เงาเพลิงสะท้านปฐพี เล่ม 2

丹姬 #2

by E Mei, 峨嵋, เอ๋อเหมย

การประลองระหว่างศิษย์ชั้นนอกอันเป็นธรรมเนียมของสำนักเซิ่งจื้อ
จูจูถูกจับตามอง... หรืออาจจะบอกว่าถูกจ้องจับผิดเป็นพิเศษก็ว่าได้
เมื่อนางไม่มีตบะพลังใดๆ แล้วจะอาศัยอะไรได้อยู่ในสำนักเล่า!
การประลองรอบแรกจูจูนับว่าโชคดี
ที่วัตถุวิเศษทำงานได้ยอดเยี่ยมท่ามกลางการต่อสู้แบบตะลุมบอน
แต่รอบต่อไปเห็นทีจะไม่ง่ายเสียแล้วเพราะเป็นการจับคู่ประลองแบบตัวต่อตัว
หนำซ้ำคู่ต่อสู้คนแรกของนางดันเป็น...!?
หากนางประกาศขอยอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่ทันได้เริ่มจะถูกเจ้าคนโฉดดึงหูด่าทอนาง
ว่าเป็นหมูโง่เง่า หมูขี้ขลาด หมูไม่เอาไหนต่อหน้าธารกำนัลหรือไม่นะ
อา! จะให้เป็นเช่นนั้นไม่ได้!
นางก็มีศักดิ์ศรีทั้งของตัวเองและของอาจารย์ให้ต้องรักษาเหมือนกัน!!

Genres: China, Fantasy

352 pages, Paperback

First published December 17, 2012

About the author

Associated Names:
* 峨嵋 (Chinese)
* E Mei (English)
* เอ๋อเหมย (Thai)

Reviews

[Nattapan · Rating 3 out of 5]

Feel like I am reading another version of "ทรราชย์ตื้อรัก" more and more. Anyway, "ลูกหมู" is soooo cute.

[Rada Chalapipat · Rating 4 out of 5]

ก่อนอื่นขอทบทวนการก้าวสู่ถานะเซียนของเหล่าตัวละครในเรื่องนี้ก่อนว่าไม่ได้บำเพ็ญตนเพื่อหลุดพ้น ไม่ได้มุ่งหาความสงบ แต่เพื่อความเป็นหนุ่มเป็นสาวอายุยืนและมีอำนาจในการอยากได้อยากมี ไม่ต้องพึ่งพาอาหารแต่จำเป็นต้องมีตบะตามธาตุของชาติกำเนิดเป็นพรสวรรค์ มีจิตแห่งเต๋าจากความขยันในการฝึกสมาธิและปราณภายใน และต้องมีอาหารเสริมบำรุงธาตุซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอหรือเพิ่มความสามารถพิเศษจากลูกกลอนจำเพาะที่วัดคุณภาพตามความสามารถของนักหลอมโอสถซึ่งต้องมีตบะสูงกว่าผู้ฝึกตน ซ้ำยังมีจำนวนน้อยกว่ามาก

ลำดับขั้นของผู้ฝึกตนเรียงตามลำดับจากผู้ฝึกปราณ ผู้สร้างฐาน ผู้หลอมรวม ปรมาจารย์ขั้นกำเนิดใหม่ และสูงสุดที่ขั้นมหายาน ในเล่มนี้จะชี้ให้เห็นความเป็นอัจฉริยะของตัวละครเอกจากการขึ้นสู่ลำดับที่สูงขึ้นในเวลาอันสั้น ที่แบไต๋ไว้ว่า #รัชทายาทแคว้นตัน ตัวเอกในฝันร้ายของ #จูจู ได้เข้าสู่ขั้นมหายานและออกจากการฝึกตนเพื่อตามหานางเอกอย่างจริงจังมากขึ้น ดังนั้น #อิ่นจื่อจาง ศิษย์พี่สี่หน้านิ่งพระเอกธาตุน้ำแข็งของเรื่องที่แม้จะผ่านขั้นผู้ฝึกปราณเข้าสู่ผู้สร้างฐานด้วยสถิติที่เร็วที่สุดด้วยเวลาเพียงวันเดียวยังมีตบะห่างไกลรัชทายาแคว้นตันว่าที่ศัตรูหัวใจมากมายนัก เพราะขนาดอาจารย์ผู้อยู่ขั้นปรมาจารย์กำเนิดใหม่ยังใช้เวลาหลายร้อยปี

พล็อตหลักของเรื่องนี้เป็นแอคชั่นและการเปิดเผยเบื้องหลังของตัวละครหลักและแนะนำตัวละครรองที่สำคัญเพิ่มขึ้น เริ่มจากการประลองในสำนักเพื่อเลื่อนขั้นซึ่งมีการพลิกโผทำให้จูจูไม่ได้ไม่มีที่ยืนและไม่ใช่คนไม่มีค่าในสายตาของคนอื่นอีกต่อไป ตามมาด้วยเกมการประลองล่าสัตว์ปีศาจด้วยทีมลูกศิษย์ชั้นต่ำกว่าขั้นสร้างฐานลงไปของสี่สำนักที่มีของวิเศษเป็นเดิมพัน และจบด้วยความบาดหมางของสำนักหลักที่คิดจะยึดครองสำนักสาขาเซิ่งจื้อที่เริ่มต้นด้วยการเจรจา ตามมาด้วยการประลองของศิษย์เอกหื่นกามหยิ่งผยองจากสำนักหลักและสองสาวหนึ่งผู้ฝึกตนหนึ่งผู้หลอมยาจากสำนักสาขาเนื่องด้วยตัวละครชายล้วนบาดเจ็บสาหัส จบท้ายด้วยการเปิดตัวอย่างอลังการของรัชทายาทและชายาแคว้นตัน แคว้นที่มีอำนาจและมีตบะกล้าแข็งที่สุดเพราะมีสายสกุลผู้หลอมโอสถและผู้ฝึกตนล้วนอยู่ในลำดับชั้นสูงกว่าแคว้นอื่น

เล่มนี้พระนางไม่ค่อยมีฉากน่ารักให้เห็น แต่การกระทำของทั้งคู่ทั้งที่รู้ตัวและไม่รู้ตัวแต่คนอื่นดูออกยังคงแสดงให้รู้ว่าจูจูคือหมูโง่เง่าของอิ่นเท่านั้น ในความออกหน้าของอิ่นยิ่งทำให้จูจูมีแรงผลักดันไม่ยอมแพ้เพื่อรักษาหน้าของพระเอก ทั้งคู่ทำให้เรารู้สึกว่าเค้าทำทุกอย่างเพื่ออีกคนโดยไม่ห่วงถึงเกียรติยศศักดิ์ศรีของตัวเอง ไม่ห่วงถึงความลำบากลำบนในการฝึกตน เล่มนี้โชว์ความฉลาดและความลับที่ซ่อนอยู่ของนางเอกมากขึ้นในการผ่านด่านประลองพร้อมกับที่มาที่ไปของอาจารย์ของนางเอกและเหตุที่พระเอกคือผู้เหมาะสมในการปกป้องนางเอก

สำหรับคู่รองที่เพิ่งเปิดตัวอย่างศิษย์พี่รองสายละมุนผู้ช่ำชองการวางอาคม มีบุคลิกสุภาพและเป็นมันสมองของทีมที่ตีเนียนจับคู่ผูกมัดศิษย์น้องสามสาวเซ็กซี่ไซซียั่วเมืองผู้ชำนาญการสร้างอาวุธวิเศษและมีพละกำลังดุจวันเดอร์วูแมน ไม่ได้บอกปูมหลังความผูกพันอะไรมากมายนัก แต่เล่าผ่านความอิจฉาตาร้อนของพี่ใหญ่ร่างเด็กจอมหื่นที่อิจฉาศิษย์น้องทั้งสองชาย ก๊วนนี้เค้าน่ารักฝ่ายชายก็ตีกันตามความซนจนอาจารย์เบื่อจะห้าม ตรงข้ามกับฝ่ายหญิงสายแบ๊วที่สนิทกันมาก ความโดดเด่นของเล่มนี้ออกแนวการ์ตูนที่ฝ่ายดีย่อมต้องเป็นผู้ชนะและมีโชคช่วย ฝ่ายคนดีไม่จำเป็นต้องใจดีต่อคนคิดร้าย การประลองยุทธ์ไม่ได้อาศัยแค่ความเก่ง แต่ทีมนี้เค้าพร้อมทั้งเรื่องความไม่ประมาท แรงผลักดันจากการถูกเหยียดหยาม มีความสามัคคีช่วยเหลือกันทั้งฝ่ายบุ๋น ฝ่ายบู๊ ฝ่ายผลิตอาวุธและลูกกลอนเสิรมกำลังรักษาความเจ็บป่วย กำลังน้อยกว่าแต่กลยุทธ์เหนือชั้น นักเขียนอาจจะลำเอียงให้ตัวร้ายต้องตายตกไปตามกันไปทีละคนๆ แต่ก็ทำให้คนอ่านไม่ต้องจำชื่อตัวละครจนเหนื่อยเกินไป ถึงเล่มนี้จะไม่มีฉากเร้าใจในความลึกลับหรือฉากหวานพาสเทล แต่ความฮาของศิษย์พี่ใหญ่และความน่ารักของหมูน้อยยังคงทำให้ชวนติดตามต่อเช่นเดิม

[Cherry Sawanya Munkongsujarit · Rating 5 out of 5]

โปรยเล่ม2 :
การประลองระหว่างศิษย์ชั้นนอกอันเป็นธรรมเนียมของสำนักเซิ่งจื้อ
จูจูถูกจับตามอง... หรืออาจจะบอกว่าถูกจ้องจับผิดเป็นพิเศษก็ว่าได้
เมื่อนางไม่มีตบะพลังใดๆ แล้วจะอาศัยอะไรได้อยู่ในสำนักเล่า!
การประลองรอบแรกจูจูนับว่าโชคดี
ที่วัตถุวิเศษทำงานได้ยอดเยี่ยมท่ามกลางการต่อสู้แบบตะลุมบอน
แต่รอบต่อไปเห็นทีจะไม่ง่ายเสียแล้วเพราะเป็นการจับคู่ประลองแบบตัวต่อตัว
หนำซ้ำคู่ต่อสู้คนแรกของนางดันเป็น...!?
หากนางประกาศขอยอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่ทันได้เริ่มจะถูกเจ้าคนโฉดดึงหูด่าทอนาง
ว่าเป็นหมูโง่เง่า หมูขี้ขลาด หมูไม่เอาไหนต่อหน้าธารกำนัลหรือไม่นะ
อา! จะให้เป็นเช่นนั้นไม่ได้!
นางก็มีศักดิ์ศรีทั้งของตัวเองและของอาจารย์ให้ต้องรักษาเหมือนกัน!!

เล่ม2 :
เนื้อเรื่องดำเนินถึงการประลองศิษย์ชั้นนอกของสำนัก จูจูที่ไม่มีตบะพลังจะทำอย่างไร คงต้องขอยอมแพ้ห้ารอบไปง่ายๆ ซึ่งก็ไม่มีใครว่าอะไร แต่เหตุการณ์กลับพลิกผันเมื่อมีผู้อาวุโสจากสำนักหลักมาดูการประลองที่จัดขึ้นสามปีหนึ่งครั้งด้วยกัน 2 คน ทำให้ใช้แผนเดิมไม่ได้ จูจู เจ้าคนโฉดอิ่นจื่อจางและเหล่าบรรดาศิษย์ในสำนักล้วนไม่มีใครอยากให้ จูจูศิษย์อาจารย์เจิ้งเฉวียนออกจากสำนักไปพากันหาวิธีรับมือแผนการครั้งนี้

การประลองผ่านไปด้วยผลการประลองที่ผิดความคาดหมายไปไกลโข และศิษย์พี่รอง จีโยวกู่ ผู้เป็นไม้เบื่อไม้เมากับศิษย์พี่ใหญ่ เชี่ยวชาญเรื่องข่ายอาคม และศิษย์พี่สาม สืออิ้งลวี่ ผู้งดงามเย้ายวนแต่ซื่อยิ่งกว่าจูจู มีพรสวรรค์ในการหลอมวัตถุวิเศษ ก็ออกมาจากการบำเพ็ญตน ได้พบกับจูจูและอิ่นจื่อจาง

ระหว่างนั้นได้มีการเปิดเผยเรื่องราวในอดีตของจูจูโดยเจิ้งเฉวียนกับตันหนีผู้ดูแลจูจู ที่ฝากฝังจูจูไว้กับเจิ้งเฉวียน

จากนั้นอาจารย์ของทั้งอิ่นจื่อจางและจูจูได้ให้ศิษย์เด่นล้ำทั้งห้าแห่งยอดเขาอิ้งปั้งไปร่วมงานชุมนุมหุบเขาต้วนเซียน ที่จัดขึ้นระหว่างสำนักเซียนทางตะวันตกเฉียงใต้ทั้งสี่ สำนักที่สิบปีมีเพียงหนึ่งครั้ง ศิษย์ทั้งห้าของยอดเขาอิ้งปั้งและศิษย์จากยอดเขาอื่���รวมสามสิบคนเข้าร่วม ถึงแม้จะรู้ว่าเป็นแผนร้ายของสำนักพั่วฉานผู้จัดงานครั้งนี้แต่ก็ต้องยอมกระโจนอยู่ดี

ระหว่างอยู่ในหุบเขาก็เจอกับสัตว์ปีศาจขั้นสี่และเกินขั้นสี่ที่ไม่ควรมีในหุบเขา ทำให้ต้องใช้ความสามารถของศิษย์พี่ศิษย์น้องรวมทั้งลูกหมูหาทางออกจากหุบเขาให้ได้ ดดยสัตว์ปีศาจขั้นห้าในหุบเขาที่เจอคือปีศาจแมงมุมยักษ์อยากชิงร่างของอิ่นจื่อจาง แต่ศิษย์ทั้งห้าก็สามารถออกจากหุบเขามาได้และเป็นผู้ชนะในการแข่งขัน ยังความแค้นให้สำนักอื่นเพิ่มขึ้น

กลับถึงสำนัก ยังเจอกับเหตุการณ์สำนักหลักอยากเข้าควบคุมสำนัก ทำให้ต้องท้าประลองกับศิษย์สองคนที่สำนักหลักพามา ซึ่งสืออิ้งลวี่และจูจู(ลูกหมู) ก็ทำได้ดีไม่ทำให้ผิดหวังแม้แต่น้อย

โหยวเชียนเริ่นกับเจ้าสำนักฝูอวี้หารือกันหลายวันจนได้บอกความเป็นมาของที่ตั้งสำนักเซียนเซิ่งจื้อให้เจิ้งเฉวียนและบรรดาศิษย์ของตนฟังถึงการตามหาขุมสมบัติของ ราชาน้ำแข็งไฟ แห่งยุคโบราณ การเปิดขุมสมบัติต้องใช้ของล้ำค่าห้าชิ้น หยกขาววงเครื่องเสนาะ และ ผลึกสวรรค์ลายสมปรารถนา สำนักมีแล้ว ขาดสามชิ้น แส้ปัดฉลามเงิน เข็มทิศดวงดาวกระดูกมังกร และ แผ่นป้ายลายเมฆาม่วงแปดทรัพย์ จึงจะใช้การนี้ให้ศิษย์ทั้งห้าไปหาประสบการณ์และหาที่อยู่ของล้ำค่าทั้งสามชิ้น

ดินแดนจิ้นเฉียนมีแคว้นน้อยใหญ่ มีเพียงราชวงศ์ของแคว้นตันเป็นตระกลูบำเพ็ญเซียน ในตระกลูมีนักหลอมโอสถและผู้ฝึกตนระดับสูงจำนวนมาก แต่ยังไม่สามารถกุมอำนาจของแคว้นได้ทั้งหมดเพราะมีสกุลตันอยู่ด้วย รัชทายาทแคว้นตันออกจากการบำเพ็นเซียนมีความก้าวหน้าไปอีกขั้นเป็น นาคานิล ผู้ซึ่งตามหาคนงามน้อย สกุลตันอยู่นั้นเอง เรื่องราวเริ่มเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆล่ะ

[orangejasmine · Rating 3 out of 5]

เล่มนี้อ่านได้เอื่อยเฉื่อยกว่าเล่มแรกหน่อย เพราะเนื้อหาเน้นที่การประลองกันเป็นส่วนใหญ่ ครึ่งแรกประลองศิษย์ชั้นนอกของสำนักเพื่อเลือกเข้าเป็นศิษย์ชั้นใน พาร์ตนี้มีการต่อสู้ของน้องจูจูให้คาดหวังว่าจะออกหัวออกก้อย อันนี้อ่านแล้วสนุกดี จากตอนแรกที่ตั้งใจมายอมแพ้ให้มันจบๆ ไป แต่สุดท้ายศักดิ์ศรีของอาจางมันค้ำคอ เลยอยากฮึดสู้ขึ้นมา
..

ครึ่งหลังย้ายไปสู้กับสัตว์วิเศษที่หุบเขาต้วนเซียนในงานแข่งล่าสัตว์วิเศษ อันนี้เหมือนจะน่าตื่นเต้น เพราะมีเรืองมีราวว่าฝ่ายสำนักเซิ่งจื้อโดนวางแผนทำร้ายจากสำนักขี้อิจฉาในย่านเดียวกัน แต่สุดท้ายแล้วก็ยังเป็นแก๊งอัจฉริยะที่เอาตัวรอดมาได้ แม้จะสะบักสะบอมกันอย่างหนักก็ตาม จุดนี้อ่านแล้วไม่ค่อยรู้สึกถึงความยากลำบากของเดอะแก๊งเขายอดเขาอิ้งปั้งเท่าไหร่ เพราะต่อให้ศัตรูเก่งฉกาจขนาดไหน แต่แก๊งนี้ก็เอาชนะได้อยู่ดี แค่ความยากเพิ่มขี้นมาหนึ่งสเต็ป
..

อีกปมหนึ่งที่เพิ่มขึ้นมาในเล่มนี้คือ เรื่องขุมทรัพย์ที่ผู้ก่อตั้งสำนักเซิ่งจื้อทิ้งเอาไว้ แต่จะเปิดได้ต้องมีของวิเศษห้าอย่าง ตอนนี้มีแล้วสองอย่าง ขาดอีกสามอย่าง นี่น่าจะเป็นปมหลักที่เล่าในเล่มสามต่อไป นอกจากนั้นของสมบัติในขุมทรัพย์นั้นมีเคล็ดวิชาที่อาจางอยากได้ด้วย มีอะไรสักอย่างที่เป็นอะไรไฟๆ เดาว่าจูจูน่าจะได้ใช้ต่อไปในอนาคต
..

แต่ที่อ่านสนุกคือความสัมพันธ์แบบ love-hate relationship ของเหล่าศิษย์พี่ศิษย์น้องทั้งห้าคน กัดกันก็เก่ง จนอาจารย์ปวดหัว เอะอะจะประลองกันลูกเดียว จนอาจารย์ปวดหัวอะ อ่านแล้วก็ยังปวดหัวแทนอาจารย์ ศิษย์พี่ใหญ่ก็ห้าวด่องๆ พี่สองก็ปากแซ่บ ยัยสี่ก็พร้อมบวกตลอด
..

คู่รักเหมือนจะถือกำเนิดมาอีกสองคู่ในเล่มนี้ นั่นคือพี่สองกับพี่สาม ความสัมพันธ์ไม่ชัดเจน เพราะพี่สองชัดเจนอยู่คนเดียว พี่สามอ๊องน้อยกว่าจูจูหน่อยเดียวเท่าน้นแหละ อีกคู่ก็คู่ตันติ่งตันหนีที่ดูเหมือนจะมีอดีตกันมายาวนาน มีเล่ามานิดๆ ในเล่มนี้ แต่ยังไม่เฉลยทั้งหมด ส่วนน้องจูจูกับอาจางเล่มนี้ก็ยังรักแบบเขกหัวดึงหูกันอยู่ แต่เพิ่มเติมเห็นความขี้หวงของอาจางมากขึ้น เป็นห่วงจูจูมากขึ้น ถึงกับมีเป้าหมายเพิ่มจากการบำเพ็ญเพื่อไปแก้แค้นเป็นเอาไว้ช่วยจูจูฝึกบำเพ็ญเพิ่มมาอีกอย่างแล้ว จูจูเองก็ติดอาจางมากขึ้นไม่รู้ตัวแล้ว ฉากตอนขี่หลังอาจางแล้วบอกว่าจะบอกอาจารย์ว่าอย่าย้ายไปอยูไกลจากยอดเขาอิ้งปั้งนี่น้ำตาซึมเลย และวิธีที่อาจางช่วยจูจูก็คือชวนซาบซึ้ง น่ารักทั้งคู่
..

และในเล่มนี้เริ่มเฉลยอดีตของจูจูเยอะขึ้นแล้ว ตอนท้ายเล่าถึงรัชทายาทเยอะขึ้นมาหน่อย ยังไม่รู้เรื่องราวแต่หนหลังระหว่างเขากับจูจูมากนักว่าไปยังไงมายังไง ทำไมต้องมาตามหากันขนาดนี้ แต่ได้รู้แล้วว่าถ้าอาจางอยากปกป้องหมูโง่เง่าของเขาต้องโคตรเทพเท่านั้น เพราะรัชทายาทตอนนี้โคตรเทพไปเรียบร้อยแล้ว ต้องเอาใจช่วยอาจางกับจูจูกันต่อไป
..

อีกส่วนที่ทำให้อ่านนิยายแปลเรื่องนี้สนุกคือ สำนวนการแปลค่ะ อ่านได้ลื่นไหลมาก และเลือกใช้คำได้ดีเลย การแปลพวกเคล็ดวิชา อาคม ของวิเศษต่างๆ ก็แปลออกมาสวยเลย ยังชอบชื่อหม้อหลอมต้มวิญญาณผลาญใจมากๆ อยู่ คุณอวี้แปลดีจริงๆ มีหลุดพวกเว้นวรรคนิดๆ หน่อยๆ แต่รวมๆ ก็ยังดีมากอยู่ค่ะ
..

[Gigi W · Rating 5 out of 5]

ยังคงชอบเล่มนี้ ความสนุกยังคงเส้นคงวา ภาษาที่ใช้สวยมาก นางเอกเก่งนะ แล้วคือมันไม่ใช่แบบเรื่องอื่นๆ ของแนวพล็อตนี้ที่เคยอ่านมา นางเอกแบบว่าเก่งเพราะพลังแอบแฝง บลาๆ คืออันนี้แม้จะแอบแฝง แต่ก็มีตอนที่นางเอกต้องสู้ด้วยสติปัญญาและไอเท็มต่างๆ แต่คือหลักๆ ก็สติปัญญานางนั่นแหละ คือต่อให้มีของดี ถ้านางคิดกลอุบายไม่ได้ก็จบอะ เราเลยชอบนางเอกมาก

พระเอกนี่เหมือนมันจะมีบางฟีลที่เรารู้สึกว่า เอ๊ะ จริงๆ แล้วนางเป็นคนยังไง เหมือนเราจะรู้จักนางน้อยเกินไปด้วยบทจะเน้นนางเอก พระเอกเป็นคนมีปมความลับบางอย่าง (นางเอกก็ด้วย) นั่นแหละ แต่คือพระเอกก็ไม่ได้แสดงออกถึงความขวางโลกหรือแค้นโลกมาก เหมือนเป็นคนนิ่งและอดทนมากนะ คือเหมือนน่าจะมีแผนแต่ใจเย็น เหมือนคิดแค่ว่าต้องเก่งขึ้นก่อน ไม่เป็นคนวู่วาม ด้วยความใจเย็นของนางนี่แหละ ทำให้เวลาสู้นางแลดูเทพ เพราะน้อยมากจะเพลี่ยงพล้ำ ทำอะไรต้องมีแผนตลอดสิน่า

ชอบความรักของพระนาง มันบางเบานะ เพราะต่างคนก็ต่างเหมือนแบบไม่ได้โฟกัสเรื่องนี้ แต่มันแบบอบอุ่น คิดถึงกันเป็นห่วงเป็นใยกันตลอด คิดถึงอีกฝ่ายเป็นคนแรกเสมอ ไม่มีความหวาน มีแต่เอะอะบิดหู เอะอะเรียกหมู แต่แบบนี้แหละอบอุ่นใจ พระเอกขี้หึงนะ แบบขี้หวง เห็นนางเอกเป็นคนของตัวเอง อะไรก็แบ่งคนอื่นไม่ได้ แต่เหมือนนางไม่รู้ตัวเอง แล้วนางก็ให้เกียรตินางเอกนะ ให้ต่อสู้แบบเท่าเทียม 5555 ไม่เอาแต่ปกป้อง เคารพการตัดสินใจของนางเอก เชื่อมั่นในนางเอก แต่พออะไรท��่นางเอดไม่ไหวก็ช่วย แบบแบกขึ้นหลังไรงี้ งู้ยยย มาก สรุปคือชอบความสัมพันธ์แบบเบาๆ แต่อบอุ่นแบบนี้

[M · Rating 4 out of 5]

เล่มนี้ก็เริ่มรู้เค้ารางของนางเอกบ้างละ
ความลุ้นความตื่นเต้นทำให้ตามมาเรื่อย แต่ให้คะแนนที่ 4 เพราะมันยังไม่จุใจ แบบ รู้สึกว่ามันยังได้อีกกก มันยังได้มากกว่านี้
ยังให้ความรู้สึกเหมือนกับอารัมภบทอยู่เลยยย

คนแต่งขยันใส่พลอตม���กจริงๆ 555 ใส่ความผจญภัยอะไรมากมาย
ฉากสู้กับคนจากสำนักหลักนี่สะใจมากจริงๆ ความน่ารักน่าชังของหมูน้อยยังสม่ำเสมอมว๊ากกก ตัวประกอบให้ความสนุกสนาน โดยเฉพาะศิษย์พี่ใหญ่...ให้ความรู้สึกชินจังมากเลยอ่ะตัว 5555 เป็นตัวฮาเลยนะอีตาคนนี้
อีกคนที่มาแรงเหมือนกันคือศิษย์พี่สาม น่าร้อกกก อยู่กะจูจูนี่..เอาน่าๆ รอดๆๆ

ติดตามต่อไปค่ะ รออ่านว่าจูจูจะเปล่งประกายออกมาแค่ไหน นี่กว่าจะเจอรัชทายาทคือเล่มที่เท่าไหร่ ช่วยบอกที ลุ้นแล้ว ลุ้นแล้ว ลุ้นแล้วว แต่ไม่ได้สิ อิ่นจื่อจางต้องขั้นมหายานก่อน?

จะว่าไป สิ่งที่จำไม่ได้ และจำย๊ากยาก คือลำดับขั้นของพวกฝึกนี่แหละ
ขั้นแรกคือไรนะ ขั้นฝึกปราณ --> ขั้นสร้างฐาน --> ขั้นหลอมรวม --> ขั้นมหายาน --> เซียน ประมาณนี้เหรอ จำไม่ได้ แต่ก็ยังไม่ถึงกับต้องเขียนแผนผัง...แค่เกือบ เอาเป็นว่า จำได้แค่ อิ่นจื่อจางต้องขั้นมหายาน ถึงจะปกป้องจูจูได้ แปลว่ารัชทายาทนี่ก็คือต้องเทพมากๆ สินะ

[林雅君 · Rating 4 out of 5]

ได้มาต่อสักทีหลังจากดองจนลืม รูัสึกว่าเล่มนี้สนุกเข้มข้นกว่าเล่มแรกนะ ในที่สุดก็เปิดตัวเหล่าศิษย์พี่ครบ เล่มก่อนศิษย์พี่ใหญ่ว่าบันเทิงแล้ว ตอนนี้คือบันเทิงกันยกแก๊งไปเลย ชอบศิษย์พี่สามจอมพลัง เป็นผู้หญิงที่สวยมาก ใครเห็นก็รักก็หลง อ่อนโยน ไร้เดียงสา แต่ภายใต้ใบหน้าสวยหวานไร้เดียงสาคือยกผู้ชายจับทุ่มไปสิบรอบรวด ผู้ชายรอบๆนี่คือยืนมองอ้าปากค้าง ล้มเลิกความคิดที่จะจีบแม่สาวน้อยนี้กันไปหมด5555555 นางออกทีไรคือขำตลอด ขโมยซีนมาก ส่วนหมูน้อยก็น่ารักมากกกก ได้โชว์ความเทพแทนนางเอกไปตลอดเรื่อง เล่มนี้ยังเน้นผจญภัยอยู่ ช่วงประลองยุทธ์ไรงี้คือสนุกมากอะ ใช้ทริคใหม่ตลอดไม่ซ้ำ มีเริ่มแง้มอดีตของนางเอกออกมาแล้ว ความรักยังไม่ค่อยคืบหน้า แต่ก้รู้กันหมดว่ายัยบ้านนอกนี่อิ่นจื่อจางจองแล้วอะนะ 😂

[น้อนเว่ย · Rating 4 out of 5]

เรื่องราวต่อจากเล่มแรกนั่นแหละ สนุกดี ตื่นเต้นว่าจะเกิดอะไรต่อไป สังเกตว่าแต่ละเล่มจบไว้แบบปรานีผู้อ่านอยู่บ้าง คือ ไม่กระตุ้นให้ถึงจุดตายแล้วตัดจบ ถือว่าผู้เขียนเมตตาอย่างมาก แต่จับจุดที่หักดาวออกมาคือ การเว้นวรรคคำ บางประโยคยังถือว่าใช้ไม่ค่อยได้ น่าจะเป็นความบกพร่องของผู้แปลหรือผู้ตรวจอักษรของสำนักพิมพ์ คิดว่าหลายคนที่อ่านอาจขัดใจอยู่เหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้ทำให้อรรถรสลดลงไปมากน้อยสักเท้าไหร่ เว้นแต่ว่าจะเสียเวลากลับไปอ่านซ้ำก็เท่านั้น

[Rintea W · Rating 5 out of 5]

สนุก!!!
ครึ่งแรกของเล่ม เหมือนกำลังอ่านดราก้อนบอลภาคแรก ฉากคือเวทีการประลองยุทธ มีเลเวลพลังของผู้กล้า
พอครึ่งหลังของเล่ม คือโปเกมอน ที่มีสัตว์วิเศษ และแน่นอนที่ลูกหมูแสนน่ารักสีขาวอมชมพูตัวสูงไม่ถึงหนึ่งฉื่อ ก็ต้องเป็นปิกาจูฉบับพ่นไฟไปโดยปริยาย
ปกติเรื่องประมาณนี้มักน่าเบื่อ แต่นักเขียนและนักแปล ถ่ายทอดออกมาได้สนุกและน่าติดตาม
ยังคงชอบคาแรคเตอร์พระเอกและนางเอกเหมือนเดิม

[Lomabee · Rating 4 out of 5]

ขอรีวิวรวมๆ เล่ม 1-8

เป็นเรื่องที่อ่านเพลินๆ สนุกดี ถ้าใครชอบเรื่อง ชายาสะท้านแผ่นดิน ก็น่าจะชอบเรื่องนี้ นางเอกจากที่ไม่เก่งเลย ก็จะค่อยๆ เก่งขึ้นเรื่อยๆ เก่งแบบเว่อๆ พระเอกก็เก่งเว่อๆ ลูกหมูก็น่ารัก น่าเลี้ยง ศิษย์พี่ศิษย์น้องของนางก็น่ารักดี

[Noo · Rating 4 out of 5]

สนุก ตื่นเต้น น่าจะยังคงเป็นช่วงวัยเด็ก ความหวานไม่มีนะ เป็นการผจญภัยไปเรื่อยๆ ศิษย์พี่สามสุดสวยแต่เป็นจอมพลังขโมยซีนหลายฉากเลยทีเดียว ชอบนาง
ความลับและตัวตนของนางเอกเรียกว่าเผยออกมาเยอะแล้ว บอสใหญ่รัชทายาทก็ออกโรงแล้วเช่นกัน
ไปค่ะ ต่อเล่มสามเลย

[Hammu · Rating 4 out of 5]

เรื่องราวยิ่งทียิ่งซับซ้อน และแฟนตาซี เหมือนได้อ่านการ์ตูน ยิ่งอ่านก็ยิ่งจินตนาการเป็นได้เป็นฉากๆ เนื้อหาน่าติดตามมาก ลุ้นตลอดเล่ม และลูกหมูน้อยน่ารักมาก!

[Surisa · Rating 5 out of 5]

มีการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับตัวนางเอกมากขึ้น ทุกปริศนาที่เกี่ยวข้องกับนางเอกเริ่มชัดเจนขึ้น สัตว์ตู่กายนางเอกเป็นลูกหมูแสนน่ารัก แต่ประสิทธิภาพเปี่ยมล้น .....พร้อมการผจญภัยบทถัดไปค่ะ

[Wanmata · Rating 5 out of 5]

สนุกกว่าเล่มแรก ตัวละครเริ่มมีการผจญภัยมากขึ้น
การแข่งขันในสำนักสนุก ตื่นเต้น ชอบทริคต่างๆ ของนางเอก
ดำเนินเรื่องได้น่าติดตาม

[Copper · Rating 5 out of 5]

เล่มนี้สนุกกว่าเล่มที่แล้วเยอะมากกก

[Nuna Imruetai · Rating 5 out of 5]

ค่อยๆ แง้มปมมาทีละนิด ทำใ้หน่าค้นหาและน่าติดตามมากค่ะ

[Anida · Rating 5 out of 5]

หูย หนุกมากเล่มนี้ จูจู เริ่มฮึด เพราะไม่อยากเป็นตัวถ่วง น้องอิ่นก็น่ารักจริงๆ สไตล์พระเอกขี้แกล้งสินะ

[J · Rating 5 out of 5]

.

[Joo joo · Rating 5 out of 5]

สนุกมาก อ่านไปหัวเราะ, อมยิ้มไป

[Kamon SecondAccount · Rating 4 out of 5]

เล่มสองเป็นฉากการประลองฝีมือเสียส่วนใหญ่ เริ่มขยายโลกในนิยายกว้างขึ้น สำนักที่ตัวเอกอยู่เป็นแค่สายย่อยที่ไม่มีความสำคัญอะไร ตัวละครจากเมืองใหญ่ที่น่าจะเก่งกว่าเริ่มปรากฎ ถึงจะยังไม่มีบทบาทอะไรมาก แต่ก็ส่อเค้าว่าเล่มหลังจากนี้น่าจะเล่นใหญ่รัชดาลัยขึ้นเรื่อยๆ
.
อ่านมาสองเล่มแล้ว คิดว่าชุดนี้สนุกน่าติดตาม ปกติจะชอบอ่านแนวเริ่มต้นตั้งแต่เป็นโนบอดี้แล้วฝึกปรือไปแบบนี้แหละ หวังว่าจะไม่ออกทะเลทีหลังนะ

[Patrawan Dear]

#เงาเพลิงสะท้านปฐพี (เล่ม 2/8)

เล่มนี้มีการเปิดตัวตัวละครใหม่หลายตัว ทั้งที่เป็นคนรอบตัวพระนาง และคนที่เป็นปริศนาอยู่เบื้องหลัง ฉากการต่อสู้ยังคงตื่นตาตื่นใจ มีจังหวะให้ลุ้น สลับไปกับการคลายปมอดีตออกมาทีละนิดทีละหน่อย ในขณะที่ตัวพระนางก็มีการพัฒนาไปด้วยเช่นกัน

นับว่าผู้เขียนควบคุมการเล่าเรื่องให้น่าสนใจได้ตลอดการอ่าน ไม่เฉลยปมเร็วเกินไป และไม่ค้างไว้นานจนลืม จึงยังไม่ดร็อป ไม่เนือย และไม่เบื่อค่ะ :)