What do you think?
Rate this book
De fragmenten
Waarom, als laatste van haar soort, liet ze de monarchie doodbloeden? Waarom bleef de koningin kinderloos en stelde ze geen opvolger aan?
De fragmenten, de eerste roman van Maarten Goethals, snijdt een internationaal en brandend actueel thema aan: het gezag in crisis. Het hoofdpersonage, een journalist met vakantie, beschrijft in dagboekstijl de eerste zeven dagen van een land in rouw. Als getuige van een unieke gebeurtenis – de dood van Hare Majesteit – toont hij in flarden de invloed van het wegvallen van een eeuwenoud instituut.
De fragmenten, de eerste roman van Maarten Goethals, snijdt een internationaal en brandend actueel thema aan: het gezag in crisis. Het hoofdpersonage, een journalist met vakantie, beschrijft in dagboekstijl de eerste zeven dagen van een land in rouw. Als getuige van een unieke gebeurtenis – de dood van Hare Majesteit – toont hij in flarden de invloed van het wegvallen van een eeuwenoud instituut.
ebook
First published November 15, 2018
5 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 8 of 8 reviews
May 31, 2019
In een onbenoemd land sterft een onbenoemde koningin die weduwe was en geen kinderen heeft. De situaties doen natuurlijk veel aan België denken. Ook de hoofdpersoon, de ik in het boek, heeft geen naam.
In deze fragmentaire roman beschrijft de auteur, die filosofie in Leuven heeft gestudeerd, de rouw voor de dood van een koningin, de laatste in haar lijn, en dus ook de teloorgang van een eeuwenoud instituut. Ook de hoofdpersoon, een jonge journalist die in de hoofdstad woont, wordt er door geraakt maar toch niet zoveel als door de rouw over zijn relatie met Eline, die hij verloor door die typische 'bindingsangst' en nog volledig door zijn hoofd speelt.
Er zitten hoofdstukken in dit boek, maar die vallen niet zo op. De ideeën en gebeurtenissen die worden beschreven, worden vooral van elkaar gescheiden door opsommingstekens, en daarnaast enkele lang uitgewerkte voetnoten. Er zitten enkele mooi gezochte theorieën en ideeën in, maar die blijven niet hangen door de vorm zowel als de schrijfstijl. Geen anekdotes, soms niets concreet, er zitten geen ankerpunten in een tekst die je moeilijk tot je kan nemen en de auteur springt echt van het ene onderwerp naar het andere, weliswaar door een associatie die hij zelf legt.
Gedachten worden ook niet altijd afgemaakt wat irriteert. Poëtisch is hij soms wél. In 2014 debuteerde Goethals al met een dichtbundel 'Hees'. Zijn gedachten en associaties komen daar wie weet wel beter in tot zijn recht.
De invalshoek die op de achterflap van dit boek te lezen stond, sprak me nochtans aan. Dat de rouw om een koningin en een instituut als de monarchie het hoofdthema is van dit boek, wordt me echter niet helemaal duidelijk. Dit boek is in mijn ogen ook experimenteel: een plot, een structuur waaraan dit boek is opgehangen, vind ik er niet in terug. Een puzzel zou ik dit debuut durven noemen, dat zeker. "Wat heb ik net gelezen" vroeg ik me gedurende dit boek steeds af. Ieder zijn meug natuurlijk.
In deze fragmentaire roman beschrijft de auteur, die filosofie in Leuven heeft gestudeerd, de rouw voor de dood van een koningin, de laatste in haar lijn, en dus ook de teloorgang van een eeuwenoud instituut. Ook de hoofdpersoon, een jonge journalist die in de hoofdstad woont, wordt er door geraakt maar toch niet zoveel als door de rouw over zijn relatie met Eline, die hij verloor door die typische 'bindingsangst' en nog volledig door zijn hoofd speelt.
Er zitten hoofdstukken in dit boek, maar die vallen niet zo op. De ideeën en gebeurtenissen die worden beschreven, worden vooral van elkaar gescheiden door opsommingstekens, en daarnaast enkele lang uitgewerkte voetnoten. Er zitten enkele mooi gezochte theorieën en ideeën in, maar die blijven niet hangen door de vorm zowel als de schrijfstijl. Geen anekdotes, soms niets concreet, er zitten geen ankerpunten in een tekst die je moeilijk tot je kan nemen en de auteur springt echt van het ene onderwerp naar het andere, weliswaar door een associatie die hij zelf legt.
Gedachten worden ook niet altijd afgemaakt wat irriteert. Poëtisch is hij soms wél. In 2014 debuteerde Goethals al met een dichtbundel 'Hees'. Zijn gedachten en associaties komen daar wie weet wel beter in tot zijn recht.
De invalshoek die op de achterflap van dit boek te lezen stond, sprak me nochtans aan. Dat de rouw om een koningin en een instituut als de monarchie het hoofdthema is van dit boek, wordt me echter niet helemaal duidelijk. Dit boek is in mijn ogen ook experimenteel: een plot, een structuur waaraan dit boek is opgehangen, vind ik er niet in terug. Een puzzel zou ik dit debuut durven noemen, dat zeker. "Wat heb ik net gelezen" vroeg ik me gedurende dit boek steeds af. Ieder zijn meug natuurlijk.
July 15, 2019
Werkelijk een doodvervelend boek. Seksscènes zijn heel goed geschreven. De auteur kan veel met taal doen. Maar het boek op zich is kurkdroog, saai. Een combinatie van poëzie, saai proza en oninteressante essayisme. Inhoudelijk schort er het een en ander aan (een denkfout tijdens het mijmeren over aan het eind van het jaar geboren te zijn, wat die hele denkpiste doet instorten) en ongeveer vier paginas over een wiskundige redenering??? SAAI.
Parallel tussen de twee verhaallijnen is boeiend maar in het boek zoals het nu is gaat het nergens heen...
Parallel tussen de twee verhaallijnen is boeiend maar in het boek zoals het nu is gaat het nergens heen...
Read
April 11, 2019Teleurstellend.
December 18, 2022
Citaat :
De liefde en de monarchie verschillen in weinig fundamenteel van mekaar, zijn elk op hun manier een kunstvorm, een uiting van levend spektakel. Daarnaast een strijdtoneel van echte, onredelijke emoties, zonder duidelijke inzet, maar met des te meer impact op het leven van de toehoorders.
Review :
In 'De fragmenten', de eerste roman van Maarten Goethals, worden we geconfronteerd met wat ons momenteel in België ook niet onbekend is namelijk het gezag in crisis.
De koningin is dood. Waarom, als laatste van haar soort, liet ze de monarchie doodbloeden? Waarom bleef de koningin kin-derloos en stelde ze geen opvolger aan? Het hoofdpersonage, een journalist met vakantie, beschrijft in dagboekstijl de eer-ste zeven dagen van een land in rouw. Als betrokken getuige van een unieke gebeurtenis –toont hij de invloed van het wegvallen van een eeuwenoud instituut.
Al schrijvend leert hij vragen te stellen die verder gaan dan de ‘wie-wat-wanneer’ van de journalistiek. Het boek gaat over het gezag in crisis én de ik-figuur die tegelijk een emotionele én seksuele crisis doormaakt. Op het einde komen de twee verhaallijnen verrassend samen, maar ook de ambiguïteit is niet ver weg.
Hij had nooit gedacht dat de monarchie, toch een kleurloos instituut hem zo zou raken. Hij dacht dat hij een rationeel we-zen was, een journalist die observeert en analyseert, maar vraagt zich niettemin vertwijfeld af: ‘Wie ben ik dan nog nu de koningin (toch wel degelijk een persoon met karakter wegvalt, haar beeltenis hing in het klaslokaal toen ik op de lagere school zat, ik herken haar stem, als ze sterft, valt een stuk van mezelf weg'.
Behalve de koningin spelen ook de kolonie, seks en de fazant een prominente rol. De koningin staat voor macht, seks voor aantrekkingskracht en de fazant belichaamt de dood. De kolo-nie is een afgeleide van de macht, maar de kolonie staat na-tuurlijk ook voor het exotische. Macht, seks, de dood en het exotische, in zijn sensuele of absurde vorm, zijn vier fenome-nen waarover de mens al vele eeuwen tobt, en waar hij maar blijft mee worstelen.
Maarten Goethals schrijft zeer stevig en heerlijk proza. In de dagboekvorm vindt hij het juiste patroon waarmee hij de twee crisissen die van het land en die van hemzelf goed uit verf kan laten komen.
Hij beschrijft heel kunstig het personage van de koningin, een soort mix van Fabiola en Beatrix en een snuifje Baudewijn.
Je herkent ook regelmatig episodes uit het leven van bijvoor-beeld van Fabiola (haar miskraam, de grap met de appel na een bedreiging enz).
De dood van de koningin veroorzaakt een malaise en hysterie bij de bevolking, het verdwijnen van de vriendin van de jour-nalist leidt evenzeer tot chaos en een overdosis seksuele ont-lading, die tot in de details weergegeven worden.
Actualiteit, humor, en flink wat erotiek maken van dit debuut een aangename leeservaring.
De liefde en de monarchie verschillen in weinig fundamenteel van mekaar, zijn elk op hun manier een kunstvorm, een uiting van levend spektakel. Daarnaast een strijdtoneel van echte, onredelijke emoties, zonder duidelijke inzet, maar met des te meer impact op het leven van de toehoorders.
Review :
In 'De fragmenten', de eerste roman van Maarten Goethals, worden we geconfronteerd met wat ons momenteel in België ook niet onbekend is namelijk het gezag in crisis.
De koningin is dood. Waarom, als laatste van haar soort, liet ze de monarchie doodbloeden? Waarom bleef de koningin kin-derloos en stelde ze geen opvolger aan? Het hoofdpersonage, een journalist met vakantie, beschrijft in dagboekstijl de eer-ste zeven dagen van een land in rouw. Als betrokken getuige van een unieke gebeurtenis –toont hij de invloed van het wegvallen van een eeuwenoud instituut.
Al schrijvend leert hij vragen te stellen die verder gaan dan de ‘wie-wat-wanneer’ van de journalistiek. Het boek gaat over het gezag in crisis én de ik-figuur die tegelijk een emotionele én seksuele crisis doormaakt. Op het einde komen de twee verhaallijnen verrassend samen, maar ook de ambiguïteit is niet ver weg.
Hij had nooit gedacht dat de monarchie, toch een kleurloos instituut hem zo zou raken. Hij dacht dat hij een rationeel we-zen was, een journalist die observeert en analyseert, maar vraagt zich niettemin vertwijfeld af: ‘Wie ben ik dan nog nu de koningin (toch wel degelijk een persoon met karakter wegvalt, haar beeltenis hing in het klaslokaal toen ik op de lagere school zat, ik herken haar stem, als ze sterft, valt een stuk van mezelf weg'.
Behalve de koningin spelen ook de kolonie, seks en de fazant een prominente rol. De koningin staat voor macht, seks voor aantrekkingskracht en de fazant belichaamt de dood. De kolo-nie is een afgeleide van de macht, maar de kolonie staat na-tuurlijk ook voor het exotische. Macht, seks, de dood en het exotische, in zijn sensuele of absurde vorm, zijn vier fenome-nen waarover de mens al vele eeuwen tobt, en waar hij maar blijft mee worstelen.
Maarten Goethals schrijft zeer stevig en heerlijk proza. In de dagboekvorm vindt hij het juiste patroon waarmee hij de twee crisissen die van het land en die van hemzelf goed uit verf kan laten komen.
Hij beschrijft heel kunstig het personage van de koningin, een soort mix van Fabiola en Beatrix en een snuifje Baudewijn.
Je herkent ook regelmatig episodes uit het leven van bijvoor-beeld van Fabiola (haar miskraam, de grap met de appel na een bedreiging enz).
De dood van de koningin veroorzaakt een malaise en hysterie bij de bevolking, het verdwijnen van de vriendin van de jour-nalist leidt evenzeer tot chaos en een overdosis seksuele ont-lading, die tot in de details weergegeven worden.
Actualiteit, humor, en flink wat erotiek maken van dit debuut een aangename leeservaring.
August 7, 2019
1.5 sterren. Klonk veelbelovend maar verloor snel mijn geduld en uiteindelijk ook mijn interesse. Jammer want hou erg van Vlaamse auteurs en wil graag ook jonge Vlamingen lezen. Verder heel mooi uitgegeven boek.
July 23, 2019
Gekocht en gelezen omdat Hees zo'n goede dichtbundel was maar De Fragmenten is een total let down. Niet experimenteel of fragmentarisch, maar ongenietbaar door de hautaine schrijfstijl. Goethals wilt de taal 'opentrekken' maar het is vergezocht, VEEL TE VEEL, saai en droog en vermoeiend. Hij klinkt als een rrogante kwast die zichzelf constant schouderklopjes geeft. Ik beveel het boek niet aan. Misschien Hees (her)lezen in de plaats.
November 21, 2019
Teleurgesteld in deze eerste roman van Maarten Goethals.
July 24, 2019
Neen.
Zie dat mijn collega hieronder het boek ook niets vond en kan haar mening enkel onderschrijven.
Zie dat mijn collega hieronder het boek ook niets vond en kan haar mening enkel onderschrijven.
Displaying 1 - 8 of 8 reviews