What do you think?
Rate this book
Życie stewardesy, czyli o tym, jak mierzyć wysoko i przekraczać granice
Latanie to coś więcej niż transport, to po prostu narkotyk. Piękno samo w sobie i podróżnicza magia.
Droga w chmury wymagała wielu wyrzeczeń, cierpliwości i determinacji. Nie była usłana różami. Opowiem ci o niej. O tym, jak uczyłam się nie poddawać, wierzyć w siebie i dążyć do tego, czego naprawdę chciałam.
Opowiem ci o samolotach, o pracy na pokładzie, o ludziach, których tam spotykam – załogach i pasażerach. Życie zaskoczyło mnie wielokrotnie. Nie tylko to podniebne, ale też to przyziemne. Chcę, aby każdy, kto widzi samoloty na niebie, wiedział jak wygląda nasza codzienność. Jacy jesteśmy bez makijażu, kim jesteśmy pod mundurami.
Docieram do odległych zakątków świata, życie na walizkach i podróże stały się moją codziennością. Udało mi się zwiedzić wiele miejsc, poznać różne kultury, a służbowa wyprawa do Indii odmieniła moje życie, gdy poznałam pewną dziewczynę ze Slumsów. Pasja do lotnictwa stała się moim sposobem na życie. Nie jest tylko pracą.
Chciałabym ci pokazać i opowiedzieć, jak niebo, które masz nad sobą, stało się moim domem jeszcze za życia. Jak wygląda moja trwająca do dzisiaj życiowa podróż po świecie.
– Olga Kuczyńska
Droga w chmury wymagała wielu wyrzeczeń, cierpliwości i determinacji. Nie była usłana różami. Opowiem ci o niej. O tym, jak uczyłam się nie poddawać, wierzyć w siebie i dążyć do tego, czego naprawdę chciałam.
Opowiem ci o samolotach, o pracy na pokładzie, o ludziach, których tam spotykam – załogach i pasażerach. Życie zaskoczyło mnie wielokrotnie. Nie tylko to podniebne, ale też to przyziemne. Chcę, aby każdy, kto widzi samoloty na niebie, wiedział jak wygląda nasza codzienność. Jacy jesteśmy bez makijażu, kim jesteśmy pod mundurami.
Docieram do odległych zakątków świata, życie na walizkach i podróże stały się moją codziennością. Udało mi się zwiedzić wiele miejsc, poznać różne kultury, a służbowa wyprawa do Indii odmieniła moje życie, gdy poznałam pewną dziewczynę ze Slumsów. Pasja do lotnictwa stała się moim sposobem na życie. Nie jest tylko pracą.
Chciałabym ci pokazać i opowiedzieć, jak niebo, które masz nad sobą, stało się moim domem jeszcze za życia. Jak wygląda moja trwająca do dzisiaj życiowa podróż po świecie.
– Olga Kuczyńska
304 pages, Paperback
Published April 18, 2018
8 people are currently reading
41 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 11 of 11 reviews
June 7, 2018
Już od dłuższego czasu śledzę profile społecznościowe Olgi i przyznaję, że bardzo lubię jej zaangażowanie oraz energię, którą wokół siebie roztacza. Niestety pozytywna osobowość to nie wszystko i z przykrością muszę wyznać, że w książce Życie stewardesy czegoś mi zabrakło. W moim odczuciu byla to jedynie przeciętna pozycja.
Zacznę od plusów.
- lekkość pióra autorki (o dziwo, mnie nie przeszkadzał ten blogowy styl pisania, na który skarży się tak wiele osób)
- szczerość
- pokazanie, że życie to nie tylko słodkie chwile, ale i gorzkie, trudne momenty
- wartości płynące z przekazu autorki (są marzenia o które można walczyć i trzeba wierzyć, wspierać, być i ufać, tak po prostu)
- fragmenty dotyczące osobistego życia Olgi (widać, że jest to ciepła, wierna, miła, uczciwa, dojrzała kobieta, która ma cudowną rodzinę i bliskich)
- opisy szkoleń, sytuacji awaryjnych, wyposażenia samolotów (generalnie wszystko, co dotyczy lotnictwa)
Minusy:
- powtórzenia, na które początkowo nie zwracałam większej uwagi, ale z każdą kolejną stroną stawały się one dla mnie nie do zniesienia
- w drugiej części tej pozycji główna bohaterka zeszła na drugi plan, ponieważ pokazane są losy dziewczyny, której Olga próbowała pomóc (dla mnie ten materiał mógł znaleźć się w kolejnej książce autorki)
- nie spodziewałam się, że historia zakończy się w tym momencie, myślałam że będzie ona zawierać więcej losów bohaterki
- część zdjęć nic nie wnosiła i jak dla mnie mogłoby ich po prostu nie być
Polecam fanom życia w przestworzach oraz osobom, które śledzą losy Olgi.
Zacznę od plusów.
- lekkość pióra autorki (o dziwo, mnie nie przeszkadzał ten blogowy styl pisania, na który skarży się tak wiele osób)
- szczerość
- pokazanie, że życie to nie tylko słodkie chwile, ale i gorzkie, trudne momenty
- wartości płynące z przekazu autorki (są marzenia o które można walczyć i trzeba wierzyć, wspierać, być i ufać, tak po prostu)
- fragmenty dotyczące osobistego życia Olgi (widać, że jest to ciepła, wierna, miła, uczciwa, dojrzała kobieta, która ma cudowną rodzinę i bliskich)
- opisy szkoleń, sytuacji awaryjnych, wyposażenia samolotów (generalnie wszystko, co dotyczy lotnictwa)
Minusy:
- powtórzenia, na które początkowo nie zwracałam większej uwagi, ale z każdą kolejną stroną stawały się one dla mnie nie do zniesienia
- w drugiej części tej pozycji główna bohaterka zeszła na drugi plan, ponieważ pokazane są losy dziewczyny, której Olga próbowała pomóc (dla mnie ten materiał mógł znaleźć się w kolejnej książce autorki)
- nie spodziewałam się, że historia zakończy się w tym momencie, myślałam że będzie ona zawierać więcej losów bohaterki
- część zdjęć nic nie wnosiła i jak dla mnie mogłoby ich po prostu nie być
Polecam fanom życia w przestworzach oraz osobom, które śledzą losy Olgi.
November 19, 2018
Bardzo żenująca grafomania.
November 15, 2018
Sympatyczna dziewczyna z dobrą energią, fajnie, że spełnia marzenia. Dowiedziałam się trochę ciekawych rzeczy na temat lotnictwa. Śledzę bloga i go lubię, ale jej wpisy tam są krótkie, dużo łatwiej napisać dobrze paragraf niż całą książkę. No właśnie książka... Niestety jest słabo napisana. Styl języka mówionego (co samo w sobie nie jest wadą, ale tu drażni bo mieszany jest z poetyckimi wstawkami), masa powtórzeń, błędy logiczne. Dziwi mnie trochę, że wydawnictwo to puściło. Być może chcieli zachować jej styl, ale że redaktor nie wychwycił wszystkich zdań zaczynających się od łączników oraz że gruszek się nie zasypuje w popiele, a zasypia? Książka jest też napisana dość chaotycznie. Poznajemy szczegóły pracy u pierwszego przewoźnika, ale kolejny jest już potraktowany powierzchownie. Brakuje tu też elementów, dla których ludzie bloga śledzą: porządnie opisanej historii Pooji czy zdjęć z podróży. Olga to bardzo ładna dziewczyna, ale jest zdecydowanie za dużo zdjęć autorki, a za mało miejsc, o których pisze.
January 16, 2023
Jeśli ktoś interesuje się tematem to polecam. Dla mnie super.
April 26, 2018
Stewardesa musi dobrze wyglądać. Szpilki, spięte włosy, pełny makijaż, zadbane paznokcie i jednolity strój dla całej załogi – takie są standardy i jest to widoczne zarówno na liniach regularnych jak i w tanich liniach czy czarterach. Dla wielu to wymarzony zawód – praca z ludźmi wielu kultur, podróże, profity w postaci tańszych biletów lotniczych. Pod osłoną zawodu marzeń kryje się jednak katorżnicza praca, którą trudno zdobyć, w którą trzeba zainwestować i mieć końskie zdrowie, by z niej nie musieć rezygnować.
Książka Olgi Kuczyńskiej pokazuje zawód stewardesy od kuchni. Opowiada skąd wzięła się u niej pasja do latania, jak wyglądała rekrutacja, szkolenie, początki, z iloma wiązało się to wyrzeczeniami. To opowieść, która pozwala spojrzeć zupełnie z innej strony na te ładne panie i panów, którzy z pozoru kojarzą się z podawaniem kawy w przestworzach.
Wydanie jest fantastyczne, bogate w zdjęcia, kolorowe, na fotograficznym papierze. Niestety do ideału zabrakło warsztatu autorki, styl przywodzi na myśl nieskładne posty publikowane na blogu (autorka takowy prowadzi). Częste powtórzenia, które nie mają logicznego uzasadnienia czasami irytują, całości brakuje dojrzałości, konsekwencji, zbyt wiele jest języka potocznego. Dodatkowo książka jest słabo wyważona – na koniec zbyt dużo miejsca poświęcono pobocznej bohaterce (przy czym sama historia nadaje się na osobną książkę).
Jest to pozycja, która spodoba się tym, którzy rozważają pracę w przestworzach oraz tym, którzy są ciekawi kulisów tego zawodu. Wystarczy przymrużyć oczy na językowe niedociągnięcia autorki i otrzymamy całkiem przyzwoitą powieść.
Książka Olgi Kuczyńskiej pokazuje zawód stewardesy od kuchni. Opowiada skąd wzięła się u niej pasja do latania, jak wyglądała rekrutacja, szkolenie, początki, z iloma wiązało się to wyrzeczeniami. To opowieść, która pozwala spojrzeć zupełnie z innej strony na te ładne panie i panów, którzy z pozoru kojarzą się z podawaniem kawy w przestworzach.
Wydanie jest fantastyczne, bogate w zdjęcia, kolorowe, na fotograficznym papierze. Niestety do ideału zabrakło warsztatu autorki, styl przywodzi na myśl nieskładne posty publikowane na blogu (autorka takowy prowadzi). Częste powtórzenia, które nie mają logicznego uzasadnienia czasami irytują, całości brakuje dojrzałości, konsekwencji, zbyt wiele jest języka potocznego. Dodatkowo książka jest słabo wyważona – na koniec zbyt dużo miejsca poświęcono pobocznej bohaterce (przy czym sama historia nadaje się na osobną książkę).
Jest to pozycja, która spodoba się tym, którzy rozważają pracę w przestworzach oraz tym, którzy są ciekawi kulisów tego zawodu. Wystarczy przymrużyć oczy na językowe niedociągnięcia autorki i otrzymamy całkiem przyzwoitą powieść.
September 10, 2025
To taka książka, która dobrze "wchodzi" ;) Może do życia bardzo wiele nie wnosi ale jest to przyjemna rozrywka. No i dla mnie też to niesamowite poczytać jaką ludzie mogą mieć pasję... zdecydować się na coś (np. wybrać sobie zawód) i konsekwentnie do tego dążyć - respekt. Podobnie jak w przypadku drugiej książki autorki (którą przeczytałem wcześniej): treść nie jest jakaś wybitna, obie książki są dość równe, obie czyta się nieźle. Niektórzy narzekają na styl, że jak "pamiętnik nastolatki" - no tak, jest trochę taka, ale dla mnie to nie wada, lubiłem blogi ;) Bardziej już rażące wydały mi się niektóre komentarze na temat innych kultur... no ja bym sobie darował wygłaszanie takowych (nawet jeśli one niosły pozytywne intencje, niektóre były po prostu trochę... nie na miejscu).
Ale ogólnie to co autorka pisała o pasażerach przekonuje tylko, że całe mnóstwo ludzi popełnia błędy i "się wygłupia", więc nawet jak nam się zdarzy - możemy się całkowicie odprężyć, niektórych ciężko byłoby przebić ;) Chociaż akurat pomylenie drzwi wyjściowych z samolotu z drzwiami do toalety wcale nie wydaje mi się takie trudne jak autorce :P
- człowiek często po prostu nie pamięta skąd przyszedł (choć ok, w samolocie to chyba nie takie trudne ;) ), nie skupia się też na tym co widzi i co powinien widzieć... np. ja notorycznie próbuję "wychodzić" od chirurga szczękowego w kierunku prywatnych pomieszczeń zamiast wyjścia, mimo że byłem tam już z 5 razy, po prostu nie mogę utrwalić sobie orientacji w tym korytarzu :D i ok - po piątej wizycie jest to już trochę żenujące (chociaż może tej toalety w samolocie nie przebija :D ) ale co zrobić, biorę to na karb podenerwowania ;) - co być może z resztą w opisanej przez autorkę sytuacji też mogło być przyczyną.
Co jeszcze zwróciło moją uwagę? Np. wymagania z... czapki, jak np. konieczność braku tatuaży na odsłoniętych częściach ciała u stewardes i stewardów:
Ale ogólnie to co autorka pisała o pasażerach przekonuje tylko, że całe mnóstwo ludzi popełnia błędy i "się wygłupia", więc nawet jak nam się zdarzy - możemy się całkowicie odprężyć, niektórych ciężko byłoby przebić ;) Chociaż akurat pomylenie drzwi wyjściowych z samolotu z drzwiami do toalety wcale nie wydaje mi się takie trudne jak autorce :P
"Byłam zaskoczona: jak pasażer może pomylić drzwi główne z drzwiami do toalety i siłować się z nimi w trakcie lotu? Przecież tamtym wejściem wszedł na pokład. Zastanawiałam się: „Czy on nie widzi tam okna? Czy wydaje mu się, że chmury, które przez nie widać, są efektem specjalnym?”."
(pdf.str.139)
- człowiek często po prostu nie pamięta skąd przyszedł (choć ok, w samolocie to chyba nie takie trudne ;) ), nie skupia się też na tym co widzi i co powinien widzieć... np. ja notorycznie próbuję "wychodzić" od chirurga szczękowego w kierunku prywatnych pomieszczeń zamiast wyjścia, mimo że byłem tam już z 5 razy, po prostu nie mogę utrwalić sobie orientacji w tym korytarzu :D i ok - po piątej wizycie jest to już trochę żenujące (chociaż może tej toalety w samolocie nie przebija :D ) ale co zrobić, biorę to na karb podenerwowania ;) - co być może z resztą w opisanej przez autorkę sytuacji też mogło być przyczyną.
Co jeszcze zwróciło moją uwagę? Np. wymagania z... czapki, jak np. konieczność braku tatuaży na odsłoniętych częściach ciała u stewardes i stewardów:
"W przeszłości zawód stewardesy był zawodem elitarnym, do dziś są zachowane pewne zasady i linie z nich nie rezygnują ze względu na wizerunek i międzynarodowe środowisko (...)"
(pdf.str.68)
- wiadomo że nie ma to żadnego znaczenia dla wykonywanej pracy, już zwłaszcza w dzisiejszych czasach, ale jest sztuka dla sztuki :D
(czytana/słuchana: 8-9.09.2025)
3+/5 [6/10]
September 7, 2021
Ocena jest pozytywna, bo jest to temat który wyjątkowo mnie interesuje. Dała mi obraz jak wygląda życie załogi, i z czym się musi mierzyć. Dodatkowo wiele ciekawostek z zakresu lotnictwa :)
Niestety, styl pisania bardzo przeciętny, chociaż może ma to i swoje dobre strony, bo książka jest bardzo przystępna
Duży minus dla autorki za nieświadomość w zakresie pomocy! Proszę nie rozdawajcie słodyczy ludziom, którzy nie mają dostępu do jakiejkolwiek opieki stomatologicznej :(( Rozumiem chęć pomocy, ale pomagajmy świadomie
Niestety, styl pisania bardzo przeciętny, chociaż może ma to i swoje dobre strony, bo książka jest bardzo przystępna
Duży minus dla autorki za nieświadomość w zakresie pomocy! Proszę nie rozdawajcie słodyczy ludziom, którzy nie mają dostępu do jakiejkolwiek opieki stomatologicznej :(( Rozumiem chęć pomocy, ale pomagajmy świadomie
April 17, 2019
Infantylna dziewczyna i infantylna pozycja.
Bardzo slabo wyksztaona co widać w stylu i formie językowej, zresztą dumna jest z tego, że nie ukonczyla nawet matury, żenada.
Przyznaję konsekwentnie dąży do celu, ale nic poza tym.
Mało ciekawostek; dużo o niczym i moc narzekania.
Kto to dopuścił do druku.
Nie polecam.
Bardzo slabo wyksztaona co widać w stylu i formie językowej, zresztą dumna jest z tego, że nie ukonczyla nawet matury, żenada.
Przyznaję konsekwentnie dąży do celu, ale nic poza tym.
Mało ciekawostek; dużo o niczym i moc narzekania.
Kto to dopuścił do druku.
Nie polecam.
September 8, 2018
Fajnie poczytać o takim romantycznym zawodzie, a się okazuje to tak tylko wygląda. Teraz jak będę latać inaczej spojrzę na stewardes.
July 15, 2023
ta ksiazka dala mi duzo wiecej niz oczekiwalam
Displaying 1 - 11 of 11 reviews