Os Piores Contos dos Irmãos Grim

by Luis Sepúlveda, Mario Delgado Aparaín

Os Irmãos Grim - gémeos, na realidade - terão sido dois tipos que passaram pelo Chile e pelo Uruguai sem que das suas vidas e obras ficassem mais do que retalhos aleatórios, num todo confuso e até boateiro, que os reduziu aos seus piores contos. Por sorte, para os amantes das sagas gauchescas e da poesia a cavalo, Luis Sepúlveda e Mario Delgado Aparaín conseguiram assinar a tempo esta crónica que retrata as misteriosas origens e a efémera passagem pelas terras do Sul do mundo dos gémeos Grim, trovadores crioulos, músicos iconoclastas, poetas autodidatas e cantores de uma realidade que, devido à escassa transcendência do seu legado, continua hoje a ser um mistério que subjuga os viajantes.


Escrito a quatro mãos por dois eternos payadores, estamos perante um romance delirante e inclassificável, repleto de humor, um atentado à seriedade dos leitores mas, ao mesmo tempo, também um retrato precioso dos costumes sul-americanos no início do século XX. Obra tão séria que, assim esperam os seus autores, só pode levar o infeliz leitor a desfazer-se às gargalhadas.

Genres: Fiction, Adult Fiction

208 pages, Paperback

First published January 1, 2004

About the author

(Ovalle, Chile, 1949 – Oviedo, España, 2020) Luis Sepúlveda was a Chilean writer, film director, journalist and political activist. Exiled during the Pinochet regime, most of his work was written in Germany and Spain, where he lived until his death.

Author of more than thirty books, translated into more than fifty languages, highlighting An Old Man Who Read Love Stories (Tusquets Ed., 2019) and The Story of a Seagull and the Cat Who Taught Him to Fly (Tusquets Ed., 1996). Among his numerous awards are the Gabriela Mistral Poetry Award (Chile), the Primavera Novel Award (Spain) and the Chiara Award for Literary Career (Italy). Knight of the Order of Arts and Letters of France, and doctor honoris causa by the universities of Toulon (France) and Urbino (Italy).

In a direct, quick-to-read language, full of anecdotes, his books denounce the ecological disaster affecting the world and criticize selfish human behavior, but they also show and exalt the most wonderful manifestations of nature.

Reviews

[silvia · Rating 1 out of 5]

Estes são realmente os piores contos. Argh!!!

trata-se de um conjunto de cartas ficticias trocadas entre dois cientistas ficticios interessados na antropologia musiacal e na figura dos dois trovadores que dão nome ao livro, os gemeos grim.

o livro é suposto ter piada, mas esta infestado com supostos trocadilhos intelectuais sem graça e muito aborrecidos.
luis sepulveda desceu um bocado na minha consideração devido a este livro.

[Raquel Oliveira · Rating 2 out of 5]

O livro é honesto pelo seu título. Não engana o leitor. Não se poderá sentir desprevenido...... Pelo contrário, foi avisado: estes serão os piores contos.....

[Antonis Giannoulis · Rating 4 out of 5]

Ένα πολύ ιδιαίτερο ανάγνωσμα που θα του δώσω τον χαρακτηρισμό ότι είναι love it or hate it …. Σε επίπεδο πρωτοτυπίας και φαντασίας παίρνει 5/5 σε επίπεδο χιούμορ και καυστικότητας έχει μια αυθεντικότητα που αν και δεν ξεκαρδίζεσαι το βρήκα ευφυές . Τώρα από άποψη θεματολογίας φλερτάρει ανάμεσα στην μπουρδολογία και στο τι είπε ο τύπος και δεν το έπιασα καθώς οι αναφορές και το επίπεδο ξεχειλίζουν σε εαυτό το μικρό αλλά πολύ πυκνό ανάγνωσμα . Το ειδα σαν ένα παιχνίδι , η αρχική ιδέα της αλληλογραφίας με σουρεαλιστικό και φαντασιακο στοιχείο μου άρεσε . Εκτιμώ τον συγγραφέα και θεωρώ ότι τα λέει καλααα αλλά από την άλλη θα πω ότι είναι και ένα βιβλίο που αν δεν διαβάζεις πολύ ή δεν αναζητάς μορφές χιούμορ και έμπνευσης ευκολα θα σε ζορίσει και θα ψάχνεις να βρεις μάταια μια σύνδεση γιατί να το διαβάσεις ….

[Maria Felgueiras · Rating 5 out of 5]

One of the most amazing books I have ever read. So witty and ironic and tremendously hilarious! You start laughing from the first to the last line.

[Konstantinos Kokologiannis · Rating 5 out of 5]

Ένα από τα πιο σουρεαλιστικά, γεμάτα φαντασία και ευρηματικότητα βιβλία που έχω διαβάσει και θα ξαναδιαβάσω!

[Ευθυμία Δεσποτάκη · Rating 5 out of 5]

Τα Χειρότερα Παραμύθια των Αδελφών Γκριμ είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια και το έχουν γράψει ο Λουίς Σεπουλβέδα κι ο Μάριο Δελγάδο Απαραΐν. Η βασική ιστορία αφορά τους Αδεφούς Γκριμ, αλλά όχι τους γνωστούς Ευρωπαίους παραμυθάδες. Πρόκειται για δυο παγιαδόρ, κάτι σαν τραβαδούρους της πάμπας της λατινικής Αμερικής, που η πορεία τους στο χωροχρόνο είναι επεισοδιακή και θεότρελη. Η δομή του βιβλίου είναι εξίσου θεότρελη. Υποτίθεται ότι κάποιος Χοσέ Σεράγιεβο, από την ΠΓΔΜ, ανθολογεί, προλογίζει, επιλογίζει και επιμελείται την αλληλογραφία μεταξύ δύο ντοτόρων (του Όρσον Κ. Καστεγιάνος από την Ουρουγουάη και του Σεγισμούντο Ραμίρο φον Κλατς από την Παταγονία) που προσπαθούν να ξεδιαλύνουν τις σκοτεινές πτυχές της ιστορίας των Αδελφών Γκριμ. Με το πρόσχημα αυτό, οι Σεπουλβέδα και Απαραΐν πέφτουν με τα μούτρα στους υπαινιγμούς, την ανελέητη σάτιρα της λατινοαμερικάνικης πραγματικότητας και το μπέρδεμα παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος, όπως κάνει κι ο Μαρκές στα Εκατό Χρόνια Μοναξιά. Το βιβλίο είναι γεμάτο Easter Eggs λογοτεχνικά και κινηματογραφικά, (όπως ας πούμε οι δύο ακροβάτες Πάντσο Λάνκαστερ και Αντόνιο Κέρτις) αλλά και απίθανες ιστορίες σχετικά με την καθημερινότητα των δύο καθηγητών, που δε διάγουν ακριβώς βίον ανθόσπαρτον... Το διάβαζα, γελούσα δυνατά (το χιούμορ είναι σχεδόν πρατσετικά ανατρεπτικό) και θύμωνα πολύ, ειδικά όταν αναφερόταν στις σκληρές αλήθειες των λατινοαμερικάνικων δικτατοριών.

Πέραν του ότι ο Σεπούλβεδα είναι ο πλέον αγαπημένος μου Λατινοαμερικανός συγγραφέας (ακολουθεί από μακριά ο Μαρκές), ετούτο το βιβλίο είναι η απόδειξη ότι εκτός από το να γράφει σοβαρές και σκληρά πραγματικές ιστορίες έχει και τη δυνατότητα να τις κάνει να ξεχειλίζουν από χιούμορ. Πιθανόν αυτό να οφείλεται στη συμβολή του Απαραΐν. Δεν ξέρω. Πάντως εγώ κατενθουσιάστηκα.

[Stavrula · Rating 4 out of 5]

3 1/2. Απολαυστική σάτιρα.

[Katerina Trichia · Rating 2 out of 5]

Στις πρώτες σελίδες γέλασα με το σατιρικό χιούμορ (μου θύμισε έργα της κοοπερατίβας Μετέχνιο http://metexnio.blogspot.com/), τα σουρεαλιστικά στοιχεία, το καυστικό γλωσσάρι και τον χαρακτήρα των δύο κεντρικών προσώπων, των καθηγητών, που ξεκινούν να αλληλογραφούν με σκοπό να μοιραστούν τις γνώσεις που έχει συλλέξει ο καθένας τους για τις περιπέτειες του Κάιν και του Άβελ Γκριμ (καμία σχέση με τους Γιάκομπ Λούντβιχ Καρλ Γκριμ και Βίλχελμ Καρλ Γκριμ, τους γνωστούς παραμυθάδες). Αλλά κάπου μετά την 5η επιστολή βαρέθηκα οικτρά και το μη εξελισσόμενο - μονότονο χιούμορ με κούρασε.
Μου φάνηκε σαν ένα αέναο κομφούζιο, δοσμένο με τη σχολαστικότητα που αρμόζει στο γράψιμο δύο καθηγητών,που όμως εν τέλει είναι κενή ενδιαφέροντος για τον αναγνώστη.
Θα το παράταγα αν μου το επέτρεπε το ocd μου.

[Rodolfo Pilas · Rating 2 out of 5]

Un libro epistolar, que durante las primeras cartas es muy interesante y divertido, pero que lentamente comienza a repetir esquemas y no trasmite un objetivo claro. Lo abandoné en la carta 12. Me quedó la sensación de ser un libro pensado para el entretenimiento y regocijo de los autores y sus amigos.

[Mikel Franco · Rating 2 out of 5]

Es un libro que promete al principio, pero se desinfla de camino al final. Me he reído sobre todo al principio, los escritores tienen una forma muy culta y socarrona de hacer comedia, no estoy acostumbrado a ese estilo. De todas formas, creo que se pierden demasiado en descripciones y desvaríos que no aportan mucho ni al hilo narrativo, ni a la comedia que uno espera del libro.

[Lauretta · Rating 2 out of 5]

Un libro molto particolare, con struttura epistolare, che confonde un po'. Alcune trovate divertenti, ma per la maggior parte la narrazione è troppo forzata alla ricerca della battuta a tutti i costi. Alla fine mi è risultato piuttosto noioso.

[Carmen · Rating 2 out of 5]

Aunque es una propuesta de humor inteligente, las digresiones entorno a Rosevél Aldao y Miguel Strogoff llegan a tomar un protagonismo absurdo y poco cómico, al grado que tuve que forzarme a terminar el libro, mas que seguir disfrutando de él.

[Sérgio Filipe · Rating 2 out of 5]

Livro desinteressante

[Gabriele Raimondi · Rating 4 out of 5]

È talmente stupida come cosa che è geniale. Sepulveda non deludi mai

[Nof*cking Antoinette · Rating 4 out of 5]

Ένας μαγευτικά σουρεαλιστικός (με την Ταραντινική νοηματοδότηση του όρου) πολτός, ανατρεπτικού χιούμορ, μουσικών, λογοτεχνικών, θεατρικών, και κινηματογραφικών αναφορών, ειδών γραφής και διακειμενικότητας που δεν αφήνει τίποτα από τον 20αι. όρθιο. Αποδομεί με ανάλαφρα πεταρίσματα μαγικού (κλασικού νοτιοαμερικανικού) υπερρεαλισμού και, ταυτόχρονα, χειρουργικές τομές επιστολικής (παραδοσιακά αγγλοσαξονικής) μυθιστοριογραφίας από τις Νοτιοαμερικανικές δικτατορίες και τον επεμβατικό (σε όλο τον κόσμο) ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και των προέδρων-μαριονετών τους ως τις γενικότερες οικονομικές και κοινωνικές ιδεοληψίες του δυτικού νεοφιλελευθερισμού κι από τα περιβαλλοντικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και τις α-νόητες φοβικές κι επηρεαζόμενες από πολυεθνικά συμφέροντα πολιτικές των διεθνών οργανισμών ως τους ατομικούς συντηρητισμούς των διανοούμενων και τους κοινωνικούς αυτοματισμούς των πολιτών. Και, αφού το (πανδύσκολο καθώς στην κυριολεξία εφευρίσκει μια δική του γλώσσα) βιβλίο διαβάζεται χωρίς πουθενά να αισθάνεσαι ότι διαβάζεις μετάφραση, αξίζουν χίλια μπράβο στους δύο μεταφραστές την Τζίνα Σερέτη και τον Αχιλλέα Κυριακίδη για την τιτάνια προσπάθεια και το εξαιρετικό αποτέλεσμα.
Υ.Γ. Συνήθως δεν είμαι bitch (καλά, εντάξει, ίσως είμαι) αλλά όσοι δεν σας άρεσε περιοριστείτε στις Μανταούδες και στις Δημουλιδούδες.

[Ana Clara Ferreira · Rating 2 out of 5]

Este foi um livro que me custou bastante a ler. Confesso que precisei de interromper a leitura várias vezes, pois começava a perder o interesse na história.

Quando comecei este livro, mesmo não sendo um dos meus géneros literários preferidos, achei que iria ser uma leitura interessante. Contudo, a meio do livro comecei a perder o interesse pela história.

[_fukurumi_ · Rating 2 out of 5]

Scelto per la mia personale challenge "gioco dell'osa (rivisitato)": casella 10 - Libro di narrativa

Un libro più stupido non lo potevo trovare. Mi sono fatta trarre in inganno dal titolo, ma avrei dovuto notare chea Grim mancava una m. E magari la prossima volta leggere anche la quarta di copertina....
Un linguaggio affettato, dciamo giustificabile dato che coloro che parlano sono uomini di cultura, le continue digressioni e articolazioni mi hanno fatta perdere nella lettura. Nel senso proprio che non ci capivo più un cazzo. Le avventure dei fratelli Grim? Lavoravano in un circo e poi si sono separati. Non ricordo altro dettaglio.
Ricordo invece perfettamente quello che succede al postino. Forse perché era l'unica cosa interessante del libro.
Bocciato.

[Mara · Rating 3 out of 5]

ho fatto un po' fatica a finirlo : l'ho trovato sconclusionato .Gli autori si saranno anche divertiti ma io un po' meno

[António Costa · Rating 2 out of 5]

O humor desbaratado está à solta, mas não é suficiente para elevar o livro a um patamar de qualidade acima do medíocre. Desiludiu-me bastante.

[Dony Grayman · Rating 3 out of 5]

Seix barral, Biblioteca breve.

[N. M. · Rating 1 out of 5]

There are very few books I've given up on finishing... this was one of them.