We spreken bijna nooit uit wat we werkelijk denken. We houden onze gedachten voor ons of geven een veilig antwoord en omzeilen het probleem. Laten we het daar maar niet over hebben. Waarom doen we dat? Wat zijn de gevolgen als we dingen onbenoemd laten, als we niet communiceren over wat we werkelijk denken? En wat als we dingen nou eens wel zouden benoemen?
In deze bundel ga ik het omzeilen te lijf. Of het nu gaat om je haar of je hoofddeksel, je taal of je Nederlands, je adem of je tanden, je kleur, je houding, je kookkunsten, je familie, je verzwegen geschiedenis, je hartkloppingen, je stijl, je geloofsovertuiging, je seksuele geaardheid, je fobieeën of je achtergrond.
Laten we het er niet over hebben? Ik ga het er tóch over hebben.
Akwasi is een verhalenverteller. Of hij dat nu doet in een rap, gedicht, column, televisieprogramma of middels Omroep ZWART: hij wilt inspireren, fascineren en prikkelen. Met woorden. Akwasi is een creatieve duizendpoot. Een archetype met het adagium: wees liever een eersterangs versie van jezelf dan een tweederangs versie van iemand anders. Akwasi is autonoom en onafhankelijk, getuige zijn eigen label NEED Recordings en Omroep ZWART.
Akwasi bespreekt belangrijke thema's, zoals racisme, black culture en seksualiteit in zijn gedichten, wat erg te waarderen is. Echter, een goed thema staat niet gelijk aan een goed gedicht. De versregels worden op onnodige plekken afgebroken, waardoor het ritme in de gedichten verdwijnt en de woordkeuzes en formuleringen lijken dermate ongeïnspireerd dat ik me wel moet afvragen of Akwasi zijn best heeft gedaan om creatieve taal te gebruiken. De boodschap raakt verloren in de afwezigheid van stijl. Op de achterkant staat dat deze bundel overweldigend zou zijn. Overweldigend saai, is alles wat ik erover zeggen kan.
Akwasi schrijft zeer toegankelijke poëzie van deze tijd, waarin hij grootse thema’s bespreekt. In Laten we het er maar niet over hebben heeft de auteur het over racisme, religie, vegetarisch eten, huidskleur, Zuid-Afrika, apartheid, slavernij, .. Recht voor zijn raap bespreekt Akwasi onderwerpen waar veel mensen liever niet over spreken. Maar door het te negeren of te doen alsof er geen racisme in Nederland bestaat zal er niets veranderen. Dus ik vind het heel belangrijk dat deze gedichten als gespreksstarter kunnen dienen. De tijd dat men de andere kant op kijkt tijdens racisme moet nu echt voorbij zijn!
Hoewel ik zelf de gedichten qua rijm en woordkeuze iets te simpel vind - ik mis de metaforen waar ik zo van houd in poëzie - denk ik dat deze gedichten veel jongeren zullen aanspreken. Een ideaal boek om te gebruiken in de lessen Nederlands. Akwasi laat zien dat poëzie niet saai, stoffig of spiritueel hoeft te zijn, maar dat het ook eigentijds en betekenisvol kan zijn. Herkenbaar ook voor veel middelbare scholieren, denk ik. De vormgeving van de bundel is overigens prachtig.
Laten we het er maar niet over hebben is een prachtige dichtbundel qua thematiek, toegankelijk geschreven voor jong en oud. Hoewel de gedichten voor de geoefende poëzielezer hier en daar wat simpel aanvoelen, is de boodschap ontzettend belangrijk. Akwasi brengt racisme in de Nederlandse samenleving in kaart in een actuele dichtbundel waarin velen zich zullen herkennen en anderen iets van kunnen leren.
Misschien niet zo goed en soepel als zijn muziek, maar ook tussen zijn teksten zitten heel wat pareltjes! Gedichten die je aan het denken zetten, aan het lachen maken of ontroeren, dit boekje heeft veel te bieden.
Qua thematiek is deze poeziëbundel echt interessant en ook nódig. Het brengt heel wat thema's aan bod zoals racisme en andere thema's waar we het liever niet over hebben, zoals de titel aangeeft. Thema's die vaak gemeden worden maar die erg nodig zijn om aan te kaarten en/of aan te pakken.
Qua ritme en poeziëstijl was het voor mij net niet. Ik mistte hier een vlotte pen, een poeziëritme... Alles voelde heel simplistisch aan terwijl ik net hou van metaforen etc. Maar dit maakt het wel erg toegankelijk voor lesstof van middelbare scholen als gespreksstarter?
3,5 sterren. Een verfrissende dichtbundel over thema's als racisme en zwart zijn in Nederland. Niet elk gedicht is even sterk, maar Akwasi weet je wel mee te trekken in deze bundel waardoor je verder blijft lezen. Bovendien lezen sommige gedichten als korte raps. Geweldig.
Goed thema en een toegankelijke manier van dichten! Er zitten heel veel mooie en diepe boodschappen in, maar zeker ook een aantal humoristische! Akwasi weet op een bijzondere manier het racisme in o.a. Nederland te bevragen. Ook al vind ik sommige gedichten echt wel vreemd of grof, zijn de meeste echt tof en daarom raad ik deze bundel zeker aan! Hieronder een van de kortere gedichten uit de bundel⤵️
“Vraagje
ben je ooit in kaapstad geweest heb je ooit een taal gekaapt land gekaapt een mens gekaapt iemands goede hoop gekaapt nee
i havent been on here in forever because i didnt have anything to update!!! but!!!!! i finished a book!!! and i loved it! akwasi's poetry is stunning and a definite recommendation for my fellow dutch folks! he writes about racism in the netherlands (including zwarte piet) and addresses things i never even thought twice about. im so grateful for this incredible eye opener of a book ❤️
Prachtbundel. Akwasi is als rapper al enorm begaafd en lyricaal zeer sterk. In deze gedichtenbundel breekt hij met boundaries en spreekt hij over alle ‘taboes’ en themas die men in Nederland voor zich houdt. Racisme, apartheid, geaardheid, religie, traditie, historie, slavernij. Alles komt aan bod en dat in geheel zijn eigen stijl. Ik kijk nu al uit naar zijn volgende boek!
Poëzie die toegankelijk is voor (bijna) iedereen. Akwasi besteedt aandacht aan belangrijke onderwerpen, zoals racisme. Ook leuk dat er een gedicht in staat over vegetarisme, daar kan ik me aan identificeren. Ik las het boek in een uur uit.
Meer spoken word dan poëzie, maar dat leest eigenlijk verrassend levendig. De inhoud is niet zo opzienbarend.. maar het heeft me wel geïnspireerd om weer te dichten en dat doet eigenlijk wel goed in pandemic times. Drie sterren dus voor de inspo.
Poëzie is niet m’n sterkste punt, dus misschien zou ik hier gewoon niet te veel op moeten aanmerken. Dat ga ik ook maar om deze reden ook niet doen. De onderwerpen die hij aansnijdt zijn maatschappelijk relevant, maar ook persoonlijk. Mooie afwisseling tussen tekst en afbeeldingen.
In 2024 weer eens herlezen, en de gedichten van Akwasi blijven me raken. Nog steeds actueel, snijden door je geest heen en ontzettend raak. De opbouw van gedichten zorgen ervoor dat er een verhaallijn door het boek lijkt te lopen.