What do you think?
Rate this book
Το Παρίσι είναι πάντα μια καλή ιδέα
Η Ροζαλί Λoράν είναι η ονειροπόλα ιδιοκτήτρια ενός µικρού χαρτοπωλείου στο Σαιν Ζερµαίν, την καρδιά του Παρισιού. Αν ήταν στο χέρι της, όλο και περισσότεροι άνθρωποι γύρω της θα έστελναν κάρτες. Παρόλο που οι κάρτες µε τις ωραιότερες ευχές είναι η ειδικότητα και η επιτυχία της, τα πράγµατα δεν πηγαίνουν και τόσο καλά όσον αφορά την εκπλήρωση των δικών της ευχών.
Κάποια µέρα, ένας ηλικιωµένος κύριος, σκοντάφτοντας µέσα στο µαγαζί της, αναποδογυρίζει το σταντ µε τις κάρτες. Η Ροζαλί ανακαλύπτει ότι ο άνδρας που προσγειώθηκε ανώµαλα στη ζωή της δεν είναι άλλος από τον αγαπηµένο –και διάσηµο– συγγραφέα των παιδικών της χρόνων, Μαξ Μαρσαί. Όταν εκείνος της προτείνει να εικονογραφήσει το καινούριο του (και µάλλον τελευταίο) βιβλίο, η Ροζαλί δέχεται και µια µοναδική φιλία γεννιέται ανάµεσα στους δύο ιδιόρρυθµους καλλιτέχνες.
Οι ευχές τόσων ετών αρχίζουν επιτέλους να γίνονται πραγµατικότητα, µέχρι που ένας αδέξιος Αµερικανός καθηγητής εισβάλλει στο µαγαζί της, κατηγορώντας την ίδια και τον Μαρσαί για λογοκλοπή. Η Ροζαλί αδυνατεί να καταλάβει αν της χτυπάει την πόρτα ο έρωτας ή κάποιος µεγάλος µπελάς.
Κάποια µέρα, ένας ηλικιωµένος κύριος, σκοντάφτοντας µέσα στο µαγαζί της, αναποδογυρίζει το σταντ µε τις κάρτες. Η Ροζαλί ανακαλύπτει ότι ο άνδρας που προσγειώθηκε ανώµαλα στη ζωή της δεν είναι άλλος από τον αγαπηµένο –και διάσηµο– συγγραφέα των παιδικών της χρόνων, Μαξ Μαρσαί. Όταν εκείνος της προτείνει να εικονογραφήσει το καινούριο του (και µάλλον τελευταίο) βιβλίο, η Ροζαλί δέχεται και µια µοναδική φιλία γεννιέται ανάµεσα στους δύο ιδιόρρυθµους καλλιτέχνες.
Οι ευχές τόσων ετών αρχίζουν επιτέλους να γίνονται πραγµατικότητα, µέχρι που ένας αδέξιος Αµερικανός καθηγητής εισβάλλει στο µαγαζί της, κατηγορώντας την ίδια και τον Μαρσαί για λογοκλοπή. Η Ροζαλί αδυνατεί να καταλάβει αν της χτυπάει την πόρτα ο έρωτας ή κάποιος µεγάλος µπελάς.
336 pages, Paperback
First published January 1, 2014
135 people are currently reading
3822 people want to read
About the author
Nicolas Barreau
31 books592 followersEnglish:
Based on the speculations of Elmar Krekeler, a literature critic of the German newspaper Die Welt, Nicolas Barreau is a fictional author and therefore a pseudonym of the German author Daniela Thiele.
The same is true of the pretended translator Sophie Scherrer.
German:
Basierend auf einer Spekulation des Literaturkritikers Elmar Krekeler der Zeitung Die Welt, handelt es sich bei Nicolas Barreau um einen fiktionalen Autoren und damit ein Pseudonym von Daniela Thiele.
Gleiches gilt für die angebliche Übersetzerin Sophie Scherrer.
(Erfundener) Lebenslauf:
Nicolas Barreau geboren 1980 in Paris, hat Romanistik und Geschichte an der Sorbonne studiert und schreibt an seiner Dissertation. Er arbeitet in einer Buchhandlung am Rive Gauche in Paris, ist jedoch alles andere als ein weltfremder Bücherwurm. Die Frau meines Lebens ist sein erster Roman.
Based on the speculations of Elmar Krekeler, a literature critic of the German newspaper Die Welt, Nicolas Barreau is a fictional author and therefore a pseudonym of the German author Daniela Thiele.
The same is true of the pretended translator Sophie Scherrer.
German:
Basierend auf einer Spekulation des Literaturkritikers Elmar Krekeler der Zeitung Die Welt, handelt es sich bei Nicolas Barreau um einen fiktionalen Autoren und damit ein Pseudonym von Daniela Thiele.
Gleiches gilt für die angebliche Übersetzerin Sophie Scherrer.
(Erfundener) Lebenslauf:
Nicolas Barreau geboren 1980 in Paris, hat Romanistik und Geschichte an der Sorbonne studiert und schreibt an seiner Dissertation. Er arbeitet in einer Buchhandlung am Rive Gauche in Paris, ist jedoch alles andere als ein weltfremder Bücherwurm. Die Frau meines Lebens ist sein erster Roman.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 706 reviews
August 13, 2019
Ευκολοδιάβαστο βιβλιαράκι άσχετα αν εγώ λόγω έλλειψης χρόνου έκανα κάτι αιώνες να το διαβάσω. Το ξεκίνησα στα πλαίσια ότι ήθελα να συνεχίσω με την ανάγνωση πιο ελαφρών αναγνωσμάτων χωρίς πολλές προσδοκίες. Με νοσταλγικές πινελιές, ελκυστικές εικόνες ενός ρομαντικού Παρισιού διαβάζεται σχεδόν απνευστί ειδικά από ευαίσθητες ρομαντικές ψυχές. Ωστόσο όπως μου συνέβη και με το προηγούμενο βιβλίο του συγγραφέα και τούτο εδώ στερείται μιας πραγματικά πολύ δυνατής αισθηματικής ιστορίας. Προβλέψιμη, δεν απασχολεί καν μεγάλο μέρος της αφήγησης, ενώ δεν είναι ικανή να σου δημιουργήσει έντονα συναισθήματα καθώς νιώθεις ότι την έχεις ξαναδιαβάσει και αλλού που οκ αυτό σε γενικές γραμμές δε με ενοχλεί καθώς δεν υπάρχει παρθενογένεση αλλά κάπου λίγο η εκτέλεση χωλαίνει πράγμα που με κάνει πλέον να πιστεύω ότι ο συγγραφέας είναι συγκεκριμένων δυνατοτήτων. Μήπως να προσλάβει την Ροζαλί Λοράν αντί για κάρτες να του γράφει τη συνέχεια των ιστοριών του; Χαριτωμένο, δεν πέρασα άσχημα αλλά λίγο.
January 30, 2019
Ρωτώντας πρόσφατα φίλη που μένει στο Παρίσι για το πώς είναι η ζωή εκεί, πήρα τη μονολεκτική απάντηση "Ακριβά". Δεν ξέρω λοιπόν πόσο καλή ιδέα είναι το Παρίσι ως πόλη για να μένεις, το βιβλίο πάντως ήταν σίγουρα μια καλή ιδέα!
Ρομαντική περιπέτεια με αναμενόμενο τέλος (σαν αυτές τις ρομαντικές κομεντί που θέλουμε για ένα χαλαρό βράδυ), καλογραμμένο και με ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Πληρεί μια χαρά το σκοπό του, η τιμή του είναι καλή (από Πρωτοπορία). Αστεία σκηνικά, ενδιαφέροντα τοπία, ε, τι άλλο να ζητήσεις από ένα τέτοιο βιβλίο!
Ρομαντική περιπέτεια με αναμενόμενο τέλος (σαν αυτές τις ρομαντικές κομεντί που θέλουμε για ένα χαλαρό βράδυ), καλογραμμένο και με ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Πληρεί μια χαρά το σκοπό του, η τιμή του είναι καλή (από Πρωτοπορία). Αστεία σκηνικά, ενδιαφέροντα τοπία, ε, τι άλλο να ζητήσεις από ένα τέτοιο βιβλίο!
January 9, 2017
I like books which somehow include the topic of books in their themes, which led me to Paris is Always a Good Idea. Sometimes, when I'm not feeling super well, I turn to novels which are guaranteed to be pretty frothy and undemanding. This book fit that bill. As I watched Netflix, with my box of Kleenex, my cough remedies and hot lemon, I also read this book. I dozed off periodically. But I had a sweet, endorphin boosting tale to turn back to, even as I shivered and grumped to myself about a long-lasting flu.
Sometimes, a sweet book is good medicine. 3.5 stars.
Sometimes, a sweet book is good medicine. 3.5 stars.
May 15, 2016
I really enjoyed this cute little book! And yes, It did make me yearn for Paris in a serious way! It is indeed a VERY good idea!
Rosalie has a quiet life in the beautiful French city, running little postcard shop. She is dating a personal trainer, with whom she has little in common, and has grand ambitions of being an artist. She is approached by an old man at her shop, who just so happens to be a famous children's author. He wants Rosalie to illustrate his new children's book and she does so happily. However, fate brings her a chance encounter with an arrogant American who accuses her and Max of plagiarism. What secrets will Rosalie uncover from her friend Max and this handsome, annoying American? And will she find the true love she has always wanted?
This book was just what the doctor ordered! It was a quick read, full of humour and cuteness!
I loved the main story of the book and the quest to discover who really wrote it and what the secrets were. I figured out the twist extremely early in the book, and that is usually a pet peeve for me, however I was so swept up in the cute, light atmosphere of the novel, that it didn't matter at all!
I absolutely loved the writing style. It had a really wonderful light and fluffy feel to it. The whole book reminded me of days wandering around the streets of Paris, turning left, turning right, finding new buildings, new places to eat and beautiful things to see! The author moved backwards a few times in this novel in a way that wouldn't work normally in traditional novels as it felt a bit disjointed. However in this book it worked well, lots of reflections and memories that all merged together to the present moment and gave the book an extremely different and enjoyable feel to it.
All of the main characters had a nice depth to them and they were all extremely likeable. And the romance! Super sweet, with just the right amount of drama! Thought it was fantastic! There were a few moments where I had butterflies!
Would I recommend Paris is Always a Good Idea?
Yes, for contemporary G-rated romance fans, or fans of cute stories. It was light, didn't have negative drama and almost no violence. A great escape for a couple of hours! And now I want to go back to Paris for a third time, be surrounded by that beautiful language, and find a little postcard shop.
Many thanks to Pan Macmillan and the author for a copy of Paris Is Always A Good Idea in exchange for my honest review.
For more reviews check out my blog
www.booksbabiesbeing.com
Facebook:
www.facebook.com/booksbabiesbeing
Twitter:
www.twitter.com/BBB_Mel
Rosalie has a quiet life in the beautiful French city, running little postcard shop. She is dating a personal trainer, with whom she has little in common, and has grand ambitions of being an artist. She is approached by an old man at her shop, who just so happens to be a famous children's author. He wants Rosalie to illustrate his new children's book and she does so happily. However, fate brings her a chance encounter with an arrogant American who accuses her and Max of plagiarism. What secrets will Rosalie uncover from her friend Max and this handsome, annoying American? And will she find the true love she has always wanted?
This book was just what the doctor ordered! It was a quick read, full of humour and cuteness!
I loved the main story of the book and the quest to discover who really wrote it and what the secrets were. I figured out the twist extremely early in the book, and that is usually a pet peeve for me, however I was so swept up in the cute, light atmosphere of the novel, that it didn't matter at all!
I absolutely loved the writing style. It had a really wonderful light and fluffy feel to it. The whole book reminded me of days wandering around the streets of Paris, turning left, turning right, finding new buildings, new places to eat and beautiful things to see! The author moved backwards a few times in this novel in a way that wouldn't work normally in traditional novels as it felt a bit disjointed. However in this book it worked well, lots of reflections and memories that all merged together to the present moment and gave the book an extremely different and enjoyable feel to it.
All of the main characters had a nice depth to them and they were all extremely likeable. And the romance! Super sweet, with just the right amount of drama! Thought it was fantastic! There were a few moments where I had butterflies!
Would I recommend Paris is Always a Good Idea?
Yes, for contemporary G-rated romance fans, or fans of cute stories. It was light, didn't have negative drama and almost no violence. A great escape for a couple of hours! And now I want to go back to Paris for a third time, be surrounded by that beautiful language, and find a little postcard shop.
Many thanks to Pan Macmillan and the author for a copy of Paris Is Always A Good Idea in exchange for my honest review.
For more reviews check out my blog
www.booksbabiesbeing.com
Facebook:
www.facebook.com/booksbabiesbeing
Twitter:
www.twitter.com/BBB_Mel
May 9, 2016
„Париж винаги си заслужава” ме докосна по неочакван начин с изключително красивите си описания и пълнокръвните си персонажи! Съжалявам, че отлагах прочитането на книгата толкова дълго.
Цялото ревю тук -> http://justonebooklover.blogspot.bg/2...
Цялото ревю тук -> http://justonebooklover.blogspot.bg/2...
March 10, 2016
I admit when I first began reading this, it didn't seem like it was going to be good. It was failing to grab my attention and I wondered if I was going to struggle to get through it. At some point, however, it turned the other way for me. I think it was around when Sherman came to Paris, that's where things started to take off. I started liking the characters more, and could I see Paris in my mind. I'm really beginning to enjoy the setting of books in Paris, it lends a certain romantic flair to the reading. Anyway, I ended up enjoying this story. It wasn't perfect but I don't care about stuff like that. I thought it was a sweet little romance, with a touch of mystery thrown in.
**Thank you to the publisher and NetGalley for an ARC in exchange for an honest review.
**Thank you to the publisher and NetGalley for an ARC in exchange for an honest review.
January 16, 2018
Empecé a leer este libro con expectativas, lo acepto, no eran muy altas, pero si veía muy buenas reseñas de el.
"París Es Siempre Una Buena Idea", para mí, es una historia de destino, de como todo encaja a la perfección para que un acontecimiento cambie la vida de una persona.
De por sí, ya la premisa es bastante predecible, así que, en mi opinión, como autor tienes lograr que los acontecimientos no lo sean. No me gustó que el autor se anticipara a los hechos, te preparaba previamente para lo que iba a suceder en vez de dejarlo fluir.
Barreau da demasiadas vueltas para llegar a un punto, que a pesar de qué es una lectura fácil, se te hace pesada e interminable.
La historia de amor que se desarrolla en el libro no me pareció nada convincente, se desarrolla muy rápido sin dar el encanto parisino y romántico que este libro promete.
Lastimosamente el autor cae en el 'insta-love', y al final todo es tan dramático y tan rápido que, perdón, pero sentía como si estuviera leyendo fanfic.
"París Es Siempre Una Buena Idea", para mí, es una historia de destino, de como todo encaja a la perfección para que un acontecimiento cambie la vida de una persona.
De por sí, ya la premisa es bastante predecible, así que, en mi opinión, como autor tienes lograr que los acontecimientos no lo sean. No me gustó que el autor se anticipara a los hechos, te preparaba previamente para lo que iba a suceder en vez de dejarlo fluir.
Barreau da demasiadas vueltas para llegar a un punto, que a pesar de qué es una lectura fácil, se te hace pesada e interminable.
La historia de amor que se desarrolla en el libro no me pareció nada convincente, se desarrolla muy rápido sin dar el encanto parisino y romántico que este libro promete.
Lastimosamente el autor cae en el 'insta-love', y al final todo es tan dramático y tan rápido que, perdón, pero sentía como si estuviera leyendo fanfic.
November 9, 2018
Un libro hermoso para un fin de semana.
Una historia encantadora, fluida, con enigmas, romance y París como telón de fondo.
Me asusté un poco al principio porque la historia iba por un rumbo que yo no esperaba, pero unas páginas más adelante sí que encontré lo que buscaba.
Rosalie es la protagonista y la dueña de una hermosa tienda en París, ama el azul y el arte, es ilustradora y cree en los deseos, los hombres que hacen parte de esta historia son Rene, Max y Robert y los animales son William Morris y el tigre azul.
No les voy a contar qué conexión existe entre todos ellos, pero sí les digo que hay amores imposibles, amores posibles, un enigma y que cumplió su objetivo: yo quería una historia que se leyera fácil y me hiciera suspirar con un amor de esos que solo es bonito en los libros jajajaja y voilà… Me encantaron los personajes, París obviamente, los detalles de Shakespeare, la tienda, el enigma del tigre azul, ni siquiera las partes que parecen forzadas me desanimaron, creo que es un libro para disfrutar y enamorarse.
Una historia encantadora, fluida, con enigmas, romance y París como telón de fondo.
Me asusté un poco al principio porque la historia iba por un rumbo que yo no esperaba, pero unas páginas más adelante sí que encontré lo que buscaba.
Rosalie es la protagonista y la dueña de una hermosa tienda en París, ama el azul y el arte, es ilustradora y cree en los deseos, los hombres que hacen parte de esta historia son Rene, Max y Robert y los animales son William Morris y el tigre azul.
No les voy a contar qué conexión existe entre todos ellos, pero sí les digo que hay amores imposibles, amores posibles, un enigma y que cumplió su objetivo: yo quería una historia que se leyera fácil y me hiciera suspirar con un amor de esos que solo es bonito en los libros jajajaja y voilà… Me encantaron los personajes, París obviamente, los detalles de Shakespeare, la tienda, el enigma del tigre azul, ni siquiera las partes que parecen forzadas me desanimaron, creo que es un libro para disfrutar y enamorarse.
October 13, 2016
3 1/2 estrellas.
Es la primera novela que leo de este autor a pesar de que llevo años viéndolas por las librerías y bibliotecas. No sé exactamente qué me esperaba, pero me ha sorprendido gratamente.
Es una novela que se centra en los personajes y el autor los describe a base de anécdotas y/o comportamientos más que con descripciones físicas, lo cual a mí me gusta muchísimo más. La protagonista, Rosalie, me ha parecido una protagonista muy romántica y la base de la historia también. La única pega que le pongo es que hay escenas muy importantes (Max con Robert, por ejemplo) que el autor elige no explicarnos y que resume en una anotación del diario de Rosalie. Me habría gustado leerlas y que el final, o algún otro capítulo, fuese más largo. Tengo la sensación de que a la novela en general le faltan páginas, aunque tal vez soy yo. Sin duda recomendaré su lectura y buscaré otros libros del autor.
Es la primera novela que leo de este autor a pesar de que llevo años viéndolas por las librerías y bibliotecas. No sé exactamente qué me esperaba, pero me ha sorprendido gratamente.
Es una novela que se centra en los personajes y el autor los describe a base de anécdotas y/o comportamientos más que con descripciones físicas, lo cual a mí me gusta muchísimo más. La protagonista, Rosalie, me ha parecido una protagonista muy romántica y la base de la historia también. La única pega que le pongo es que hay escenas muy importantes (Max con Robert, por ejemplo) que el autor elige no explicarnos y que resume en una anotación del diario de Rosalie. Me habría gustado leerlas y que el final, o algún otro capítulo, fuese más largo. Tengo la sensación de que a la novela en general le faltan páginas, aunque tal vez soy yo. Sin duda recomendaré su lectura y buscaré otros libros del autor.
February 7, 2017
Una historia preciosa, escrita con elegancia y mucho gusto. Se disfruta mucho y se te hace corta. Aunque creo a veces que las descripciones se hacen muy largas.
May 21, 2016
Very cute, almost fairy tale like story itself! I wish the wishing cards existed (someone open an etsy store!) and also that The Blue Tiger was a real book!
January 14, 2020
Το Παρισι ειναι παντα μια καλη ιδεα ,οπως κ το συγκεκριμενο βιβλιο που δεν θα απογοητευσει τον αναγνωστη.Μια ρομαντικη ιστορια που ξεδιπλωνεται σιγα,σιγα με φοντο το Παρισι ,τρεις φαινομενικα ασχετοι ανθρωποι κ χαρακτηρες που θα τους συνδεσει ξαφνικα η μοιρα.Μεταφερθηκα νοητα στο Παρισι , διεσχισα την Pont des Arts ,βρεθηκα στο δασος της Βουλωνης κ αισθανθηκα την μυρωδια των λουλουδιων στο παρκο bagatelle να με κυριευει.Μετα την αναγνωση του ,το σιγουρο ειναι οτι θα θελατε να κλεισετε εισητηριο για να γνωρισετε ολα αυτα τα ομορφα μερη που περιγραφονται κ αν σταθειτε τυχεροι κ βρειτε ενα χαρτοπωλειο οπως της αξιολατρευτης Ροζαλι μην παραλειψετε να ψαξετε για τον δικο σας μπλε τιγρη
March 13, 2019
Die Geschichte um den blauen Wolken Tiger ist so schön und bezaubernd. Das Land, so weit weg, dass es nicht mit dem Flugzeug sondern nur mit Sehnsucht zu erreichen ist...
Die poetische Darstellung nimmt einen mit durch Paris aber ich hatte mehr Charme erhofft...
Rosalie hat eine kleine Papeterie in Paris und illustriert das neue Kinderbuch des Autors Max Marchais. Bis Robert in ihren Laden stürmt und ihr klar machen will, "Der blaue Tiger" sei seine Geschichte, ein Geschenk seiner verstorbenen Mutter.
Gemeinsam machen die beiden sich auf die Suche nach Spuren...
Rosalie ist sehr französisch. Der Humor, das Verträumte, die Leichtigkeit, und ich mochte sie. Allgemein sind die Charaktere vielseitig und unterschiedlich, was die Geschichte authentisch macht.
Am Ende fügen sich die Details zu einer berührenden Familiengeschichte und Zwei die sich verlieben, kitschig und seicht, was schön zur Atmosphäre passt. Aber das kommt schon sehr spät. Anfangs fand ich es schon sehr zäh und war teilweise wirklich gelangweilt.
Im Nachhinein war es ganz süß. Vor allem wegen der Wolken-Tiger Geschichte.
Die poetische Darstellung nimmt einen mit durch Paris aber ich hatte mehr Charme erhofft...
Rosalie hat eine kleine Papeterie in Paris und illustriert das neue Kinderbuch des Autors Max Marchais. Bis Robert in ihren Laden stürmt und ihr klar machen will, "Der blaue Tiger" sei seine Geschichte, ein Geschenk seiner verstorbenen Mutter.
Gemeinsam machen die beiden sich auf die Suche nach Spuren...
Rosalie ist sehr französisch. Der Humor, das Verträumte, die Leichtigkeit, und ich mochte sie. Allgemein sind die Charaktere vielseitig und unterschiedlich, was die Geschichte authentisch macht.
Am Ende fügen sich die Details zu einer berührenden Familiengeschichte und Zwei die sich verlieben, kitschig und seicht, was schön zur Atmosphäre passt. Aber das kommt schon sehr spät. Anfangs fand ich es schon sehr zäh und war teilweise wirklich gelangweilt.
Im Nachhinein war es ganz süß. Vor allem wegen der Wolken-Tiger Geschichte.
June 13, 2020
Για μένα πάντως αυτό το βιβλίο ήταν μια εξαιρετική επιλογή! Λατρεύω τον Μπαρρό,γράφει ακριβώς εκείνα που θέλω να διαβάσω! Τόσο καλό,ίσως και καλύτερο,με την Εποχή των κερασιών!
Δεν βαρέθηκα στιγμή,γέλια, δάκρυα,ήλιος και βροχή, με το Παρίσι να κυριαρχεί μαζί με την υπέροχη παιδική ιστορία της Μπλε Τίγρης....
Αυστηρά για ρομαντικές ψυχές που αγαπούν τα χάπυ εντ!!
Δεν βαρέθηκα στιγμή,γέλια, δάκρυα,ήλιος και βροχή, με το Παρίσι να κυριαρχεί μαζί με την υπέροχη παιδική ιστορία της Μπλε Τίγρης....
Αυστηρά για ρομαντικές ψυχές που αγαπούν τα χάπυ εντ!!
June 29, 2020
4.5/5⭐
December 26, 2015
ORA VOI MI DOVETE SPIEGARE (a prescindere da questo libro), PERCHÈ NELLA MAGGIOR PARTE DEI LIBRI D'AMORE I PROTAGONISTI, ALL'INIZIO DELLA STORIA, SONO SEMPRE FIDANZATI CON DELLE CIABATTE PIATTE E ANTIPATICHE.
Voglio dire, Rosalie è una cartolaia appassionata d'arte, creativa, mangiona, pigra e spensierata. Dubito che nella vita reale -ammesso che esistano ancora personaggi del genere- una creatura simile starebbe mai con uno come René. Fissato con lo sport, vita sana e al 100% antipatico.
Stessa cosa per Robert, tipico americano bellissimo e affascinante che però è addirittura fidanzato ufficialmente con una iena.
Ma dai.
Questo libro ha diversi problemi:
1) nei primi capitoli, boh, succede qualcosa? Mi è sembrato di leggere il nulla.
2) Rosalie e Robert si INNAMORANO così, in cinque pagine. Passano dal darsi del lei a dirsi 'ti amo'. Ok.
3) la storia di Robert figlio di Marchais è abbastanza ridicola. Ridicola più che altro perché spiegata frettolosamente, nelle ultime pagine.
Rosalie: hey Rob, credo che tu sia figlio di Max Marchais! La tua vita è una bugia!
Robert: *nessuno shock apparente* ma dai, che dici!
Rosalie: avete lo stesso neo! Chiediamo a Max!
Max: sì ragazzi, è proprio vero!
4) la figura assolutamente e innegabilmente stereotipata di Rachel (oh ma tutti nomi con la R?). La tipica, bellissima, scalatrice sociale che vuole obbligare il promesso sposo -in realtà no ma vabbè- a fare il lavoro più remunerativo. Evviva l'amore!
5) sul serio Robert chiede a Rosalie di sposarlo, alla fine?
Un grande mah, Nicolas Barreau. Non penso leggerò altri tuoi lavori. xoxo
Voglio dire, Rosalie è una cartolaia appassionata d'arte, creativa, mangiona, pigra e spensierata. Dubito che nella vita reale -ammesso che esistano ancora personaggi del genere- una creatura simile starebbe mai con uno come René. Fissato con lo sport, vita sana e al 100% antipatico.
Stessa cosa per Robert, tipico americano bellissimo e affascinante che però è addirittura fidanzato ufficialmente con una iena.
Ma dai.
Questo libro ha diversi problemi:
1) nei primi capitoli, boh, succede qualcosa? Mi è sembrato di leggere il nulla.
2) Rosalie e Robert si INNAMORANO così, in cinque pagine. Passano dal darsi del lei a dirsi 'ti amo'. Ok.
3) la storia di Robert figlio di Marchais è abbastanza ridicola. Ridicola più che altro perché spiegata frettolosamente, nelle ultime pagine.
Rosalie: hey Rob, credo che tu sia figlio di Max Marchais! La tua vita è una bugia!
Robert: *nessuno shock apparente* ma dai, che dici!
Rosalie: avete lo stesso neo! Chiediamo a Max!
Max: sì ragazzi, è proprio vero!
4) la figura assolutamente e innegabilmente stereotipata di Rachel (oh ma tutti nomi con la R?). La tipica, bellissima, scalatrice sociale che vuole obbligare il promesso sposo -in realtà no ma vabbè- a fare il lavoro più remunerativo. Evviva l'amore!
5) sul serio Robert chiede a Rosalie di sposarlo, alla fine?
Un grande mah, Nicolas Barreau. Non penso leggerò altri tuoi lavori. xoxo
April 24, 2016
I hate giving bad reviews. An author has spent so long pouring their heart and soul into their writing only to have some random person, from goodness knows where, say it's bad?
But I did not enjoy this at all. It was predicable from chapter 2. Predictable isn't always bad. But I wasn't even charmed by the story. I was bored. I finished it due to my OCD about finishing books, but I just didn't enjoy this at all.
If you like predictable love stories then you're on the right track with this one. But if you like to be challenged and truly believe in a story, try something else.
I'm just deflated now.
But I did not enjoy this at all. It was predicable from chapter 2. Predictable isn't always bad. But I wasn't even charmed by the story. I was bored. I finished it due to my OCD about finishing books, but I just didn't enjoy this at all.
If you like predictable love stories then you're on the right track with this one. But if you like to be challenged and truly believe in a story, try something else.
I'm just deflated now.
August 31, 2018
Τρυφερό, συγκινητικό, ευκολοδιάβαστο. Για όσους στέλνουν ακόμα κάρτες, πιστεύουν στα παραμύθια και στις ιστορίες αγάπης. Για τη μαμά που της αρέσουν αυτά.
July 16, 2017
Am Anfang hielt ich das Buch für ziemlich talentfrei. Die Sprache war zwar nicht schlecht, aber irgendwie konnte mich kein einziger Satz des ersten Kapitels auch nur ansatzweise packen. Doch ich gab dem Buch noch zwei-, dreimal eine Chance, weil ich es von meiner Mutter geschenkt bekommen hatte und ich es definitiv lesen wollte. Irgendwann. Jetzt, nach ein paar Jahren womöglich schon, war es soweit.
Es war auch dieses Mal am Anfang sehr zäh und nicht gerade interessant, aber mit der Zeit nahm das Buch mich dann doch mit. In der Hälfte wurde es allerdings erst wirklich interessant, was bei einer relativ niedrigen Seitenzahl eigentlich zu spät ist, aber es sei dem Autoren verziehen, da er mich am Ende doch mit der Geschichte noch überzeugen konnte. Wenn auch nicht vollends.
Als dann mal das eintrat, was der Klappentext bereits andeutet, begann das Buch mir zu gefallen. Es gab tolle Charaktere, die sehr vielseitig waren und sehr unterschiedlich. Ein paar nette und amüsante und auch spannende Situationen folgten und am Ende fügte sich jedes Detail zu einer tollen und berührenden Geschichte, die einen doch sehr berührt. Wundervoll. Somit hatte sich der zähe erste Teil doch noch gelohnt. (:
Es war auch dieses Mal am Anfang sehr zäh und nicht gerade interessant, aber mit der Zeit nahm das Buch mich dann doch mit. In der Hälfte wurde es allerdings erst wirklich interessant, was bei einer relativ niedrigen Seitenzahl eigentlich zu spät ist, aber es sei dem Autoren verziehen, da er mich am Ende doch mit der Geschichte noch überzeugen konnte. Wenn auch nicht vollends.
Als dann mal das eintrat, was der Klappentext bereits andeutet, begann das Buch mir zu gefallen. Es gab tolle Charaktere, die sehr vielseitig waren und sehr unterschiedlich. Ein paar nette und amüsante und auch spannende Situationen folgten und am Ende fügte sich jedes Detail zu einer tollen und berührenden Geschichte, die einen doch sehr berührt. Wundervoll. Somit hatte sich der zähe erste Teil doch noch gelohnt. (:
August 21, 2023
Vis nesiseka su tomis knygomis iš savos lentynos ir kartais pagalvoju kodėl jos tenai tiek ilgai guli :D knyga nepasirodė įdomi, kas labai nuliūdino, nes mačiau daug kas ją yra skaitę. Tai pirmoji šio autoriaus skaityta knyga, bet manau kitos ir nesiimčiau skaityti. Ji gana naivi, nors ir skaitėsi lengvai, greitai, tačiau tai viskas – paprasta meilės istorija.
February 6, 2020
Süß und als Hörbuch hat es mir ganz gut gefallen. Ansonsten ist es nichts besonderes. Zum wirklichen lesen wäre es mir vielleicht zu "lieb" gewesen.
February 12, 2020
Keine herausragende Story, aber durchwegs gut erzählt und unterhaltsam. Wie ein netter Feelgoodfilm.
October 12, 2017
No sé si es por el hecho de que soy nuevo en esto de los libros románticos, ¡pero debo decir que amé este libro demasiado!
Una historia ligera y fácil de leer, que nos habla de la vida de Rosalie, una ilustradora que lucha día a día en su tienda, a la cual le llega una oferta que no puede dejar pasar. Sin pensar que ese trabajo, ilustrar un libro de su autor de libros infantiles favoritos, cambiaría su vida (y la de otros) por completo.
Primero, que este ambientado en Paris ya lo hace perfecto. Cuando uno piensa en un lugar romántico, Paris es siempre una buena idea (Pun intended). Segundo, la historia es hermosa, a pesar de que no tener un comienzo perfecto (ni tampoco un desarrollo en los mejores términos posibles), tenemos nuestro deseado final feliz. Me agrada mucho que este libro no sea extremadamente cursi.
¡Mi única queja es que los personajes eran muy mayores! y a veces no se comportaban acordes a su edad. Me los imaginaba en sus 25 años. Del resto, todo está bien. Lo recomiendo totalmente, yo, un chico que odiaba los libros romántico.
Una historia ligera y fácil de leer, que nos habla de la vida de Rosalie, una ilustradora que lucha día a día en su tienda, a la cual le llega una oferta que no puede dejar pasar. Sin pensar que ese trabajo, ilustrar un libro de su autor de libros infantiles favoritos, cambiaría su vida (y la de otros) por completo.
Primero, que este ambientado en Paris ya lo hace perfecto. Cuando uno piensa en un lugar romántico, Paris es siempre una buena idea (Pun intended). Segundo, la historia es hermosa, a pesar de que no tener un comienzo perfecto (ni tampoco un desarrollo en los mejores términos posibles), tenemos nuestro deseado final feliz. Me agrada mucho que este libro no sea extremadamente cursi.
¡Mi única queja es que los personajes eran muy mayores! y a veces no se comportaban acordes a su edad. Me los imaginaba en sus 25 años. Del resto, todo está bien. Lo recomiendo totalmente, yo, un chico que odiaba los libros romántico.
February 19, 2020
“A few days later, on a springlike day in April, the story of the blue tiger entered Rosalie Laurent’s life and changed it forever. Ultimately there is a story in every life that becomes the fulcrum about which it revolves—even if very few people recognize it at first.”
Rosalie Laurent is the owner of Luna Luna, a charming postcard shop in Saint-Germain. She sells stationery, paperweights, beautiful pens, and wishing cards—beautiful and unique cards lovingly painted by Rosalie herself. She is happy (her mother would rather she have a more “respectable” job) and content and although several of her own wishes have gone unanswered, she can’t imagine her life to be any more fulfilled until the day when celebrated children’s author Max Marchais walks—rather trips—into her shop and brings with him a book in need of an illustrator. Just when Rosalie thinks that all of her wishes are beginning to come true, a handsome American literature professor enters her life with accusations of plagiarism. So much for wishes.
Nicolas Barreau has written a book as light and sweet as a freshly baked croissant, as colorful and expressive as a Monet painting, and as beautiful and vibrant as the city of Paris itself. It’s a delightful and charming story brimming with hope, loss, regret, and love…beaucoup d’amour! It’s endearing without being sappy and the relationship between Rosalie and Max shows us that love and compassion can bridge any age gap and provide two souls with the belief that each day is full of promise and possibility.
One of the sweetest aspects of this novel is the blue notebook that Rosalie writes in every night just before going to bed. In it, she writes just two things: the worst moment of her day and the best. If I had a blue notebook right now, I would write that the worst moment of the day would be reading the very last sentence of Nicolas Barreau’s lovely book and having to say goodbye to Rosalie, Max, Luna Luna, and the splendor that is Paris. The best moment of the day would be knowing that there is another book out there with a story and characters who are waiting to touch my heart and brighten my day just like this book has. After all, reading, just like Paris, is always a good idea.
Rosalie Laurent is the owner of Luna Luna, a charming postcard shop in Saint-Germain. She sells stationery, paperweights, beautiful pens, and wishing cards—beautiful and unique cards lovingly painted by Rosalie herself. She is happy (her mother would rather she have a more “respectable” job) and content and although several of her own wishes have gone unanswered, she can’t imagine her life to be any more fulfilled until the day when celebrated children’s author Max Marchais walks—rather trips—into her shop and brings with him a book in need of an illustrator. Just when Rosalie thinks that all of her wishes are beginning to come true, a handsome American literature professor enters her life with accusations of plagiarism. So much for wishes.
Nicolas Barreau has written a book as light and sweet as a freshly baked croissant, as colorful and expressive as a Monet painting, and as beautiful and vibrant as the city of Paris itself. It’s a delightful and charming story brimming with hope, loss, regret, and love…beaucoup d’amour! It’s endearing without being sappy and the relationship between Rosalie and Max shows us that love and compassion can bridge any age gap and provide two souls with the belief that each day is full of promise and possibility.
One of the sweetest aspects of this novel is the blue notebook that Rosalie writes in every night just before going to bed. In it, she writes just two things: the worst moment of her day and the best. If I had a blue notebook right now, I would write that the worst moment of the day would be reading the very last sentence of Nicolas Barreau’s lovely book and having to say goodbye to Rosalie, Max, Luna Luna, and the splendor that is Paris. The best moment of the day would be knowing that there is another book out there with a story and characters who are waiting to touch my heart and brighten my day just like this book has. After all, reading, just like Paris, is always a good idea.
March 29, 2019
Έχοντας απολαύσει το πρώτο μυθιστόρημα του Barreau "Η εποχή των κερασιών" και έχοντας όρεξη για ένα γρήγορο, ρομαντικό και ανάλαφρο μυθιστόρημα, έπιασα στα χέρια μου το τελευταίο του δημιούργημα-φόρο τιμής στο Παρίσι.
Δυστυχώς, παρά τις ήδη χαμηλές προσδοκίες μου, το βιβλίο με απογοήτευσε. Έχω διαβάσει πάρα πολλά ρομαντικά μυθιστορήματα, από αυτά που σε κάνουν να θες να τα καταβροχθίσεις μονομιάς, να ερωτευτείς τους πρωταγωνιστές και να θες να ζήσεις για λίγο(ή και για πάντα) στο ροζ κόσμο τους. Δυστυχώς αυτό το βιβλίο δεν κατάφερε τίποτα από τα παραπάνω για μένα.
Οι χαρακτήρες ήταν αδιάφοροι και μονοδιάστατοι, ενώ συγκεκριμένα η πρωταγωνίστρια ήταν τόσο βαρετή που δεν άντεχα να τη διαβάζω! Ήταν φτιαγμένη για να ταιριάζει τέλεια στα "πρότυπα" της τέλειας γυναίκας που έχουν ορισμένοι άντρες που δεν αντιμετωπίζουν το γυναικείο φύλο ως κάτι ανθρώπινο θα λεγε κανείς, παρά σαν ένα όμορφο μπιχλιμπίδι για να κρεμάσουν στο μπρελόκ τους. Η Ροζαλί Λοράν ήταν ανεπιτήδευτα όμορφη, γοητευτική και πετυχημένη,έτρωγε ό,τι ήθελε διατηρώντας αψεγάδιαστο το σώμα της, ήταν εκπληκτική στο σεξ, δεν είχε καθόλου προσωπική ζωή στην ουσία πέρα από την εκάστοτε ερωτική της σχέση και τη δουλειά της οπότε ήταν πάντοτε διαθέσιμη να ακολουθήσει τον ήρωα στις περιπέτειές του και ήταν γεμάτη κατανόηση και συμπόνοια για όλους. Τα "ελαττώματά" της ήταν απλά χαριτωμένα και το μόνο που έκαναν ήταν να ενδυναμώνουν την αίσθηση της γλυκύτητας της. ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΜΑΙ και που τα γράφω.
Με τον ίδιο αέρινο, ροζουλί, αψεγάδιαστο τρόπο περιγράφεται και η δεύτερη σημαντικότερη γυναίκα του βιβλίου ενώ ο "κακός" της ιστορίας ήταν φυσικά μια γυναίκα (γιατί φυσικά στον κόσμο του Μπαρρό μόνο δύο είδη γυναικών υπάρχουν: οι τέλειες και οι σκύλες) που αν και απίστευτα όμορφη, ήταν αδίστακτη, κακιά, μοχθηρή και προικοθήρας' κάθε της κίνηση υπολογισμένη για να βάλει στο τσεπάκι της το κελεπούρι τον Ρόμπερτ . GIVE ME A BREAK που λέει και ο παππούς μου.
ΊσΩς θα μπορούσα να συγχωρήσω ως ένα βαθμό την απαίσια αυτή σκιαγράφηση των χαρακτήρων αν η ιστορία ήταν συναρπαστική και σου προκαλούσε αυτό το χορό από πεταλούδες στο στομάχι που σου προκαλούν όλα τα ωραία ρομαντικά μυθιστορήματα. Ο Μπαρρό απέτυχε ξανά όμως. Αργή, χωρίς συναισθηματικές διακυμάνσεις, προβλέψιμη πλοκή, υφασμένη με ΟΛΑ τα κλισέ που μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Ο συγγραφέας δεν προσπάθησε καθόλου να προκαλέσει τον εαυτό του, χρησιμοποίησε κάθε βολική ευκολία που μπορούσε για να κάνει τα κομμάτια της ιστορίας του να κολλήσουν. Βαρετόόοοοοοοοοοο!
Για το τέλος κράτησα τα μόνα θετικά στοιχεία που βρήκα: οι περιγραφές του Παρισιού και της ζωής εκεί, αν και απόλυτα εξειδανικευμένες, ήταν πολύ όμορφες και σου δημιουργούσαν την ανάγκη να μπεις στο πρώτο αεροπλάνο για να ζήσεις και συ λίγη από την παρισινή μαγεία.
Επίσης βρήκα πολύ γλυκό το παιδικό παραμύθι που στάθηκε η αφετηρία για όλα τα γεγονότα του βιβλίου. Νομίζω βασικά ότι ο Μπαρρό θα ήταν καλύτερο να στραφεί στη συγγραφή παιδικών παραμυθιών και να αφήσει τα μυθιστορήματα λίγο στην άκρη.
Εν ολίγοις, αν θέλετε να διαβάσετε ένα γλυκούλι, fluffy, feel-good μυθιστόρημα στραφείτε αλλού, υπάρχουν πολλά καλύτερα.
Δυστυχώς, παρά τις ήδη χαμηλές προσδοκίες μου, το βιβλίο με απογοήτευσε. Έχω διαβάσει πάρα πολλά ρομαντικά μυθιστορήματα, από αυτά που σε κάνουν να θες να τα καταβροχθίσεις μονομιάς, να ερωτευτείς τους πρωταγωνιστές και να θες να ζήσεις για λίγο(ή και για πάντα) στο ροζ κόσμο τους. Δυστυχώς αυτό το βιβλίο δεν κατάφερε τίποτα από τα παραπάνω για μένα.
Οι χαρακτήρες ήταν αδιάφοροι και μονοδιάστατοι, ενώ συγκεκριμένα η πρωταγωνίστρια ήταν τόσο βαρετή που δεν άντεχα να τη διαβάζω! Ήταν φτιαγμένη για να ταιριάζει τέλεια στα "πρότυπα" της τέλειας γυναίκας που έχουν ορισμένοι άντρες που δεν αντιμετωπίζουν το γυναικείο φύλο ως κάτι ανθρώπινο θα λεγε κανείς, παρά σαν ένα όμορφο μπιχλιμπίδι για να κρεμάσουν στο μπρελόκ τους. Η Ροζαλί Λοράν ήταν ανεπιτήδευτα όμορφη, γοητευτική και πετυχημένη,έτρωγε ό,τι ήθελε διατηρώντας αψεγάδιαστο το σώμα της, ήταν εκπληκτική στο σεξ, δεν είχε καθόλου προσωπική ζωή στην ουσία πέρα από την εκάστοτε ερωτική της σχέση και τη δουλειά της οπότε ήταν πάντοτε διαθέσιμη να ακολουθήσει τον ήρωα στις περιπέτειές του και ήταν γεμάτη κατανόηση και συμπόνοια για όλους. Τα "ελαττώματά" της ήταν απλά χαριτωμένα και το μόνο που έκαναν ήταν να ενδυναμώνουν την αίσθηση της γλυκύτητας της. ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΜΑΙ και που τα γράφω.
Με τον ίδιο αέρινο, ροζουλί, αψεγάδιαστο τρόπο περιγράφεται και η δεύτερη σημαντικότερη γυναίκα του βιβλίου ενώ ο "κακός" της ιστορίας ήταν φυσικά μια γυναίκα (γιατί φυσικά στον κόσμο του Μπαρρό μόνο δύο είδη γυναικών υπάρχουν: οι τέλειες και οι σκύλες) που αν και απίστευτα όμορφη, ήταν αδίστακτη, κακιά, μοχθηρή και προικοθήρας' κάθε της κίνηση υπολογισμένη για να βάλει στο τσεπάκι της το κελεπούρι τον Ρόμπερτ . GIVE ME A BREAK που λέει και ο παππούς μου.
ΊσΩς θα μπορούσα να συγχωρήσω ως ένα βαθμό την απαίσια αυτή σκιαγράφηση των χαρακτήρων αν η ιστορία ήταν συναρπαστική και σου προκαλούσε αυτό το χορό από πεταλούδες στο στομάχι που σου προκαλούν όλα τα ωραία ρομαντικά μυθιστορήματα. Ο Μπαρρό απέτυχε ξανά όμως. Αργή, χωρίς συναισθηματικές διακυμάνσεις, προβλέψιμη πλοκή, υφασμένη με ΟΛΑ τα κλισέ που μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Ο συγγραφέας δεν προσπάθησε καθόλου να προκαλέσει τον εαυτό του, χρησιμοποίησε κάθε βολική ευκολία που μπορούσε για να κάνει τα κομμάτια της ιστορίας του να κολλήσουν. Βαρετόόοοοοοοοοοο!
Για το τέλος κράτησα τα μόνα θετικά στοιχεία που βρήκα: οι περιγραφές του Παρισιού και της ζωής εκεί, αν και απόλυτα εξειδανικευμένες, ήταν πολύ όμορφες και σου δημιουργούσαν την ανάγκη να μπεις στο πρώτο αεροπλάνο για να ζήσεις και συ λίγη από την παρισινή μαγεία.
Επίσης βρήκα πολύ γλυκό το παιδικό παραμύθι που στάθηκε η αφετηρία για όλα τα γεγονότα του βιβλίου. Νομίζω βασικά ότι ο Μπαρρό θα ήταν καλύτερο να στραφεί στη συγγραφή παιδικών παραμυθιών και να αφήσει τα μυθιστορήματα λίγο στην άκρη.
Εν ολίγοις, αν θέλετε να διαβάσετε ένα γλυκούλι, fluffy, feel-good μυθιστόρημα στραφείτε αλλού, υπάρχουν πολλά καλύτερα.
June 8, 2016
Reseña completa: http://anitavelabooks.blogspot.com.es...
4,5 estrellas
París es siempre una buena idea me ha parecido una historia sencilla con pequeños detalles adorables. Me ha gustado mucho la ambientación, el toque divertido y mágico que tiene y la historia en general. Pero he de admitir que el “misterio” es un poco predecible aunque me pilló por sorpresa el giro que le da al autor. Eso sí, el final me ha parecido precipitado porque empieza “fuerte” y se resuelve todo muy rápido para mi gusto. Es la única pega que le pongo, por lo demás me ha encantado.
Tengo decir (mis comparaciones y yo, que luego nadie opina lo que yo, pero bueno) que me ha recodado a la película de Amélie por como está narrado que es como si el autor te fuera contando la historia, tiene ese toque especial. Y también tiene tres puntos de vista diferentes de varios personajes: Rosalie, Robert y de Max. Cosa que me ha sorprendido y para bien, porque pensaba que solo sería la historia de Rosalie.
Los personajes me han encantado porque me han parecido especiales, cada uno tiene su historia y me ha gustado conocerlas por separado y entender un poco el día que se forma por el la dedicatoria. Y Rosalie es la que más me ha gustado porque es muy “ñoña” y soñadora, es muy Amélie.
En resumen, os recomiendo mucho París es siempre una buena idea si sois fan de la película de Amélie. Estoy segura que os va a gustar.
4,5 estrellas
París es siempre una buena idea me ha parecido una historia sencilla con pequeños detalles adorables. Me ha gustado mucho la ambientación, el toque divertido y mágico que tiene y la historia en general. Pero he de admitir que el “misterio” es un poco predecible aunque me pilló por sorpresa el giro que le da al autor. Eso sí, el final me ha parecido precipitado porque empieza “fuerte” y se resuelve todo muy rápido para mi gusto. Es la única pega que le pongo, por lo demás me ha encantado.
Tengo decir (mis comparaciones y yo, que luego nadie opina lo que yo, pero bueno) que me ha recodado a la película de Amélie por como está narrado que es como si el autor te fuera contando la historia, tiene ese toque especial. Y también tiene tres puntos de vista diferentes de varios personajes: Rosalie, Robert y de Max. Cosa que me ha sorprendido y para bien, porque pensaba que solo sería la historia de Rosalie.
Los personajes me han encantado porque me han parecido especiales, cada uno tiene su historia y me ha gustado conocerlas por separado y entender un poco el día que se forma por el la dedicatoria. Y Rosalie es la que más me ha gustado porque es muy “ñoña” y soñadora, es muy Amélie.
En resumen, os recomiendo mucho París es siempre una buena idea si sois fan de la película de Amélie. Estoy segura que os va a gustar.
September 10, 2018
Σαν ρομαντική κομεντί. Ανάλαφρο, προβλέψιμο, ρομαντικό, πιασάρικο. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.
3 αστεράκια για τις "εικόνες" του Παρισιού που προσφέρει απλόχερα στις περιγραφές. Αυτό περίμενα, αυτό πήρα.
3 αστεράκια για τις "εικόνες" του Παρισιού που προσφέρει απλόχερα στις περιγραφές. Αυτό περίμενα, αυτό πήρα.
July 21, 2017
Banale e inutile persino per l'estate.
October 27, 2023
Romantiška istorija apie amerikieti ir prancūzaitę. Graži, jauki, ir šilta istorija su lengvu vėjeliu, kur viskas įdealu, tobula, ir laiminga pabaiga, su mažom duobėm.
Displaying 1 - 30 of 706 reviews