Wanneer het water breekt

by Chris De Stoop

Dit is het waargebeurde verhaal van een visser en zijn dochter, die al een tijd geleden hun vaderland ontvluchtten. Hung stak in een kleine vissersboot de zee over om hier in een dorp achter een hoge dijk een nieuw leven te beginnen. Gwen bouwde een succesvolle zaak op, maar worstelt nu met haar eigenheid.

Het is ook het verhaal van de tientallen reisgenoten die langdurig ronddobberden op zee: een kleine gemeenschap van met elkaar verknoopte levens, bijeengebracht op een beslissend moment. Niet iedereen heeft het overleefd. Sommigen voelden zich verloren. Anderen werden dokter, ingenieur, bankier of
ondernemer. Wanneer het water breekt is het verhaal van de diepe breuk die migratie is - voor de betrokkenen en voor de bevolking. Hoe komen migrant en maatschappij tot een nieuwe vorm van samenleven? Een verhaal van deze tijd, op een persoonlijke manier verteld door Chris de Stoop, die de familie al jaren kent en met tientallen reisgenoten sprak.

Genres: Nonfiction, Asia

239 pages, Kindle Edition

Published September 10, 2018

About the author

Chris De Stoop is een Vlaamse schrijver en journalist. Zijn debuut over een bende vrouwenhandelaars, 'Ze zijn zo lief, meneer', was een bestseller en werd door BBC bewerkt tot een documentaire.

In 2004 won hij de Gouden Uil Prijs van de Lezer met zijn vertelling 'Ze kwamen uit het Oosten'. Zijn boek 'Het complot van België', over de genocide in Rwanda, werd in 2008 genomineerd voor de AKO Literatuurprijs

Chris De Stoop in de Nederlandstalige Wikipedia

Chris De Stoop in de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren


Chris De Stoop is a Flemish writer and journalist. His debute novel about women traffic, 'Ze zijn zo lief, meneer', was a beststeller and was adapted into a documentary by BBC.

Reviews

[Elisa Goudriaan · Rating 4 out of 5]

Werkelijk een prachtig verslag van het levensverloop van een groep Vietnamese bootvluchtelingen. Eind jaren '70 kwamen ze aan in België en Chris de Stoop kijkt hoe hun leven verliep van toen tot nu en zelfs ook voordat ze vertrokken. Zo omspant zijn verhaal in totaal wel zo'n vijftig jaar. En dat niet alleen: De Stoop sprak deze mensen niet eenmalig om naar hun verleden te vragen, maar volgde een van de families gedurende tien jaar en reisde met hen mee naar allerlei plekken. Je ziet zo hoe het leven op ieder van de familieleden weer anders inwerkt en zo krijgen de (echt bestaande) personages heel gelaagde karakters.

Ik wist bijna niets over het leven in Vietnam van tevoren en heb daar nu een levendig beeld van gekregen, net als van het leven van de Vietnamese gemeenschap in België. Chris de Stoop reisde naar vele landen voor dit onderzoeksjournalistieke project en maakte er een mooi literair boek van, dat in zijn structuur doet denken aan 'De rechtvaardigen' van Jan Brokken. (Beide boeken werden overigens tegelijkertijd geschreven.)

Enige minpuntje: enkele storende herhalingen en slordige foutjes in het Nederlands, die door een goede redacteur allemaal eruit gehaald hadden kunnen worden. (Maar dit zie ik tegenwoordig in bijna alle boeken van De Bezige Bij die ik lees. De prioriteiten lijken op andere vlakken te liggen.)

[Jurgen Maerschand · Rating 4 out of 5]

Na "Dit is mijn hof" alweer een prachtig en aangrijpend boek van Chris De Stoop. De integriteit en menselijkheid druipt er van af. Een verhaal over echte mensen, over vallen en opstaan, en blijven doorgaan. Prachtig beschreven hoe de levens van de "bootmensen" uniek samenkomen en met elkaar -en op de achtergrond ook de geschiedenis van Vietnam- onherroepelijk verweven worden en blijven. Enkel hier en daar iets te fragmentarisch.

[Mark Lievisse Adriaanse · Rating 5 out of 5]

Chris de Stoop is de beste schrijver van verhalende journalistiek in het Nederlandse taalgebied.

[André · Rating 5 out of 5]

• Zelfs urine was er niet meer om te drinken, zo uit gedroogd waren ze. Het werd ook voor een ervaren visser als Hung een ondraaglijke, gekmakende gedachte. Hij nam een kom en sprong in de golven. Als een waterduivel klom hij weer in de boot, stak de kom boven zijn hoofd en danste op en neer. Hij sprak: ‘De Godin van Genade, oftewel de patrones van de zee, heeft me gezond water gegeven. Iedereen moet een slok drinken. Het is gegarandeerd veilig.’ Bijna iedereen wilde hem geloven en dronk van de kom. Het was toch het einde, wat maakte het nog uit? Het was zo voorbestemd, ze konden het alleen maar aanvaarden
• Eigenlijk zouden ze met 38 man vluchten, maar op 5 augustus 1981 klommen 63 Vietnamezen aan boord van het gammele bootje van visser Hung. Ze hadden amper meer bij zich dan 25 kilo rijst, vier jerrycans water, vier jerrycans diesel en citroenen tegen scheurbuik en uitdroging. Ze waren op de vlucht voor de Vietcong, de communisten van wie je in strafkampen zelfkritieken moest schrijven en alles moest bekennen wat je sinds je geboorte fout had gedaan. Hung liet zijn hoogzwangere vrouw achter en begon op volle zee prompt te twijfelen. Als de anderen hem niet hadden gedwongen door te varen, had hij rechtsomkeert gemaakt.
• Het Russische kompas bleek kapot, dus ze voeren op goed geluk de rijzende zon achterna. Tot de motor het begaf op dag twee. Dagen dobberden ze rond op de Zuid-Chinese Zee. Ze dronken urine en zeewater, deelden met 63 man twee flessen regenwater - één dopje per persoon per zes uur. Toen er een citroen in de oceaan dreef, kapseisden ze bijna door alle commotie.
• De Vietnamezen probeerden de aandacht te trekken van zeker 26 schepen - maar die zagen niks, of deden net alsof. Het was een Belgisch vrachtschip dat Hung en zijn passagiers na negen dagen redde. Op foto's is te zien hoe ze op het vissersbootje water kregen uit een brandslang. Het had heel anders kunnen aflopen: tussen 1975 en midden jaren negentig zijn naar schatting 800 duizend Vietnamezen over zee gevlucht voor de Vietcong; zeker één op de drie overleed als gevolg van ziekte, honger, piraterij of orkanen.
• Het was de tijd, zo schrijft de Vlaamse auteur Chris de Stoop in Wanneer het water breekt, dat de media het voortdurend hadden over boat people, de bootmensen, 'alsof er ergens een nieuwe, speciale stam was ontdekt en de boot hun wezenskenmerk was'. In Vietnam heetten ze de vuot bien: zij die de grens oversteken. De Stoop reconstrueert de boottocht en hoe het de opvarenden is vergaan. Het verhaal draait vooral om Hung en zijn dochter Quyen ('zeg maar Gwen'). De boeddhistische visser werd hulpkoster in Wichelen, een plaats tussen Gent en Brussel. Quyen kwam in het kader van gezinshereniging in 1986, op haar 15de naar België en opende in hartje Brussel het restaurant Little Asia, een populaire pleisterplaats van industriëlen en politieke kopstukken.
• Chris de Stoop leerde Hung en Quyen jaren geleden kennen in België. Hij keerde met ze terug naar Vietnam en zocht tot in Australië meer dan twintig andere opvarenden op. Het verhaal komt wat brokkelig en gefragmenteerd op gang, met korte hoofdstukken en een wirwar aan namen. Het relaas wordt vollediger, intenser en hartverscheurender naarmate meer puzzelstukjes samenvallen.
• Het is een kolfje naar de hand van De Stoop. In 1992 debuteerde hij met Ze zijn zo lief, meneer, een geruchtmakend boek over internationale vrouwenhandel. Hij schreef sindsdien geëngageerde boeken en journalistieke reportages over de Rwandese genocide, radicalisering en jihadisme in Brussel en de aardbeving in Haïti. In 2015 verscheen Dit is mijn hof, over het oude boerenland van de Hedwigepolder dat onder water moet worden gezet bij wijze van natuurcompensatie. De journalistiek heeft hij enkele jaren geleden vaarwel gezegd met de bundel Ex reporter. In de media heerst volgens hem niet eens meer de waan van de dag, maar van het moment: 'te snel, te hectisch en te hard'.
• De Stoop besloot te schrijven over de Vietnamese bootvluchtelingen tijdens de recente 'Europese' vluchtelingencrisis, toen tienduizenden Syriërs, Irakezen, Somaliërs en Eritreeërs hun leven riskeerden op de Middellandse Zee. Die actualiteit stipt hij slechts terloops aan in Wanneer het water breekt: Quyen realiseert zich met hoeveel meer empathie de Vietnamezen destijds werden opgevangen dan de vluchtelingen nu. Om dat te beseffen hoeft ze maar langs het Maximiliaanpark in Brussel te rijden, het schimmenrijk waar honderden ontheemden bivakkeren onder slaapzakken en kartonnen dozen.
• Veel opvarenden van Hungs boot hebben buiten Vietnam een goed leven opgebouwd - al blijft de heimwee knagen en wennen de koude winters nooit. Schrijnend is het lot van Minh, die op het laatst besloot niet aan boord te gaan. Hij had als 'mensensmokkelaar' de reis georganiseerd - hij kocht politie en kustwacht om. Later deed hij zeven vergeefse vluchtpogingen en zat hij jaren in een strafkamp. Ziek, berooid en vol spijt bleef hij achter.
• Toch is niet iedereen gelukkig in België. Zoals Ding, die aan boord met een andere jongen vocht om de laatste citroen. Tot twee keer toe komt hij niet opdagen bij een afspraak met De Stoop. Als Ding foto's heeft ontvangen van de redding op volle zee, belt hij de schrijver huilend op. 'Ik miste hier mijn familie, vond nooit rust, voel me leeg', zegt hij. 'Daarom ben ik niet naar de afspraak gekomen, meneer Chris. Gaat u het voor mij oplossen? Gaat u me mijn leven teruggeven? Nee? Dan zwijg ik liever.'
• Hungs dochter Quyen besloot onlangs haar restaurant in hartje Brussel te koop te zetten. Haar reizen naar Vietnam hebben haar aan het denken gezet, zo zei ze begin november in een interview in De Standaard. 'Na de sluiting van Little Asia ga ik twee maanden naar Vietnam met mijn vader. Al denk ik dat ik nooit voorgoed zal terugkeren. Mijn kinderen en mijn familie wonen in België. Ik weet nu: mijn wortels liggen waar ik de liefde van mijn dierbaren voel, of dat nu in België of Vietnam is.'

[JannieTr · Rating 4 out of 5]

Groot succes had Chris de Stoop met het zeer persoonlijke en onroerende boek Dit is mijn hof (2015) over het verlies van het boerenland van zijn jeugd en het opgeven van de boerderij van zijn ouders.
In dit meer journalistieke Wanneer het water breekt heeft hij een gezicht willen geven aan de opvarenden van een boot vol Vietnamese vluchtelingen die in 1981 door een Belgisch schip gered worden en waarvan de meesten in België een nieuw leven proberen op te bouwen. Om via hen het verhaal te vertellen over wat ze doormaakten, maar ook hoe het leven er na 37 jaar voor hen uitziet. Hij heeft daarvoor gesproken met veel van de opvarenden, maar ook met de achterblijvers in Qui Nhon. De rode draad in het verhaal vormen echter de schipper van de kleine vissersboot, Hung, en zijn dochter Quyen, die 5 jaar later via de gezinshereniging, samen met haar moeder en broertjes en zusjes, naar België komt.
Het verhaal meandert: er is aandacht voor de geschiedenis van Vietnam, vanaf de Franse overheersing tot na het vertrek van de Amerikanen, met alle nare verhalen die daarbij horen. Over de onderdrukking door het communistische bewind van de Zuid-Vietnamezen: onteigeningen, heropvoedingskampen en gevangenisstraffen. Over de kinderen van opstandigen die tot drie generaties geen universitaire studie mogen volgen en over geleerden die bij voorbaat verdacht zijn en na hun heropvoeding simpele baantjes moeten aannemen.
Wanneer het communistisch regiem na jaren de teugels wat laat varen, is het voor de vluchtelingen mogelijk (zeker als ze een andere nationaliteit hebben gekregen) voor een kort verblijf terug te keren. Bovendien zijn ze welkom omdat ze de achterblijvers ondersteunen met het in het nieuwe land verdiende geld. Ook Hung en Quyen gaan elk jaar op bezoek en Chris de Stoop gaat mee.
Maar dan blijkt dat maatschappelijk succes geen garantie is voor een gelukkig leven...
Mijn hele recensie lezen? Zie: https://mijnboekenkast.blogspot.com/2...

[Stany · Rating 5 out of 5]

Quyen Truong is the owner of Little Asia, the best Vietnamese restaurant in Belgium and maybe even further out. We have been going there at least once a month for twenty years and she has been feeding us with delicious and healthy food all this time.

This book is the story of her family & friends. How her father Hung fled Vietnam as a "boat people" in 1981, how he was picked up by a Belgian ship and settled in a small Belgian village, how he brought over his family, and how they build up their lives in Belgium.

Quyen's restaurant is well known and she herself makes frequent appearances in the media, so the book is also about her and about how she became such a famous cook and restaurant owner. The book describes her caring and loving side, her passion and her doubts, all of which you see glimpses of in her professional work.

The book makes you understand the long path she and her family have had to travel to be where they are now.

The story is well written by Chris de Stoop a journalist/writer well known for his in depth research and you can see on every page that he has spend a lot of time with Hung, Quyen and their family and friends to try to understand better the dilemma of the Vietnamese diaspora.

[Jan van Trigt · Rating 4 out of 5]

Prachtig verteld verhaal over echte personen. Over wat hun drijfveren waren toen zij hun land verlieten. Het zijn vietnamese bootvluchtelingen die 26 grote zeeschepen aan zich voorbij zagen trekken en toen pas stak er iemand een vinger naar hun uit.... Een Belgisch vrachtschip pikte ze op van hun gammele bootje. Veertig jaar verder zijn de vluchtelingen zeer geslaagde burgers in België. Chris de Stoop schrijft een beetje melancholisch over hun zoektocht naar hun wortels. Geel van buiten wit van binnen is een cliché maar een boedhistisch altaartje in een katholieke kerk in Vlaanderen is origineler.

Dit boek stond op het programma van het Rotterdams Leeskabinet en de schrijver vertelde over de gelijkenis die hij ziet tussen de verwijdering van zijn eigen wortels in het Waasland nabij Antwerpen.

Chris de Stoop schrijft in een prachtig Nederlands. Sommige woorden en begrippen zijn echter echt afwijkende van dat van boven de rivieren. Dat begint al bij de titel. Maar ook filmprojector, zwalpen, maandstonde en van wat nog meer zal ik de eigenlijke betekenis zoals de schrijver dat bedoelde gemist hebben?

[Lydia · Rating 4 out of 5]

Ik vind dit boek erg ontroerend. Het is goed geschreven. Er is duidelijk veel opzoekingswerk verricht.
Het is het verhaal van een Vietnamese man, die met een bootje , vol dorpsgenoten, vlucht, eind jaren 70. Het is een universeel verhaal. Hij werd warm ontvangen, in een Vlaams dorpje.
Duizenden mensen in vele andere bootjes hebben het niet gered..
Het is dus een waar gebeurd verhaal, de schrijver heeft beschreven hoe het met al die mensen achteraf gegaan is. Ook hoe het de kapitein van het schip dat hun bootje gered heeft,vergaan is.
Er zit een stuk Vietnamese geschiedenis bij, voldoende om alles te kunnen kaderen.
Hij volgt ook de dochter van de man. Het is goed om te beseffen welke invloed migratie op de kinderen heeft, levenslang. De schrijver beschrijft dit zeer mooi. Maar ik vond wel dat we té veel privézaken te weten komen, van deze vrouw.
Zeker een aanrader!

[Laura Bakker · Rating 4 out of 5]

Dit is het waargebeurde verhaal van een visser en zijn dochter, die al een tijd geleden hun vaderland ontvluchtten. Hung stak in een kleine vissersboot de zee over om hier in een dorp achter een hoge dijk een nieuw leven te beginnen. Gwen bouwde een succesvolle zaak op, maar worstelt nu met haar eigenheid. Het is ook het verhaal van de tientallen reisgenoten die langdurig ronddobberden op zee: een kleine gemeenschap van met elkaar verknoopte levens, bijeengebracht op een beslissend moment.

Wanneer het water breekt is het indrukwekkende verhaal van de passagiers van NB1010. Chris de Stoop geeft hen die in 1981 door een Belgisch vrachtschip gered worden een gezicht. De persoonlijke verhalen van Quyen, Hung en andere zijn op een prachtige wijze op papier gezet. Een boek dat een andere kijk geeft op een het nog steeds actuele thema vluchtelingen. Een boek dat zal bijblijven.

[Riet · Rating 4 out of 5]

Een prachtig geschreven relaas van de avonturen van Vietnamese bootvluchtelingen. Zij vertrokken in de 80er jaren op een gammele boot uit Vietnam en werden opgepikt door een Belgisch vrachtschip. (Nadat meerdere schepen het opzettelijk hadden genegeerd). Zodoende kwam een groot deel van deze 63 vluchtelingen in Belgie terecht. Het was een verschrikkelijk avontuur, dat hen voor hun hele leven zou tekenen. Een aantal kon later hun gezin laten overkomen. De schrijver laat hen aan het woord. Het wordt een sober verhaal, maar wel wordt duidelijk hoe verscheurd deze mensen ook jaren later nog zijn: tussen hun oude en hun nieuwe vaderland. Er wordt ook een aantal keren verwezen naar de huidige bootvluchtelingen, die nu een stuk minder welkom zijn.

[Christine Bonheure · Rating 4 out of 5]

Vakkundig geschreven, meeslepend verhaal over de diep emotionele ervaring van migratie. Op basis van tal van interviews en een bezoek aan Vietnam vertelt De Stoop het waargebeurde verhaal van een van de eerste bootvluchtelingen. In 1975 ontvlucht visser Hung zijn thuisland omdat hij er als voormalig rebel geen enkele toekomst heeft nu de communisten aan de macht zijn. Samen met een groep reizigers onderneemt hij een verschrikkelijke reis over zee in een krakkemikkig bootje, zeven dagen en nachten lang, zonder benzine, voedsel of drank. Nadat niet minder dan 26 boten hun zwalpende bootje negeren neemt de 27ste, een Belgische boot, hen mee. Hung komt daardoor in België terecht, waar hij hoewel ‘perfect geïntegreerd’ blijft verlangen naar thuis. Dochter Quyen wordt succesvolle restauranteigenares in Brussel, maar worstelt met het vinden van haar individualiteit op een nieuwe plek. Indringend, intens verslag met maar één boodschap: “Niemand ontvlucht zijn thuisland zomaar, zonder zeer geldige reden.”

[Nadia · Rating 3 out of 5]

In deze verzuurde tijden waarin polarisatie hoogtij viert zou iedereen dit boek moeten lezen om te begrijpen wat deze mensen drijft om zo’n ingrijpende beslissing te nemen en wat het vervolgens met hen doet.
Mijn inlevingsvermogen is te beperkt om echt te bevatten wat de Vietnamese bootvluchtelingen hebben meegemaakt tijdens hun reis maar hun verscheurdheid -ondanks een succesvol (what’s in a name) leven in het Westen- beklijft. En deze verscheurdheid geldt ongetwijfeld voor alle migranten.
Al eens afgevraagd hoe je het er zelf zou vanaf brengen ? Bijvoorbeeld gedropt in Vietnam met niets anders dan de kleren die je aan hebt ?

[Ingrid Snoeren · Rating 3 out of 5]

Met op de omslag een afbeelding van de Boot van Lampedusa, wil ik dit lezen als een boek dat ook over hedendaagse bootvluchtelingen gaat. Dat wil niet echt lukken.
Het verhaal van Hung en zijn medevluchters uit Vietnam, decennia geleden, wordt mooi verteld, maar hun verhaal is heel anders dan dat van de vluchtelingen nu. Met als belangrijkste opmerking, ergens op een pagina: jullie zouden nu als economische vluchtelingen geen recht meer hebben op verblijf in Europa.
Desalniettemin boeiend om te lezen.

[Inge Vermeire · Rating 3 out of 5]

Alhoewel het onderwerp van de Vietnamese bootvluchtelingen me zeker aanspreekt, ben ik toch niet zo overtuigd van de aanpak van Chris De Stoop voor dit boek. Hij laat de bootvluchtelingen hun verhaal vertellen, geeft zelf weinig achtergrondinformatie. De zeer eenvoudige stijl kon mij slechts matig bekoren. Wel jammer want ik heb 'Dit is mijn hof' heel graag gelezen en had dus ook van dit boek hoge verwachtingen.

[Laurent Snoeckx · Rating 2 out of 5]

"Wanneer het water breekt is een universeel, aangrijpend verhaal over de diepe breuk die migratie is, inzoomend op één boot, één groep, één familie. Een verhaal van opoffering, bedrog, strijd, angst, liefde en heimwee, op een persoonlijke manier verteld door Chris de Stoop, die de familie al jaren volgt en met tientallen reisgenoten sprak."
Ik had wat moeite met de namen en de 'droge' beschrijvingen, maar het is een universeel en zó herkenbaar verhaal!

[Marleen Verhoeven · Rating 3 out of 5]

Journalistiek verhaal over Vietnamese vluchtelingen tijdens de jaren ‘80. Je volgt hen tijdens de vlucht op een gammel bootje. De opluchting om gered te worden door een Belgisch vrachtschip. En de strijd om een nieuw leven op te bouwen. Je voelt het onderzoekswerk en de betrokkenheid van Chris de stoop. Integratie versus vervreemding, verwestering versus ontheemding. Een boek dat de vluchtelingenkwestie een menselijk gezicht geeft. Aanrader voor bepaalde politici ?

[Hilde · Rating 3 out of 5]

Ontstellend hoe actueel het verhaal van Hung is. Terwijl wij denken dat de transmigratie een totaal nieuwe werkelijkheid is, blijkt die al in de jaren 70 bestaan te hebben en worstelden mensen er toen al mee. Het boek is in de eerste plaats informatief maar de emoties krijgen ook een cruciale plaats. Een must-read voor iedereen die geboeid is door de problematiek van de vluchtelingen! Mooi werk.

[Helga Beuckelaers · Rating 4 out of 5]

Vietnamese bootvluchtelingen ... in de jaren 70-80 een veelvoorkomend nieuwsitem. Ook nu nog brandend actueel: mensen die familie en alles achterlaten om een nieuw en veilig leven te beginnen. Deze actualiteit krijgt hier een gezicht ... niet enkel het "toen", maar ook het heden...

"niets is kostbaarder dan onafhankelijkheid en vrijheid" (p165)

[Mieke · Rating 1 out of 5]

Ik dacht dat dit een fictie boek was. Dat was het niet. Ik ben na 50 bladzijden gestopt omdat het echt in een documentaire stijl geschreven is, en ik niet in de mood was voor een echt gebeurd verhaal, ook al gaat het dan over een heel actueel thema wat me wel beroert.

[Heleen Cuypers · Rating 4 out of 5]

Ik denk dat het verhaal van de bootvluchtelingen vanuit Vietnam, me nog lang gaat bijblijven... Hoewel het al verschillende jaren geleden is, is het nog steeds actueel, het is enkel nu met een andere groep bootvluchtelingen die veiligheid opzoeken.

[Davy · Rating 4 out of 5]

"De vlucht uit Vietnam noemt hij een wond die langzaam heelde maar een diep litteken achterliet." De ervaringen van een familie staat symbool voor de ervaringen van vluchtelingen en het continue verdriet dat daarbij gepaard gaat.

[Rudi · Rating 5 out of 5]

Een mooi boek van een schrijver die de verhalen meebeleefd,
Over wie en waar je bent , en wie je wanneer ontmoet over nostalgie en heimwee, ook heb ik (een beetje) bijgeleerd over de Vietnamese cultuur , mooi boek over, van , voor en door mensen

[Kyara · Rating 1 out of 5]

Supersaai boek, ik was verplicht om het te lezen voor school, en het is echt GEEN aanrader, ik ben een lezer en dit genre heb ik echt gewoon niets aan, goed voor mensen die hier in geïnteresseerd maar voor mij is het niet.

[Wesley Poelman · Rating 4 out of 5]

Prachtig boek over roots, familie en menselijkheid (zoals die zou moeten zijn)

[Tina · Rating 3 out of 5]

Ik had er eelijk gezegd meer van verwacht.

[Vivienne · Rating 5 out of 5]

Heel goed boek. Lezen! Migratie is ten allen tijden en laat perspectief van een migrant zien zonder sentimenteel te worden.

[Joke · Rating 4 out of 5]

Mooi relaas over de impact van vluchten op een mens...

[Luc · Rating 4 out of 5]

Chris De Stoop slaagt erin om aan de hand van een familiekroniek en getuigenissen toch een gevoel te geven wat het moet zijn "boat people" te zijn en te blijven....

[Wim Huyghebaert · Rating 4 out of 5]

Vintage De Stoop: maatschappelijk relevant, stevig gedocumenteerd, in een bedachtzame, soms zelfs literaire stijl. Een superieure epiloog. Voor wie immigratie beter wil begrijpen.

[Femke Hogenstijn · Rating 3 out of 5]

Mooi om te lezen, maar voor mij een beetje onduidelijk waar voor type boek het is. Een roman? Een documentaire?
Het laat je wel nadenken over alle bootvluchtelingen van tegenwoordig.