ของรักของข้า เล่ม 1

ของรักของข้า #1

by Jiu Lu Fei Xiang, 九鹭非香, จิ่วลู่เฟยเซียง

ร่างนี้เป็น "ของรัก" ของเธอ แต่ก็เป็น "ของหวง" ของเขาสุดท้ายแล้ว...ใครกันแน่ที่จะได้ครอบครอง! ชีวิตของเราทุกคน มักจะมี "ของแสลง" หรือ "จุดตาย" ที่จะไม่ยอมให้ใครมาก้าวล่วง ไม่ให้ใครได้ล่วงรู้

ใครจะไปคาดว่า...จอมมารอันดับหนึ่งในสามโลกอย่าง "ตงฟางชิงชาง" ผู้ยิ่งใหญ่ปีศาจไร้หัวใจ ที่โหดเหี้ยมแม้แต่กับตัวเอง...จะมี "จุดตาย" เป็นดอกไม้น้อยๆ ที่แสนจะบอบบางดอกหนึ่ง ดอกไม้เพียงดอกเดียว เปลี่ยนความเชื่อ ความชอบ และโลกทัศน์ ของเขาไปอย่างสิ้นเชิง

Genres: China, Fantasy

302 pages, ebook

First published July 1, 2015

About the author

Associated Names:
* Jiu Lu Fei Xiang (English)
* 九鹭非香 (Chinese)
* จิ่วลู่เฟยเซียง (Thai)

Reviews

[M · Rating 5 out of 5]

นะ....นี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันนี่

การสลับร่างที่น่าสะเทือนฟ้าสะเทือนดิน คือสลับร่างพลอตเบสิคค่ะพี่... สิ่งที่ไม่เบสิคคือคาแรกเตอร์และความใจร้ายของจิ่วลู่ ที่ทำให้พระเอกผู้เป็นจอมมารที่ (สมควร) จะโหดเหี้ยมเลวทราม ไม่สนใคร สร้างความวอดวายให้กับทุกสิ่งที่ขัดหูขัดตา กลายเป็นจอมมารวิปริต กระมิดกระเมี้ยน ตาเหล่ และมีบุคลิกขัดแย้งอย่างรุนแรง แถมชอบเผลอช็อคจนโดนตบบ้องหูบ้าง ตบหัวหันบ้าง... น่าสงสารชิบเป๋งง มาดเสียหมด ซึ่งแน่นอน จอมมารก็รู้ดีว่ามาดพังทลายแบบไม่เหลือคราบดีอันใด เส้นเลือดแทบจะแตกไปหลายรอบแล้ว...

แต่หากคิดว่าจอมมารน่าสงสารแล้ว นางเอกรันทดกว่า

เริ่มจากการถูกสลับร่าง ถูกข่มขู่จากจอมมารอย่างไม่ลดละ ฆ่าตัวเองตาย ระเห็จไปหาร่างคืน แล้วยื้อยุดสุดชีวิตเพื่อเอาชีวิตรอด ถึงกับแย่งร่างจอมมารมาได้ครึ่งนึง
ที่พีคชิบหายคือตอนสิงร่างศพ... คือน่าสมเพชสุดๆ แล้วสำหรับคาแรคเตอร์ที่เป็นนางเอก อะไรคือการขอร้องให้คนแบกตัวเองขึ้นมาเพื่อจัดกระดูกสันหลัง และเอาหัวกลับเข้าที่ โอ้ยยย 5555555
แต่ชื่นชมนางอยู่ดีนะ ถึงจะน้อยใจอะไรแค่ไหน น่าสมเพชจนเต็มกลืน แต่เสี่ยวหลันฮวามีความฮึดสู้สุดฤทธิ์ ไอ้ความฮึดสู้นี่แหละทำให้นางแย่งร่างอันเลิศล้ำของจอมมารมาได้ เสียอย่างเดียวคือเจ๊แกไม่เคยคิดถึงผลลัพธ์เลยค่ะ
เป็นนางเอกที่ความสามารถในการเอาชีวิตรอดสูงมาก ทำได้ทุกอย่าง ทั้งตื๊อ ทั้งเกาะ ทั้ง(พยายาม)วางแผนตลบหลัง หักหลัง โกหก... นางทำมาหมด แล้วก็รอดนะ แต่จะเรียกว่ารอดเพราะโชคดีมากกว่า บ๊องจริงๆ

ในส่วนของความรัก แน่นอนมันเริ่มมีปฏิกิริยา ก็จะเห็นความเอ็นดู ความสับสนใจของสองคนบ้านี่อยู่ อ่านแล้วก็ขำสไตล์จิ่วลู่
ชอบมากกกกก

[Patrawan Dear]

#ของรักของข้า 1 / จิ่วลู่เฟยเซียง

หนังสือสองเล่มจบเรื่องนี้มีชื่อเรื่องและหน้าปกชวนมึนนิดหน่อยค่ะ ถ้าไม่ใช่ผลงานจิ่วลู่ เราคงไม่กล้าซื้อมาอ่าน เรื่องออกแนวผจญภัย พระเอกเป็นจอมมารอันดับหนึ่งที่ฟื้นคืน ส่วนนางเอกเป็นเซียนบุปผาน้อย ๆ ช่วงที่ต้องอยู่ร่วมกันเขียนได้ขำดีค่ะ ผู้เขียนช่างมีจินตนาการอันล้ำเลิศจริง ๆ

อ่านจบเล่มหนึ่ง ไม่มีซึ้ง ไม่มีพีค มีเพียงความขำและความสงสัย ท่าทางต้องรอดูบทสรุปในเล่มสองก่อนจึงจะบอกได้ว่าจะหมู่หรือจ่านะคะ :)

[J.Nida · Rating 3 out of 5]

จริงๆ อ่านจบนานละ ดันลืมอัพเดต 5555
โอเคเลย เราไม่ค่อยผิดหวังกับผลงานของจิ่วลู่นะ อ่านมากี่เรื่องก็ชอบทุกเรื่อง
เรื่องนี้ก็เช่นกัน การแบ่งออกเป็นเล่ม 1-2 จริงๆ ก็ไม่ได้มีผล
เพียงแต่เล่มแรกจะชอบน้อยกว่านิดหนึ่ง เพราะถือว่าปมต่างๆ ยังไม่ได้รับการคลี่คลายสักเท่าไหร่

เรื่องคือ นางเอกของเรานี่เป็นเซียนที่บำเพ็ญตนมาจากภูติดอกไม้ที่ปลูกโดยเทพลิขิตชะตา
จนวันหนึ่ง สวรรค์เกิดเรื่องไม่คาดคิด ทุกคนต่างต้องเอาตัวรอด ชุนลมุนวุ่นวาย
เสี่ยวหลันฮวาก็เลยต้องผลัดใบลงไปเกิด ดั๊นน ดวงซวยไปป๊ะกับจอมมาร ที่สำคัญคือ วิญญาณนางดันไปอยู่ในร่างของเขา แล้ววิญญาณของเขาก็ไปอยู่ในร่างของนาง!

ระหว่างนั้นเสี่ยวหลันฮวาต้องการร่างของนางคืน แต่ทำยังไงก็ได้ให้หลังจากนั้น จอมมารไม่ฆ่านางทิ้ง

แต่เรื่องมันก็ไม่ง่ายอย่างนั้น เพราะเสี่ยวหลันฮวา ดัน

ตบ ร่าง ตัวเอง ตาย...

___________

ตลกมาก ชอบนะ แต่มีรำคาญนางเอกบ้างเล็กน้อย
พระเอกเป็นจอมมาร อย่าหวังเลยว่าจะเจอเรื่อง ร้ายกะคนทั้งโลก ดีกับเจ้าคนเดียว นี่คือ ร้ายกะคนทั้งโลก ร้ายกับเจ้ายิ่งกว่า 5555 นางเอกพูดมาก ถามมาก ไม่ได้เรื่องอะไรสักอย่าง

แต่ต้องร่วมทางกัน เลยเกิดเรื่องต่างๆมากมายระหว่างที่หาวิธีคืนร่างและ ตามหาบางอย่างที่จอมมารตงฟางชิงชางต้องการ...

[Boong · Rating 3 out of 5]

ใสๆ กิงก่องแก้ว เหมือนจะสนุก
แต่เมื่อเทียบกับเล่มก่อนๆแล้ว เราว่าไม่ค่อยเท่าไหร่

รำคาญนางเอก!

[vivi · Rating 5 out of 5]

สำหรับนามปากกา จิ่วลู่เฟยเซียง เป็นที่รู้กันดีว่านักเขียนท่านนี้ผลิตนิยายสายฮา แนวเทพเซียน จินตนาการล้ำเลิศ เล่นกับอารมณ์ความรู้สึกของนักอ่านด้วยภาษาที่เรียบง่ายแต่มองเห็นภาพชัดเจน ทำให้บางครั้งผู้อ่านต้องแอบปาดน้ำตาบ่อยครั้ง

สำหรับเรื่อง ของรักของข้า ก่อนที่จะเปิดอ่าน ก็มีความคาดหวังมากว่าจะได้เข้าไปท่องโลกจินตนาการที่ผู้เขียนสร้างสรรค์ขึ้นมาแบบคาดไม่ถึง แล้วก็พบสิ่งที่คาดไม่ถึงจากผู้เขียนจริงๆ "ของรักของข้า" เป็นเรื่องราวความรักของจอมมารตงฟางชิงชางกับเซียนบุปผา (ต้นซ่างกู่หลันเฉ่า) นาม เสี่ยวหลันฮวา ซึ่งเป็นดอกไม้ในกระถางที่เทพลิขิตชะตารดน้ำ ทะนุถนอมทุกวัน

เรื่องของเรื่องจอมมารผู้เกลียดความอ่อนแอสุดๆ และเชื่อว่าตัวเองแข็งแกร่งสุดๆ (ประมาณว่าใครๆ ก็ทำอะไรพี่แกไม่ได้ ดังที่กล่าวว่า "กายข้าเป็นอมตะ แม้สามโลกจะกว้างขวาง จักรวาลไร้ขอบเขต แต่ยังไม่เคยมีผู้ใดหาญกล้ามาต่อกรกับข้า"ทั่วพิภพจบแดนจอมมารไม่เคยกลัวใคร แม้แต่สวรรค์) สู้รบกับนักรบหญิงซื่อตี้ ซึ่งเป็นเทพสงครามของสวรรค์ แล้วพ่ายแพ้ร่างกายบาดเจ็บสาหัส ส่วนนักรบหญิงซื่อตี้ก็ไปเวียนว่ายตายเกิดในโลกมนุษย์

ด้วยความที่จอมมารเป็นอมตะ จอมมารก็มีวิธีการกลับมาในแบบของจอมมาร และเพราะการพยายามกลับมาของจอมมาร ทำให้เขาเส้นทางชีวิตมาบรรจบกับเสี่ยวหลันฮวา กล่าวคือ ตอนเทพมารปะทะกัน เสี่ยวหลันฮวาถอดจิตไปตามหาเทพลิขิตชะตาที่โลกมนุษย์ ก็เจอกับจอมมารที่บาดเจ็บ ไปๆ มาๆ เสี่ยวหลันฮวาถูกสถานการณ์บังคับให้ใช้ร่างมนุษย์ แล้วถูกจอมมารแทรกวิญญาณตัวเองเข้าร่างเสี่ยวหลันฮวา ส่วนตัวนางก็มาอยู่ร่างจอมมาร แล้วก็ถูกขุนพลสวรรค์จับไปขังในหอคอยฟ้ากว้าง

อย่างไรก็ตาม ทั้งสองก็ต้องหนีออกจากหอคอยฟ้ากว้างให้ได้ เพราะต่างคนต่างก็มีจุดประสงค์ในใจตนเอง จอมมารนั้น เป็นผู้รักการรบราฆ่าฟัน อยากจะสู้รบกับนักรบหญิงซื่อตี้เพื่อกู้ชื่อเสียงตัวเองกลับคืนมา ส่วนเสี่ยวหลันฮวา ขอแค่ได้อยู่กับเทพลิขิตชะตานางก็สุขใจแล้ว แต่เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันหลังจากทำลายหอคอยฟ้ากว้างได้ จอมมารก็อยากเข้าร่างเดิมตัวเอง แต่เสี่ยวหลันฮวาที่สิงร่างจอมมารก็กลัวถูกฆ่า ยื้อยุดกันไปมา เสี่ยวหลันฮวาเลยพลั้งมือตบตีร่างตัวเองตาย

ดวงวิญญาณจอมมา��ไปหาท่านพยายมเพื่อดูชะตานักรบหญิงซื่อตี้ ส่วนเสี่ยวหลันฮวาในร่างจอมมาร ก็หอบเอาร่างตัวเอง ไปที่ยมโลก เพื่อหาวิธีคืนร่าง ก็เล��เจอกับจอมมาร สุดท้าย จอมมารก็หาทางเข้าร่างเดิมตัวเองจนได้ส่วนเสี่ยวหลันฮวาก็ไม่ยอมออกจากร่างจอมมาร กลายเป็น 1 ร่าง 2 วิญญาณ คนหนึ่งเป็นจอมโอหัง เกลียดความอ่อนแอ ไม่กลัวใคร


อีกคนหนึ่งเป็นจอมขี้กลัว ขี้สงสาร ชอบร้องไห้

เรื่องฮาๆ จึงเกิดขึ้นไม่หยุดหย่อน จอมมารต้องทะเลาะตบตีกับร่างอีกซีกของตัวเองที่เสี่ยวหลันฮวาอาศัยอยู่ ซึ่งเรียกเสียงหัวเราะอย่างมาก คิดได้ไง และเมื่อทั้งสองได้มาใช้เวลาอยู่ร่วมกัน ความรู้สึกบางอย่างที่เกิดขึ้นกับเสี่ยวหลันฮวา จอมมารก็สามารถรับรู้ได้ด้วย เช่น ความสงสาร ความกลัว เป็นต้น ทั้งที่เมื่อก่อนเขาไม่เคยสนใจสิ่งเหล่านี้แม้แต่น้อย แล้วจอมมารก็ได้เข้าใกล้ความรู้สึกรัก ชอบ ที่ปกติไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อนเลย (แต่นางก็ยังไม่รู้ตัวอยู่ดีนั่นแหละ ว่าเกิดความรู้สึกพิเศษกับนางเอก)

อ่านไปก็ขำไป จิ่วลู่เฟยเซียงทำให้ผู้อ่านคาดไม่ถึงกับจินตนาการล้ำลึก เขียนไปได้ 5555

สำหรับเล่มนี้ จะเน้นการเดินทางไปทั่วแดนของจอมมารกับเสี่ยวหลันฮวา รวมทั้งปริศนาของเสี่ยวหลันฮวา ว่าแท้ที่จริงแล้วนางคืออะไรกันแน่ ทำไมดวงวิญญาณนางถึงได้สามารถใช้ร่างร่วมกันกับจอมมารได้ เป็นเหตุให้จอมมารใช้ประโยชน์จากดวงวิญญาณของเสี่ยวหลันฮวา นอกจากนี้ ก็จะเห็นตัวละครโผล่ขึ้นมาหลายๆตัว ที่จะมาทำให้จอมมารกับเสี่ยวหลันฮวาได้รู้จักกันและกันในหลายแง่มุมมากขึ้น


โดยรวม สนุกมากกก อ่านได้เรื่อยๆ

[Biaza44 · Rating 4 out of 5]

เล่ม 1 เป็นการสลับร่างได้สะพรึงมาก 555+ ขำฉากที่ต้องใช้ร่างเดียวกัน ขวาซ้ายไม่ไปด้วยกันเลย สภาพพระเอกนี่ดูไม่ได้ ให้อารมณ์เหมือน แม้ดอาย มูดดี้ ในแฮร์รี่พอตเตอร์ ตาไม่ประสานกัน 555+ เรื่องนี้นักเขียนใส่อารมณ์ขันเข้ามาเยอะมาก ทั้งฉากเรียกผู้ชายมานอน ฉากเดินตลาด

แต่!! นางเอกโคตรได้คาแรคเตอร์ของคนจีนมาก คือเน้นตัวเองก่อน เห็นแก่ตัว ความคิดบางอย่างคิดว่าดีงามแต่วายป่วงสุดๆ เจ้าเล่ห์

พระเอกก็สายเจ้าเล่ห์พอกัน แต่ดันร้ายกับทุกคนยกเว้นเธอ เพราะความใกล้ชิดด้วยแหละ มันแยกจากกันได้ซะที่ไหน!!

[이 고은 · Rating 5 out of 5]

รีวิวรวมสองเล่ม เพิ่งได้มาอ่านแบบนิยาย ส่วนตัวชอบซีรีส์มาก แต่นิยายก็สนุกดี ตงฟางชิงชางกับเซียนดอกไม้ ความต่างบุคลิกสองขั้ว มาอยู่ด้วยกัน จากไม่พอใจไม่ยินยอม กลายเป็นปล่อยให้ห่างกายไม่ได้ จอมมารปากแข็งกับดอกไม้ที่ถูกหลอกใช้ ห้ำหั่นกันไปมา นางเอกของเราถูกหลอกแล้วหลอกอีกจนแอบสงสาร เอาตัวรอดขั้นสุด เล่มสองน้ำตาซึมนะ สงสารเสี่ยวหลันฮวาเลย ไม่มีโอกาสแม้แต่ได้ใช้ชีวิตเพื่อตัวเอง จอมมารเราก็รักเขาแต่กว่าจะรู้อะนะ ต้องรอให้เขาแตกสลายก่อนถึงรู้ว่าเสียอะไรไป สุดท้ายจบดี แต่ตัดจบฉับไป ให้7/10

[Onezer · Rating 3 out of 5]

อืมม...ยังไงดี
เราชอบนางเอกเเบบนี้ตามสไตล์ของ จิ่วลู่เฟยเซียง

ตัวละครในเรื่อง ดีมาก สมเหตุสมผล
เนื้อเรื่อง ลื่นไหล ภาษาสละสลวย
ตาดเเต่ตรงปมอ่ะ เราว่ามันดูแบบ แปลกๆๆๆ
หรือเราอาจจะคิดเยอะไป คิดว่ามันน่าจะมีอะไรมากกว่านี้หน่อย

แต่ภาพรวมถือว่าสนุกค่ะ แต่กับเราเเล้ว มันรุ้สึกว่ายังไม่ wow เท่าไหร่

[Kamon SecondAccount · Rating 3 out of 5]

พล็อตรักระหว่างจอมมารกับเซียนกล้วยไม้ จักรวาลเดียวกับซานเซิง (สามชาติผูกพันแม่น้ำลืมเลือน) และซือมิ่ง (ลิขิตผูกพันมังกรหวนคืน)
.
'เสี่ยวหลันฮวา' เป็นเซียนที่เกิดจากกล้วยไม้ของเทพลิขิตชะตา แต่จับผลัดจับผลูมาสลับร่างกับจอมมารตงฟางชิงชางผู้โหดเหี้ยม แถมยังเกิดเรื่องวุ่นวายจนวิญญาณต้องระเหเร่ร่อนเปลี่ยนร่างเป็นว่าเล่น เซียนกับมารที่ต่างกันทุกด้านเลยต้องร่วมผจญภัยไปด้วยกันแบบฮาๆ
.
แนวสลับร่างชาย-หญิง ไม่ต้องบอกก็เดาได้ว่าเปิดเรื่องมาเรียกเสียงฮาอยู่แล้ว คนแต่งยังใส่ลูกเล่นย้ายวิญญาณไปมาเป็นตลกคาเฟ่เพิ่มเข้าไปอีก ก่อนจะเริ่มขมวดเรื่องเข้าโหมดรัก/ดราม่าในตอนท้าย
.
จอมมารพระเอกเรื่องนี้เก่งแบบไม่บันยะบันยัง นิสัยหยิ่งเย็นชาไม่เห็นหัวใคร แต่เพราะต้องมาอยู่กับนางเอกที่ออกแนวโวยวายโก๊ะแตกตลอด เลยค่อยๆ เกิดภูมิต้านทานกลายเป็นคนใจเย็นขึ้น(?) แต่ด้วยนิสัยเจ้าเล่ห์และยึดติดกับเป้าหมายเกินไป ทำให้กว่าจะรู้ใจตัวเองก็สายไปแลว
.
ช่วงที่อ่านจะมีบางช่วงแอบรำคาญนางเอกเล็กน้อย ดูเธอรักตัวกลัวตายไม่มีมาดเอาเลย แต่มาคิดดูก็สมกับพื้นเพที่เป็นแค่เซียนกล้วยไม้อ่อนด้วย พอมาจับคู่กับพระเอกเลยกลายเป็นสองขั้วตรงข้ามที่ผสมกันพอดี
.
ถ้าเทียบกับเรื่องอื่นของคนแต่ง เราคิดว่าเรื่องนี้จืดและไม่ค่อยดราม่าเท่าไหร่ ออกแนวอ่านง่ายที่สุดในบรรดาเรื่องที่เคยอ่านมาเลย โดยรวมแล้ว อ่านสนุกค่ะ แต่ไม่ถึงกับประทับใจจิ๊ดอย่างผลงานเรื่องอื่น

[Kaeka Peyanon · Rating 4 out of 5]

อ่านเรื่องนี้ ยอมรับว่าเริ่มอ่านเพราะนักเขียน และก็ไม่ผิดหวังเลย เป็นเรื่องราวของเซียนบุปผา ของเทพลิขิตชะตา แต่เล่มนี้มีแต่ความตลกและเปิ่นของเสี่ยวหลัน ที่คอยหลบหลีกการถูกฆ่าของจอมมาร อย่างเฉลียวฉลาด จอมมารก็เกรียนมาก และใจโหดใจดำดี อ่านเล่มแรกแล้วต้องหยิบเล่มสองขึ้นมาอ่านต่อทันที

[Rintea W · Rating 5 out of 5]

เป็นเรื่องที่มีพล็อตได้แปลกมาก มีนิยายจีนแค่ไม่กี่เล่มที่นั่งอ่านหัวเราะคิกคักได้ขนาดนี้
พระเอกก็เก่งเวอร์วังอลังการ และท่านก็เลวได้ใจจริงๆ ส่วนนางเอก..โอ้นางช่างไม่มีความเก่งอะไรเอาเสียเลย อืม..เป็นส่วนผสมแปลกแต่ที่ลงตัวดี

[Miho · Rating 5 out of 5]

เรื่องนี้รอมานาน หลังจากได้ยินว่าเป็นเพื่อนของสิงจือในปฐพีไร้พ่าย คำเปรยด้านหลังปกไม่ได้ช่วยอะไร อ่านเรื่องนี้จริงๆไม่ได้คาดหวังมาก กลัวนางเอกน่ารำคาญ แต่จิ่วลู่เฟยไม่ทำให้ผิดหวัง อ่านแล้วตลกมาก

[Noo · Rating 5 out of 5]

น้องกล้วยไม้โก๊ะมาก พี่ตงก็โหดสุดๆ แต่ๆๆ ฟอร์มหลุดเพราะแบ่งร่างให้ขะนีน้อยนี่แหละ ท้ายๆ เริ่มมีกลิ่นไอแห่งความมุ้งมิ้งแล้ว 😍

[Chanyaku · Rating 4 out of 5]

ปกน่ากลัวมากกกกกก นึกถึงพวกคินดะอิจิฃนิยายฆาตกรรมอะไรพวกนั้น จกตาเวอร์ เพราะไส้ในมันคือนิยายตลกดีๆ นี่เอง

[Legendary]

I think this book is called "Demon King/The Parting of the Orchid and Cang"

[Matilda Sweet · Rating 5 out of 5]

อ่านไปขำไป ตอนสองคนในร่างเดียวตลกมาก เพี้ยนสุด

[Nuna Imruetai · Rating 5 out of 5]

เรื่องนี้เปนแนวตลก และมีสไตล์การผูกเรื่องที่ดีมากๆ ไอเดียในการเขียนของคุณจิ่วลู่นี่สุดยอดไปเลย นับถือค่ะ

[Mari · Rating 5 out of 5]

4.8 อ่านเพราะชื่อจิ่วลู่เฟยเซียง แต่กลับรู้สึกว่าทำได้ไม่ดีเท่าเรื่องก่อนๆ ตัวละครไม่มีที่มาที่ไป ไม่มีการปูตัวละครมากก่อนทำให้อ่านตอนแรกยังงงๆอยู่ แต่อ่านได้เรื่อยๆ มีการนำตัวละคร สถานที่ต่างๆในนิยายเรื่องอื่นๆของจิ่วลู่เฟยเซียง มาผสมด้วย ถ้าเคยอ่านนิยายเรื่องอื่นๆ ก็จะอมยิ้มเวลามีสถานที่นู่นนี่ คนนู้นคนนี้โผล่มา

[Breezy Riz · Rating 4 out of 5]

3.5* เล่มนี้ยังก้ำกึ่ง จะสนุกก็ยังไม่สุด รออ่านเล่ม 2 แล้วอาจมีการเปลี่ยนแปลงดาวอีกที

[Kanjanittha Sukanjanath · Rating 4 out of 5]

ก่อนหน้านี้เคยอ่านเรื่องปฐพีไร้พ่ายของนักเขียนท่านนี้ ....ถ้านับความดราม่าเข้มข้นเรื่องนู้นคงให้ได้มากกว่า แต่ถ้ากำลังหาความสนุกสนาน ดราม่านิดๆ เรื่องนี้ถือว่าตอบโจทย์ดีกว่า สำหรับเนื้อเรื่องมีปมให้ติดตามตั้งแต่ต้น แต่ตอนคลี่ปมมันดูจะง่ายไปสักนิด มีหลายตัวละครที่ปูมาให้ดูมีเรื่องราว แต่ตอนท้ายกลับเอามาใช้ไปนิดๆหน่อย ....แต่ด้วยพล็อตที่แตกต่าง (สำหรับนิยายจีนโบราณ) และเหตุการณ์เหนือความคาดหมายของเรื่องนี้ ทำให้คนอ่านรู้สึกอยากติดตามได้ไม่ยาก รวมทั้งความคิดความอ่านของตัวละครที่ต่างคนต่างดูเหมือนจะเห็นแก่ตัว จนอาจจะดูน่าขัดใจสำหรับคนที่ชอบอ่านนิยายแนวจีนบุญคุณต้องทดแทน แค้นต้องชำระ หรือรักมากแค้นมาก แต่เมื่ออ่่านแล้วทำใจให้เป็นกลาง จะรู้สึกว่า'มันคือธรรมดาของชีวิต'.....สรุปแล้ว ถ้ากำลังหานิยายจีนแฟนตาซีสบายๆ ที่ไม่บีบคั้นอารมณ์จนเกินไป เรื่องนี้น่าจะตอบโจทย์ได้อย่่างดี