What do you think?
Rate this book
Hier besta ik: in eenzaamheid gestorven
In Nederland en België sterven jaarlijks tientallen mensen in volstrekte eenzaamheid. Soms gaat het om daklozen of toeristen, vaker om oude mensen die alleen zijn achtergebleven, een enkele keer om een zuigeling die te vondeling is gelegd. Een groep dichters die zich de Poule des Doods noemt, schrijft speciaal voor deze overledenen poëzie.
Aan iedere eenzame uitvaart kleeft een verhaal. De informatie die de dienstdoende dichter van gemeentewege krijgt, vormt een eerste aanknopingspunt voor een gedicht. Soms wordt de plek des onheils bezocht. Dan begint het schrijven: een paar dagen zet de dichter alles aan de kant, tot de uitvaart, waar hij zijn gedicht voorleest. Van dat gedicht wordt een kopie op het gemeentehuis bewaard, voor het geval zich ooit een familielid meldt.
Hester van Hasselt en Bianca Sistermans ontmoetten de dichters van 'De eenzame uitvaart'. Van Hasselt sprak met hen over poëzie, eenzaamheid en de dood. Sistermans portretteerde de dichters en maakte foto's bij dit monument van menselijkheid.
Aan iedere eenzame uitvaart kleeft een verhaal. De informatie die de dienstdoende dichter van gemeentewege krijgt, vormt een eerste aanknopingspunt voor een gedicht. Soms wordt de plek des onheils bezocht. Dan begint het schrijven: een paar dagen zet de dichter alles aan de kant, tot de uitvaart, waar hij zijn gedicht voorleest. Van dat gedicht wordt een kopie op het gemeentehuis bewaard, voor het geval zich ooit een familielid meldt.
Hester van Hasselt en Bianca Sistermans ontmoetten de dichters van 'De eenzame uitvaart'. Van Hasselt sprak met hen over poëzie, eenzaamheid en de dood. Sistermans portretteerde de dichters en maakte foto's bij dit monument van menselijkheid.
- GenresPoetry
134 pages, Hardcover
First published January 1, 2017
1 person is currently reading
8 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 2 of 2 reviews
January 17, 2019
Diverse Nederlandse en Vlaamse steden hebben een groep van dichters die bij toerbeurt zorgen voor een zo persoonlijk mogelijk gedicht en, samen met de coördinator, de begrafenis bijwonen van mensen waarbij anders niemand aanwezig zou zijn en tijdens de plechtigheid het gedicht voorlezen.
In Amsterdam startte F. Starik in 2002 met dit initiatief, in Antwerpen was dat in 2009 Maarten Inghels. Ze vonden een groot aantal dichters bereid toe te treden tot de "pool des doods". Hester van Hasselt interviewde 12 van deze dichters. Ze vertellen over hun motivatie om mee te werken en laten zien hoe moeilijk het soms kan zijn een gedicht te maken: door het ontbreken van informatie, door de omstandigheden bij het overlijden of de emoties die het bij hen zelf op kan roepen.
Van elke dichter is een zwart-wit foto opgenomen en één van hun gedichten voor de Eenzame uitvaart. Vaak komt dat in het interview al ter sprake. Enkele zwart-wit foto's' van één van de uitvaarten en losse kleurenfoto's die eenzaamheid symboliseren maken er een stemmig boek van. De foto's in het boek zijn gemaakt door Bianca Sistermans.
De dichters die zij spraken zijn:
Menno Wigman, Anneke Brassinga, Eva Gerlach, F. Starik, Ester Naomi Perquin, Maarten Inghels, Joke van Leeuwen, Kees 't Hart, Neeltje Maria Min, Bernard Dewulf, Maria Barnas, Willem Brands.
(Het boek werd uitgegeven in 2017. Wim Brands was toen al overleden. Helaas zijn sinds die tijd ook F. Starik en Menno Wigman ons ontvallen).
Hele recensie lezen? Zie: https://mijnboekenkast.blogspot.com/2...
In Amsterdam startte F. Starik in 2002 met dit initiatief, in Antwerpen was dat in 2009 Maarten Inghels. Ze vonden een groot aantal dichters bereid toe te treden tot de "pool des doods". Hester van Hasselt interviewde 12 van deze dichters. Ze vertellen over hun motivatie om mee te werken en laten zien hoe moeilijk het soms kan zijn een gedicht te maken: door het ontbreken van informatie, door de omstandigheden bij het overlijden of de emoties die het bij hen zelf op kan roepen.
Van elke dichter is een zwart-wit foto opgenomen en één van hun gedichten voor de Eenzame uitvaart. Vaak komt dat in het interview al ter sprake. Enkele zwart-wit foto's' van één van de uitvaarten en losse kleurenfoto's die eenzaamheid symboliseren maken er een stemmig boek van. De foto's in het boek zijn gemaakt door Bianca Sistermans.
De dichters die zij spraken zijn:
Menno Wigman, Anneke Brassinga, Eva Gerlach, F. Starik, Ester Naomi Perquin, Maarten Inghels, Joke van Leeuwen, Kees 't Hart, Neeltje Maria Min, Bernard Dewulf, Maria Barnas, Willem Brands.
(Het boek werd uitgegeven in 2017. Wim Brands was toen al overleden. Helaas zijn sinds die tijd ook F. Starik en Menno Wigman ons ontvallen).
Hele recensie lezen? Zie: https://mijnboekenkast.blogspot.com/2...
June 6, 2018
It is so important that books as these are made, but the way it turned out was just very... underwhelming for me.
I could not feel any form of recognition with what the writers wrote about death, dying and dying in loneliness, being a stranger to all who come to your funeral.
But again, I am very grateful that books such as these are made. Because they are important.
I could not feel any form of recognition with what the writers wrote about death, dying and dying in loneliness, being a stranger to all who come to your funeral.
But again, I am very grateful that books such as these are made. Because they are important.
Displaying 1 - 2 of 2 reviews