Generación líquida

by Zygmunt Bauman, Thomas Leoncini, Irene Oliva Luque (Translator)

Estas son las páginas en las que estaba trabajando Zygmunt Bauman en el momento de su muerte, un diálogo con un joven que tiene exactamente sesenta años menos que él. En la conversación con Thomas Leoncini, Bauman aborda por primera vez el universo de las generaciones nacidas después de los primeros años ochenta, aquellos que en una sociedad líquida y en continuo cambio forman parte de ella en calidad de nativos. Una breve y fulgurante obra pop, capaz de entusiasmar tanto a quienes, por diversas razones, tienen relación con los jóvenes, como a los numerosísimos lectores de Bauman.

Genres: Nonfiction, Audiobook, Philosophy, Polish Literature, Sociology

107 pages, Paperback

First published April 4, 2017

About the author

Zygmunt Bauman was a world-renowned Polish sociologist and philosopher, and Emeritus Professor of Sociology at the University of Leeds. He was one of the world's most eminent social theorists, writing on issues as diverse as modernity and the Holocaust, postmodern consumerism and liquid modernity and one of the creators of the concept of “postmodernism”.

Reviews

[Elsenor Navarro · Rating 5 out of 5]

Despues de Leer a Bauman, me puco mucho la curiosidad por leer este libro y me parece tan bueno.
Claro que el mérito compartido al escribir es magistral.
Me pregunto como se pueden condensar tantos temas, responder tantas preguntas en un solo libro? Me encanta esa es mi luquida opinión al respecto.

[Kaja · Rating 3 out of 5]

Dużo tematów wspomnianych pobieżnie. Brakowało mi pełniejszego i bardziej spójnie poprowadzonego wywodu. Pojawił się interesujący wątek, a już autorzy przez dygresje czy skojarzenie przeskakiwali do pokrewnego tematu. Nie czuję się specjalnie mądrzejsza po lekturze, raczej mój mózg jest podrażniony.

[June García · Rating 3 out of 5]

Interesante el debate que se genera entre Bauman y Leoncini sobre la "generación líquida", donde abordan aspectos de la identidad, la apariencia, la sexualidad, las relaciones, lo digital. En algunos se profundiza bien, pero en otros me quedó corto, como los apartados sobre el amor, me imagino que es mejor leer esas reflexiones en otros libros de Bauman.

[Angigames · Rating 3 out of 5]

3 stelle e mezzo
Interessantissimo!

È uno scambio quasi epistolare tra allievo e maestro, i due, con grande elasticità condividono e si scambiano pensieri sulla modernità liquida. Si concentrano principalmente sulla chirurgia plastica, sul bullismo e sull’e-commerce sentimentale in una società piena di contraddizioni che agogna l’esposizione mediatica ma, che, una volta raggiuta è causa di forte stress...

Avesse avuto 1000 pagine le avrei divorate volentieri! 😊

[Petauroak · Rating 4 out of 5]

Generación líquida. Transformaciones en la era 3.0 (Zygmunt Bauman, Thomas Leoncini).

En una época convulsa donde lo que prima es la capacidad de adaptación constante, la flexibilidad y la necesidad de búsqueda de nuevas experiencias, el neoliberalismo lo ha impregnado todo.
Somos volátiles en un mundo de incertidumbres.

[Pianobikes · Rating 4 out of 5]

“Con nuestros perfiles personales en las redes sociales, todos experimentamos más bien la ilusión del totalitarismo: somos libres de bloquear a los usuarios, de eliminar las solicitudes de conexión tan solo porque no conocemos a alguien personalmente.” ~ Generación líquida de Zygmunt Bauman.

Libro en el que estaba trabajando Bauman antes de morir y que recoge las conversaciones con Thomas Leoncini, 60 años más joven que Bauman. Precisamente, lo que el libro quiere plasmar es los diferentes puntos de vista sobre la generación actual, a la que denominan la generación líquida.

En el libro, los filósofos charlan sobre el cuerpo humano y la mayor tendencia hacia modificarlo bien a través de tatuajes o de cirugías plásticas; abordan el bulling; nuestra personalidad en las redes sociales; y cómo ha evolucionado el concepto de amor y sexo.

Tengo tendencia a leer de vez en cuando un libro de filosofía. Y he de decir que este me ha gustado pero se me ha quedado bastante corto. Me hubiese gustado una mayor profundización de las cuestiones que analizan y que hubiesen abarcado más temas. Así que buscaré otros libros de Zygmunt Bauman y profundizaré en ellos.

[Lorena Ballesteros · Rating 3 out of 5]

Es un texto muy cortito. Resulta complicado encontrarlo edición impresa en ciertos países, pero el PDF es de fácil acceso, lo mismo que el audio libro.

Se presenta en formato de entrevista, como una conversación fluida entre Thomas Leoncini y el fallecido Zygmunt Bauman. Para contextualizar esta obra, resulta indispensable haber leído Modernidad líquida de Bauman, para así comprender mejor su tesis sobre las nuevas generaciones, las de los nativos digitales.

En este corto, pero interesante texto, se reflexiona sobre el cuerpo como medio de expresión de una sociedad líquida. También cuestiona la manera en que las nuevas generaciones establecen sus vínculos emocionales, las dificultades que enfrentan para moverse en el mundo off line y los afectos que generan por todo lo que se encuentra en línea.

[Jacques · Rating 3 out of 5]

Ciekawy dialog. Szkoda, że tak krótki.

[Vanesa Larrea · Rating 4 out of 5]

Lo he disfrutado en audible y me ha resultado muy interesante.
Entender las diferencias entre la generación líquida y la sólida.

[María Blanco]

Fui obligada a leerlo en pedagogía xd

[Chiara · Rating 3 out of 5]

Interessante riflessione sulla modernità e sulle trasformazioni che sta vivendo il mondo di oggi.
Avevo altre aspettative da questo libro, mi aspettavo più una spiegazione della teoria della modernità liquida, invece è quasi data per scontata e già appresa.
Rimane un libro che fa pensare e riflettere, si concentra principalmente su tre temi: i tatuaggi e la moda, il bullismo (e la violenza in generale), il rapporti sociali anche sentimentali con l'avvento della tecnologia.

[Nan · Rating 3 out of 5]

It was ok but the questions asked by Leoncini were a bit dull and frivolous and I believe he didn't make the most of the valuable Bauman's perspective of life. Also, some of the questions were not even questions but theorizing and sometimes it didn't have anything to do with the whole Bauman's theory. This books is insufficient, it has no order and the topics look random, in my opinion.

[Michał Józef Gąsior · Rating 2 out of 5]

Mój główny problem z tą książką jest taki, że nie mam pojęcia o czym ona jest. Miejscami odnosiłem wrażenie, że to nawet nie dialog, a losowo sklejone, poszarpane wypowiedzi obu autorów. Jest jednak kilka miejsc, które do pewnego stopnia zwróciły moją uwagę. W pierwszej kolejności było to spostrzeżenie, że debata publiczna została zniszczona przez media społecznościowe. Cytując Leonciniego: "Nasze problemy osobiste co dzień wkraczają w sferę publiczną, co nie znaczy, że stają się problemami innych ludzi. Wręcz przeciwnie: pozostają wyłącznie nasze." To, w połączeniu z wieczną walką o uwagę, powoduje że sprawy naprawdę istotne giną w szumie informacyjnym, a obywatelski wymiar polityki zamiera. Z tym jednak polemizowałbym, biorąc pod uwagę jaką rolę odegrały media społecznościowe w budowaniu ruchów społecznych w roku 2020.

Następny element to kwestia potrzeby permanentnej modyfikacji swojego ciała. Bauman zauważa, że największym fortelem gospodarki konsumpcyjnej jest zmiana możliwości na obowiązek. Moda powoduje, że zamiast ochoty odczuwamy wręcz presję. Mimo systemowej celebracji indywidualizmu, taka deklaracja wpisuje się jednak w ramy przynależności grupowej. Tatuaże, czy też operacje plastyczne, będące permanentną zmianą naszego wizerunku w celu wyrażenia siebie, kontrastują ze swoim modowym, kolektywnym charakterem. Jednocześnie w tak płynnej rzeczywistości, tak stałe elementy są wręcz zaskakujące. Leoncini podsumowuje to jako formę kanibalizmu na swojej własnej jednostce by wyrazić swoją tożsamość i dokonać autoafirmacji.

Mówiąc o płynnym pokoleniu Leoncini zauważa pewną ironię, w której uniwersalnym tematem naszej rzeczywistości pozbawionej charakteru, historii i relacji, staje się narzekanie na młodzież wiecznie przebywającą w sieci. Używa tutaj pojęcia nie-miejsca zapożyczonego od Marca Auge. Termin ten określa przestrzeń pozbawioną zmienności, emocjonalnego powiązania z ludźmi, użytkowaną przez wielkie ilości niepowiązanych ze sobą osób (np. supermarkety, lotniska, stacje benzynowe, hotele). Obecna rzeczywistość jest wręcz doskonała w wytwarzaniu nie-miejsc, co powoduje, iż tak powszechna krytyka przejścia młodych do równie nie-miejscowego, wirtualnego świata ociera się wręcz o hipokryzję.

Przestrzeń internetowa według autorów jest także miejscem obcowania ze specyficzną formą autorytaryzmu, w której to my posiadamy możliwość cenzury i blokowania innych użytkowników. Jednakże taka moc, w połączeniu z depersonifikacją powoduje, że Internet z obszaru, z którym wiązano nadzieję poszerzenia dialogu, stał się strukturą złożoną z baniek informacyjnych i stref komfortu. Za Baumanem: "Gros badań socjologicznych na ten temat dowodzi, że większość użytkowników internetu nie korzysta z niego po to, żeby dokądś wejść, tylko po to, żeby skądś wyjść." To, co kiedyś regulowane było na drodze społecznych interakcji, teraz amplifikuje się pod wpływem rzekomo anonimowego charakteru sieci. Leocini przytacza tutaj dwa badania Philipa Zimbardo, które pokazywały jak deindywidualizacja oprawcy i ofiary potęgowała wyrządzaną krzywdę. Jednak pojawia się według mnie pewien zgrzyt, bowiem np. Stanfordzki eksperyment więzienny zostały poddany weryfikacji i okazał się być kompletnym oszustwem. Usprawiedliwieniem może być to, iż książkę wydano w roku 2017, niedługo po śmierci Baumana, natomiast praca z Amerykańskiego Stowarzyszenia Psychologicznego ukazała się w roku 2019 ("Debunking the Stanford Prison Experiment" Thibault Le Texier). Z drugiej strony trzeba jednak pamiętać, iż tzw. kryzys replikacyjny nabrał tempa już w roku 2016. Polegał on na tym, że naukowcy przyznali w ankiecie, iż bardzo często nie są w stanie ponownie uzyskać takich samych wyników w przypadku powtórzenia badań. Psychologia stała się osią tej kontrowersji chociażby przez powszechnie stosowane wątpliwe praktyki badawcze (QRP, ang. questionable research practices) takie jak naciąganie pozyskiwania danych pod określoną tezę. Jest to coś, czego Leoncini mimo wszystko powinien być świadom na etapie redagowania książki poruszającej tematy społeczne.

W dalszej części książki pojawia się obserwacja podobna do spostrzeżenia Fishera z "Realizmu kapitalistycznego". Obie stwierdzają, że inherentnym elementem nowoczesności jest lęk i depresja. Jednakże tam, gdzie Fisher widzi miejsce, w którym wymagana jest zmiana związana z charakterem relacji pracowniczych, Leoncini proponuje niezbyt doprecyzowaną "niewidoczność". Upatruje się on źródła problemów psychicznych w presji społecznej wymagającej od jednostki, by była jak najbardziej widzialna. Następnie przechodzi do relacji międzyludzkich, gdzie podkreśla, iż od widoczności realnie zależy sukces w znalezieniu partnerki lub partnera. Bauman natomiast dodaje, że w tak płynnej i niestałej rzeczywistości ludziom towarzyszy ciągły niepokój. Deklaracje z rodzaju "raz na zawsze" ustępują miejsca niepewności co do słuszności wyborów i wątpliwościom odnośnie innych opcji. Wynika to z faktu, że nie da się mieć naraz bezpieczeństwa i wolności.

Ostatnie słowo należy do Leonciniego. Także jak Fisher zauważa, że dzisiejsze życie zawodowe wymaga od młodych elastyczności. I o ile świetnie się w niej odnajdują w kwestii doboru partnerów, o tyle zdaje się, iż w kwestii pracy brakuje takiego przystosowania. Ironicznym jest jednak to, że ta mobilność została narzucona przez pokolenie stałości.

[Juan José · Rating 4 out of 5]

Es un libro donde a momentos te encuentras reflejado, y visualizas la sociedad actual, despierta el quererle debatir y argumentar tal como lo hace Thomás Leoncini

[Gabriele Criscione · Rating 5 out of 5]

Grande insegnamento di Bauman.

[Claudio Yáñez Valenzuela · Rating 2 out of 5]

Bauman es una mente lúcida en un tiempo oscuro y "líquido".
Leoncini es muy pesado.

[Ana García · Rating 3 out of 5]

plantea durante 3 capítulos temas bastante actuales, me ha gustado concretamente el punto donde se hablan acerca del uso de redes sociales, el amor, la insensibilidad ante la violencia de la sociedad actual, la flexibilidad y cambio en los roles de género y ese apunte acerca de cómo el movil generacional ha sido siempre el mismo pero conforme avanza el contexto la actitud se modifica acorde a los recursos disponibles.

he sentido al principio el libro un poco porro, y es que hay páginas que no se he entendido porque utiliza unos tecnicismos no cotidianos en un lenguaje habitual, por lo que es un libro para sentarse a digerirlo lentamente, pero que responde a preguntas bastante sustanciosas de las que te puedes quedar pensando

[Em Fa · Rating 5 out of 5]

Ágil lectura en comparación con otros de Bauman, ya que está narrado en forma de entrevista. Abre un debate interesante entre Bauman y Leoncini (60 años de diferencia de edad entre ellos). Además, es el último trabajo de Bauman quien falleció en el 2017.

Cito una , de las muchas, reflexiones en este libro:
“La red permite un espléndido aislamiento pura y sencillamente irrealizable e inconcebible en el mundo offline … en vez de servir a la causa de aumentar la cantidad y mejorar la calidad de la integración humana, de la comprensión mutua, la cooperación y la solidaridad; la red ha facilitado prácticas de aislamiento e incluso separación, exclusión, enemistad, y conflictividad. “

[Fabián Auquilla · Rating 3 out of 5]

Por qué lo compré:
— Quería otro libro de Byung-Chul Han, pero la chica de la librería me recomendó este.

Su idea central:
— Conversación entre los autores sobre cómo la modernidad líquida transforma el cuerpo (tatuajes y cirugías), la agresividad (acoso escolar) y las relaciones amorosas (consumo afectivo y redes sociales).

Lo que me gustó:
— La estructura epistolar: parece un intercambio de correspondencia, lo cual lo vuelve informal pero muy enriquecedor.

Lo que no me gustó:
— Algunos conceptos quedan sin desarrollar por la muerte de Bauman u.u

Nota personal:
— 7/10. Para Bauman, amar es transitar la incertidumbre, la ignorancia y la impotencia.

[Γιώργος Γεωργόπουλος · Rating 2 out of 5]

Μερικά βιβλία σου δίνουν την εντύπωση ότι βγαίνουν μόνο και μόνο για να βγάλουν λεφτά οι συγγραφείς. Πολλές εικοτολογίες και σίγουρα με απογοήτευσε το γεγονός ότι σε πολλά σημεία ο κόσμος και κάποιες εκφάνσεις του εκλαμβάνονται αρκετά μονοσήμαντα. Σαν ο φακός να μην θέλει να στραφεί και άλλου. Για τον Μπαουμαν κρατάω επιφυλάξεις γιατί θεωρείται από τους μεγαλύτερους θεωρητικούς στις κοινωνικές επιστήμες και θα του δώσω σίγουρα μια ακόμη ευκαιρία γιατί η έννοια της ρευστότητας με γοητεύει.

[Piotrek K. · Rating 4 out of 5]

Czytałem dwa razy. Po pierwszym byłem zawiedziony. Ale pomyślałem, że nie, Baumanowi nie zdarzało się smęcić o niczym. W drugim, uważniejszym czytaniu, jest już o wiele lepiej. Zwięzła książka, bez pogłębionych, rozbudowanych analiz, za to poprzez trzy tematy: ciało i jego współczesna społeczna ekspresja; przemoc; elastyczność pracy i relacji intymnych - kreśląca dający do myślenia obraz bogatej Północy.

[Dália Da Silva · Rating 3 out of 5]

O nado líquido move-se apenas no interior da sua própria individualidade e tenta arduamente patenteá-lá para invadir a esfera pública.
Recordamos com saudade os tempos passados, pois sabemos que não podem voltar.
Uma experiência científica realizada na Suécia, Karolinska Institutet, descobriu que o melhor remédio de todos para eliminar a ansiedade e os ataques de pânico é a invisibilidade.
A grandeza só encontra paralelo na humildade.

[Marieta · Rating 4 out of 5]

"El amor sólido razona en el pasado, mientras que el amor líquido es flexible, razona entre las 48 horas anteriores y posteriores, ¿es el amor líquido un retorno a la sexualidad primaria humana?"
Qué curioso el diálogo entre ambos pensadores, este pregunta-respuesta en el que, aunque haya cosas en la que no concuerde, te plantea cuestiones abiertas a debate continuo.

[Angel Arias · Rating 4 out of 5]

Trabajo del autor durante su proceso de encarar la muerte, por el cual mantiene un discurso interno (con una versión joven de él mismo); relatando los cambios sociales acontecidos en los últimos años y lo que se prevé. Acompañado de las razonas personales que presenta para dar tal entendimiento del mismo.

[Dorian · Rating 3 out of 5]

Ideas presented by T. Leoncini in this book seems to be either obvious or dull but I greatly enjoyed Professors Bauman responses. I don't think this book is particularly surprising or spectacular but it still remains interesting as a general invitation for one to reflect themself over the topics.

[Rosa · Rating 1 out of 5]

De verdad, que me sobra Thomas Leoncini de comienzo a fin, se puede ser más machista e insulso de la vida, más pesado y frívolo ?
Una estrella por las partes de Zygmunt Bauman.

Madre mía el cuadro que acabo de leer.

[Sofia Rivera · Rating 2 out of 5]

¿La proliferación de la lucha generacional no es más que un engaño? No lo sé, esperaba otro tipo de análisis, la dinamica entre Bauman y Leoncini es rara y desordenada. Algunos comentarios son interesantes pero nada más.

[Maciek Bidacha · Rating 3 out of 5]

Po Baumanie oczekiwałbym więcej. Kilka trafnych obserwacji. Całość nadawałaby sie na jakiś publicystyczny artykuł w tygodniku opinii, za mało jak na książkę. A i książkę można przeczytać w dwie godziny.

[Benjamín MM · Rating 4 out of 5]

Buena forma de acercarse a Bauman, tocan distintos temas muy interesantes pero de manera muy acotada cada uno.
Igual no es para leerse de una corrida, siempre será mejor ir reflexionando por cada título o tema.
⭐: 3,7

[Carlos Vasconcelos · Rating 4 out of 5]

The last lines written by Bauman, where he and Leoncini tackle some contemporary issues. Very much worth the fast read.