This work has been selected by scholars as being culturally important, and is part of the knowledge base of civilization as we know it. This work was reproduced from the original artifact, and remains as true to the original work as possible. Therefore, you will see the original copyright references, library stamps (as most of these works have been housed in our most important libraries around the world), and other notations in the work. This work is in the public domain in the United States of America, and possibly other nations. Within the United States, you may freely copy and distribute this work, as no entity (individual or corporate) has a copyright on the body of the work. As a reproduction of a historical artifact, this work may contain missing or blurred pages, poor pictures, errant marks, etc. Scholars believe, and we concur, that this work is important enough to be preserved, reproduced, and made generally available to the public. We appreciate your support of the preservation process, and thank you for being an important part of keeping this knowledge alive and relevant.
Gerbrand Adriaenszoon Bredero (1585–1618) was a 17th century Dutch poet, playwright and rhetorician, best known for his comedic plays and folk poetry. His 1617 play Spaanschen Brabander Jerolimo (The Spanish Brabanter) is considered the greatest Dutch comedy to emerge from the Dutch Golden Age, if not from Dutch literature in general.
Soon after his death, his poems were collected in wildly popular songbooks such as the Geestigh liedt-boecxken (Merry Song Book, 1621), the Groot lied-boeck (Great Song Book, 1622) and the complete works (1638) by the Amsterdam book seller and publisher Cornelis Lodewijcksz. Vander Plasse.
Saaiste stuk tekst wat ik ooit heb gelezen. Ik dacht dat ik nooit het einde zou bereiken. Geen idee hoe mensen dit vroeger lazen maar geen wonder dat ze zo vroeg dood gingen. Ik zou ook van een brug af springen als dit de enige vorm van entertainment was.
Goede vertaling van het toneelstuk van Bredero met veel uitleg over de context. 'De Spaanse Brabander' gaat over immigratie en is daarom verrassend actueel. Mijn enige kritiekpuntje is dat sommige van de informatie meerdere keren herhaald wordt. Dat gaat een beetje irriteren.
Another story that I had to read for my Dutch literature history course. Bredero took the idea from the Spanish picaresque novel Lazarillo de Tormes (1554). He moved the action from Spain to Amsterdam, which allowed him to add a lot of colorful characters like hookers, beggers and other people from the street.
Het is een vermakelijk stuk dat goed in elkaar steekt maar Warenar en Klucht van de koe zijn komischer dan deze. Het is wel een goed werk om naast de huidige situatie rondom migratie te houden, daar het toen ook actueel was.
Een 'vertaling' van dit stuk lezen is als kijken naar een afgebleekte Rubens in zwart-wit. De tekst wordt ietwat toegankelijker (17de-eeuws Nederlands lezen is niet evident en de taal van De Spaansche Brabander is extra moeilijk door het gebruik van verschillende dialecten), maar het verliest al zijn kleur. Maar wie de moeite wil doen Bredero in zijn oorspronkelijke versie te lezen, en dat bij voorkeur dan luidop doet, kan genoeglijke momenten beleven...
'Ick sie in u gherijm des menschen leven door En weer door: en wat faalen dat ick sie, daar voor Wacht ick my naderhandt in alle vlyticheden.'
Ik ben geen specialist in die oude boeken. Het is hard werken om dit heden ten dage uit te lezen. Zeker als ontspanningslitteratuur zou ik het niet (meer) willen bestempelen. Als je de achtergronden van dit boek kent of bent nagegaan wordt het al wat interessanter.
Wat ik wel leuk vond was dat er vanaf de 17e eeuw eindelijk een verstaanbaar Nederlands wordt geschreven. Na een aantal middeleeuwse boeken te hebben doorworsteld is het nu alsof het licht aan gaat! Hrt blijft wel lasting en al dat gerijm spreekt me ook niet zo aan, maar ik geef toch 2 sterren.
Helaas niet de integrale tekst, maar wel een mooi en informatief boekje over de omstandigheden, de maatschappij en het Amsterdam van toen. Het stuk zelf is interessant maar laat ook nog veel te interpreteren over. Gaat het nou over migranten, over betrouwbaarheid, over Noord-Zuid verhoudingen in de Nederlanden, over soberheid versus feestelijkheid en dus over protestantisme versus Katholicisme? Deze versie denkt het makkelijk te maken door de taal te moderniseren, maar daar dan weer een soort fonetisch Vlaams/Frans/Brabants van te maken. Iets makkelijker, maar nog steeds een hindernis.
Ik had veel meer verwacht van de tekst om eerlijk te zijn. De moeilijkheidsgraad ligt ook iets hoger dan ik eerder dacht: Bredero heeft een specifiek dialect gebruikt (wat het decorum goed doet), maar dat maakt het wel moeilijker om de tekst te lezen en te begrijpen. Het duurt eventjes voor je helemaal mee bent.
De discussies van de personages over “vreemdelingen” in de stad Amsterdam zijn nog pijnlijk actueel. Dit is een tekst die je vooral moet horen, i.p.v. in stilte lezen, dan komen de accenten en humor veel beter tot hun recht. Het genre is interessant: geen komedie, zeker geen tragedie, maar ook geen klucht.