I racconti

by Italo Calvino

"Il libro di racconti cui avrete la bontà di prestare la vostra attenzione non vuol essere altro che la testimonianza di come uno tra coloro che iniziavano nel 1945 i propri esperimenti di letteratura, abbia inseguito, da allora fino ad oggi, il miraggio di cogliere un sapore, un barbaglio, un cigolìo, una cadenza della vita. Questi sono tempi poco propizi alle grandi spiegazioni del mondo come ai grandi romanzi; il segreto dell'universo abbiamo cercato di coglierlo come nelle innumerevoli sfaccettature d'un occhio di formica, come nella vertebra fossile da cui si cerca di ricostruire l'intero scheletro dell'immensurabile dinosauro." (Italo Calvino)

Genres: Italian Literature, Fiction, Literature, Short Stories, Classics

500 pages, Hardcover

First published January 1, 1958

About the author

Italo Calvino was born in Cuba and grew up in Italy. He was a journalist and writer of short stories and novels. His best known works include the Our Ancestors trilogy (1952-1959), the Cosmicomics collection of short stories (1965), and the novels Invisible Cities (1972) and If On a Winter's Night a Traveler (1979).

His style is not easy to classify; much of his writing has an air reminiscent to that of fantastical fairy tales (Our Ancestors, Cosmicomics), although sometimes his writing is more "realistic" and in the scenic mode of observation (Difficult Loves, for example). Some of his writing has been called postmodern, reflecting on literature and the act of reading, while some has been labeled magical realist, others fables, others simply "modern". He wrote: "My working method has more often than not involved the subtraction of weight. I have tried to remove weight, sometimes from people, sometimes from heavenly bodies, sometimes from cities; above all I have tried to remove weight from the structure of stories and from language."

Reviews

[Amir · Rating 4 out of 5]

هیچوقت نشده رو به کالوینو بزنم و ناامید برگردم، البته تا حالا
.
من خودم معمولا داستان کوتاه خون خوبی نیستم. اما فضای کتاب و پیوستگی زمینه ای داستان ها که همه در حوالی جنگ دوم می گذره برام خیلی تاثیرگذار بود. کالوینو تو این مجموعه داستان بر خلاف آلن پو که استاد شخصیت پردازی تو داستان کوتاه هست دست به فضاسازی زده و شخصیت هاش تا اونجا عمق دارن که بتونن به این فضا کمک کنن و این تبدیل شده به نقطه ی قوت این کار

[Shakiba Bahrami · Rating 5 out of 5]

یک ریویوی دلی:

ایتالو کالوینو نویسنده‌ی مرد ایتالیایی موردعلاقه‌ی منه. نوشته‌هاش ساده و روونه و حرف‌های قلمبه سلمبه‌ی رمان‌های دهن‌پرکن رو نداره؛ نوعی چخوف ایتالیایی!
کالوینو هم توی داستان‌هاش مثل چخوف گاهی از قهرمانان کودک استفاده می‌کنه: مثلاً توی همین کتاب، داستان "ماهی‌های بزرگ، ماهی‌های کوچک" و بعد از ظهری، حضرت آدم". قهرمان داستان اول، پسربچه‌ایه که با احساسات یک زن روبرو می‌شه و مثل همه‌ی بچه‌ها سعی می‌کنه کمک کنه ولی درکی از معنی عشق و احساسات بزرگسالی نداره. قهرمانان داستان دوم هم دختر و پسر نوجوونی هستن که از قشر کارگر جامعه‌ان. اونا یه بعد از ظهر دلنشین و ساده‌ی کودکانه رو با هم (میشه گفت) عاشقانه سپری می‌کنن، هرچند دختر نگران اربابشه و از اون می‌ترسه.
این کتاب، داستان‌هایی هم داره که روایت جنگ و خونریزیه: مثلاً در "به مقرّ فرماندهی می‌رویم"، "یکی از آن سه، هنوز زنده است"، "هراس در راه باریکه" و "میدان مین" کالوینو ترس و مرگ رو به تصویر می‌کشه. اعتماد هم نقش پررنگی توی این چند داستان ایفا می‌کنه.
امّا داستان "کلاغ آخر از همه می‌رسد" مخلوطی از دو موضوع قبله: قهرمان داستان، نوجوان پرشوریه و داستان راجع به جنگه. این داستان بسیار عجیبه و مثل اکثر داستان‌های جادویی کالوینو، رنگ خاکی کم رنگی تم اصلی داستان می‌شه. لحظه آخر که سرباز همه چیز از جمله ترس و جنگ رو فراموش می‌کنه (نترسید اسپویل نشد!) واقعاً موسیقی پس زمینه رو می‌شه شنید:)))
این جادویی بودن در داستان "جنگل حیوانات" هم دیده می‌شه.
امید! یکی از ویژگی‌های داستان‌های کوتاه کالوینوئه. این امید رو میشه به شکل پایان باز (باز از خوشی) توی داستان "یکی از آن سه، هنوز زنده است" و "دهکده غیر قابل اعتماد" دید.
یکی دیگه از ویژگی‌های داستان‌های کالوینو که بیشتر من رو مجاب می‌کنه کالوینو، چخوفِ ایتالیایی‌هاست، اینه که داستان‌هاش علاوه بر کوتاهی، روان بودن و سادگی (که ویژگی چخوف هم هست)، کاملن. با خوندن چند صفحه داستان که آغاز، گسترش و پایان کاملی داره، می‌شه خیلی چیزا از جامعه‌ی نویسنده و مردمش فهمید. مثلاً داستان‌های "خانم پائولاتیم"، "مرغ بخش"، "زنبور درمانی"، "یک تختخواب گذری" و "ماه و نیاک" خیلی خیلی کاملن.  توی اکثر این داستان‌ها مسخرگی حکومت، حماقت مردم و در آخر قربانی شدن یک بی‌گناه دیده می‌شه.
کالوینو خیلی به جا از آرایه‌های ادبی استفاده می‌کنه، مثلاً توی داستان "خانم پائولاتیم" از عنصر تکرار استفاده کرده و در حالیکه منِ خواننده توی تکرار و روتین جمله‌ی "روز بخیر خانم پائولاتیم" غرقم، یهو میاد (و واقعاً یهو) اوج داستان رو می‌زنه توی صورتم!
داستان "برو که حرف نداری" هم داستان جالبی بود که چیزی برای گفتن ازش ندارم ولی خیلی دوست دارم نظر بقیه رو راجع بهش(و نه راجبش!!) بدونم. اگه خوندیدش، نظرتون رو برام بنویسید:)
و داستان آخر! "مورچه‌ی آرژانتینی" چی بود واقعاً؟ موقع خوندنش یاد Coraline(2009) افتادم:))

کالوینو هم مثل اشمیت پیشنهاد می‌شه، هرچی بنویسه!

[Razieh Shahverdi · Rating 2 out of 5]

فقط چنتا داستان آخر که ترجمه ی خود آقای قیصریه بود خوب بودن. بقیه چنگی به دل نمی زدن

[Marianna Illiano · Rating 4 out of 5]

Video recensione: https://youtu.be/nJknK3gH8Oo

Un’ottima lettura per Natale e non solo. Avrete modo di attraversare un secolo di usi e costumi, raccontato dai nostri autori più famosi.
Consigliato

[Atena | آتنا · Rating 3 out of 5]

پسرمان با دیدن هر چیز به طرز احمقانه ای سرش را بر میگرداند و ما مجبور بودیم در شگفتی اش سهیم شویم و این شیوه ای بود برای نزدیک شدن به طعم نوازشگری که گهگاه زندگی در خود دارد.این شیوه ای بود برای استواری در برابر گذر روزگار.

[Hoda · Rating 2 out of 5]

فکر میکردم این اولین کتابی از این نویسنده هست که میخوانم، ولی حین مطالعه توضیح نویسنده متوجه شدم سالها پیش هم یک کتاب از او را خوانده ام. کتابی شامل داستانهای کوتاهی با موضوع شخصی بنام مارکو والدوو به همین نام.سالها پیش. فکر میکنم حدود ده یا یازده سالم بود. و به نظرم طنز تلخی داشت.
حالا هم چند داستان از کتاب "مارکو والدوو"در این کتاب " کلاغ اخر از همه میرسد" بود. جدای این ها، تم اغلب داستانهای این کتاب تیره و تاریک بود، به نقطه یاس آوری منتهی میشد.
بعضی از داستان ها برش های کوتاه زندگی بودند - یا حتی برشی از یک صحنه- و لابد با پیامی خاص، که بهرصورت انقدری جذبم نکردند تا بیشتر از خواندن سطور عمیق شوم.
برای من یک کاب عادی. معمولی بود.
بعضی داستان ها -به لحاط توصیف و قدرت انتقال حس نویسنده و نه لزومن عمق محتوا(نمیدانم چه اصرری به عمق یک داستان دارم در حالیکه رسالت ادبیات تنها عمیق و گاهن فلسفه وار بودن نوشته نیست :) بهرحال این سبک فیوریت من بوده و هست. کاریش هم نمیتوان کرد )- به نظرم خوب آمدند، مثل داستان "هراس در باریکه راه" که به خوبی ترس بیمار واری که ذهن انسان آنرا رشد و پرورش میدهد را نشان میداد. یا "میدان مین" که با همان حالت داستان قبل شروع و ادامه یافت با این تفاوت که ترس داستان دوم وارد مرز واقعیت شده و به مرگ ختم شد.
در کل اغلب داستان ها به تلخی و با نا امدی به انتها میرسیدند.
و دوباره در کل بنظر من یکی کتاب عالیی نبود.
همین

[Raziye · Rating 2 out of 5]

انتظار نداشته باشید که با یک کتاب عالی روبرو شوید ولی به هیچ وجه کتاب را دست کم نگیرید. روح حاکم بر داستان‌ها‌ به زمان جنگ و بعد از آن برمی‌گردد. به همین خاطر نویسنده خیلی احساسی با قضایا برخورد نمی‌کند و اغلب پایانی ناخوش دارند؛ بعضی از داستان‌های کتاب نیز طنز تلخی دارند، مثل داستان‌های مارکووالدو. نویسنده وقایعی را بازگو می‌کند که بسیار ساده و همه‌گیر است و امکان دارد در جریان زندگی برای هر کسی بسته به موقعییت و شرایط اجتماعیش پیش آید، یعنی داستان‌های کتاب عین زندگی‌اند. ازاین‌رو هرچند نویسنده وقایع را بصورت زیبا و جزئی توصیف کرده است ولی گاهی خواندن و ادامه داستان ملال‌آور می‌شود؛ البته این ملال تا پایان داستان پیش نمی‌رود و در انتها شما پی می‌برید که به حس آشنایی که داستان به آن پرداخته نزدیک شده‌اید. به زبان ساده هرچند نویسنده داستان را احساسی نکرده ولی داستان‌های او دقیقا به حس‌هایی برمی‌گردد که در تک‌تک ما وجود دارد.
من داستان‌های «به مقر فرماندهی می‌رویم»، «هراس در راه باریکه»، «بعدازظهری، حضرت آدم»، «مرغ بخش»، «برو که حرف نداری» و «ماه و نیاک» را بیشتر دوست دارم.

[Elsa · Rating 5 out of 5]

Quella di riunire una gran mole di racconti in un'unica raccolta è un'operazione azzardata, pericolosa; è davvero difficile che il lettore, pur affezionato all'autore, riesca ad apprezzare ogni scritto. Il problema non si presenta naturalmente con Calvino, cui l'abilità permette di raccontare qualunque cosa e trasmetterla viva, reale e allo stesso tempo originale e interessante. Quello che vorrei sottolineare è come Calvino riesca davvero a parlare di tutto con un'intensità e una maestria tali da permettere agli editori di raccogliere 500 pagine di storie fra le più disparate, e farne un volume spettacolare. Davvero un autore italiano fra i più sorprendenti, capaci e abili.

[Mina Arefidoost · Rating 5 out of 5]

یه کتاب با تعداد زیادی داستان کوتاه که هر کدوم از داستانها بی نهایت عمیق و خوبند. اینکه یه مجموعه از یه نویسنده همه داستانهاش اینقد قوی باشه اتفاق عجیبیه. مدت ها بود که یک کتاب اینقدر خوب نخونده بودم. ایتالو کالوینو عالیه‌‌. خیلی عالی. پیشنهاد میکنم حتما بخونید.

[Paolo · Rating 4 out of 5]

Meglio i primi tre libri: Marcovaldo sempre alla ricerca della natura in città, le storie partigiane e gli amori difficili. Un po’ noiosi i racconti lunghi “La speculazione edilizia” e “La nuvola di smog”.
Comunque da leggere.

[Elisa · Rating 4 out of 5]

相对期待略有点失望……卡尔维诺的短篇最喜欢的还是宇宙奇趣和马可瓦多。本书更喜欢卷1和卷3。人真是各有所长，有些现实题材就留给Moravia写吧~

[Elisa Nicotra · Rating 4 out of 5]

Questo libro è una miniera d'oro per la comprensione dell'opera più nota di Calvino: le sue esperienze durante l'infanzia, filtrate a volte attraverso personaggi fittizi, la giovinezza sotto la guerra, l'impegno politico. Il disincanto e l'ironia sono la chiave di lettura, eppure un incanto c'è , e passa attraverso minimi accorgimenti di stile. Un capolavoro.
Ho messo quattro stelle (ne avrei messe quattro e tre quarti) solo perché gli argomenti mi risultano ostici, indipendentemente dalla maestria con cui vengono trattati. C'è un'amarezza, una tristezza che si stende su tutto cio' che questi racconti osservano. Il che non è necessariamente un difetto...

[Angie (angiegeekpedia) · Rating 2 out of 5]

Una raccolta di racconti un po’ particolari, che non hanno lo spirito natalizio che di solito ricerco. Alcuni sono stati molto carini, altri non mi sono piaciuti. Nel complesso nulla di indimenticabile!

1) I figli di Babbo Natale di Italo Calvino 🌟🌟🌟
2) Un Natale del 1945 di Mario Rigoni Stern 🌟🌟
3) Il dono di Natale di Grazia Deledda 🌟🌟🌟
4) Un povero cane di Emilio De Marchi 🌟
5) Il tesoro dei poveri di Gabriele D’Annunzio 🌟🌟
6) La favola di Natale di Giovannino Guareschi 🌟🌟
7) Il ceppo di Giovanni Pascoli 🌟🌟
8) Racconto di Natale di Dino Buzzati 🌟
9) Un Natale a Ceylon di Guido Gozzano 🌟🌟
10) Bolle natalizie di Marco Lodoli 🌟🌟

[Dominique · Rating 4 out of 5]

In fact this book is from Dino Buzzati.
When the night is coming and we are alone, some thoughts come and flood the mind.
Does Ghitta Freilaber have seen a monster in the attic of the building?
Does this cold man talking with a nice child meet really the one he was 35 years ago?
And this other one, on front of bad incidents, is he a victim of a premonition or just of his credulity ?
Remarkable storyteller, using humor as well as fear, Buzzati depicts a particular universe where unexpectedness is mixed with ordinary and surreal with real.

[Lorenzo Pezzoli · Rating 4 out of 5]

L’avevo preso per arricchire il repertorio delle storie natalizie da raccontare a mio figlio. Invece si tratta di racconti quasi noir (almeno alcuni). Insomma non è il solito spirito natalizio. Tutto sommato una bella sorpresa.

[Bahman Bahman · Rating 3 out of 5]

aslan fekr nemikaradm enghadr ghashang bashe!engar calvino javooniash nevisandeye behtari boodeh;))

[Vanlilith · Rating 5 out of 5]

-

[Roshana]

تاریک و سیاه

[Leonie · Rating 5 out of 5]

funny and touching

[Mulan · Rating 4 out of 5]

به نظرم بهترین داستانش، داستان "شب اعداد و ارقام"هه

[Zi Li · Rating 5 out of 5]

卡尔维诺真的是太聪明啦！

[Veronica Palomba · Rating 3 out of 5]

Ascoltato l'audiolibro, storielle da 3 stelle, consiglio di reperire il cartaceo perché su audible purtroppo c'è 1 voce maschile troppo enfatica inascoltabile che ha rovinato tutta l'atmosfera