Een thriller voor wie van nagelbijtend spannend houdt!
Wanneer de zeventienjarige Sammy na een avondje stappen niet thuiskomt, bellen haar ouders ongerust de politie. De volgende dag wordt Sammy dood teruggevonden in een maisveld. Ze is vermoord. Al snel komt haar adoptiebroer Tristan in beeld. Was hij op de hoogte van Sammy's geheim? Ondertussen maakt de stad zich op voor de gemeenteraadsverkiezingen. De nieuwe partij Recht Voor de Raap lijkt hard op een klinkende overwinning af te stevenen. Zijn de dagen van de meerderheidspartijen geteld? Aan hoofdinspecteur Rani Diaz de taak om de moordzaak op te lossen. Tot overmaat van ramp is er iets vreemds aan de hand met haar collega Bert Simons. De spanning in het team loopt hoog op. Lukt het Rani om alles in goede banen te leiden?
Sterre Carron is woonachtig in België waar zij tropische geneeskunde aan het Instituut voor Tropische Geneeskunde te Antwerpen studeerde. Zij werkte gedurende enkele jaren in Rwanda en Zaïre voor Artsen zonder Grenzen. De auteur heeft belangstelling voor forensische geneeskunde en is gespecialiseerd in oosterse spiritualiteit.
Reeksen kunnen trouwe volgelingen wel aan een auteur hechten, maar hebben ook zo hun nadelen. Auteurs vervallen al te snel in een ‘formule’ en dat maakt het voor de lezer voorspelbaar. Ik moet bekennen dat “Preta” het eerste boek uit de nu 10-delige ‘Rani-Diaz’-reeks is, dat me inderdaad wat formulaïsch overkwam.
Het begint allemaal weer erg sterk. Rani Diaz en haar team worden geconfronteerd met een moord op een tienermeisje. Niet lang daarna wordt nog een jonge vrouw vermoord en alsof het allemaal nog niet genoeg is, volgt nog een derde moord. Rani zit met de handen in het haar, want haar team is om allerhande redenen drastisch uitgedund. Bovendien verzeilt haar partner Bert Simons in een bijzonder gênante situatie en het is aan Rani om hem daar uit te redden.
Verschillende verhalen die niets met elkaar te maken lijken te hebben – het lijkt deel uit te maken van de Sterre Carron-formule. Als vanouds schuwt de auteur de expliciete, gruwelijke beschrijvingen niet. Zoals we van haar gewend zijn, weet ze de spanning mooi op te bouwen en slaagt ze erin om de verschillende verhaallijnen naadloos in elkaar te laten overlopen.
Toch vond ik “Preta” minder pakkend dan eerdere thrillers uit de reeks. Passages laten vertellen door de ‘dader’ is een techniek die erg efficiënt kan zijn, maar de auteur heeft dit nu al in verscheidene boeken toegepast, en de ‘stemmen’ van deze vertellers beginnen meer en meer op elkaar te lijken. Ik vond de antagonisten ook minder beklijvend. Indra, Puta, Vanja, Sofia … zijn personages die een onuitwisbare indruk hebben nagelaten, ook lang nadat ik de boeken waarin ze voorkomen gelezen heb. In “Preta” kwam ik zo niemand tegen. Misschien ook wel omdat er te veel personages zijn, die allen wat te weinig worden uitgewerkt. Ook de ‘trucjes’ die de auteur gebruikt om te maskeren of de dader een man of een vrouw is, hebben hun verrassingseffect verloren. Het nevenverhaal rond Bert Simons, die zich in dit verhaal laat kennen als een ergerlijke huilebalk, kon me niet boeien.
Als ik mijn bovenstaande recensie herlees, lijkt het of ik erg negatief ben over “Preta”, maar daarmee zou ik Sterre Carrons nieuweling oneer aandoen. Voor mij was het boek een lichte teleurstelling, maar dat komt dan enkel omdat de auteur met de vorige delen van de reeks de lat wel erg hoog heeft gelegd. “Preta” is voor mij dus zeker niet de beste Sterre Carron-roman, maar hij hoort wel mooi thuis in het almaar langer wordende rijtje van oerdegelijke, spannende en toch wel unieke Vlaamse thrillers waar de auteur een patent op lijkt te hebben genomen.
Man man man...wat een boek alweer... De spanning loopt hoog op. De drie verschillende cases vloeien op t einde schitterend in elkaar. Subliem verteld. Voor het deeltje politiek was ik eerst wat bang maar de verhalen worden zodanig verweven dat t alweer "een pareltje" is van een boek. Top...Sterre 😘!
Wat een intriges allemaal 😊😊 Opnieuw levert Sterre Carron een voortreffelijk deel af in haar gekende stijl. Een aantal moorden waarin Rani haar tanden zet, die initieel niets met elkaar te maken hebben. Maar niets is minder waar. Op een sublieme manier weeft Sterre Carron de drie zaken tot een geheel waarin ze mij opnieuw verrast heeft met de identiteit van de oorspronkelijke dader en het motief. Het duurde opnieuw lang eer mijn euro viel. Love it. In dit deel heeft ze ook een aparte verhaallijn in het boek gebracht over Bert. Bert, haar partner op het werk, die ditmaal zijn eigen onschuld moet bewijzen zonder te weten wat hem overkomen is. Privé eist dit zijn tol en hij laat in dit boek dan ook een iets mindere kan van zichzelf zien. Maar Rani zou Rani niet zijn als ze hem niet zou helpen uit te zoeken wat hem die nacht overkomen is en waarom hij zo een gigantische black out heeft van die nacht. Sterre levert wat mij betreft hier opnieuw een ferme thriller af die zeker in mijn top vijf beland van haar reeks, maar Indra en Puta niet van de troon stoot. Well done Sterre. Op naar deel 11 👏👏👏
Terug een topper van een verhaal! De politiek verweven in het verhaal is niet storend en is onderdeel van het verhaal. Ik ben altijd benieuwd wat de titel betekent en iedere keer ben ik verrast door de originaliteit! Rani en haar team blijft boeien! Op naar boek 11
Wat een boek weer! 🫣 Er zat een deeltje politiek in. Dus eerst dacht ik “Oh nee, ik haat politiek getinte verhalen”… 😠 Maaaaaaar het is een minideeltje én goed opgenomen in het verhaal! 👌🏻 Topper van formaat!
Eerst was ik een beetje bang om het boek te lezen omdat ik (zonder namen te noemen) al op voorhand het geslacht wist van de moordenaar. Dan kwam er ook nog politiek aan de pas, een onderwerp waar ik een grondelijke hekel aan heb maar Sterre weet zodanig de verhalen in elkaar te verweven dat je alles vergeet en toch in het verhaal opgaat. Bert kwam minder aan bod in het verhaal omdat hijzelf zijn eigen demonen te verwerken had :-) Hopelijk zien we hem in het 11 de boek weer volop in actie.
Het tiende deel in de Rani Diaz reeks is alweer een voltreffer. Spannend en vlot geschreven met korte hoofdstukjes. Buiten de bekende teamleden komen er enkele nieuwelingen opduiken. De sfeer binnen het team is zeer positief, wat toch wel opmerkelijk is in een complexe werkomgeving waarbij zoveel criminaliteit, tijdsdruk en stress komt kijken. Doordat de verhalen volgens een bepaald recept geschreven zijn, is het verrassingseffect bij het tiende deel al wat minder, vandaar dat ik Preta niet echt als het beste deel in de serie beschouw. Maar al bij al vond ik Preta zeer geslaagd en kijk ik alvast uit naar deel 11.
Ik heb redelijk lang over dit boek gedaan maar dat was omdat het drukke dagen op het werk zijn en ook in het weekend zijn er geen momenten vrij. Maar vnvd was mijn doel om dit uit te lezen en das me dan ook gelukt. Het boek heeft me van begin tot eind wederom geboeid! En ook al las ik in tussenpauzen toch kon ik steeds terug in het verhaal kruipen wat ik bij andere boeken minder heb. Ons sterre is een topauteur en ik kijk al uit naar haar nieuwe boek! Over dit verhaal kan ik zeggen dat het heel goed in elkaar zit en dat het naar het einde toe toch wel een verrassende wending gaf. Lezen is de boodschap e! 👍👍👍👍👍 Wederom een kanjer schat #sterrecarron
++ ‘Hij walste het laatste restje whisky in zijn glas en sloeg het achterover. Hij was zo in gedachten verzonken dat hij de aanwezigheid van de indringer niet opmerkte’ ++
Rani Diaz is voor Sterre Carron als een gezonde en voedzame boterham voor de gewone sterveling. Ze krijgt er inspiratie van, het voedt haar en geeft steeds weer een tevreden gevoel als het is afgerond. Inmiddels heeft ze de tien volgemaakt met het verschijnen van Preta. En natuurlijk speelt dit avontuur weer tegen de achtergrond van Mechelen.
Mechelen is in shock als in relatief korte tijd de dode lichamen van twee jonge vrouwen worden gevonden. De wijze waarop de lichamen van Sammy Stocklet en Lux Nilsson zijn verminkt voedt de gedachte dat het in beide gevallen om dezelfde dader gaat. Tevens speelt in Mechelen een politieke zaak rond advocaat Piet Raeps, oprichter van de nieuwe partij Recht voor de Raap. Het gerucht gaat dat binnen de partij sponsorgelden ontvreemd worden. Voorzitter Diederik Paulussen en secretaresse Severine Lague proberen te voorkomen dat de partij in diskrediet raakt en, met de komende verkiezingen in het zicht, niet aan populariteit inboet. Het politieonderzoek waar Rani Diaz door haar chef, Etienne Van Damme, de leiding naar zich toe heeft geschoven gekregen, vindt echter ook nog een ander probleem op haar bordje. Haar naaste collega Bert Simons, heeft een ernstig relatieprobleem nadat hij plotseling is verdwenen en zichzelf naakt in het bed van een jonge vrouw terugvindt….
In dit tiende deel van de Rani Diaz-reeks gebeurt veel, heel veel. Het lijkt dat alle problemen in Mechelen, zowel intern als extern, op de tafel van de overijverige rechercheur terecht zijn gekomen. Van minder zou je al gillend naar huis rennen. De opbouw geschiedt vanuit enkele primaire en meerdere secundaire verhaallijnen die ogenschijnlijk weinig met elkaar van doen hebben. Die worden nog doorkruist door een, cursief gedrukt, op zichzelf staand verhaal van formaat dat verre van duidelijk is en tot diep in de tweede helft weinig relatie krijgt met de andere verhaallijnen. Het aantal personages groeit met iedere gebeurtenis en Carron stopt veel energie om ze goed te verdiepen zonder daarbij ongewild aanwijzingen voor de oplossing(-en) aan te dragen. Met de persoonlijke problemen die Diaz doorgaans heeft, lijdt haar onderzoek daar ook onder. Is niet onlogisch als het gehele spectrum wel overeenkomsten vertoont met het mennen van een meervoudig span onwillige paarden die niet allemaal dezelfde richting op willen galopperen.
Gezien het aantal gebeurtenissen, blijft alles binnen een relatief kleine groep personages dat het wel overzichtelijk houdt maar ook af en toe met de geloofwaardigheid aan de haal gaat. De auteur wil veel vertellen en doet dat ook en uiteindelijk leidt dat tot een behoorlijk robuust en enigszins bombastisch geheel. Het is niet zozeer het niveau dat oplettendheid en concentratie van de lezer vereist maar meer de veelheid aan gebeurtenissen. Concentratie en oplettendheid zijn het credo voor de lezer om te voorkomen in de verhaallijnen te verdwalen. Maar aan de hand van de auteur die haar best doet om de structuur goed in stand te houden, komen alle eindjes langzaam naar elkaar toe en wordt Mechelen uiteindelijk weer de veilige stad die het voorheen ook was. En Rani Diaz mag blijven, niet alleen van de lezers maar ook van Etienne Van Damme, die het zelfs voor elkaar krijgt een compliment uit zijn dikke lijf te persen. Indirect is dat ook een compliment voor de auteur, het creatieve brein achter het volledige team-Diaz….
Het tiende boek van Sterre Carron is weer een topper. Diaz krijgt niet alleen moorden en drugs op haar bord. Alsof dat nog niet genoeg was zijn er ook spanningen in het team . na een avond stappen komt Bert in rare situatie. Diaz gaat op onderzoek uit om de situatie recht te trekken. Dit onderzoek loopt een tijd als rode draad in het verhaal. Je volgt, als het ware, het onderzoek over de schouder van Rani mee en denkt snel dat je weet wie de moord gepleegd heeft. Als er dan weer een moord gebeurt sta je terug aan af en weer heb je een andere verdachte maar na een derde, driemaal is scheepsrecht , weet je het helemaal niet meer. De ontknoping is heel spannend en zoals het een thriller een goed maakt is de afbouw , na de finale, heel mooi. wat ook op valt bij de boeken van Sterre is dat de sex niet expliciet is en zeker maar met mate te lezen zijn en ook functioneel is . Het is gewoon weer een kanjer Die smaakt naar meer
Deel tien van de Rani Diaz reeks alweer en ik las het in een sneltreinvaart uit. En weer genoten van de perikelen van Rani en haar team. Een goed plot dat goed opgebouwd werd en ik vond Preta erg spannend. Het boek was niet weg te leggen. Het leest lekker vlot door het lettertype en de korte hoofdstukken. Ook cursief de hoofdstukken van de dader in de ik-vorm geschreven vind ik altijd wel wat extra's hebben.
Kortom, een heerlijk en spannend boek heeft Sterre weer afgeleverd. Bedankt Sterre. Ik kijk alweer uit naar deel 11. De lat ligt weer hoog voor je.
She did iT again!!! 😱 Van begin tot einde spanning, eventjes je hoofd erbij houden met de verschillende personages, maar ze komen genoeg in het verhaal terug om verwarring tegen te gaan. Hier en daar wat verwijzingen naar haar vorige boeken, wat ook altijd aangenaam is. Ik ben benieuwd wat Rani in haar volgende boek zal tegenkomen met haar kompaan Bert. Goed werk alweer Sterre!! 👍❤️
De nieuwe Rani Diaz, ik ben enorme fan van ons Sterre Carron maar moet eerlijk zeggen dat ik deze iets minder vind. Het verhaal begint nochtans heel sterk en dan ineens was ze mij kwijt. Ik kan er geen vinger op leggen maar ik blijf wat op mijn honger zitten. Misschien stonden mijn verwachtingen net iets te hoog want het was zeker geen slecht boek en we kijken enorm uit naar de volgende 😁.
Een thrillerreeks die boeiend blijft! Alweer een vlot lezend verhaal met vertrouwde personages en een goed uitgewerkte verhaallijn. Het boek blijft ook spannend tot de laatste pagina en da s altijd fijn.
Sammy wordt vermoord in een veld gevonden nadat ze niet thuis kwam van een avondje uit. Ze is zwaar toegetakeld. Recht voor de Raap (RVR) is een rechtse partij die de gemeenteraadsverkiezingen lijkt te gaan winnen. Het rommelt in de partijtop en er zijn betogingen tegen de partij. Wanneer de oprichter vermoord wordt, krijgt het team van Rani er nog een moord bij, eentje met een hoog politiek gehalte. Alhoewel voor Rani iedereen in de dood gelijk is, is dat voor haar baas niet zo omdat die dan weer onder druk gezet wordt door de burgemeester. Bovendien zit ze met nieuwe mensen in haar team waarvan ze nog niet goed weet of ze wel in het team passen. Op het thuisfront lijkt het wel goed te gaan.
Dit is een typische Rani Diaz thriller. Een onderzoek dat moeilijk op gang komt, andere beslommeringen aan haar hoofd, gedoe met haar baas en een team dat ze soms maar moeilijk in bedwang heeft. Ik vraag me af hoe lang deze formule nog gaat blijven werken.
Het tiende boek over Rani Diaz was voor mij niet het beste. Sterre Carron gaat verder op haar élan, schrijft in korte hoofdstukjes een goed verhaal, dat knap in elkaar zit (je moet je hoofd er wel bijhouden).
Maar ik heb met dit tiende boek een beetje schrik gekregen dat er wat sleet op de formule zit: ook al is het weer een ander verhaal, toch komt het bekend voor, omdat altijd dezelfde elementen terugkomen. Begrijpelijk, maar dit keer ‘pakte’ dat me niet helemaal (zonder dat ik er echt de vinger op kan leggen waarom precies). Er zijn hoofdstukken die vanuit het standpunt van de moordenaar beschreven worden, wat in vorige boeken altijd goed werkte, omdat je zo soms zelfs begrip kreeg voor die persoon. Nu worden vooral de feiten verteld door de moordenaar, maar niet zozeer de gevoelens erbij, waardoor je toch tot het einde moet wachten vooraleer je weet wat de drijfveren zijn. Ook had ik dit boek minder sympathie voor Rani zelf, waar ik in de vorige boeken toch een boontje voor gekregen had. In dit boek is ze vaak minder lief tegenover haar medemens: ze ‘snauwt’, ‘bekt’, en ‘tiert’, naar mijn aanvoelen meer dan in de vorige boeken. Zoals beloofd kwam Bert Simons meer aan bod in dit boek, maar het verhaal dat rond hem draait vond ik eerlijk gezegd wat ver gezocht. Gelukkig krijgen we naar het einde van het boek de ‘oude’ Simons weer meer te zien.
Maar, ondanks het feit dat ik het iets minder goed vond dan de vorige boeken, heb ik het wel graag gelezen, en was ik erg benieuwd naar het einde. 3,5 sterren voor mij (en ik blijf uitkijken naar boek elf!)
Met dank aan Mustreads or not voor het gewonnen exemplaar!
Telkens wanneer ik een nieuw deel in de Rani Diaz reeks van Sterre Carron heb gelezen was ik overtuigd dat dit de beste was in de reeks. Maar ze overtreft zichzelf telkens opnieuw. Het was een enorm spannend boek, heel moeilijk om aan de kant te leggen omdat het lijkt alsof je er mee middenin zit.
Wat nieuw was in dit deel was het vleugje psychologie. Het geeft volledig iets nieuws, wat echt leuk was.
Aan dit boek vond ik ook heel tof , dat je als nieuweling in de reeks dit boek zonder uitgebreide info over de hoofdrolspelers en de vorige boeken gelezen te moeten hebben, het verhaal perfect kan volgen.
Weer is Sterre erin geslaagd mijn haren ten berge te doen rijzen, de nodige kippevelmomenten op het randje van de stoel te bezorgen, en me te doen rillen bij de gruwelijke moorddetails. We kijken uit naar nummer 11.
Preta is zijn 5 sterren ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ meer dan waard.
Preta van Sterre Carron, haar tiende Diaz-boek, is opnieuw een voltreffer. Van bij het begin surf je mee op de verschillende verhaallijnen, de ene al wat duidelijker dan de andere, wat verwarrend kan zijn, maar wanneer al deze draadjes mooi samenkomen in een complexe maar heel gestructureerde vlecht, kan je enkel besluiten: ze deed het weer!
Sommige scenes snijden je de adem af, maar voor je het weet zit je luidop te lachen bij het volgende hoofdstuk (met dank aan personage Bert Simons) en niet veel later speur je mee met Rani naar de dader... En je doel? Zo snel mogelijk weten hoe het afloopt.
Realistische personages, herkenbare situaties, duizelingwekkende details: het is Sterres handelsmerk en dat is bij dit boek niet anders. We kijken uit naar de volgende opdracht voor Rani!
Vanaf het begin van het boek wist ik alweer waarom ik onmiddellijk fan was van Carron. Ook dit boek leest als een trein. Het enige dat me toch wel stoorde wanneer het plot stilaan dichterbij kwam, was de manier waarop alles met elkaar verbonden was. Kwam me iets te onrealistisch over. Ik vind het altijd heel leuk als verhalen die initieel niets met elkaar te maken hebben, toch mooi samenkomen, maar vond het iets te onrealistisch in dit verhaal. Toch nog 4 sterren omwille van de schrijfstijl. Pitta ligt ook al klaar.
Preta - Sterre Carron Hoogstaande literatuur is het niet. Maar dat hoeft ook niet, de boeken in de Rani Diaz-reeks bevatten telkens weer leuke, onderhoudende verhalen. En dit is waarschijnlijk het beste boek uit die reeks, dat ik al gelezen heb. Spijtig misschien dat ook hier regelmatig losse eindjes in verweven zijn of dat gebeurtenissen snel/snel in het verhaal geïntroduceerd worden om het geheel te doen kloppen. Niet dat het echt stoort maar het suggereert wel een gebrek aan planning. Toch ben ik nu al benieuwd naar wat boek 11 uit die reeks zal brengen
Ik vond deze niet 1 van de sterkste uit de Rani Diaz reeks. Het verhaal was minder boeiend en de twee verhaallijnen lagen wat mij betreft te ver uit elkaar. Geen slechte thriller, ik heb deze even goed met plezier gelezen, maar ik heb gewoon betere boeken van haar gelezen in deze reeks.
Na een avondje stappen komt ze 17 jarige Sammy niet thuis. Sammy blijkt tijdens haar fietsrit naar huis, om het leven gebracht te zijn. Daarnaast heeft een rechtse politieke partij te maken met veel tegenstand, waarvan de jongen Anwar 1 van de genen is die een tegen geluid laten horen.
Weer in één ruk uitgelezen net zoals alle andere thrillers van haar. De negatieve commentaar van andere over dat er sleet zit op de formule geld in ieder geval niet voor mij. Ik vond het wederom een goed boek dat zoals steeds spannend blijft tot op het einde. Altijd jammer dat het zo snel uit is en je weer moet wachten op het volgende boek . Sterre ik blijf een trouwe fan ! 👍