What do you think?
Rate this book
God en Ik. Wat je als weldenkende 21e-eeuwer kunt leren van de Bijbel.
God en ik van theoloog en schrijver Alain Verheij neemt de volgende vraag als wat bezielt een 21e-eeuwse westerling om zich nog te verdiepen in verhalen over God? Verheij is zelf misschien wel het meest nieuwsgierig naar het antwoord op die vraag. In God en ik schrijft hij persoonlijk, kritisch en een tikje ironisch over zijn geloof. Met een scherp oog analyseert hij onze tijd en ziet hoe de christelijke verhalen en gebruiken wel degelijk iets te zeggen hebben over de wereld van nu. Zo kun je de vastentijd zien als een ‘detox’ die zorgt voor meer zelfreflectie en solidariteit, en zetten verhalen over Jezus, Job, Mozes en Petrus aan tot denken over hoop, vertrouwen en volharding. Al eeuwenlang putten mensen kennis, goede raad, hoop en troost uit de Bijbel. Aan de hand van deze oude verhalen werpt God en ik licht op hedendaagse levensvragen.
206 pages, Paperback
Published May 10, 2018
7 people are currently reading
89 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 26 of 26 reviews
June 5, 2018
Dit boek over de bijbel en haar verhalen is een aanrader voor iedereen die er meer over wil weten. Fris, actueel en dynamisch geschreven. Al ken ik zelf de verhalen van zowel de bijbel als de schrijver grotendeels goed, het leerde me nog genoeg. Alain kent het sociale en politieke landschap van deze tijd en legt nieuwe verbanden of scherpt oude aan. Door zijn eigen verhaal als leidraad te nemen, leest het persoonlijk en niet als het zoveelste afstandelijke theologische boekje. Bijbel101! De verklarende begrippenlijst is ook van toegevoegde waarde. Alain slaat bruggen tussen het seculiere individu anno 2018 en een onmisbare christelijke historie. Met recht vijf sterren.
May 13, 2018
Ik wilde dat er meer boeken als deze waren. En dat er meer kerken waren die dit soort inhoud elke zondag de wereld in slingeren.
Alain Verheij neemt ons op een autobiografische reis langs een paar van de meest belangrijke lessen uit de Bijbel.
Met een bijzonder vlotte pen maakt en het christendom juist ook voor mensen die er niet mee opgegroeid zijn zeer toegankelijk, zonder een belerend vingertje, en zonder mensen proberen te bekeren.
Alain Verheij neemt ons op een autobiografische reis langs een paar van de meest belangrijke lessen uit de Bijbel.
Met een bijzonder vlotte pen maakt en het christendom juist ook voor mensen die er niet mee opgegroeid zijn zeer toegankelijk, zonder een belerend vingertje, en zonder mensen proberen te bekeren.
November 11, 2018
Ik heb niet zoveel met nonfictie. Ik lees om te verdwijnen, meegenomen te worden, het prozaïsche bestaan even achter me te laten. Nonfictie verplicht me vaak juist in te zoomen op de trivialiteit van het leven.
Voor Alain Verheij, die ik ken, dus dat is een disclaimer, en hoog heb zitten als mens en theoloog, dat is ook een disclaimer, maakte ik een uitzondering. Nouja, voor hem én voor het onderwerp. Want als ontkerkelijkte en onthervormde jongen uit de biblebelt is religie een heel complex onderwerp. Ik ben er mee opgegroeid, beschik over zo ongeveer alle eigenschappen die een calvinist zich aandoet / aangemeten krijgt (vooral veel schuldbesef), heb er afstand van genomen, ben allergisch voor alles wat op bekeringsdrift lijkt, maar blijf tegelijkertijd doordesemd van het overkoepelende dogma (God ziet alles, kerkdiensten overslaan is slecht, er is een hel, na zonde volgt straf, maar ook de mooie zaken zoals de gemeenschapszin van mensen in kerken, de naastenliefde van een gemeente, alles).
In eerste instantie reageerde ik allergisch op God en Ik. Ik dacht: ja ja, religie uitleggen anno 2018, daar gaan we weer met die hippe, zogenaamd postmoderne theologen die aan de oppervlakte twijfelen, maar diep van binnen toch integraal de Statenvertaling naar binnen willen schuiven. Maar naarmate ik verder las, begon ik te begrijpen wat het genie van dit boek is. Want waar voor mij de Bijbel een afweerreactie oproept (vanwege mijn jeugd, vanwege alle associaties, vanwege de keuzes die ik heb gemaakt), werkt Alains interpretatie echt fantastisch. Door zijn ogen (en, voor mijn gevoel, zonder daarbij afbreuk te doen aan de waarde van de Bijbel of deze voor zijn karretje te spannen) wordt de Bijbel een boek dat op welhaast epische wijze de mensheid en mij helpt om iets van dit bestaan te maken. Van heroïsche vrouwen die baby's beschermen en antihelden die hun fouten onder ogen komen tot de enorme hoeveelheid tegenslagen die een mens kan verwerken, Alain weet de Bijbel in een perspectief te plaatsen dat mij als lezer inzicht geeft en helpt.
Bovendien had ik op zeer ironische wijze mazzel tijdens het lezen. Mijn leven zit even niet in alle facetten mee. Er is tegenslag, deceptie, malaise, verdriet. Ik kon daardoor optimaal profiteren van alle troost die Alain, God, de bijbel, of de onaannemelijke hybride daarvan te bieden heeft. Wat daarbij oneindig helpt, is dat Alain een zeer, zeer prettige verteltoon heeft. Hij overschreeuwt zichzelf niet (zoals evangelische en/of te hippe maatschappelijk theologen vaak doen), probeert me niet via de achterdeur te bekeren (want iedere religieuze vaak doet), stelt zich niet alwetend op (wat dominees vaak doen, vaak op zo'n nare pseudo-manier waarin ze eerst met je levellen, 'ik ben ook weleens zondig hoor!', maar dan opeens met De Waarheid aankomen) en lijkt oprecht oprecht.
Ik merk door dit alles dat ik de bijbel weer wat leuker vind. Ik ga hem niet lezen, daarvoor is het boek nog altijd te omslachtig, mysterieus, multi-interpretabel en soms ronduit afstotelijk. Maar door Alain snap ik beter dat God, de bijbel en religie niet alleen doom & gloom in huis hebben, en dat ik in het reliëf van het leven, met al zijn pieken en dalen, niet overgeleverd ben, maar zelf een plek mag en moet innemen.
Voor Alain Verheij, die ik ken, dus dat is een disclaimer, en hoog heb zitten als mens en theoloog, dat is ook een disclaimer, maakte ik een uitzondering. Nouja, voor hem én voor het onderwerp. Want als ontkerkelijkte en onthervormde jongen uit de biblebelt is religie een heel complex onderwerp. Ik ben er mee opgegroeid, beschik over zo ongeveer alle eigenschappen die een calvinist zich aandoet / aangemeten krijgt (vooral veel schuldbesef), heb er afstand van genomen, ben allergisch voor alles wat op bekeringsdrift lijkt, maar blijf tegelijkertijd doordesemd van het overkoepelende dogma (God ziet alles, kerkdiensten overslaan is slecht, er is een hel, na zonde volgt straf, maar ook de mooie zaken zoals de gemeenschapszin van mensen in kerken, de naastenliefde van een gemeente, alles).
In eerste instantie reageerde ik allergisch op God en Ik. Ik dacht: ja ja, religie uitleggen anno 2018, daar gaan we weer met die hippe, zogenaamd postmoderne theologen die aan de oppervlakte twijfelen, maar diep van binnen toch integraal de Statenvertaling naar binnen willen schuiven. Maar naarmate ik verder las, begon ik te begrijpen wat het genie van dit boek is. Want waar voor mij de Bijbel een afweerreactie oproept (vanwege mijn jeugd, vanwege alle associaties, vanwege de keuzes die ik heb gemaakt), werkt Alains interpretatie echt fantastisch. Door zijn ogen (en, voor mijn gevoel, zonder daarbij afbreuk te doen aan de waarde van de Bijbel of deze voor zijn karretje te spannen) wordt de Bijbel een boek dat op welhaast epische wijze de mensheid en mij helpt om iets van dit bestaan te maken. Van heroïsche vrouwen die baby's beschermen en antihelden die hun fouten onder ogen komen tot de enorme hoeveelheid tegenslagen die een mens kan verwerken, Alain weet de Bijbel in een perspectief te plaatsen dat mij als lezer inzicht geeft en helpt.
Bovendien had ik op zeer ironische wijze mazzel tijdens het lezen. Mijn leven zit even niet in alle facetten mee. Er is tegenslag, deceptie, malaise, verdriet. Ik kon daardoor optimaal profiteren van alle troost die Alain, God, de bijbel, of de onaannemelijke hybride daarvan te bieden heeft. Wat daarbij oneindig helpt, is dat Alain een zeer, zeer prettige verteltoon heeft. Hij overschreeuwt zichzelf niet (zoals evangelische en/of te hippe maatschappelijk theologen vaak doen), probeert me niet via de achterdeur te bekeren (want iedere religieuze vaak doet), stelt zich niet alwetend op (wat dominees vaak doen, vaak op zo'n nare pseudo-manier waarin ze eerst met je levellen, 'ik ben ook weleens zondig hoor!', maar dan opeens met De Waarheid aankomen) en lijkt oprecht oprecht.
Ik merk door dit alles dat ik de bijbel weer wat leuker vind. Ik ga hem niet lezen, daarvoor is het boek nog altijd te omslachtig, mysterieus, multi-interpretabel en soms ronduit afstotelijk. Maar door Alain snap ik beter dat God, de bijbel en religie niet alleen doom & gloom in huis hebben, en dat ik in het reliëf van het leven, met al zijn pieken en dalen, niet overgeleverd ben, maar zelf een plek mag en moet innemen.
May 28, 2018
Wat een fijn debuut van Alain Verheij, rel(i)twitteraar en ontkerkelijkt theoloog. In krap 200 bladzijden weet hij een boeiend betoog neer te zetten dat de ondertitel meer dan waarmaakt. Hij legt uit, beschouwt, theologiseert (af en toe), en verbindt met zijn eigen leven. En dat allemaal op een zachtere toon dan we van zijn twitter-timeline en Blendle-stukken gewend zijn.
Als insider ben ik erg vertrouwd met de Bijbelverhalen en de kerkcultuur die Alain beschrijft. Veel van wat daarover geschreven wordt valt ofwel in de categorie 'orthodox' (zeg maar: bevestigend wat ik al weet) ofwel 'vrijzinnig' (zeg maar: pogingen tot het ontkrachten ervan). Het is echt een prestatie dat Alain in geen van beide categorieën past. Hij blijft weg van de bekende christelijke platitudes maar net zo goed van academische bijbelkritiek. Op een heel onbevangen manier beschouwt hij bijbelverhalen en brengt zo soms ook voor de meest doorgewinterde bijbellezer nieuwe dingen of diepere lagen aan het licht.
Het leitmotiv in het boek is het leven zelf - van geboorte via opvoeding en puberen naar volwassenheid en omgaan met lijden en dood. En inderdaad blijkt de Bijbel meer dan relevant te zijn voor het leven, ook voor dat van een weldenkende 21-eeuwer. De rituelen van bidden, rusten, vertellen, lezen, zingen - de Bijbel legt ze voor je neer als antwoord op het gefragmenteerde, rusteloze, drijfzanderige bestaan van nu. De verhalen van vader Jacob en zoon Jozef over bedriegen en bedrogen worden, trouw en ontrouw in relaties, angst en overmoed - er is geen volwassen mens dat zich er niet aan kan spiegelen. En het verhaal van 'de minst bekende vrouw in de Bijbel', Rispa, wordt door Alain naar boven gehaald in een werkelijk ontroerende hervertelling over recht en onrecht.
Zo lopen we met Alain richting het Nieuwe Testament en de verhalen van Jezus, Goede Vrijdag, Pasen en Pinksteren, dat hij vertaalt naar het nu met een oproep tot het doorbreken van scheidsmuren tussen groepen mensen (bij voorkeur op tweede Pinksterdag, al dan niet na het bezoek aan de meubelboulevard).
De laatste paragraaf heet 'Vertrouwen op de liefde'. Het is Alains meest evangeliserende tekst, die zelfs deze gediplomeerde gristen inspireert om morgen weer zijn bed uit te komen.
Als ik iets op het boek zou aan te merken hebben, dan is het dat Alain wel erg veel wil zeggen in de beschikbare 200 pagina's. Veel van de verhalen en thema's verdienen verdere uitwerking, en ik weet zeker dat Alain die ook daadwerkelijk kan geven. Misschien is het daardoor dat Jezus - toch wel de hoofdpersoon uit onze christelijke bijbel - er naar mijn gevoel wel een beetje bekaaid van af komt. Maar misschien is het ook wel bewust en kunnen we binnenkort het vervolg 'Jezus en ik' verwachten. In dat geval heb ik niets gezegd.
pag106: Toen het een tijdje niet zo goed met mij ging, zei ik tegen de dominee dat ik even niet in het goede kon geloven. 'Dat hoeft ook niet, dat doen wij wel voor je,' kreeg ik toen als antwoord - de gemeenschap vormde een vangnet.
pag115: De Bijbel bewaart de stemmen van mensen die we moeten horen maar die we steeds dreigen te negeren.
pag175: Toch krijg je in het laatste hoofdstuk te horen dat het ultieme geheim niet in een boek te vinden is, noch in een lijst met aanwijzingen. Genade is wat de wereld écht laat draaien, zegt Paulus - en daarmee spiegelt hij zich aan Jezus.
Als insider ben ik erg vertrouwd met de Bijbelverhalen en de kerkcultuur die Alain beschrijft. Veel van wat daarover geschreven wordt valt ofwel in de categorie 'orthodox' (zeg maar: bevestigend wat ik al weet) ofwel 'vrijzinnig' (zeg maar: pogingen tot het ontkrachten ervan). Het is echt een prestatie dat Alain in geen van beide categorieën past. Hij blijft weg van de bekende christelijke platitudes maar net zo goed van academische bijbelkritiek. Op een heel onbevangen manier beschouwt hij bijbelverhalen en brengt zo soms ook voor de meest doorgewinterde bijbellezer nieuwe dingen of diepere lagen aan het licht.
Het leitmotiv in het boek is het leven zelf - van geboorte via opvoeding en puberen naar volwassenheid en omgaan met lijden en dood. En inderdaad blijkt de Bijbel meer dan relevant te zijn voor het leven, ook voor dat van een weldenkende 21-eeuwer. De rituelen van bidden, rusten, vertellen, lezen, zingen - de Bijbel legt ze voor je neer als antwoord op het gefragmenteerde, rusteloze, drijfzanderige bestaan van nu. De verhalen van vader Jacob en zoon Jozef over bedriegen en bedrogen worden, trouw en ontrouw in relaties, angst en overmoed - er is geen volwassen mens dat zich er niet aan kan spiegelen. En het verhaal van 'de minst bekende vrouw in de Bijbel', Rispa, wordt door Alain naar boven gehaald in een werkelijk ontroerende hervertelling over recht en onrecht.
Zo lopen we met Alain richting het Nieuwe Testament en de verhalen van Jezus, Goede Vrijdag, Pasen en Pinksteren, dat hij vertaalt naar het nu met een oproep tot het doorbreken van scheidsmuren tussen groepen mensen (bij voorkeur op tweede Pinksterdag, al dan niet na het bezoek aan de meubelboulevard).
De laatste paragraaf heet 'Vertrouwen op de liefde'. Het is Alains meest evangeliserende tekst, die zelfs deze gediplomeerde gristen inspireert om morgen weer zijn bed uit te komen.
Als ik iets op het boek zou aan te merken hebben, dan is het dat Alain wel erg veel wil zeggen in de beschikbare 200 pagina's. Veel van de verhalen en thema's verdienen verdere uitwerking, en ik weet zeker dat Alain die ook daadwerkelijk kan geven. Misschien is het daardoor dat Jezus - toch wel de hoofdpersoon uit onze christelijke bijbel - er naar mijn gevoel wel een beetje bekaaid van af komt. Maar misschien is het ook wel bewust en kunnen we binnenkort het vervolg 'Jezus en ik' verwachten. In dat geval heb ik niets gezegd.
pag106: Toen het een tijdje niet zo goed met mij ging, zei ik tegen de dominee dat ik even niet in het goede kon geloven. 'Dat hoeft ook niet, dat doen wij wel voor je,' kreeg ik toen als antwoord - de gemeenschap vormde een vangnet.
pag115: De Bijbel bewaart de stemmen van mensen die we moeten horen maar die we steeds dreigen te negeren.
pag175: Toch krijg je in het laatste hoofdstuk te horen dat het ultieme geheim niet in een boek te vinden is, noch in een lijst met aanwijzingen. Genade is wat de wereld écht laat draaien, zegt Paulus - en daarmee spiegelt hij zich aan Jezus.
March 2, 2024
Als levenslang christen was ik duidelijk niet de doelgroep van dit boek. Toch was het interessant om de bril van een ongelovige op te zetten en het te lezen. Op een aansprekende en toegankelijke manier neemt Alain je mee door de bijbel. Hij staat stil bij de boodschap, de belangrijkste figuren en kijkt niet weg bij de donkere kanten van de bijbel en de kerk.
November 29, 2022
Weet op tactvolle wijze de verhalen van het Oude Testament en mindere mate het Nieuwe Testament naar een 21e-eeuws geseculariseerd publiek te brengen zonder opgeheven vingertje, en doet tegelijkertijd recht aan de eigenheid van de verhalen. Conformistische valkuilen worden goed vermeden.
March 1, 2023
Heel fijn wanneer je gelovig bent en zoekt naar verdieping en wellicht een opfrisser van je Bijbel kennis:)
July 10, 2025
een boek over de bijbel eindigen met een citaat van the lord of the rings... i have to respect it
April 3, 2025
Echt een heel nuchter en nuttig boek voor iedereen eigenlijk. Ook voor mij als christen een mooie opfriscursus.
May 13, 2025
God en ik: wat je als weldenkende 21e-eeuwer kunt leren van de Bijbel (2018) – uitgeroepen tot het beste theologische boek van 2018 – opent met een pakkende inleiding:
“Voor veel mensen is het christelijk geloof als cricket: een exotische hobby van de sympathieke buurman. Ze voelen er geen afkeer bij, maar ook geen echte aantrekkingskracht. Ze vinden het op zich wel leuk om een keer een middagje te komen kijken, want de enthousiaste verhalen van de buurman maken toch nieuwsgierig.”
Vervolgens stelt Alain Verheij, de auteur van dit boek – ook wel bekend als ‘Theoloog des Twitterlands’ – zich op als die buurman met de exotische hobby, die met enthousiasme wil vertellen over die liefhebberij.
In God en ik neemt Verheij de lezer mee op een persoonlijke reis langs de wereld van de Bijbel en het christelijk geloof. Hij doet dit door zijn eigen ervaringen te delen en laat zien welke betekenis Bijbelverhalen, christelijke tradities (zoals de doop) en religieuze praktijken (zoals vasten) vandaag de dag nog kunnen hebben. Zoals de ondertitel al suggereert, staat de Bijbel centraal. Verheij presenteert een ‘best of’ van de Bijbel, een boek dat volgens hem vooral bedoeld is om mee te leven.
De auteur heeft geproefd van verschillende stromingen binnen het christendom. Hij groeide op in een protestants gezin, beleefde in zijn puberteit een evangelische fase die zich kenmerkte door radicaliteit, waar hij kritisch én waarderend op reflecteert. Later sloot hij zich aan bij de Nederlands Gereformeerde Kerk, om – zoals hij het zelf verwoordt – het een tijdje “met het hoofd te proberen.” Hij studeerde theologie en trouwde met een gereformeerd meisje, maar dat huwelijk loopt uiteindelijk stuk. Tegenwoordig noemt hij zichzelf een “randkerkelijk theoloog” en erkent hij dat ook de secularisering niet aan hem voorbij is gegaan. Verheij heeft een lange en veelzijdige geloofsweg afgelegd – de katholieke traditie ontbreekt vooralsnog, maar wellicht volgt die nog – en heeft daarin gaandeweg een eigen geloofsvorm ontwikkeld. De vorm is in verschillende levensfasen veranderd, maar God en de Bijbel zijn gebleven. Verheij beschrijft zijn geloofsontwikkeling aan de hand van concrete, herkenbare gebeurtenissen, zoals het overlijden van een niet-gelovige docent, die aanleiding vormden tot herbezinning op zijn geloofsopvattingen.
De ‘best of’ van de Bijbelverhalen is bijzonder fraai uitgewerkt. Verheij richt zich expliciet tot de “weldenkende 21e-eeuwer” en veronderstelt geen enkele voorkennis. Hij legt de verhalen helder uit, verbindt ze met zijn persoonlijke geloofsweg, maar maakt vooral inzichtelijk welke zeggingskracht deze verhalen vandaag de dag nog kunnen hebben. Hij gaat verder dan versimpelde parafrasen; het zijn toegankelijke maar doordachte interpretaties en exegeses, afgestemd op zijn doelgroep. Hij wil vooral levenslessen delen die hij uit de Bijbelverhalen haalt, zoals het onder ogen komen van de ander in het verhaal van Jakob en Esau.
Omdat hij zich richt op een breed en grotendeels seculier publiek, hanteert Verheij een ander soort taal dan gebruikelijk is binnen kerk en theologie. Die keuze pakt bijzonder goed uit. Zijn taalgebruik is zeer toegankelijk en helder, wat het boek uitermate geschikt maakt voor mensen zonder religieuze voorkennis. Tegelijkertijd kunnen ook gelovigen, zelfs (of met name!) theologen, veel hebben aan dit boek: zij kunnen leren hoe zij hun geloof in begrijpelijke taal kunnen verwoorden. Het boek biedt daarmee niet alleen een kennismaking met het christendom en de Bijbel, maar ook een les in geloofstaal en communicatie.
Toch wil ik ook enige kritiek op de stijl van de auteur niet onbenoemd laten. Soms schiet zijn schrijven door in overmatig populair taalgebruik waardoor niet alleen andere woorden gekozen worden, maar ook wezenlijk de inhoud aangetast wordt. Bijvoorbeeld wanneer hij de sabbatrust vergelijkt met het op vliegtuigstand zetten van de telefoon, of vasten beschrijft in termen van ‘challenges’. Dat is mij dan weer net iets té eenvoudig en populair. Hoewel begrijpelijk vanuit het doel van dit boek, bestaat hier het risico dat het mysterie en de diepgang van het geloof uit het zicht verdwijnen.
Desondanks is God en ik een zeer waardevol boek dat ik met veel interesse heb gelezen. Verheij laat zien hoe je in heldere taal betekenisvol kunt spreken over het christelijk geloof. Zijn liefde voor Bijbelverhalen weet hij gepassioneerd over te brengen. Niet-gelovige lezers kunnen geprikkeld worden om deze eeuwenoude verhalen te (her)ontdekken, terwijl gelovige lezers geïnspireerd kunnen raken om diezelfde verhalen met hernieuwde passie en begrijpelijkheid te leren doorvertellen, passend bij de 21e-eeuwse context.
“Voor veel mensen is het christelijk geloof als cricket: een exotische hobby van de sympathieke buurman. Ze voelen er geen afkeer bij, maar ook geen echte aantrekkingskracht. Ze vinden het op zich wel leuk om een keer een middagje te komen kijken, want de enthousiaste verhalen van de buurman maken toch nieuwsgierig.”
Vervolgens stelt Alain Verheij, de auteur van dit boek – ook wel bekend als ‘Theoloog des Twitterlands’ – zich op als die buurman met de exotische hobby, die met enthousiasme wil vertellen over die liefhebberij.
In God en ik neemt Verheij de lezer mee op een persoonlijke reis langs de wereld van de Bijbel en het christelijk geloof. Hij doet dit door zijn eigen ervaringen te delen en laat zien welke betekenis Bijbelverhalen, christelijke tradities (zoals de doop) en religieuze praktijken (zoals vasten) vandaag de dag nog kunnen hebben. Zoals de ondertitel al suggereert, staat de Bijbel centraal. Verheij presenteert een ‘best of’ van de Bijbel, een boek dat volgens hem vooral bedoeld is om mee te leven.
De auteur heeft geproefd van verschillende stromingen binnen het christendom. Hij groeide op in een protestants gezin, beleefde in zijn puberteit een evangelische fase die zich kenmerkte door radicaliteit, waar hij kritisch én waarderend op reflecteert. Later sloot hij zich aan bij de Nederlands Gereformeerde Kerk, om – zoals hij het zelf verwoordt – het een tijdje “met het hoofd te proberen.” Hij studeerde theologie en trouwde met een gereformeerd meisje, maar dat huwelijk loopt uiteindelijk stuk. Tegenwoordig noemt hij zichzelf een “randkerkelijk theoloog” en erkent hij dat ook de secularisering niet aan hem voorbij is gegaan. Verheij heeft een lange en veelzijdige geloofsweg afgelegd – de katholieke traditie ontbreekt vooralsnog, maar wellicht volgt die nog – en heeft daarin gaandeweg een eigen geloofsvorm ontwikkeld. De vorm is in verschillende levensfasen veranderd, maar God en de Bijbel zijn gebleven. Verheij beschrijft zijn geloofsontwikkeling aan de hand van concrete, herkenbare gebeurtenissen, zoals het overlijden van een niet-gelovige docent, die aanleiding vormden tot herbezinning op zijn geloofsopvattingen.
De ‘best of’ van de Bijbelverhalen is bijzonder fraai uitgewerkt. Verheij richt zich expliciet tot de “weldenkende 21e-eeuwer” en veronderstelt geen enkele voorkennis. Hij legt de verhalen helder uit, verbindt ze met zijn persoonlijke geloofsweg, maar maakt vooral inzichtelijk welke zeggingskracht deze verhalen vandaag de dag nog kunnen hebben. Hij gaat verder dan versimpelde parafrasen; het zijn toegankelijke maar doordachte interpretaties en exegeses, afgestemd op zijn doelgroep. Hij wil vooral levenslessen delen die hij uit de Bijbelverhalen haalt, zoals het onder ogen komen van de ander in het verhaal van Jakob en Esau.
Omdat hij zich richt op een breed en grotendeels seculier publiek, hanteert Verheij een ander soort taal dan gebruikelijk is binnen kerk en theologie. Die keuze pakt bijzonder goed uit. Zijn taalgebruik is zeer toegankelijk en helder, wat het boek uitermate geschikt maakt voor mensen zonder religieuze voorkennis. Tegelijkertijd kunnen ook gelovigen, zelfs (of met name!) theologen, veel hebben aan dit boek: zij kunnen leren hoe zij hun geloof in begrijpelijke taal kunnen verwoorden. Het boek biedt daarmee niet alleen een kennismaking met het christendom en de Bijbel, maar ook een les in geloofstaal en communicatie.
Toch wil ik ook enige kritiek op de stijl van de auteur niet onbenoemd laten. Soms schiet zijn schrijven door in overmatig populair taalgebruik waardoor niet alleen andere woorden gekozen worden, maar ook wezenlijk de inhoud aangetast wordt. Bijvoorbeeld wanneer hij de sabbatrust vergelijkt met het op vliegtuigstand zetten van de telefoon, of vasten beschrijft in termen van ‘challenges’. Dat is mij dan weer net iets té eenvoudig en populair. Hoewel begrijpelijk vanuit het doel van dit boek, bestaat hier het risico dat het mysterie en de diepgang van het geloof uit het zicht verdwijnen.
Desondanks is God en ik een zeer waardevol boek dat ik met veel interesse heb gelezen. Verheij laat zien hoe je in heldere taal betekenisvol kunt spreken over het christelijk geloof. Zijn liefde voor Bijbelverhalen weet hij gepassioneerd over te brengen. Niet-gelovige lezers kunnen geprikkeld worden om deze eeuwenoude verhalen te (her)ontdekken, terwijl gelovige lezers geïnspireerd kunnen raken om diezelfde verhalen met hernieuwde passie en begrijpelijkheid te leren doorvertellen, passend bij de 21e-eeuwse context.
November 23, 2024
Alain Verheij’s “God en ik” is a well-written introduction to the Bible, tailored for those who may not be familiar with its vast array of themes and perspectives.
Alain does a great job navigating through the diverse and sometimes controversial narratives within the Bible, and he presents them in an accessible and engaging manner.
His personal anecdotes and reflections make the content relatable and offer a unique lens through which readers can explore the Bible’s relevance today.
I really liked his efforts to connect the biblical stories to contemporary life. Alain critically and often humorously examines how these stories resonate with modern societal issues. This makes the book not only informative but also thought-provoking.
The book doesn't ignore the Bible’s darker, contradictory and more challenging themes, and provides a balanced view that acknowledges the complexities of these ancient texts.
Alain's personal anekdotes show how different denominations interpret the Bible, and illustrate the evolution of his own faith and insights. His reflections on the broader, recurring themes and messages within the Bible highlight their relevance and applicability to our own lives and society.
“God en ik” is a great read for both Christians and non-Christians alike, and offers a fresh perspective on one of the most influential books in human history.
Alain does a great job navigating through the diverse and sometimes controversial narratives within the Bible, and he presents them in an accessible and engaging manner.
His personal anecdotes and reflections make the content relatable and offer a unique lens through which readers can explore the Bible’s relevance today.
I really liked his efforts to connect the biblical stories to contemporary life. Alain critically and often humorously examines how these stories resonate with modern societal issues. This makes the book not only informative but also thought-provoking.
The book doesn't ignore the Bible’s darker, contradictory and more challenging themes, and provides a balanced view that acknowledges the complexities of these ancient texts.
Alain's personal anekdotes show how different denominations interpret the Bible, and illustrate the evolution of his own faith and insights. His reflections on the broader, recurring themes and messages within the Bible highlight their relevance and applicability to our own lives and society.
“God en ik” is a great read for both Christians and non-Christians alike, and offers a fresh perspective on one of the most influential books in human history.
December 29, 2019
Het heeft me een tijd gekost om dit boek uit te lezen. Niet omdat het niet boeiend zou zijn of niet goed beschreven, dat is beide niet het geval. Misschien wel omdat de verhalen uit de Bijbel wel bekend bij mij zijn. In die zin las ik niet direct iets nieuws.
Vandaag wilde ik het uitlezen en werd tot mijn verrassing er door gegrepen. In één ruk uitgelezen... Toch de moeite waard dus. Het geloofsproces van Alain er dwars doorheen is boeiend en mooi.
Vandaag wilde ik het uitlezen en werd tot mijn verrassing er door gegrepen. In één ruk uitgelezen... Toch de moeite waard dus. Het geloofsproces van Alain er dwars doorheen is boeiend en mooi.
November 27, 2025
Een boek op mijn nachtkastje dat ik nog moest uitlezen. Eindelijk zoveel Yeey altijd leuk.
Ben me de laatste tijd meer aan het verdiepen in religie en dit boek is een topper. Heel laagdrempelig duidelijke taal en heel mooi en betekend vol verwoord over de bijdrage uitdagingen en zingeving van het christendom maar eigenlijk geloof in het algemeen. Vrij eigen waardevol.
mooi goed geschreven
Ben me de laatste tijd meer aan het verdiepen in religie en dit boek is een topper. Heel laagdrempelig duidelijke taal en heel mooi en betekend vol verwoord over de bijdrage uitdagingen en zingeving van het christendom maar eigenlijk geloof in het algemeen. Vrij eigen waardevol.
mooi goed geschreven
January 6, 2023
Een introductie religie in de praktijk.
Verheij schrijft een persoonlijk verhaal over religie, de bijbel en hoe het het Christendom in zijn leven gebruikt.
Een geschikt boek voor de beginnende theoloog. Leest makkelijk weg door de uitstekende schrijfstijl.
Verheij schrijft een persoonlijk verhaal over religie, de bijbel en hoe het het Christendom in zijn leven gebruikt.
Een geschikt boek voor de beginnende theoloog. Leest makkelijk weg door de uitstekende schrijfstijl.
June 23, 2018
Het soort boek waar ik mezelf nu thuis bij voel. Wat kan ik met de bijbel, op een aardse, menselijke manier. Zonder het mysterie overboord te gooien.
January 27, 2019
Werpt een mooie blik op het oudste boek ter wereld. Ook geschikt als je niet zo Bijbelvast bent.
December 18, 2019
4,5. Geestig, inzichtelijk, vlot geschreven en bovenal een plezier om te lezen. Goed gedaan, Alain.
December 31, 2020
Prachtig boek. De verhalen uit de Bijbel zijn opmerkelijk toepasbaar voor een 21e-eeuws mens.
August 21, 2021
Vlot geschreven persoonlijk verhaal over het geloofsleven van de schrijver. Het gaf enkele mooie inzichten.
October 28, 2021
Agnost approved.
April 17, 2025
Onverwacht interessant.
Godsdienstige thema's en stukken uit de bijbel uitgelegd hoe je die in de maatschappij van nu kunt zien.
Godsdienstige thema's en stukken uit de bijbel uitgelegd hoe je die in de maatschappij van nu kunt zien.
April 19, 2025
Alles wat je wilt weten over het geloof.
Veel wijsheid, op een vlotte, sympathieke geschreven
Veel wijsheid, op een vlotte, sympathieke geschreven
August 24, 2020
Ik voelde me niet helemaal de doelgroep omdat ik de welbekende verhalen nu al zo vaak heb gehoord, maar toch haalde de schrijver er bepaalde lessen uit of gaf net wat andere momenten meer aandacht die me wel even aandachtig lieten luisteren.
En het mooiste dat de Bijbel voor niet-gelovigen en de moderne mens nog heel veel te bieden heeft.
En het mooiste dat de Bijbel voor niet-gelovigen en de moderne mens nog heel veel te bieden heeft.
July 2, 2020
Terechte winnaar van beste Theologieboek 2018
February 7, 2025
Luisterboek
February 14, 2019
Verfrissend en vlot geschreven boek waarin blijkt dat eeuwenoude verhalen nog verrassend actueel zijn en hoop, vertrouwen en goede raad geven voor vraagstukken in de hedendaagse maatschappij. Inspiratie voor de gelovige, de atheïst en een ieder die daar tussen in zit.
Displaying 1 - 26 of 26 reviews