกม้าตายตอนเล่มสุดท้ายอีกแล้ว มีความอืดยืดยาดและพล็อตดาด ๆ ไม่น่าสนใจ ไม่มีอะไรเซอร์ไพรส์ เรียกว่าเขียนจบเอาใจสายสุขนิยมไปอย่างนั้นเอง ถือว่าจบง่ายๆ ไม่มีอะไรให้อาลัยอาวรณ์หรือซาบซึ้งอะไรเลย

[Curio Pun · Rating 4 out of 5]

เดี๋ยวถ้าอ่านรอบสองจะมารีวิว อันนี้อ่านแบบรีบๆ จบไปรอบนึง
เสิ่นเมี่ยวแม่คนสตรอง
อันที่จริงถ้าตัดเรื่องรู้สึกขัดใจกับจุดจบที่ง่ายดายเกินไปของตัวร้าย(เทียบกับเล่มแรกๆ) เราชอบความเปลี่ยนแปลงของนางเอกในเล่มนี้มากๆ
ชอบตอนพิเศษด้วย อยากให้มีอีก

[Nancy · Rating 4 out of 5]

หกวัน หกเล่ม โดยเฉพาะเล่มสุดท้าย อ่านไวมาก สนุกมากค่ะ พล็อตใหญ่โต หลุดบ้าง หลวมบ้าง แต่โดยรวมคือให้ความบันเทิง ตรรกะเพี้ยนบ้าง ซูบ้าง แต่ทุกอย่าง ละเว้นได้ เพราะสนุกค่ะ จากที่คิดว่าอ่านคั่นเวลาไปงั้นๆ กลายเป็นว่าเดี๋ยวคงต้องไปหาของนักเขียนคนนี้อ่านเพิ่มสักหน่อยแล้ว

[Pkvr · Rating 5 out of 5]

รีวิวโดยรวม เล่ม1-6

หลังจากอ่านผลาญเสร้จแต่มันยังมันส์ในอารมณ์ เลยมาอ่านเรื่องนี้ต่อ
โห้ เริ่มเรื่องมาก็โคตรสนุก ติดหนึบอีกแล้ว ยิ่งแก้แค้นยิ่งมันส์ คนแปลก็งานดี วางไม่ลง
รู้สึกเรื่องนี้จะเข้มข้นกว่าผลาญหน่อย เห็นได้ชัดถึงการพัฒนาการของคนเขียน

ปรบมือๆ

[Nattapan · Rating 3 out of 5]

Overall, it is quite stressful.

P.S. I like "ผลาญ" more than this fiction. In "ผลาญ", most crime scenes are crueler, but affection between the main couples can be felt much more easily.

[Jo Chawandit · Rating 4 out of 5]

สนุกดี เมื่อเทียบกับผลาญรู้สึกเหมือนตัวเอกรู้จักวางแผนเป็นขั้นตอนมากขึ้น โตขึ้น ลงมือแก้แค้นฉับไวรวดเร็วกว่า แต่ยังไงก็ชอบผลาญมากกว่าเพราะรู้สึกสะใจกว่า

[Nuna Imruetai · Rating 4 out of 5]

อ่านผ่านๆ หลังจากที่ตามอ่านมาจากผลาญ ก็ได้ประจักษ์ ว่าเราคงไม่ชอบนิยายสไตล์นี้

[JJ · Rating 4 out of 5]

Book 5 is so boring to me, but it is not to the level that would make me give up reading.

Overall, I give it 4/5 because there are some parts that I think do not make sense.

[Stupid Cupid · Rating 4 out of 5]

สนุกดี ตามสไตล์ของนักเขียนและการแปลของำนักพิมพ์ นางเอกซูๆ ชอบความลึกลับของพระเอ