Գրքում ամբարված են մեծերի հոգու գանձերը, կատակները, արցունքները, ուրախության և վշտի նշխարները: Շատերն այն կարծիքին են, թե մեծ մարդկանց կյանքի ներքին, ընտանեկան կամ կենցաղային մանրուքները չպետք է գրի առնվեն, ներկայացվեն, որպեսզի չթուլանա դրանց թողած հմայքը: Բայց ես կարծում եմ` մեծերի կյանքում մանրուքներ չեն լինում: Դրանք ոչ միայն ամբողջացնում են մեծերի դիմապատկերը, այլև ստիպում նորովի տեսնել նրանց` ավելի մեծ, ավելի մարդ և ավելի սիրելի…