ผีควักหน้า

by 最東 対地, ธีรัตต์ ธีรพิริยะ (Translator)

พิธีศพยามวิกาลคือธรรมเนียมที่สืบทอดมาแต่โบราณของหมู่บ้านดมบุริ จังหวัดโทชิกิ ชาวบ้านที่นี่มีความเชื่อว่า ใบหน้าของมนุษย์เป็นสิ่งที่ยืมมาจากเทพเจ้า เมื่อเสียชีวิตจึงต้องคืนใบหน้ากลับไป โดยการควักใบหน้าผู้เสียชีวิตใส่รูปปั้นพระจิโซ แล้วตักข้าวใส่ลงไปแทนใบหน้าเพื่อเป็นอาหารของวิญญาณระหว่างเดินทางไปโลกหน้า ร่างนั้นจึงถูกเรียกว่า ดมบุริซัง

อาซาคุระ มิโอะ เพิ่งเข้ามาทำงานในบริษัทที่รับผลิตรายการให้สำนักข่าวได้ไม่นาน เธอก็ได้รับงานใหญ่ให้ทำรายการพิเศษที่เกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมฆ่าควักหน้า ซึ่งเป็นคดีประหลาดที่ผู้เสียชีวิตมีร่องรอยถูกอะไรบางอย่างควักอวัยวะบริเวณใบหน้าออกไปจนกลายเป็นหลุมกลวง

แต่ความน่าสะพรึงกลัวของสภาพศพนั้นยังไม่อาจเทียบได้กับ “สิ่งลึกลับ” ที่มิโอะและเพื่อนร่วมทีมต้องเจอ และกว่าเธอจะรู้ตัวก็ติดอยู่ในห่วงโซ่คำสาปที่ไม่อาจลบล้างของ ดมบุริซัง ไปเสียแล้ว

Genres: Mystery, Horror

198 pages, Paperback

First published October 1, 2016

Reviews

[ไม้ไต่คู้ · Rating 2 out of 5]

- เหมือนดูหนัง Slasher เกรด B ที่มีเนื้อเรื่องก็เหมือนไม่มี

- อ่านจบแล้วรู้สึกเหมือนโดนผีควักหน้า เพราะสัมผัสได้แต่ความว่างเปล่า ไม่สยอง ไม่ซึ้ง ไม่อึ้ง ไม่รู้จะรู้สึกอะไรดี

- ถ้าชอบเสพเรื่องผีที่มีผีออกมาไล่ฆ่าคนทั้งเรื่องก็อาจจะพอไหว แต่ถ้าหวังอะไรมากกว่านั้นก็ผ่านเถอะ

[Makmild · Rating 5 out of 5]

สนุก สมเป็นนิยายผีที่สุด ไม่ต้องมีตรรกะอะไรมารองรับ ผีจะหลอกใครจะห้าม ผีก็หิวเป็นนะเว้ย นี่แหละ เหตุผลที่ว่าทำไมคนเราต้องมีสารทจีน 🤷🏻‍♀️

ดงบุริ คือข้าวหน้าต่างๆ ปกติจะใส่ไว้ในถ้วยแบบหลุมแล้วก็ราดลงไป เรื่องนี้ถ้วยคือหน้าคน (พูดแล้วอี๋แหวะ) แล้วตักข้าวใส่หน้าที่โดนควักออกมา ซึ่งถือเป็นพิธีกรรมโบราณของญี่ปุ่น เชื่อกันว่าทำแล้วจะเรียกความสุข (สาธุ) ภาพตัดมาปัจจุบัน ไอ้ผีเวรนี้ก็เหมือนออกตามล่าเพราะไม่มีคนทำต่อ ก็มันหิวอะ ทำไมไม่มีข้าวให้กิน 5555555555 แล้วผีก็เก่ง ว่าง่ายๆ อย่าดูถูกผีที่หิว ก็ใช้จีพีเอสตามหาตัวคนไปเลยสิจ้ะ ไม่เลือกด้วยว่าใคร จัดการหมด 55555

เราเลยชอบเรื่องนี้ พอบอกว่าเป็นนิยายผี เออเราทิ้งหมดเลยเรื่องตรรกะ เราจะเอาอะไรกับสิ่งที่จับต้องไม่ได้และไม่รู้จริงๆ ว่ามีตัวตนบนโลกใบนี้มั้ยอะ ถอดสมองอ่าน อ่านเอาแต่ความสนุก ความมันส์ว่านักเขียนจะสร้างเรื่องให้เราเชื่อได้แค่ไหนว่ามีผีแบบนี้อยู่บนโลกนี้จริงๆ ตัวละครที่ดำเนินเรื่องเป็นไง วิธีการเขียนดึงความสนใจเราได้ขนาดไหน เออ เต็มทุกอย่าง ตัวละครโง่ๆ ก็มี ฉลาดๆ ก็มี บทนักข่าวสองคนเคมีก็ดี ดำเนินเรื่องไว บทบรรยายฉากน่ากลัวก็ดี (เหมือนเดอะริงเลย) ก็เลยไม่รู้ว่าจะหักตรงไหน เพราะหักแต้มสมองตัวเองออกไปหมดแล้ว เลยรู้ว่า หนังสือแต่ละประเภทมันมีวิธีการอ่านไม่เหมือนกัน เราจะเอาความเคยชินแบบของเราครอบกับนิยายอีกแบบนึงไม่ได้

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าดูถูกความหิวไม่ว่าจะภพไหนก็ตาม จบ.

[Kamons · Rating 4 out of 5]

ยกให้เป็นหน้าปกที่น่ากลัวและหลอนที่สุดก็ว่าได้ หลอนจนต้องใส่ปกทึบเวลาอ่านเลยค่ะ
...
เนื่องจากนี่เป็นนิยายผี ผีจริงๆ ผีล้วนๆ พ่วงคำสาปแบบไม่มีปลอมปน ดังนั้นไม่ต้องไปถามหาเหตุผลใดๆ ของการโดนสาปในเล่มนี้ สงสารเหล่าคนดวงซวยในเล่มมากคืออยู่ดีๆ อ้าว..โดนผีตามเฉยเลย นี่เกลียดผีแบบนี้มากคือเราอยู่ของเราดีๆ ก็ดวงซวยโดนสาปเฉยเลย แถมยังไม่ทันได้เอะใจอะไร อ้าว..ผีตามมาละ นอกจากจะสงสารเหล่าคนดวงซวยแล้ว ตอนจบยังจบได้แบบหดหู่ ปนสยดสยอง บวกสงสารเยอะหน่อยอีกต่างหาก
..
แต่เราว่าจบแบบไม่ค่อยเคลียร์เท่าไหร่ แบบทั้งหมดนี่เกิดจากอะไร แล้วทิศทางของเรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นไง เหมือนยังตอบคำถามเหล่านี้ให้ไม่ได้ เลยหักไปคะแนนนึงล่ะ

[Kittist Kosumsuriya · Rating 5 out of 5]

เล่มนี้ต้องรีวิวจริง อ่านแล้วติดมาก รวดเดียวจบด้วยความลุ้น
ตอนแรกนึกว่าฆาตกรรมแต่คือ 100% คำสาปหมู่บ้าน
มีความบรรยายได้เห็นภาพ สยดสยองอยู่

แม้จะเคยเรียนอนาโตมี่มาแล้วก็งงนิดนึงว่าควักหน้ายังไงกว่า
แต่ก็สนุกดีๆ 😂😂

[Mook Woramon · Rating 4 out of 5]

เรื่องความหลอนนี่ให้เต็มห้าเลย อ่านจบกลางคืนไม่กล้ารีวิว ต้องรอกลางวัน กลัวโดนควักหน้า 555555
เป็นนิยายผีโดยแท้ทรู แถมตอนจบยังสยอง สะอิดสะเอียนอีกตะหาก
หักคะแนนตรงที่เป็นผีรุ่นเก่าทำไมเก่งเทคโนโลยีใช้จีพีเอสกำหนดเป้าหมายได้ แล้วก็รู้สึกว่าเรื่องมันยะงไม่ค่อยเคลียร์ เค้าอาจให้เราคิดเอง แต่เราก็คิดไม่ออกนี่สิ
- ทำไมคนในหมู่บ้านหายหมด
- ใครขโมยช้อนพรวนดิน
- จุดเริ่มต้นของผีคือที่ใคร
- ตอนจบหมายความว่ายังไง
เฮ้อออ สงสัยเยอะจัง

[Mirai · Rating 5 out of 5]

"มันไม่ใช่ผีธรรมดา มันเป็นผีความเร็วสูงที่ไฮเทคมาก..."

นั่นไง แล้วนิยายเล่มนี้ก็กลายเป็นนิยายตลกทันที พอเราให้นิยามผีเรื่องนี้ว่าเป็น "ผีเทคโนโลยี" 5555555 ความจริงแล้วเรามองว่าผู้เขียนมีความคิดสร้างสรรค์ดีนะ ที่สามารถเอาความเชื่อและพิธีกรรมในอดีตมาผสมผสานกับเทคโนโลยีสมัยใหม่ได้อย่างลงตัวและน่าติดตาม ถึงขั้นอ่านจบภายในวันเดียว

"ผีควักหน้า" เป็นเรื่องราวของคดีฆาตกรรมประหลาดที่ศพทุกรายจะถูกควักหน้าออก ทำให้ "อาซาคุระ มิโอะ" นักข่าวน้องใหม่ที่จับพลัดจับผลูต้องมาทำงานรายการพิเศษเกี่ยวกับคดีประหลาดคู่กับนักข่าวรุ่นพี่ที่เกลียดขี้หน้าอย่าง "ฟุคุโรดะ ซึบาสะ" แต่ยิ่งสืบยิ่งสาวหาความจริงมากแค่ไหน มิโอะและฟุคุโรดะก็เริ่มรู้สึกว่าคนร้ายในคดีนี้คงจะไม่ใช่คนธรรมดาซะแล้วสิ...

การเดินเรื่องและเปิดเรื่องมีความค่อนข้างคล้ายนิยายสืบสวนพอสมควร แต่เล่มนี้เป็น "นิยายผี" ค่ะ ทุกคน.. ผีนี้คือผีจริงๆ มีความน่ากลัวสมชื่อนั่นแหละ แต่ก็มีความลุ้นระทึกเหมือนนิยายแอคชั่น เราจะได้เห็นตัวละครสองสายอาชีพ ก็คือ "นักข่าว" และ "ตำรวจ" วิ่งวุ่นกับการไขปริศนาและตามล่าหาคนร้ายในคดี ความน่ากลัวของเรื่องจะค่อยๆ ทวีคูณ ไปพร้อมๆ กับการเปิดเผยความลับดำมืดที่ซ้อนเร้นอยู่หลังคดีฆาตกรรมต่อเนื่อง

ให้คะแนนเต็มเลยค่ะ เราชอบเรื่องนี้มากค่ะ ชอบการเดินเรื่องที่ทำให้เราอยากค้นหาความจริงไปพร้อมๆ กับตัวละคร ชอบการที่ผู้เขียนนำทั้งเรื่องเทคโนโลยีทั้งในสมัยนี้และสมัยก่อนมาผูกเข้ากับตำนานและพิธีกรรมโบราณได้อย่างแนบเนียน มีการกล่าวถึงจรรยาบรรณของผู้ประกอบอาชีพสายสื่อด้วย แม้จะไม่ใช่ประเด็นหลักของเรื่อง แต่ก็พอทำให้เราฉุกคิดขึ้นมาเหมือนกัน ชอบที่สุดเห็นจะเป็นความสัมพันธ์ระหว่างมิโอะและฟุคุโรดะ คือทั้งสองคนเป็นคู่หูที่ลงตัวมาก (แม้จะเกลียดขี้หน้ากันก็ตาม 55555) ยิ่งตอนใกล้จะจบ เนื้อเรื่องก็ยิ่งมันส์ยิ่งเข้มข้นมาก เสียดายอย่างเดียวคือจบเร็วไปหน่อย แต่ก็ไม่ได้จบแย่
______________________________
สามารถติดตามอีกช่องทางการรีวิวของเราและเพื่อนๆ ได้ที่ แฟนเพจ Rook a Bead

[Mitchy · Rating 3 out of 5]

- เป็นนิยายผีที่อ่านแล้วให้ความรู้สึกว่าอ่าน suspense อีกแล้ว
- ความน่ากลัว/หลอน ไม่มากนัก
- แต่เนื้อเรื่อง���็น่าติดตามอยู่ (อ่านรวดเดียวจบ)
- น่าเสียดายที่ part เฉลยปมทำได้ไม่ clear เท่าไหร่

[orangejasmine · Rating 3 out of 5]

ห่างหายจากการอ่านนิยายผีญี่ปุ่นไปนานมาก กลับมาอีกทีเพราะอยากหาอะไรใหม่ๆ อ่านนอกจากนิยายที่อ่านๆ มา แล้วก็จัดว่าแหวกจริงๆ จากที่ตอนแรกคิดว่าจะออกแนวสืบสวน แต่มันคือนิยายผีแบบผีจริงๆ

เรื่องนี้เป็นเรื่องของคำสาปจากหมู่บ้านดมบูริ ที่มีตำนานเล่าขานถึงพิธีกรรมศพยามวิกาลว่าเมื่อมีคนตาย ศพจะถูกควักหน้าเพราะถือว่าหน้าตาเป็นของที่ยืมมาจากเทพพระเจ้า หน้าที่ถูกควักออกมาจะถูกเอาไปปแปะไว้ที่หน้าพระจิโซ ส่วนหน้ากลวงๆ ของศพจะถูกเติกข้าวสวยลงไปจนพูนเพื่อให้วิญญาณที่จะไปโลกหน้าไม่หิว ความเกี่ยวโยงของตำนานนี้กับนิยายเรื่องนี้คือ ใครก็ตามที่ได้อ่านตำนานเรื่องนี้ในหนังสือ แหล่งท่องเที่ยวผีเหี้ยน จะต้องมีอันเป็นไป โดนผีไล่ตามมาควักหน้าทุกคนไป พร้อมกับประโยค มีให้เติมอีกมั้ย เมื่อเรื่องนี้เป็นข่าวดัง ทำให้มิโอะ นางเอกได้รับมอบหมายจากเจ้านายในบริษัทผลิตรายการโทรทัศน์ให้ทำงานร่วมกับฟุคุโรดะ ในการติดตามเรื่องนี้ แต่ยิ่งติดตาม คนรอบตัวที่ได้เกี่ยวข้องด้วยก็ทะยอยหายไป แล้วเจออีกทีเป็นศพไร้หน้าไปหมด จนสุดท้ายเธอและเพื่อนร่วมงานก็ไม่พ้นติดบ่วงคำสาปนี้ไปด้วย

อ่านจบแล้วก็พบว่า นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายผีที่แท้จริงค่ะ คือค่อนไปทางไร้เหตุผลเลยด้วย สาเหตุเดียวที่ทำให้กลายเป็นศพคือเพราะไปเปิดอ่านหรือดูรูปในหนังสือเล่มนั้น ถึงแม้ตอนท้ายตัวเอกจะ figure out ว่าทำไมถึงเกิดเรื่องราวเหล่านี้ขึ้น แต่เราว่าเราก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเรื่องมันเริ่มมายังไง ในเมื่อแต่ก่อนมันเริ่มมาจากคนเป็นควักหน้าคนตาย แล้วมันกลายมาเป็นคนตายไปไล่ควักหน้าคนเป็นได้ยังไง ใครอ่านแล้วเข้าใจจุดนี้มาวิเคราะห์กับเราได้นะคะ

อีกจุดนึงคือ ตอนจบ เรายอมรับว่าช่วงสามถึงสี่สิบหน้าสุดท้ายเป็นอะไรที่บีบหัวใจมาก บีบหัวใจมากกว่าตอนที่ตัวเอกช่วยพาเหยื่อคนนึงหนีซะอีก เป็นส่วนที่เราชอบมากที่สุดในหนังสือเลยค่ะ บีบหัวใจและทรมานใจมากจริงๆ แต่เรายอมรับอีกทีว่าเราไม่เข้าใจตอนจบอีกแล้ว จริงๆ จะเรียกว่าไม่เข้าใจก็ไม่เชิงนะ เรียกว่าไม่แน่ใจแล้วกันค่ะว่าสรุปนางเอกของเรื่องคือเธอยังไงกันแน่ คือไม่มั่นใจว่าตัวเองจะเข้าใจถูก เอาเป็นว่าตอนจบมันจะสมบูรณ์กว่านี้ถ้าผู้เขียนจะอธิบายอะไรมากกว่านี้หน่อยค่ะ

เรื่องความน่ากลัวในความเป็นนิยาย horror ก็จัดได้ว่ามีมากอยู่ค่ะ มันจะมีอารมณ์นึงที่ว่า ถ้าเราเรื่องนี้เราจะโดนควักหน้ามั้ย อ่านๆ อยู่จะมีเสียงกูเกิลแม็พระบุพิกัดปลายทางและนำทางมาหาเรามั้ย หลอนระดับหนึ่งเลยค่ะ อีกอันที่ชอบคือ ความเป็นผีไฮเทคค่ะ มีการใช้ application chat มาบอกว่าเดี๋ยวไปหานะ แถมยังใช้กูเกิลแม็พนำทางอีก แต่อันนี้ก็ยังมีจุดที่เราไม่เข้าใจอีกเหมือนกัน เอาเป็นว่านิยายเรื่องนี้ทำเราหลอน แต่ก็ทำเรางงด้วยเหมือนกันค่ะ เพราะฉะนั้นจะบอกว่าอ่านเพลินๆ มันก็เพลินไม่สุดเพราะสงสัยโน่นนี่นั่นแหละค่ะ ใครนิยมนิยายผีญี่ปุ่นก็ลองไปอ่านกันดูนะคะ เข้าใจยังไงมาคุยกันได้นะคะ ตอนนี้เราก็ยังค้างคาใจหลายจุดอยู่ค่ะ

———

เมาท์เรื่องนิยายกับเราในทวิตเตอร์ได้นะคะ @_orangejasmine

[Ohm Samkoses · Rating 2 out of 5]

ผีควักหน้า - Taichi Saito
Genre: Horror, Thriller, Suspense

เนื้อเรื่อง:
พิธีศพยามวิกาล คือธรรมเนียมที่สืบทอดมาแต่โบราณของหมู่บ้านดมบุริ ชาวบ้านที่นี่มีความเชื่อว่า ใบหน้าของมนุษย์เป็นสิ่งที่ยืมมาจากเทพเจ้า เมื่อเสียชีวิตจึงต้องคืนใบหน้ากลับไป ทุกครั้งที่มีพิธีศพจึงต้องควักหน้าผู้ตายแล้วเอาไปแปะหน้ารูปปั้นจิโซ

จู่ๆหลังจากหนังสือประหลาดเล่มนึงโผล่ขึ้นมาในร้านสะดวกซื้อก็เริ่มมีคนถูกฆาตกรรมโดยการควักหน้าอย่างต่อเนื่อง

Review:
-เล่มนี้ซื้อมานานจนจำไม่ได้ ตอนนั้นซื้อเพราะปกล้วนๆ และหยิบมาอ่านจนจบเพราะอ่านงาน Le Guin จนปวดหัว กลิ้งไปตรงซอกชั้นหนังสือแล้วจ๊ะเอ๋กับปกเข้า

-สารภาพว่ามั่นใจมากว่าเป็นคนเขียนคนเดียวกับ "เขตอาถรรพ์ในภูมิภาคคิงคิ" (ซึ่งไม่ใช่) เพราะ
1.เล่นกับคำสาปเหมือนกัน
2.ตัวหลักที่เดินเรื่องทำงานเป็นสื่อเล็กๆ
3.dialog ที่ค่อนข้าง silly ขัดกับความตึงของเนื้อเรื่อง
4.รายละเอียดกระจัดกระจาย เกี่ยวบ้าง ไม่เกี่ยวบ้าง ค่อยๆรวบรวมจากเหยื่อแต่ละรายจนขมวด

-คำสาปเรื่องนี้จะใช้ Social Application และ GPS/Map เป็นสื่อในการเตือนเหยื่อก่อนลงมือ

-ซอยเป็นบทย่อยๆตามชื่อเหยื่อ ดำเนินเรื่องด้วย 2 ตัวละครหลักที่ทำงานเป็นสื่อ ค่อยๆสืบด้วยความขี้เสื**ล้วนๆ

-ส่วนมากจะ repetitive วนลูปด้วย
1.pov เหยื่อ
2.App เด้ง, GPS ทำงาน
3.เหยื่อไม่งง ก็พยายามหนี
4.โดนควักหน้า
5.ศพถูกพบ
6.วนกลับไป 1.

-ถามว่าน่ากลัวไหม มีจุดที่น่ากลัวอยู่บ้าง แต่วนลูปไปไม่นานจะเริ่มเบื่อ และด้วยความ silly ของ dialog ที่ตัวเอดทั้ง 2 จะแซวกัน เกรียนกันตลอดเวลา เราไม่รู้สึกลุ้นกับเหยื่อและออกแนวกุมขมับมากกว่า

-เรื่องเดินช้ามากเพราะ hint จากเหยื่อแต่ละรายมันน้อยมาก มาเร่งช่วง 15% สุดท้าย ซึ่งทำได้ดี และผมชอบตอนจบแฮะ

-น่าจะ inspired by Ringu แต่ plot holes มันเยอะมากๆ และพฤติกรรมคำสาปมัน.. silly มาก.. ฮาสุดมันมีช๊อตนึงมีคนย้ายคำสาปได้โดยบังเอิญ แต่วิธีการมัน ห๊ะ แบบนี้ก็ได้เหรอวะ.. ช่วงนั้นทั้งช่วงคือเหมือนเอาฮา แต่นี่มันคอขาดบาดตายนะว้อยยย เละตุ้มเป๊ะ ไม่มี consistency และตามใจฉันสุดๆ
2/5 อ่านเพลินๆ หลอนนิดๆบางจุดแต่ด้วยการเล่นมุกเดิมซ้ำๆหลายรอบ, ผนวกกับ dialog ที่ไม่เข้ากับอารมณ์ของเรื่อง, และพฤติกรรมคำสาปที่คาดเดาอะไรไม่ได้ ทำให้อ่านไปกุมขมับไป ยังดีที่อ่านง่าย, กระตุ้นต่อมอยากรู้, ตอนจบทำได้ดี

[Iggyizzy2000 · Rating 4 out of 5]

การดำเนินเรื่องแบ่งเป็น 2 ส่วนนั่นคือ
อย่างแรก คือ การสืบสวนปมการตายของคนต่างๆโดยสงสัยว่าเป็นการฆาตกรรมต่อเนื่อง
จึงเป็นหน้าที่ของ’ตำรวจ’
และ
สอง การสืบค้นเงื่อนงำความลับของความเหนือธรรมชาติของการตายของเหยื่อแต่ละราย
โดย’นักข่าว’ ตัวเอกของเรื่องพยายามหารากเหง้าของ
‘ดมบุริซัง’

ทั้งสองส่วนนี้ดำเนินสอดคล้องกันไปสลับกับการโดนของของเหยื่อแต่ละราย
เรื่องจึงมีการนำเสนอแบบ’สืบสวน’หาข้อเท็จจริง
สลับกับความน่ากลัวของ ‘ดมบุริซัง’

นิยาย’ผีควักหน้า’
มีจุดเด่นตรงเรื่องของความเชื่อที่ทำได้น่ากลัวทั้งตำนาน และ ตัวดมบุริซัง
จุดเด่นที่น่าสนใจอยู่ตรงที่การผสมผสาน’อาถรรพ์’กับ’เทคโนโลยี’ที่เราใช้กันอยู่ได้อย่างลงตัว ดูน่าเชื่อถือ
ทำให้ผู้อ่านรู้สึกถึงความสยองได้พอควร

ส่วนจุดด้อยนั้น คือนิยายค่อนข้างไม่เคลียร์ในส่วนของอาถรรพ์
ผู้ตายส่วนใหญ่ตายเพราะว่าเหมือนจะซวยมากกว่า
ทำให้พอยด์ของ ดมบุริซังไม่มี คือไปเรื่อยๆ

ส่วนบรรยากาศของเรื่องไม่ค่อยปูให้หลอนมากนักเมื่อเทียบกับนิยายแนวเดียวกันในยุคเก่าก่อน

ส่วนตัวละครบางตัวดูออกแบบเป็นการ์ตูนไปหน่อยขาดความสมจริงไป

[Book Beforebed_ · Rating 3 out of 5]

เล่มนี้เนื้อเรื��องจะคล้ายๆแบบจดหมายลูกโซ่ ไม่มีผีโผล่ออกมาเป็นตัวเป็นตน แต่จะรู้สึกหลอนกับสิ่งที่มองไม่เห็นที่คอยตามล่าเราอยู่ เมื่อตกเป็นเหยื่อไปแล้ว ไม่ว่าจะหนีไปไกลแค่ไหนก็หนีไม่พ้น

สำหรับเรา เราว่ามันค่อนข้างน่าเบื่อ วิธีการได้รับและถูกตามล่าของแต่ละคนค่อนข้างเป็นแพทเทิร์นเดียวกัน เลยรู้สึกไม่มีอะไร เดาได้ว่าแต่ละคนจะเจออะไร ตอนจบคือก็พอเดาได้ ไม่ได้พีคหรือหักมุม แต่ยอมรับว่าเรื่องความหลอนนี่สุดจริง

[Mollie Pan · Rating 4 out of 5]

อ่านเกือบรวดเดียวจบ สนุกใช้ได้ ชอบการปูเรื่องที่แปลกประหลาด น่าขยะแขยง มีความน่าสนใจดี ผีไฮเทคอย่างยิ่งทั้งที่ต้นกำเนิดมาจากสมัยโบราณแท้ๆ และไม่ชี้แจงว่าทำไมผีถึงทำเช่นนั้นได้ ถึงจะมีผีแต่ไม่ได้บรรยายบรรยากาศให้น่ากลัวขนาดนั้น ไม่ได้ลุ้นระทึกว่าผีจะออกมาตอนไหน ตอนจบไม่เคลียร์หลายเรื่อง ขาดเหตุผลหลายอย่าง

[Bubu · Rating 5 out of 5]

ตอนจบทำอ้าปากค้างอยู่นานพอสมควร ถึงจะจบงงๆแต่ชอบตอนจบมาก อ่านจบแล้วไม่กล้าลุกไปเข้าห้องน้ำเลยค่ะ แรกๆอาจจะน่าเบื่อหน่อยเพราะอยู่ๆก็โดนฆ่าทั้งที่ไม่ได้ทำอะไร พอเข้าใจอะไรๆมากขึ้นก็เริ่มสนุก เริ่มอยากติดตาม อยากให้สี่ดาวครึ่ง แต่ปัดขึ้นก็เอาไปเลยห้าดาว!

[Ploy · Rating 3 out of 5]

Spooky enuf for halloween vibe. Its cover is so scary.

[Haleemah Chi · Rating 4 out of 5]

หลอนใช้ได้ ท้ายๆแอบสยองแบบแหวะๆ

[Boss_pipat · Rating 5 out of 5]

หลอนจัด

[T. Ngan · Rating 2 out of 5]

เหมือนจะน่ากลัว แต่ก็ไม่
เหมือนจะฉลาด แต่ก็ไม่
เหมือนจะลุ้น ระทึก แต่ก็ไม่

[Path Kittinat · Rating 2 out of 5]

ผีเหี้ย งี่เง่า ไม่น่ากลัว อะไรเท่าไร อ่านให้จบๆไปเพราะอยากรู้ว่าจะจบยังไง สุดท้ายเฉลยมา อะไม่เคลียร์อีก ดีที่สั่้น

[Wini Sham · Rating 3 out of 5]

看到中後部分還挺恐怖的

[Tiny Raindrop · Rating 4 out of 5]

เป็นเล่มที่หยิบมาเพราะชอบใจในชื่อเรื่อง
(ความคิดเห็นส่วนตัว)หลังจากยุคเดอะริงแล้ว
นิยายสยองขวัญผีๆจากทางญี่ปุ่นห่างหายไปเยอะมากเรื่องนี้ถือเป็นตัวเลือกที่น่าสนใจมากค่ะ
ถ้าทำความเข้าใจว่าเรื่องนี้คือเรื่องที่เป็นเรื่องผีไปซะก็จะไม่ตะขิดตะขวงใจในการอ่านมากนัก
เนื้อเรื่องเกี่ยวกับพิธีกรรมเฉพาะที่ค่อนข้างน่ากลัว ประกอบกับการผสมผสานคำสาปติดตัว
ถือเป็นสไตล์ที่นักอ่านสายนี้น่าจะคุ้นเคยดี แต่สิ่งที่ทำให้รู้สึกสนุกร่วมไปด้วยก็คือเนื้อเรื่องที่ค่อนข้างกระชับ
และพิธีกรรมความเชื่อที่ค่อนข้างน่าสยอง(มีกิมมิคของการใช้เทคโนโลยีที่อยู่ใกล้ตัวด้วย)
โดยรวมหลังจากอ่านจบแล้ว รู้สึกว่าสามารถต่อยอดไปได้อีกในเรื่องของที่มาที่ไป
ของพิธีกรรมลึกลับที่เป็นโครงหลังของเรื่องได้อีก สรุปเลยว่าแนะนำให้อ่านค่ะ