Physiologie der Ehe: Eklektisch-Philosophische Betrachtungen Über Glück und Unglück in der Ehe (Classic Reprint)

La Comédie Humaine #88

by Honoré de Balzac

Excerpt from Physiologie der Ehe

Verbrechen, blutige Kriege, Familien ohne ihr Oberhaupt, Unglück alle diese Begriffe nahmen Fleisch und Blut an und richteten sich plötzlich auf, wenn er dieses groà e Wort, Ehebruch' las. Als er dann später an den in höch ster Kultur stehenden Gestaden der Gesellschaft landete, bemerkte der Verfasser, daà die Strenge der ehelichen Ge setze ziemlich allgemein durch den Ehebruch gemildert wurde. Er fand, daà die Gesamtsumme der schlechten Ehen bei weitem die der glücklichen Ehen übertreffe. End lich glaubte ar, als erster die Bemerkung zu machen, daà von allen menschlichen Kenntnissen die Kenntnis vom Wesen der Ehe am weitesten zurückgeblieben sei. Aber dies war eine Beobachtung, wie ein junger Mann sie es erging ihm wie so vielen andern, und wie ein in einen See geworfener Stein verschwand sie im Abgrund seiner stürmischen Gedanken. Der Verfasser beobachtete in dessen unbewuà t weiter; und so bildete sich in seiner Phan tasie langsam ein Schwarm mehr oder weniger richtiger Gedanken über die Natur der Eheangelegenheiten. Bücher bilden sich in den Seelen vielleicht ebenso geheimnisvoll, wie in den duftenden Ebenen von Perigord die Trüffeln Sprieà en. Aus der einfältig-frommen Angst, die der Ehe bruch ihm einjagte, und aus der gedankenlos gemachten &obachtung entsproà eines Morgens ein winziger Gedanke, worin seine Idee Form gewann. Es war ein Spaà über die zwei Gatten liebten sich zum erstenmal, nachdem sie äebenundzwanzig Jahre verheiratet gewesen waren.

Genres: French Literature, Classics, Nonfiction, France, Philosophy, 19th Century, Love

456 pages, Paperback

First published January 1, 1841

About the author

French writer Honoré de Balzac (born Honoré Balzac), a founder of the realist school of fiction, portrayed the panorama of society in a body of works, known collectively as La comédie humaine .

Honoré de Balzac authored 19th-century novels and plays. After the fall of Napoléon in 1815, his magnum opus, a sequence of almost a hundred novels and plays, entitled, presents life in the years.

Due to keen observation of fine detail and unfiltered representation, European literature regards Balzac. He features renowned multifaceted, even complex, morally ambiguous, full lesser characters. Character well imbues inanimate objects; the city of Paris, a backdrop, takes on many qualities. He influenced many famous authors, including the novelists Marcel Proust, Émile Zola, Charles John Huffam Dickens, Gustave Flaubert, Henry James, and Jack Kerouac as well as important philosophers, such as Friedrich Engels. Many works of Balzac, made into films, continue to inspire.

An enthusiastic reader and independent thinker as a child, Balzac adapted with trouble to the teaching style of his grammar. His willful nature caused trouble throughout his life and frustrated his ambitions to succeed in the world of business. Balzac finished, and people then apprenticed him as a legal clerk, but after wearying of banal routine, he turned his back on law. He attempted a publisher, printer, businessman, critic, and politician before and during his career. He failed in these efforts From his own experience, he reflects life difficulties and includes scenes.

Possibly due to his intense schedule and from health problems, Balzac suffered throughout his life. Financial and personal drama often strained his relationship with his family, and he lost more than one friend over critical reviews. In 1850, he married Ewelina Hańska, his longtime paramour; five months later, he passed away.

Reviews

[Το Άθχημο γατί του θενιόρ Γκουαναμίρου · Rating 1 out of 5]

Το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε στα τέλη του 1829 και είναι μια καυστική σάτιρα γύρω από τα θέματα του γάμου, μια πραγματεία γραμμένη από τη σκοπιά ενός άνδρα που συμβουλεύει τους συζύγους για τους τρόπους και τις μεθόδους με τις οποίες θα αποφύγουν να γίνουν "Μινώταυροι" ή πιο απλά κερατάδες. Για τα δεδομένα της εποχής μας είναι τόσο σεξιστικό που καταντά ανυπόφορο. Και στην εποχή του ωστόσο δεν έκανε ιδιαίτερα καλή εντύπωση στο γυναικείο αναγνωστικό κοινό.

Δεν αποτελούν ωστόσο όλες οι γυναίκες το αντικείμενο της μελέτης του. Από το σύνολο του γυναικείου πληθυσμού μόνο εκείνες που φέρουν ορισμένα χαρακτηριστικά αξίζει να ενταχθούν στην γυναικεία συνομοταξία:

"Από τη δική μας σκοπιά κι από την πλευρά εκείνων στους οποίους αυτό το έργο απευθύνεται, η γυναίκα αποτελεί μια σπάνια ποικιλία του ανθρώπινου είδους, και τα βασικά της χαρακτηριστικά οφείλονται στις ιδιαίτερες φροντίδες των ανδρών για την καλλιέργειά τους - χάρη στη δύναμη του χρήματος και την ηθική ζέση του πολιτισμού!

Γενικά την αναγνωρίζεις από τη λευκότητά της, τη λεπτότητα και την απαλότητα της επιδερμίδας της. Αγαπά την καθαριότητα. Τα δάκτυλά της δεν ανέχονται παρά μόνο τα πιο απαλά, μαλακά και αρωματισμένα αντικείμενα. Σαν την ερμίνα, κάποτε, πεθαίνει από τη λύπη της αν δει τη λευκή της τουνίκ λερωμένη. Λατρεύει να πλέκει τα μαλλιά της και να τα κάνει να αναδίδουν τα πιο γοητευτικά αρώματα, να βουρτσίζει τα ροδαλά της νύχια, να τα λιμάρει σε σχήμα αμυγδαλωτό και συχνά μπανιάρει τα λεπτά της μέλη.

Κοιμάται μόνο στα πιο μαλακά στρώματα, στους πιο αναπαυτικούς καναπέδες και γενικά προτιμά να παίρνει την οριζόντια στάση. Μιλάει με εξαιρετική ευφράδεια, δεν καταπιάνεται ποτέ με βαριές δουλειές, όμως, παρά την προφανή της αδυναμία υπάρχουν βάρη τα οποία σηκώνει με απίστευτη ευκολία. Αποφεύγει τον δυνατό ήλιο και αξιοποιεί διάφορα αξεσουάρ για φυλαχθεί από αυτόν. Για εκείνη το περπάτημα είναι εξαντλητικό.

Τρώει άραγε; Αυτό παραμένει μυστήριο. Κάνει τις ανάγκες των άλλων πλασμάτων; Άγνωστο.
Παρ' όλο που είναι υπέρ το δέον περίεργη, μπορείς εύκολα να την εντυπωσιάσεις με τη μυστικοπάθεια, και η διανοητική της κατάσταση συνεχώς την ωθεί προς το άγνωστο. Η θρησκεία της είναι η αγάπη. Πάντα θέλει να ικανοποιεί αυτόν που αγαπά. Το να την αγαπούν είναι ο σκοπός της, θέλει να προκαλεί τον πόθο με κάθε της χειρονομία. Το μόνο της όνειρο είναι να λάμπει και κινείται μονάχα μέσα σε έναν κύκλο με χάρη και κομψότητα ".



Μα θα αναρωτηθεί κάποιος, τί γίνεται με όλες τις υπόλοιπες γυναίκες που δεν πλησιάζουν αυτό το πρότυπο; Είναι ουρακοτάγκες, απαντά ο συγγραφέας, δεν ανήκουν στο ανθρώπινο είδος:

"Το πρόσωπό τους είναι καμμένο, καφετί από τον ήλιο και ο λαιμός τους ζαρωμένος σαν της γαλοπούλας. Είναι καλυμμένες με κουρέλια, έχουν τραχιά φωνή και μηδενική εξυπνάδα. Σκέφτονται μονάχα το καθημερινό ψωμί τους και συνεχώς εργάζονται γονατισμένες στη γη. Σκάβουν, θερίζουν, ζυμώνουν, στριμωγμένες ανάμεσα σε άνδρες και παιδιά, ζουν μέσα σε τρύπες και καλύβια με αχυροσκεπές.

Αλίμονο! Πραγματικά υπάρχουν μέσα στον κόσμο πλήθος από εμπόρισσες που κάθονται όλη μέρα ανάμεσα σε κούνιες και κιβώτια με ζάχαρη, αγρότισσες που αρμέγουν, άθλιες γυναίκες που δουλεύουν σαν ζώα ή ξεπατώνονται στα εργοστάσια, που κουβαλάνε ασταμάτητα βαριά φορτία, αξίνες και κοφίνια, υπάρχουν στα αλήθεια αυτά τα ταπεινά ανθρώπινα πλάσματα, στα οποία η ψυχική ζωή, τα οφέλη της μόρφωσης, οι θελκτικές θύελλες της καρδιάς είναι απλησίαστος παράδεισος. Αυτές, κι ας έχουν ανθρώπινη φυσιολογία, κανονικά για έναν φυσιολόγο θα πρέπει να ταξινομηθούν στο είδος του ουρακοτάγκου".



Η μεγάλη απειλή για τον έγγαμο βίο των ανδρών απαντάνται στους εργένηδες. Αυτοί σε αντίθεση με τους συζύγους είναι ωραίοι και έχουν τον τρόπο και τον χρόνο για να κατακτήσουν τις καρδιές των παντρεμένων γυναικών. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία τα οποία παρέχει ο συγγραφέας υπάρχουν τρία εκατομμύρια πεινασμένοι, νεαροί εργένηδες και μόλις τετρακόσιες χιλιάδες αισθαντικές κυρίες έτοιμες να γίνουν βορά για να κορέσουν την πείνα τους.

Από την άλλη οι κατηγορίες των κερατάδων συζύγων, συνίστανται σε όσους εργάζονται πολύ και είναι υποχρεωμένοι να λείπουν πολλές ώρες από το σπίτι τους, είναι καπνιστές, έχουν ξινισμένα μούτρα, μοιάζουν άπλυτοι, όσοι παντρεύονται νεαρές κοπέλες ενώ οι ίδιοι είναι σε προχωρημένη ηλικία και όσοι είναι υπέρ του δέοντος τυραννικοί. Όπως αναφέρει ο συγγραφέας σε ένα από τα αξιώματά του

"η γυναίκα πρέπει να είναι μια σκλάβα καθισμένη επάνω σε χρυσό θρόνο".

Αν αυτοί οι υποψήφιοι κερατάδες θέλουν να αποφύγουν τα χειρότερα πρέπει οπωσδήποτε να ακολουθήσουν μια σειρά από συνταγές που αφειδώς εκθέτει ο συγγραφέας. Πχ:

" Να επιτρέπει κανείς στη γυναίκα του να διαβάζει βιβλία που διαλέγει η ίδια! Αυτό είναι σαν να ρίχνεις φωτιά στα άχυρα. Είναι ακόμα χειρότερο, γιατί έτσι φαίνεται σαν να την ενθαρρύνεις να διαχωρίσει τον εαυτό της από εσένα, να ζει σε έναν φανταστικό κόσμο, σε έναν παράδεισο. Γιατί τί διαβάζουν οι γυναίκες; Έργα του πάθους, τις "Εξομολογήσεις" του Ρουσσώ, ρομάντζα και όλα εκείνα τα έργα που επηρεάζουν την ευαισθησία τους. Δεν τους αρέσουν τα επιχειρήματα, ούτε οι ώριμοι καρποί της γνώσης. Έχεις αναλογιστεί ποτέ σου, τα αποτελέσματα αυτών των ποιητικών αναγνωσμάτων;"



Στις συζύγους πρέπει επίσης να επιβάλλεται ειδική δίαιτα:

"Πρέπει να αποφεύγει να επιβαρύνει το ντελικάτο της στομάχι και τον ραφιναρισμένο της ουρανίσκο καταναλώνοντας τροφές όπως το μοσχάρι και το αρνί. Υπάρχει τίποτε αγνότερο στον κόσμο από τα λαχανικά, τα πάντα φρέσκα και αρωματικά, εκείνα τα πολύχρωμα φρούτα, τον καφέ, τη μυρωδάτη σοκολάτα, τα πορτοκάλια, τους αραβικούς χουρμάδες και τα μπισκότα Βρυξελλών, όλα αυτά τα πλήρη και κομψά φαγητά που προκαλούν ικανοποιητικά αποτελέσματα και χαρίζουν στη γυναίκα έναν αέρα μυστηριακής αυθεντικότητας;"



Άλλα ρεμέντια που προτείνει ο συγγραφέας είναι ζεστά μπάνια, αφαιμάξεις με βδέλλες κτλ. Και καταλήγει:

"...Αυτό είναι ένα ακριβές παράδειγμα του δεσποτισμού με τον οποίο οφείλεις να διαμορφώσεις και να αναδιαμορφώσεις τη γυναίκα σου. Η σύζυγος είναι ένα περιουσιακό στοιχείο, κομμάτι από τα έπιπλά σου, καθώς η ιδιοκτησία αποτελεί τα εννιά δέκατα του νόμου. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους η γυναίκα αποτελεί απλώς ένα εξάρτημα του άνδρα, οπότε κόψε και ράψε αυτό το αντικείμενο κατά το κέφι σου. Σου ανήκει με κάθε πιθανή έννοια. Μη δίνεις σημασία στις μουρμούρες της, τα κλάματα και τις αγωνίες της. Η φύση την όρισε για τη δική σου χρήση, για να μπορεί να υποφέρει τα πάντα - παιδιά, καημούς, χτυπήματα και πόνους από τον άνδρα".



Ιδιαίτερη σημασία δίνει επίσης ο συγγραφέας στους γυναικείους πονοκεφάλους:

"Οι πονοκέφαλοι είναι μια ασθένεια που εξασφαλίζει στις γυναίκες αναρίθμητες δυνατότητες. Αυτή η αδιαθεσία, η οποία είναι ευκολότερο να την υποκριθούν, γιατί δεν την ακολουθεί καμία συγκεκριμένη συμπτωματολογία, απλά απαιτεί να σου πουν "έχω πονοκέφαλο". Η γυναίκα σε εμπαίζει και δεν υπάρχει κανένας στον κόσμο που να μπορεί να φέρει αντίλογο στο κρανίο της, ούτε η αφή, ούτε η οπτική εξέταση μπορούν να το αγγίξουν. Επιπλέον ο πονοκέφαλος είναι, κατά την γνώμη μας, η βασίλισσα των ασθενειών, το πιο ευχάριστο και τρομερό όπλο που οι γυναίκες επιστρατεύουν ενάντια στους άνδρες τους".



Στη συνέχεια ο συγγραφέας καταλήγει να παρηγορεί τους απατημένους συζύγους, όσους δεν τα κατάφεραν να ακολουθήσουν με επιτυχία τις συμβουλές του αναφέροντας κάποιες αποζημιώσεις που προκύπτουν μέσα από τέτοιες ατυχείς περιστάσεις. Έτσι ένας στείρος άνδρας μπορεί να αποκτήσει τον πολυπόθητο διάδοχο, να βρει έναν σύμμαχο στα επαγγελματικά του, έναν προστάτη και υπερασπιστή από άλλους επίδοξους μνηστήρες κτλ.

Στο τέλος σε ένα ξέσπασμα απαισιοδοξίας με το στόμα ενός από τους ανώνυμους ήρωες (τα παραδείγματα των οποίων παραθέτει σκόρπια μέσα στο έργο του) καταλήγει:

"Δεν υπάρχει αγάπη. Δεν αποτελεί καν συναίσθημα είναι απλώς μια ατυχής αναγκαιότητα, κάπου ανάμεσα στις σωματικές και τις ψυχικές ανάγκες".

Αυτή η πραγματεία - σάτιρα περί του έγγαμου βίου και της μοιχείας, είναι δύσκολο να χωνευτεί. Καταλήγει να γίνεται ενοχλητική σε σημείο που δεν ωφελεί κανένα από τα δύο φύλα. Και δεν θέλω να φανταστώ την περίπτωση που κάποιος ανόητος θα έπαιρνε όλες αυτές τις υπερβολές στα σοβαρά. Πολύ φοβάμαι πως πέρα από το προφανές του πράγματος ο Balzac βρίσκει την ευκαιρία να εκφράσει εδώ έναν μύχιο μισογυνισμό.

Ίσως γι' αυτό στην πορεία προτιμούσε να βασανίζει τις ηρωίδες του. Και πάντα είχε την τάση να διακρίνει το άσχημο και να το αναδεικνύει. Και στον Zola είχα παρατηρήσει το ίδιο. Οι αρνητικές πλευρές της ζωής, τα άσχημα, οι ατυχίες και οι δυστυχίες ήταν πάντα το φόρτε των ρεαλιστών. Όμως η ζωή δεν είναι μόνο ψέμα και υποκρισία. Φυσικά και υπάρχει και η πίστη, η αφοσίωση, η αγάπη και αυτή ακόμα η ευτυχία. Και σε τελική ανάλυση, τουλάχιστον στην εποχή μας, καλύτερα ένα ζευγάρι να χωρίζει και, αν μπορεί, να διατηρήσει μια καλή συνεργασία, σε περίπτωση που προκύπτει το ζήτημα της ανατροφής των παιδιών. Κι αν αυτό δεν δουλέψει τότε μια λύση απομένει:

[Lisa · Rating 1 out of 5]

Oh, this is awful! I have really enjoyed reading La Comedie Humaine, but this rant about marriage is tedious. It's a collection of what he calls 'meditations' and axioms, and really I should have taken the author's advice when he says that women should not read it, because the rubbish he writes about women has value only in depicting just how awful it must have been to be a woman in 19th century France where reductive opinions about the 'nature of women' consigned them to predetermined roles.
I surfed most of it: for a proper summary see Pamela's at La Comedie Humaine http://balzacbooks.wordpress.com/2011... - I agree with Saintsbury who apparently said that it doesn't really belong in La Comedie Humaine. It is sour and sardonic and the flashes of wisdom are too few and far between to make it worthwhile reading.

[Gláucia Renata · Rating 1 out of 5]

Publicado em 1829 faz parte dos Estudos Analíticos dentro da Comédia Humana. Ainda bem que não o li antes, caso contrário teria desistido de terminar esse colosso que é a CH.
O livro pretende ser um tratado do comportamento da mulher dentro do casamento em vários aspectos, e olha... que nojo. A obra despertou o ódio da mulherada contra o autor, isso lido hoje em dia é um verdadeiro desafio. Foi com extremo sacrifício que cheguei ao final e espero não macular a boa imagem que tenho de Balzac. Vou relevar...



Histórico de leitura
11/07/2019

"Não provém o casamento da natureza."

[Classic reverie · Rating 5 out of 5]

Balzac's "Physiologie du Mariage" was published early in his writing career and compared to his "Human Comedy" which is like night and day. I loved the stories of his Comedy and read this because I was so interested in his other stories. I found this dragging a bit and read a little each day. I enjoyed reading this as understanding the mindset of Balzac, the humor and I am sure some realities of this era.


In short- An honest woman is bound to have a least one celibate/lover and the husband must do all he can to keep his wife from making a fool of himself. Honestly reading "The Human Comedy" you find more stories of the wife and husband being duped. What I really wonder at if it was so prevalent, how can any husband or even wife if she slept with both husband and lover at the same time, know whose child it is?

➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗
Adding this June 28, 2023---
After having read Albert Keim's biography, that included the highlights below which basically tells he had female collaborators to write this works.

Highlight (Yellow) | Location 217411
The Physiology might seem to have been an abnormal work for a man of Balzac’s years if it was not known that he had two collaborators, Mme. de Berny, who brought him her experience as a woman of the world, and his father, who gave him the greater part of his maxims. François de Balzac believed that he was ordained to live for more than a hundred years, and perhaps he would have attained that age if he had not succumbed to the after- effects
Highlight (Yellow) | Location 217415
effects of an operation on the liver, June 19, 1829. Honoré felt this loss keenly, for, although his father often showed himself sceptical as to the value of his son’s literary efforts, too little attention has been paid to the share that he had in the origin of that son’s ideas.
➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
Highlight (Yellow) | Location 190166
PUBLISHED IN 1829, Physiologie du Mariage brought Balzac his first fame, though perhaps infamy is more precise, as a writer. In this philosophical essay Balzac introduces his argument that passion is held in check by social advantage and that blind innocence is the greatest danger to well-being. The Physiology of Marriage objectively examines the economics and power relationships of seduction and love. Balzac proposes that marriage and the selection of a wife should be treated as a science, and the author examines topics ranging from moral education to methods for preventing adulterous relationships. Also, the work is surprisingly even-handed in its rough treatment of both men and women. Though addressed to a male audience, the
Highlight (Yellow) | Location 190172
book’s lively attack on the stale institution of marriage made it even more popular with its female readers.

Highlight (Yellow) | Location 190222
“MARRIAGE IS NOT an institution of nature. The family in the east is entirely different from the family in the west. Man is the servant of nature, and the institutions of society are grafts, not spontaneous growths of nature. Laws are made to suit manners, and manners vary. “Marriage must therefore undergo the gradual development towards perfection to which all human affairs submit.”
Highlight (Yellow) | Location 190227
These words, pronounced in the presence of the Conseil d’Etat by Napoleon during the discussion of the civil code, produced a profound impression upon the author of this book; and perhaps unconsciously he received the suggestion of this work, which he now presents to the public. And indeed at the period during which, while still in his youth, he studied French law, the word ADULTERY made a singular impression upon him. Taking, as it did, a prominent place in the code, this word never occurred

Highlight (Yellow) | Location 190230
to his mind without conjuring up its mournful train of consequences. Tears, shame, hatred, terror, secret crime, bloody wars, families without a head, and social misery rose like a sudden line of phantoms before him when he read the solemn word ADULTERY!
Highlight (Yellow) | Location 190807
But the notary of the village, who in the wilds of Gascony does not draw more than thirty-six deeds a year, sends his son to study law at Paris; the hatter wishes his son to be a notary, the lawyer destines his to be a judge, the judge wishes to become a minister in order that his sons may be peers. At no epoch in
Highlight (Yellow) | Location 190809
the world’s history has there been so eager a thirst for education. To-day it is not intellect but cleverness that promenades the streets.
Highlight (Yellow) | Location 190989
The men who want your gold are more numerous than those who want your wife.
Highlight (Yellow) | Location 191444
Is it not necessary, in order to produce the slightest change, that the most daring dreams of the past century become the most trite ideas of the present one?
Highlight (Yellow) | Location 191576
Man goes from aversion to love; but if he has begun by loving, and afterwards comes to feel aversion, he never returns to love.
Highlight (Yellow) | Location 192160
“Away with civilization! Away with thought!” — That is your cry. You ought to hold in horror the education of women for the reason so well realized in Spain, that it is easier to govern a nation of idiots than a nation of scholars. A nation degraded is happy: if she has not the sentiment of liberty, neither has she the storms and disturbances which it begets; she lives as polyps live; she can be cut up into two or three pieces and each piece is still a nation, complete and living, and ready to be governed by the first blind man who arms himself with the pastoral staff. What is it that produces this wonderful characteristic of humanity? Ignorance; ignorance is the sole
Highlight (Yellow) | Location 192165
support of despotism, which lives on darkness and silence.

Highlight (Yellow) | Location 192170
You should, therefore, try to put off as long as possible the fatal moment when your wife asks you for a book. This will be easy. You will first of all pronounce in a tone of disdain the phrase “Blue stocking;” and, on her request being repeated, you will tell her what ridicule attaches, among the neighbors, to pedantic women. You will then repeat to her, very frequently, that the most lovable and the wittiest women in the world are found at Paris, where women never read; That women are like people of quality who, according to Mascarillo, know everything without having learned anything; that a woman while she is dancing, or while she is playing cards, without even having the appearance of listening, ought to know how to pick
Highlight (Yellow) | Location 192176
up from the conversation of talented men the ready-made phrases out of which fools manufacture their wit at Paris;

Highlight (Yellow) | Location 194316
UP TO THE age of thirty the face of a woman is a book written in a foreign tongue, which one may still translate in spite of all the feminisms of the idiom; but on passing her fortieth year a woman becomes an insoluble riddle; and if any one can see through an old woman, it is another old woman.
Highlight (Yellow) | Location 194983
But how many other compensations, not less precious, are there, by which the noble and generous soul of the young celibate may many a time purchase his pardon!
Highlight (Yellow) | Location 194984
I recollect witnessing one of the most magnificent acts of reparation which a lover should perform toward the husband he is minotaurizing. One warm evening in the summer of 1817, I saw entering one of the rooms of Tortoni one of the two hundred young men whom we confidently style our friends; he was in the full bloom of his modesty. A lovely woman, dressed in perfect taste, and who had consented to enter one of the cool parlors devoted to people of fashion, had stepped from an elegant carriage which had stopped on the boulevard, and was approaching on foot along the sidewalk. My young friend, the celibate, then appeared and offered his arm to his queen, while the husband followed holding by the hand two little boys, beautiful as cupids. The two lovers, more nimble than the father of the family, reached in advance of him one of the small rooms pointed out by the attendant. In crossing the vestibule the husband knocked up against some dandy, who claimed that he

Highlight (Yellow) | Location 194991
had been jostled. Then arose a quarrel, whose seriousness was betrayed by the sharp tones of the altercation. The moment the dandy was about to make a gesture unworthy of a self-respecting man, the celibate intervened, seized the dandy by the arm, caught him off his guard, overcame and threw him to the ground; it was magnificent. He had done the very thing the aggressor was meditating, as he exclaimed: “Monsieur!” This “Monsieur” was one of the finest things I have ever heard.
Highlight (Yellow) | Location 194995
It was as if the young celibate had said: “This father of a family belongs to me; as I have carried off his honor, it is mine to defend him. I know my duty, I am his substitute and will fight for him.” The young woman behaved superbly! Pale, and bewildered, she took the arm of her husband, who continued his objurgations; without a word she led him away to the carriage, together with her children. She was one of those women of the aristocracy, who also know how to retain their dignity
Highlight (Yellow) | Location 194998
and self-control in the midst of violent emotions. “O Monsieur Adolphe!” cried the young lady as she saw her friend with an air of gayety take his seat in the carriage. “It is nothing, madame, he is one of my friends; we have shaken hands.” Nevertheless, the next morning, the courageous celibate received a sword thrust which nearly proved fatal, and confined him six months to his bed. The attentions of the married couple were lavished upon
Highlight (Yellow) | Location 195002
him. What numerous compensations do we see here! Some years afterwards, an old uncle of the husband, whose opinions did not fit in with those of the young friend of the house, and who nursed a grudge against him on account of some political discussion, undertook to have him driven from the house. The old fellow went so far as to tell his nephew to choose between being his heir and sending away the presumptuous celibate. It was then that the worthy stockbroker said to his uncle:
Highlight (Yellow) | Location 195005
“Ah, you must never think, uncle, that you will succeed in making me ungrateful! But if I tell him to do so this young man will let himself be killed for you. He has saved my credit, he would go through fire and water for me, he has relieved me of my wife, he has brought me clients, he has procured for me almost all the business in the Villele loans — I owe my life to him, he is the father of my children; I can never forget all this.”
Highlight (Yellow) | Location 195037
This then is the tranquillity of old age! The old man possesses in himself the cemetery which shall soon possess him. He is growing accustomed to the chill of the tomb. Man, according to philosophers, dies in detail; at the same time he may be said even to cheat death; for that which his withered hand has laid hold upon, can it be called life?

Highlight (Yellow) | Location 195042
How many thank-offerings ought we to make to the kind and beneficent spirit that breathes in all things here below! Indeed, the care which nature takes to strip us piece by piece of our raiment, to unclothe the soul by enfeebling gradually our hearing, sight, and sense of touch, in making slower the circulation of our blood, and congealing our humors so as to make us as insensible to the approach of death as
Highlight (Yellow) | Location 195045
we were to the beginnings of life, this maternal care which she lavishes on our frail tabernacle of clay, she also exhibits in regard to the emotions of man, and to the double existence which is created by conjugal love.
Highlight (Yellow) | Location 195182
So that, my excellent model husband, if no one got drunk, or gambled, or smoked, or hunted, in a word if we had neither vices, passions, nor maladies in France, the State would be within an ace of
Highlight (Yellow) | Location 195184
bankruptcy; for it seems that the capital of our national income consists of popular corruptions, as our commerce is kept alive by national luxury. If you cared to look a little closer into the matter you would see that all taxes are based upon some moral malady. As a matter of fact, if we continue this philosophical scrutiny it will appear that the gendarmes would want horses and leather breeches, if every one kept the peace, and if there were neither foes nor idle people in the world. Therefore impose virtue on mankind!
Highlight (Yellow) | Location 195246
“Man is not perfect!” It is sufficient, therefore, that our institutions have no more disadvantages than advantages in order to be reckoned excellent; for the human race is not placed, socially speaking, between the good and the bad, but between the bad and the worse.
Highlight (Yellow) | Location 195268
And since the words of Napoleon served to start this book, why should it not end as it began? Before the whole Council of State the First Consul pronounced the following startling phrase, in which he at the same time
Highlight (Yellow) | Location 195270
eulogized and satirized marriage, and summed up the contents of this book: “If a man never grew old, I would never wish him to have a wife!”

[Moonlight · Rating 1 out of 5]

The person who considers marriage (as well as any relationship between a man and a woman) is a CIVIL WAR. A duel, where you can defeat an opponent, only providing for any detail,. Is it worthy to taste all the joys and sorrows, and most importantly, is he able, along with one woman, to go through the whole period of life and learn about Her world. My answer is no, since the only thing the author of this book was doing was not telling us about the "physiology of marriage" at all, but telling "the physiology of a woman", but never, no man will comprehend this truth without trying to recognize the soul.
How sad it is to be aware, living in a totally different century, that unfortunately there are, and perhaps most of them, men who believe that women are something low, something that is not worthy of respect, a woman should not receive an education, And also to read books in order not to learn something better, not to hang in the clouds, and suddenly understand that man are not able to give it what is written in books. A wife is a property in which you are entering into a contract, a woman is just an application to a man, so that no matter how you cut and do not shred Her, she always belongs to you completely. Nature created her for us to demand, so that she engaged in sex, gave birth, grieved and obeyed a heavy man's hand.
The book, built on the principle of how to understand that the wife / girl is going to betray , how to convict Her that she is betraying , how to catch Her at the crime scene, how not to fall in the mud in front of her new lover? Since, the author himself believes that "women are like fleas: they only know that randomly jumping and rushing from side to side.", Then the question arises if women fleas, where is the man's dignity is disappear to go to bed with them, and Even children "multiply" like a flea. What a deep sense the author says, if all he could do is observe and, similarly, the lower being (as he calls women) jumping from bed to bed from one to another.
We will never know how people manage to go through much and keep relationships, maybe not as they were originally, after going through a lot of what is hidden behind the closed door of each married couple, there are no instructions on what to do and what not to do, on Which button to press so that pain and sorrows recede. What I know is that the relationship is a bonfire in which it is necessary to maintain always the same temperature, not to let the flame kindle too much, so as not to burn everything that has already been passed and not let the flame go out. But, firewood, for this fire must be gathered together, as soon as the fire is extinguished, there will come a time when relations will come to an end. It is the matter of time.
Never a relationship, will not be a "one-game game", one who does not invest, sooner or later will cease to receive.
It is very sad that most men and women do not even try to understand each other, yes we are from different planets, we all have different views. But too early to give up, sometimes you can miss, something important. Without trying to understand and respect the woman's soul, you can wander all your life searching, convincing yourself that this is what you want, when your soul strives for something else. Although, all that I see in our time is indifference, why conquer one soul, when there are so many bodies around ....
BOOK SLAG, do not read!
Человек который считает брак ( а так же любые отношения между мужчиной и женщиной ) - ГРАЖДАНСКОЙ ВОЙНОЙ . Дуэлью,где победить соперника можно,лишь предусмотрев любую мелочь, .достоин ли этот человек, вкусить все радости и горести , а самое главное способен ли он , рядом с одной спутницей пройти весь период жизнь и узнавать Ее мир. Мой ответ -нет, так как единственное , чем занимался автор данной книги, это совсем не изучением "физиологии брака", а изучением "физиологии женщины", но никогда ,ни один мужчина не постигнет этой истины, не пытаясь узнать душу.
Как печально, осознавать, живя совершенно в другом веке, что к сожалению существуют , а возможно их в большинстве, мужчины, которые считают, что женщины это что-то низменное , ЧТО-ТО , что не достойно уважения, женщина не должна получать образование, а также читать книги, дабы не узнать что-то лучшее, не витать в облаках и вдруг не понять , что вы не способны дать ей того, что написано в книгах. Жена-это имущество,во владение которым вы вступаете согласно контракту,женщина это всего лишь приложение к мужчине, так, что как бы вы не резали и не кромсали Ее, она все рано безраздельно принадлежит вам. Природа создала Ее нам на потребу, дабы она занималась сексом, рожала, горевала и покорялась тяжелой мужской руке.
Книга,построена по принципу-как понять ,что жена/девушка вам собирается изменить?как уличить Ее в том,что она изменяет?как застать Ее на месте преступления?как не упасть в грязь лицом перед Ее любовником? Так как,сам автор считает ,что "женщины подобны блохам:они только и знают ,что беспорядочно скакать и кидаться из стороны в сторону.", тут появляется вопрос, если женщины блохи, где же мужское достоинство ложиться с ними в постель, да и ещё детей " размножать" как подобно блохам.о каком глубоком смысле говорит автор, если все , что он смог сделать, это наблюдать и подобно, низшему существу( как он называет женщин) скакать из постели в постель от одной к другой.
Мы никогда не узнаем, как удаётся людям пройти через многое и сохранить отношения, возможно не такими как были они изначально, пройдя через многое, что скрывается за закрытой дверью каждой семейной пары, не существует инструкций, что нужно делать, а чего не стоит, на какую кнопку нажать, чтобы печали и горести отступили. Что я знаю, так это то, что отношения это костёр, в Котором нужно поддерживать всегда одну и ту же температуру, не давать пламени разжечься слишком сильно, дабы не сжечь все то, что было уже пройдено и не дать пламени потухнуть. Но, дрова, для этого костра должны собирать вместе, как только огонь потухнет, наступит время когда отношениям прийдет конец. Это вопрос времени.
Никогда отношения , не будут "игрой в одни ворота", тот кто, не вкладывает, рано или поздно перестанет -получать.
Очень грустно, что большинство мужчин и женщин, даже не пытаются понять друг друга, да мы из разных планет, у нас у всех разные взгляды. Но слишком рано сдаваясь, иногда можно упустить , что-то важное. Не пытаясь понять и уважать женскую душу, можно всю жизнь бродить в поисках ,убеждая себя, что это то, чего ты хочешь, когда твоя душа стремиться к иному. Хотя, все , что я вижу в наше время это безразличие, зачем покорять одну душу, когда вокруг так много тел....
КНИГА ШЛАК, не читайте!

[Romain · Rating 4 out of 5]

Même si je suis en désaccord avec la quasi-totalité de ce livre, il faut le prendre pour ce qu'il est et le replacer dans son contexte historique. Cela permet d'en savoir plus sur les mœurs de l'époque, sur la notoriété naissante de Balzac et sur la misogynie sociétale de l'époque. C'était intéressant.

[Clark · Rating 3 out of 5]

Très intéressant de découvrir la vision de Balzac à cette époque sur le mariage et surtout sur les femmes bien que je ne sois pas d'accord avec lui (évidemment).
J'ai un peu décroché vers le dernier tiers du livre.
Je recommande tout de même cette lecture si vous souhaitez connaître un des premiers romans de Balzac.

[Hosna · Rating 4 out of 5]

بسیار خنده‌دار. تکان‌دهنده اینکه بالزاک در آن زمان زن‌ستیز نبوده و هر دو سوی زن و مرد را می‌بیند. در فارسی به کلید شناسایی زن ترجمه شده است که خود نشان می‌دهد بالزاک هر چه می‌نوشته باز در ایران تبدیل به کتابی ضدزن می‌شده.

[Clara Mazzi · Rating 5 out of 5]

Aveva venticinque anni, Balzac quando ha cominciato a scrivere la “Fisiologia del matrimonio”. E non era nemmeno lontanamente sposato. E ha scritto quanto di più intelligente io abbia mai letto sull’argomento. Né leggerò mai più un qualsiasi altro manuale sul tema: c’è tutto qui.
Balzac pubblica questo trattato ai primi del 1829, quando cioè di psicologia nessuno ne sapeva niente: è uno scritto dal sapore enciclopedico e scientifico, com’era il gusto del tempo, che viene applicato con grandissima ironia (e decisamente un eccellente spirito di osservazione) all’essere umano e alle sue sfaccettature, alle volte infinite, alle volte invece classificabili ma che “sventa” una miriade di “complessi” (attribuiti soprattutto alle donne), “scoperti” dalla psicoanalisi.
Figlio primogenito di quattro, nato in una famiglia borghese abbastanza agiata, ha un padre distante e una madre che avrà un figlio, il quinto, da una relazione extraconiugale che porterà in casa e alleverà insieme agli altri suoi figli (senza mai separarsi) e che resterà per sempre il suo figliolo preferito. Honoré ne soffrirà per tutta la vita e si consolerà tra le braccia delle sue due amanti più celebri (per costanza e per sincero affetto): la prima che aveva la stessa età di sua madre e la seconda che era di poco più giovane – sempre della madre di Balzac. Acconsentirà al matrimonio in età avanza, a cinquant’anni, nello stesso anno della sua morte, dopo aver cercato (con un certo calcolo) una donna che fosse un’ambasciatrice (per i suoi mille progetti che finivano sempre in un mare di debiti) e qualcuno che sapesse occuparsi della casa: in altre parole, non si è messo a cercare l’amore vero. Una volta sposato (e anche durante tutto il lungo fidanzamento con la dama che diventerà poi sua moglie) non smetterà mai di intrattenere profondi rapporti con altre donne, con cui condivideva non solo una relazione sentimentale ma anche le sue riflessioni sulle relazioni tra uomo e donna: ne ascoltava con interesse il loro punto di vista (quello femminile) per poi trarne delle conclusioni dal suo punto di vista (quello maschile).
Le sue amiche trovarono questo libro fin troppo cinico. Io, di contro, l’ho trovato un libro vero. Sincero. Una serie di riflessioni e casistiche basate sulla reale osservazione sia delle donne che degli uomini e ciò che passa per “cinismo” non è che realtà, che Balzac propone di accettarla e per poter vivere meglio (invece che sommergersi dai sensi di colpa o dal livore). La sua capacità di dipingere in maniera sublime entrambi i sessi alle prese con tutto quello che comporta un matrimonio (il prima, il durante nella fase alta e il durante nella fase calante) conferma la sua capacità di analisi dell’essere umano (sua passione che lo porterà poi a scrivere gli svariati volumi della sua Comédie Humaine) e può essere vista come cinismo, ma che è anche un atto di benevolenza verso noi esseri umani, che fatichiamo a stare insieme – ma che eppure da soli al mondo non ce la facciamo. I “complessi psicologici” sono nati quando si è dovuto mettere un’etichetta morale alla delusione di scoprire che il “matrimonio d’amore” tanto voluto, tanto ricercato nel 1800, non esiste. Ma come si poteva dire all’umanità intera che ci si era presi una cantonata madornale? Che si era confuso (e lo facciamo ancora oggi, accidenti!) l’amore con l’innamoramento? Non si poteva. Bisognava trovare delle motivazioni “profonde”, esterne a questo “amore” tanto inseguito e mai trovato – perché si cercava una cosa per un’altra. Se si confonde l’amore con l’innamoramento, passati 18/24 mesi, cioè quando cala l’attrazione fisica per il partner, ci si sente confusi: ma invece di rifugiarsi nella psicoanalisi e a “lavorare su di sé” basta invece non cercare un matrimonio d’amore, tenersi il marito e cercarsi un amante, perché i “problemi”(per lo meno: molti) non sono psicologici, ma chimici (cioè delle sostanze che produciamo noi quando siamo attratti da qualcun altro). Se finalmente si chiarisse questo maledetto equivoco (cioè che innamoramento ed amore sono due cose ben diverse), tutti sarebbero più rilassati (ma quanti psicologi perderebbero il lavoro!); se si chiarisse che amore ed erotismo non appartengono alla stessa casella; se si smettesse di considerare il tradimento come una vergogna (tanto dopo 18/24 mesi finisce anche quello) – sebbene vada mantenuto segreto in primis per non ferire il partner ufficiale (perché comunque non è bello sapere di essere traditi) ed inoltre perché il segreto mantiene alta l’emozione, forse si potrebbe vivere un pochino meglio. Soprattutto le donne, cui Balzac dedica questo libro (con sincerità – perché aveva capito tutto): smetterebbero di sentirsi delle “complessate” (pompate dagli psicologi di cui sopra), si sbarazzerebbero di tanti inutili e ipocriti sensi di colpa, e forse potrebbero anche loro godersi di più i loro amanti. E poi probabilmente ci si separerebbe molto di meno: Balzac non parla di divorzio nel suo trattato – sebbene fosse in era napoleonica e il divorzio era pienamente contemplato - perché con le suddette basi, cioè con un matrimonio che non cerca amore e che tollera l’amante (discreto!) ecco che la separazione perde di significato.
La summa del matrimonio l’hanno colta gli indiani (dell’India), che conoscono secoli di matrimoni combinati: nel matrimonio non bisogna cercare l’amore ma l’armonia.
Mi inchino davanti a tanta intelligenza umana in così giovane età, intelligenza che deriva da una profonda sofferenza (“the harder the life, the finer the person”) e chissà, se qualche donna mi ha letta: mi auguro che abbia una vita matrimoniale (in caso) più felice.

[Yves · Rating 1 out of 5]

J'ai été incapable de lire ce livre jusqu'à la fin tellement le sujet est démodé. Ce sont les moeurs des gens mariés à l'époque de Balzac. Ce qui s'appliquait il y a 200 ans ne s'applique plus nécessairement à notre époque.

[Sladjana Kovacevic · Rating 5 out of 5]

PHYSIOLOGIE DE MARRIAGE-BALZAC
✒"L’amour est la poésie des sens. Il a la destinée de tout ce qui est grand chez l’homme et de tout ce qui procède de sa pensée. Ou il est sublime, ou il n’est pas. Quand il existe, il existe à jamais et va toujours croissant. C’est là cet amour que les Anciens faisaient fils du Ciel et de la Terre."
❤Kako je Balzak video brak,veze,prevare? Ovo je duhovita filozofska studija na tu temu.
❤Na početku,autor izuzima radnice i seljanke kao potencijalne preljubnice,jer se rame uz rame sa svojim muževima bore za opstanak.
❤Dakle,kritika je upućena aristokratiji. I više je to kritika društva,obrazovanja,nemogućnosti žena da se nečim bave,situacijama kad su zatvorene u internatu a onda odjednom udate u Paris,gde su zabave neprestane. Osvrće se i na razliku u godinama poželjnim za brak-muškarci se žene dosta stariji,kad su se već izživeli i nauživali i na izmaku snaga,supruge su jako mlade(sveže iz internata).
❤Tu su razne situacije,potecijalne opasnosti i šaljiva upustva šta preduzeti da vas žena ne prevari. Jedna od najsmešnijih je teorija da muž i žena nikada,ali nikada ne smeju da spavaju u istoj sobi,jer nije romantično gledadi nekoga kako mu bale izlaze dok spava. 😂
❤Mnogo maksima i filozofskih teorija,ali ono što Balzak svaki čas ističe i podseća nas-jeste ljubav. Znači,sve ovo se odnosi na one koji se ne vole,koji su u brak ušli iz računa,socijalnih konvencija i slično. Ljubav je ljubav i treba znati voleti i pružati pažnju konstantno. Savetuje muškarce da time što su ženu "osvojili" i vezali za sebe parčetom papira njihov trud nije okončan,već tek počinje.
❤Delo se završava urnebesnom scenom u kojoj je filozof sklon flertu s udatom gospođom nasamaren od muža i žene zajednički.
❤Vreme je pobilo mnoge Balzakove teorije,društvena struktura se izmenila,neke stvari su ostale iste,ali ono što je najvažnije ostaje-ljubav je uvek ono što je osnova za svaku dobru vezu i njena vrednost je neuništiva i neprolazna.
#7sensesofabook #classicliterature #knjige #bookstagram #literature #readingaddict

[Maxime N. Georgel · Rating 2 out of 5]

Il était courant, à l'époque de Balzac, d'écrire des Physiologies et autres ouvrages pseudoscientifiques. Ainsi, certains ouvrages proposaient de déduire de la façon dont les gens marchaient leur caractère. Ou de déduire de la façon dont ils mangeaient leurs pensées.

Balzac se rit de ces écrits en proposant une Physiologie du mariage qui est en fait comme un manuel, mêlant axiomes, anecdotes et arguments, pour éviter de subir un adultère. Il commence son propos par une pseudo-analyse statistique de la France de son époque, tirant de là la proportion d'adultères et ainsi le risque d'en subir un. Il conclut son propos par les conséquences économiques des adultères. Entre deux, il parcourt la façon d'agencer sa maison, de sortir de chez soi, d'y rentrer, de gérer les crises, etc. de façon à éviter d'être trompé. Son ironie et son cynisme sont mordants.

Plusieurs choses me font peu apprécier l'ouvrage. Il traîne en longueur dans la première partie. Il aborde avec parfois trop de légèreté ce sujet et qu'il se répand dans des détails propres à présenter de manière esthétique la tentation de l'adultère. Il n'en demeure pas moins que s'y trouve plusieurs perles et citations bien choisies. Si toutefois les autres œuvres de Balzac que j'entreprendrai de lire sont de cette "qualité", je passerai mon chemin pour cet auteur.

[Marie · Rating 1 out of 5]

Le pire du pire 😩😩😩 lu en diagonale juste pour tomber de ma chaise avec Anouk toutes les deux phrases

[Narendra Jussien · Rating 3 out of 5]

La Physiologie, Madame, fut un livre entrepris dans le but de d��fendre les femmes. Ainsi le sens de mon livre est l'attribution exclusive de toutes les fautes, commises par les femmes, �� leurs maris. C'est une grande absolution - puis j'y r��clame les droits naturels et imprescriptibles de la femme. Il n'y a pas de mariage heureux possible si une connaissance parfaite des deux ��poux comme moeurs, caract��res, etc., ne pr��c��de leur union, et je n'ai recul�� devant aucune des cons��quences de ce principe. Ceux qui me connaissent savent que j'ai toujours ��t�� fid��le, depuis l'��ge de raison, �� cette id��e, et pour moi, la jeune fille qui fait une faute est bien autrement sacr��e que celle qui reste ignorante et grosse de malheurs pour l'avenir, par le fait m��me de son ignorance. Aussi ne veux-je ��pouser qu'une veuve. Recueil d'aphorismes et d'anecdotes, la Physiologie du Mariage se veut un manuel �� l'usage du futur mari�� pour ��viter de se faire minotauriser : connaissance des sympt��mes, connaissances des armes de l'��pouse, connaissances des tours du mari tromp��, ... Premi��re partie des ��tudes analytiques, la Physiologie du Mariage est une oeuvre de th��orie et d'analyse o�� l'esprit positif proc��de par bilans, s'exprimes par aphorismes. Le tout est in��galement broch�� d'anecdotes, dont l'abondance, �� mesure que le livre avance, tout en mettant en danger l'��quilibre de l'ensemble le rend moins aride �� lire. Un parti pris comique rel��ve cet ensemble, mais les intentions n'en sont pas toujours claires, ce qui en att��nue parfois le sel.

[Scott Wilson · Rating 2 out of 5]

This book, written directly before Balzac began The Human Comedy, is pretty tough to read compared to his other works. It has been compared to Stendhal's Love, which I thought was terrible. It is not a novel, but a guide for men who potentially want to marry. Although there are some funny parts - "A man ought not to marry without having studied anatomy, and dissected at least one woman" - I would stick to nearly any other book in the Human Comedy.

[Vigan Rogova · Rating 5 out of 5]

Un livre sur la vie. La vie avec une femme. Une femme du XIX siècle? Une femme française? Peut-être n'importe quel femme? Une femme d'aujourd'hui? Enfin, un livre amusant décrivant les ruses féminines en expliquant le sexe féminin du XIX siècle (bien sûr)!

[Guy · Rating 3 out of 5]

review at:

http://wp.me/pw5xP-1WR

[Libri & · Rating 4 out of 5]

Per leggere la recensione vai su:
http://letteraturaecinema.blogspot.it...

[Persephone Abbott · Rating 3 out of 5]

This is an essay, a breakdown of a basic plot line about domesticity.

[Jim · Rating 2 out of 5]

I will lay this book aside for a while and return to it later ... perhaps.