มนตร์ทศทิศ

มนตร์ทศทิศ #1

by ราตรี อธิษฐาน

อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเมื่อเดินทางไปสักการะพระธาตุอินทร์แขวนส่งให้เอื้องดาวเรียงย้อนกลับไปในอดีตกาล ณ หงสาวดี เมืองทองที่เป็นดั่งดวงหฤทัยของผู้ที่ถูกขนานนามว่า พระเจ้าสิบทิศ แต่เมืองทั้งเมืองใช่ว่าจักมีแต่พระนามขององค์ประมุขผู้นี้เพียงเท่านั้น ภายในพระราชวังกัมโพชธานี สถานที่นี่ยังมีเรื่องราวมากมายที่ไม่อาจจารึกลงไว้ในประวัติศาสตร์

ปล. ฉบับพิมพ์กับสำนักพิมพ์มีเนื้อหาแตกต่างจากฉบับทำมือที่พิมพ์โดยผู้เขียนเอง

Genres: Drama, Time Travel, Romantic, Historical, Fantasy

587 pages, ebook

First published June 1, 2018

Reviews

[Clairdenoon · Rating 5 out of 5]

มนตร์ทศทิศ #ราตรี อธิษฐาน

•๑คำ
#โอ้ววววววววว!👍🏻

••๒คำ
#สุดยอดดดด!!🌴
#หวานล้ำ!!🐜🐜🐜🐜🐜🐜🐜

•••๓คำ
#พูดไม่ออก😓
#บอกไม่ถูก😌
#ซึ้งเป็นบ้า😢


••••๔คำ
#ร้องไห้หนักมาก😭
#แต่โคตรอิ่มใจ😍
#เขียนดีเกินไป🏆
#กราบใจคนเขียน🙇‍♀️

•••••๕คำ
#รักอาโกจีจา💘
#เอ็นดูเอื้องดาวเรียง🌹
#แอบกรี๊ดนัดจินหน่อง🐍
#จบเศร้าแต่ไม่หมอง🐯
#รอคอยตอนพิเศษ😙

------------


เรื่องนี้นี่อ่านอย่างสนุกสุดๆเลย 👍🏻👍🏻แม้แรกๆจะกล้าๆกลัวๆนอยด์ๆตอนจบ...แต่เอาจริงๆความรู้สึกลึกซึ้งหวานล้ำก่อนที่จะนำพาไปสู่ตอนจบมันดีมากๆเลย😍 เราตั้งใจอ่านแบบละเลียดทุกตัวอักษร~จับอารมณ์ละเมียดละไมในทุกหน้า..ไม่รู้จะรีวิวดีๆยังไงให้คู่ควรเพราะอัพเดท Reading progressบรรยายความรู้สึกที่โดนใจแบบยิบๆคำต่อคำในทุกๆหน้าแล้ว; เก็บเกี่ยวทุกใจความที่ประทับใจไว้หมด  รู้สึกดีมากๆ  เราเฮฮากับบรรยากาศในการอ่านเรื่องนี้ที่ครึกครื้นมาก มีเพื่อนๆมาให้กำลังใจ; มาชี้มาแนะ ;มาเป็นเหยื่อ; มาเม้ามอย; มาอวยพรให้~ "เมิงอ่านจบสักทีเหอะตูรำคาญ!โหยหวนอยู่นั่น" 555 😅😅จบแล้ว!🎉

#สรรพสิ่งเกิดขึ้น_ตั้งอยู่และจบไป
#ดีใจที่ได้อ่าน_ดีใจมากๆที่อ่านจบ🎉
#เป็นกำลังใจให้ราตรีอธิษฐานสร้างสรรค์ผลงานเลอค่าอยู่คู่สังคมไทยนะคะ😉👍🏻👍🏻❤



---------พื้นที่ส่วนนี้คือความเพ้อส่วนบุคคล-------
นาทีนี้(6/7/2019)ไป๊ ตะกอง = อาโกจีจา=พี่เสือ สุดๆอ่าาาา😍😍 ไม่ไหววววแล้ววว😍😍

[Misspharaoh · Rating 5 out of 5]

10 May 2019
เป็นนิยายย้อนเวลา ข้ามภพข้ามชาติ นางเอก เอื้องดาวเรียง เกิดอุบัติเหตุขณะกำลังเที่ยวอยู่ที่พม่า ทำให้วิญญาหลุดย้อนอดีตไปเข้าร่างสาวน้อยวัย 13 ชาวโยเดียที่กำลังเดินทางไปหงสาวดี พระเอกเรื่องนี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เจ้าชายเมงจีสวา หรือพระมหาอุปราชา และเป็น อาโกจีจา ของ แม่เอื้อง เจ้าชายของพม่าคนที่ทำยุทธหัตถีกับพระองค์ดำ จนสุดท้ายก็ขาดสะพายแล่ง พระองค์ที่เราเคยเล่าเรียนกันในวิชาประวัติศาสตร์ว่าเป็นคนที่ไม่เอาไหน อ่อนแอนั่นเอง แต่อย่างที่ว่าเราก็เกิดไม่ทันเนอะ🤣 ประวัติศาสตร์ถูกเขียนโดยผู้ที่ชนะสงคราม เรื่องราวจริงๆเป็นไงไม่มีใครรู้ความจริง

ถึงแม้พล็อตเรื่องแนวนี้จะไม่ได้แปลกใหม่อะไรนัก และเป็นเรื่องแรกองนข. อาจจะมีบางส่วนที่ยังทำให้เอ๊ะๆอยู่บ้าง แต่รายละเอียดปลีกย่อยใดๆ ความรู้สึกโดยรวมกลับทำให้เรื่องนี้กลายเป็นนิยายในดวงใจอีกเล่มได้มียากเลยค่ะ รักมากกกกก❤️❤️

ความรู้สึก
อ่านรอบที่สองพร้อมตอนพิเศษ ก็ยังคงน้ำตาแตกน้ำมูกไหลย้อยเหมือนเดิม 😭😭 หรือจะหนักว่าเดิมอีกเพราะรู้หมดแล้วว่าเรื่องเป็นยังไง เลยร้องไห้ตั้งแต่ต้นเรื่องลากยาวไปจนจบ 😭😭😭(ทิชชู่มันไม่พอเปลือง สาวผ้าเช็ดตัวมาสั่งน้ำมูก ซืดๆ😆😆😆) อินี่ก็อินแร้ง อินเกินเบอร์ อินเกิ้น 🤣

รักทุกสิ่งอย่างที่ทำให้เกิดเป็นเรื่องนี้
▪️รักความรักของอาโกจีจากับแม่เอื้อง ผูกพันธ์ อบอุ่น อ่อนหวาน ประโลมใจ จงรักภักดีไม่มีสิ่งใดเคลือบแฝง
▪️รักความภักดีของตะนีงกะนะเหว่ต่อเจ้าชายเมงจีสวา
▪️รักความเจ้าชายเจ้าสำราญของเจ้าชายนัดจินหน่อง
▪️รักคุณราตรีนข.ด้วยค่ะ😘
▪️รักไปหมด❤️❤️❤️❤️❤️

ปล. ตกลง “ตะนีงกะนะเหว่” ต้องอ่านออกเสียงว่าไงหว่า🤣

20 Aug 2018
ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭

คืนนี้ขอไปร้องไห้เงียบๆซุกหมอนก่อนนะ

❤️อาโกจีจา 😘😘

[Tikanicky · Rating 5 out of 5]

ดีสมคำเล่าลือเล่าอ้างที่ได้ยินมา ตอนแรกไม่กล้าอ่าน เพราะกลัวทำใจไม่ได้ แต่พอได้อ่านแล้วก็ไม่ได้เศร้าถึงขนาดนั้น เป็นเพราะได้รับความอิ่มเอมจากความรักของทั้ง2คนระหว่างทาง ความรักที่เกิดขึ้น ตั้งแต่เป็นแค่ อาโกจีจากับแม่เอื้อง... ใน ขณะที่พิมพ์ไปใจก็เศร้าไปด้วย 😰😰

[Sweet💗💗 · Rating 5 out of 5]

เป็นนิยายที่มีความหนาเกือบหกร้อยหน้า แต่สามารถอ่านเสร็จได้ภายในเวลาอันรวดเร็ว เมื่ออ่านแล้วหยุดอ่านไม่ได้จริงๆ รู้ตัวอีกทีก็ตอนอ่านนิยายจบแล้ว จนเราอดคิดไม่ได้ว่า "หรือเราจะหลงเข้าไปในมนตร์ทศทิศเข้าให้แล้ว" ทำไมถึงรู้สึกเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว อ่านจบด้วยความรู้สึกเหมือนมีบางสิ่งบางอย่างตกตะกอนในจิตใจ เป็นความรู้สึกที่ไม่สามารถลืมได้ ความรู้สึกที่อิ่มเอมใจกับความรักความอบอุ่น และความมีเมตตาที่เจ้าชายเมงจีสวากับแม่เอื้องมีให้ต่อกัน

#มนตร์ทศทิศ เป็นนิยายที่สอดแทรกจินตนาการ และความรัก ในช่องว่างของบันทึกทางประวัติศาสตร์ได้อย่างแนบเนียน โดยใช้ตัวละครที่มีจริงในประวัติศาสตร์เป็นตัวดำเนินเรื่อง #เจ้าชายเมงจีสวา (หลานชายของพระเจ้าบุเรงนอง, พระโอรสของพระเจ้านันทบุเรง หรือพระมหาอุปราชผู้ที่ทำยุทธหัตถีกับพระนเรศวร) เป็นบุคคลที่ในประวัติศาสตร์ถูกบันทึกไว้ว่าเป็นคนขี้แพ้ ปัญญาเบา โง่เง่า และเป็นต้นเหตุฉนวนให้เกิดสงครามกับอังวะ มาผสมผสานกับจินตนาการก่อให้เกิดตัวละครเป็น #เอื้องดาวเรือง สาวน้อยที่จะไปสักการะพระธาตุอินทร์แขวน และเกิดอุบัติเหตุตกหน้าผา จนย้อนเวลามาอยู่ในร่างแม่น้อยซึ่งเป็นน้องสาวบุญธรรมของคนสนิทพระนเรศ ที่กำลังเดินทางไปกรุงหงสาวดีในฐานะตัวประกัน และมีเหตุให้ได้พบได้ใกล้ชิดจนผูกพันธ์กับเจ้าชายเมงจีสวา

โดยคุณราตรี อธิษฐานได้นำเอาช่องว่างทางประวัติศาสตร์ที่ไม่สามารถพิสูจน์ได้บวกกับจินตนาการที่ว่าเจ้าชายเมงจีสวามีสาเหตุ ที่มาที่ไปอะไร ถึงทำตัวให้ดูขี้แพ้ ไร้ค่า? เขาโง่จริง หรือแกล้งโง่? และทำไมเจ้าชายเมงจีสวาถึงยอมให้ถูกกล่าวหาว่าเป็นฉนวนให้ก่อเกิดสงคราม?

อย่างที่รู้กันว่าจุดจบของเจ้าชายมังจีสวา หรือพระมหาอุปราชมังจีสวาจะเป็นยังไง (ตามหนังพระนเรศวรมหาราชอ่ะเนอะ😭😭) ซึ่งนักเขียนได้เขียนให้จบตามประวัติศาสตร์ ไม่ได้บิดเบียนความจริงนี้ไป แต่เป็นการจบที่เหมาะสมที่สุดแล้ว อาจไม่สวยงามที่สุด เพราะสิ่งที่สวยงามที่สุดในนิยายเรื่องนี้คือการเดินทางของเส้นทางความรักของเจ้าชายเมงจีสวาและแม่เอื้องค่ะ

ความรู้สึกหลังอ่าน

>>>ตกหลุมรักเจ้าชายเมงจีสวา หรืออาโกจีจา ครั้งแล้วครั้งเล่า💕💕 เราแพ้ทางพระเอกทีมีความพยายาม ถึงแม้ในเรื่องเจ้าชายเมงจีสวาจะไม่ได้เก่งที่สุด เป็นเลิศที่สุด แต่เขาเป็นคนที่พยายามเพื่อคนที่เขารักที่สุด ซึ่งเราแพ้คนที่พยายาม ถึงไม่ชนะ จะแพ้หรือจะเสมอ จะล้มกี่ครั้งก็ไม่เป็นไรค่ะ เรายอมรับได้จ๊ะอาโกจีจา~~~~ 😝😝 และแน่นอนเราแพ้ทางพระเอกที่มองแค่เราคนเดียว (เอ๋ๆๆ ไม่ใช่มองที่เราสิ 55 ตอนนี้มโนว่าเป็นแม่เอื้องอยู่) เราแพ้ทางพระเอกที่มองที่นางเอกคนเดียว ต้องการนางเอกคนเดียว (ไม่แตะต้องพระชายาคนอื่น มีการวางแผนการเรียบร้อย ยินยอมแตะต้องแม่เอื้องคนเดียว ฟินเว่อร์ๆ 😚😚👍👍 ขนาดมวยผมยังต้องให้แม่เอื้องเกล้าให้เท่านั้น ไม่งันปล่อยให้มันเยินๆ ฟูไปอย่างนั้นแหละ คนอื่นอย่าได้แตะ😅😅)

>>>ชอบวิวัฒนาการ และนิสัยของเอื้องดาวเรือง จากเด็กทะโมน กะโปโล (ชอบหนีเที่ยวนอกวัง) เด็กสาวที่ทำให้อาโกจีจายิ้มได้ตลอดเวลาที่พบ เมื่อเติบโตเป็นสาวก็กลายมาเป็นคนมีความคิด ความอ่านรอบคอบ เป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วเย็นใจ สบายใจ และยิ่งคนรักของเอื้องดาวเรืองไม่ใช่ชาวบ้านปกติแต่เป็นว่าที่พระมหาอุปราช เอื้องดาวเรืองเลยยิ่งต้องระมัดระวังตัว และรักษาเกียรติของชายที่เธอรัก และสิ่งหนึ่งที่เอื้องดาวเรืองติดมาจากยุคปัจจุบันที่เราชอบในตัวเธอมากที่สุด คือนางเอกพยายามพึ่งพาตนเองให้ได้มากที่สุด ไม่รอแต่ให้พระเอกช่วย

>>>ให้คะแนน 4.75 ดาว (มีเศษส่วนแบบนี้ด้วย 55) เพราะรู้สึกเสียดายที่ตัวละครบางตัว ปรากฎตัวแล้วก็หายไปเฉยๆ 😣😣 ทั้งที่เป็นตัวละครที่มีปมการกระทำที่ส่งผลยิ่งใหญ่ หากขยายสักนิดถึงที่มาที่ไปหรือเหตุนึกคิดของเขาสักนิด น่าจะทำให้นิยายสมบูรณ์แบบกว่านี้ ซึ่งผู้เขียนกลับปล่อยให้หายไปจนเรารู้สึกเสียดาย (แต่ไม่ได้เสียอรรถรสในการอ่านประการใด)


สุดท้ายเราไม่อาจบอกได้ว่า นิยายนี้หากทุกคนที่ได้อ่านจะรู้สึกอ่านสนุก หรือรู้สึกชอบและอิ่มเอมใจเหมือนกับที่เราได้รับ แต่'มนตร์ทศทิศ'เป็นนิยายที่ทำให้เราฉุกคิดว่าในประวัติศาสตร์ที่เราเรียนรู้กันมาตั้งแต่เด็ก บุคคลจริงในประวัติศาสตร์ที่เราทึกทักกันเองว่าเขาคือคนไม่ดี หรือคนดี จริงๆแล้วเขาอาจจะมีด้านอื่นๆที่เราคิดไม่ถึงก็ได้ มีอะไรที่มากกว่าประวัติศาสตร์หรือตามพงศาวดารได้กล่าวบันทึกไว้ เพราะพวกเขาในอดีตก็เป็นมนุษย์เหมือนกับพวกเราในปัจจุบันที่มีความคิด ความรู้สึก และเหตุผลหลายด้าน มีทั้งด้านดี ด้านไม่ดี มีด้านที่แข็งกร้าว แต่ก็มีด้านที่อ่อนโยน การที่ได้อ่านนิยายที่ใช้จินตนาการเติบเต็มช่องว่างทางประวัติศาสตร์ทำให้เราได้เห็นมุมมองใหม่ๆ ที่เราอาจมองข้ามไปค่ะ

[Patrawan Dear]

#มนตร์ทศทิศ / ราตรี อธิษฐาน

เป็นนิยายรักที่อิงประวัติศาสตร์ผสมกับจินตนาการของผู้เขียน เล่มที่อ่านนี่เป็นเวอร์ชั่นใหม่ ซึ่งในคำนำกล่าวว่ามีการปรับแก้เนื้อหาจากเวอร์ชั่นแรกพอสมควร

เนื่องจากพระเอกของเรื่อง คือ เจ้าชายเมงจีสวา หรือพระมหาอุปราชา ซึ่งถูกกล่าวถึงไว้ในตำราเรียนของเราว่าทรงทำยุทธหัตถี และถูกพระแสงของ้าวของสมเด็จพระนเรศวรมหาราชฟันที่พระอังสะ สิ้นพระชนม์อยู่บนคอช้าง เราจึงไม่กล้าหยิบเรื่องนี้มาอ่านอยู่นาน เพราะกลัวความหน่วงหนักระหว่างทาง เนื่องจากเรารู้จุดจบของพระเอกอยู่แล้ว การเล่าเรื่องของพระเอกในมุมมองใหม่ ทำให้รู้สึกว่าน่าจะรักพระเอกได้ไม่ยาก และก็คงจะทำใจรับกับจุดจบของพระเอกได้ยากเย็นเช่นกัน

แต่ปรากฏว่าเราคาดผิดถนัดเลยค่ะ เพราะผู้เขียนได้เล่าเรื่องแบบใส่บับเบิ้ลกันกระทบกระเทือนจิตใจมาให้ผู้อ่านอย่างเต็มที่ เรื่องราวจึงออกไปทางฉาบหวานมากกว่าขม เราชอบในสิ่งที่ผู้เขียนพลิกมานำเสนอในอีกด้าน แลดูมีความกล้าคิดกล้าเขียนดี และเมื่อมองให้เป็นนิทาน เราจึงรู้สึกว่าอ่านนิทานได้สนุกจริง ๆ เพราะทุกสิ่งในเรื่องดำเนินไปแบบปลอดภัยต่อจิตใจ โดยเฉพาะจุดจบของเรื่องที่เป็นไปแบบเบากว่าที่คิดไว้เลยด้วยซ้ำ

โดยรวมแล้ว แม้เล่มจะหนามาก แต่ก็อ่านได้สนุกสนานเพลิดเพลิน ยกเว้นตรงโคลงสี่สุภาพที่ทำให้เราสะดุดทุกครั้งที่โคลงมา บางบทก็อ่านได้ผ่านไป  แต่บทที่เสียงเพี้ยนไปจากฉันทลักษณ์ก็มีพอสมควรเลย แอบเสียดายนิดนึงค่ะ :)

[Monaliz Juang · Rating 3 out of 5]

หลังจากที่ตามหาอ่านกันมานาน เสียงลือเสียงเล่าอ้างจนในที่สุดก็ได้มาในครอบครองค่ะ นิยายเรื่องนี้เป็นการเล่าเรื่องส่วนใหญ่เป็นฝั่งของพม่า โดยอยู่ในช่วงที่พระเนรศวรยังทรงเป็นองค์ประกันอยู่ที่เมืองหงสา แต่เรื่องส่วนใหญ่ไม่ได้ไปเจาะที่เนื้อหาประวัติศาสตร์มากเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะเป็นฉากหลังและมีตัวพระนางดำเนินเรื่อง

นางเอกของเรื่องนั้นย้อนเวลากลับไปอยู่ในวัยเด็ก และได้ไปพบกับองค์ชายของเมืองหงสา หากในมุมมองประวัติศาสตร์ที่เราอ่านมา พระเอกเราก็เป็นตัวโกงดีๆนี่เอง แต่ในเรื่องนี่เขาคือผู้ชายที่รักผู้หญิงคนหนึ่งหมดหัวใจและพร้อมจะทำทุกอย่างให้ ไม่ว่าตนเองจะเป็นยังไงก็ตาม เนื่อเรื่องจะพาเราผจญภัยไปกับชีวิตนางเอกในเมืองหงสา ท่ามกลางเกมการเมืองและการแย่งชิงอำนาจ หากใครชอบอ่านในมุมมองอีกมุมมองหนึ่งก็น่าหามาอ่านค่ะ

ส่วนตัวยังไม่ค่อยรู้สึกอินจุดเริ่มต้นที่พระนางรักกัน เพราะรู้สึกสงสัยว่ารักกันที่ตรงไหน แต่ไปชอบช่วงท้ายๆที่รักกันมากกว่า เนื้อหาค่อนข้างดราม่าพอสมควร และก็หวานมากเหมือนกัน เรื่องนี้แล้วแต่ความชอบของผู้อ่านล้วนๆเลยค่ะ ขอให้คะแนนปานกลางสำหรับเรื่องนี้

[Pika Cruz · Rating 5 out of 5]

OMG! มันตะเตือนไตเหลือเกิน นิยายเรื่องนี้จบแบบเศร้าเคล้าน้ำตา มันคือความรัก แค้น แย่งชิง ทั้งบังลังก์ และอำนาจ กินใจจริงๆ รักระหว่างพระนาง เมงจีสวาและแม่เอื้อง มันทั้งหอมหวนหวานผูกพัน มันคือคำว่ากันเเละกันจริงๆ จะจากเป็นรึจากตายก็จะมีแค่กันและกันตลอดไป นางเอกจิตหลุดไปอีกภพของพม่า และไม่ได้กลับมาในชีวิตจริง เรื่องมันเศร้าแต่อิ่มอกอิ่มใจ ลุ้นมาตั้งแต่จะลงเอยกันยังไงจะผ่านอุปสรรคมากมายไปได้มั้ย จนเกือบจะสมหวังกันแล้ว มีเหตุให้ตัวร้ายมีโอกาสว่าแผนฆ่าจนได้ เกือบจะสมหวังแล้วเชียว เพราะต่างพยายามอย่างเต็มที่แต่ไปไม่ถึงฝันกันจริงๆ (ปกติไม่อ่านนะถ้าจบเศร้าแบบนี้ แต่เรื่องนี้คือดี เศร้าแต่อิ่ม)

[Winnie Wynn · Rating 5 out of 5]

มันหวาน มันซึ้ง มันสะเทือนใจ มันเจ็บปวด เป็นความทรมานที่ทราบซึ้งและสวยงาม อ่านแล้วเหมือนหลงเข้าไปในม่านมนต์ทศทิศ มันยังคงติดตราตรึงใจ..
เดี่ยวจะต้องอ่านอีกรอบ.. ❤️
แม่เอื่อง❤️อาโกจีจา

[orangejasmine · Rating 4 out of 5]

นิยายประวัติศาสตร์ถ้าเป็นเรื่องสงครามแทบทั้งหมดในบ้านเราก็จะได้เห็นไทยเป็นพระเอก ต่างชาติเป็นผู้ร้าย เรื่องนี้จัดว่าแหวกแนวดีค่ะ ไม่ได้ทำให้ไทยเป็นผู้ร้ายนะคะ แค่าเอาชาวพม่ารามัญมาเป็นพระเอกแทน เล่าเรื่องฝั่งโน้นให้ฟังบ้าง

เจ้าชายเมงจีสวาหรือพระมหาอุปราชที่ทำยุทธหัตถีกับพระเนรศวรของบ้านเราเป็นพระเอกของเรื่องนี้ ถ้าเป็นในหนังหรือนิยายประวัติศาสตร์ก็จะได้เห็นเขาแค่ในมุมโห��ร้าย ตัวร้าย แต่เรื่องนี้เขาเป็นพระเอก ผู้เขียนได้หยิบเอาพงศวดารพม่ามาเล่าเป็นนิทานให้เราฟัง โดยก็ยังคงความเดิมในพงศาวดารไว้ และเสริมจินตนาการของผู้เขียนเข้าไป ซึ่งก็คือพาร์ทของนางเอกหรือเอื้องดาวเรียง และความรักของพวกเขาเข้าไป อ่านแล้วไม่น่าเบื่อดีค่ะเพราะแกนมันยังเป็นเรื่องความรัก ไม่ใช่ประวัติศาสตร์

ตอนต้นเรื่องค่อนข้างเอื่อยๆ ไปหน่อย คือเหตุการณ์ก็ไปตามประวัติศาสตร์พม่านั่นแหละค่ะ แต่สิ่งที่เราชอบคือ ความสัมพันธ์เล็กๆ ของพระนางที่มันค่อยๆ ก่อขึ้น แม้พระเอกจะเริ่มชอบนางเอกแบบงงๆ หน่อยก็ตาม แต่ชอบการแอ๊วเอิน เต๊าะนางเอกแต่เล็กแต่น้อยของพระเอกมาก รู้สึกว่ามันน่ารักดี ยิ่งตอนรู้ใจกันแล้วนี่คือหวานเลย มันไม่ได้หวานจนเลี่ยน ในความหวานมีความหน่วงซ่อนอยู่ รักกันแต่บอกใครไม่ได้ มันก็จะทรมานหน่อยๆ เพราะก็เพื่อความปลอดภัยของนางเอกเองนั่นแหละ แต่คือตอนอยู่ด้วยกันสองคนเขาก็น่ารักมุ้งมิ้งอะไรของเขาไป

และสิ่งหนึ่งที่คาดหวังในนิยายพวกย้อนอดีตอะไรทำนองนี้ก็คือ บทสรุว่าจะลงเอยยังไง และในเรื่องนี้ก็ถือว่าหาทางลงให้ตัวละครได้ดีเลยนะ ไม่ผิดหวังกับตอนจบเท่าไหร่ ในเมื่อกลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง จบแบบนี้ก็ถือว่าโอเค

สิ่งที่อ่านแล้วทำให้สะดุดคือ การตัดเข้าฉากใหม่ คือมันโชะๆๆ เกินไป บางช่วงเหมือนอ่านบทละครเลย มันดูไม่ต่อเนื่องเท่าไหร่ แต่สำนวนนักเขียนจัดว่าดีค่ะ ชอบเลย แต่นี่ก็เรื่องแรก เขียนได้ขนาดนี้ก็เก่งมากแล้วจริงๆ ชอบที่ใช้ชื่อตัวละครออกเสียงตามพงศาวดารพม่าด้วยแหละ ทำให้เรารู้ว่า อ๋อ จริงๆ เขาชื่อนี้เหรอ บุเรงนองที่เราได้ยินกันมาก็เป็น บะเยงนอง หนือตัวพระเอกเองที่เรารู้จักกันในนาม มังกะยอชวา ก็ชื่อ เมงจีสวา เป็นต้น นอกจากสำนวนที่นักเขียนทำได้ดี ก็ยังมีเรื่องบทโคลงกลอนต่างๆ ในนิยายด้วย เราเป็นมนุษย์ไม่มีหัวทางนี้ ใครแต่งโคลงแต่งกลอนได้ สำหรับเราคือเก่งมากค่ะ

อีกอย่างที่นิยายเรื่องนี้ขาดคือ ไม่มีคำอธิบายความเชื่อมโยงของชื่อเรื่องกับเนื้อเรื่องเลย อันนี้คือเดาเอาเองล้วนๆ เลยว่าด้วยมนต์จากทิศทั้งสิบทำให้เกิดพายุฟ้าฝนทำให้นางเอกตกเหวแล้วมาเข้าร่างแม่น้อยงี้เหรอ 555 ถ้ามีคำอธิบายตรงนี้น่าจะกระจ่างขึ้น แล้วก็ เรื่องที่พี่ปาวีหน้าเหมือนตะนีงกะนเหว่ด้วย (ไม่กล้าอ่านออกเสียงจริงๆ ค่ะชื่อนี้ ย้ากยาก555) แล้วก็เรื่องความผูกพันของพ่อเพชรกับแม่น้อยด้วย มาสั้นเชียว ขยายความกว่านี้น่าจะอินในส่วนของพ่อเพชรมากกว่านี้ค่ะ

เอาเป็นว่านิยายเรื่องนี้ยังจัดว่าอ่านได้สนุกค่ะ ใครเบื่อพงศวดารไทย ก็หามาลองอ่านพงศาวดารพม่ากันดูค่ะ ย้ำอีกครั้งว่ามันไม่ได้น่าเบื่อขนาดนั้น แล้วจะได้รู้ว่าการเมืองพม่านี่ไม่มีอะไรเลย ประเทศราชเยอะดูยิ่งใหญ่ก็จริง แต่ก็ต้องคอยระแวงหน้าระวังหลัง เอะอะรบๆ กลัวใครมาโค่นบัลลังก์เท่านั้นจริงๆ ตามนักเขียนว่าไว้ในคำนำค่ะ ว่าอ่านเป็นนิทานสนุกๆ ค่ะ

[Afternoon · Rating 5 out of 5]

ขุ่นพระ!!!! มันดีมากก ถีบขึ้นมาติดอันดับนิยายเรื่องนึงในดวงใจเลย มีไม่กี่เรื่องที่อ่านเเล้วซึ้งจนเสียน้ำตา แต่เรื่องนี้ทำน้ำตาแตกเลย ปรบมือดังๆให้นักเขียน ดองเรื่องรักษ์ไว้ แต่หยิบเรื่องนี้มาอ่านก่อน ทราบว่าเป็นนิยายเรื่องแรกๆของนักเขียนท่านนี้ แม้จะมีการปรับเนื้อหาใหม่ตอนตีพิมพ์บ้างแต่ทำได้อย่างน่าชื่นชม ปกติเป็นคนที่สปอยตอนจบตัวเองตลอด ก่อนจะอ่านเนื้อหา พอรู้ตอนจบเรื่องนี้แล้วใจมันก็อยากอ่านให้จบๆ และไม่อยากอ่านให้มันถึงตอนจบไปในเวลาเดียวกัน เราจะไม่บอกว่าจบยังไง ใครอยากรู้ต้องไปหาดูเอาที่อื่นเองนะจ๊ะเดี๋ยวหาว่าสปอย เนื้อเรื่องเข้มข้นตั้งแต่ต้นยันจบ ดีมีฉากหวานๆมาลูบอกลูบใจกันเป็นพักๆไม่งั้นอิชั้นลุ้นเส้นเลือดแตกแน่ๆ ภาษาสวยงามมาก แทรกกลอนมาในทุกๆบททำให้ซึ้งกินใจเข้าไปใหญ่ เสียตรงตอนนางเอกย้อนอดีตไปเนี้ย จูนติดเร็วไป๊ อ่านตอนบทแรกๆก็ยังขัดๆ แต่อ่านไปเรื่อยๆแล้ววางไม่เลยเลยหละ มีตอนพิเศษมาให้นักอ่านได้ฟินกันต่อ ได้ยินว่าจะรวมเล่มตอนพิเศษ รออ่านตอนร่วมเล่มเลยดีกว่านะคะ จะรออุดหนุน

[findtheway · Rating 5 out of 5]

**สปอยนิดนึง**
สรุปอ่านจบตั้งแต่เมื่อคืน555 สนุกมาก ไม่ผิดหวังเลย เราชอบที่นักเขียนเปิดมุมมองความคิดใหม่ๆเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ที่มันต่างจากในแบบเรียน เพราะในสงครามคงไม่มีใครดี100%หรือเลว100%อยู่แล้ว โคลงเยอะมากเราอ่านหมดเลยไม่ข้าม ชอบ สำนวนนักเขียนก็ไม่รู้อ่ะมันละมุนนีมาก5555มันทำให้นี่สงสารเจ้าชายสุดแล้วก็อินความรักนางได้สุด แล้วทุกครั้งที่เจ้าชายบอกว่า แพ้อีกแล้ว แพ้เหมือนที่เจ้าเคยบอก คือเศร้ามากกก ส่วนเอื้อง เติบโตขึ้นพร้อมความสดใสที่เริ่มหายไป นี่สงสารนางเรื่องเจ้าชายมีพระชายานะ แต่เจ้าชายประพฤติตัวดีมากจนเอื้องไม่ต้องกังวลแล้วนี่ไม่รู้จะสงสารนางเอกเรื่องอะไรเลยอะ คือเค้ารักกันมากๆๆๆ ไปอ่านความรักของทั้ง2เถอะ

[pannit · Rating 5 out of 5]

#มนตร์ทศทิศ
by ราตรี อธิษฐาน

‘ใจหนอใจ ใจใดเล่า หากลองใช้มีดกรีดออกมา
ก็จักได้รู้ว่ามันเป็นเพียงก้อนเนื้ออ่อนๆ เท่านั้น’

เรื่องราวของ ‘เอื้องดาวเรียง’ ที่รั้นจะขึ้นไปสักการะพระธาตุอินทร์แขวนเสียให้ได้ จนได้ประสบอุบัติเหตุพลัดตกหน้าผา ย้อนเวลามาเข้าร่างของ ‘แม่น้อย’ ที่กำลังร่วมขบวนเสด็จพระนเรศกลับกรุงหงสาวดี และเพราะหน้าตางดงามเกินไปจึงถูกพี่สาวบุญธรรมจับพอกเขม่าดำทั้งตัว เพื่อไม่ให้ไปต้องตาขุนนางใดในกรุงหงสา เมื่อเดินทางเข้าไปยังวังหลวงเพราะต้องการปลดทุกข์จึงรีบวิ่งออกไปท้ายวัง ที่แห่งนั้นทำให้นางได้เจอกับ ‘อาโกจีจา’ และ ‘ตะเนงกะนเหว่’ นางเข้าใจว่าทั้งคู่เป็นมหาดเล็กของพระมหาอุปราช ทั้งสามได้เจอกันอยู่บ่อยครั้งจนนับมิตรนับสหายแม่เอื้องหารู้ไม่ว่าอาโกจีจาที่นางสนิทด้วยนั้นก็คือเจ้าชายเมงจีสวา หรือมังกะยอชวาที่เราคุ้นเคยกันนั่นเอง—

ความรู้สึกหลังอ่านจบ: (อาจมีสปอยล์)
ได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างมานาน บวกกับช่วงนี้อยากอ่านนิยายพีเรียดเลยได้ไปตามหาเล่ม #มนตร์ทศทิศ มาอ่านกับเค้าดู แล้วก็เข้าใจเลยว่าทำไมเรื่องนี้ถึงเป็นที่โปรดปรานของใครหลายคน ความรักที่อาโกจีจามีต่อเอื้องดาวเรียงนั้นเป็นความรักที่แค่ผู้ชายคนหนึ่งอยากจะรักผู้หญิงอีกคนก็เท่านั้น ทั้งบริสุทธิ์ ลึกซึ้งและหวานล้ำจริงๆ
และทั้งที่ก็รู้อยู่เต็มอกว่าตามประวัติศาสตร์แล้วนั้นอย่างไรเสียมังกะยอชวาก็ต้องตายด้วยคมดาบของพระนเรศวร แต่พอได้มาอ่านจริง��ก็อดรู้สึกอิ่มเอมใจกับความรักความผูกพันธ์ของทั้งคู่ไม่ได้ ตอนแรกก็คิดอยู่ว่าคนเขียนจะจบนิยายเรื่องนี้ยังไงเพราะยังไงเสียตามประวัติศาสตร์พระเอกก็ต้องตาย แต่พอจบแบบนี้แล้วก็ไม่ได้แปลกใจเท่าไหร่ สำหรับเราแล้วมันไม่ได้เศร้ามากเท่าที่คิดเพราะมันมีความลึกซึ้งในตอนจบ มันทำให้เราซึ้งใจมากกว่าที่จะเสียใจที่มันเป็น sad ending คุณราตรี อธิษฐานเขียนบรรยายออกมาได้ดีมาก ภาษาสวยงามในทุกๆฉาก อ่านแล้วเหมือนได้ย้อนเวลากลับไปเรียนหนังสือวิชาประวัติศาสตร์ที่เรื่องนี้ตัวร้ายจากพงศวดารกลายมาเป็นพระเอกในนิยายให้เราหลงรัก มันครบทุกรสชาติเลยค่ะไม่ว่าจะบทหวาน ลุ้น เศร้า ตลก ตัวละครในเรื่องที่สร้างมาก็มีมิติมากๆ ไม่แปลกใจที่ได้ตีพิมพ์ซ้ำหลายครั้งและขายดีขนาดนี้ ควรค่าแก่การอ่านมากๆ ชอบมากเลยค่ะ

Rating: 5/5

[Ben Pim · Rating 4 out of 5]

อ่านจบแล้วไม่ถึงกับว๊าว แต่อารมณ์ยังอินอยู่ในนิยาย

[Anassasu · Rating 5 out of 5]

มนตร์ทศทิศ โดย ราตรี อธิษฐาน

ใจพม่ารามัญ เคยว่าเป็นดั่งหินผา
ใช้สองมือกำดาบไว้เพียงเข่นฆ่า
เเต่ใจหนอ ใจใดเล่า หากลองใช้มีดกรีดออกมา
ก็จักรู้ได้ว่า…มันเป็นเพียงก้อนเนื้ออ่อนๆเท่านั้น

นิยายเล่มนี้ ผู้เขียนได้นำเอาบุคคลในประวัติศาสตร์มากล่าวถึงในเเง่มุมใหม่ ที่เป็นนิยายรักโรเเมนติกบวกกีบความเเฟนตาซีที่ผสมผสานระหว่างพงศาวดารพม่าเเละไทยที่ผสานเข้ากับจิตนาการของผู้เขียน นั้นจึงเป็นเหตุผลที่ผู้เขียนอยากให้ผู้อ่านอย่างพวกเราอ่านเพื่อความบันเทิงมากกว่าเป็นเกร็ดความรู้ทางประวัติศาสตร์

โดยนิยายเรื่องนี้จะเล่าถึง หญิงสาว นามว่า เอื้องดาวเรียง ที่เดินทางไปสักการะพระธาตุอินเเขวนที่ประเทศพม่า เเต่กลับเกิดอุบัติเหตุระหว่างเดินทางทำให้ดวงจิตของเธอย้อนกลับมาในอดีตในร่างของเเม่น้อยในกรุงหงสาวดี จนพรหมลิขิตได้นำพาให้เธอ มาพบกับ เจ้าชายเมงจีสวา หรือที่คนไทยรู้จักในชื่อ พระมหาอุปราชามังกยอชวา ซึ่งเรื่องราวที่จะปรากฏในหนังสือเล่มนี้จะเเตกต่างจากสิ่งที่เราเคยเรียนหรือรับรู้มา โดยพระมหาอุปราชา จะกลายเป็นพระเอกเต็มตัว ผู้เข้มเเข็ง กล้าหาญ เเละชายผู้เต็มไปด้วยความรักเเละความเอาใจใส่ เป็นห่วงเป็นใย เเละรักเดียวใจเดียวต่อหญิงที่ตนรัก

ส่วนตัวเเล้ว ตอนที่เริ่มอ่านรู้สึกว่าการดำเนินเรื่องค่อนข้างเนิบเเละน่าเบื่อไปนิด เรื่องดำเนินไปอย่างช้าๆ เเต่เมื่อเราอ่านไปเรื่อยๆ เรากลับชอบเเละหลงรักขึ้นมาสะงั้น ช่วงเเรกๆเนื้อเรื่องอาจจะไม่ได้มีอะไรที่ตื่นเต้นมากมาย เเต่เมื่อเราอ่านไปเรื่อยๆ เราจะเริ่มรู้สึกค่อยๆหลงรักเเละผูกพันกับตัวละครไปทีละนิด ให้ผู้อ่านได้รับรู้ถึงพัฒนาการของตัวละคร เหมือนการเฝ้าดูตัวละครเติบโตไปตามช่วงเวลาตั้งเเต่เด็กจนโต รวมถึงการเฝ้าติดตามการฟูมฟักของความรักเเละความสัมพันธ์ ระหว่าง เจ้าชายเมงจีสวา เเละ เอื้องดาวเรียง จนกลายเป็นความรักสุดยิ่งใหญ่ของเจ้าชายเเห่งกรุงหงสาวดีเเละเเม่หญิงเเห่งกรุงอโยธยา

นี้คือนิยายเรื่องเเรกของนามปากกา ราตรี อธิษฐาน ที่เราได้มีโอกาสอ่าน เราชอบในสไตล์การเขียนของผู้เขียนที่ดูเรียบง่าย ใช้ภาษาไม่ยาก มีการใช้คำราชาศัพท์เเต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อผู้อ่านในการที่จะทำความเข้าใจ รวมถึงตัวหนังสือได้มีการพูดถึงตัวละครเเละเรื่องราวทางประวัติศาตร์พม่าเเละไทยด้วย ทำให้เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจเเละดึงดูดให้ผู้อ่านอยากติดตามมากขึ้น รวมถึงสามารถต่อยอดให้ผู้อ่านมีความสนใจที่อยากค้นคว้าต่อทางด้านประวัติศาสตร์อีกด้วย รวมถึงชื่นชอบการที่ผู้เขียนบรรยายถึงสถานที่ในเรื่อง บอกเลยว่าผู้เขียนอธิบายได้ชัดเจนมาก ทำให้ผู้อ่านมองเห็นภาพเเละนึกตามได้อย่างเเจ่มชัด

โดยรวมเเล้วสำหรับเรื่องเราให้ไป 🌟🌟🌟🌟 / 5 เป็นนิยายที่มีความหนาเกือบ 600 หน้า ซึ่งหนามาก 😂 เเต่มันกลับไม่เป็นอุปสรรคต่อผู้อ่าน เเละเรากลับมองว่าเป็นอีกหนึ่งนิยายรักโรเเมนติกไทยพีเรียดที่ชอบเเละอยากเเนะนำให้ทุกคนได้ลองอ่านเช่นกัน ขอพูดถึงที่ต้องหักคะเเนนไปสักนิด เนื่องจากเรารู้สึกไปเองว่าช่วงเเรกผู้เขียนเน้นเล่าเรื่องราวเเละปูพื้นความสัมพันธ์ของตัวละครเยอะเเละมากจนเกินไป จนพอเข้าช่วงใกล้จบมันเหมือนเรื่องราวถูกบีบอัดให้รีบจบเร็ว จนรู้สึกแอบเสียดายมากๆ

หากใครที่ชื่นชอบการอ่านนิยายรักโรเเมนติกไทยพีเรียดที่ผสมความเเฟนตาซีเเละเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ก็เเนะนำเรื่องนี้เลย คำเตือน ‼️ เมื่ออ่านจบคุณอาจจะน้ำตาไหลหรือร้องไห้ออกมาโดยไม่รู้ตัว เพราะมันจะไม่สุขนิยมเหมือนนิยายรักโรเเมนติกที่เราๆเคยอ่านมา

[Matilda Sweet · Rating 5 out of 5]

ตอนแรกอ่านๆวางๆอยู่หลายรอบ ปกติไม่ชอบอ่านแนวทะลุมิติย้อยอดีต เพราะส่วนใหญ่มักจะมาแนวแมร์รี่ซู ตอนแรกก็คิดว่าเรื่องนี้จะมาแนวนั้น
เนื้อเรื่องเริ่มสนุกเมื่อนางเอกไปถึงเมืองหงสาวดี ได้พบกับจาอปป้า ด้วยความตลกของน้องนางทำให้อ่านเรื่องนี้ต่อได้
ชอบที่เขียนให้เห็นการพัฒนาความสัมพันธ์ของพี่จากับน้องเอื้องได้อย่างค่อยเป็นค่อยไป

*ต่อไปเป็นการสปอย*

“พี่เพชร” หากคุณเป็นแฟนราตรี อธิษฐานคุณก็จะรู้แล้วว่าผู้ชายคนแรกที่ดูเหมือนจะเป็นพระเอกมักจะไม่ใช่พระเอก แต่นี่ก็ยังโดนหลอกจนได้ ตอนแรกเชียร์พี่เพชรมาก อ่านไปครึ่งเรื่องก็ยังลงเรือพี่เพชร จนหลังๆเริ่มแบบเอ๊ะ ออกน้อยจัง แต่จนถึงหน้าสุดท้ายของพี่เพชร เราก็ยังรักตัวละครตัวนี้อยู่ ถ้าน้องน้อยยังมีชีวิตอยู่ เชื่อว่าคงจะเป็นเจ้าสาวที่โชคดีมากคนนึง

“เจ้าชายนัดจิ่งหน่อง” แรกๆเคมีกับแม่เอื้องคือตลกมาก หลังๆกลายเป็นคนเลวที่รักเธอซะงั้น สายแบดกายต้องชอบเจ้าชายคนนี้

“ตะนีงกะนเหว่” ใครรู้บ้างว่าชื่อนี้อ่านออกเสียงยังไง?? เห็นชื่อนี้ครั้งแรกคือมึนตึ๊บ แต่นี่ก็เป็นอีกคนที่ออกมาเมื่อไรเรียกเสียงฮาได้เมื่อนั้น เสียดายเหมือนจะให้มีโมเม้นกับน้องตันหล่า แต่สุดท้ายก็ไม่กล่าวถึง

“เจ้าชายเมงจีสวา” จาอปป้า พ่อไมโครเวฟสาขาหงสาวดี ชอบที่นักเขียนเอาคนขี้แพ้มาเป็นพระเอก คนที่คนทั่วไปมองว่าแพ้ไปซะทุกเรื่อง ขนาดน้องเอื้องยังบอก 5555 แต่พี่อบอุ่นมาก ฮืออออ อยากมีพี่จาเป็นของตัวเอง

“เอื้องดาวเรียง” ถึงจะเป็นคนจากโลกปัจจุบัน แต่ไม่ได้ทำให้เธอเก่งกว่าคนสมัยโบราณเลย เธอกากเหมือนเดิม แต่เธอจริงใจ สมกับพี่จาแล้วค่ะ

“เจ้าหญิงนัดเชงเมดอ” ถ้าจะถามว่าใครน่าสงสารที่สุดในเรื่องเราขอยกให้คนนี้ ถ้าจะผิดก็คือนางไม่ค่อยฉลาด แรกๆนางคือรักพระเอกจริง แต่ก็นะ คนไม่ใช่ทำอะไรก็ผิด แต่นางเลือกอะไรได้มั้ย เลือกให้เธอไม่ไปได้หรือเปล่าาา ตอนจบบทนางกับกาเอนี่เราร้องไห้เป็นเผาเต่า นี่มันเศร้าอย่างกับฉากในซีรีย์จีน

“กาเอ” อ้อ คนนี้ก็น่าสงสารที่สุดในเรื่องอีกคน ต้องทนมองผู้หญิงที่ตัวเองรักแต่งงานกับคนอื่น เสียใจเพราะคนอื่น ต้องช่วยให้นางสมหวังกับคนอื่น สุดท้ายฮือออออ ไม่กล้���พิมพ์น้ำตาไหล

ตัวละครอื่นๆก็ชอบนะมีทั้งอบอุ่น น่ารัก ตลก เศร้าปนเปกันไป (ส่วนใหญ่จะออกไปทางเศร้า)
สรุปคือมันดีงามมาก ช่องไหนไปทำเป็นละครที ขอปังๆ งบร้อยล้าน

[Kamons · Rating 4 out of 5]

บางครั้งคนเราก็ซื้อหนังสือจากปกได้นะคะแม้เรื่องจะไม่ใช่แนวปกติที่อ่าน ยกตัวอย่างเล่มนี้ที่ฉบับปกพิมพ์กับสนพ.อรุณ สะดุดตากับปก เนื้อเรื่องพออ่านไหว

มนตร์ทศทิศเป็นเรื่องราวของเอื้องดาวเรียงที่ไปไหว้พระธาตุอินทร์แขวน(ไจ้ที่โย่) แต่ประสบอุบัติเหตุระหว่างนั่งรถขึ้นพระธาตุ จิตก็วาร์ปมาอยู่ในร่างแม่น้อยวัย 12 ขวบที่กำลังเดินทางไปกับขบวนพระองค์ดำเพื่อไปเป็นองค์ประกันที่หงสาวดี แล้วเรื่องราวก็ดำเนินต่อไป

เป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์ที่หวานมาก หวานตั้งแต่ต้น สัมผัสได้ถึงความหวานของพระเอก แต่ตอนอ่านก็แอบตะหงิดๆ เพราะเลนส์คนอ่านมัน 2025 ถึงสมองจะยอมรับว่าคนสมัยก่อนแต่งกันเร็ว แต่ก็นะ... เด็กมันเพิ่ง 12 เองอ่ะพ่อ แต่พ่อก็ 17 แล้วนะ อืมมมม~ จะว่าอยู่ในวัยเดียวกันก็ได้ แต่ก็รู้สึกว่าจะมาอะไรกับเด็กสิบสองสิบสาม

แล้วก็ชอบที่มันไม่สูตรสำเร็จมากดี
จากนี้สปอยด์นะ
.
.
.
.

-ย้อนเวลามาได้-แต่ย้อนกลับไม่ได้
-ย้อนมาเป็นแค่ไพร่ธรรมดา ไม่ได้มีภารกิจพิเศษใดๆ
-ร่างต้นไม่ยื้อแล้ว เผาเลย ตอนอ่านถึงตรงนี้ยอมรับว่าตกใจ ปกติถ้าไม่ตายตอนนั้นเลยก็จะยื้อร่างไว้เป็นเจ้าหญิงนิทราแล้วสุดท้ายวาร์ปกลับมาได้
-นางเอกตุย แล้วหายไปเลย แบบไม่ดึงดราม่า

โดยรวมคือสนุกดีตามรีวิว

[Moonegg · Rating 5 out of 5]

ชอบมากเลย ชอบอาโกจีจาที่สุด เป็นคาแรกเตอร์เปรียบได้กับคนๆนึงที่เราคิดว่า เราชอบเค้ามาก ชอบคนแบบนี้ ชอบตั้งแต่เค้าปรากฏตัว จนต้องย้อนกลับไปอ่านคำพูดเค้าอีกรอบ พูดอะไรเราก็เขิน ละมุนมาก เนื้อเรื่องดำเนินได้ไว อาจะเพราะไปอ่านรีวิวมาก่อนเลยระแวงว่ามันจะหักทำให้เราเสียใจตอนไหน แต่โทนเรื่องคือ ก็ยังแอบหน่วงๆนิดๆอยู่ดี แต่ไม่มากเท่าไหร่เพราะเค้าทั้งสองรักกันมาก ใจอาโกจีจามั่นคงจนถึงที่สุด พอถึงตอนที่เค้าคิดว่าแม่เอื้องไปรักคนอื่นเราเสียใจมาก อยากให้เค้าเป็นคนที่ถูกรัก ไม่อยากให้เข้าใจผิด ตอนจากไปไม่ได้ลาคือ โหย ซึม รักเรื่องนี้ รักอาโกจีจา คนเขียนสร้างตัวละครได้ดีมาก ตรงสเปคจนไม่รู้จะพูดยังไง ทุกอย่างดีหมดแบบสิบสิบสิบ จะหักตรงไหน ฮือ งานแรกของคนนี้แต่อยากอวยสุดๆ

[Mee Yok · Rating 5 out of 5]

ส่วนตัวแล้วชอบกลอนและสำนวนที่เขียน ชอบมากๆ อธิบายความรู้สึกแบบลึกซึ้ง ทีแรกแอบดองเรื่องนี้ไว้ ตอนนี้กลายเป็นว่าชอบมากๆ ทุกอย่างคือลงตัว55555555 ตั้งแต่เริ่มจนจบก็เห็นภาพเหมือนเข้าไปอยู่เอง ถึงตอนจบท้ายเรื่องจะสั้นไปหน่อยแต่ก็ยังมีภาคพิเศษให้ไปอ่านกันแบบน่ารักๆของพี่เสือกับน้องมะลิ ฟิลดีต่อใจ อมก.มากๆ🎉 ง่ายๆคือปังมากค่ะ แอบคิดอยู่ว่าถ้าไปเป็นละครแล้วปรับเนื้อเรื่องทั้งจะดีมั้ย?!? เพราะนักเขียนทำไว้ได้ดีมากๆ ขอกร๊ดดดดดด

[Maneechan · Rating 5 out of 5]

สนุกสมคำร่ำลือ ครึ่งเล่มแรกอ่านไปก็ยังพอคุ้นเคยกับตัวละคร เหตุการณ์อะไรก็พอยังเดาได้เพราะอ่านประวัติศาสตร์มาบ้าง ชื่อตัวละครก็ยังจับต้นชนปลายได้ว่าใครเป็นใคร ใครญาติกับใคร แต่พอครึ่งเล่มหลังนี้เป็นเหตุการณ์ในพม่าล้วนๆ ความรู้ที่มีอยู่เป็นศูนย์ ได้แต่อ่านไปลุ้นไป ถึงจะรู้มาว่าคนสมัยก่อนแต่งงานกันในเครือญาติเพื่อรักษาอำนาจไว้ แต่พอมาอ่านจริงๆ ลำดับญาติจริงๆ แล้วก็อึ้งไปเลย แต่งกันข้ามรุ่น คนโน้นเป็นญาติคนนั้น คนนั้นเป็นญาติคนนี้ ลำดับญาติกันยากน่าดู

[Rayny_vajee · Rating 5 out of 5]

เป็นนิยายรักอิงประวัติศาสตร์ บวกกับจินตนาการของผู้เขียน คุณราตรี อธิษฐาน
ได้ยินเสียงลือเล่าอ้างว่าดีงาม เลยลองหามาอ่าน จึงได้ความว่า😘 "สมแล้วกับคำลือ"
ทำไมผู้เขียน ใช้คำได้สวยขนาดนี้ 🌿 อ่านแล้วมันเต็มอิ่มค่ะ

เรื่องราวประวัติศาสตร์ ทำให้มุมมองการรับรู้ในแบบนั้น แต่เรื่องนี้ทำให้ feeling
ของตัวตน ตัวละครเปลี่ยนไปมากๆเลย

[Irenen 9122 · Rating 5 out of 5]

เรื่องนี้สนุกมากๆ ทั้งเนื้อเรื่องและภาษาที่นักเขียนได้บรรจงเขียน ตอนแรกเช่าอ่านแต่พออ่านจบก็รู้สึกอยากอ่านเรื่อยๆ จนถึงขั้นไปซื้อเป็นเล่มมาสะสมเอง เป็นพีเรียดไทยเรื่องแรกที่เรากลับไปอ่านซ้ำตลอด ใครลังเลอยากให้อ่านเลยค่ะ ดีมากๆจริงๆ🩷

[RainyDoLL ☔️ · Rating 5 out of 5]

เกิดมาแค่เพียงได้รักกัน…
เป็นความทรงจำที่อวลกลิ่นกุหลาบมอญและมะลิ

[Ochaphen · Rating 3 out of 5]

เป็นเล่มที่ควรค่าแก่การอ่าน เพราะนักเขียนดำเนินเรื่องแบบให้เราค่อยๆ ซึมซับไปทีละนิดๆ แต่อาจจะเพราะคิดว่ายังไงก็คงจะไม่ได้จบแบบอยู่ด้วยกันขนาดนั้นอยู่แล้ว เลยไม่ได้รู้สึกอะไรตอนที่จากกันจริงๆ ตอนที่ได้เล่มนี้มาคือความคาดหวังสูงมาก เพราะหลายคนบอกว่าเสียน้ำตา เศร้ามาก แต่พออ่านแล้ว5556555555 ทั้งที่ปกติเป็นคนที่อ่านแล้วน้ำตาไหลได้ง่ายมาก ขั้นว่าไถติ้กตอกเจอคลิปพี่ดาราเข้าไปจัดหาที่นั่งให้แฟนคลับวัยผมขาวก็น้ำตาไหลได้แล้ว แต่เรื่องนี้ไม่มีแม้แต่จะซึม อาจจะเพราะหงุดหงิดความ "รักเดียวใจเดียว แต่งเมียแค่ในนาม เมียจริงๆมีแต่เธอ" คือถ้าคนที่ทำพฤติกรรมแบบนี้เป็นคิงที่อำนาจล้นมือคงจะอินตามได้สุดๆ แต่พอเป็นคนที่ทุกคนพร้อมจะแทงได้ทุกเมื่อ(และสามารถแทงได้) แต่ปฏิเสธทุกอย่างเพราะนางเอก ไม่มีความพยายามที่จะเอาใจคนที่สามารถสนับสนุนอำนาจได้ด้วยซ้ำ คือไม่เอาใครทั้งนั้น ทั้งที่ตัวเองไม่ได้เก่ง ในมุมนี่คืออาโกจีจาค่อนข้างจะอีโก้สูงแต่อำนาจในมือต่ำ คือในความคิดฉันถ้าแกไม่มีอำนาจจะมาปกป้องเมียรักได้ไง และก็ปกป้องไม่ได้จริงๆ แค่ดูเหมือนจะ ละเสียท่าแบบ ง่ายๆแค่นี���อะนะ อ���จจะเพราะหงุดหงิดนิสัยพระเอก เลยไม่เหลือพื้นที่มากพอที่จะอินไปกับความรัก หรือที่จริงอาจจะพออิน แต่พอมีความหงุดหงิดในนิสัยของพระเอกเลยไม่รู้สึกอินกับความรักแล้ว สุดท้ายก็ไม่อินตาม

[Bitter Sweet · Rating 5 out of 5]

สนุกมาก ได้ความรู้ประวัติศาสตร์ นางเอกมีเสน่ห์และน่ารัก ไม่แปลกใจที่อาโกจีจา จะหลงรักนางเอกมากๆ

สิ่งที่ไม่ชอบสำหรับเรา คือช่วงแรกพูดถึงเรื่อง อึ กลิ่นอึ การอึ กับการ เข้าส้วม หลายครั้ง ทำให้บรรยากาศของนิยายดูโผงผาง ไม่สวยงามชวนฝัน แต่ช่วงหลังดีมาก หลงรัก และอินไปกับเนื้อเรื่อง

เสียใจที่จบเศร้า และเสียดายที่นางเอกตายแบบตัวบวม หน้าบวมศพไม่สวย อยากให้นางเอกสวยตลอด ^-^

[Noina Katty · Rating 3 out of 5]

เล่มนี้ถือว่าใช้เวลาอ่านมากกว่าปกติพอสมควรค่ะ ช่วงต้นเรื่องนี่ หยิบ ๆ วาง ๆ เพราะรำคาญนิสัยความดื้อของนางเอก แต่พออ่านไปได้สักพัก ถือเริ่มติดลมค่ะ
#เอื้องดาวเรียง เด็กสาวแสนดื้อ ที่ไม่ยอมฟังคำเตือนของพี่ชาย จนต้องประสบอุบัติเหตุตกหน้าผา ทำให้วิญญาณย้อนกลับไปหลายร้อยปีก่อน ซึ่งเป็นยุคสมัยรุ่งเรืองของพม่า ยุคของพระเจ้าบาเยงนอง (บุเรงนอง) และเป็นยุคสมัยที่อโยธยาตกเป็นราชธานีของพม่า ก่อนที่พระนเรศจะกู้เอกราชคืนมาได้
นางเอกได้ย้อนเวลาไปเข้าร่างของเด็กสาววัย 13 ที่ติดตามขบวนเสด็จไปอยู่หงสาวดี ด้วยความที่ใบหน้างดงาม จึงต้องพอกตัวให้ดำไว้อยู่เสมอ แต่ถึงจะตัวดำ แต่นางก็ได้พบรักกับเจ้าชาย #เมงจีสวา หรือที่เรา ๆ รู้จักกันในหน้าประวัติศาสตร์ในนามของ มังกะยอชวา พระมหาอุปราชที่ทำยุทธหัตถีแพ้สมเด็จพระเนศวรนั่นเอง
ความโดดเด่นของเรื่องนี้คือ การนำตัวละครในประวัติศาสตร์จริงมาเติมแต่ง โดยเฉพาะในฝั่งของพม่า ที่เราไม่ค่อยได้เห็นกันนัก แถมแต่งให้เจ้าชายเมงจีสวาเป็นผู้ชายในฝันของสาว ๆ ได้อีกต่างหาก
ในช่วงแรกของเรื่องที่เป็นช่วงวัยรุ่น ก็มีอารมณ์กุ๊กกิ๊กน่ารักกันไปตามประสาค่ะ แต่อย่างที่ออกตัวไว้ตอนแรกแล้วว่า เราค่อนข้างรำคาญความดื้อของนางเอก ตอนแรก ๆ นางจะดื้อมาก ตอนหลัง ๆ มาค่อยดีขึ้นหน่อย
พอถึงช่วงที่เริ่มโตกัน ความกุ๊กกิ๊กเริ่มหายไป ความดราม่าเริ่มเข้ามา อ่านไปอึดอัดไป เพราะสถานะของนางเอกนั้น เปิดเผยไม่ได้ มีความอึดอัดพอ ๆ กับตอนที่อ่านปู้ปู้จิงซินเลยทีเดียว
สิ่งที่เราอึดอัดใจในเรื่องนี้ ก็เหมือนกับตอนอ่านปู้ปู้เลยค่ะ คือนางเอกย้อนเวลากลับมา เพื่อที่จะรัก เจ็บปวด และจากไป ไม่เหลืออะไรไว้เลย ซึ่งแนวนี้ไม่ค่อยจะถูกจริตเราสักเท่าไหร่นัก แต่ของแบบนี้ก็ลางเนื้อชอบลางยานะคะ เห็นหลายคนก็ชอบกันค่ะ
และด้วยความที่มันเคยเป็นซุเปอร์แรร์ไอเท็มมาก่อน เลยตั้งความหวังกับความฟินไว้สูงปรี๊ดเกินไปนิดนึง
แต่ก็ต้องชมนักเขียนนะคะ เห็นว่าแต่งเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก สำนวนใช้ได้ ทำการบ้านมาเยอะพอสมควรเลย
ประเมินรวม ๆ ให้ 3.5/5 แล้วกันค่ะ ให้คะแนนข้อมูลกับสำนวน ส่วนเนื้อเรื่องมิค่อยถูกจริตเราค่ะ

[Katie Fah · Rating 5 out of 5]

ส่วนตัว ชอบบบมากๆ เพราะชอบอ่านนิยายที่อยู่ในช่วงกรุงศรีอยุธยา และเกี่ยวข้องกับพม่า
เนื้อเรื่องอิงประวัติศาสตร์ ที่พีคคือ จากตัวร้ายที่เรารู้จัก แต่เป็นพระเอกในเรื่องนี้

ชอบความรักระหว่าง พระเอกและนางเอก ที่มีจุดเชื่อมโยงให้ผู้อ่านคิดตาม

ถ้าใครชอบแนวรักโรแมนติก อิงประวัติศาสตร์ แต่ไม่ได้ตรงตามประวัติศาสตรืทั้งหมดนะ
ไม่เป๊ะ แต่มีเค้าโครง

แนะนำเลยจ้า ส่วนตัวแอบมีน้ำตาซึมบอกเลออ

[daoluvftcat · Rating 4 out of 5]

เคยได้ยินชื่อนักเขียนท่านนี้มีนานแต่ก็ไม่มีโอกาสได้อ่านผลงานของเขาสักทีจนได้มาเจอเล่มนี้ ตอนแรกที่อ่านจากปกหลังคงเดาว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับบุเรงนองแน่นอนซึ่งเป็นบุคคลที่เราคนไทยได้ยินกันบ่อยมาก แต่ปรากฏว่าบุเรงนองเป็นเพียงตัวประกอบในเนื้อเรื่องที่ไม่ได้มีผลอะไรกับเส้นเรื่องเลย เพียงแค่ช่วงเวลาที่เอื้องดาวเรียง ตัวเอกของเราย้อนเวลาไปเป็นยุคของบุเรงนองเท่านั้น เอื้องดาวเรียงเกิดอุบัติเหตุขณะขึ้นพระธาตุอินทร์แขวน วิญญาณจึงไปเข้าร่างของแม่น้อยในยุคอดีต ซึ่งเป็นคนไทยที่ตามไปรับใช้เจ้านายที่เมืองหงสาวดี แม่น้อยในตอนต้นเรื่องนั้นอายุเพียงแค่ 13 เรื่องราวจึงค่อนข้างยาวนานตั้งแต่แม่น้อยอายุ 13 จนเป็นผู้ใหญ่ ความรักของพระนางในเรื่องไม่ต้องคอยลุ้นให้มารักกันเพราะต่างก็รู้ใจตัวเองทั้งคู่ แต่ต้องมาลุ้นว่ารักกันแล้วจะได้ลงเอยในรูปแบบไหนเพราะอุปสรรคก็เยอะเหลือเกิน มีพาร์ทที่น่าเบื่อคือพาร์ทยุคปัจจุบันว่าครอบครัวเอื้องดาวเรียงจะทำอย่างไรกับร่างที่เป็นเจ้าหญิงนิทรา มีความไม่สมเหตุสมผล แต่มีแค่นิดหน่อยไม่ได้ทำให้เสียอรรถรสในการอ่าน จนเมื่อถึงตอนจบถึงแม้จะจบแบบที่เราเคยคิดว่าไม่ชอบ แต่สำหรับเรื่องนี้กลับรู้สึกอิ่มอาจเพราะเรารู้จักชีวิตของเอื้องดาวเรียงในร่างแม่น้อยมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กน้อย ไม่ทำให้รู้สึกเสียดายเสียใจแต่อย่างใด
ป.ล.หัก 1 ดาวเพราะคิดว่าเรื่องแนวนี้มันควรสามารถทำให้เรามีความรู้สึกร่วมได้มากกว่านี้

[Pinkdaisy · Rating 5 out of 5]

มันจึงเป็นความรักที่ไม่ถึงกับสุข เป็นความรักที่ไม่ถึงกับเศร้า เป็นความรักที่ทั้งซึ้งทั้งเหงาอยู่ด้วยกันน~โอ้ยยย ขอมอบเพลงนี้ให้กับพระเอกนางเอกจ้าา ทำไมมันหน่วงอย่างเน้ ฮือออ~ หน่วงมาถึงคนอ่านเล้ยย
ขอปาดน้ำตาแล้วรีวิวสั้นๆว่า
พล็อตเรื่องธรรมดาแต่เนื้อเรื่องไม่ธรรมดาเลย เป็นนิยายที่บทไม่ได้หวือหวา อ่านได้เรื่อยๆ แต่ผู้แต่งสามารถทำให้เรารู้สึกอินไปกับเนื้อหาในทุกๆตอน ทั้งความรักของคู่พระนางเอื้องดาวเรียงกับเจ้าชายเมงจีสวา หรือจะรักข้างเดียวของนัดจินหน่อง ไหนจะเกมส์การเมืองอีก เป็นนิยายครบรสที่ผู้แต่งสามารถทำให้เราหลงรักตัวละครทุกตัวผ่านเนื้อหาทุกตัวอักษรได้อย่างไม่น่าเชื่อ ขอยกให้เป็นอีกหนึ่งนิยายในดวงใจที่ควรค่าแก่การอ่านมากๆ

[Stella Ice · Rating 5 out of 5]

รู้จักชื่อเรื่องนี้มานานมากๆ พร้อมๆ กับรักษ์ แต่ผ่านมา 5 ปีกว่าจะได้อ่าน ขอบอกว่าชอบมากกกก คิดถูกมากที่ตัดสินใจอ่าน

เราชอบภาษาและการบรรยายของราตรี อธิษฐานอยู่แล้ว มันเรียบๆ ไม่ประดิษฐ์เวิ่นเว้อ แต่เต็มไปด้วยความจริงที่อยู่ในนั้นดี

และชอบพระเอกมากก ตอนอ่านบทแรกๆ คือคิดในใจว่า "จริงดิ จะเอาคนนี้เป็นพระเอกจริงดิ" เพราะจากปวศ ฝั่งไทย ภาพลักษณ์ของเขาไม่ได้ดีเลย ชอบการเขียนบรรยายตัวละครที่เป็นสีเทาๆ ทุกคนมีด้านดี ด้านเสีย แต่เรารักพระเอกมากกก เพราะเขาดูเป็นคนจริงๆ รวมถึงตัวละครอื่นๆ ด้วย

อ่านเรื่องนี้แล้ว อยากไปหงสากับพระธาตุอินแขวนจังเลยค่ะ

[Ulipop · Rating 5 out of 5]

สนุกมากกก ทุกเรื่องที่อ่านของคุณราตรี อธิษฐาน สนุก เศร้า ซึ้งกินใจทุกเรื่อง เป็นนิยายที่ควรค่าแก่การอ่าน ไม่เสียดายเงินที่ซื้อเลยจริงๆ โดยเฉพาะเรื่องนี้ ที่มีดีเทลเกี่ยวกับประวัติศาสตร์เยอะมากกกก กว่าจะออกมาเป็นเล่มได้ ผู้เขียนต้องศึกษาประวัติศาสตร์มาระดับนึง ไม่ไก่กาอาราเร่ สุดยอด ปรบมือรัวๆๆ ชื่นชมจากใจค่ะ <3