魔力的胎動

by Keigo Higashino, 東野圭吾, 王蘊潔 (Translator)

即將迎接退休的名滑雪選手、
唯有一人能與其搭檔的魔球投手、
兒子身臥病床卻不曾前去探視的父親、
無法再度演奏的鋼琴家，
和發生於溫泉區，帶走一家三口的神祕事件……

一則則故事，逐漸牽引出眾人的祕密，
羽原圓華、青江修介的過往，
以及《拉普拉斯的魔女》出現之謎──

Genres: Japanese Literature, Fiction, Science Fiction, Mystery

338 pages, Paperback

First published March 1, 2018

About the author

Associated Names:
* Keigo Higashino
* 東野 圭吾 (Japanese)
* 東野圭吾 (Traditional Chinese)
* ฮิงาชิโนะ เคโงะ (Thai)


Keigo Higashino (東野 圭吾) is one of the most popular and biggest selling fiction authors in Japan—as well known as James Patterson, Dean Koontz or Tom Clancy are in the USA.

Born in Osaka, he started writing novels while still working as an engineer at Nippon Denso Co.　(presently DENSO). He won the Edogawa Rampo Prize, which is awarded annually to the finest mystery work, in 1985 for the novel Hōkago (After School) at age 27. Subsequently, he quit his job and started a career as a writer in Tokyo.

In 1999, he won the Mystery Writers of Japan Inc award for the novel Himitsu (The Secret), which was translated into English by Kerim Yasar and published by Vertical under the title of Naoko in 2004. In 2006, he won the 134th Naoki Prize for Yōgisha X no Kenshin. His novels had been nominated five times before winning with this novel.

The Devotion of Suspect X was the second highest selling book in all of Japan— fiction or nonfiction—the year it was published, with over 800,000 copies sold. It won the prestigious Naoki Prize for Best Novel— the Japanese equivalent of the National Book Award and the Man Booker Prize. Made into a motion picture in Japan, The Devotion of Suspect X spent 4 weeks at the top of the box office and was the third highest‐grossing film of the year.

Higashino’s novels have more movie and TV series adaptations than Tom Clancy or Robert Ludlum, and as many as Michael Crichton.

Reviews

[Mook Woramon · Rating 4 out of 5]

ชอบเล่มนี้มากกว่าลาปลาซเล่มแรกนะ เล่มแรกจะเคร่งเครียด ซับซ้อนหน่อย เล่มนี้โทนเรื่องโลกสวย ให้กำลังใจ อ่านสบายๆ อ่านจบรู้สึกโลกนี้งดงามเพิ่มขึ้นมาหน่อยนึง 5555
แต่มันเป็นเล่มต่อ เพราะฉะนั้นเหตุการณ์จะต่อเนื่องและคู่ขนานไปกับเล่มแรก เหมือนช่วยเติมเต็มเล่มแรกด้วย เพราะฉะนั้นต้องอ่านเล่มแรกก่อนนะ

เล่มนี้แบ่งเป็นห้าตอน ตัวละครหลักคือ ‘มาโดกะ’ เด็กสาวพลังพิเศษที่มีสัญชาตญาณการคาดเดาดินฟ้าอากาศ และ ‘นายูตะ’ ชายหนุ่มนักฝังเข็ม

แต่ละตอนจะเกี่ยวข้องกับการใช้ความสามารถของมายูกะช่วยเหลือคนอื่นคลี่คลายปมในใจ เช่น ช่วยให้นักสกีจั๊มป์ได้แชมป์ ช่วยครอบครัวหนึ่งให้พ้นจากความรู้สึกผิด และช่วยนายูตะหลุดพ้นจากปมในอดีต

ตอนอ่านเล่มแรกเรารู้สึกว่ามาโดกะดูเย็นชา ไม่สุงสิงใคร เข้าถึงยาก แต่พออ่านเล่มนี้เราชอบมาโดกะมากขึ้น คือนางก็มีน้ำใจในแบบของนาง แต่จะเป็นคนพูดตรงๆไม่อ้อมค้อม อาจจะดูขวานผ่าซากหน่อย ก็ด้วยความอัจฉริยะของเธอนั่นแหละ เลยไม่อยากพูดให้มากความ เช่น “ฉันว่าไม่เห็นจำเป็นต้องใส่ใจนักกีฬาที่มือตกเลย ในเมื่อเป็นมืออาชีพก็ควรลุกขึ้นมายืนหยัดด้วยตัวเองให้ได้สิ ถ้าทำไม่ได้ก็ต้องเลิกเล่นเท่านั้นแหละ” ฟังจบ หงายหลังตึง!!!

เล่มนี้ถ้าชอบงานคุณเคโงะแนวๆโลกสวยหน่อย ไม่ควรพลาดนะ

[Annemarie · Rating 2 out of 5]

This is the prequel to ラプラスの魔女, Laplace no Majo, a book I liked quite a bit. And this book is written very similarly.

Like in Laplace no Majo, we follow a relatively uninteresting man. This man then meets a mysterious high school girl, Madoka. In laplace, we slowly find out more about Madoka, which was the thing I liked the most about the book. Despite there being some questionable things, like why is this man spending so much time with a high school girl, the mystery was what kept me reading. This mystery was of course solved in Laplace. I know what's going on with Madoka. And while Laplace had a mystery of its own, with the deaths and such (which I cared about a lot less than the Madoka-mystery), Maryoku has no real plot.

We follow a man who happens to meet Madoka a bunch of times and she shows off her powers to help people. It's very *thing* solution *thing* solution. There is no real overarching plot, and because we already know about Madoka, there is little going on overall as the individual cases are often rather shallow as well.

The man we follow, Nayuta has connections to the case in Laplace. But since that case has already been solved it doesn't really give us much, and the connection feels rather shoehorned in in the final to last chapter.

The weird high school girl hanging with an older man vibe is still there. I still don't like that. Madoka hangs out with him, stays in his hotel room, etc.

And then this girl decides that because this man felt uncomfortable when she, a literal high schooler, wasn't fully dressed, when they were alone in a hotel room, that MUST mean he's gay. Look, I know the age of consent is incredibly low in Japan but I still think that a man not wanting to sleep with a woman he just met, or, as is the case here, with a high schooler, isn't indicitive of being gay? And not sleeping with a high school just makes him, well, not a hebephile? Normal??

There's this pattern in the second to last chapter of everyone telling Nayuta "he must be gay." From when he was young and starred in a film where his character was gay. "Because there's no way you could act that out that well if you weren't gay." It's like several characters around him try to convince him he's gay and it feels soo weird.
Of course Nayuta acts a bit homophobic too, so we have the awful trope of he's homophobic because he's actually gay. I hate it.
And he's also been raped by an older man when he was young, who also presured him into saying he was gay because of a role he acted in....

This whole second to last chapter left a bad taste in my mouth.

The last chapter actually follows the main character of Laplace, a university professor looking into cases of poisoning by volcanic gas. This is done in a similar way to the first book, but we're missing the one interesting part, which was Madoka. Instead we have a pretty dry investigation that is very reminiscent of the first book, but lacks all its appeal.

I really expected to like this, but it has none of the things I liked from the first book, and all the things I didn't like. The writing is good, I have no problems with it, it's just the story I find disappointing.

[J · Rating 4 out of 5]

จำได้ว่าตอนอ่านลาปลาซ (เล่มปกติ) รู้สึกไม่สนุกเอาเสียเลย แต่คิดว่าถึงจะไม่สนุกขนาดไหนก็ยังจะรออ่านเล่มพิเศษอยู่ดี แต่ด้วยความไม่สนุกเอาเสียเลยของเล่มปกติก็เลยทำให้ตัวเองไม่ได้คาดหวังกับเล่มพิเศษเท่าไร ยิ่งตอนเห็นขนาดและจำนวนหน้าของหนังสือแล้วก็ยิ่งชวนหวั่นๆอยู่ไม่น้อยว่าความรู้สึกตอนอ่านและหลังอ่านจบแล้วมันจะซ้ำรอยเดิมกับตอนเล่มปกติหรือเปล่า...

เซอร์ไพรส์!!!

ต้องบอกว่าเล่มพิเศษนี่มันพิเศษกว่าที่คิด พิเศษแบบไม่ได้เพิ่มน้ำโหลงเหลวงหรือเนื้อที่เยอะเกินจนชวนเลี่ยน แต่มันพิเศษตรงที่พล็อตเรื่องและการดำเนินเรื่องชวนให้อ่านและติดตามขึ้นเรื่อยๆ หรืออาจเพราะการดำเนินเรื่องแบ่งเป็นตอนๆด้วยละมัง แล้วแต่ละตอนก็ไม่ได้ยาวมาก อ่านแปบๆก็จบ (คือยังไม่ทันเบื่อก็จบตอนซะละ) แล้วที่สำคัญคือเล่มนี้มันไม่ได้วิทยาศาสตร์จ๋าเหมือนเล่มปกติ เราเลยรู้สึกว่ามันเป็นเนื้อเรื่องที่เข้าถึงได้และไม่ชวนหาวแล้วหาวอีก มีเนื้อเรื่องบางช่วงที่ไปเกี่ยวโยงกับตอนปกติบ้าง แต่ไม่ได้มากมายอะไร กลับกลาเยป็นผงชูรสที่มาเพิ่มอรรถรสให้กับเนื้อเรื่องได้ดีขึ้นไปอีกต่างหาก

ถ้าเปรียบกับสำนวนที่ว่า 'อย่าตัดสินหนังสือจากหน้าปก'
ซีรีส์นี้น่าจะเป็น 'อย่าตัดสินหนังสือจากเล่มปกติ'

หรือเปล่านะ...

[Polyj · Rating 5 out of 5]

#ลาปลาซเล่มพิเศษ
ตัวเล่มนี้จะเป็นการได้โชว์ความสามารถของ มาโดกะ เด็กสาวที่มีความสามารถพิเศษโดดเด่นนั่นเอง
ซึ่งเล่มนี้จะแบ่งเป็นตอนๆ แต่ละคนคือแต่ละเคสที่มาโดกะเข้าไปมีส่วนช่วยเหลือ แต่ทุกตอนถูกดำเนินเรื่องด้วยตัวละครหลักคนหนึ่ง นั่นคือ คุโด นายูตะ ซึ่งเป็นหมอผังเข็ม พูดง่ายๆ ว่า แต่ละเคสที่มาโดกะเข้าไปเกี่ยวด้วย ล้วนเป็นคนไข้ฝังเข็มของนายูตะนั่นเอง ไม่ว่าจะเป็นนักสกีจัมป์ที่กำลังหมดไฟ นักเบสบอลที่รับลูกไม่ได้ คุณครูที่ลูกชายตกน้ำ นักแต่งเพลงตาบอด
ถึงจะเป็นเคสไม่ยาวนัก แต่อ่านสนุก การช่วยแก้ปัญหาของแต่ละคนที่มาโดกะทำ ก็อาศัยหลักการทางวิทยาศาสตร์ แต่แน่นอนว่าภายใต้กำลังสมองอันเหนือชั้นกว่าคนทั่วไปอะนะ
การดำเนินเรื่องของเล่มพิเศษนี้ เป็นช่วงก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ในเล่มหลักแหละ แต่ควรอ่านเล่มหลักก่อนนะคะ เพื่อให้เข้าใจที่ไปที่มาของมาโดกะนั่นเอง

[too lazy to read · Rating 4 out of 5]

โดยส่วนตัวชอบเล่มหลักมากกว่าเล่มนี้ เพราะเล่มนี้จะแบ่งเป็นเคส ๆ เคสละสั้น ๆ เลยรู้สึกไม่สุดเท่าเล่มก่อน เหมือนเคโงะพยายามเชื่อมโยงตัวละครและบทเคสแต่ละบท แต่มันแอบดูมั่ว ๆ เหมือนพึ่งคิดได้แล้วจับยัดมาไรงี้ แล้วก็เล่มนี้รู้สึกออกแนววิทย์เยอะไปหน่อย นักเขียนใส่รายละเอียดอธิบายทฤษฎีวิทย์เยอะไปจนแอบรู้สึกหน่วงกว่าเล่มก่อนที่ใส่มาพอดี ๆ แต่สุดท้ายก็ชอบเล่มนี้เหมือนกัน ถึงจะเฉย ๆ กว่าเล่มก่อน เพราะชอบตัวเอกมาตั้งอแต่เล่มก่อนแล้วเลยรู้สึกทำให้มีแรงผลักดันให้อ่านจนจบ

[Nats Lakkatham · Rating 4 out of 5]

- ถึงจะได้ชื่อว่าเป็นตอนพิเศษ (หรือภาคต่อ) แต่รสชาติการได้อ่านนี่คน��ะแบบกับเล่มแรกโดยสิ้นเชิงเลย ถึงแม้จะเป็นเรื่องสั้นก็ตาม
- ไม่ได้อยู่ในธีม 'สืบสวนสอบสวน' แต่ อ.เคโงะก็เล่าเรื่องได้มีเสน่ห์ อ่านเพลิน และสามารถอ่านจนจบได้ในเวลาไม่นาน
- ทิ้งปมตัวละคร ขมวดปม เฉลยปม เล่มนี้ทำได้ดี จึงทำให้มีความรู้สึกผูกพันธ์กับตัวละครมาก (และอ.ก็เล่าเรื่องความสัมพันธ์ได้ดีจนอินตามกันไปได้เลย)
- เนื้อหาอบอุ่น สนุกดี

[Jutatip Charoenyingwattana]

ตอนพิเศษนี้เหมือนเป็นส่วนเติมเต็มของภาคหลัก
โดยจะแบ่งเป็นหลายๆบท แต่ละบทสามารถอ่านเเยกได้ สมบูรณ์ในตัว

จุดที่ชอบคือแต่ละบทใช้ความสามารถxxxในการช่วยเหลือตัวละครหลักของเหตุการณ์ ซึ่งแตกต่างจากภาคหลักที่ส่วนใหญ่เป็นการผูกเรื่องด้วยปริศนาให้เรารู้อยากเห็นมากกว่า ทำให้เราชอบเล่มนี้มากกว่านะ แต่ก็ไม่สามารถชอบได้ขนาดนี้เหมือนกัน ถ้าไม่ได้อ่านเล่มหลักก่อน

[Shirlee Chia · Rating 3 out of 5]

拉普拉斯的魔女前傳。感覺上像是重遇舊友。圓華比上次在本篇故事中看見的還要熱血，是個十足的好女孩。滑雪選手和棒球選手的故事蠻有趣的，但由於對這兩項運動都不理解，所以看的時候有點費力。
針灸師的那部分確實讓我驚訝了，因為故事進行的時候完全沒有半點提示。不過還好他最後還是找到了自己的方向。
重遇的舊友還有青江教授。他在這裡給我的感覺更強硬些，更有男子氣。
突然想到，先看這本再看拉普拉斯的魔女會不會更流暢？

[Taeritta · Rating 4 out of 5]

ภาคต่อ ช่วงแรกๆจะน่าเบื่อไปนิด พลอตเรื่องซ้ำๆ เหมือนแค่ใช้ความสามารถตัวเอกของเรื่องแก้ปัญหาซ้ำๆ แต่ครึ่งเล่มหลังคือดีงาม มีความผูกเรื่องดราม่า จบทิ้งท้ายให้ไปต่อได้อยู่ดี รวมๆไม่wowเท่าเล่มแรก แต่ก็ไม่ได้แย่นะ ขอบคุณตัวเองที่อ่านจนจบ

[🧸♡뀨♡🐣 · Rating 3 out of 5]

3.5

[Narakorn · Rating 5 out of 5]

สนุก ตื่นเต้น วางไม่ลงเลยทีเดียว

[Ooan Pongsriwat · Rating 3 out of 5]

เป็นเล่มของเคโงะที่ไม่ค่อยหวือหวาและซับซ้อนสักเท่าไร อ่านไปได้เรื่อยๆ รู้สึกชอบ ลาปลาซ เล่มแรกมากกว่าตอนพิเศษนี้

[Book Beforebed_ · Rating 3 out of 5]

ส่วนตัวเราชอบเล่มแรกมากกว่าเล่มนี้ แต่เล่มแรกก็ไม่จัดอยู่ในหนังสือที่เราชอบอยู่ดี สรุปคือไม่ค่อยชอบทั้ง 2 เล่มนั่นแหละ (แต่ตอนซื้อตอนพิเศษ เราแค่คิดว่ามันอาจจะสนุกกว่าบ้าง) คือในแง่ของพล็อต มันก็ยังล้ำและน่าสนใจตามสไตล์เคโงะนะ แต่แค่สำหรับ 2 เล่มนี้ ไม่น่าจะเหมาะกับเรา 5555

[Makmild · Rating 4 out of 5]

เป็นภาคพิเศษก็จริง แต่ก็เกี่ยวเนื่องกับลาปลาซเล่มแรก จะเรียกว่าเกี่ยวเนื่องก็ไม่ถูก แต่เกี่ยวกันน่าจะเป็นคำที่ถูกต้องมากกว่า

เล่มนี้หากเรียงตามไทม์ไลน์ก็เกิดก่อนเล่มแรกนิดหน่อย และคาบเกี่ยวกันอีกนิดเดียว ตัวดำเนินเรื่องยังเป็นมาโดกะ สาวน้อยหน้าแมวอยู่ดี แต่ผู้ช่วยไม่ใช่ศาสตราจารย์ด้านธรณีวิทยาแล้ว เป็นหมอฝังเข็มหน้าตาดีแทน ซึ่งทำให้เรื่องกลมกล่อมกว่าเล่มแรกเสียอีก และภายในเล่มแบ่งเป็นตอนๆ ที่เชื่อมโยงกันแล้วสรุปในตอนท้ายก่อนจะเชื่อมไปเล่มลาปลาซปกติ

จะอ่านเล่มนี้ก่อนก็ได้ หรืออ่านเล่มลาปลาซปกติก่อนก็ได้เหมือนกัน ส่วนตัวคิดว่าเพราะอ่านปกติมาก่อนอ่านพิเศษเลยทำให้ชอบภาคพิเศษมากขึ้น เหมือนได้เห็นเพื่อนเก่ามาทักทายอะไรแบบนั้นน่ะ

[nananatte · Rating 4 out of 5]

"ลาปลาซ ตอนพิเศษ" เป็นรวมเรื่องสั้น 5 เรื่อง แนวให้กำลังใจผู้ชาย
เป็นเรื่องของ มาโดกะและนายูตะ 4 เรื่อง และเรื่องของอาจารย์ภาคธรณ๊วิทยา 1 เรื่อง

ตัวละครชายในแต่ละตอนมีปัญหาในบริบทต่างๆ กันไป
ทั้งนักกีฬาที่บาดเจ็บจนไม่สามารถทำคะแนนได้อีกแล้ว
นักกีฬาที่ร่างกายแข็งแรง แต่ใจเสียจนลงแข่งไม่ได้
คนเป็นพ่อที่สงสัยว่าตัวเองยังดีพอจะเป็นครูไหม?
และคู่รักเกย์ที่คิดว่าเป็นความผิดของตนใช่รึเปล่าที่เปิดเผยตัวตนสู่สาธารณะ

สี่เรื่องแรก สนุกมากกกกกกกกกกกกกก
เป็นเรื่องของนายูตะ คุณหมอฝังเข็ม ที่ได้มาเจอกับ มาโดกะ สาวน้อยที่มีพลังเหนือธรรมชาติ โดยบังเอิญ
ถ้าเล่มนี้มีแค่สี่ตอน เราจะให้คะแนนสูงกว่านี้

ส่วนเรื่องสุดท้าย จะไม่ใส่เข้ามาก็ไม่ได้
เพราะอาจารย์ภาคธรณีวิทยาคนนี้ เป็นตัวละครที่จะไปเจอกับมาโดกะในเล่ม "ลาปลาซ ทฤษฎีฆ่าเหนือธรรมชาติ"
ดังนั้น จะไม่เขียนถึงเลยก็ไม่ได้

เราว่าถ้าใครยังไม่เคยอ่านงานคุณเคโงะในชุดนี้ ควรเริ่มจากเล่มนี้ก่อนเลย
เพราะจะได้เข้าใจว่า "พลังพิเศษ" ของมาโดกะคืออะไร และน้องสามารถทำอะไรได้บ้างด้วยพลังประหลาดที่น้องมีอยู่
เวลาไปอ่านเล่ม "ลาปลาซ ทฤษฎีฆ่าเหนือธรรมชาติ" จะได้ไม่งงๆ เหมือนเรา

เราชอบที่เล่มนี้เป็นแนวให้กำลังใจผู้ชาย
มันไม่หวานเกินไป มันไม่ละมุน(แบบงานผู้หญิงเขียนให้ผู้หญิงอ่าน) มันไม่พยายาม cozy
แต่มันตรงๆ ทื่อๆ โดยเฉพาะคำพูดของมาโดกะที่ตรงแบบขวานผ่าซากเสมอ ซึ่งคนอ่านก็รู้ว่าเธอเป็นคนไม่มีนอกไม่มีใน คิดยังไงก็พูดอย่างนั้น
และสำหรับคนที่จมอยู่กับปัญหามานาน ความตรงไปตรงมานั้น ช่วยทำให้เขาตาสว่าง

ตอนอ่านจบเรื่องที่ 4 แล้วเราจะพบว่า มาโดกะแท้ที่จริงก็เป็นคนละเอียดอ่อนนะ
ส่วนนายูตะนั้น คุณเคโงะร้ายจริงๆ หึหึหึ

ชอบความสัมพันธ์ของคุณนักเปียโนในเรื่องค่ะ
ถ้าคุณเคโงะจะเขียนเรื่องเกย์ดีขนาดนี้ คุณเคโงะควรเขียนอีกเยอะๆ เลยนะคะ

เราชอบคู่ความสัมพันธ์ของคู่รักเกย์เรื่องนี้มากกว่ในเล่ม "รักข้างเดียว"
เล่มนั้นเล่าประเด็น LGBTQIA+ ได้แข็งแบบไร้ความโรแมนติกอย่างสิ้นเชิง
อย่างน้อยในเล่มนี้เราก็ได้สัมผัสถึงความรักของพวกเขาบ้างนะ

ถ้าได้อ่าน "ลาปลาซ ตอนพิเศษ" ก่อนอ่านเล่ม "ลาปลาซ ทฤษฎีฆ่าเหนือธรรมชาติ"
เราว่าเราต้องอ่านเล่มนั้นสนุกกว่านี้แน่ๆ เลยล่ะ

[Suwannee Duangmanee · Rating 5 out of 5]

อ่านสนุก เรื่องราวนำเอาทฤษฎีมาพิสูจน์แก้ไขปัญหาคาใจผ่านตัวละครหลัก

[Zack · Rating 5 out of 5]

女主角圆华非常神秘且高深莫测，是很吸引人的一个角色。绝对可以和神探伽利略一决高下。