What do you think?
Rate this book
Beer-o Quest
Τέσσερεις µορφές έβγαιναν από την δυτική πύλη της πόλης. Μπροστά προχωρούσε µία τεράστια µυώδης σιλουέτα. Λίγο πίσω της, προσπαθώντας να τον ακολουθήσει µε τα µικρά του πόδια, ένας νάνος. Μιλούσαν δυνατά µεταξύ τους γελώντας και πειράζοντας ο ένας τον άλλο. Σε αρκετή απόσταση και, κοιτώντας συνέχεια δεξιά και αριστερά σαν κάτι να φοβόταν, µία µορφή λεπτεπίλεπτη και αιθέρια. Δεν φαινόταν να περπατάει, µα σχε- δόν πετούσε πάνω από τα έδαφος, µην αφήνοντας καν ίχνη. Τέλος, ένας γέρος, σκυµµένος πάνω στο µπαστούνι του, προσπαθούσε να
ακολουθήσει του υπόλοιπους, όµως πάντα από απόσταση και παρακολουθώντας κάθε τους κίνηση. Με την πρώτη µατιά έδειχνε να είναι ένας ανήµπορος γεράκος, µα αν κάποιος τον πλησίαζε, θα καταλάβαινε το λάθος του. Τα γεµάτα ενέργεια µάτια του πρόδιδαν πως, παρά τα χρόνια
του, ήταν έτοιµος να τα βάλει µε τους πιο ισχυρούς αντίπαλους. Οι Ήρωες υπάρχουν! Όποτε τους χρειάστηκε η Αυτοκρατορία ανταπο- κρίθηκαν στο κάλεσµα. Και, αν δεν πιστεύετε στην ύπαρξή τους, δεν έχετε παρά να προσπαθήσετε να κάνετε κακό στην Αυτοκρατορία. Αν δεν είναι µεθυσµένοι, να είστε σίγουροι πως θα σας σταµατήσουν! Αλλά πρώτα, ας στήσουµε τα πιόνια κι ας βάλουµε µια µπύρα, γιατί µία ακόµη παρτίδα Beer-o Quest ξεκινάει...
ακολουθήσει του υπόλοιπους, όµως πάντα από απόσταση και παρακολουθώντας κάθε τους κίνηση. Με την πρώτη µατιά έδειχνε να είναι ένας ανήµπορος γεράκος, µα αν κάποιος τον πλησίαζε, θα καταλάβαινε το λάθος του. Τα γεµάτα ενέργεια µάτια του πρόδιδαν πως, παρά τα χρόνια
του, ήταν έτοιµος να τα βάλει µε τους πιο ισχυρούς αντίπαλους. Οι Ήρωες υπάρχουν! Όποτε τους χρειάστηκε η Αυτοκρατορία ανταπο- κρίθηκαν στο κάλεσµα. Και, αν δεν πιστεύετε στην ύπαρξή τους, δεν έχετε παρά να προσπαθήσετε να κάνετε κακό στην Αυτοκρατορία. Αν δεν είναι µεθυσµένοι, να είστε σίγουροι πως θα σας σταµατήσουν! Αλλά πρώτα, ας στήσουµε τα πιόνια κι ας βάλουµε µια µπύρα, γιατί µία ακόµη παρτίδα Beer-o Quest ξεκινάει...
156 pages, Paperback
Published April 26, 2018
32 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 18 of 18 reviews
June 19, 2018
Έχει λίγο καιρό που όσους συγγραφείς γνωρίζω δεν τους βαθμολογώ, αλλά στο καινούργιο βιβλίο του Κεσκίνη κάνω εύκολα την εξαίρεση καθώς είναι ιδιαίτερο και κανένας δεν θα μπει σε συγκρίσεις του στυλ «έβαλες 5ρι στο Lord of the Rings και στο Beer-o Quest, άρα τα θεωρείς ισάξια;»
Το συγκεκριμένο βιβλίο λοιπόν, καταρχάς δεν είναι για όλους αλλά για όσους «νιώθουν» από λέξεις όπως DnD και Hero Quest και για όσους διαβάσουν την παρακάτω πρόταση, στη σελ. 2 και γελάσουν βροντερά:
Ο Βάρβαρος μόλις τους αντιλήφθηκε άρπαξε το σπαθί του και έκοψε το χέρι του πρώτου (φρουρού) πριν καν αυτός δεν καταλάβει ότι ήταν μεθυσμένος.
«Καταραμένοι… δεν βλέπετε ότι πίνω ακόμη;» είπε και άρπαξε το μπουκάλι με το αριστερό του χέρι. Απέκρουσε την επίθεση του επόμενου φρουρού και με άνεση κατέβασε μια μεγάλη γουλιά μπύρας.
Αν πιάσατε το νόημα, λοιπόν, προχωρήστε άφοβα! Εγώ, πριν από κοντά 20 περίπου χρόνια (αυτή η διαπίστωση που μόλις έκανα δεν μου άρεσε καθόλου!), θυμάμαι ξεκάθαρα έναν κολλητό μου να έρχεται σπίτι κάτι χειμωνιάτικες Δευτέρες που έξω δεν κυκλοφορούσε ψυχή, κρατώντας μια εξάδα μπύρες κουτάκια. Πηγαίναμε στον καναπέ, βάζαμε μπροστά το PS2 και παίζαμε ξανά και ξανά μια σειρά από Rpg’s όπως το dark alliance και το champions of norrath, κάνοντας pause σε άτακτα χρονικά σημεία για –τι άλλο– για να πιούμε μια γερή γουλιά μπύρα (και φυσικά να σχολιάσουμε πράγματα που ενίοτε θα σχολίαζαν και οι ήρωες του Κεσκίνη. Για τις αναμνήσεις εκείνης της τόσο ανέμελης εποχής και μόνο, (για τη συναισθηματική ταύτιση, αν προτιμάτε), δεν θα μπορούσε να υπάρχει άλλος βαθμός γι’ αυτό το βιβλίο…
Το συγκεκριμένο βιβλίο λοιπόν, καταρχάς δεν είναι για όλους αλλά για όσους «νιώθουν» από λέξεις όπως DnD και Hero Quest και για όσους διαβάσουν την παρακάτω πρόταση, στη σελ. 2 και γελάσουν βροντερά:
Ο Βάρβαρος μόλις τους αντιλήφθηκε άρπαξε το σπαθί του και έκοψε το χέρι του πρώτου (φρουρού) πριν καν αυτός δεν καταλάβει ότι ήταν μεθυσμένος.
«Καταραμένοι… δεν βλέπετε ότι πίνω ακόμη;» είπε και άρπαξε το μπουκάλι με το αριστερό του χέρι. Απέκρουσε την επίθεση του επόμενου φρουρού και με άνεση κατέβασε μια μεγάλη γουλιά μπύρας.
Αν πιάσατε το νόημα, λοιπόν, προχωρήστε άφοβα! Εγώ, πριν από κοντά 20 περίπου χρόνια (αυτή η διαπίστωση που μόλις έκανα δεν μου άρεσε καθόλου!), θυμάμαι ξεκάθαρα έναν κολλητό μου να έρχεται σπίτι κάτι χειμωνιάτικες Δευτέρες που έξω δεν κυκλοφορούσε ψυχή, κρατώντας μια εξάδα μπύρες κουτάκια. Πηγαίναμε στον καναπέ, βάζαμε μπροστά το PS2 και παίζαμε ξανά και ξανά μια σειρά από Rpg’s όπως το dark alliance και το champions of norrath, κάνοντας pause σε άτακτα χρονικά σημεία για –τι άλλο– για να πιούμε μια γερή γουλιά μπύρα (και φυσικά να σχολιάσουμε πράγματα που ενίοτε θα σχολίαζαν και οι ήρωες του Κεσκίνη. Για τις αναμνήσεις εκείνης της τόσο ανέμελης εποχής και μόνο, (για τη συναισθηματική ταύτιση, αν προτιμάτε), δεν θα μπορούσε να υπάρχει άλλος βαθμός γι’ αυτό το βιβλίο…
October 7, 2018
Ένα από τα πιο απολαυστικά βιβλία που έχω πιει…εεε διαβάσει εδώ και καιρό! Ε(μ)π(υρ)ικό, μεθυστικό, με μεγάλη δόση νοσταλγίας και χιούμορ. Ένα κλασικό team που αποτελείται από τον Βάρβαρο, τον Μάγο, το Ξωτικό και τον Νάνο μπλέκεται σε επικίνδυνες αποστολές αντιμετωπίζοντας Μάγους, Ορκ, Γκόμπλιν και Τρολς πάντα με συνοδεία την κατανάλωση άφθονης μπύρας.
To Beer-o Quest έχει όλα τα απαραίτητα συστατικά για να γυρίσει λίγα χρόνια πίσω κυρίως όσους είναι 30+ , σε βραδιές με επιτραπέζια παιχνίδια ή βιντεοπαιχνίδια, πάντα με καλή παρέα! Όσοι έχουν ζήσει τέτοιες στιγμές, δεν έχουν καμία δικαιολογία να μην αποκτήσουν αυτό το βιβλίο. Όσοι πάλι δεν έχουν ασχοληθεί με το είδος, ας πιουν 4-5 μπύρες, ας βάλουν στο Youtube «Korpiklaani - Wooden Pints» (αυτό το τραγούδι στριφογύριζε στο μυαλό μου όσο το διάβαζα) ή όποιο άλλο δυνατό φολκλορικό κομμάτι θέλουν και ας ξεκινήσουν κι εκείνοι μαζί μας μία ακόμα παρτίδα Beer-o Quest! Αρχίζουμε!!!
To Beer-o Quest έχει όλα τα απαραίτητα συστατικά για να γυρίσει λίγα χρόνια πίσω κυρίως όσους είναι 30+ , σε βραδιές με επιτραπέζια παιχνίδια ή βιντεοπαιχνίδια, πάντα με καλή παρέα! Όσοι έχουν ζήσει τέτοιες στιγμές, δεν έχουν καμία δικαιολογία να μην αποκτήσουν αυτό το βιβλίο. Όσοι πάλι δεν έχουν ασχοληθεί με το είδος, ας πιουν 4-5 μπύρες, ας βάλουν στο Youtube «Korpiklaani - Wooden Pints» (αυτό το τραγούδι στριφογύριζε στο μυαλό μου όσο το διάβαζα) ή όποιο άλλο δυνατό φολκλορικό κομμάτι θέλουν και ας ξεκινήσουν κι εκείνοι μαζί μας μία ακόμα παρτίδα Beer-o Quest! Αρχίζουμε!!!
November 1, 2018
Ο Χρήστος Κεσκίνης έγραψε ένα βιβλίο που οι λάτρεις του fantasy (sword and sorcery) θα απολαύσουν σίγουρα. Μέσα θα βρεις μια αυτοκρατορία, μάγους, ξωτικά, βάρβαρους, πολεμιστές, νάνους, ορκς, τέρατα και πολλά αλλά που όλα μαζί θα συνθέσουν το κατάλληλο σκηνικό ώστε να στηθούν οι αποστολές που πρέπει οι ήρωες να φέρουν εις πέρας κάθε φορά.
Η γραφή του είναι απλή και καθημερινή αλλά στο ύφος που χρειάζεται ένα τέτοιο βιβλίο, και χωρίς να μπαίνει σε λεπτομέρειες και αναλύσεις. Έχει γρήγορη ροή και δεν μπλέκει σε βαθιά συναισθηματικά μονοπάτια. Για την ακρίβεια θα πω ότι είναι γραμμένο σαν να περιγράφει τα challenges του παιχνιδιού με τους ήρωες να τα ακολουθούν και να πρέπει να τα ολοκληρώσουν. Οι ήρωες είναι "κλασικές" φιγούρες και νιώθεις πολύ οικεία και ευχάριστα μαζί τους. Βλέπεις πως δένεται μια παρέα και ο ένας βοηθάει τον άλλο και πως η φιλία και η συντροφικότητα είναι πολύ σημαντικά στοιχεία για να τα καταφέρουν.
Μέσα σε όλα αυτά το ξεχωριστό στο βιβλίο είναι ότι εξελίσσεται και στηρίζεται γύρω από τις μπύρες. Υπάρχουν παντού. Σε κάνει να δίψας και να τις αποζητάς αλλά και να γελάς με την ευρηματικότητα και τα λογοπαίγνια που υπάρχουν, με πρώτο και καλύτερο φυσικά τον τίτλο του βιβλίου.
Όσο το διάβαζα ένιωθα ότι είναι σα να το ζω με τους φίλους μου, διασκεδάζοντας αφάνταστα, φυσικά πίνοντας μπύρα!
Συμπέρασμα.
Σίγουρα το βιβλίο θα το απολαύσουν περισσότερο οι λάτρεις role playing games αλλά θεωρώ πως είναι γενικά για όσους αγαπούν αυτή τη φιλοσοφία του φανταστικού και θέλουν γρήγορες σκηνές – αποστολές με μια ιστορία που θα διασκεδάσει -και θα σε κάνει να αναπολήσεις ίσως- χωρίς να κουράσει. Το προτείνω!
Η γραφή του είναι απλή και καθημερινή αλλά στο ύφος που χρειάζεται ένα τέτοιο βιβλίο, και χωρίς να μπαίνει σε λεπτομέρειες και αναλύσεις. Έχει γρήγορη ροή και δεν μπλέκει σε βαθιά συναισθηματικά μονοπάτια. Για την ακρίβεια θα πω ότι είναι γραμμένο σαν να περιγράφει τα challenges του παιχνιδιού με τους ήρωες να τα ακολουθούν και να πρέπει να τα ολοκληρώσουν. Οι ήρωες είναι "κλασικές" φιγούρες και νιώθεις πολύ οικεία και ευχάριστα μαζί τους. Βλέπεις πως δένεται μια παρέα και ο ένας βοηθάει τον άλλο και πως η φιλία και η συντροφικότητα είναι πολύ σημαντικά στοιχεία για να τα καταφέρουν.
Μέσα σε όλα αυτά το ξεχωριστό στο βιβλίο είναι ότι εξελίσσεται και στηρίζεται γύρω από τις μπύρες. Υπάρχουν παντού. Σε κάνει να δίψας και να τις αποζητάς αλλά και να γελάς με την ευρηματικότητα και τα λογοπαίγνια που υπάρχουν, με πρώτο και καλύτερο φυσικά τον τίτλο του βιβλίου.
Όσο το διάβαζα ένιωθα ότι είναι σα να το ζω με τους φίλους μου, διασκεδάζοντας αφάνταστα, φυσικά πίνοντας μπύρα!
Συμπέρασμα.
Σίγουρα το βιβλίο θα το απολαύσουν περισσότερο οι λάτρεις role playing games αλλά θεωρώ πως είναι γενικά για όσους αγαπούν αυτή τη φιλοσοφία του φανταστικού και θέλουν γρήγορες σκηνές – αποστολές με μια ιστορία που θα διασκεδάσει -και θα σε κάνει να αναπολήσεις ίσως- χωρίς να κουράσει. Το προτείνω!
January 29, 2020
Το δεύτερο βιβλίο του Χρήστου ήταν σκέτη απόλαυση! Και το λέω αυτό γιατί με ένα δικό του τρόπο κατάφερε να φτιάξει μια ιστορία τόσο ευχάριστη, γεμάτη δράση, με χιούμορ, έξυπνες ατάκες, νοσταλγία, όλους τους ήρωες του Hero Quest που αγαπήσαμε από παιδιά και φυσικά... άφθονη μπίρα! Έφυγε σε μια μέρα (βασικά σε μερικές ώρες). Ένα απολαυστικό επικό σφηνάκι (ή μάλλον ένα ποτήρι βαρελίσια μπίρα) γεμάτο με πολλά από αυτά που αγαπάω! Λάτρεις και μη του είδους, σπεύστε!
July 2, 2019
Μπύρα από τον δικό μας Βορρά και… Βαλχαλαρά! (κάποιες σκέψεις για το Beer-o-quest του Χρήστου Κεσκίνη)
Ξεκινώντας αυτή την ανάρτηση, πιστεύω θα ήταν σοφό να τονίσω, ότι δεν έχω παίξει ποτέ hero quest. Όπως και ότι δεν πίνω μπύρες ή αλκοόλ γενικότερα. Μετά από αυτή την διευκρίνιση, η κάθε διστακτικότητα ή αμφιβολία του πιθανού αναγνώστη –ή και του συγγραφέα, γιατί όχι- αυτού του βιβλίου, για το αν θα βγάλει νόημα ας εξαλειφθεί και ας περάσουμε στο ζουμί.
Με τις άνωθεν ‘’ελλείψεις’’ στο βιογραφικό μου, λοιπόν, το βιβλίο το απόλαυσα τρομερά. Μονοκοπανιά έφυγε -ή μάλλον μονορούφι. Θα μπορούσα να πω ότι είναι και αδελφάκι του ‘’Μισοξωτικού’’, που προηγήθηκε, οπότε δεν μου ήταν και τόσο δύσκολο να μπω στο κλίμα του. Και να αιχμαλωτιστώ!
Το beer-o-quest λοιπόν…
Ανάλαφρο, μα ποτέ σαχλό. Περιπετειώδες, μα ποτέ κουραστικό ή εξαντλητικό. Σπιντάτο, μα δίχως ελλείψεις. Αγκαλιάζει τα κλισέ του είδους, μα τα κάνει δικά του και τα απολαμβάνεις. Δεν έχουν ονόματα και δεν δίνονται χαρακτηριστικά στους περισσότερους ήρωες, μα νιώθεις ότι τους ξέρεις –δεδομένου το πόσο αρχετυπικοί είναι. Η εμμονή για την μπύρα, όσο αστεία κι αν την βρήκα, ήταν το στοιχείο που σαν κόλλα έδενε τα πάντα και τα χρωμάτιζε με ιδιαίτερο χρυσαφί ή κόκκινο ή μαύρο χρώμα.
Το ομολογώ, ότι ο ούριος άνεμος που έκανε τις σελίδες να πετάνε κάτω από τα μάτια μου, ήταν η νοσταλγία! Μου θύμισε τόσα πολλά πράγματα που αγάπησα σα νεότερος αναγνώστης του είδους: Κόναν, Forgotten Realms, Αιώνιο Πρόμαχο, Γκρέιμάουζερ και γενικά Λάιμπερ, λιγάκι από Ντάνσανυ ΑΛΛΆ αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχει και το ύφος ή τη χροιά του συγγραφέα. Μπορεί η νοσταλγία να ήταν η κινητήριος δύναμη, μα ο κέρσορας του συγγραφέα, τόσο συγκρατημένος και καλοζυγισμένος, βοηθούσε σε όλο αυτό να γίνει ε-μπυρ-ία και όχι απλή ανάγνωση.
Ο συγγραφέας, φαίνεται ότι το είδος δεν το αγαπάει απλά, αλλά το λατρεύει! Ο μικρός όγκος του βιβλίου ίσως να ξεγελά ή να προβληματίζει –όσους στέκονται σε αυτά τα πράγματα- μα αυτό εξαφανίζεται μόλις ξεκινάς να διαβάζεις. Τι εννοώ; Ο Κεσκίνης μου θύμισε τον Μονέ: γιατί να γράψει ένα ‘’τούβλο’’, μόνο και μόνο επειδή το είδος της ηρωικής/επικής φαντασίας που γράφει το σηκώνει, όταν μπορεί να κρατήσει μόνο το ζουμί και την ‘’εντύπωση’’ που σου αφήνει κάθε βιβλίο; Γιατί να μπει σε εξονυχιστικές λεπτομέρειες, που τις έχουμε διαβάσει και αλλού και δε θα μας μείνουν, όταν μπορεί να γράψει τα απολύτως απαραίτητα και να το απολαύσουμε εξίσου; Γιατί να εξηγήσει ολόκληρο σύστημα μαγείας ή κάθε κίνηση σε μία μάχη, όταν το πρώτο δεν είναι το σημείο εστίασης και στο δεύτερο, ουσιαστικά, μας νοιάζει η μονάχα η έκβαση; Αυτή η αφαίρεση δε γίνεται από βαρεμάρα ή ωχαδελφισμό, αλλά το αντίθετο: κρατάει εστιασμένο το βλέμμα του σε αυτό που πραγματικά έχει σημασία (δες κάτωθεν) και κάνει την ανάγνωση εμπειρία -όπως προείπα επιτηδευμένα ανορθόγραφα- με τον εξής τρόπο: όσο το διαβάζεις είναι σα τριπάρισμα, είναι σα να περιγράφεις -με τρομερό λόγο- το αγαπημένο βιβλίο φαντασίας της εφηβείας σου σε έναν φίλο, ενθυμούμενος πολλά, αλλά όχι λεπτομέρειες. Αυτό ‘’έπαιξε’’ με το μυαλό μου και το εκτιμώ ιδιαίτερα!
Αυτό όμως που έχει σημασία -το επίκεντρο του όλου βιβλίου και η πνευματική επίγευση που σου αφήνει μόλις το κατεβάσεις- δεν είναι άλλο, από τη φιλία, τη συντροφικότητα και την απόλαυση της ζωής. Σαν κάθε καλό φάντασι, πέρα από διέξοδο από την βαρετή μας καθημερινότητα, έρχεται να ‘’κουμπώσει’’ και πάνω σε αυτή, στα μάτια ενός αναγνώστη που αγαπάει και σέβεται το είδος. Ναι, εμείς μπορεί να μην έχουμε μάχες με σπαθιά στη ζωή μας, μα έχουμε τρεξίματα με δουλειές και υποχρεώσεις που είναι σα να μας πλήττουν εσωτερικά με στομωμένα μαχαίρια και με πιο αργό και βασανιστικό αντίκτυπο. Έχουμε ψυχοφθορά αντί για σωματικές ουλές και καταπονήσεις. Και εκεί έρχεται το ‘’δίδαγμα’’ του Κεσκίνη, χωρίς όμως να γίνεται επιτηδευμένα ή να τονίζεται δασκαλίστικα: όπως οι ήρωές του, άλλοτε ανυπομονούν για μία μάχη και άλλοτε θέλουν απλά να ξεμπερδέψουν, έχοντας σίγουρη τη νίκη, έτσι κι εμείς πρέπει να αντιμετωπίζουμε κατάφατσα την καθημερινότητα.
Chris Keskinis, σε ευχαριστώ για το όμορφο βιβλίο/ταξίδι που μας χάρισες και για τη ξενοιασιά που τόσο μου λείπει από τα περισσότερα αναγνώσματά μου! Είθε να είσαι πάντα δημιουργικός και υγιής και θα αναμένω την επόμενη δουλειά σου με χαρά!
Υγ είχε τόσα λογοπαίγνια περί μπύρας, που θα χρειαζόταν δεύτερη ανάρτηση, αλλά αυτό που ξεχώρισα ιδιαίτερα ήταν το vambeer, αχχαχα
Ξεκινώντας αυτή την ανάρτηση, πιστεύω θα ήταν σοφό να τονίσω, ότι δεν έχω παίξει ποτέ hero quest. Όπως και ότι δεν πίνω μπύρες ή αλκοόλ γενικότερα. Μετά από αυτή την διευκρίνιση, η κάθε διστακτικότητα ή αμφιβολία του πιθανού αναγνώστη –ή και του συγγραφέα, γιατί όχι- αυτού του βιβλίου, για το αν θα βγάλει νόημα ας εξαλειφθεί και ας περάσουμε στο ζουμί.
Με τις άνωθεν ‘’ελλείψεις’’ στο βιογραφικό μου, λοιπόν, το βιβλίο το απόλαυσα τρομερά. Μονοκοπανιά έφυγε -ή μάλλον μονορούφι. Θα μπορούσα να πω ότι είναι και αδελφάκι του ‘’Μισοξωτικού’’, που προηγήθηκε, οπότε δεν μου ήταν και τόσο δύσκολο να μπω στο κλίμα του. Και να αιχμαλωτιστώ!
Το beer-o-quest λοιπόν…
Ανάλαφρο, μα ποτέ σαχλό. Περιπετειώδες, μα ποτέ κουραστικό ή εξαντλητικό. Σπιντάτο, μα δίχως ελλείψεις. Αγκαλιάζει τα κλισέ του είδους, μα τα κάνει δικά του και τα απολαμβάνεις. Δεν έχουν ονόματα και δεν δίνονται χαρακτηριστικά στους περισσότερους ήρωες, μα νιώθεις ότι τους ξέρεις –δεδομένου το πόσο αρχετυπικοί είναι. Η εμμονή για την μπύρα, όσο αστεία κι αν την βρήκα, ήταν το στοιχείο που σαν κόλλα έδενε τα πάντα και τα χρωμάτιζε με ιδιαίτερο χρυσαφί ή κόκκινο ή μαύρο χρώμα.
Το ομολογώ, ότι ο ούριος άνεμος που έκανε τις σελίδες να πετάνε κάτω από τα μάτια μου, ήταν η νοσταλγία! Μου θύμισε τόσα πολλά πράγματα που αγάπησα σα νεότερος αναγνώστης του είδους: Κόναν, Forgotten Realms, Αιώνιο Πρόμαχο, Γκρέιμάουζερ και γενικά Λάιμπερ, λιγάκι από Ντάνσανυ ΑΛΛΆ αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχει και το ύφος ή τη χροιά του συγγραφέα. Μπορεί η νοσταλγία να ήταν η κινητήριος δύναμη, μα ο κέρσορας του συγγραφέα, τόσο συγκρατημένος και καλοζυγισμένος, βοηθούσε σε όλο αυτό να γίνει ε-μπυρ-ία και όχι απλή ανάγνωση.
Ο συγγραφέας, φαίνεται ότι το είδος δεν το αγαπάει απλά, αλλά το λατρεύει! Ο μικρός όγκος του βιβλίου ίσως να ξεγελά ή να προβληματίζει –όσους στέκονται σε αυτά τα πράγματα- μα αυτό εξαφανίζεται μόλις ξεκινάς να διαβάζεις. Τι εννοώ; Ο Κεσκίνης μου θύμισε τον Μονέ: γιατί να γράψει ένα ‘’τούβλο’’, μόνο και μόνο επειδή το είδος της ηρωικής/επικής φαντασίας που γράφει το σηκώνει, όταν μπορεί να κρατήσει μόνο το ζουμί και την ‘’εντύπωση’’ που σου αφήνει κάθε βιβλίο; Γιατί να μπει σε εξονυχιστικές λεπτομέρειες, που τις έχουμε διαβάσει και αλλού και δε θα μας μείνουν, όταν μπορεί να γράψει τα απολύτως απαραίτητα και να το απολαύσουμε εξίσου; Γιατί να εξηγήσει ολόκληρο σύστημα μαγείας ή κάθε κίνηση σε μία μάχη, όταν το πρώτο δεν είναι το σημείο εστίασης και στο δεύτερο, ουσιαστικά, μας νοιάζει η μονάχα η έκβαση; Αυτή η αφαίρεση δε γίνεται από βαρεμάρα ή ωχαδελφισμό, αλλά το αντίθετο: κρατάει εστιασμένο το βλέμμα του σε αυτό που πραγματικά έχει σημασία (δες κάτωθεν) και κάνει την ανάγνωση εμπειρία -όπως προείπα επιτηδευμένα ανορθόγραφα- με τον εξής τρόπο: όσο το διαβάζεις είναι σα τριπάρισμα, είναι σα να περιγράφεις -με τρομερό λόγο- το αγαπημένο βιβλίο φαντασίας της εφηβείας σου σε έναν φίλο, ενθυμούμενος πολλά, αλλά όχι λεπτομέρειες. Αυτό ‘’έπαιξε’’ με το μυαλό μου και το εκτιμώ ιδιαίτερα!
Αυτό όμως που έχει σημασία -το επίκεντρο του όλου βιβλίου και η πνευματική επίγευση που σου αφήνει μόλις το κατεβάσεις- δεν είναι άλλο, από τη φιλία, τη συντροφικότητα και την απόλαυση της ζωής. Σαν κάθε καλό φάντασι, πέρα από διέξοδο από την βαρετή μας καθημερινότητα, έρχεται να ‘’κουμπώσει’’ και πάνω σε αυτή, στα μάτια ενός αναγνώστη που αγαπάει και σέβεται το είδος. Ναι, εμείς μπορεί να μην έχουμε μάχες με σπαθιά στη ζωή μας, μα έχουμε τρεξίματα με δουλειές και υποχρεώσεις που είναι σα να μας πλήττουν εσωτερικά με στομωμένα μαχαίρια και με πιο αργό και βασανιστικό αντίκτυπο. Έχουμε ψυχοφθορά αντί για σωματικές ουλές και καταπονήσεις. Και εκεί έρχεται το ‘’δίδαγμα’’ του Κεσκίνη, χωρίς όμως να γίνεται επιτηδευμένα ή να τονίζεται δασκαλίστικα: όπως οι ήρωές του, άλλοτε ανυπομονούν για μία μάχη και άλλοτε θέλουν απλά να ξεμπερδέψουν, έχοντας σίγουρη τη νίκη, έτσι κι εμείς πρέπει να αντιμετωπίζουμε κατάφατσα την καθημερινότητα.
Chris Keskinis, σε ευχαριστώ για το όμορφο βιβλίο/ταξίδι που μας χάρισες και για τη ξενοιασιά που τόσο μου λείπει από τα περισσότερα αναγνώσματά μου! Είθε να είσαι πάντα δημιουργικός και υγιής και θα αναμένω την επόμενη δουλειά σου με χαρά!
Υγ είχε τόσα λογοπαίγνια περί μπύρας, που θα χρειαζόταν δεύτερη ανάρτηση, αλλά αυτό που ξεχώρισα ιδιαίτερα ήταν το vambeer, αχχαχα
Read
April 20, 2022Έρχεται που λέτε το δέμα. Και την ώρα που πάω να το ανοίξω, ξεχύνεται απαλά απαλά η μελωδία του Bira bira από Korpiklaani. Μπα σε καλό σου λέω, μπυράκια κάνουν τα αυτιά μου. Κάνω να σκίσω την ταινία και το νιώθω υγρό, με μια γνώριμη μυρωδιά να αναδίδεται και να πλημμυρίζει έντονα τα ρουθούνια μου. Μπα σε καλό σου σήμερα! , μονολόγησα.
Ε, αφού μέσα κρυβόταν το Beer-o quest, λογικό και επόμενο να συμβούν τα παραπάνω! Μετά το ναυάγιο της Καραντρα, αυτό ήταν - προσωπικά μιλώντας πάντα - το δεύτερο βιβλίο που διάβασα και μου θύμισε βιντεοπαιχνίδι. Επειδή διαβάζω μετά μουσικής, έτυχε και έπεσε πάνω στο Rise and fall των Camelot (guilty pleasure, not sorry) που ήρθε και έδεσε με το όλο κλίμα, στο οποίο με είχε βάλει το εν λόγω βιβλίο.
Κάθε κεφάλαιο και ένα quest, κάθε λίγα κεφάλαια και από ένα big boss.
Ο βάρβαρος, το ξωτικό, ο μάγος, ο νάνος και ο βάρδος που προστέθηκε προς το τέλος, συνθέτουν ένα παράταιρο κουιντέτο, με κοινό στοιχείο : την μπύρα. Κόκκινη, ξανθιά, μαύρη, διακρίσεις δεν κάνει η παρέα. Απολαυστικοί με τις "κόντρες" τους, γιατί μαζί δεν κάνουνε και χώρια δεν μπορούνε.
Βουτήξτε άφοβα στις σελίδες του, θα το απολαύσετε. Μα να έχετε πρόχειρα μια μπύρα και τα συνοδευτικά της, γιατί τελειώνοντάς το, σίγουρα θα ψάχνετε να βάλετε ένα ποτήρι. Ή ένα μπουκάλι. Ή μια κανάτα. Όπως βολεύεται ο καθένας. Για μένα με ένα σφηνάκι γρεναδίνη.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι το όλο σύνολο (έκδοση, επιμέλεια) είναι πολύ προσεγμένο.
Ε, αφού μέσα κρυβόταν το Beer-o quest, λογικό και επόμενο να συμβούν τα παραπάνω! Μετά το ναυάγιο της Καραντρα, αυτό ήταν - προσωπικά μιλώντας πάντα - το δεύτερο βιβλίο που διάβασα και μου θύμισε βιντεοπαιχνίδι. Επειδή διαβάζω μετά μουσικής, έτυχε και έπεσε πάνω στο Rise and fall των Camelot (guilty pleasure, not sorry) που ήρθε και έδεσε με το όλο κλίμα, στο οποίο με είχε βάλει το εν λόγω βιβλίο.
Κάθε κεφάλαιο και ένα quest, κάθε λίγα κεφάλαια και από ένα big boss.
Ο βάρβαρος, το ξωτικό, ο μάγος, ο νάνος και ο βάρδος που προστέθηκε προς το τέλος, συνθέτουν ένα παράταιρο κουιντέτο, με κοινό στοιχείο : την μπύρα. Κόκκινη, ξανθιά, μαύρη, διακρίσεις δεν κάνει η παρέα. Απολαυστικοί με τις "κόντρες" τους, γιατί μαζί δεν κάνουνε και χώρια δεν μπορούνε.
Βουτήξτε άφοβα στις σελίδες του, θα το απολαύσετε. Μα να έχετε πρόχειρα μια μπύρα και τα συνοδευτικά της, γιατί τελειώνοντάς το, σίγουρα θα ψάχνετε να βάλετε ένα ποτήρι. Ή ένα μπουκάλι. Ή μια κανάτα. Όπως βολεύεται ο καθένας. Για μένα με ένα σφηνάκι γρεναδίνη.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι το όλο σύνολο (έκδοση, επιμέλεια) είναι πολύ προσεγμένο.
December 11, 2018
Ρυθμικό και διασκεδαστικό, με μικρά κεφάλαια, για να μην κουράζει, ό,τι χρειάζεται για να χαλαρώσεις μετά από μια έντονη μέρα. Συστήνεται παράλληλα με την ανάγνωση, η κατανάλωση μπύρας σε επαρκείς ποσότητες. 3.5/5.
February 1, 2024
Funny heroic fantasy & ταυτόχρονα ένα ρομαντικό/νοσταλγικό love letter στο Hero Quest και τη μπίρα.
Χιούμορ, Oρκς, Γκόμπλινς, Δράκοι του πάγου, Νεκρομάντεις, Μάγοι, Ξωτικά, Νάνοι, Βάρβαροι, πειρατές, μάγισσες όλα τα έχει βιβλίο (ως και βάρδους που έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς)! Και φυσικά, ολόκληρα... ποτάμια μπίρας! :)
Περιττό να πω, δεν είναι για όλους.
Αν δεν έχεις μεγαλώσει παίζοντας Hero Quest με την παρέα σου κάποιο μακρινό καλοκαίρι των 90s δεν θα πιάσεις το πνεύμα αυτού του βιβλίου. Είναι γεμάτο χαλαρή και νοσταλγική διάθεση, γεμάτο ιλαρότητα και αστραπιαία δράση (τα διαδικαστικά περνάνε στο άψε σβήσε, εδώ δεν έχει σημασία το υπόβαθρο, μα το Quest αυτό καθ' αυτό).
Έπιασα τον εαυτό μου στο τέλος να λαχταράει ένα ποτήρι μπίρα, απ' αυτές τις ωραίες που αρέσουν στον Βάρβαρο (τις μαύρες -όχι βέβαια πως θα έλεγα όχι και σε μια κόκκινη του Νάνου). Επίσης, αναρωτιόμουν αν οι περιπέτειες των Ηρώων ήταν όντως βασισμένες σε πραγματικά quests του επιτραπέζιου παιχνιδιού. Το σίγουρο είναι πάντως πως άλλος θα πληρώσει τη νύφη... Έχει κάμποσο καιρό που κυκλοφόρησε ξανά το Hero Quest και έψηνα τον γιο μου να το πάρουμε για να παίζει με τους φίλους του. Βλέπω τα Χριστούγεννα να έρχονται λίγο νωρίτερα φέτος... Δεν θα τη βγάλουμε πάλι μόνο με το Dungeon Master!
Χιούμορ, Oρκς, Γκόμπλινς, Δράκοι του πάγου, Νεκρομάντεις, Μάγοι, Ξωτικά, Νάνοι, Βάρβαροι, πειρατές, μάγισσες όλα τα έχει βιβλίο (ως και βάρδους που έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς)! Και φυσικά, ολόκληρα... ποτάμια μπίρας! :)
Περιττό να πω, δεν είναι για όλους.
Αν δεν έχεις μεγαλώσει παίζοντας Hero Quest με την παρέα σου κάποιο μακρινό καλοκαίρι των 90s δεν θα πιάσεις το πνεύμα αυτού του βιβλίου. Είναι γεμάτο χαλαρή και νοσταλγική διάθεση, γεμάτο ιλαρότητα και αστραπιαία δράση (τα διαδικαστικά περνάνε στο άψε σβήσε, εδώ δεν έχει σημασία το υπόβαθρο, μα το Quest αυτό καθ' αυτό).
Έπιασα τον εαυτό μου στο τέλος να λαχταράει ένα ποτήρι μπίρα, απ' αυτές τις ωραίες που αρέσουν στον Βάρβαρο (τις μαύρες -όχι βέβαια πως θα έλεγα όχι και σε μια κόκκινη του Νάνου). Επίσης, αναρωτιόμουν αν οι περιπέτειες των Ηρώων ήταν όντως βασισμένες σε πραγματικά quests του επιτραπέζιου παιχνιδιού. Το σίγουρο είναι πάντως πως άλλος θα πληρώσει τη νύφη... Έχει κάμποσο καιρό που κυκλοφόρησε ξανά το Hero Quest και έψηνα τον γιο μου να το πάρουμε για να παίζει με τους φίλους του. Βλέπω τα Χριστούγεννα να έρχονται λίγο νωρίτερα φέτος... Δεν θα τη βγάλουμε πάλι μόνο με το Dungeon Master!
June 12, 2019
Το Βeer-o Quest είναι ένα πολύ εύπεπτο, μικρό βιβλιαράκι. Οι χαρακτήρες είναι συμπαθητικοί και σε αρκετά σημεία η εμμονή τους με τη μπύρα είναι όντως αστεία. Αν και οι ιστορίες δεν είναι πάντα πρωτότυπες, σε κερδίζουν με την ευθύτητα της πλοκής τους. Όσο το διάβαζα μου ήρθαν στο μυαλό στιγμές από όταν έπαιζα το D&D Inn-Fighting. Αξιοπρεπέστατη προσπάθεια. 3,5/5.
February 2, 2020
Παρόλο που δεν είχα την τύχη να μεγαλώσω παίζοντας Hero Quest ή κάποιο pen and paper και συναντήθηκα πολύ αργότερα με το είδος, αυτό δεν με έκανε να μην διασκεδάσω διαβάζοντας το Beer-o Quest. Οι χαρακτήρες του ήταν πολύ συμπαθητικοί, αστείοι, γκρινιάρηδες, θαρραλέοι και πάνω απ' όλα ήξεραν να απολαμβάνουν ένα ποτήρι (εντάξει, ένα βαρέλι) μπύρας μετά από κάθε σκληρή μάχη ή περιπέτεια. Περιττό να πω ότι δεν έχω ξαναλαχταρήσει μπύρα τόσο πολύ στη ζωή μου.
Αυτό που μου έλειψε ήταν η ύπαρξη κάποιου γυναικείου χαρακτήρα πέρα από την Βαλέρια η οποία δεν ήταν μέλος της ομάδας των Ηρώων αλλά πέρα από αυτό το βιβλίο ήταν διασκεδαστικό με τρομερά puns, γρήγορο όσο έπρεπε και γεμάτο περιπέτειες. Ήταν αυτό που πραγματικά χρειαζόμουν τις βραδινές ώρες μετά από κουραστικές ώρες στη δουλειά (την τελευταία νύχτα ήπια και μπύρα γιατί αλλιώς θα έσκαγα/γκρίνιαζα περισσότερο και από τον Νάνο!).
Αυτό που μου έλειψε ήταν η ύπαρξη κάποιου γυναικείου χαρακτήρα πέρα από την Βαλέρια η οποία δεν ήταν μέλος της ομάδας των Ηρώων αλλά πέρα από αυτό το βιβλίο ήταν διασκεδαστικό με τρομερά puns, γρήγορο όσο έπρεπε και γεμάτο περιπέτειες. Ήταν αυτό που πραγματικά χρειαζόμουν τις βραδινές ώρες μετά από κουραστικές ώρες στη δουλειά (την τελευταία νύχτα ήπια και μπύρα γιατί αλλιώς θα έσκαγα/γκρίνιαζα περισσότερο και από τον Νάνο!).
November 29, 2018
Μικρο και διασκεδαστικο - και οσοι απο εμας παιζαμε Hero Quest θα νιωσουμε ενα δακρυ νοσταλγιας να εμφανιζεται δειλα στην ακρη του ματιου μας...
April 20, 2019
Προφανώς και το βιβλίο θα αξίζει πολύ περισσότερο σε όσους έπαιζαν Hero Quest στη δεκαετία του 90’ ή σε όσους έπαιζαν παιχνίδια ρόλων μπεκρουλιάζοντας. Είναι ένα πολύ ανάλαφρο ανάγνωσμα, χωρίς πολλές λεπτομέρειες στην αφήγηση (οι μισοί χαρακτήρες δεν έχουν καν όνομα), και χωρίς κάτι το σοβαρό στην πλοκή. Είναι ουσιαστικά μια κάφρικη παρωδία, με σχεδόν όλα τα αστεία να έχουν να κάνουν με μπύρα. Δε με τρέλανε κι ας ανήκω στο στοχευόμενο κοινό, μιας που τυγχάνει να έχω διαβάσει τον Κόμπες τον Ντερλικιώτη, κάτι που μου πρόσφερε πολλά περισσότερα από άποψη σκιαγράφησης χαρακτήρων και θεματικό βάθος.
May 5, 2018
Πολλές περιπέτειες, πολύ χιούμορ και πολλές μπύρες. Δεν χρειάζεται τίποτα άλλο για ένα ωραίο βιβλίο
July 3, 2020
Εξαιρετικό ανάγνωσμα. Όσοι δηλώνουν φαν παιχνιδιών επικής φαντασίας και rpg θα το λατρέψουν καθώς έχει τη δική του, μικρή ανατροπή που το καθιστά διαφορετικό από παιχνίδια σταθμούς αυτής της κατηγορίας όπως το Final Fantasy.
March 30, 2019
Beer-o Quest! Τι να πει κανείς για ένα βιβλίο που είναι εμπνευσμένο από το Hero Quest; Ένα παιχνίδι της εφηβείας των σημερινών σαραντάρηδων και η αρχή στη μετέπειτα μύηση στα RPGs. Ένα χαβαλεδιάρικο επικό πόνημα, το οποίο περιέχει τόνους μπύρας. (Το αγαπημένο μο�� δηλητήριο). Έχουμε τους γνωστούς, Βάρβαρο, νάνο, ξωτικό, μάγο, καθένας με τις δικές του προτιμήσεις όσον αφορά τον ζύθο. Μικρό βιβλιαράκι, άνετα διαβάζεται αέρα. Ευχάριστο διάλειμμα στη ρουτίνα της καθημερινότητας. Το βιβλίο δεν παίρνει τον εαυτό του σοβαρά και εκεί ακριβώς έγκειται η μαγεία του. Θα διαβάσεις, αγαπητέ συναναγνώστη, αυτό που περιγράφει το οπισθόφυλλο. Γραμμένο με μεράκι, στοργή και σαφή επιρροή λίτρων μπύρας. Άσχετο, το λιτό εξώφυλλο τα σπάει και εντείνει την ιερή συγκίνηση που νοιώθει κάποιος. Θα ορκιζόμουν πως το βιβλίο μύριζε λυκίσκο και φυσικά διαβάστηκε συντροφιά υπέροχων ξανθιών ( όχι υπάρξεων, μπυρών).
Μπράβο, αξίζει να διαβαστεί από κάθε φανατικό.
Σε ένα τέτοιο βιβλίο δεν έχει νόημα να επισημανθούν αρνητικά, χικ....
ΥΓ:Στην προσωπική μου κλίμακα βαθμολόγησης έχει 9/17. Εξηγώ. 8/11 η προσωπική μου γνώμη, το πόσο μου άρεσε. ο,5/3 το value for money. 0,5/3 επαναναγνωσιμότητα, αξία στο χρόνο και κατά πόσο θα συγκινήσει ένα μέσο αναγνώστη
Μπράβο, αξίζει να διαβαστεί από κάθε φανατικό.
Σε ένα τέτοιο βιβλίο δεν έχει νόημα να επισημανθούν αρνητικά, χικ....
ΥΓ:Στην προσωπική μου κλίμακα βαθμολόγησης έχει 9/17. Εξηγώ. 8/11 η προσωπική μου γνώμη, το πόσο μου άρεσε. ο,5/3 το value for money. 0,5/3 επαναναγνωσιμότητα, αξία στο χρόνο και κατά πόσο θα συγκινήσει ένα μέσο αναγνώστη
March 29, 2020
Μπίρα, χιούμορ, νοσταλγία και... μπίρα!
Ένα βιβλίο που με πήγε χρόνια πίσω, τότε που έσκισα το περιτύλιγμα του δώρου Χριστουγέννων και αντίκρισα για πρώτη φορά το Hero Quest!
Ο Χρήστος έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στο να επαναφέρει και να διατηρεί την ατμόσφαιρα και την αίσθηση που είχα ως παιδί, όταν ο "κακός μάγος" διάβαζε το μικρό κειμενάκι, πριν ριχθούν τα πρώτα ζάρια κάθε αποστολής. Όλο το ύφος και ο τρόπος γραψίματος με γέμισαν νοσταλγία, σα να έβλεπα μπροστά μου τις κόκκινες μινιατούρες να ζωντανεύουν και να προσπαθούν να γίνουν Ήρωες.
Όποιος έχει περάσει άπειρες ώρες ταξιδεύοντας στον κόσμο του Hero Quest, ΠΡΕΠΕΙ να διαβάσει το Beer-o Quest! Όσοι δεν είχαν την τύχη να παίξουν έστω και λίγο αυτό το υπέροχο επιτραπέζιο, απλά λυπάμαι...
Ένα βιβλίο που με πήγε χρόνια πίσω, τότε που έσκισα το περιτύλιγμα του δώρου Χριστουγέννων και αντίκρισα για πρώτη φορά το Hero Quest!
Ο Χρήστος έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στο να επαναφέρει και να διατηρεί την ατμόσφαιρα και την αίσθηση που είχα ως παιδί, όταν ο "κακός μάγος" διάβαζε το μικρό κειμενάκι, πριν ριχθούν τα πρώτα ζάρια κάθε αποστολής. Όλο το ύφος και ο τρόπος γραψίματος με γέμισαν νοσταλγία, σα να έβλεπα μπροστά μου τις κόκκινες μινιατούρες να ζωντανεύουν και να προσπαθούν να γίνουν Ήρωες.
Όποιος έχει περάσει άπειρες ώρες ταξιδεύοντας στον κόσμο του Hero Quest, ΠΡΕΠΕΙ να διαβάσει το Beer-o Quest! Όσοι δεν είχαν την τύχη να παίξουν έστω και λίγο αυτό το υπέροχο επιτραπέζιο, απλά λυπάμαι...
Read
May 22, 2023Ημουν μεταξύ αγοράς και μή-αγοράς, αποφάσισα το πρώτο όταν διάβασα μια κριτική του συγγραφέα όπου ανέφερε πόσο Howard-ικός είναι
Εξαιρετικά τίμιο στο τι προσπαθεί να κάνει και πως ως βιβλίο, διαβάζεται σαν μερικά DnD sessions ή "Savage Sword of Conan" δεκαετίας 80 μαζί με πολλές αναφορές για μπύρα από εδώ και από εκεί αλλά και σε σημεία που δεν το περιμένεις. Όποιος ξέρει τι θα πάρει φεύγει ευχαριστημένος, όποιος έχει άλλες προσδοκίες θα δυσαρεστηθεί. Είμαι σε πολύ δύσκολη φάση ζωής οπότε η ελαφρότητα του με βοήθησε.
Εξαιρετικά τίμιο στο τι προσπαθεί να κάνει και πως ως βιβλίο, διαβάζεται σαν μερικά DnD sessions ή "Savage Sword of Conan" δεκαετίας 80 μαζί με πολλές αναφορές για μπύρα από εδώ και από εκεί αλλά και σε σημεία που δεν το περιμένεις. Όποιος ξέρει τι θα πάρει φεύγει ευχαριστημένος, όποιος έχει άλλες προσδοκίες θα δυσαρεστηθεί. Είμαι σε πολύ δύσκολη φάση ζωής οπότε η ελαφρότητα του με βοήθησε.
January 26, 2023
Το βιβλίο είναι φανταστικό . Το είχα καιρό , αλλά όταν το έπιασα στα χέρια μου δεν το άφησα μέχρι να το τελειώσω. Σποιλερ δεν κάνουνε .
Displaying 1 - 18 of 18 reviews