What do you think?
Rate this book
Vlaanderen voltooid. Met of zonder Brussel?
De grenzen van Vlaanderen liggen vast. De instellingen ook: er is een Vlaams Parlement en er is een Vlaamse regering. Vlaanderen mist wel nog een aantal belangrijke bevoegdheden. Hoe men deze bevoegdheidsoverdracht kan bewerkstelligen is besproken in het succesvolle ‘Grendelboek’ 'Sleutels tot ontgrendeling'. Maar er is nog een belangrijke stoorzender: Brussel.
Wanneer het over Brussel gaat zijn de meningen verdeeld, ook binnen de Vlaamse Beweging. Zolang de Vlamingen niet aan één zeel trekken en met een duidelijke Brussel-visie naar onderhandelingen trekken, zullen ze steeds aan het kortste eind trekken.
Veerle Wouters en Hendrik Vuye onderzoeken het Brussel-probleem. Hoe is het zover kunnen komen? Hoe werkt het Brusselse Hoofdstedelijk Gewest? Wat zijn de (on)mogelijke Brussel-modellen? Vlaanderen voltooid is een receptenboek voor de Vlamingen: durf een Brusselmodel te kiezen.
Wanneer het over Brussel gaat zijn de meningen verdeeld, ook binnen de Vlaamse Beweging. Zolang de Vlamingen niet aan één zeel trekken en met een duidelijke Brussel-visie naar onderhandelingen trekken, zullen ze steeds aan het kortste eind trekken.
Veerle Wouters en Hendrik Vuye onderzoeken het Brussel-probleem. Hoe is het zover kunnen komen? Hoe werkt het Brusselse Hoofdstedelijk Gewest? Wat zijn de (on)mogelijke Brussel-modellen? Vlaanderen voltooid is een receptenboek voor de Vlamingen: durf een Brusselmodel te kiezen.
384 pages, Paperback
Published May 2, 2018
17 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 2 of 2 reviews
July 13, 2018
Er is een boutade die stelt dat het enige dat België nog bijeenhoudt de Rode Duivels, de staatsschuld en Brussel is. Hendrik Vuye en Veerle Wouters (samen V&W-fractie in de Kamer) zijn het enkel eens met het derde, Brussel. Daarnaast zagen ze een struikelblok in de diverse grendels die verscheidene staatshervormingen inbouwden. Maar met hun boek 'Sleutels tot ontgrendeling' tackelden ze al dit vraagstuk. 'Vlaanderen voltooid' heeft de ambitie om de Brusselse knoop door te hakken, niet op zijn Alexanders maar met veel studiewerk en de nodige creativiteit.
Om Brussel te begrijpen, dient men zijn geschiedenis te begrijpen. Voor jongere generaties of niet-historici is het soms verrassend dat Brussel amper tweehonderd jaar geleden nog bijna volledig een Brabantse stad was, waar men Nederlands sprak. De inval van de Fransen einde 18e eeuw, de taalvrijheid voor de Franstaligen ten tijde van Willem I en de taaldwang vanaf 1830 verfransten deze Brabantse stad aan een gestaag tempo. Pogingen om op justitie en onderwijs het tij te doen keren, kwamen te laat of waren te onhandig (Buls). Vuye en Wouters geven een mooi voorbeeld van hoe de taalvrijheid voor de Vlamingen eigenlijk taaldwang bleek. De ambtenaar had na de Belgische omwenteling de taalvrijheid om de Vlaming in het Frans te behandelen, niet omgekeerd. De wereld op zijn kop dus! Het is te lang uitblijven van afdwingbare taalwetten (tot op vandaag) hebben de verfransing van Brussel en de Rand een feit gemaakt. De woorden van de 19e eeuwse Lacordaire blijven meer dan ooit relevant: "Tussen de sterke en de zwakke is het de vrijheid die verdrukt en de wet die bevrijdt."
Maar ook decennialang lieten Vlaamse onderhandelaars zich met vage beloftes naïef in de luren leggen: het vertrouwen in 1970 dat Brussel geen gewest was en zou worden, dat Brussel geen decreten maar ordonnanties uitvaardigde, dat er geen constitutieve autonomie was voor Brussel, dat Brussel geen gemeenschappelijke bevoegdheden zou uitoefenen of toch heel beperkt, de bijzonder stille alarmbellen, de belangenconflicten die nooit worden ingeroepen door de Vlamingen (wel door de Franstaligen ten tijde van de splitsing van BHV),... In de zesde staatshervorming kreeg Brussel een half miljard euro extra middelen, waarvoor weinig of niets in ruil kwam. Vlaanderen komt met extra geld over de brug voor een Vlaamse schepen in een Brusselse gemeente, maar Mangain benoemt een 'faux Flamand', int het geld en investeert het in de verfransing van de Vlaamse Rand. Intussen blijft het communautair muisstil. En wordt nogal hallucinanter wanneer de auteurs beschrijven hoe N-VA zich in duizend bochten wringt om via de vice-gouverneur de taalwetten in Brussel toch maar niet afdwingbaar te maken. Paris vaut bien une messe! Of platter geformuleerd: de kleverigheid van de bestuurszitjes.
Brussel is een kluwen geworden van 19 gemeenten en OCMW's, zes politiezones, een agglomeratie en een gewest waarin drie gemeenschapscommissies de taart verdelen. Demografisch, sociaal en economisch heeft de stad zich dieper in de put gewerkt. En om het helemaal af te maken ligt het juridisch in kluwen gebonden. Politieke ballonnetjes zoals Brussels DC of Brussel als bondsgebied zijn weinig realistisch of voorbijgestreefd. Kritiek geven is makkelijk, maar beide parlementairen komen zelf ook met een model dat erop gericht is om de positie van Vlaanderen in Brussel politiek te versterken. Dit kan door de VGC af te schaffen en zowel zes parlementairen als twee ministers te laten zetelen in Brussel en Vlaanderen. Gezien de Franstaligen ervoor kiezen om gemeenschapsmateries uit te besteden aan COCOF en het Waals Gewest, is er geen probleem met een verschillende, asymmetrische invulling van de bevoegdheden. Tegelijk vinden Vuye en Wouters dat deze nieuwe invulling dient vergezeld te worden van de nodige politieke hervormingen in Brussel (één politiezone, één OCMW, districten met enkel lokale bevoegdheden ipv gemeenten) en de mogelijkheid moet blijven geven richting verdere staatshervormingen.
Met dit boek hebben Vuye en Wouters een bijzonder interessant werk afgeleverd, dat als handboek zou kunnen dienen voor Brusselse politici, studenten rechten en politicologie en politiek geïnteresseerden tout court. Hoe complex ook, toch slagen de auteurs erin om het bevattelijk te brengen, met de juiste historische context en hier en daar met wat Kafkaïaanse (of is het eerder Ensoriaanse) humor. Als het boek een boodschap wil brengen is dat het vaak bij de Vlaamse onverschilligheid ligt, het gebrek aan visie, moed en strategie en de Vlaamse politici hun gebrek aan respect voor de kiezer dat Brussel geworden is wat het nooit hoefde te zijn. Het kan en moet dringend anders.
Om Brussel te begrijpen, dient men zijn geschiedenis te begrijpen. Voor jongere generaties of niet-historici is het soms verrassend dat Brussel amper tweehonderd jaar geleden nog bijna volledig een Brabantse stad was, waar men Nederlands sprak. De inval van de Fransen einde 18e eeuw, de taalvrijheid voor de Franstaligen ten tijde van Willem I en de taaldwang vanaf 1830 verfransten deze Brabantse stad aan een gestaag tempo. Pogingen om op justitie en onderwijs het tij te doen keren, kwamen te laat of waren te onhandig (Buls). Vuye en Wouters geven een mooi voorbeeld van hoe de taalvrijheid voor de Vlamingen eigenlijk taaldwang bleek. De ambtenaar had na de Belgische omwenteling de taalvrijheid om de Vlaming in het Frans te behandelen, niet omgekeerd. De wereld op zijn kop dus! Het is te lang uitblijven van afdwingbare taalwetten (tot op vandaag) hebben de verfransing van Brussel en de Rand een feit gemaakt. De woorden van de 19e eeuwse Lacordaire blijven meer dan ooit relevant: "Tussen de sterke en de zwakke is het de vrijheid die verdrukt en de wet die bevrijdt."
Maar ook decennialang lieten Vlaamse onderhandelaars zich met vage beloftes naïef in de luren leggen: het vertrouwen in 1970 dat Brussel geen gewest was en zou worden, dat Brussel geen decreten maar ordonnanties uitvaardigde, dat er geen constitutieve autonomie was voor Brussel, dat Brussel geen gemeenschappelijke bevoegdheden zou uitoefenen of toch heel beperkt, de bijzonder stille alarmbellen, de belangenconflicten die nooit worden ingeroepen door de Vlamingen (wel door de Franstaligen ten tijde van de splitsing van BHV),... In de zesde staatshervorming kreeg Brussel een half miljard euro extra middelen, waarvoor weinig of niets in ruil kwam. Vlaanderen komt met extra geld over de brug voor een Vlaamse schepen in een Brusselse gemeente, maar Mangain benoemt een 'faux Flamand', int het geld en investeert het in de verfransing van de Vlaamse Rand. Intussen blijft het communautair muisstil. En wordt nogal hallucinanter wanneer de auteurs beschrijven hoe N-VA zich in duizend bochten wringt om via de vice-gouverneur de taalwetten in Brussel toch maar niet afdwingbaar te maken. Paris vaut bien une messe! Of platter geformuleerd: de kleverigheid van de bestuurszitjes.
Brussel is een kluwen geworden van 19 gemeenten en OCMW's, zes politiezones, een agglomeratie en een gewest waarin drie gemeenschapscommissies de taart verdelen. Demografisch, sociaal en economisch heeft de stad zich dieper in de put gewerkt. En om het helemaal af te maken ligt het juridisch in kluwen gebonden. Politieke ballonnetjes zoals Brussels DC of Brussel als bondsgebied zijn weinig realistisch of voorbijgestreefd. Kritiek geven is makkelijk, maar beide parlementairen komen zelf ook met een model dat erop gericht is om de positie van Vlaanderen in Brussel politiek te versterken. Dit kan door de VGC af te schaffen en zowel zes parlementairen als twee ministers te laten zetelen in Brussel en Vlaanderen. Gezien de Franstaligen ervoor kiezen om gemeenschapsmateries uit te besteden aan COCOF en het Waals Gewest, is er geen probleem met een verschillende, asymmetrische invulling van de bevoegdheden. Tegelijk vinden Vuye en Wouters dat deze nieuwe invulling dient vergezeld te worden van de nodige politieke hervormingen in Brussel (één politiezone, één OCMW, districten met enkel lokale bevoegdheden ipv gemeenten) en de mogelijkheid moet blijven geven richting verdere staatshervormingen.
Met dit boek hebben Vuye en Wouters een bijzonder interessant werk afgeleverd, dat als handboek zou kunnen dienen voor Brusselse politici, studenten rechten en politicologie en politiek geïnteresseerden tout court. Hoe complex ook, toch slagen de auteurs erin om het bevattelijk te brengen, met de juiste historische context en hier en daar met wat Kafkaïaanse (of is het eerder Ensoriaanse) humor. Als het boek een boodschap wil brengen is dat het vaak bij de Vlaamse onverschilligheid ligt, het gebrek aan visie, moed en strategie en de Vlaamse politici hun gebrek aan respect voor de kiezer dat Brussel geworden is wat het nooit hoefde te zijn. Het kan en moet dringend anders.
Read
December 25, 2019Wanneer het over Brussel gaat zijn de meningen verdeeld, ook binnen de Vlaamse Beweging. Zolang de Vlamingen niet aan één zeel trekken en met een duidelijke Brussel-visie naar onderhandelingen trekken, zullen ze steeds aan het kortste eind trekken.
Veerle Wouters en Hendrik Vuye onderzoeken het Brussel-probleem. Hoe is het zover kunnen komen? Hoe werkt het Brusselse Hoofdstedelijk Gewest? Wat zijn de (on)mogelijke Brussel-modellen? Vlaanderen voltooid is een receptenboek voor de Vlamingen: durf een Brusselmodel te kiezen.
Veerle Wouters en Hendrik Vuye onderzoeken het Brussel-probleem. Hoe is het zover kunnen komen? Hoe werkt het Brusselse Hoofdstedelijk Gewest? Wat zijn de (on)mogelijke Brussel-modellen? Vlaanderen voltooid is een receptenboek voor de Vlamingen: durf een Brusselmodel te kiezen.
Displaying 1 - 2 of 2 reviews