Οι γιοι του Όντιν

Richard Oppenheimer #2

by Harald Gilbers, Βασίλης Τσαλής (Translator)

Το δεύτερο μέρος της τριλογίας Germania με πρωταγωνιστή τον επιθεωρητή Οπενχάιμερ.

ΦΟΝΙΚΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΣΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΟΥ Γ΄ΡΑΪΧ

Βερολίνο, Ιανουάριος 1945: Ενώ τα συµµαχικά στρατεύµατα προε-λαύνουν προς τη Γερµανία και στη χώρα επικρατούν σύγχυση και χάος, δολοφονείται βίαια ο λοχαγός των Ες Ες Έριχ Χάουζερ, ο σύζυγος της προστάτιδας του επιθεωρητή Οπενχάιµερ, της Χίλντε. Το ζευγάρι έχει χωρίσει εδώ και χρόνια, καθώς είναι εντελώς διαφορετική η τοποθέτησή τους απέναντι στο ναζιστικό καθεστώς. Ο αδίστακτος στρατιωτικός Χάουζερ διεξήγε πειράµατα σε ανθρώπους σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στα ανατολικά, κάτι το οποίο είχε ανακαλύψει η Χίλντε και το οποίο ενδεχοµένως να ήταν το κίνητρό της για να τον δολοφονήσει. Όµως ο επιθεωρητής Οπενχάιµερ, προσπαθώντας να σώσει τη φίλη του από τα νύχια του ναζιστικού δικαστικού συστήµατος, θα βρει κοντά στο πτώµα µια καρφίτσα µε έναν ρούνο. Η καρφίτσα αυτή τον οδηγεί στα ίχνη µιας σέχτας που τα µέλη της θεωρούν ότι ανήκουν στην κυρίαρχη φυλή και κάνουν ήδη σχέδια για τη µετα-εθνικοσοσιαλιστική εποχή…

Genres: Historical Fiction, Thriller, Crime, Mystery, Germany, War, German Literature

560 pages, Paperback

First published August 27, 2015

Reviews

[Dionisis Karachalios · Rating 4 out of 5]

Πρόκειται για ένα σπουδαίο βιβλίο (κατά τη γνώμη μου καλύτερο από το πρώτο) πρωτίστως διότι αναδεικνύει το φόβο και τη παράλυση που προκαλεί το καθεστώς (και φυσικά,κάθε ολοκληρωτικό καθεστώς) στο λαό.

Φόβος για το διπλανό σου,φόβος στη δουλειά σου,φόβος στη σκέψη σου,φόβος στο σπίτι.Πράγματι είναι συγκλονιστικό να βλέπεις τον τρόμο,που ένιωθαν οι Γερμανοί μέσα στην ίδια τους τη χώρα,μέσα στην ίδια τους την πόλη,από τους ίδιους τους Γερμανούς,που προφανώς δε το είχαν προβλέψει οι περισσότεροι όταν επευφημούσαν την άνοδο του Χιτλερ.

[Elina · Rating 5 out of 5]

Το δεύτερο βιβλίο της πενταλογίας εξακολουθεί να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον και να συγκλονίζει με τα αληθινά ιστορικά γεγονότα τα οποία περιβάλουν και διαμορφώνουν το μυθιστορηματικό κομμάτι. Εξαιρετικό!

[Cynnamon · Rating 5 out of 5]

English version below

******************

Auch der 2. Band der Oppenheimer Reihe hat mich mehr als überzeugt.

Es ist Anfang 1945. Der Krieg neigt sich dem Ende zu. Oppenheimer lebt inzwischen unter falscher Identität, arbeitet als Nachtwächter und muss dann doch wieder Ermittlungen aufnehmen, als seiner guten Freundin Hilde der Mord an ihrem Ehemann in die Schuhe geschoben werden soll. Außerdem treffen wir auf eine total abseitige nordische Sekte, die sich dem Irrglauben des überlegenen Ariertums hingibt.

Neben dem spannenden Kriminalfall istmderganz große Pluspunkt des Romans, dass er unglaublich gut recherchiert ist und Haralde Gilbers mit unübertroffener Authentizität von den Lebensbedingungen der normalen Bürger in dieser Zeit berichtet.

Mein einziger Wermutstropfen war, dass ich am Ende nicht wusste, ob Hildes Situation nur ein Cliffhanger ist. Ich hoffe es sehr.

Der nächte Band der Reihe liegt bei mir schon bereit.

-----------------------------

The second volume of the Oppenheimer series also more than convinced me.von

It is the beginning of 1945 and the war is drawing to a close. In the meantime, Oppenheimer is living under a false identity, working as a night watchman, but then has to start investigating again when his good friend Hilde is framed for the murder of her husband. In addition, we meet a totally off-beat Nordic sect that indulges in the delusion of superior Aryanism.

Apart from the thrilling criminal case, the novel's biggest plus is that it is incredibly well researched and Haralde Gilbers reports with unsurpassed authenticity on the living conditions of ordinary citizens at that time.

My only downer was that I didn't know at the end whether Hilde's situation was just a cliffhanger. I certainly hope it is.

The next volume in the series is already waiting for me.

[Agnes · Rating 5 out of 5]

Bello come il precedente ( Berlino 1944) , un poliziesco ambientato a Berlino nei giorni che precedettero la fine del Terzo Reich tra bombardamenti e le ultime ( per fortuna) efferate crudeltà dei nazisti. Ricostruzione storica fedelissima. Spero che la casa editrice Emons, pubblichi quanto prima, in italiano, anche il terzo libro della trilogia. Se poi Gilbers ne scrivesse ancora con il commissario Hoppenheimers sarebbe il massimo.

[Georgia · Rating 4 out of 5]

Δείτε επίσης και στο Chill and read

Λοιπόν αυτός ο Ρίχαρντ Οπενχάιμερ μου είναι πολύ συμπαθής! Μετά το «Σκοτεινό Βερολίνο» συνέχισα με το δεύτερο βιβλίο της σειράς, αφού έχοντας και τέταρτο βιβλίο δεν είναι πια τριλογία, και δεν απογοητεύτηκα καθόλου. Ίσα ίσα, μπορώ να πω ότι τόσο με τον επιθεωρητή, όσο και με το συγγραφέα συμφωνούμε σε πολλά πράγματα. Αυτές τις αμφεταμίνες να μην έπαιρνε και όλα καλά θα ήταν.

Αυτή τη φορά ακολουθούμε τον επιθεωρητή που πλέον ζει στο Βερολίνο με πλαστή ταυτότητα και χώρια από την αγαπημένη του Λίζα. Με την προσωρινή ταυτότητα έχει βρει δουλειά νυχτοφύλακα ε μια τράπεζα και ένα μικρό σπίτι να βάλει το κεφάλι του. Πλέον παίρνει και δελτίο τροφίμων για άριους. Με λίγα λόγια όλα πάνε καλά. Μέχρι τη στιγμή που δεν πάνε…

Η προστάτιδα του επιθεωρητή Χίλντε, δέχεται επίσκεψη από τον εν διαστάσει σύζυγό της και λοχαγό των Ες Ες, Έριχ Χάουζερ. Λίγες μέρες μετά, εκείνος είναι δολοφονημένος και η Χίλντε κατηγορείται για το φόνο του. Ο Οπενχάιμερ δεν έχει άλλη επιλογή από το να κινήσει γη και ουρανό ώστε να βρει τα στοιχεία που χρειάζονται για να αθωωθεί η καλή του φίλη. Στο έργο του θα συνδράμουν σύντροφοι της Χίλντε από την αντιστασιακή ομάδα που ανήκει αλλά και ο δικηγόρος που έχει αναλάβει την υπεράσπισή της. Δεν θα είναι όμως καθόλου εύκολο, καθώς η κατηγορία είναι εσχάτη προδοσία και το Λαϊκό Δικαστήριο που την έχει αναλάβει εκδίδει καταδικαστικές αποφάσεις με ταχύτατους ρυθμούς. Για μια φορά, οι βομβαρδισμοί της πρωτεύουσας του Ράιχ θα είναι με το μέρος τους.

Αυτή τη φορά το κουβάρι που ονομάζεται «Βερολίνο του 1945» ξετυλίγεται μέσα από την πένα του Gilbers και τα μάτια των Βερολινέζων. Οι Ρώσοι είναι προ των πυλών παρασύροντας στο διάβα τους ότι βρεθεί μπροστά τους. Οι φρικαλεότητες που προκαλούν στα μέρη από όπου περνούν, δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από αυτές των ναζί. Μόνο που τώρα, αυτά τα εγκλήματα γίνονται κατά των Γερμανών χωρίς φίλτρο, χωρίς να νοιάζονται αν είναι γέροι, νέοι, γυναίκες ή παιδιά αυτοί που τα δέχονται. Ο Ανατολικός στρατός δεν κάνει διακρίσεις, αλλά φέρεται με βαρβαρότητα προς όλους. Ένα μεγάλο κύμα προσφύγων κατακλύει το Βερολίνο. Πρόκειται για ανθρώπους που προσπαθούν να σωθούν από τους Σοβιετικούς, χωρίς να είναι σίγουροι αν εκεί που πηγαίνουν είναι για καλύτερα.

Στο μεταξύ ο συγγραφέας καταφέρνει να αποδώσει το κλίμα που επικρατεί εκείνη την εποχή στο Βερολίνο. Οι σπιούνοι του κόμματος είναι παντού. Οι λιποτάκτες επίσης. Όλοι φοβούνται να μιλήσουν, γιατί δεν ξέρουν ποιος μπορεί να ακούει και τον τελευταίο καιρό οι ενέργειες της Γκεστάπο έχουν εντατικοποιηθεί. Γείτονας καταδίδει γείτονα με ασήμαντη αφορμή και την κατηγορία της προδοσίας κατά της πατρίδας ή κατά του Φίρερ. Δεν είναι ξεκάθαρο ποια κατηγορία είναι χειρότερη, αν και θα μάντευε κανείς η δεύτερη. Όλοι έχουν καταληφθεί από πανικό, πολίτες και κράτος, με αποτέλεσμα, οι μεν να προσπαθούν να διαφύγουν από την πρωτεύουσα με κάθε κόστος, ενώ οι δε να προπαγανδίζουν για το καλό της πατρίδας και την ανάγκη να παλέψουν όλοι μαζί ενάντια στον εχθρό.

Στο δεύτερο βιβλίο ο Gilbers φαίνεται να έχει κάνει πρόοδο στη γραφή του. Η αστυνομική χροιά υπάρχει και ενδυναμώνεται, ενώ παράλληλα είναι πολύ έντονο και το ιστορικό κομμάτι. Σκιαγραφεί την πτώση του Τρίτου Ράιχ μέσα από τα μάτια των πολιτών, που είτε καταζητούνται, είτε καταδίδουν είτε προσπαθούν να βρουν τρόπους να τη βγάλουν καθαρή μετά τον πόλεμο. Δε θα μπορούσε όμως να μη συμπεριλάβει τις ακρότητες των ναζί, όπως αυτές που συνέβησαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο τρόπος που οι ήρωές του τα περιγράφουν είναι μοναδικός. Ειδικά όσοι είναι από την πλευρά αυτών που διεξήγαγαν τα πειράματα σε στρατόπεδα όπως το Άουσβιτς παρουσιάζονται με ένα ψυχρό τρόπο, όπως θα μπορούσε μόνο να ήταν κάποιος που συμμετείχε σε κάτι τόσο απάνθρωπο πιστεύοντας πως ωφελεί την ανθρωπότητα. Κάποιες περιγραφές είναι πραγματικά πολύ σκληρές.

Έχοντας αυτά κατά νου, δεν μπορώ παρά να συνεχίσω με το τρίτο βιβλίο της σειράς, το οποίο κυκλοφορεί ήδη στα Ελληνικά και παράλληλα να προτείνω τη σειρά σε όσους προτιμούν να διαβάζουν για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

[Αντώνης Καργαδούρης · Rating 5 out of 5]

Ιστορική-αστυνομική νουβέλα που καταφέρνει να σε κρατήσει στις 540 σελίδες της. Είναι το δεύτερο από τα τρία βιβλία της σειράς και στην ουσία (θέλω να ελπίζω) είναι η προετοιμασία για την μεγάλη έκρηξη στο τρίτο και τελευταίο μέρος της, "Οι τελευταίες μέρες". Διαβάστε άφοβα.

[Jürgen · Rating 5 out of 5]

Spannendes Wettrennen gegen die Zeit. Interessante Figuren und ein stimmiger Plot. Ich hatte den ersten Teil der Oppenheimer-Reihe nicht gelesen, das ergab aber keine Probleme.

[Bookish Bluestocking · Rating 5 out of 5]

Εξαιρετικό ανάγνωσμα που αποδίδει με ρεαλιστικό τρόπο την κατάσταση στο Βερολίνο κατά τους τελευταίους μήνες του ΒΠΠ. Ζωγραφίζει σε άσπρο - μαύρο (και κάποιες λίγες αποχρώσεις του γκρι) την νοοτροπία των ανθρώπων που ζούσαν τις τελευταίες μέρες πριν τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας: τους αμετανόητους ναζί κάθε βαθμίδας και θέσης που διέβλεπαν ότι το τέλος είναι κοντά και έψαχναν αγωνιωδώς τρόπους να βρούν νέα ταυτότητα και νέα ζωή, την υστερία και παράνοια που είχε κυριαρχήσει στη δημόσια ζωή (μια από τους χαρακτήρες κατηγορείται ενώπιον δικαστηρίου για "ηττοπάθεια" απλά επειδή δεν ήταν μέλος σε κάποια από τις χιλιάδες οργανώσεις που υπήρχαν στη χώρα για κάθε έκφανση της ζωής και που κάθε πολίτης έπρεπε να υιοθετεί) και μεταφραζόταν σε ακόμα μεγαλύτερη σκληρότητα και θάνατο. περιγράφει με εξαιρετικό τρόπο την προσαρμοστικότητα του ανθρώπου που μαθαίνει να ζει με τους βομβαρδισμούς βυθιζόμενος όπο και πιο πολύ στην απάθεια και την απελπισία. Μιλάει για τις διώξεις των ανθρώπων αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν ήταν Άρειοι εμπλέκοντας και στοιχεία από παλιές θρησκείες που ανάγονταν στον Όντιν και θεωρούσαν τους Γερμανούς απογόνους του με φυλετική καθαρότητα. Μιλάει επίσης για ελπίδα, που προέρχεται από ανθρώπους που έκαναν αντίσταση στο χιτλερικό καθεστώς και υπέθαλπαν τους μη Άρειους που η κατάληξή τους θα ήταν είτε ένας γρήγορος θάνατος είτε μια θέση σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Δεν ξέρω αν το τελευταίο είναι εξωραϊσμός του γερμανικού λαού και προσπάθεια λεύκανσης της ιστορίας αλλά είμαι σίγουρη ότι υπήρχαν και αυτοί που ήταν ενάντια στο καθεστώς αλλά δεν είχαν και πολλές ευκαιρίες να το εκφράσουν. Αν και θεωρείται αστυνομικό το μυθιστόρημα, προσωπικά θα το κατέτασσα στα ιστορικά μυθιστορήματα γιατί το "υποτιθέμενο" έγκλημα που διαλευκαίνεται είναι δευτερεύσουσας σημασίας και το κύριο και σημαντικό στοιχείο της αφήγησης είναι η πόλη και οι άνθρωποί της με τις χίλιες νοοτροπίες τους. Άλλο ένα πολύ θετικό στοιχείο του βιβλίου είναι η μετάφραση του που μας έχει δώσει ένα ζωντανό, απολαυστικό, λογοτεχνικό και αξιόλογο κείμενο που "ρουφάει" τον αναγνώστη και τον μεταφέρει στον κόσμο του βιβλίου.

[Claire Le Mycélium · Rating 4 out of 5]

Un bon thriller, qui brille surtout par son aspect historique. Une très belle découverte que cet auteur, c'est passionnant et intéressant.

http://chroniquesdunchatdebibliothequ...

[Bruna · Rating 4 out of 5]

Tra i bombardamenti, la scarsità di viveri e la crescente ferocia dei vertici nazisti, incattiviti dalle pessime notizie che arrivano da tutti i fronti, all’inizio del 1945 la vita a Berlino non è facile per nessuno ma per l’ex commissario Oppenheimer le cose si complicano ulteriormente quando la cara amica Hilde viene accusata dell’omicidio del marito, appartenente alle SS, col quale ha tagliato i rapporti da molti anni. Anche in questo secondo capitolo della serie, più della trama gialla vale la dettagliata ricostruzione storica. Oppenheimer è un personaggio con cui è facile simpatizzare, non è un eroe e non è un incosciente, ha paura, è disorientato e angosciato e quando può fa anche uso di farmaci per sentirsi meglio. Ma è anche un professionista dell’indagine poliziesca capace di ricostruire la verità e di fare giustizia in un mondo in cui non sembra esserci più niente di giusto e di vero.

[Vassiliki Dass · Rating 3 out of 5]

3,5* Δεν μου άρεσε τόσο πολύ όσο το πρώτο παρόλο που οι περιγραφές της καθημερινότητας στο Βερολίνο του τέλους του πολέμου είναι εξίσου καταπληκτικές. Το ιδιο και όλες οι λεπτομέρειες για τις δίκες αστραπή την εποχή εκείνη και γενικά το πώς λειτουργούσε το Ράιχ προς το τέλος του και το πώς πάλευαν να επιβιώσουν οι κάτοικοι της πρωτεύουσας.

[Nicky · Rating 4 out of 5]

✨ Πόσο χαίρομαι όταν το δεύτερο βιβλίο ξεπερνάει το πρώτο ✨

✔️Η πλοκή είναι πανέξυπνη. Ενώ στο πρώτο μου φάνηκε, χμ, οκ, εδώ πραγματικά με εξέπληξε. Τσεκ στο αστυνομικό κομμάτι
✔️Εντάξει, νομίζω πως ιστορικά είναι από τις ωραιότερες μεταφορές, ένιωσα ότι καταλαβα πως ζούσαν τότε οι Γερμανοί, σαν να μεταφέρθηκα εκεί με χρονομηχανη. Επίσης, πολλά στοιχεία της ναζιστικής Γερμανίας δεν θα τα φανταζόμουν με τίποτα. Τσεκ και στο ιστορικό κομμάτι.
❌ ΑΧ, θα ήθελα λίγο παραπάνω συναίσθημα. Δεν λείπει τελείως, ίσα ίσα πολλά σημεία νιώθεις ότι σου δίνουν δυνατό "χαστούκι", αλλά εγώ το θέλω λίγο το drama και την ανάλυση, πως το λένε. Αλλά συνολικά δεν θα έλεγα ότι χαλάει την ανάγνωση, ίσως είναι και προσωπική προτίμηση.

[Hendrik Schultz · Rating 5 out of 5]

Kommissar Oppenheimer, oder besser Hermann Meier, ist zurück. Untergetaucht. Jetzt treiben ihn seine kriminellen Machenschaften (das als ehemaliger Kommissar) in dunkle Geheimnisse. Kann Oppenheimer diesmal den Fall lösen und einen Mord aufklären um seine Freundin Hilde zu retten?
Gilbers schafft es erneut eine spannende Atmosphäre zu kreieren die unglaublich vielseitig ist. Einerseits gibt es den Mord zu lösen um seine Freundin zu retten, andererseits seine Liebe zu seiner Frau Lisa, die ihrerseits selbst in gewissen Schwierigkeiten steckt und dies in einem Berlin kurz vor Kriegsende welches nahezu täglich von Bombenhagel heimgesucht wird... Eine wirklich spannende Geschichte mit super Atmosphäre. Vielleicht etwas schwächer als der 1. Teil, aber immer noch klasse. Bin gespannt wie es weitergeht.

[Sacha · Rating 4 out of 5]

Faisant suite à Germania, Les fils d'odin suit la même lignée néanmoins on voit que les choses ont changée.
Oppenheimer devient Hermann Meier et a une nouvelle vie séparé de sa femme Lisa, et où on découvrera le passé de Hilde et surtout de son mari Hauser.
On suivra l'enquête sur le meurtre de ce dernier et où Hilde sera la coupable.
L'enquête, comme dans Germania, est très bien faite et jusqu'au dernier moment on est captivé par l'histoire.
Cependant, l'histoire de la secte est pour moi inutile et n'a pas rajouté grand chose à l'histoire et ces passages étaient ennuyant pour couronner le tout.
Hâte de lire la suite, voir si Hilde s'en sortira et si Oppenheimer s'en sortira aussi.

[Vassilis Xanthakis · Rating 4 out of 5]

Αρκετά ενδιαφέρουσα μεταφορά του κλίματος στο Βερολίνο λίγους μήνες πριν το τέλος του πολέμου, ωραία και η πλοκή που κρατάει το ενδιαφέρον σε ικανοποιητικά επίπεδα. Σίγουρα μία καλή επιλογή για τους φίλους του νουάρ αστυνομικού μυθιστορήματος, θα διαβάσω και τα υπόλοιπα της σειράς.

[Μίλτος Τρ. · Rating 5 out of 5]

Εξαιρετικό, όπως το πρώτο βιβλίο. Δεν είναι τα συγκλονιστικά ιστορικά στοιχεία, αλλά η μαύρη καθημερινότητα, ο πανικός, η καχυποψία και ο φόβος των Βερολινεζων λίγο πριν την ήττα που περνάει στον αναγνώστη. Must read και αυτό. Ώρα για το τρίτο.

[Natalia Bar · Rating 4 out of 5]

Intelligentes, witziges, gut recherchiertes Buch.
Die Charaktere sind im besten Sinne komplex und real. Der Autor bringt mich in den schlimmsten Momenten zum Lachen. Lasst euch diese Thrillerserie nicht entgehen.

[Kerstin · Rating 4 out of 5]

Kurzbeschreibung:
Kommissar Oppenheimer ist untergetaucht und muss sich mit Schwarzmarktgeschäften über Wasser halten. Als dabei ein brutaler Mord geschieht, wird seine Unterstützerin Hilde verhaftet, denn der Tote ist ihr Ehemann, SS-Hauptsturmführer Erich Hauser. Zwar sind die beiden seit Jahren getrennt, doch Hilde als Regimegegnerin hätte ein Motiv: Der skrupellose Mediziner Hauser war KZ-Lagerarzt im Osten und hat dort Versuche an Menschen durchgeführt. Oppenheimer muss alles riskieren, um Hilde aus den Fängen der NS-Justiz zu retten. Schon bald findet er Hinweise darauf, dass ein mysteriöser Kult in den Mordfall verstrickt ist... *Quelle*

Zum Autor:
Harald Gilbers, geboren 1969, studierte Anglistik und Geschichte in Augsburg und München. Anschließend arbeitete er zunächst als Feuilleton-Redakteur beim Fernsehen, bevor er als freier Theaterregisseur tätig wurde. Er lebt in Erding. Germania, sein Debüt, wurde 2014 auf Anhieb mit dem angesehenen Friedrich-Glauser-Preis ausgezeichnet.

Meinung:
Odins Söhne ist der 2. Band der Richard Oppenheimer-Reihe, daher besteht beim Weiterlesen Spoilergefahr!

Berlin Anfang 1945: Der ehemalige jüdische Kommissar Richard Oppenheimer lebt seit seinem letzten gelösten Fall im Untergrund und getrennt von Ehefrau Lisa. Mithilfe seiner guten Freundin Hildegard von Strachwitz lebt er mit neuen Papieren unter dem Namen Herrmann Meier und geht einer Arbeit als Nachtwächter in einer Bank nach. Doch bald muss er wieder ermitteln, denn Hilde wird von der Gestapo verhaftet.

Sie steht unter dem Verdacht, ihren Ehemann Erich Hauser, der als Arzt u.a. im KZ Auschwitz tätig war und nun nach Berlin zurückgekehrt ist, ermordet zu haben. Unter erschwerten Umständen nimmt Oppenheimer zusammen mit Hildes Verteidiger Kuhn und dessen Mitarbeitern die Ermittlungen in diesem brisanten Fall auf. Die Zeit eilt, denn Hilde steht eine Hinrichtung bevor, denn der Volksgerichtshof unter dem Vorsitz von Roland Freisler kennt keine Gnade.

Mit Odins Söhne liegt nun die Fortsetzung des von mir sehr geschätzten Romans Germania vor, der mir allerdings nicht ganz so gut gefallen hat.

Wie in seinem Vorgängerband kann Harald Gilbers wieder durch seinen anschaulichen Schreibstil und die akribische Recherchearbeit brillieren. Er bringt dem Leser die letzten Tage von Hitler-Deutschland unheimlich nah, die Angst, die täglichen Bombenangriffe und der Kampf ums Überleben werden sehr detailreich und lebensnah geschildert.

Richard Oppenheimer bleibt ein sympathischer Protagonist, der nun zwangsweise unter anderem Namen sein Leben bestreitet und von seiner Ehefrau Lisa getrennt lebt. Sie können sich nur am Wochenende kurz sehen, immer in der Gefahr, entdeckt zu werden, da sie Deutsche und er Jude ist. Trotzdem hat er mittlerweile seine Pervitin-Abhängigkeit im Griff und wirkt stärker als noch im Vorgängerband.

Seine gute Freundin Hilde, die in Germania eher eine Nebenfigur war, wird zu einer zweiten Protagonistin, die ein schwerer Schlag trifft, denn sie wird beschuldigt, ihren zurückgekehrten Ehemann Erich umgebracht zu haben. Deshalb wird sie von der Gestapo verhaftet, verhört und landet im Gefängnis, wo ihr nicht mehr viel Zeit bis zur Gerichtsverhandlung vor dem Volksgerichtshof unter der Führung des berüchtigten Roland Freisler bleiben wird.

Die Handlung war spannend von Beginn an, auch wenn es sich diesmal "nur" um einen zentralen Mordfall dreht. Doch durch verschiedenste Verstrickungen gestaltet sich die Geschichte recht abwechslungsreich und bietet einige Themen, wie z.B. die berüchtigten medizinischen Versuche an den Insassen im KZ Auschwitz sowie der Hang zu Okkultismus, der damals einen gewissen Nährboden fand.

Einzig mit dem Ende war ich nicht sehr glücklich, da zwar der Mordfall aufgeklärt wird, aber einiges andere im Argen bleibt. Daher kann man nur auf eine hoffentlich baldige Fortsetzung der Reihe um Richard Oppenheimer gespannt sein.

Fazit:
Wie bereits sein Vorgänger Germania ist Odins Söhne ein sehr gut recherchierter historischer Krimi, der von Anfang bis Ende spannend bleibt und mit einem sympathischen Protagonisten aufwartet. Vor allem die zeitgeschichtlichen Aspekte und die dazugehörige Umsetzung im Roman konnten mich wieder vollends begeistern, auch wenn mir das Ende diesmal zu offen war.

[Shawn · Rating 4 out of 5]

Well-written and certainly held my attention. My only minor complaint would be that the Odins Soehne organization has remarkably little to do with the story and I don't really understand why Gilbers chose this for the title.

[BlackKat · Rating 4 out of 5]

Hauser, l'époux sur le papier de Hilde von Strachwitz, quitte en catimini Auschwitz et est de retour à Berlin. Il sent les dernières heures du Reich arriver et doit sauver sa peau et le résultat de ses recherches médicales.
Il est médecin SS, il est l'instigateur d'horribles expérimentations scientifiques sur des cobayes humains dans le camp de concentration d'Auschwitz.
Hilde est une résistante, farouchement opposée au régime nazi.
Et quand Hauser est assassiné, Hilde, l'amie d'Oppenheimer, est une coupable idéale. Avec la justice expéditive qui règne à Berlin, ses heures sont comptées et tout doit être mis en œuvre pour la sauver.
Et Richard Oppenheimer ne sera pas le dernier à se démener, au péril même de sa vie.

Si dans Germania, Richard Oppenheimer semblait encore évoluer en plein jour et enquêter officiellement grâce à un statut privilégié, ce n'est plus le cas ici.
Même les mariages mixtes sont ciblés et la rafle des juifs, de tous les juifs, s'est intensifiée. Pour sauver sa vie, il est présumé mort, vit sous une autre identité et sans son épouse.

La situation de Berlin n'est guère enviable en ce début 1945! Les alliés bombardent sans cesse, les russes resserrent leur étreinte mortifère, la nourriture se fait rare et les coupures d'électricité et d'eau de plus en plus fréquentes. La survie est précaire, suspendue à un rien, entre deux descentes dans les bunkers pour se protéger de la pluie de bombes.

Malgré tout, Oppenheimer va tout mettre en œuvre pour aider son amie. J'adore ce personnage, juif au milieu des nazis, qui tremble, a peur, est tétanisé à l'idée d'un contrôle intempestif. Porté par le cours des événements mais qui pourtant s'adapte sans cesse, avec résignation certes, mais aussi avec courage et ténacité. Il est dépossédé de son identité, de sa légitimité même d'exister et pourtant, il avance. Il me fait penser à la citation de Winston Churchill: "Si tu traverses l'Enfer, ne t'arrête pas". Et il ne s'arrête pas, Oppenheimer. Il est attentif à tout, essaye d'anticiper chaque problème, huile sans cesse son esprit d'enquêteur, fouille, cherche. Il ne stoppe pas malgré sa peur. ô bien sûr, parfois la paralysie le gagne. Mais même tétanisé par l'angoisse, il reste debout.

Dans Les fils d'Odin, le personnage de son amie, Hilde, aristocrate, fille d'officier et mal mariée, prend de l'ampleur. Nous en apprenons davantage sur son passé et nous passons aussi du temps avec elle. J'aime sa grande gueule et ses paroles fleuries. J'aime sa force et son engagement dans la résistance. Mais la mort rôde et nous la découvrons un peu plus fragile mais jamais résignée. Elle est prise dans l'engrenage corrompu de la justice et même le meilleur des avocats aura bien du mal à l'en sortir!

L'enquête d'Oppenheimer et de ses comparses est classique autant que faire se peut dans de telles conditions de guerre et un symbole runique retrouvé sur les lieux du meurtre interpelle Oppenheimer. Car l'indice a mystérieusement disparu...

Dans ce volet, l'auteur aborde le sujet de la recherche médicale et des exactions commises au sein des camps de concentration. Tous les amateurs d'Histoire connaissent les Médecins de la Mort, les Mengele et autres. Au travers de ce médecin SS, Hauser, on cerne les atrocités perpétrées au nom de la science et plus prosaïquement au nom de la perversité des médecins de l'époque. Peu de détails sont donnés pour ne pas jouer les voyeurs de l'indicible mais l'auteur pose les éléments d'un paradoxe: si les expérimentations sur des êtres humains vivants sont inacceptables, les progrès effectués doivent-ils être détruits ou au contraire doivent-ils tout de même être utilisés? Se pose la question de tous ces scientifiques nazis qui ont été "récupérés" par les alliés, voire sauvés et écartés de la justice internationale pour servir un nouveau maître... Le sujet est intéressant et donne une note cynique au roman.

Par contre le thème ésotérique est très peu exploité, contrairement à ce que laisse percevoir le titre: Les fils d'Odin. Les protagonistes n'apparaissent que très sporadiquement pour essayer de donner une dimension historique somme toute assez inutile tant le lecteur est happé par le quotidien dangereux des personnages principaux. Et heureusement car cet aspect de l'enquête est relativement décevante. Le régime nazi cherchait à asseoir son existence sur les premiers mythes germains alors que ce cher Hitler niait toute relation avec l'ariosophie, ou autres doctrines occultes, et toute volonté d'apporter une aura de mysticisme à son idéologie. C'était davantage l'apanage d'un Himmler, par exemple, ou d'un Rudolph Hess, mais l'occultisme nazi existait bien avant l'avènement d'Hitler, pendant la Seconde Guerre Mondiale et doit certainement perdurer au sein de groupuscules extrémistes contemporains.

Mise à part cette faiblesse qui n'entame en rien la richesse des autres thèmes abordés, le roman est toujours autant excellemment documenté, l'atmosphère de l'agonie de Berlin est prégnante, les descriptions sont précises et très visuelles.

Derniers jours à Berlin m'attend avec impatience. Seront-ils les dernières heures de Richard Oppenheimer ou recouvrera-t-il sa liberté d'exister? À dans quelques jours, pour mon avis!

[Dolci Fusa · Rating 3 out of 5]

Iniziato l'anno scorso ma poi accantonato temporaneamente, grazie all'uscita dell'audiolibro ho proseguito e terminato la lettura. Il narratore è perfetto per la vicenda trattata, con i ritmi teatrali giusti e il tono adatto, anche se ho dovuto leggermente velocizzare la riproduzione.
Il libro in sé è profondamente immerso nella storia: l'autore ha svolto dettagliate ricerche riportando anche slogan ed eventi realmente accaduti, e riprodotto eventi verosimili.
L'indagine di Oppenheimer però fa un po' acqua, e le deduzioni a cui il personaggio giunge sono sempre un po' in ritardo rispetto a quelle del lettore.
A ogni modo, scorrevole e sufficientemente intrigante per voler proseguire nella serie.

[Nathalie Ziegler · Rating 4 out of 5]

Début 1945 , Berlin n'est plus qu'un champ de ruines, mais le régime nazi refuse de reconnaître sa défaite malgré les avancées de l'armée russe à l'est et des alliés à l'ouest. Les berlinois, dont Richard Oppenheimer s'efforcent de survivre, que ce soit en s'accrochant aux préceptes du Führer, en s'efforçant de ne pas montrer leur défaitisme ou même comme pour Oppenheimer en étant dans la clandestinité. Quand un médecin SS est tué et que Hilde, son amie la plus précieuse est accusée, Oppenheimer parcourera Berlin dans tous les sens pour prouver l'innocence de celle ci, slalomant entre les bombes et les nazis. Je me réjouis déjà de retrouver Oppenheimer dans un prochain opus.

[livre-plaid-et-tasse-de-the · Rating 4 out of 5]

4,5/5
J’ai adoré ce livre! J’ai trouvé l’intrigue excellente, l’enquête est très bien construite et chaque élément de réponse arrive dans un timing presque parfait. L’auteur m’a fait ressentir toute l’angoisse que ressentent les personnages lors des bombardements à Berlin en 1945. De manière générale j’ai ressenti toute l’oppression des Berlinois sous le régime nazi pendant tout le livre et pour le coup j’avais vraiment pas envie de me retrouver dans ce monde-là. C’était un livre plein d’émotion, positive comme négative.

[Miriam · Rating 4 out of 5]

Ich habe das Audiobuch gehört, gelesen von Philip Schepmann. Richtig gut gelesen! Auch wenn ich einige Kritikpunkte von anderen Rezensent*innen nachvollziehen kann, so hat mich das Buch doch gefesselt und mir gefallen. Vielleicht sollte man keinen nobelpreisverdächtigen Roman erwarten, aber einen soliden historischen Krimi kann man durchaus erwarten, der auch in der Audioversion gut verständlich war.

[Ron Perron · Rating 3 out of 5]

Un peu trop long pour développer l'intrigue, un peu trop rapide avec le dénouement. J'ai adoré l'image peint de Berlin à la fin de la guerre, et les personnages sont bien développés. Reste que j'ai beaucoup mieux aimer le tome initial de cette série.

[Lysergius · Rating 4 out of 5]

Another case for Kommisar Oppenheim in which he runs into mysterious cult. The plot proceeds apace during early 1945 while allied bombing reduces Belrin to rubble and Oppenheimer's friend Hilda is confronted with Nazi justice.

[Evalitera · Rating 5 out of 5]

Ich habe selten einen so interessanten Krimi über die letzten Tage des 1000 jährigen Reichs in Berlin gelesen und noch einige unbekannte historische Dinge dazugelernt.
Spannend ist es und zum Schluss gibt es einen Cliffhanger.

[Carole · Rating 4 out of 5]

Lu en français. Les Fils d’Odin.
Un bon polar. L’action se déroule à Berlin en 1945. Une bonne histoire dans une triste et lugubre époque.

[Michele · Rating 3 out of 5]

Nettement préféré le premier tome de la série

[MadeFe · Rating 2 out of 5]

Déçue, beaucoup de longueurs