What do you think?
Rate this book
Χωρίς πάγο
Ο φόνος μιας επώνυμης γυναίκας σε προάστιο της Θεσσαλονίκης λίγο πριν από τα Χριστούγεννα αναστατώνει την Αστυνομική Διεύθυνση, που ζητά τη βοήθεια του Φάνη Ντούρου. Ο νεαρός ντετέκτιβ καλείται να ανακαλύψει ποιος κρύβεται πίσω από τη δολοφονία της συζύγου ενός από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους των μίντια στην πόλη.
Υπό την πίεση του χρόνου και τις συχνές ανατροπές, ο Φάνης Ντούρος δυσκολεύεται να αποφασίσει αν πρόκειται για έγκλημα πάθους, εκδίκησης ή για έργο ενός κατά συρροή δολοφόνου. Με καταιγιστικές εξελίξεις, η πλοκή κλιμακώνεται, για να καταλήξει σε ένα αναπάντεχο τέλος.
Υπό την πίεση του χρόνου και τις συχνές ανατροπές, ο Φάνης Ντούρος δυσκολεύεται να αποφασίσει αν πρόκειται για έγκλημα πάθους, εκδίκησης ή για έργο ενός κατά συρροή δολοφόνου. Με καταιγιστικές εξελίξεις, η πλοκή κλιμακώνεται, για να καταλήξει σε ένα αναπάντεχο τέλος.
272 pages, Paperback
First published January 1, 2018
5 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 5 of 5 reviews
April 19, 2019
Το «Χωρίς πάγο» είναι το λογοτεχνικό ντεμπούτο του Γιώργου Οικονόμου, μια αξιόλογη προσπάθεια στον χώρο της ελληνικής αστυνομικής λογοτεχνίας.
Η δράση εκτυλίσσεται στη σύγχρονη Θεσσαλονίκη. Ο Φάνης Ντούρος είναι ένας νεαρός ιδιωτικός ντετέκτιβ, που προσπαθεί να ξαναβρεί τις ισορροπίες του μετά από έναν οδυνηρό χωρισμό και μια περίοδο αλκοολισμού. Παρόλο που επέλεξε αυτή τη δουλειά για τις συγκινήσεις που μπορεί να προσφέρει, μέχρι τώρα δεν του έχει δοθεί η ευκαιρία να ερευνήσει μια μεγάλη υπόθεση. Αυτό θα αλλάξει όταν ένας φίλος του, υψηλόβαθμο στέλεχος της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, ζητά τη βοήθειά του σε μια υπόθεση δολοφονίας. Ο Φάνης δέχεται, θεωρώντας ότι αυτή είναι η μεγάλη του ευκαιρία να ξεφύγει από τις υποθέσεις απιστίας που ερευνά συνήθως και να συμμετάσχει σε μια αστυνομική έρευνα, αποφασισμένος να δώσει τον καλύτερό του εαυτό προκειμένου να βοηθήσει στη διαλεύκανση της υπόθεσης.
Το θύμα είναι η σύζυγος ενός γνωστού δημοσιογράφου. Το πτώμα της βρήκε ο γιος της μέσα στο σπίτι, ενώ η απουσία ιχνών παραβίασης της εισόδου δείχνει πως μάλλον ο δράστης ήταν κάποιος γνωστός της, που η νεκρή άφησε να μπει στο σπίτι. Πρόκειται άραγε για κάποιον κατά συρροή δολοφόνο, για έγκλημα πάθους ή για ξεκαθάρισμα λογαριασμών – ίσως μια «προειδοποίηση» προς τον σύζυγό της και την επαγγελματική του ιδιότητα; Αυτά τα ερωτήματα καλείται να εξιχνιάσει η ομάδα που ασχολείται με την υπόθεση, ξεκινώντας άμεσα έρευνες. Ο Ντούρος, από την πλευρά του, χρησιμοποιεί τις δικές του μεθόδους με τρόπο πιο διακριτικό, έτσι ώστε να βρει απαντήσεις στις ερωτήσεις που τον ταλαιπωρούν και να αποκαλύψει τα μυστικά της εκλιπούσης. Συνεργάτες, φίλοι και γνωστοί μπαίνουν στο μικροσκόπιο της έρευνας, κάποια στόματα ανοίγουν, κάποια άλλα μένουν επιφυλακτικά κλειστά και τα στοιχεία έρχονται σιγά σιγά στο φως, σχηματίζοντας σταδιακά την εικόνα του εγκλήματος. Ο Φάνης Ντούρος θα πρέπει να τα ακολουθήσει με προσοχή, έτσι ώστε να βρει την άκρη του νήματος προτού να είναι πολύ αργά…
Το βιβλίο αποτελεί μια αξιόλογη πρώτη απόπειρα στον χώρο της αστυνομικής λογοτεχνίας, με όλα τα κλασικά μοτίβα που θα περίμενε κάποιος να συναντήσει σε αυτό· και επιπλέον ένα αρκετά «έντονο» ελληνικό άρωμα, που του δίνει ιδιαίτερο τόνο. Η υπόθεση σίγουρα δεν είναι ο ορισμός της πρωτοτυπίας – θα μπορούσε να είναι μια είδηση που ακούμε κάθε τόσο στις ειδήσεις ή διαβάζουμε στις εφημερίδες. Είναι όμως ενδιαφέρον το πώς έχει στηθεί η ιστορία της μετέπειτα έρευνας. Εκεί ο συγγραφέας έχει αποφύγει τα «καραμπινάτα» κλισέ και δεν έχει κινηθεί με ασφάλεια, όπως θα περίμενε ίσως κανείς, αλλά τολμάει να δοκιμάζει ανατροπές.
Η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη -από πλευράς του κεντρικού ήρωα, του Φάνη Ντούρου-, κερδίζοντας σε αμεσότητα και ζωντάνια. Ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να «εισβάλει» στο μυαλό του ήρωα, στην ψυχοσύνθεσή του, και γίνεται αυτόπτης μάρτυρας των κινήσεων, των σκέψεων και του επόμενου βήματός του σε ό,τι αφορά την έρευνα. Η γλώσσα και το ύφος είναι απλά, καθημερινά, αμιγώς ελληνικά, ενώ αποφεύγονται ως επί τω πλείστον οι εντυπωσιακές και βαρύγδουπες περιγραφές, που έχουν σκοπό να εντυπωσιάσουν με τον λόγο τους τον αναγνώστη ή να προσδώσουν περισσότερη ένταση ή συγκίνηση στην πλοκή.
Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση και το ότι τα πάντα είναι ειδωμένα μέσα από τα μάτια του Φάνη επηρεάζουν και το πώς παρουσιάζονται οι υπόλοιποι χαρακτήρες της πλοκής. Όλοι τους -είτε έχουν μεγαλύτερο ή μικρότερο ρόλο στην ιστορία, είτε είναι μάρτυρες, ύποπτοι, σχετικοί ή άσχετοι με την υπόθεση- παρουσιάζονται με τρόπο άμεσο και κάπως επιφανειακό, ενώ κανενός το ψυχογράφημα, η συμπεριφορά ή τα αισθήματα δεν αναλύονται εις βάθος. Είναι φανερό πως ο συγγραφέας έχει επιλέξει να εστιάσει στη δράση και στις ανατροπές που προκύπτουν στην υπόθεση, όμως θα ήταν εξίσου ενδιαφέρον να είχε εντρυφήσει λίγο περισσότερο σε κάποιους από τους χαρακτήρες. Όπως για παράδειγμα στον υπεύθυνο για την υπόθεση αστυνομικό, που μοιάζει να έχει εντελώς τον ρόλο κομπάρσου σε μια τόσο σημαντική υπόθεση!
Μια άλλη πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι η ίδια η πόλη· μια χειμερινή, ατμοσφαιρική, γοητευτική Θεσσαλονίκη, την οποία παρουσιάζει με ιδιαίτερο τρόπο ο συγγραφέας, αποδεικνύοντας πως είναι γνώστης μα και λάτρης της. Αποδεικνύεται άξιο φόντο για ένα σκηνικό δολοφονίας, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί ένα σπιτικό για τους ήρωες, που ζουν και δρουν ανάμεσα στα στενά δρομάκια της, στα προάστιά της και στις κρυφές γωνιές της.
Ο τρόπος γραφής και το σχετικά μικρό μέγεθός του κάνουν το συγκεκριμένο βιβλίο να διαβάζεται απνευστί, εύκολα και ευχάριστα. Οι ανατροπές συνεχίζονται μέχρι το τέλος, χωρίς δραματικές αυξομειώσεις αλλά με μια συνεπή κλιμάκωση. Δεν ξέρω αν ο συγγραφέας έχει και άλλα σχέδια για το μέλλον του ήρωά του, του Φάνη Ντούρου, όμως αυτός κατάφερε τον σκοπό του εις διπλούν: έλυσε μια αστυνομική υπόθεση και τράβηξε την προσοχή των αναγνωστών.
H κριτική του βιβλίου στο site "Book City" και τον παρακάτω σύνδεσμο: Χωρίς πάγο
Η δράση εκτυλίσσεται στη σύγχρονη Θεσσαλονίκη. Ο Φάνης Ντούρος είναι ένας νεαρός ιδιωτικός ντετέκτιβ, που προσπαθεί να ξαναβρεί τις ισορροπίες του μετά από έναν οδυνηρό χωρισμό και μια περίοδο αλκοολισμού. Παρόλο που επέλεξε αυτή τη δουλειά για τις συγκινήσεις που μπορεί να προσφέρει, μέχρι τώρα δεν του έχει δοθεί η ευκαιρία να ερευνήσει μια μεγάλη υπόθεση. Αυτό θα αλλάξει όταν ένας φίλος του, υψηλόβαθμο στέλεχος της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, ζητά τη βοήθειά του σε μια υπόθεση δολοφονίας. Ο Φάνης δέχεται, θεωρώντας ότι αυτή είναι η μεγάλη του ευκαιρία να ξεφύγει από τις υποθέσεις απιστίας που ερευνά συνήθως και να συμμετάσχει σε μια αστυνομική έρευνα, αποφασισμένος να δώσει τον καλύτερό του εαυτό προκειμένου να βοηθήσει στη διαλεύκανση της υπόθεσης.
Το θύμα είναι η σύζυγος ενός γνωστού δημοσιογράφου. Το πτώμα της βρήκε ο γιος της μέσα στο σπίτι, ενώ η απουσία ιχνών παραβίασης της εισόδου δείχνει πως μάλλον ο δράστης ήταν κάποιος γνωστός της, που η νεκρή άφησε να μπει στο σπίτι. Πρόκειται άραγε για κάποιον κατά συρροή δολοφόνο, για έγκλημα πάθους ή για ξεκαθάρισμα λογαριασμών – ίσως μια «προειδοποίηση» προς τον σύζυγό της και την επαγγελματική του ιδιότητα; Αυτά τα ερωτήματα καλείται να εξιχνιάσει η ομάδα που ασχολείται με την υπόθεση, ξεκινώντας άμεσα έρευνες. Ο Ντούρος, από την πλευρά του, χρησιμοποιεί τις δικές του μεθόδους με τρόπο πιο διακριτικό, έτσι ώστε να βρει απαντήσεις στις ερωτήσεις που τον ταλαιπωρούν και να αποκαλύψει τα μυστικά της εκλιπούσης. Συνεργάτες, φίλοι και γνωστοί μπαίνουν στο μικροσκόπιο της έρευνας, κάποια στόματα ανοίγουν, κάποια άλλα μένουν επιφυλακτικά κλειστά και τα στοιχεία έρχονται σιγά σιγά στο φως, σχηματίζοντας σταδιακά την εικόνα του εγκλήματος. Ο Φάνης Ντούρος θα πρέπει να τα ακολουθήσει με προσοχή, έτσι ώστε να βρει την άκρη του νήματος προτού να είναι πολύ αργά…
Το βιβλίο αποτελεί μια αξιόλογη πρώτη απόπειρα στον χώρο της αστυνομικής λογοτεχνίας, με όλα τα κλασικά μοτίβα που θα περίμενε κάποιος να συναντήσει σε αυτό· και επιπλέον ένα αρκετά «έντονο» ελληνικό άρωμα, που του δίνει ιδιαίτερο τόνο. Η υπόθεση σίγουρα δεν είναι ο ορισμός της πρωτοτυπίας – θα μπορούσε να είναι μια είδηση που ακούμε κάθε τόσο στις ειδήσεις ή διαβάζουμε στις εφημερίδες. Είναι όμως ενδιαφέρον το πώς έχει στηθεί η ιστορία της μετέπειτα έρευνας. Εκεί ο συγγραφέας έχει αποφύγει τα «καραμπινάτα» κλισέ και δεν έχει κινηθεί με ασφάλεια, όπως θα περίμενε ίσως κανείς, αλλά τολμάει να δοκιμάζει ανατροπές.
Η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη -από πλευράς του κεντρικού ήρωα, του Φάνη Ντούρου-, κερδίζοντας σε αμεσότητα και ζωντάνια. Ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να «εισβάλει» στο μυαλό του ήρωα, στην ψυχοσύνθεσή του, και γίνεται αυτόπτης μάρτυρας των κινήσεων, των σκέψεων και του επόμενου βήματός του σε ό,τι αφορά την έρευνα. Η γλώσσα και το ύφος είναι απλά, καθημερινά, αμιγώς ελληνικά, ενώ αποφεύγονται ως επί τω πλείστον οι εντυπωσιακές και βαρύγδουπες περιγραφές, που έχουν σκοπό να εντυπωσιάσουν με τον λόγο τους τον αναγνώστη ή να προσδώσουν περισσότερη ένταση ή συγκίνηση στην πλοκή.
Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση και το ότι τα πάντα είναι ειδωμένα μέσα από τα μάτια του Φάνη επηρεάζουν και το πώς παρουσιάζονται οι υπόλοιποι χαρακτήρες της πλοκής. Όλοι τους -είτε έχουν μεγαλύτερο ή μικρότερο ρόλο στην ιστορία, είτε είναι μάρτυρες, ύποπτοι, σχετικοί ή άσχετοι με την υπόθεση- παρουσιάζονται με τρόπο άμεσο και κάπως επιφανειακό, ενώ κανενός το ψυχογράφημα, η συμπεριφορά ή τα αισθήματα δεν αναλύονται εις βάθος. Είναι φανερό πως ο συγγραφέας έχει επιλέξει να εστιάσει στη δράση και στις ανατροπές που προκύπτουν στην υπόθεση, όμως θα ήταν εξίσου ενδιαφέρον να είχε εντρυφήσει λίγο περισσότερο σε κάποιους από τους χαρακτήρες. Όπως για παράδειγμα στον υπεύθυνο για την υπόθεση αστυνομικό, που μοιάζει να έχει εντελώς τον ρόλο κομπάρσου σε μια τόσο σημαντική υπόθεση!
Μια άλλη πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι η ίδια η πόλη· μια χειμερινή, ατμοσφαιρική, γοητευτική Θεσσαλονίκη, την οποία παρουσιάζει με ιδιαίτερο τρόπο ο συγγραφέας, αποδεικνύοντας πως είναι γνώστης μα και λάτρης της. Αποδεικνύεται άξιο φόντο για ένα σκηνικό δολοφονίας, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί ένα σπιτικό για τους ήρωες, που ζουν και δρουν ανάμεσα στα στενά δρομάκια της, στα προάστιά της και στις κρυφές γωνιές της.
Ο τρόπος γραφής και το σχετικά μικρό μέγεθός του κάνουν το συγκεκριμένο βιβλίο να διαβάζεται απνευστί, εύκολα και ευχάριστα. Οι ανατροπές συνεχίζονται μέχρι το τέλος, χωρίς δραματικές αυξομειώσεις αλλά με μια συνεπή κλιμάκωση. Δεν ξέρω αν ο συγγραφέας έχει και άλλα σχέδια για το μέλλον του ήρωά του, του Φάνη Ντούρου, όμως αυτός κατάφερε τον σκοπό του εις διπλούν: έλυσε μια αστυνομική υπόθεση και τράβηξε την προσοχή των αναγνωστών.
H κριτική του βιβλίου στο site "Book City" και τον παρακάτω σύνδεσμο: Χωρίς πάγο
Read
December 11, 2020Ο Γιώργος Οικονόμου είπε να αφήσει για λίγο την κιθάρα του και να πιάσει το στυλό (και για εμάς τους αναγνώστες της αστυνομικής λογοτεχνίας έκανε πολύ καλά). Το βιβλίο του με τίτλο «Χωρίς Πάγο» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος και ο ντετέκτιβ Φάνης Ντούρος κυκλοφορεί πλέον ανάμεσά μας και ετοιμάζεται για νέες περιπέτειες…
May 8, 2021
https://dominicamat.blogspot.com/2021...
Βαθμολογία 3.5/5
Είθισται όσοι/ες πίνουν αλκοόλ να έχουν κάποιες απαιτήσεις ως προς τον τρόπο σερβιρίσματος καί την κατανάλωσή του. Από το αν συνοδεύεται με πάγο,ή καί όχι,έως καί την επιθυμητή θερμοκρασία καί μέγεθος του ποτηριού,οι λάτρεις των ποτών ακολουθούν μία μικρή ιεροτελεστεία για να το πιούν καί να μείνουν ικανοποιημένοι/ες από αυτό. Ειδικά,όσον αφορά το ουίσκι,αρκετοί/ες επιλέγουν να το γεύονται ατόφιο χωρίς κάτι να το συνοδεύει που μπορεί να αλλοιώσει κάτι από την γεύση του. Κάπου εδώ,ολοκληρώνονται οι γνώσεις μου γύρω από την κατανάλωση αλκοόλ. Εύλογα θα αναρωτιέστε γιατί σας έκανα όλον αυτόν τον πρόλογο καί το πως καί το γιατί μπορεί να σχετίζεται με το βιβλίο που διάβασα καί σας παρουσιάζω σήμερα. Θα λύσω τις όποιες απορίες σας ευθύς αμέσως. Ή τουλάχιστον,έχω όλη την καλή πρόθεση να το κάνω!
Δεν έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που διάβασα το δεύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα του συγγραφέα Γιώργου Οικονόμου,με τίτλο ''Ο παπαγάλος πέταξε'' καί ο ενθουσιασμός μου από εκείνη την εμπειρία με είχε οδηγήσει να εκφράσω την επιθυμία να διαβάσω καί το πρώτο του έργο με τίτλο ''Χωρίς πάγο'' που κυκλοφορούν καί τα δύο από τις εκδόσεις Κέδρος. Μπορείτε να δείτε,τώρα,τον συσχετισμό του τίτλου καί του προλόγου μου; Η ευχή μου έγινε πραγματικότητα πιο σύντομα απ'όσο περίμενα καί το διάβασα με μία ανάσα. Όπως καί το δεύτερο βιβλίο,ανήκει κι αυτό στην κατηγορία της αστυνομικής λογοτεχνίας που τόσο αρέσκομαι να διαβάζω. Βλέπετε,έχω την ''ιδιοτροπία'',όταν διαβάζω καί μένω γοητευμένη απ΄το πρόσφατο έργο του/της εκάστοτε συγγραφέα/έως να αναζητώ καί το πρώτο έργο με το οποίο συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό. Με ιντριγκάρει η ιδέα να δώ,αν υπάρχει κάποια εξέλιξη στον τρόπο γραφής κι αν μπορώ να ''ανακαλύψω'' κι εγώ αυτό που μπορεί να είδαν κάποιοι/ες πρίν από εμένα καί να έδειξαν εμπιστοσύνη στον/στην εκάστοτε νέο/α δημιουργό.
Διαβάζοντας,λοιπόν,το βιβλίο μπόρεσα να διακρίνω την καλή κι εξελίξιμη -όπως αποδείχθηκε- βάση γραφής του συγγραφέα. Έχει μία καθαρότητα ο λόγος του που βοηθά όχι μόνο να γίνεται οικείος,αλλά καί πειστικός. Η πειθώ είναι χρήσιμο κι αναπόσπαστο εργαλείο στα χέρια των συγγραφέων κι ιδιαίτερα εκείνων που καταπιάνονται με την αστυνομική λογοτεχνία. Συγκρίνοντας τα δύο βιβλία,χάρηκα που διαπίστωσα το πως δεν επαναπαύτηκε στις όποιες θετικές κριτικές δέχτηκε την πρώτη φορά,αλλά δούλεψε πάνω στον τρόπο που εκφράζεται καί δομεί την ιστορία του. Όσον αφορά,πιο συγκεκριμένα,το πρώτο βιβλίο για το οποίο σας μιλάω,είναι εμφανές πως έχει γίνει μία καλή κι όχι πρόχειρη δουλειά. Ο συγγραφέας προσέχει καί αποφεύγει τυχόν αστοχίες που θα σκίαζαν αρνητικά την προσπάθειά του. Άν καί μιλάμε για πρωτόλειο δείγμα γραφής,είναι άρτιο καί κατανοητό.
''Ο φόνος μιας επώνυμης γυναίκας σε προάστιο της Θεσσαλονίκης λίγο πριν από τα Χριστούγεννα ��ναστατώνει την Αστυνομική Διεύθυνση, που ζητά τη βοήθεια του Φάνη Ντούρου. Ο νεαρός ντετέκτιβ καλείται να ανακαλύψει ποιος κρύβεται πίσω από τη δολοφονία της συζύγου ενός από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους των μίντια στην πόλη. Υπό την πίεση του χρόνου και τις συχνές ανατροπές, ο Φάνης Ντούρος δυσκολεύεται να αποφασίσει αν πρόκειται για έγκλημα πάθους, εκδίκησης ή για έργο ενός κατά συρροή δολοφόνου. Με καταιγιστικές εξελίξεις, η πλοκή κλιμακώνεται, για να καταλήξει σε ένα αναπάντεχο τέλος." (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Στο βιβλίο ''Χωρίς πάγο'' μας συστήνεται για πρώτη φορά ο νεαρός ντετέκτιβ Φάνης Ντούρος,τις περιπέτειες του οποίου θα μάθουμε καί στο δεύτερο βιβλίο. Σε αυτό το βιβλίο νομίζω πως ο συγγραφέας προβαίνει σε μία κατατοπιστική σκιαγράφηση του βασικού ηρωά του. Έχουμε μία πλήρη εικόνα της προσωπικότητάς του μέσω της αφήγησης της ιστορίας από τον ίδιο. Κι αυτό θα μας βοηθήσει καί στο δεύτερο βιβλίο. Κρατήστε αυτό που σας λέω. Γίνεται αμέσως αγαπητός από το αναγνωστικό κοινό καί δεν προκαλεί αρνητικά συναισθήματα. Είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Κάλλιστα,θα μπορούσε να είναι ένας από εσάς,ή,κάποιος που γνωρίζετε.
Ναι,μπόρεσα καί βρήκα τον δολοφόνο πρίν να γίνει η αποκάλυψη μέσα στην υπόθεση,αλλά αυτό δεν με εμπόδισε λεπτό από το να ολοκληρώσω την ανάγνωση καί να φτάσω στο τέλος. Ο συγγραφέας είχε στήσει με τέτοιον τρόπο την υπόθεση που έπρεπε να μάθω το πως θα ολοκληρωνόταν. Άλλωστε,μπορεί να γινόταν κάτι που θα ανέτρεπε παντελώς αυτό που σκεφτόμουν. Οι ανατροπές μπορεί να μην θεωρούνται τόσο υπερβολικές καί σοκαριστικές,αλλά κάνουν αρκετά αισθητή την εμφάνισή τους μέσα στο κείμενο με κλιμακώμενη ένταση που οδηγούν σε ένα φινάλε που με ικανοποίησε αρκετά. Μάλιστα,πιστεύω πως ο συγγραφέας μας ρίχνει ένα δόλωμα ( ; ),μία αόρατη γέφυρα που ενώνει τα δύο βιβλία κατά κάποιον τρόπο.
Εν κατακλείδι,ο συγγραφέας καταφέρνει καί αποδεικνύει πως μπορεί να θέσει σοβαρή υποψηφιότητα στη λίστα με τα ονόματα εκείνων που μελλοντικά θα μας απασχολήσουν ευχάριστα. Εγώ ανυπομονώ για το τρίτο βιβλίο με την περιπέτεια του Φάνη Ντούρου.Θέλω να πιστεύω πως έχει να μας δώσει αρκετά. Όσο για εσάς που δεν έχετε διαβάσει ακόμη τα βιβλία,σας προτρέπω να τα διαβάσετε καί τα δύο μαζί.
Καλές σας αναγνώσεις!
Βαθμολογία 3.5/5
Είθισται όσοι/ες πίνουν αλκοόλ να έχουν κάποιες απαιτήσεις ως προς τον τρόπο σερβιρίσματος καί την κατανάλωσή του. Από το αν συνοδεύεται με πάγο,ή καί όχι,έως καί την επιθυμητή θερμοκρασία καί μέγεθος του ποτηριού,οι λάτρεις των ποτών ακολουθούν μία μικρή ιεροτελεστεία για να το πιούν καί να μείνουν ικανοποιημένοι/ες από αυτό. Ειδικά,όσον αφορά το ουίσκι,αρκετοί/ες επιλέγουν να το γεύονται ατόφιο χωρίς κάτι να το συνοδεύει που μπορεί να αλλοιώσει κάτι από την γεύση του. Κάπου εδώ,ολοκληρώνονται οι γνώσεις μου γύρω από την κατανάλωση αλκοόλ. Εύλογα θα αναρωτιέστε γιατί σας έκανα όλον αυτόν τον πρόλογο καί το πως καί το γιατί μπορεί να σχετίζεται με το βιβλίο που διάβασα καί σας παρουσιάζω σήμερα. Θα λύσω τις όποιες απορίες σας ευθύς αμέσως. Ή τουλάχιστον,έχω όλη την καλή πρόθεση να το κάνω!
Δεν έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που διάβασα το δεύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα του συγγραφέα Γιώργου Οικονόμου,με τίτλο ''Ο παπαγάλος πέταξε'' καί ο ενθουσιασμός μου από εκείνη την εμπειρία με είχε οδηγήσει να εκφράσω την επιθυμία να διαβάσω καί το πρώτο του έργο με τίτλο ''Χωρίς πάγο'' που κυκλοφορούν καί τα δύο από τις εκδόσεις Κέδρος. Μπορείτε να δείτε,τώρα,τον συσχετισμό του τίτλου καί του προλόγου μου; Η ευχή μου έγινε πραγματικότητα πιο σύντομα απ'όσο περίμενα καί το διάβασα με μία ανάσα. Όπως καί το δεύτερο βιβλίο,ανήκει κι αυτό στην κατηγορία της αστυνομικής λογοτεχνίας που τόσο αρέσκομαι να διαβάζω. Βλέπετε,έχω την ''ιδιοτροπία'',όταν διαβάζω καί μένω γοητευμένη απ΄το πρόσφατο έργο του/της εκάστοτε συγγραφέα/έως να αναζητώ καί το πρώτο έργο με το οποίο συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό. Με ιντριγκάρει η ιδέα να δώ,αν υπάρχει κάποια εξέλιξη στον τρόπο γραφής κι αν μπορώ να ''ανακαλύψω'' κι εγώ αυτό που μπορεί να είδαν κάποιοι/ες πρίν από εμένα καί να έδειξαν εμπιστοσύνη στον/στην εκάστοτε νέο/α δημιουργό.
Διαβάζοντας,λοιπόν,το βιβλίο μπόρεσα να διακρίνω την καλή κι εξελίξιμη -όπως αποδείχθηκε- βάση γραφής του συγγραφέα. Έχει μία καθαρότητα ο λόγος του που βοηθά όχι μόνο να γίνεται οικείος,αλλά καί πειστικός. Η πειθώ είναι χρήσιμο κι αναπόσπαστο εργαλείο στα χέρια των συγγραφέων κι ιδιαίτερα εκείνων που καταπιάνονται με την αστυνομική λογοτεχνία. Συγκρίνοντας τα δύο βιβλία,χάρηκα που διαπίστωσα το πως δεν επαναπαύτηκε στις όποιες θετικές κριτικές δέχτηκε την πρώτη φορά,αλλά δούλεψε πάνω στον τρόπο που εκφράζεται καί δομεί την ιστορία του. Όσον αφορά,πιο συγκεκριμένα,το πρώτο βιβλίο για το οποίο σας μιλάω,είναι εμφανές πως έχει γίνει μία καλή κι όχι πρόχειρη δουλειά. Ο συγγραφέας προσέχει καί αποφεύγει τυχόν αστοχίες που θα σκίαζαν αρνητικά την προσπάθειά του. Άν καί μιλάμε για πρωτόλειο δείγμα γραφής,είναι άρτιο καί κατανοητό.
''Ο φόνος μιας επώνυμης γυναίκας σε προάστιο της Θεσσαλονίκης λίγο πριν από τα Χριστούγεννα ��ναστατώνει την Αστυνομική Διεύθυνση, που ζητά τη βοήθεια του Φάνη Ντούρου. Ο νεαρός ντετέκτιβ καλείται να ανακαλύψει ποιος κρύβεται πίσω από τη δολοφονία της συζύγου ενός από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους των μίντια στην πόλη. Υπό την πίεση του χρόνου και τις συχνές ανατροπές, ο Φάνης Ντούρος δυσκολεύεται να αποφασίσει αν πρόκειται για έγκλημα πάθους, εκδίκησης ή για έργο ενός κατά συρροή δολοφόνου. Με καταιγιστικές εξελίξεις, η πλοκή κλιμακώνεται, για να καταλήξει σε ένα αναπάντεχο τέλος." (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Στο βιβλίο ''Χωρίς πάγο'' μας συστήνεται για πρώτη φορά ο νεαρός ντετέκτιβ Φάνης Ντούρος,τις περιπέτειες του οποίου θα μάθουμε καί στο δεύτερο βιβλίο. Σε αυτό το βιβλίο νομίζω πως ο συγγραφέας προβαίνει σε μία κατατοπιστική σκιαγράφηση του βασικού ηρωά του. Έχουμε μία πλήρη εικόνα της προσωπικότητάς του μέσω της αφήγησης της ιστορίας από τον ίδιο. Κι αυτό θα μας βοηθήσει καί στο δεύτερο βιβλίο. Κρατήστε αυτό που σας λέω. Γίνεται αμέσως αγαπητός από το αναγνωστικό κοινό καί δεν προκαλεί αρνητικά συναισθήματα. Είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Κάλλιστα,θα μπορούσε να είναι ένας από εσάς,ή,κάποιος που γνωρίζετε.
Ναι,μπόρεσα καί βρήκα τον δολοφόνο πρίν να γίνει η αποκάλυψη μέσα στην υπόθεση,αλλά αυτό δεν με εμπόδισε λεπτό από το να ολοκληρώσω την ανάγνωση καί να φτάσω στο τέλος. Ο συγγραφέας είχε στήσει με τέτοιον τρόπο την υπόθεση που έπρεπε να μάθω το πως θα ολοκληρωνόταν. Άλλωστε,μπορεί να γινόταν κάτι που θα ανέτρεπε παντελώς αυτό που σκεφτόμουν. Οι ανατροπές μπορεί να μην θεωρούνται τόσο υπερβολικές καί σοκαριστικές,αλλά κάνουν αρκετά αισθητή την εμφάνισή τους μέσα στο κείμενο με κλιμακώμενη ένταση που οδηγούν σε ένα φινάλε που με ικανοποίησε αρκετά. Μάλιστα,πιστεύω πως ο συγγραφέας μας ρίχνει ένα δόλωμα ( ; ),μία αόρατη γέφυρα που ενώνει τα δύο βιβλία κατά κάποιον τρόπο.
Εν κατακλείδι,ο συγγραφέας καταφέρνει καί αποδεικνύει πως μπορεί να θέσει σοβαρή υποψηφιότητα στη λίστα με τα ονόματα εκείνων που μελλοντικά θα μας απασχολήσουν ευχάριστα. Εγώ ανυπομονώ για το τρίτο βιβλίο με την περιπέτεια του Φάνη Ντούρου.Θέλω να πιστεύω πως έχει να μας δώσει αρκετά. Όσο για εσάς που δεν έχετε διαβάσει ακόμη τα βιβλία,σας προτρέπω να τα διαβάσετε καί τα δύο μαζί.
Καλές σας αναγνώσεις!
September 1, 2025
Σίγουρα δε συνιστά κολακεία για μένα ότι πάσχω απο το "σύνδρομο" δυσκολίας ολοκλήρωσης βιβλίων και γενικά διάσπασης κατά τη διάρκεια της ανάγνωσής τους, αλλά είναι βέβαιο ότι το γεγονός πως μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα ολοκλήρωσα με αμείωτο ενδιαφέρον το "Χωρίς Πάγο" αποτελεί το δικό μου κοπλιμέντο για το έργο του Γιώργου Οικονόμου.
Αν κάτι ξεχώρισα, είναι το πόσο υπέροχα, αρμονικά και γλαφυρά ο συγγραφέας τέχει "παντρέψει" την αγωνία και την περιέργεια μίας αστυνομικής πλοκής με τη "σκιτσογράφηση" και τις περιγραφές μίας πανέμορφης πόλης, σε σημείο που αισθανόμουν πως όλο αυτό ήταν πολύ περισσότερο ένα υπέροχο ταξίδι στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, παρά ο δρόμος προς την εξυχνίαση μίας σοκαριστικής δολοφονίας. Και για να αποτυπώσεις τόσες εικόνες με έναν πανέμορφο τρόπο, μόνο αγάπη και σεβασμός (προ)απαιτείται.
Το συστήνω ανεπιφύλακτα. Εντυπωσιακά απλά ελληνικά, αυτό που ακριβώς χρειάζεται κανείς στις διακοπές του, στον ελεύθερο χρόνο του, στα λεπτά πριν αποκοιμηθεί. Ευχαριστώ για την παρέα την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου.
Αν κάτι ξεχώρισα, είναι το πόσο υπέροχα, αρμονικά και γλαφυρά ο συγγραφέας τέχει "παντρέψει" την αγωνία και την περιέργεια μίας αστυνομικής πλοκής με τη "σκιτσογράφηση" και τις περιγραφές μίας πανέμορφης πόλης, σε σημείο που αισθανόμουν πως όλο αυτό ήταν πολύ περισσότερο ένα υπέροχο ταξίδι στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, παρά ο δρόμος προς την εξυχνίαση μίας σοκαριστικής δολοφονίας. Και για να αποτυπώσεις τόσες εικόνες με έναν πανέμορφο τρόπο, μόνο αγάπη και σεβασμός (προ)απαιτείται.
Το συστήνω ανεπιφύλακτα. Εντυπωσιακά απλά ελληνικά, αυτό που ακριβώς χρειάζεται κανείς στις διακοπές του, στον ελεύθερο χρόνο του, στα λεπτά πριν αποκοιμηθεί. Ευχαριστώ για την παρέα την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου.
February 26, 2024
Το απόλαυσα,απλά και ξεκάθαρα.
Displaying 1 - 5 of 5 reviews