What do you think?
Rate this book
Θάνατος στην πόλη
Ο Γερμανός σχεδιαστής Matthias Schultheiss ξεκίνησε το 1981 να σχεδιάζει κόμικ προσαρμογές ιστοριών του Charles Bukowski, πέντε από τις οποίες συνθέτουν αυτό το εκπληκτικό άλμπουμ: Οι δύο μπεκρήδες, Το αστραφτερό Αγόρι, Οι φονιάδες, Μια Πουτάνα 120 κιλά (La pute de 300 livres-1985) και Τίτο και Μπέημπυ . Ο κόσμος του Bukowski, βρωμερός, σκοτεινός, ζοφερός, παρανοϊκός και πάντα μεθυσμένος είναι οικείος ακόμα και σε όσους δεν έχουν διαβάσει τίποτα δικό του, από τις ταινίες Ιστορίες Καθημερινής Τρέλας του Φερέρι και Barfly του Σρέντερ.
100 pages, Paperback
Published January 1, 1987
4 people want to read
About the author
Charles Bukowski
854 books29.9k followersHenry Charles Bukowski (born as Heinrich Karl Bukowski) was a German-born American poet, novelist and short story writer. His writing was influenced by the social, cultural and economic ambience of his home city of Los Angeles.It is marked by an emphasis on the ordinary lives of poor Americans, the act of writing, alcohol, relationships with women and the drudgery of work. Bukowski wrote thousands of poems, hundreds of short stories and six novels, eventually publishing over sixty books
Charles Bukowski was the only child of an American soldier and a German mother. At the age of three, he came with his family to the United States and grew up in Los Angeles. He attended Los Angeles City College from 1939 to 1941, then left school and moved to New York City to become a writer. His lack of publishing success at this time caused him to give up writing in 1946 and spurred a ten-year stint of heavy drinking. After he developed a bleeding ulcer, he decided to take up writing again. He worked a wide range of jobs to support his writing, including dishwasher, truck driver and loader, mail carrier, guard, gas station attendant, stock boy, warehouse worker, shipping clerk, post office clerk, parking lot attendant, Red Cross orderly, and elevator operator. He also worked in a dog biscuit factory, a slaughterhouse, a cake and cookie factory, and he hung posters in New York City subways.
Bukowski published his first story when he was twenty-four and began writing poetry at the age of thirty-five. His first book of poetry was published in 1959; he went on to publish more than forty-five books of poetry and prose, including Pulp (1994), Screams from the Balcony (1993), and The Last Night of the Earth Poems (1992).
He died of leukemia in San Pedro on March 9, 1994.
Charles Bukowski was the only child of an American soldier and a German mother. At the age of three, he came with his family to the United States and grew up in Los Angeles. He attended Los Angeles City College from 1939 to 1941, then left school and moved to New York City to become a writer. His lack of publishing success at this time caused him to give up writing in 1946 and spurred a ten-year stint of heavy drinking. After he developed a bleeding ulcer, he decided to take up writing again. He worked a wide range of jobs to support his writing, including dishwasher, truck driver and loader, mail carrier, guard, gas station attendant, stock boy, warehouse worker, shipping clerk, post office clerk, parking lot attendant, Red Cross orderly, and elevator operator. He also worked in a dog biscuit factory, a slaughterhouse, a cake and cookie factory, and he hung posters in New York City subways.
Bukowski published his first story when he was twenty-four and began writing poetry at the age of thirty-five. His first book of poetry was published in 1959; he went on to publish more than forty-five books of poetry and prose, including Pulp (1994), Screams from the Balcony (1993), and The Last Night of the Earth Poems (1992).
He died of leukemia in San Pedro on March 9, 1994.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 3 of 3 reviews
June 10, 2018
Η επαφή μου με τον Μπουκόφσκι σαν συγγραφέα είναι απόλυτα επιφανειακή. Έχω μια ιδέα του τι διαπραγματεύεται ο βρώμικος ρεαλισμός, κάποτε διάβασα κάτι ολιγοσέλιδα από αυτόν αλλά μέχρι εκεί. Δεν με ενοχλεί η θεματολογία, υπάρχουν φάσεις που γουστάρω να διαβάζω τόσο σκληρά κείμενα/κόμικ, ειδικά μετά από μεγάλες περιόδους που ασχολούμαι με fantasy και τα παράγωγά του και χρειάζομαι να προσγειωθώ απότομα. Η συγκεκριμένη συλλογή κόμικ είναι άγρια και ειλικρινής, το σχέδιο απογειώνει το κλίμα των ιστοριών με αφοπλιστικά καλό τρόπο. Είναι λες και το σκίτσο του Schultheiss είναι φτιαγμένο για να προσαρμόζει Μπουκόφσκι, το συνολικό αποτέλεσμα είναι από πολύ καλό μέχρι άριστο. Πιο συγκλονιστικές ήταν οι "οι δύο φονιάδες" και "μια πουτάνα 120 κιλά", αμφότερες ισοπεδωτικές μέσα από την ευκολία που περιγράφουν την χυδαιότητα και την σαπίλα τους. Είναι ένα δυνατό κόμικ όχι όμως για όλους.
Ίσως κάποτε να ψάξω πιο συστηματικά τον συγγραφέα.
Ίσως κάποτε να ψάξω πιο συστηματικά τον συγγραφέα.
June 19, 2020
Μεταξύ μας, δεν είμαι ούτε πολύ νέα αλλά ούτε και πολύ μαθημένη στον Τσαρλς. Βρίσκομαι ακόμη στην αρχή ενός τρομερού για εμένα αναγνωστικού ταξιδιού και γουστάρω άπειρα τη γραφή μου.
Το συγκεκριμένο βρέθηκε στα χέρια μου ως δώρο giveaway και δύο χρόνια στεκόταν αδιάβαστο στο ράφι μου μέχρι απόψε.
Εδώ είναι και παράλληλα δεν είναι ο Τσαρλς που έχω συνηθίσει - γαμήσια και ποτά, ναι, αλλά ήταν πολύ πιο ζοφερή η απόδοση με την εικονογράφηση. Θα ήθελα να είναι πολύ εκτενέστερο για να το απολαύσω ακόμη περισσότερο, αλλά μπορώ να πω οτι γενικά έμεινα ικανοποιημένη. Για άλλη μια φορά η ζωή στο κόκκινο, αλλά όχι με τον τρόπο που έχουμε συνηθίσει. Ωμότητα, ειλικρίνεια και αγριάδες χωρίς καμία ωραιοποίηση αυτών. Έτσι θα το περιέγραφα αν κάποιος μου το ζητούσε.
ΥΓ. Τσαρλς, σε λατρεύω. Και εσένα, και τη σαπίλα που περιγράφεις (άλλοτε ζοφερή, άλλοτε ποιητική).
Το συγκεκριμένο βρέθηκε στα χέρια μου ως δώρο giveaway και δύο χρόνια στεκόταν αδιάβαστο στο ράφι μου μέχρι απόψε.
Εδώ είναι και παράλληλα δεν είναι ο Τσαρλς που έχω συνηθίσει - γαμήσια και ποτά, ναι, αλλά ήταν πολύ πιο ζοφερή η απόδοση με την εικονογράφηση. Θα ήθελα να είναι πολύ εκτενέστερο για να το απολαύσω ακόμη περισσότερο, αλλά μπορώ να πω οτι γενικά έμεινα ικανοποιημένη. Για άλλη μια φορά η ζωή στο κόκκινο, αλλά όχι με τον τρόπο που έχουμε συνηθίσει. Ωμότητα, ειλικρίνεια και αγριάδες χωρίς καμία ωραιοποίηση αυτών. Έτσι θα το περιέγραφα αν κάποιος μου το ζητούσε.
ΥΓ. Τσαρλς, σε λατρεύω. Και εσένα, και τη σαπίλα που περιγράφεις (άλλοτε ζοφερή, άλλοτε ποιητική).
February 12, 2024
Δηλώνω λάτρης του Τσαρλς Μπουκόφσκι και του βρώμικου ρεαλισμού του, έχω διαβάσει οχτώ βιβλία του και έχω δει δυο ταινίες (Barfly και Factotum) που όλα μου άρεσαν πολύ, και τώρα είπα να διαβάσω και ένα κόμικ με διασκευασμένες ιστορίες του. Πολύ δυνατό κομμάτι, αρκετά ωμό, με ζοφερή απεικόνιση της παρακμής των χαρακτήρων, ως προς τη γενικότερη ατμόσφαιρα μάλλον κομμάτι πιο σκοτεινό από τις ιστορίες του Μπουκόφσκι που έχω διαβάσει, σίγουρα είναι ένα έργο για συγκεκριμένα γούστα και στομάχια. Το σχέδιο είναι πολύ καλό, έντονο, από μόνο του μεταφέρει στον αναγνώστη την απόγνωση, την παρακμή, τη χυδαιότητα του κόσμου. Πολύ καλό.
Displaying 1 - 3 of 3 reviews