In ‘Het goede leven’ pakt Annegreet van Bergen de draad op van haar bestseller ‘Gouden jaren’. Nederland is in korte tijd rijker geworden dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden. Nieuwe wetenschappelijke inzichten en technische mogelijkheden zorgden ervoor dat de wereld letterlijk en figuurlijk werd opengebroken. Met bromfiets of auto kwamen we steeds verder van huis. Televisie bracht onbekende landen en volkeren de woonkamer binnen. Van Bergen laat met nieuwe observaties en anekdotes zien hoe de sterke naoorlogse groei het leven in Nederland onherkenbaar heeft veranderd. De tijd is voorbij dat verloofde stellen jaren moesten sparen voor hun uitzet of dat mensen maanden op een telefoonaansluiting moesten wachten. Welke vrouw wordt nu nog ontslagen als ze gaat trouwen? En wie biedt zijn gasten nog een rokertje aan?
De jaren na WO II staan centraal in het tweede boek van Annegreet van Bergen over ‘Het goede leven’. Het waren de jaren, waarin ook ik mijn jeugd doorbracht, naar school ging, werkte, trouwde en een gezin stichtte. Wat heb ik genoten van dit boek! Het was een feest van herkenning: o ja, zo gebeurde dat bij ons thuis ook! En: dat voorwerp hadden wij ook, maar ik was het helemaal vergeten. Ook verbazing: is dit werkelijk nog maar zo kort geleden ingevoerd? Mijn huisgenoten bestookte ik ook met vragen als ‘weet jij dat ook nog?’ En ‘deden jullie dat ook?’ Als er bezoek kwam, en zij hadden het boek ook gelezen, haalden we samen herinneringen op. Nostalgie, nostalgie... De korte hoofdstukken en de foto’s maakten het lezen nog prettiger.
Mooi overzicht wat er allemaal veranderd is sinds de jaren 50. Maakt me weer extra blij met mijn wasmachine. Dit naast andere fantastische ontwikkelingen
Een vervolg op het succesvolle De Gouden Jaren. Dat ik met erg veel plezier heb gelezen. Dit boek is van hetzelfde laken een pak. Over brommers, loonzakjes, spaarbankboekjes, zondagsrust, poesiealbums, hokken, de uitzet, 008, 002, koekoeksklokken, prikklokken, moetjes, etc etc.
Als je genoten hebt van haar vorige boek dan is dit boek ook zeker de moeite waard. Wel vaak had ik het gevoel dat een onderwerp al in het vorige boek was beschreven. Afijn, als iets leuk is maakt dat niet zoveel uit :-). Voorlopig wel even genoeg van deze nostalgische trip. Nog een aardig weetje: tussen 1948 en 1965 emigreerden een half miljoen Nederlanders.
De Gouden Jaren vond ik erg leuk, daarom meteen dit boek gekocht en er aan begonnen. Daarna een poosje laten liggen halverwege. De onderwerpen op zich zijn wel interessant, maar de behandeling ervan is echt stukken minder: de gouden jaren had al een simpele toon, maar deze was echt al te simplistisch. Dat ze haar eigen herinneringen er te expliciet bijhaalde vond ik ronduit storend. Ik ben het wel met haar eens dat je bevoorrecht bent als je die tijd (50er jaren) nog hebt meegemaakt: dan realiseer je je pas echt hoe goed we het nu hebben en dat veel van wat we hebben helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Helaas moet ik over dit boek zeggen dat het goed geprobeerd, maar een beetje matig eruit gekomen is.
Annegreet van Bergen Het goede leven Hoe Nederland in een halve eeuw steeds welvarender werd
Een prachtig vervolgd op Gouden jaren waarin Annegreet ons laat zien dat ons leven enorm veranderd door de economische groei. Hoe makkelijk en ongemerkt het leven veranderd daar staat je niet bij stil. Voor mensen die de vijftiger en zestiger jaren hebben meegemaakt herken je erg veel. Dingen die vergeten bent maar al lezende weer boven komt je salaris in een loonzakje kreeg, dat je geld wat je niet nodig had parkeerde op een spaarbankboekje. Per week uitbetaald worden, wat een werk voor werkgevers en men had veel geld in huis dat is nu ondenkbaar.
Supermarkten waren er niet bij de slager kreeg je als kind zijnde een stukje worst maar als hij dat vergat mocht je er niet om vragen maar je ging de winkel liever niet uit. Onze melkboer zat bij de vrijwillige brandweer als er brand was liet hij de melkkar staan en ging naar brand dat zou tegenwoordig niet kunnen. Veel geld als teenager had je niet een grammofoonplaatje 45 toeren ƒ3,95 daar spaarde je voor. De TV, programma als Swiebertje dan was de stad uitgestorven iedereen keek tegenwoordig blijf je niet voor de tv thuis.
Kolenkachels vreselijk bij de kachel was het warm maar als je naar de wc moest, je had de deurkruk alleen maar vast dan riep iedereen al doe de deur dicht. In de winter kleedde je voor de kachel uit in de onverwarmde slaapkamer was het te koud. Je had ijspegels op de dekens en de bloemen op de ramen. Wat zijn we tegenwoordig verwent met de centrale verwarming onze welvaart is inmiddels zoiets vanzelfsprekend geworden.
Vrouwen moesten stoppen met het werk als ze trouwden dat kan je tegenwoordig niet meer voorstellen. Maar het was ook schande alsof de man de kost niet alleen kon verdienen.
Ons openbaar vervoer is zoveel beter dan vroeger dit was voor mij erg verrassend toen ik dat las net als dat stuk over de waterleiding. Dat het tot 1963 heeft geduurd voordat iedereen op het waterleidingstelsel werd aangesloten. Dat was vroeger echt behelpen vooral voor vrouwen die was deden.
Een veel gehoorde uitspraak van vroeger was “je had niet veel maar men was tevreden”. Niet dat men nu niet tevreden is maar welvaart is naar verloop van tijd heel gewoon geworden je vergeet snel hoe het vroeger was!
"Gelezen" als luisterboek van Storytel. Het boek wordt voorgelezen door Tanneke Hartzuiker. Ze leest het boek voor op een wat kinderlijke toon, wat versterkt wordt door de manier van schrijven. In het boek gaat het op een gegeven moment over uitbreiding van de markt, dat we nu overal onze spullen kunnen kopen. "Dat noemen we globalisering". De toon en schrijfstijl maken dat je je terug gestuurd voelt in de banken van de basisschool. Het boek beschrijft aan de hand van allerlei voorbeelden uit het dagelijks leven wat de invloed van de economie is. Liedjes als "grote klokken zeggen tiktak" hoef je nu niet meer aan kinderen te leren, de was duurt geen drie dagen meer, iedereen kan studeren en ziekenfondspatiënten hoeven niet meer in de rij te staan. In plaats van uit te rusten op zondag is er nu geld voor uitstapjes, we hebben allemaal een douche, een koelkast en een wasmachine. Het boek is amusant geschreven. Jammer van het luisterboek is dat je de illustraties moet missen.
Ik ben geboren in de jaren 80, dus de verhalen uit dit boek heb ik zelf niet echt meegemaakt, maar wel herinner ik mij de verhalen van mijn oma. Mijn oma was echt van de oude stempel en veel verhalen uit het boek deden mij dan ook aan haar denken. Er staan hele mooie foto's in dit boek. Zo waren er ook heel veel "Ow ja" momenten, dat had mijn oma ook! En jaaa in een lavet heb ik ook nog gezeten want die wilde mijn oma er niet uit hebben. Al ging ze er zelf niet in, het was een handige opslag voor de aardappels haha. Geschiedenis verhalen spreken mij altijd aan en zo heb ik ook echt genoten van Het goede leven. Complimenten Annegreet van Bergen!
Een soort van vervolg op ‘gouden jaren’. Aan de hand van verhalen van vele mensen wordt een beeld gegeven van de veranderingen in Nederland na de Tweede Wereldoorlog. Hoe mensen steeds rijker werden, hoe er steeds meer apparaten kwamen die taken makkelijker maakten, hoe mensen steeds meer en verdere reizen konden maken, hoe de gezondheidszorg beter en vanzelfsprekender is geworden enz enz. Het doet je realiseren hoe goed we het hebben in Nederland en hoe weinig we daar vaak bij stilstaan.
Met de opvatting, dat alles vroeger beter was, maakt Van Bergen korte metten. Met tal van leuke anekdotes zet ze de enorme ontwikkelingen in de welvaart op een rij. Nog niet zo lang geleden waren vrouwen dagenlang met eenzelfde was bezig, was er nauwelijks leidingwater, zaten mensen nog voor de kachel en was elektriciteit een luxe. Ik denk dat het vooral leuk is, wanneer je iets van de beperkingen uit het vroegere leven zelf herkend.
Wauw! Wat een duidelijke, mooie manier om heden tegen verleden aan te houden. Met mooie verhalen, voorbeelden en feiten. In 1 dag uitgelezen. Slotwoord maakte me zelfs enigszins emotioneel: ontzettend mooi boek!
Boeiend en genuanceerd. Riep bij mij soms nostalgische gevoelens op, maar was ook glashelder over de verworvenheden van de afgelopen decennia. Thematisch opgebouwd, raakt veel onderwerpen, maar blijft daardoor soms wat aan de oppervlakte.