Sie sind enge Freundinnen von Kindesbeinen Marie, Alexandra, Friederike und Jule. Egal, wohin ihre Lebenswege sie verschlagen hatten − einmal im Jahr trafen sie sich im wunderschönen »Haus am See«. Als Marie, die Seele der vier, mit Anfang fünfzig stirbt, trifft die Nachricht alle wie ein Schock. Denn seit ihrem Streit zehn Jahre zuvor hatten sie kaum noch Kontakt miteinander. Dann die Ü eine Einladung der drei Freundinnen zum Notar. Die Vorstellung, sich wiederzusehen, erfüllt jede von ihnen mit Unbehagen. Entziehen können sie sich jedoch nicht. Was ist es, wovor sie sich fürchten? Und was ist es, das sie dazu bringt, trotzdem anzureisen?
Dora Heldt is the pen name of Bärbel Schmidt, a popular German author. Her 2009 novel, Tidal Shift, reached second place on the bestseller list in Germany.
Heel erg genoten van dit boek. Leest vlot, de verhaallijnen waren leuk om te volgen en alles kwam mooi samen aan het einde. Dit zou deel 1 zijn van de reeks, ik kijk alvast uit naar de volgende delen.
Dit boek gaat over de intense vriendschap tussen 4 vriendinnen - op een bepaald moment jarenlang verbroken - maar na de dood van één van hen, toch dieper in hun leven verstrengeld zit dan gedacht. Door het huis aan het water te erven, lijkt er een kans op verzoening… Ook al gebeurt er niet zo veel spannends, zegt het boek zeer veel. Elk personage wordt in aparte hoofdstukken uitgelicht, waardoor het zeer vlot leest en alles samen komt op het einde.
Schönes Buch zum nebenbei lesen, welches jedoch recht vorhersehbar und in die Länge gezogen ist. Die Charaktere werden jeweils sehr schön vorgestellt und lassen den Leser nach und nach tiefer in das Geschehen eintauchen. Toller Aufbau, jedoch Emotional nicht sehr greifend und mit vielen Lebensweisheiten geschmückt.
Bel racconto. La storia di quattro amiche che si ritroveranno da adulte in occasione della morte di una di loro. Capiremo con il passare dei capitoli, cosa successe tra di loro, cosa le allontanò e come cambieranno i personaggi nel corso della storia. Si tratta di una storia di amicizia che si rompe e che torna, con la sua forza dirompente. Consigliato.
Oft fehlen mir bei den Gedanke der Protagonisten die Enden, so war es für mich schwierig zu verstehen weshalb sie so gehandelt haben! Die Idee war aber sehr schön 🙉
“Het huis aan het water” van is een verhaal over de vriendschap tussen vier vrouwen, vier hartsvriendinnen van kinds af aan. Hun vriendschap is gegroeid door de vriendschap tussen hun moeders. Ze brengen heel veel tijd samen door in het huis aan het water. Ze zijn er altijd voor elkaar, hun vriendschap is oneindig. Maar na een ruzie stopt deze vriendschap onverwacht. Járen spreken ze elkaar niet meer. Niemand weet de echte reden van hun ruzie. Tot dat Marie, een van de vriendinnen, sterft en het huis aan het water na laat aan de 3 andere vriendinnen. Maar niet zomaar. Er is een voorwaarde aan de erfenis verbonden. De 3 vriendinnen moeten het Pinksterweekend terug samen komen en hun vriendschapsrelatie herstellen. Het is een zeer mooi verhaal over de kracht van vriendschap. We duiken hier in de verschillende levens van de vriendinnen. Hoe leuk ze het gehad hebben maar ook hoe ieder op zich toch ook haar struggles gehad heeft. Je leert elke vriendin heel goed kennen. Dit verhaal beschrijft heel mooi dat er dingen kunnen opgelost worden door goede communicatie en dat je hiervoor geen tijd verloren mag laten gaan. Maar gebeurd dit ook altijd ? Is iedereen hier bereid voor ? Hoe moeilijk het is om bepaalde herinneringen te moeten herbeleven.
Ook al is het een dik boek, ook al gebeurd er niet super veel, toch zegt dit verhaal heel veel. Ik heb enorm van dit boek met een mooie boodschap genoten. “Don’t take it for granted”
L'inizio di questo libro mi aveva dato un sacco di speranze sul suo contenuto, ma purtroppo, ancora una volta, mi sono illusa. La storia tratta di Jule, Alex e Fied, tre donne ormai più che adulte, che scoprono che Marie, la loro migliore amica d'infanzia, è deceduta da poco tempo senza che loro fossero state avvertite prima. Ma Marie non se n'è andata in silenzio, infatti ha chiesto a loro un favore: rivedersi dopo 30 anni alla loro casa al Lago, il luogo della loro amicizia e infanzia. La prima parte di questo libro mi ha sorpresa positivamente, le tre protagoniste sono veramente ben costruite insieme a tutto il background della loro vita. Poi inizia a esserci l'ombra del perché si siano separate, del perché la loro amicizia si sia interrotta repentinamente e su più di 400 pagine la questione si scopre quasi alla fine. Uno si aspetta chissà quale grave motivo...e invece l'ho trovata veramente una stupidata senza senso, che non spiega comunque il perché si siano distaccate tutte e quattro quando il malumore c'è stato solo tra due di loro. Inoltre il finale distrugge totalmente la narrazione precedente, tutti i background delle protagoniste è come se non esistessero più, per non parlare del fatto che fino alla penultima pagina fanno fatica a guardarsi in faccia e l'ultima pagina finisce con "ci rivediamo l'anno prossimo qui?" Tutto ciò si commenta da solo... Davvero deludente come prima lettura dell'anno
Aus dem Bücherschrank gegriffen. Vllt nicht ganz meine Generation, aber ich dachte, ich versuchs mal. Guter Anfang, dann wurde es bis zur Hälfte vom Buch irgendwie richtig zäh... Habe dann die zweite Hälfte des Buchs in einem durchgelesen, da wurde es wirklich nochmal spannend, aber das Ende war dann doch auch irgendwie zu schnell und easy. Sicher kein schlechtes Buch, hat aber nicht ganz meinen Geschmack getroffen, weshalb ich weder die Fortsetzungen noch irgendwelche anderen Bücher der Autorin lesen werde.
4.5 ⭐ Una bellissima sorpresa. Non mi aspettavo una lettura così piacevole, scorrevole, una storia così emozionante. Quattro ragazze, quattro amiche, quattro donne, separate da un brutto litigio ma riavvicinate dalla morte. Una storia di amicizia e perdono. Una storia che ti cattura e non ti abbandona finché non l'hai finita.
'In de loop der jaren had ze geprobeerd om de gebeurtenissen van toen te blokkeren, maar er waren dagen dat het gevoel uit die donkere tijd zich weer in haar nestelde, alsof er sindsdien geen jaren waren verstreken.' 'Dingen waarover niet gepraat werd, vonden niet plaats.' 'Het heeft geen zin stil te staan bij dingen die je niet ongedaan kan maken.'
Fijn boek over de reünie van 3 vriendinnen nadat de 4e overlijdt. Ik kon mezelf herkennen in delen van elk van hen. Mooi verweven verleden en heden wat de kracht van herinneringen laat zien, en fijn dat elk perspectief aan bod komt. Had voor mij iets meer diepgang of iets te leren mogen bevatten maar leest lekker door.
Bellissima storia di amicizia tra 4 donne, nata in tenera età e cresciuta nel tempo. 4 vite differenti si ritrovano a fare i conti con il dolore, il risentimento, il perdono. Assolutamente consigliato
Es gab einige berührende Stellen. Die Charaktere waren glaubhaft. Allerdings war es nur zu sehr künstlich in die Länge gezogen und teilweise kamen Ansichten durch, mit denen ich nicht konform bin. War ganz gut, aber kein Buch das mich hat staunen lassen.