What do you think?
Rate this book
أخبار من بلاد أجنبية
رحلة في الظلمات، ولكنها قصة حب أيضاً، برهافةٍ تتحرّى المعلومَ والمجهول وما لا سبيل إلى معرفته بين الرجل والمرأة، بين الأب والابنة.
تحكي الرواية قصة أنطوان بيرنس، ضابط متقاعد حسن السمعة في الجيش الفرنسي يعيش في كيبيك مع زوجته وابنته اليافعة. تأخذنا في رحلة عبر أربعة عقود من الزمان وقاراتٍ أربع، من الجزائر المستعمَرة أثناء كفاحها المستميت لنيل الاستقلال، إلى باريس في عقد الستينيات، ثم إلى الأرجنتين في فترة الاختفاءات القسرية، وإلى كندا في ختام المطاف، وصولاً إلى الحقيقة الصاعقة والمدمّرة التي ستشتّت إلى الأبد شملَ هذه العائلة "العادية".
تحكي الرواية قصة أنطوان بيرنس، ضابط متقاعد حسن السمعة في الجيش الفرنسي يعيش في كيبيك مع زوجته وابنته اليافعة. تأخذنا في رحلة عبر أربعة عقود من الزمان وقاراتٍ أربع، من الجزائر المستعمَرة أثناء كفاحها المستميت لنيل الاستقلال، إلى باريس في عقد الستينيات، ثم إلى الأرجنتين في فترة الاختفاءات القسرية، وإلى كندا في ختام المطاف، وصولاً إلى الحقيقة الصاعقة والمدمّرة التي ستشتّت إلى الأبد شملَ هذه العائلة "العادية".
Paperback
First published April 27, 1991
4 people are currently reading
279 people want to read
About the author
Alberto Manguel
253 books1,810 followersAlberto Manguel (born 1948 in Buenos Aires) is an Argentine-born writer, translator, and editor. He is the author of numerous non-fiction books such as The Dictionary of Imaginary Places (co-written with Gianni Guadalupi in 1980) and A History of Reading (1996) The Library at Night (2007) and Homer's Iliad and Odyssey: A Biography (2008), and novels such as News From a Foreign Country Came (1991).
Manguel believes in the central importance of the book in societies of the written word where, in recent times, the intellectual act has lost most of its prestige. Libraries (the reservoirs of collective memory) should be our essential symbol, not banks. Humans can be defined as reading animals, come into the world to decipher it and themselves.
Manguel believes in the central importance of the book in societies of the written word where, in recent times, the intellectual act has lost most of its prestige. Libraries (the reservoirs of collective memory) should be our essential symbol, not banks. Humans can be defined as reading animals, come into the world to decipher it and themselves.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 22 of 22 reviews
December 21, 2019
Reading this novel for the second time I realize how great it actually is, how slowly and subtly the author managed to make his readers drown in the prose, this reader at least, without them really noticing it until the final part with its 23-page one-sentence monologue by a father talking to his 10-year-old daughter, trying to explain what Hannah Arendt called the “banality of evil” although the evil is there, under the surface, and sometimes above it, all the time, and everywhere, here and now and there and then, on four continents and as many decades, and the violence actually starts right there at the beginning, on page 3 or so, when the limaces d’été, the larvae of the ermine moths, are being killed, because they infest the tree in the garden and the man is holding the little girl’s hand and letting her watch the creatures burn and fall to the ground and then squish the survivors with a stick before the girl finally can get to the beach, which, according to Dante, will probably put the man into the seventh circle of hell, the one that houses the violent, which is also the German title of this book, in the seventh circle, and which I now have to uprate from my first reading. Phew.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 Unported License.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 Unported License.
January 2, 2019
çok beğendim. edebiyat nasıl iyi bir hesaplaşma aracı olabilir, öğretiyor resmen. pek medeni fransa’nın cezayir’de yaptıklarını çoğumuz biliyoruz.
roman arjantin’e ve kayıp annelerine o kadar ustaca bağlanıyor ki...
ama burada asıl sorun ve çatışma işkence teknikleri dersi veren bir adamın ne kadar iyi bir aşık, koca, baba olabileceği... martıların öldürdüğü bir kedinin görüntüsüne bile dayanamayıp kusması mesela... hayatta hiçbir şeyin keskin olmayacağını çok iyi anlatıyor, kocasının “ne” olduğunu öğrenen marianne’nin trajedisini de...
ucu açık kalmış karakterler olmasaydı 5 yıldızdı...
* çeviri çok iyi ama yine “kanadım” fiili var. n’olacak bu iş bilmiyorum :/
kitap hakkında agos'a yazdım.
https://tembelveyazar.blogspot.com/20...
roman arjantin’e ve kayıp annelerine o kadar ustaca bağlanıyor ki...
ama burada asıl sorun ve çatışma işkence teknikleri dersi veren bir adamın ne kadar iyi bir aşık, koca, baba olabileceği... martıların öldürdüğü bir kedinin görüntüsüne bile dayanamayıp kusması mesela... hayatta hiçbir şeyin keskin olmayacağını çok iyi anlatıyor, kocasının “ne” olduğunu öğrenen marianne’nin trajedisini de...
ucu açık kalmış karakterler olmasaydı 5 yıldızdı...
* çeviri çok iyi ama yine “kanadım” fiili var. n’olacak bu iş bilmiyorum :/
kitap hakkında agos'a yazdım.
https://tembelveyazar.blogspot.com/20...
This entire review has been hidden because of spoilers.
September 16, 2018
Manguel gibi edebiyat, kitaplar ve okurluk üzerine derin bir yazarlık külliyata sahip olan bir ismin, kurgu konusunda da aynı başarıya sahip olması takdire şayan.
Kanada, Cezayir, Fransa ve Arjantin dörtgeninde, farklı anlatıcılarla devam eden çok yönlü bir roman bu. Sömürgecilik, gerilla hareketleri, işkenceciler o çok yönün üç temel ayağı.
Karakterlerin katman katman açılmasını, özellikle ilk bölümdeki gizemli havayı çok sevdim. Manguel’in bir düşünce adamı olarak da ortaya koyduğu meseleler zaten başlı başına bir değer. Özellikle yaşamak için “tarihin ayakları altında daha az ezilmiş bir yer seçmek” konusundaki ifade üzerine tek başına bir roman yazılabileceğini düşünüyorum. Romanda bunu söyleyenin yarattığı ironi zaten yeteri kadar düşündürücü.
Tüm bunların yanında metnin sürekli tırnak işareti ve paragraflarla bölünmesinin okumayı çok zorlaştırdığı kanaatindeyim. Anlamı oldukça kesintiye uğratan, çok uzun cümleli tırnaklar... Böyle durumlarda yazarın tercihine saygı sonsuz elbet ama bu sebepten 3,5’tan 4.
Kanada, Cezayir, Fransa ve Arjantin dörtgeninde, farklı anlatıcılarla devam eden çok yönlü bir roman bu. Sömürgecilik, gerilla hareketleri, işkenceciler o çok yönün üç temel ayağı.
Karakterlerin katman katman açılmasını, özellikle ilk bölümdeki gizemli havayı çok sevdim. Manguel’in bir düşünce adamı olarak da ortaya koyduğu meseleler zaten başlı başına bir değer. Özellikle yaşamak için “tarihin ayakları altında daha az ezilmiş bir yer seçmek” konusundaki ifade üzerine tek başına bir roman yazılabileceğini düşünüyorum. Romanda bunu söyleyenin yarattığı ironi zaten yeteri kadar düşündürücü.
Tüm bunların yanında metnin sürekli tırnak işareti ve paragraflarla bölünmesinin okumayı çok zorlaştırdığı kanaatindeyim. Anlamı oldukça kesintiye uğratan, çok uzun cümleli tırnaklar... Böyle durumlarda yazarın tercihine saygı sonsuz elbet ama bu sebepten 3,5’tan 4.
October 13, 2023
"- Suda boğulan insanların ölmediği, geri geldikleri doğru mu?
- Asıl huzur bulamayanlar boğarak öldürenlerdir."
Arjantinli yazar Alberto Manguel'den okuduğum ikinci kurgu oldu "Yabancı Bir Ülkeden Haber Geldi"; ilk okuduğum "Bütün İnsanlar Yalancıdır"dan çok daha fazla sevdim bunu. Kanada'da başlayıp geriye; Cezayir'e, Fransa'ya ve Buenos Aires'e uzanan bir öykü okuyoruz. İç savaş, sömürgecilik ve diktatörlük dönemlerinde geçen bir anlatı olduğundan, şiddeti ve işkenceyi içeriyor konu.
Bu kitabın gücünü aldığı yeri spoiler vermeden anlatmak çok zor ve vermek de istemiyorum, elimden geldiğince deneyeceğim.
Öncelikle Manguel sahiden çok "güzel" yazıyor. Çok şiirli, çok müzikli dili. Kitabın "Burası" adlı ilk bölümü karakter enflasyonundan ötürü insanı zorlasa da, ne vakit ki "Orası" başlıyor ve kendini suskunluğa mahkum etmiş Marianne anlatmaya başlıyor, işte o zaman bambaşka bir biçim alıyor roman. Ne kadın Marianne. Cezayir'de doğmuş bir Fransız kadın o, kendini ve evini arıyor bence ve bunun için sınırları zorlamaya son derece gönüllü. Günahları, yüzleşmeleri, korkuları, cesareti... Bu bölüm boyunca Marianne'i dinlemek olağanüstü güzeldi.
Ama Marianne'in günahları kendisine yönelik. Asıl başka, bambaşka bir günah gizli öyküde. Buradan sonrası spoiler, kitabı okumadıysanız okumamanızı rica ederim. Kitabı çok tavsiye ettiğimi de ekleyeyim.
- Asıl huzur bulamayanlar boğarak öldürenlerdir."
Arjantinli yazar Alberto Manguel'den okuduğum ikinci kurgu oldu "Yabancı Bir Ülkeden Haber Geldi"; ilk okuduğum "Bütün İnsanlar Yalancıdır"dan çok daha fazla sevdim bunu. Kanada'da başlayıp geriye; Cezayir'e, Fransa'ya ve Buenos Aires'e uzanan bir öykü okuyoruz. İç savaş, sömürgecilik ve diktatörlük dönemlerinde geçen bir anlatı olduğundan, şiddeti ve işkenceyi içeriyor konu.
Bu kitabın gücünü aldığı yeri spoiler vermeden anlatmak çok zor ve vermek de istemiyorum, elimden geldiğince deneyeceğim.
Öncelikle Manguel sahiden çok "güzel" yazıyor. Çok şiirli, çok müzikli dili. Kitabın "Burası" adlı ilk bölümü karakter enflasyonundan ötürü insanı zorlasa da, ne vakit ki "Orası" başlıyor ve kendini suskunluğa mahkum etmiş Marianne anlatmaya başlıyor, işte o zaman bambaşka bir biçim alıyor roman. Ne kadın Marianne. Cezayir'de doğmuş bir Fransız kadın o, kendini ve evini arıyor bence ve bunun için sınırları zorlamaya son derece gönüllü. Günahları, yüzleşmeleri, korkuları, cesareti... Bu bölüm boyunca Marianne'i dinlemek olağanüstü güzeldi.
Ama Marianne'in günahları kendisine yönelik. Asıl başka, bambaşka bir günah gizli öyküde. Buradan sonrası spoiler, kitabı okumadıysanız okumamanızı rica ederim. Kitabı çok tavsiye ettiğimi de ekleyeyim.
August 23, 2018
Alberto Manguel'in alışılmış kitaplarının aksine bir kurgu roman bu ve okuma üzerine kitaplar yazmış bir adamın kurguyu da ne kadar güzel yapabileceğini ıspatlıyor. Kanada'da başlayan öykü geri dönüşlerle muhtelif kişilerin ağzından (çocuk, anne, baba) Cezayir, Paris ve Arjantin'de devam ediyor. Spoiler vermek istemiyorum ama şahane bağlantılarla dünya çapındaki toplumsal sorunlar ele alınmış. Bence okuyun bu sert kitabı, çok etkileneceksiniz...
May 10, 2021
Yabancı Bir Ülkeden Haber Geldi, Alberto Manguel’den okuduğum ilk kitaptı. Latin Amerika ve şiddete maruz kalmış diğer coğrafyaları okuduğumda bölgedeki çığlıkları duyduğumu hissediyorum. Bu çığlıkların geçmişte kalmadığını bilmek ise bana çok ağır geliyor. Bir yerde düzen sağlama maskesinin ardına geçerek insanlara işkence uygulamak, aileleri yok etmek, karşısındaki insanın fikirlerini öldürmek için ona fiziksel şiddet uygulamak ve onu boğmak! İşte Cezayir-Fransa-Buenos Aires ile gösterilen ama farklı ülkelerin de geçmişte içine dolandığı kirli bir siyaseti ele alıyor kitap. Fakat Alberto Manguel bunu gereksiz bir şiddet seviyesinde götürmüyor. Özellikle Marianne’den okuduğum kısımda şiddeti arttırmak yerine okura karakter ile birlikte gözlemleme fırsatı vermesini övülmeye değer buldum. Çünkü bu Fransız kadın bölgede geçirdiği günleri bir fotoğraf makinesinde olduğu gibi aktarıyor. Yani kendi süzgecinden geçirerek ve görmek istediklerini fotoğraflayarak. Bu yüzden "işkencenin olmadığına" ve her şeyin "normal ve sakin" ilerlediğine inanması, çektiği fotoğraflara yapılan şu yorumla su yüzüne çıkıyor: "Nasıl da Avrupai bir yetenek! Nasıl da şeyleri eksik göstermeye dayanan bir ifade!" Aslında bu kadın üzerinden gösterilen "şeyleri eksik görme durumu" yaşanan acılara karşı insanın kendini kapamasına neden oluyor. Bu belki de bir illüzyon ama ortadan kaybolan yüzlerce insan ve kapılarını hiç kapatmayacak olan kadınlar gerçek.
•
İşkenceden bahsetmişken kendimde fark ettiğim bir şeyi eklemek istiyorum. Hronis Missios’tan okuduğum İyi Ki Erken Öldün’den sonra işkence gören birinin neler hissettiğini çok daha yoğun bir şekilde anlayabiliyorum. Fakat bir işkencecinin ne hissettiğini anlayabilir miyim diyordum sürekli. Alberto Manguel ise bana bir işkencecinin şiddet eğilimini üniformasını katlar gibi dolaba kaldırabileceğini gösterdi. Tarihin ayakları altında ezilen yerlerden "ezenlere hizmet ederek" ayrılmamak gerektiğini de. Bu yüzden kaybolan, öldürülen insanların veya yaşanan acıların üzerinden örtüleri kaldıran, yani Galeano’da sürekli yazdığım gibi bellek taşıyan kitapları okumaya bayılıyorum.
•
İşkenceden bahsetmişken kendimde fark ettiğim bir şeyi eklemek istiyorum. Hronis Missios’tan okuduğum İyi Ki Erken Öldün’den sonra işkence gören birinin neler hissettiğini çok daha yoğun bir şekilde anlayabiliyorum. Fakat bir işkencecinin ne hissettiğini anlayabilir miyim diyordum sürekli. Alberto Manguel ise bana bir işkencecinin şiddet eğilimini üniformasını katlar gibi dolaba kaldırabileceğini gösterdi. Tarihin ayakları altında ezilen yerlerden "ezenlere hizmet ederek" ayrılmamak gerektiğini de. Bu yüzden kaybolan, öldürülen insanların veya yaşanan acıların üzerinden örtüleri kaldıran, yani Galeano’da sürekli yazdığım gibi bellek taşıyan kitapları okumaya bayılıyorum.
April 10, 2015
Die Geschichte führt durch politische Konflikte in Kanada, Algerien, Paris und Buenos Aires, beginnend aus der Perspektive eines Mädchens, dessen Eltern all diese Stationen erlebten. Es gibt sehr schöne Stellen, man lernt einiges und man staunt wieder einmal, dass Menschen, die Ungeheuerliches im Namen einer Überzeugungen, einer Ideologie o. ä. tun, so normal, freundlich und kultiviert daher kommen.
December 12, 2023
Eğer ilk değilse de herhalde bu ikinci Arjantin edebiyatı okuyuşum. Kimi okusam, Borges için daha erken, şiir de okumak istemiyorum diyerek yaptığım araştırmalarla Manguel'in bu kitabına rastladım. İyi ki de rastlamışım.
Manguel'in kalemine aşina değildim hatta daha çok kurgu olmayan eserler verdiğini de bilmiyordum. Meğer kurgu inşası da en az kurgu olmayan kitapları kadar başarılıymış, kendisini bilenlerin yorumları böyle. Benim içinse yine hakkında bir şey bilmeden başlanan kitapların büyüsüyle beraber Cezayir'in ve Buenos Aires'in sıcaklığını, Kanada yazının serinliğini ve Paris'in büyüleyici kalabalığını içeren bir okuma oldu.
Kitabın esas karakterini ilk sayfalarda sizi karşılayan genç kız ve hatta onun babası zannetseniz de, Manguel 4 ayrı ülkede ve 3 ayrı düzlemde geçen bir anlatıyla bunun böyle olmadığını size anlatıyor, üstelik anlatıcı değiştirerek. Kurgunun derli topluluğu ile beraber bir insanın yaşamını farklı zamanlarında görmek ve yapılanların, konuşulanların ve hatta konuşulmayanların sebebinin izini sürmek benim adıma çok keyifliydi. Bu arada arka plana yerleşen ve ustaca kendini sezdiren ama kişisel anlatının önüne de geçmeyen devrim, ordu, bir davaya körü körüne inanmanın sonuçları, elde edilen ve kötüye kullanılan güç gibi temalar da okumaya ayrı bir tat katıyor.
Her Latin Amerika edebiyatı okuduğumda olduğu gibi başka bir dünyaya sürüklenmişim hissi aldım bu kitabı da okurken. Bu hiç vazgeçemeyeceğim bir his ve bu hissi veren bir başka yazarla tanışmış olmaktan da çok mutluyum. Üstelik en sevdiğim ressamlardan biri olan Dürer'le ilgili öyle lezzetli satırları var ki, kitabı okurken açıp açıp Praying Hands tablosuna baktım. Eh, bir insan bir kitaptan daha ne isteyebilir.
Tanrı'ya aşık olmak için Tanrı'nın varlığını kanıtlamak zorunda değilsin. Şu dışarıdaki doğa manzarası düş olsaydı eğer onu daha az mı severdin?
Manguel'in kalemine aşina değildim hatta daha çok kurgu olmayan eserler verdiğini de bilmiyordum. Meğer kurgu inşası da en az kurgu olmayan kitapları kadar başarılıymış, kendisini bilenlerin yorumları böyle. Benim içinse yine hakkında bir şey bilmeden başlanan kitapların büyüsüyle beraber Cezayir'in ve Buenos Aires'in sıcaklığını, Kanada yazının serinliğini ve Paris'in büyüleyici kalabalığını içeren bir okuma oldu.
Kitabın esas karakterini ilk sayfalarda sizi karşılayan genç kız ve hatta onun babası zannetseniz de, Manguel 4 ayrı ülkede ve 3 ayrı düzlemde geçen bir anlatıyla bunun böyle olmadığını size anlatıyor, üstelik anlatıcı değiştirerek. Kurgunun derli topluluğu ile beraber bir insanın yaşamını farklı zamanlarında görmek ve yapılanların, konuşulanların ve hatta konuşulmayanların sebebinin izini sürmek benim adıma çok keyifliydi. Bu arada arka plana yerleşen ve ustaca kendini sezdiren ama kişisel anlatının önüne de geçmeyen devrim, ordu, bir davaya körü körüne inanmanın sonuçları, elde edilen ve kötüye kullanılan güç gibi temalar da okumaya ayrı bir tat katıyor.
Her Latin Amerika edebiyatı okuduğumda olduğu gibi başka bir dünyaya sürüklenmişim hissi aldım bu kitabı da okurken. Bu hiç vazgeçemeyeceğim bir his ve bu hissi veren bir başka yazarla tanışmış olmaktan da çok mutluyum. Üstelik en sevdiğim ressamlardan biri olan Dürer'le ilgili öyle lezzetli satırları var ki, kitabı okurken açıp açıp Praying Hands tablosuna baktım. Eh, bir insan bir kitaptan daha ne isteyebilir.
Tanrı'ya aşık olmak için Tanrı'nın varlığını kanıtlamak zorunda değilsin. Şu dışarıdaki doğa manzarası düş olsaydı eğer onu daha az mı severdin?
April 3, 2020
I was suprised by this book. The story takes a turn I would have never expected. It starts at the end. We know something will happen, but not what. And after it happened, we go back to the past of the one person I wouldn't have expected to go. It is an interesting plot and poetically written -sometimes a bit too much.
June 29, 2023
İnsanlar kitapları tamamlama konusunda ikiye ayrılır: başladığı kitabı her ne pahasına olursa olsun tamamlayanlar ve başladıkları kitap beklentilerini karşılamadığında yarım bırakanlar. Neyseki ben birinci grupta olduğum için kitabın görece tatsız birinci bölümünde pes etmeden aşama aşama derinleşen ve bir tepe noktasına ulaşan hikayeyi kaçırmamış oldum.
Kitapta bir taraftan küçük bir ailenin dört ayrı ülkede yaşadıklarını anlatırken diğer taraftan birbirinden bu kadar uzak dört ayrı coğrafyanın ortaklaştığı politik mücadeleleri, insanlık durumlarını ve tekrar eden tarihe rağmen ders çıkarılmayan dramları aktarıyor ve okuru siyasi tarihin acımasız sonuçlarıyla ve bir vicdan muhasebesi ile karşı karşıya bırakıyor. Bir tarafı ile Batı ve Batı-dışı dünya, bir başka tarafıyla Sömürgeci ve sömürülen, bunun da ötesinde yereldeki halk mücadeleleriyle çatışmanın doğasını gözler önüne seriyor. İnsanın insana ettiği zulmün ötesi yok.
Kitabın ikinci bölümü birinci bölüm olsaydı ve birinci bölüm de dördüncü bölüm olarak sona taşınsaydı, kitabın bir çember, bir döngü olarak kurgulanan akışı bozulabilirdi, ama okur çatışma vurgusuyla ilk anda karşılaştığında daha sarsıcı bir etki ortaya çıkabilirdi.
Son olarak, ana dilinde okuma şansım olmadığı ve bu kadar kötü bir çeviriye maruz kaldığım için mutsuzum. Özellikle çeviri hataları için okumamama rağmen, gözlerimin içine kum tanesi gibi kaçan kötü seçilmiş kelimeler ve kötü kurgulanmış cümleler zaman zaman kitabın akıcılığını zedeledi. Büyük yayınevlerinin daha hassas davranması beklenir.
Kitapta bir taraftan küçük bir ailenin dört ayrı ülkede yaşadıklarını anlatırken diğer taraftan birbirinden bu kadar uzak dört ayrı coğrafyanın ortaklaştığı politik mücadeleleri, insanlık durumlarını ve tekrar eden tarihe rağmen ders çıkarılmayan dramları aktarıyor ve okuru siyasi tarihin acımasız sonuçlarıyla ve bir vicdan muhasebesi ile karşı karşıya bırakıyor. Bir tarafı ile Batı ve Batı-dışı dünya, bir başka tarafıyla Sömürgeci ve sömürülen, bunun da ötesinde yereldeki halk mücadeleleriyle çatışmanın doğasını gözler önüne seriyor. İnsanın insana ettiği zulmün ötesi yok.
Kitabın ikinci bölümü birinci bölüm olsaydı ve birinci bölüm de dördüncü bölüm olarak sona taşınsaydı, kitabın bir çember, bir döngü olarak kurgulanan akışı bozulabilirdi, ama okur çatışma vurgusuyla ilk anda karşılaştığında daha sarsıcı bir etki ortaya çıkabilirdi.
Son olarak, ana dilinde okuma şansım olmadığı ve bu kadar kötü bir çeviriye maruz kaldığım için mutsuzum. Özellikle çeviri hataları için okumamama rağmen, gözlerimin içine kum tanesi gibi kaçan kötü seçilmiş kelimeler ve kötü kurgulanmış cümleler zaman zaman kitabın akıcılığını zedeledi. Büyük yayınevlerinin daha hassas davranması beklenir.
March 13, 2019
ألبرتو مانغويل موسوعي لا يشق له غبار لكنه في الرواية أقل جمالا وأكثر مللا
May 14, 2024
Bu kadar yorucu olmasa 5 yıldızı hakeden bir roman. Çeviriden mi yoksa kitabın ana dilinde de anlatımı bu şekilde mi bilmiyorum ama özellikle ilk bölümü kitaba karakterlere alışmamı baya zorlaştırdı. Sonra ikinci bölümde olayları Marianne’den dinlemeye başladık neyse ki. Katman katman açıldı roman. Son bölüm ise okuması en zor kısımdı benim için. Paragrafsız noktasız bir anlatımın yanında bu kadar sert bir konunun bu kadar normale indirgenmiş olması dehşete düşürüyor aynı zamanda da etkiliyor. Pes etmeden okunmasını tavsiye edeceğim bir kitap.
September 3, 2018
مؤلمة الروايات التي تتحدث عن الحروب والاستعمار..وما يؤلمني أكثر هو عدم إحساس الجلاد بفظاعة ما يقوم به من ذُل وإهانة وسلب لحقوق الآخرين..تبدأ الرواية مع أسرة فرنسية في الجزائر بفترة الاستعمار الفرنسي لها إلى استقلالها وخروجهم منها الى فرنسا..والتي تعيش فيها سنوات من الوحدة بسبب وظيفة زوجها المستقر خارج باريس..ومن ثم الانتقال إلى الأرجنتين مع زوجها بوظيفته الجديدة..نجد الكاتب يضع لنا الاختلافات بين الدول الثلاثة من جهات عدة..وتأثير ذلك على بطلتنا.. وأخيراً إلى كندا بنهاية محزنة..
هذه أول تجربة لي مع مانغويل.. وقد تذبذب رأيي فيما قرأت..
.
.
اقتباسات:
•ينطوي التشاؤم على فقدان الإيمان برحمة الله.
•أنتم بحاجة إلى العدالة لتمنع مستنقع الشر من أن يطفح بما فيه.
•للأصوات في آخر الليل وجودها الخاص، إنها تهيمن على المستمع، وتملأ الغرفة مثل حبر يراق على ورق نشاف.
•الكاتب هو عينا المجتمع في بلاده، هو أنفه وأذناه.
.
هذه أول تجربة لي مع مانغويل.. وقد تذبذب رأيي فيما قرأت..
.
.
اقتباسات:
•ينطوي التشاؤم على فقدان الإيمان برحمة الله.
•أنتم بحاجة إلى العدالة لتمنع مستنقع الشر من أن يطفح بما فيه.
•للأصوات في آخر الليل وجودها الخاص، إنها تهيمن على المستمع، وتملأ الغرفة مثل حبر يراق على ورق نشاف.
•الكاتب هو عينا المجتمع في بلاده، هو أنفه وأذناه.
.
April 8, 2021
The experience of being in a bookstore is like no other and the finding a book/author you’ve never encountered before is exhilarating, an act of serendipity. Looking for nothing in particular I once saw a book with a curious black & white spine, the title “Piazza Carignano” meant nothing to me at the time. Opening the book there was an inscription on the end paper “To Andy Warhol, a friend of the family” signed by the author Alain Elkann. Although I didn’t recognize the author’s name the inscription captured my imagination. It took me to a place I didn’t know existed, the best a book can do for a reader. Ironically, I didn’t care for the book which reveals the story of the main characters uncle, a Jewish Fascist during WWII in Turin. Similarly, after much research I learned a great deal about the author Alain Elkann who was not especially well known outside Europe, how he came to know Warhol, his relationship to Gianni Agnelli and beyond.
I had a similar experience with “News From A Foreign Country Came”. Reading, for me at least is a major commitment because of the time and effort involved. I’d seen this book previously and was immediately drawn to the slightly awkward but compelling title, the intriguing image on the dust jacket but felt it was too great a commitment to an “unknown” author, or at least one who unknown to me. When I finally saw it again, this one a beautiful copy signed by Manguel my fate was sealed and I realized I had to put the effort into reading the book. An important story, well told, the ending comes abruptly after a 10+ page soliloquy. Beautifully written, just not for me.
I had a similar experience with “News From A Foreign Country Came”. Reading, for me at least is a major commitment because of the time and effort involved. I’d seen this book previously and was immediately drawn to the slightly awkward but compelling title, the intriguing image on the dust jacket but felt it was too great a commitment to an “unknown” author, or at least one who unknown to me. When I finally saw it again, this one a beautiful copy signed by Manguel my fate was sealed and I realized I had to put the effort into reading the book. An important story, well told, the ending comes abruptly after a 10+ page soliloquy. Beautifully written, just not for me.
December 22, 2020
من الجزائر إلى فرنسا و منها إلى الأرجنتين فكندا..كان هذا التسلسل المكاني الذي اتبعه ابطال روايتنا. و من يتنقل عبر مختلف هذه البلدان التي تمثّل كل واحدة منها حضارة..وقارة, من يتنقل بينها سيأتي حتما بأخبار وقصص كثيرة. من هنا جاء العنوان الغريب للرواية.
في الرواية فصلان وراويان. فصل أول على لسان الكاتب يعرّفنا بشخوص الحكاية و أدوارهم. العائلة الفرنسية المقيمة بكندا و التي تقضي صيفها في الريف الفرنسي. العائلة مكوّنة من أب "أنطوان بيرنس" عسكري فرنسي متقاعد و زوجته "مريان" و ابنتهما المراهقة "آنا".
و للعائلة خادمة ارجنتينية تسمى "ريبيكا". لكلّ دوره في هدا الفصل. سلط الكاتب فيه الضوء على الجميع دون الأم. ينتهي هذا الفصل بكارثة ستركب و تغيّر حياة الجميع. ليبدا الفصل الثاني كتفسير لكل الأحداث الغامضة التي حدثت في الفصل الأول. تكون الأم هي الراوي و تتغيّر , حسب رؤيتها, ألوان الحكايا. تصبح الكلمات أخف و القراءة أمتع. و ندخل عالما تراه امرأة ..عالم أكثر تفاصيل و ألطف هواء..
براعة الكاتب تكمن في نقطتين. أولهما الانتقال من السرد على لسان المتفرّج إلى السرد على لسان أحد الأبطال. كل جزء هو قصة قائمة بذاتها. ثانيهما موسوعيّته . لا تخل صفحة من إشارة إلى شخصية/حدث مهم وقع في ايّ من الأماكن/الفترات التي عاشهتها الشخصيات.
تستمتع و أنت تحاط علما بأهم الأحداث التي وقعت في مختلف أطراف العالم في نفس الفترات تقريبا.
لن أتحدّث عن الحكاية..اقرؤوها..
في الرواية فصلان وراويان. فصل أول على لسان الكاتب يعرّفنا بشخوص الحكاية و أدوارهم. العائلة الفرنسية المقيمة بكندا و التي تقضي صيفها في الريف الفرنسي. العائلة مكوّنة من أب "أنطوان بيرنس" عسكري فرنسي متقاعد و زوجته "مريان" و ابنتهما المراهقة "آنا".
و للعائلة خادمة ارجنتينية تسمى "ريبيكا". لكلّ دوره في هدا الفصل. سلط الكاتب فيه الضوء على الجميع دون الأم. ينتهي هذا الفصل بكارثة ستركب و تغيّر حياة الجميع. ليبدا الفصل الثاني كتفسير لكل الأحداث الغامضة التي حدثت في الفصل الأول. تكون الأم هي الراوي و تتغيّر , حسب رؤيتها, ألوان الحكايا. تصبح الكلمات أخف و القراءة أمتع. و ندخل عالما تراه امرأة ..عالم أكثر تفاصيل و ألطف هواء..
براعة الكاتب تكمن في نقطتين. أولهما الانتقال من السرد على لسان المتفرّج إلى السرد على لسان أحد الأبطال. كل جزء هو قصة قائمة بذاتها. ثانيهما موسوعيّته . لا تخل صفحة من إشارة إلى شخصية/حدث مهم وقع في ايّ من الأماكن/الفترات التي عاشهتها الشخصيات.
تستمتع و أنت تحاط علما بأهم الأحداث التي وقعت في مختلف أطراف العالم في نفس الفترات تقريبا.
لن أتحدّث عن الحكاية..اقرؤوها..
November 24, 2020
Yabancı Bir Ülkeden Haber Geldi / Alberto Manguel
Cezayir'de başlayıp, Paris'te devam eden, sonra Buenos Aires'e geçen ve Kanada'da biten bir öykü. Kaptan Berence bir Fransız askeri. Cezayir'in Fransa'nın sömürgesi olduğu yıllarda bu kuzey Afrika ülkesinde görev yapıyor. Görevi isyanları bastırmak ve asileri yola getirmek. Paris'te olduğu yıllarda sık sık görevle başka ülkelere gidiyor. Sonra bir gün yabancı bir ülkeden haber geliyor ve Arjantine çağrılıyor. Bu derin devlet elemanı olan asker aynı zamanda iyi bir eş ve aile babası, edebiyat sever ve bir resim ve müzik aşığı. Emekliliğini her şeyden uzakta bir deniz kıyısında Kanada' da geçirmek istiyor. Öykü bize karısının ağzından anlatılıyor. Kocasıyla işi hakkında evde pek bir şey konuşmuyorlar. O olaylara kendi yaşamı, ailesi, arkadaşları açışından bakıyor. Ta ki birgün kocasının işyerine gidip onun bir toplantısına katılana dek.
beyazkitaplik.com
Cezayir'de başlayıp, Paris'te devam eden, sonra Buenos Aires'e geçen ve Kanada'da biten bir öykü. Kaptan Berence bir Fransız askeri. Cezayir'in Fransa'nın sömürgesi olduğu yıllarda bu kuzey Afrika ülkesinde görev yapıyor. Görevi isyanları bastırmak ve asileri yola getirmek. Paris'te olduğu yıllarda sık sık görevle başka ülkelere gidiyor. Sonra bir gün yabancı bir ülkeden haber geliyor ve Arjantine çağrılıyor. Bu derin devlet elemanı olan asker aynı zamanda iyi bir eş ve aile babası, edebiyat sever ve bir resim ve müzik aşığı. Emekliliğini her şeyden uzakta bir deniz kıyısında Kanada' da geçirmek istiyor. Öykü bize karısının ağzından anlatılıyor. Kocasıyla işi hakkında evde pek bir şey konuşmuyorlar. O olaylara kendi yaşamı, ailesi, arkadaşları açışından bakıyor. Ta ki birgün kocasının işyerine gidip onun bir toplantısına katılana dek.
beyazkitaplik.com
September 22, 2019
Alberto Manguel’in bu güzel ve çarpıcı romanı Kaptan Berence’in hoş olmayan işlerini nasıl normalleştirdiğini hayret verici bir şekilde ailesine hiç yansıtmamayı başardığını eşinin ondan uzaktayken ki onsuz yaşamını ülkemizde de bir dönem yaşanan olayların Arjantin’i de yaşanan versiyonunu etkileyici bir dille anlatıyor. Harika bir kurgu kusursuz bir anlatım. Çok güzel bir çeviri.
January 7, 2019
رواية جد رائعة
This entire review has been hidden because of spoilers.
February 15, 2019
Bu kitap beni biraz yordu, anlatımı, noktasız uzun cümleleri. Kurgu, verilmek istenen mesaj iyi ama anlatım tarzı bana hitap etmedi. Adeta bitirmek için kendimi zorladım.
April 16, 2020
رواية ممتعة وشادة للأعصاب
October 13, 2020
Ambitiously structured and moving exposition of innocence, abuse and guilt. Not an easy read but insightful and well written.
August 30, 2011
Achingly beautiful and barren of vapid sentimentality. My first Manguel, but definitely not my last.
Displaying 1 - 22 of 22 reviews