Hoe krijg je een hoger salaris, hoe verover je de beste flexplek, hoe overleef je de treinspits en moet je nou wel of niet zoenen op de nieuwjaarsreceptie? Japke-d. Bouma geeft tips voor op je werk. Ze laat niet alleen zien hoe je zonder kleerscheuren assessments, heidagen en afscheidsborrels overleeft, maar ook welke kleding je het beste kan dragen op kantoor, hoe je moet vergaderen, wanneer je je ziek meldt en of het nou wel of niet verstandig is een affaire te beginnen met een collega. Overwerken, glazen plafonds en haperende kopieermachines: alle aspecten van het avontuurlijke leven in de kantoorjungle komen aan bod. Werken doe je maar thuis is een must voor elke kantoortijger.
Columnist, redacteur NRC, auteur Gids én Survivalgids voor de Kantoorjungle, Koefnoen, kantooramazone. Doet verslag vanaf de NRC-burelen en doet presentaties.
Een boek met columns over hoe je leeft en overleeft in de kantoorjungle. Sommige stukken echt grappig, andere bijzonder flauw. Tja, niet helemaal mijn ding, al kan ik me voorstellen dat anderen dit wel leuk vinden om te lezen.
Heerlijk boek, zeker voor mensen die op kantoor werken. Ontzettend grappig geschreven. Ik moest soms zo hard lachen dat ik dit niet meer in de trein durfde te lezen.
humorous columns by bouma about recognizable situations at work.
bouma's humor is a little over the top, which can get tedious when you read the book in just one sitting. separately, the columns are more easy to digest, as is their tone.
not too funny, but enjoyable enough on your commute.
In een boek van gebundelde columns neemt Japke-d. Bouma de lezers mee in de wondere wereld van de kantoortuinen, collega's waar je wel graag buiten werk mee afspreekt of soms juist niet eens bij in de trein wil zitten en de lul die bij sales werkt. Sommige columns zijn ontzettend herkenbaar als je een beetje bekend bent met de kantoorwereld. Zelfs als er geen lul van sales rondloopt (want die loopt er bij de overheid bijvoorbeeld niet).
De columns zijn luchtig en hebben wel vaak een vergelijkbare strekking. Maak er het beste van: want eigenlijk vinden we het toch fantastisch op kantoor? En als je het 'probleem' niet kunt oplossen, ja dan is het tijd voor een andere baan (Maar eigenlijk niet, want het is toch fantastisch op kantoor?) Dat maakt dat je dit boek niet in één ruk uitleest. Maar goed, dat hoeft ook niet, want daar zijn het columns voor. Prima om er af en toe eens bij te pakken en een paar tips uit te halen.
Ja, zeker grappig, maar nét niet grappig genoeg voor mijn gevoel voor humor om het hele boek vol te houden. En Bouma herhaalt zich telkens weer herhaaldelijk. Ik kan me voorstellen dat ze als losse columns kostelijk waren; sterker nog, de toonzetting is zodanig presentatierijp dat ik me verheug op de dag dat Japke-d. zich op de planken waagt. Maar als boek is het voor mij net te weinig.
Toen ik begon met lezen dacht ik steeds: wat overdreven, wat flauw, een beetje kinderachtig. Later werd het soms beter, af en toe moest ik lachen. Misschien dat ik het inmiddels wel weet (heb eerder “Ga lekker zélf in je kracht staan” geleden, toen vond ik die wel leuk). Het kan ook aan dit boek liggen, of misschien werkt het type verhalen niet voor mij in boekvorm.