Efsuncu Baba

by Hüseyin Rahmi Gürpınar, Engin Kılıç (Contributor)

Efsuncu Baba büyüyle, simyayla, tılsımla uğraşan; define aramak, madeni altına çevirmek, yıldıznamelerden âlemin sırrını çözmek gibi heveslere kapılmış bir zat-ı muhteremdir. Onun dünyasını batıl inançları şekillendirir, her adımını bu hurafelere göre atar. Eline yeni bir kitap geçer, İstanbul’un bütün defineleri şifreli halde bildirilmiştir bu kitapta. Defineye ulaşmak için tılsımı kaldırması gerekir, bu da Binbirdirek’teki anahtarı ve kendisine yardımcı olacak insan suretinde iki meleği bulmasına bağlıdır. Böylece Kirkor ve Agop’la tanışırız. Karın tokluğuna çalışan, ortaoyunundan fırlama bu iki komik tip Efsuncu Baba’nın karısı ve kızıyla yaşadığı konağa taşınır. Entrika giderek tüm aileyi sarar. Hüseyin Rahmi sofu görünümlü budala karakterlerinden birini daha insanlığın en büyük derdi olarak, gülmeceyle süslü serüvenli bir dille canlandırıyor.

Genres: Turkish Literature, Turkish, Fiction, Roman, Classics

77 pages, Paperback

First published January 1, 1924

About the author

Hüseyin Rahmi Gürpınar was a Turkish writer and politician.

Gürpınar was the son of a family close to the Ottoman court, born in Istanbul. Having lost his mother at an early age, he was sent to Crete where his father was an Ottoman civil servant, however he was soon sent back to Istanbul, where he was brought up by his aunts and grandmothers in Istanbul.

Gürpınar started writing fiction at an early age. He became a civil servant, then a writer and journalist. He later served as a member of parliament in the early years of the Turkish Republic between 1935 and 1943.

Reviews

[Zelal Ay · Rating 5 out of 5]

Bu tarz 1900lerin başında yazılan Türk klasiklerini oldum olası sevmişimdir, en uzak görünen eserlerde bile coğrafyanın geçirdiği ve geçirmekte olduğu çalkantılı Zamana gönderme vardır. Efsuncu baba da benim için böyle bir kitap oldu başta eğlenceli komik orta oyunu tadında ilerliyordu sanırım çok ciddiye almadığım için asıl mesajı kaçırdım ve son 4 sayfası ile kendime geldim. Özellikle bu son sayfalar gerçekten çok önemli ve değerliydi.

[Hazal Çamur · Rating 3 out of 5]

Gulyabani'nin altında kaldığını düşünüyorum. Özellikle tiyatro metni gibi geniş zamanın kullanımı ve aynı paragraf içinde geniş zamandan şimdiki ya da di'li geçmiş zamana geçiş beni okurken çok yordu.

Yapılan hicve hiçbir sözüm yok. Halkımızın batıl inançlarına güzel bir eleştiriydi. Ancak anlatım şekli bu kısacık kitabı elimde süründürdü.

Bence kitabın asıl değeri yazarın kendi düşüncelerini aktardığı son 3 sayfada gizliydi. Özellikle şu sözü günümüze ne de güzel uydu:

"Her insanı, hatta her toplumu hoşlandığı yemle avlarlar"

[Irmak · Rating 2 out of 5]

Türk Edebiyatını okumayı çok istiyordum ve İş Bankası Kültür Yayınlarının bu dizisi beni çok mutlu etti çünkü hem sevdiğim bir yayınevinden okuyacak olmak hem de düzenli bir seri olarak yayınlanacak olması oldukça sevindirici.

İsmiyle ve konusuyla seride en çok merak ettiğim kitap Efsuncu Baba idi ve ilk onunla başlamak istedim okumaya. Bir çırpıda okunan bir kitap olmasına rağmen okuduğum sürede kitaptan pek zevk almadığımı belirtmeliyim. Yazarın değindiği konu, vermek istediği mesaj çok güzeldi. Bir insanın batıl inançlar, büyü ve tılsımın peşinden giderek madeni altına çevirmek, define aramak gibi hevesler peşinde koşmasını ve bu hevesin hayatına getirdiklerini okuyoruz. Efsuncu Baba denilen Enveri’nin aslında sofu görünümünün altında nasıl bir budala barındırdığını gösteriyor yazar bize. Kitabın yazıldığı dönem ile günümüz arasında bu konuda hala hiçbir değişiklik olmadığını görmek insanı bir miktar üzüyor doğrusu.

Dediğim gibi kitabın konusu ve mesajı çok güzel olsa da ben yazarın anlatım tarzından hoşlanmadım. Çoğu insana eğlenceli gelen mizahi anlatımı bana itici geldi açıkçası. Kitabın içinde yer alan Agop ve Kirkor karakterlerinin konuşma şeklinden aşırı rahatsız oldum diyebilirim. O yüzden de keyif alamadım.

Bide bana kalırsa kitap çok kısaydı. Çok üstünkörü yazılmıştı. Biraz daha heyecan ve gizem katılsa daha güzel olabilirdi diye düşünüyorum.

[Elçin Arabacı · Rating 5 out of 5]

Hüseyin Rahmi Gürpınar, ABD'de doğmuş olsa Edgar Allan Poe olurdu. Samimiyetle söylüyorum bunu. Öyle sürükleyici, gerilim dozu öyle yüksek, bir de üstüne eğlenceli. Ne var ki bu topraklarda doğmuş, bari biz hakettiğince adını yaşatsak.

Kitabın siyasi vechesi, Molla Enveri karakteri üzerinden Enver Paşa eleştirisi ise muazzam, nalına mıhına. Büyüksün üstad.

[Larnacouer de SH · Rating 2 out of 5]

Aradan çıktığına sevindim ama hiç sarmadı beni be??

[Emre · Rating 3 out of 5]

3.5

Son üç sayfada yazarın topluma yönelik manifesto niteliği taşıyan eleştirileri benim içim romandan çok daha kıymetli oldu.

Hemen her yerde ve hele ilim ve irfanın zayıf bulunduğu memleketlerde hile, aldatmacayla daha çok iş görülür. Sf:74

Ahlak, adet ve geleneklerimiz hayallere o kadar geniş bir alan ayırmıştır ki hakikat ona en fazla muhtaç olanların gözlerinde bile daima değersiz ve cazibesiz kalır. Sf:75

Enver Paşa son nefesine kadar kendini pek büyük bir işle müjdelenmiş bildi. Üst üste gelen müthiş başarısızlıkları onun kendine güvenini kırdıramadı. Siyasi ve askeri maharetinin son iflası felaketinde İstanbul'dan adi suçlular gibi kuyruğu kıstırıp kaçtı. Hamiyeti onu diğer bir İslam beldesine koşturdu.

Hiçbir millet ve hükümdarın vermediği, kendi kendine aldığı rütbelerin şereflerini doymak bilmez ruhu için hiçbir vakit yeterli göremedi. Yükselmek, bulutların üzerinde taht kurmak istiyordu. Talihi ve gücü sayesinde çıkamadığı bu en son makama bir Bolşevik kurşunu onu uçurdu.

Merhum zannetti ki cihanı yenmek Abdulhamid'i korkutmak kadar kolaydır. Sf:77

[Nehirin~ · Rating 4 out of 5]

"Henüz çoğumuz hayatın özünü anlayamayarak havada saadet, kuyu dibinde cennet arayan, birbirimizden keramet bekleyen, boş şeylere kapılan, vaatlere aldanan saf kimseleriz.
Bu dünya henüz büyük komik Moliere çağından üç adım ileri gitmedi. Daima üstadın ebedi komedyaları tekrarlanıp duruyor. Yalnız sahnenin dekorları değişti. Tarzlar başkalaştı. İnsanın mayası hep o maya... Kötüler daha kurnazlaştı. Birbirine zarar verme ilerledi. Fenalık büyüdü."

[Büşra Köprü · Rating 3 out of 5]

"-Ben bu herif ile laf edeceğim...
-Zo divanelik bulaşır deyi korkmazsın?
-Bulaşırsa bulaşsın be... Bu karanlıkta oturup iplik kıvırmadansa Toptaşı'na gider, divane kardeşlerimizle hep beraber opera bağırırız. Şimdicek bu kederli dünyanın sefası yalnız tımarhanelerde kaldı..."
•

Bu Türk Klasikleri Serisi fikri kimin aklına geldi de sonunda dileğim gerçek oldu bilmiyorum ama bilseydim herhalde o kişiye gidip sarılmak falan isterdim. Düzgün bir yayınevinden çıkmış Türk Klasikleri hayalim epeyce uzun bir süreye dayanıyor. Bu yüzden bir yanım hemen hepsini okumak istiyor, bir yanım da kıyamayıp her ay birkaç tane ile yetiniyor. En başta bu eserlerin amaçlı yazılmış olmasını, halka bir şeyleri anlatma çabası taşımalarını seviyorum sanırım.

Efsuncu Baba, mizah anlayışını sevdiğim bir kaleme ait. Beni epeyce eğlendireceğinden şüphem yoktu, nitekim öyle de oldu. Cahilliğin kol gezdiği bir dönemde, İslam ile alakası olmadığı halde halkın içine sinen batıl inançlar ve hurafeleri eleştiriyor bu kitabında Hüseyin Rahmi. Cahilliğin birçok çeşidini karakterler üzerinden yeriyor, arada kişisel fikirlerini de dile getirmekten çekinmiyor.

Bazı noktalarda yazara katılmıyor olsam da söylediği çoğu şeyi destekliyor ve yazdığı kitaplardaki ağlanacak hallerin, günümüzde de yaşandığını görerek bir parça üzülüyorum.
Ayrıca detaylar beni şaşırtmıyor ama 1920'lerde yazılmış bir eserin bu kadar orijinal fikirler taşıdığını görmek bir parça gururlandırıyor. Mutlaka okuyun, tanışın bu seri ile.

[Serpil Çelebi · Rating 4 out of 5]

O zamanlarda da günümüzde yaşanan benzer sorunların olduğunu gösteren bir kitap olmuş. Güzel dersler var içeriğinde. Daha çok bir tiyatro izliyor gibi hissettim kendimi. Aynı zamanda komikti de. Çok eğlendim.

[Gözde Türker · Rating 3 out of 5]

Efsuncu Baba okurken pek çok kez sesli bir şekilde güldüğüm nadir kitaplardan biri oldu. Okumaya başlarken bu kadar eğleneceğimi tahmin etmiyordum elbette. Yazarın yine bir şeyleri hicvettiğini biliyordum elbette ama bunu bu kadar komik, aslında traji-komik, şekilde yapması beklemediğim bir şey oldu. Kitap, kendini batıl inançlara kaptırmış, bir yandan da tılsımdır, simyadır bu işlerle uğraşan Enveri isimli birinin (namı diğer Efsuncu Baba) çok değerli bir defineyi arayış hikayesini anlatıyor. Ana karakterlerden ikisi Ermeni olunca, onların Türkçe'yi konuşma şekilleri de hikayeye sempatik, komik, neşeli bir hava katıyor. Kitaplarında insanlar sokakta nasıl konuşuyorsa karakterlerini de öyle konuşturuyor Gürpınar. Burada da bu iki saf Ermeninin diyalogları beni gerçekten eğlendirdi. Kitap aslında çoğunlukla diyaloglardan oluşuyor, anlatımda bir tiyatro metninde olduğu gibi.

O yüzden okuması çok kolay, tek oturuşta dahi bitebilecek bir kitap. İşlediği konu, olaylar ne kadar acı, üzücü olsa da yazarın bunu anlatış şekli, karakterlerin bu olayları yaşayışı gerçekten insanı ister istemez güldürüyor. Bu hikayeden güzel bir komedi filmi çıkacağını da düşünmüştüm okurken. Yazarı seviyorsanız, mutlaka okuyun. Yazarı daha önce hiç okumamışsanız başlamak için güzel bir kitap olabilir. Bence Efsuncu Baba insanın modunu yükselten, gününü güzelleştiren bir kitap. Eee gülmek insana iyi geliyor sonuçta..

[Irem 🍉 · Rating 4 out of 5]

4,5/5

[Hulyacln · Rating 3 out of 5]

Ebulfazl Enveri hayatın sırrını büyülerde arıyor,gerçeğin ötesindeki gerçekliği istiyor.Ancak bunu yaparken gözünün önündekini göremeyecek kadar körleşiyor.
Madeni altına çevirmeyi arzularken; elindeki madenden de oluyor.. Ders vereyim derken; oyuna getiriliyor.
Yine karakterlerin çeşitliliği ile..
.
Hüseyin Rahmi Gürpınar yine insanın aksayan yönlerini çarpıyor yüzümüze. Komedyaların karakterlerinin yok olmadığını; aksine daha da etrafımızı sardığını anlatıyor. Enveri gibilerin, fikiri olan aklı olmayanların nasıl tehlikeli olduklarını..
.
Günümüz Türkçesine uyarlama çalışması ise Engin Kılıç’a ait..

[Burak Kuscu · Rating 4 out of 5]

Orta oyunu tadında, şirin mi şirin, kısacık harika bir hikaye. Hüseyin Rahmi o hoş anlatımıyla yine harikalar yaratmış. Özellikle ermeni iplikçiler mükemmel tiplemelerdi. Onların o tatlı argosu, dillerinin dönmemesi, saflıkları.. Beni aldı götürdü.

Son 2-3 sayfada döneme yapılan eleştiri de yine ilginçti.

Bu kısa romanı şiddetle tavsiye ederim. Bir oturuşta bitecek.

[Emre Yalabık · Rating 5 out of 5]

Hüseyin Rahmi bu kısa öyküsünde de, batıl inançlar, tılsımlar ve simyadan medet uman bir efsuncuyu ve iki saf karakteri harika hicvetmis. Son sayfalardaki dönem eleştirisi de gözden kacmamalı. Beş yıldız.

[Berna Gündüz · Rating 3 out of 5]

Okurken çoğu kez "Godot'yu Beklerken"i anımsadım. Beckett'ı daha önceden okumuş olduğum için belki tarihsel anlamda hatalı olabilir ama Kirkor ve Agop'taki Vladimir ve Estragon havası beni çok çekti. Absürtlüğü beklediğim kadar olmasa da beni yeterince tatmin etti hikaye.

Daha önceden çevrildi mi bilmiyorum ama bir gün bunu İngilizce'ye çevirmek istiyorum. Zira kitabı okurken hissettiğim duygulardan biri de buydu.

[Bilge · Rating 5 out of 5]

Hüseyin Rahmi’nin Heybeli’de Enver Paşayı ve maskaralıklarını düşünerek kaleme aldığı ve hala günümüzde de örneklerini gördüğümüz Efsuncu baba büyüyle, efsunla, definecilikle uğraşan kafası kafdağında kolay yoldan kazanç peşinde bağnaz bir kişidir. Ama ava giden avlanır…
Henüz çoğumuz hayatın özünü anlayamayarak havada saadet, kuyu dibinde cennet arayan, birbirimizden keramet bekleyen, boş şeylere kapılan, vaatlere aldanan saf kimseleriz.

[nur ö. · Rating 4 out of 5]

Hüseyin Rahmi ve onunla özdeşleşen hurafe, batıl, efsun gibi temaları yine karşımdaydı bu kitapta da. Dürüst olmak gerekirse ilk sayfalarda tam diyalogların karmaşıklığı nedeniyle kitaba tam anlamıyla adapte olamadım. Ancak kitabı yarılayınca; özellikle son sayfalarda yazarın ustalıkla kitabı toparladığını ve o ilk sayfaların karmaşıklığını giderdiğini gördüm.

Efsuncu Baba, kendi içinde efsunu, gizemi, merakı yaratan bir öyküydü. Agop ve Kirkor adındaki iki Ermeni’nin, simyacılıkla, büyücülükle uğraşan Erveni ile; nam-ı diğer Efsuncu Baba ile yollarının kesişmesi sonucu onunla birlikte atıldıkları serüveni ele alıyor. Kitap içerisinde her türlü tılsım, gizem fazlasıyla mevcut durumda.

Kurgu her şeyden önemlisi insanların nasıl kullanıldığına, yalancılığa ve benzeri temalara dikkat çekilmek için yazılmış. Zaten Hüseyin Rahmi de kendine yakışır bir şekilde kitabın en sonundaki vurucu ve yerinde göndermelerle mükemmel bir şekilde bahsettiğim duruma değinmiş. Hazır kitabın sonu demişken, sonu cidden beklediğimden farklı çıktı. Ters köşe yapan bir sondu diyebilirim. 🌝

Not: İş Bankası Kültür Yayınları, Şık ve Şıpsevdi’yi de bir an önce bizlerle buluşturur umarım. 🙄

[erkamdiyorum · Rating 3 out of 5]

anlatı: 4
anlatı dili: 3

safsataların insanı ne hale soktuğunu güzelce anlatmış yazar. bu hikaye de tıpkı gulyabani hikayesi gibi toplumun inancını güzelce hicvetmiş :)

kitabın sonundaki şu alıntıyı yapmak istiyorum:

"henüz çoğumuz hayatın özünü anlayamayarak havada saadet, kuyu dibinde cennet arayan, birbirimizden keramet bekleyen, boş şeylere kapılan, vaatlere aldanan saf kişileriz."

bu alıntı zannedersem kitabın özeti niteliğinde :))

[Fatih Dönmez · Rating 2 out of 5]

Metaforu son sayfada kendisinin özet geçmesi "Scooby-Doo" tadı verdi. Vasat giden hikayeyi de bu hamleyle öldürmüş oldu.

Daha fazla gizem, daha fazla macera ve ailenin yaşamına ilişkin daha çok detay gerekiyordu. Üzerine Enver Paşa metaforu da çok basit kalmış. Son sayfada kendisi açıklamasa bağlantıyı kurmak imkansız olurdu. Kısacası acelecilik ve kolaya kaçmalarla dolu eser.

[Kadir Kılıç · Rating 5 out of 5]

Dün otobüste başladığım kitabı bugün bitirdim. Efsuncu Baba, Hüseyin Rahmi Gürpınar Külliyatı'ndan okuduğum ilk eser oldu. Kitaba dair büyük beklentilerim yoktu ama kitabı çok sevdim.

Ermeni Agop ve Kirkor'un konuşmaları ve bu karakterlerin Enveri'yi sürekli yanlış anlamaları çok komikti. Kitabın sonundaki yazarın sözleriyle kitabın eleştiri yönü iyice vurgulanmış.

[Dilek · Rating 3 out of 5]

Ben sevemedim :/

[Ayse · Rating 5 out of 5]

Gerçekten bu adamın varlığına inanamıyorum. Bizim ülkemizden çıkmış böyle güzel, aydın insanlar varken bulunduğumuz duruma da inanamıyorum. Verilmesi gereken dersleri, mesajları böylesine güzel anlatmasına her kitabında şaşıyorum. İnsanın fenden, akıldan, düşünceden uzaklaşmaması gerektiği asır öncesinden bize ulaşıyor. Ya da maalesef belli bir kesime... Kitapta geçen sadece bir paragrafı paylaşacağım ve ne demek istediğimi iliklerinize kadar anlayacaksınız.

"Hemen her yerde ve hele ilim ile irfanın zayıf bulunduğu memleketlerde hile, aldatmacayla daha çok iş görülür.

Güya bütün insanlık yalanı, dolanı ortadan kovarak adalet ve hakikati en saygın makama geçirmek için uğraşıyor. Maazallah böyle bir felaket gerçekleşirse hep siyasetler, ticaretler, işlemler durur. Bütün dünya altüst olur. En akıllılarımız her gün aldanıyorlar. En akılsızlarımız her gün aldatıyorlar. Hepimiz daima aldanıyoruz, fakat fırsat düştükçe aldatıyoruz. Bu suretle geçim dengesini biraz düzeltebiliyoruz. Aldanıp da aldatamayanlar... İşte aç kalan güruh bu zavallılardır."

[b ü ş r a · Rating 4 out of 5]

Kitabın başlarında aşırı sıkılmama rağmen sonradan beni etkisi altına alarak güzel toparladı. Kısa ve güzel bir kitaptı, konusu gereği sizi eğlendirecek bir kitap. Ben okurken yeri geldi bazı kelimeleri anlamakta zorlansam da eğlendim 🔮

[seralopreads · Rating 2 out of 5]

huseyin rahmi gurpinari cok seviyorum. bu hikayeyi kitapta okumaktansa bi tiyatro oyununda seyretmeyi tercih ederdim, cok daha keyif alirdim.

[Müzeyem · Rating 2 out of 5]

Yazar bu kitabında da toplumdaki cehalete dikkat çekiyor. Efsuncu Baba karakterinin isminin Ebulfazl Enveri olması ve onunla birlikte maceraya atılanların Ermeni olması göründüğünden derin anlam taşıyor sanırım, Enver Paşa'ya yönelik eleştiri niteliğinde sanki kitap. Çok akıcı diyemem, okunmasa da olur.

[Kaan Uzaslan · Rating 5 out of 5]

İki kişinin sohbetiyle başlayıp aman allahım bu nasıl Türkçe derken birkaç sayfa sonra Ermeni aksanıyla Türkçe konuşabiliyorum dedirten çerezlik diye tabir edebileceğim bir kitap .Hüseyin Rahmi Gürpınar ‘ın sonunda yazdığını iğneleyici yazı gerçekten dönem farketmeden insanoğlunun bir adım öne gidemediğini hala Moliere’in komedyalarının tekrarlandığını farkettiriyor.

[Onur Bilgin · Rating 4 out of 5]

Karakterlerin diyalogları çok güzel kurgulanmış. Gürpınar'ın, birçok kısımda okuyucuyu uzun uzun güldürmeyi başaran çok keyifli bir üslubu var. Kitapın tek eleştirebileceğim özelliği, hikayenin kısa tutulmuş olması diyebilirim. Keşke yazar olay örgüsünü Gulyabani'deki gibi daha uzun planlasaymış.

[Sibel · Rating 5 out of 5]

Tadı damağımda kalan bir okuma serüveni...
Hüseyin Rahmi Gürpınar’dan okuduğum ilk eser oldu.
Fazlasıyla güldürdü yer yer de düşündürdü, bir günde kolaylıkla bitebilecek incecik bir roman.

Şuraya kitapta altını çizdiğim alıntıları bırakıp, yeni başlayacak olanlara keyifli, bol kahkahalı okumalar diliyorum.


“Sokak adamları ile çene yarıştırma. Biri sana budala derse eyvallah de geç. Bırak ki bu adam kendini senden daha akıllı sanarak övünsün.”


- Asıl iman görmeden inanmaktır.
- Görmeden her şeye inanırsan insanı çok kandırırlar...


“Âlimler hep böyledir. Bir incir yerlerse çekirdeklerini hesap ederler...”


“En akıllılarımız her gün aldanıyorlar. En akılsızlarımız her gün aldatıyorlar.
Hepimiz daima aldanıyoruz, fakat fırsat düştükçe aldatıyoruz. Bu suretle geçim dengesini biraz düzeltebiliyoruz... Aldanıp da aldatamayanlar... İşte aç kalan güruh bu zavallılardır.”


“Her insanı, hatta her toplumu hoşlandığı yemle avlarlar.
Mesele böyle oltalara tutulmayacak kadar insanlığımızı terbiye edebilmektedir.”


“ İnsanın mayası hep o maya... Kötüler daha kurnazlaştı. Birbirine zarar verme ilerledi. Fenalık büyüdü.”


- Şimdiki zamanede öyle dipsiz, kıyak derin şairler var imiş ki seksen kulaç aşağı insen lafın dibi bulunmaz imiş...
- Bu yenilerden fikrine hiçbir şey sındıramadın?
- Bunların dediklerini kendilerinden başka kimse ağnayamaz imiş...


- Divane herif yine geldiyse ta şuraya, dibe, karanlığa gitti. Duvara bir şeyler yazdı.
- Hangi dilden yazdı?
- Hangi dil niyetine okur isen o çıkoor!
- Öyle şey olur hiç?
- He lafıma inan. Biraz Osmanlıcaya benziyor. Bir parça Ermeniceye andıroor. Rumcaya kaçıyor. Çünküm ben her dilden birkaç harf tanırım.

[Şule A. · Rating 4 out of 5]

Saçma sapan batıl inançları olan bir amca ile Karagöz ve Hacivat ikilisinden hallice iki adamın bir tılsımın sırrını çözüp define bulma amacıyla giriştiği türlü türlü akıl almaz olayları anlatıyor.

Kitabın ilk kısımları bayağı sıkıcıydı. Agop ile Kirkor’un atışmaları hem komik değildi hem de konuşma tarzları çok farklı olduğu için bir tık anlaması zordu. Efsuncu Baba gelir gelmez gülünç olayların başlaması ile birlikte hikaye toparladı diyebilirim. Başta komedi unsurunun zayıf olduğunu düşünmüştüm, ama sonradan Agop ile Kirkor’un şakaları da daha komik bir hale geldi.

Komedinin yanısıra yer yer alaycı toplum eleştirileri de içeriyor kitap. Özellikle kitabın son sayfalarında toplumun cehaleti ve hurafelere inanma meyili hakkında çok yerinde şeyler söylemiş yazar. “Her insanı, hatta her toplumu hoşlandığı yemle avlarlar.”

Yazardan okuduğum ilk roman olan Gulyabani kadar beğenmesem de genel olarak eğlenceli bir hikayeydi.

[Aykut Kısa · Rating 5 out of 5]

Çok iyi kitap.
Kitabın sonunu tahmin etmek çok zor değil. Kendini efsuna, büyüye ve tılsıma kaptırmış birinin görece açıkgöz iki Ermeni ile yaşadığı komik olayları anlatıyor. Agop ve Kirkor isimli bu iki Ermeni’nin kendi arasında yaptıkları konuşmalar yüzde tebessüm oluşturuyor.
Benim kitapta en beğendiğim şey ise Hüseyin Rahmi Gürpınar’ın kitabın hikayesi bittikten sonra söylediği sözleri oldu. Mest oldum o bölüme.

‘Her insanı hatta her toplumu hoşlandığı yemle avlarlar’ cümlesi muazzam bir tespit. Bizim toplumumuzun oltaya takıldığı, seve seve yediği hatta bayıldığı yem zaten kitabın konusunu oluşturuyor. :) Bugün kaybolan bir eşyayı, -altın- açılmayan kısmeti, kendisini sevmeyen kocayı hacıya hocaya taşıyanların hala olduğunu görmek Efsuncu Baba’ların yaşadığının en büyük göstergesi.

İş Bankası Kültür Yayınları’nın Türk Edebiyatı Klasikleri serisini okumaya devam.