寵妻如令5

寵妻如令 #5

by 霧矢翊, 畫措 (Illustrator)

coming soon...

Paperback

First published May 6, 2017

About the author

Associated Names:
* Wu Shi Yi
* 霧矢翊 (Chinese Profile)
* Vụ Thỉ Dực (Vietnamese Profile)

Reviews

[Cherry Sawanya Munkongsujarit · Rating 5 out of 5]

เล่ม5 พิมพ์ครั้งที่1 : สิงหาคม 2562

โปรยปกเล่ม 5 :
ในที่สุดอาหว่านก็ตั้งครรภ์สมดังใจหวัง มีความรู้สึกว่าตนที่มีสามีและบุตรจะได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์เสียที ใครจะรู้ว่าเขาจะทำใจยอมรับเลือดเนื้อในครรภ์ของนางมิได้รู้สึกเพียงว่านั่นคือคนที่จะมาแย่งภรรยาของตน

เว่ยเสวี่ยนรับราชโองการมาปราบพวกหมานที่รุกรานชายแดน เขาทนเห็นอาหว่านลำบากไม่ได้ แต่ที่ทนไม่ได้ยิ่งกว่าคือการต้องแยกจากกันโดยเฉพาะความเจ็บปวดเมื่อชาติก่อนที่ต้องพรากจากกันคนละชาติภพ เคราะห์ดีที่หลังจากมาถึงชายแดน อาหว่านปรับตัวได้เป็นอย่างดี ทั้งยังสามารถท่องเที่ยวไปทั่ว มีชีวิตอิสระยิ่งกว่าตอนอยู่เมืองหลวง

เว่ยเสวี่ยนกลับมายังสถานที่ฝั่งร่างเขาเมื่อชาติก่อน เขาเป็นดั่งปลาได้น้ำยิ่งกว่าอาหว่านเสียอีก เพราะมีประสบการณ์จากชาติก่อน ไม่ว่าจะบัญชาการกองทัพ หรือเผด็จศึกศัตรู เว่ยเสวี่ยนล้วนจัดการได้อย่างง่ายดาย จนสร้างชื่อเสียงไว้ไม่น้อย

แม้พวกหมานจะมาก่อกวนอยู่บ่อยๆ แต่สองสามีภรรยายังคงอยู่ด้วยกันอย่างหวานชื่น เว่ยเสวี่ยนทะนุถนอมนาง ไม่เคยตีหน้าบึ้งตึงใส่นาง แต่หลังจากรู้ว่านางตั้งครรภ์ สีหน้าของเขาพลันดำทะมึน ต้องการให้นางทำแท้ง เขากลัว กลัวว่าอาหว่านจะคลอดลำบากเหมือนมารดาของตน เขาไม่ต้องการบุตร เขาต้องการแค่อาหว่านเท่านั้น

อาหว่านเฝ้าฝันว่าจะมีบุตรสักคนมาตลอด ลำบากไม่น้อยกว่าจะสมใจปรารถนา นึกไม่ถึงว่าบิดาของบุตรจะไม่ต้องการ นางโมโหจนกัดเขาไปหลายที อยากกัดให้เขาตาสว่างใจแทบขาด
เล่ม 5 :
อาหว่านปรับตัวได้เป็นอย่างดี และเพราะความเข้าใจผิดของสาวใช้ข้างกาย ทำให้ท่านหมออวี้เข้าใจผิด ทำให้ในที่สุดอาหว่านก็ตั้งครรรภ์ ที่รู้เพราะตอนนั้นเว่ยเสวี่ยนกลับมาจากสนามรบมีกลิ่นคาวเลือดอาหว่านทนกลิ่นไม่ไหวจึงอาเจียนออกมา พอรู้ข่าวทุกคนดีใจมากแต่มีเพียงเว่ยเสวี่ยนที่ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก และบอกให้อาหว่าทำแท้งเพราะกลัวว่าอาหว่านจะทนการคลอดไม่ไหว จากไปเหมือนมารดาของตนและมารดาเลี้ยงในชาติก่อน อาหว่านจึงต้องใช้วิธีเจ้าเล่ห์บอกว่าทำแท้งอันตรายกว่าการคลอดออกมา ให้ไปถามหมอทุกคนได้เลย เมื่อเว่ยเสวี่ยนไปถามดูก็ได้คำตอบแบบนั้นเหมือนกัน ทำให้ยอมรับได้ในที่สุด
อาหว่านเขียนจดหมายแจ้งข่าวให้ทางเมืองหลวงและเมิ่งซินที่อยู่เมืองหยางรู้ องค์หญิงคังอี๋และหลัวเยี่ยเดินทางมาเยี่ยมอาหว่านหลัวจากรู้ข่าว และเมิ่งซิ่นกับเสิ่นชิ่งก็มาจากเมืองหยาง
ช่วงที่อาหว่านแต่งงานออกเรือนมา ได้ฟังเว่ยเสวี่ยนพูดถึงทางเหนือประกอบกับหลิ่วชิงถงก็มาจากบ้านเกิดทางเหนือ ตอนนั้นนางจึงเอาสินเจ้าสาวไปซื้อที่ทางเหนือสร้างเรือนและทำการเพาะปลูกตอนนี้ได้ผลผลิตออกมา เว่ยเสวี่ยนดีใจมากที่แก้ไขปัญหาปากท้องของกองทัพไปได้แล้ว แต่ยังมีอีกเรื่องที่ยังไม่สำเร็จนางได้ให้แนวทางไปแต่ยังไม่เป็นผลสำเร็จซักที
ช่วงที่เมิ่งซินมาเยี่ยมอาหว่านได้ไปปรึกษาท่านหมออวี้เรื่องมีบุตรยากเช่นเดียวกับฮูหยินจ้าว สุดท้ายตั้งครรภ์ในเวลาไล่เลี่ยกัน เมิ่งซินต้องยืดเวลากลับเมืองหยางออกไป ส่วนเสิ่นชิ่งก็ออกไปกับเว่ยเสวี่ยน เพราะเว่ยเสวี่ยนรู้ว่าชาติก่อนเกิดเหตุการณ์น่าแปลกใจกับเมืองหยางจนตอนนี้ตรวจสอบพบไส้ศึกที่ชักศึกเข้าบ้าน
เมื่อมีองค์หญิงคังอี๋กับหลัวเยี่ยดูแล อาหว่านอยู่เมืองหมิงสุ่ยอย่างมีความสุขบำรุงครรภ์รอเวลาคลอด เพราะมีร่างกายอ่อนแอทำให้ทุกคนกังวลว่าจะอุ้มท้องได้ไม่ครบสิบเดือน และก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ อาหว่านเจ็บท้องคลอดตอนอุ้มท้องได้เก้าเดือน ตอนคลอดอาหว่านทำเอาเว่ยเสวี่ยนตกใจกลัว วุ่นวายเกินใคร อ่านฮาไปเพราะไม่เหมือนใครซักคน พอคลอดออกมาก็เรียกลูกชายตัวเองว่าคนทวงหนี้ ทำหน้าเย็นชาใส่อาหว่านกับองค์หญิงคังอี๋ดูออกว่าเว่ยเสวี่ยนไม่ชอบเด็กคนนี้เพราะทำให้อาหว่านบาดเจ็บ แต่อาหว่านก็คอยให้เว่ยเสวี่ยนดูแลลูกชายที่ตอนหลังหลัวเยี่ยตั้งชื่อให้ว่าฉางจี๋ ทั้งอุ้มทั้งเปลี่ยนผ้าอ้อมล้วนทำได้ดีกว่าอาหว่าน
ในที่สุดก็มีข่าวดีเพราะว่าระเบิดที่อาหว่านให้คิดค้นสามารถทำออกมาได้แล้ว อาหว่านให้เว่ยเสวี่ยนเป็นคนตัดสินใจว่าจะทำอย่างไร
ในวังหลวงไทเฮามีความฝันว่าเว่ยเสวี่ยนจะตายที่อำเภอหมิงสุ่ย แต่นั้นเป็นฝันที่เกิดในชาติที่แล้ว เมื่อเว่ยเสวี่ยนรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นย่อมไม่มีทางประมาทแน่นอน
เว่ยเสวี่ยนพาทหารห้าพันนายบุกไปยังทุ่งหญ้า ในที่สุดก็จับข่านคนปัจจุบันของเผ่าตี๋ได้ ฮ่องเต้ที่ประชวนอยู่ในวังรับสั่งให้เข้าเฝ้าทันที เรื่องพวกนี้คือแผนที่ดำเนินการเป็นขั้นตอนทุกคนต่างคิดว่าฮ่องเต้คงจะพาเว่ยเสวี่ยนไปด้วยกันเพื่อให้ฮ่องเต้องค์ใหม่นั่งบัลลังก์อย่างปลอดภัย ตอนนี้เป็นตอนที่ตัดสินเป็นตายของเว่ยเสวี่ยนแล้ว
สุดท้ายก็มีข่าวฮ่องเต้สวรรคต และตามด้วยไทเฮา องค์รัชทายาทขึ้นครองบัลลังก์แทน องค์ชายแปด องค์ชายเก้าที่คิดก่อกบฏถูกส่งไปเฝ้าสุสานชั่วชีวิต
คนที่รู้เรื่องที่พอเชื่อมโยงได้มีเมิ่งอวิ๋น ชายารุ่ยอ๋องที่พอจะนึกได้ว่าช่วงนั้นตึงเครียดแค่ไหน สุดท้ายทั้งครอบครัวก็ได้กลับเมืองหลวง ทั้งยังเป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้และฮองเฮาองค์ใหม่ รวมถึงองค์รัชทายาทและองค์ชายรองที่ชอบมาเล่นกับฉางจี๋เป็นที่สุด ครอบครัวอาหว่านเว่ยเสวี่ยนอยู่กันอย่างมีความสุขจนทำให้หลายคนอิจฉาทีเดียว

หลังอ่านเล่ม 5 :
บทสรุปของเรื่องราวว่าสุดท้ายแล้วเว่ยเสวี่ยนก็ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่กับอาหว่านอย่างมีความสุขไปจนแก่เฒ่า ถ้าขาดอาหว่านไปก็ไม่ขอมีชีวิตอยู่อีก และทำให้รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นในชาติที่แล้วที่เว่ยเสวี่ยนนำมาใช้เป็นบทเรียนในการดำเนินชีวิตในชาตินี้ ชีวิตนี้จึงมีครอบครัวพร้อมหน้า รวมทั้งบุตรชาย คนทวงหนี้ที่จริงๆแล้วอาหว่านคิดว่าเหมือนเว่ยเสวี่ยนจริงๆ แต่ตัวเองยังไงก็ไม่ยอมรับ

เนื้อเรื่อง :
เว่ยเสวี่ยนที่ชาติก่อนใช้ชีวิตเป็นคุณชายเสเพล ถูกส่งไปอยู่ชายแดนกว่าจะได้เป็นถึงแม่ทัพลำบากแทบตาย กลับต้องมาตายในสนามรบที่แค้นใจคืออาหว่านไม่ว่าจะทำยังไงอาหว่านก็ไม่สนใจตน ตอนนี้กลับมาเกิดใหม่อีกครั้งในช่วงที่ตนเองอายุหกขวบ และได้เจออาหว่านระหว่างเดินทางกลับเมืองหลวง ครั้งนี้ต้องหาทางผูกอาหว่านเอาไว้แต่เนิ่นๆ ไม่ให้รังเกียจตน
ส่วนอาหว่านเพราะว่าชาติก่อนเป็นคนยุคปัจจุบันมาเกิดในยุคโบราณโดยมาเกิดเป็นทารกเติบโตท่ามกลางการดูแลของท่านพ่อท่านแม่ และท่านแม่คือองค์หญิงคังอี๋ก็มีความคิดไม่เหมือนใครช่างเป็นความคิดก้าวหน้าแบบคนยุคใหม่จริงๆ ส่วนเรื่องที่อาหว่านต่อต้านที่สุดคือการแต่งงานระหว่างเครือญาติ นางคิดว่าพันธุกรรมใกล้กันเกินไป เด็กเกิดมาจะไม่เป็นเด็กปัญญาอ่อนได้ยังไง แต่จะบอกเรื่องแบบนี้กับใครได้
เว่ยเสวี่ยนพยายามตื้อตอนแรกก็ตื้อรุ่ยอ๋องให้หมั้นหมายกับอาหว่านเอาไว้ก่อน ดำเนินแผนการเป็นขั้นตอน อาศัยความเคยชินทำให้อาหว่านชินกับการมีตัวตนของตัวเอง
เว่ยเสวี่ยนได้ชื่อว่าเป็นจอมมารเพราะมีไทเฮาโปรดปราน ฮ่องเต้ให้ท้ายมากกว่าองค์ชายทุกพระองค์ แต่สิ่งเหล่านี้สุดท้ายเว่ยเสวี่ยนก็รู้ว่าต้องแลกมาด้วยอะไร มีสามเหตุมาจากอะไร ชาตินี้จึงต้องเปลี่ยนแปลงด้วยตนเอง ขจัดขวากหนามที่อาจเกิดขึ้นและเป็นไปได้ออกไปทั้งหมด
ส่วนอาหว่านก็มีความคิดของคนปัจจุบันไม่ชอบเรื่องสามภรรยาสี่อนุ ที่บ้านท่านพ่อก็มีท่านแม่คนเดียว ญาติที่สนิทกันก็มีความคิดนี้คือเมิ่งอวิ๋นพี่รองที่ต่อมาได้เป็นชายารัชทายาท แม้จะเงียบขรึมกลับสามารถรวบรวมข่าวสารได้เป็นอย่างดี ผิดกับเมิ่งซินแม่นางช่างจ้อที่พูดได้ตลอดเวลาเพื่อนรักของอาหว่าน อาหว่านมีความอดทนสูงกว่าคนทั่วไปทำให้ฟังนางพูดได้ไม่เบื่อแถมยังสามารถแยกสมาธิมาทำอย่างอื่นได้อีกด้วย อาหว่านมีความคิดเรื่องความซื่อสัตย์รักเดียวใจเดียวมากในที่สุดเว่ยเสวี่ยนก็เข้าใจว่าเหตุใดอาหว่านเมื่อชาติก่อนถึงตายในวันแต่งงาน เรื่องราวต่างๆดำเนินตั้งแต่ตอนอายุหกขวบไปเรื่อยๆ เห็นการเติบโตของอาหว่านและเว่ยเสวี่ยน ความผูกพันที่เกิดขึ้น และเรื่องราวในชีวิตประจำวัน ควบคู่ไปกับการวางแผนการเพื่ออนาคตของเว่ยเสวี่ยนที่จะเปรียบเทียบผู้คนต่างๆว่ามีชีวิตอย่างไรเมื่อชาติก่อน
จนถึงตอนที่รัชทายาทมีพระนัดดาชายคนโตที่เปลี่ยนแปลงเรื่องราวไปจากชาติก่อนโดยสิ้นเชิง การดำเนินแผนการลับขององค์ชาย และการแย่งชิงความโปรดปรานในวังหลัง หลายเรื่องมีเว่ยเสวี่ยนคอยควบคุมให้เรื่องราวผิดไปจากชาติก่อน เพราะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจึงสามารถป้องกันได้ และเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ได้ในที่สุด
ส่วนอาหว่านชาตินี้อยู่กับเว่ยเสวี่ยนตอนแรกก็ดูแลเหมือนดูแลน้องชาย จนเป็นความเคยชินจนแต่งงานกัน แต่เพราะอาหว่านร่างกายอ่อนแอจึงยังไม่ได้เข้าหอ แต่อย่างอื่นที่ล้วนทำได้ล้วนทำหมดแล้ว เรื่องราวระหว่างทางจะฮาเพราะคนรอบข้าง ทั้งความคิดที่ไม่เหมือนใคร ท่านพ่อผู้ใสซื่อ รุ่ยอ๋องที่เข้าใจในตัวเว่ยเสวี่ยนผิดๆว่าบุตรชายไม่ตั้งจะหาทางรักษาอยู่เรื่อยกลุ้มใจอยู่คนเดียว จะมีมุกมาเป็นระยะ
จนในที่สุดได้เข้าหอกัน และต้องเดินทางไกลไปทางเหนือ อาหว่านจะหลุดเรื่องราวชาติก่อนของตัวเองออกมาให้เว่ยเสวี่ยนจับได้อยู่เรื่อยทั้งยังเป็นกำลังสำคัญในการคิดเรื่องต่างๆ แก้ไขปัญหาให้เว่ยเสวี่ยนอยู่หลายครั้งเพราะความรู้ของนางมากกว่าคนในยุคโบราณ
จนถึงเล่มสุดท้ายที่คลายปมทุกอย่าง ให้รู้ว่าทำไมถึงเกิดเรื่องราวต่างๆขึ้น จากนี้ไปเว่ยเสวี่ยนก็อยู่อย่างมีความสุขกับอาหว่าน และยังมีฉางจี๋หรือคนทวงหนี้ของเว่ยเสวี่ยนอีกคนหนึ่ง ครอบครัวมีความสุขตลอดไป

หลังอ่าน :
เรื่องราวเริ่มต้นที่ตอนอายุหกขวบปูเนื้อเรื่องไปเรื่อยๆ ถึงการกระทำต่างๆ สุดท้ายจะรู้ว่าเพราะอะไรเว่ยเสวี่ยนถึงต้องทำเรื่องทั้งหมด แต่จริงๆแล้วก็บอกอยู่ตั้งแต่แรกว่าเพราะอาหว่านถ้าไม่มีอาหว่านก็ไม่ขอมีชีวิตอยู่ ชาตินี้ทุกอย่างจึงทำเพื่อมีชีวิตอยู่กับอาหว่าน ทั้งแก้แค้น กันคนที่ไม่สมควรจะคบหาต่างๆมากมายเพื่ออาหว่าน แต่อาหว่านก็ไม่ได้อ่อนแอเหมือนภายนอก ข้างในเข้มแข็งทั้งยังมีความคิดก้าวไกล ช่วยเหลือเว่ยเสวี่ยนได้หลายครั้งเช่นกัน ทั้งคู่เหมาะสมกันอย่างยิ่งจนคนทั่วไปอิจฉาริษยาไปตามๆกันกับชีวิตที่มีความสุขแต่ไม่รู้ว่าเว่ยเสวี่ยนต้องพยายามมากแค่ไหน ซึ่งก็เป็นผลที่ควรได้รับจริงๆ

ตัวละครในเรื่อง :

เว่ยเสวี่ยน : ชาติก่อนเป็นจอมมารร้าย เพราะไทเฮารักใคร่ ฮ่องเต้ให้ท้ายทำให้ไม่มีคนกล้าตอแยแต่ก็ทำให้เป็นคนนิสัยเสีย กว่าจะรู้ตัวว่าอะไรเป็นอะไรก็สายเกินไป เกิดชาติใหม่ขอแก้ไขความผิดเดิม ต้องผูกติดอาหว่านเอาไว้ให้ได้ตั้งแต่แรก ต้องอยู่กับอาหว่านให้ได้ จนกลายเป็นโรคประสาททีเดียวที่อาหว่านสังเกตออกคนเดียวว่าเว่ยเสวี่ยนขาดนางไม่ได้ หรือถ้าตื่นเต้นขึ้นมาต้องแสดงอะไรประหลาดๆแน่นอน

อาหว่าน : เป็นคนยุคปัจจุบันที่ตายด้วยโรคหัวใจตั้งแต่อายุสิบแปดปีแล้วมาเกิดเป็นทารกบุตรสาวที่อ่อนแอตั้งแต่เกิดขององค์หญิงคังอี๋และราชบุตรเขยหลัวเยี่ย เพราะร่างกายอ่อนแอเลยต้องอยู่นิ่งๆทำให้เหมือนคนแก่ในร่างเด็ก แต่ยังมีความคิดอ่านของคนปัจจุบันอยู่ ซึ่งอาหว่านจะหลุดคำพูดออกมาให้เว่ยเสวี่ยนจับได้อยู่เรื่อย เพราะเว่ยเสวี่ยนได้กลับมาเกิดใหม่เลยทำได้ว่าอาหว่านต้องเป็นคนที่เกิดใหม่เช่นกัน แต่ภาษาและความรู้ของนางนั้นต่างจากคนโบราณทำให้เว่ยเสวี่ยนรู้ว่าอาหว่านต้องมาจากโลกอื่นที่เจริญกว่าและกลัวว่านางอยากจะกลับไป ต้องหาทางรั้งนางไว้ข้างกายให้ได้เพราะนางเป็นคนสำคัญที่สุด

องค์หญิงคังอี๋ : แม่ของอาหว่านที่ทำตัวไม่โดดเด่นแต่สามารถอยู่อย่างปลอดภัย มีความคิดแบบคนสมัยใหม่มากจนอาหว่านแปลกใจ ชอบคุยกับท่านแม่ที่สุด ทำทุกอย่างเพื่อให้อาหว่านอยู่อย่างสุขสบายและปลอดภัย

หลัวเยี่ย : ท่านพ่อของอาหว่าน เป็นท่านพ่อที่ใสซื่อมาก แต่ก็รักครอบครัวเป็นที่สุด ทำตามที่องค์หญิงคังอี๋บอกทุกอย่าง

ไทเฮา : ที่รักใคร่เว่ยเสวี่ยนนั้นมีสาเหตุเพราะเอามาเป็นตัวแทนองค์หญิงคังเจียที่ตายไปของตนเอง อาหว่านเป็นคนที่สังเกตออกถึงโรควัยทองของไทเฮาทำให้เว่ยเสวี่ยนรู้ว่าทำไมชาติก่อนตนถึงถูกละทิ้งโดยไม่รู้ตัว และได้เตรียมตัวทัน

ฮ่องเต้เหวินเต๋อ : เป็นฮ่องเต้ที่เจ้าเล่ห์ มากแผนการ และฮ่องเต้ที่ให้ท้ายเว่ยเสวี่ยนที่สุด แต่ทุกอย่างมีที่มาเพราะต้องการให้บุตรชายที่เป็นลูกของหญิงที่ตนรักเป็นหินลับมีดให้กับพวกองค์ชายในวัยเด็ก พอโตขึ้นก็ใช้เว่ยเสวี่ยนเพื่อค้ำจุนบัลลังก์เพื่อฮ่องเต้องค์ต่อไป เรื่องพวกนี้เว่ยเสวี่ยนกลับมาเกิดใหม่ทำให้คิดได้จึงต้องเปลี่ยนแปลงชะตาด้วยมือของตนเองเพื่อให้ได้อยู่กับอาหว่านอย่างมีความสุข

[Biaza44 · Rating 3 out of 5]

กว่าจะอ่านจบ 😮‍💨😮‍💨 คือเล่มท้ายๆ แทบจะไม่มีอะไรตื่นเต้น ทั้งๆ ที่ควรจะต้องตื่นเต้นมากที่สุด กลายเป็นทุกอย่างเล่าอย่างรีบเร่ง เล่มนี้เน้นที่นางเอกและลูก เชิดชูความน่ารักของลูก เหมือนอ่านเนื้อเรื่องความเป็นไปวันๆ ของครอบครัวนี้

[Ahgase · Rating 4 out of 5]

จบละ (เออดิ ใครถาม555)
เคว้งๆว่ะ โตมากับเค้าแต่เด็กอะ
ฮือออออ บายนะเพิ่ลๆ
555555
กุว่ากุจำเรื่องสลับกับอีกเรื่อง
อ่านไปๆกุก็ว่าทำไมฉากนี้ไม่มีงะ
อยากอ่าน จนจบแล้วก็ไม่มี
รึกุต้องไปรื้อเรื่องท่านอ๋องมาอีก?
เห้อออออ
สำหรับเรื่องนี้ กุว่าสรุปแล้วก็ดี
สนุกดีนะ แต่แบบบางเรื่องเหมือนจะต้องเดาหน่อย
อย่างอิเต้เนี่ย ไม่ได้เขียนตรงๆ
เดาเองแล้วกันว่าตายยังไง
ละสรุปตายยังไง เหมือนที่กุคิดมั้ย 5555
.
บทหลังน่ารักดี ฉางจี๋กับทั่ลพ่อง
ไม่อยากให้จบเหมือนกันนะ

[Anida · Rating 4 out of 5]

จบแล้วจ้า ในแง่ความรักระหว่างอาหว่านกับเสวี่ยนเอ๋อร์ นับว่ารถอ้อยคว่ำได้ ปมต่างๆของชาติที่แล้ว ก็คลายหมด (ทำไมอาหว่านถึงตายตอนวันแต่งงาน, เกิดอะไรขึ้นหลังเว่ยเสวียนตาย ฯลฯ)

ในแง่การเมือง สะท้อนใจนิดนึงว่าคนเป็นฮ่องเต้ ต้องไร้หัวใจเบอร์ไหน ถึงทำกับคนใกล้ชิด ที่เห็นมาแต่อ้อนแต่ออก ขนาดนี้

ทั้งเรื่องนี่ นอกจากคู่พระ-นาง แล้ว เราชอบ เมิ่งอวิ๋น กับแม่อาหว่านสุดแระ

[Ple Suthasinee · Rating 4 out of 5]

ภรรยายอดดวงใจ 5/5
โดย Wu Shi Yi

เล่มสุดท้าย ต้นๆเล่มก็ยังเป็นเรื่องราวชายแดน พระเอกก็รบไป เรื่องนี้ไม่มีฉากรบดุเดือด พระเอกออกไปรบเดี๋ยวก็กลับมา ไม่มีบาดเจ็บสาหัส เพราะว่าชาติก่อนรู้แล้วว่าฝ่ายตรงข้ามมีแผนอะไรบ้าง ชาตินี้พระเอกเลยวางแผนโต้กลับไว้เรียบร้อย แถมมีกำลังเสริมดีๆจากนางเอก เสบียงอาหารไม่ขาดแคลน รบชนะฉลุย

นิยายสายสุข นางเอกท้องแล้ว พระเอกก็โกรธไปอีก ไม่รักลูก กลัวนางเอกคลอดลูกแล้วจะเป็นอะไรไป นี่ก็รักนางเอกจริงจัง นางเอกก็ได้พ่อแม่เดินทางมาอยู่ดูแลจนคลอด ช่วยเลี้ยงหวานรักหลานหลงหวานตามประสาครอบครัวอบอุ่น

ก่อนจบต้องเคลียร์ประเด็นชิงบุลลังก์ระหว่างองค์ชาย ไม่รู้ว่าพระเอกวางแผนอะไรไว้บ้างไม่ทีบรรยาย แป๊บเดียวรัชทายาทครองราช แป๊บเดียวกวาดล้างองค์ชายที่จ้องชิงบัลลังก์หมดเกลี้ยง

ปิดท้ายเล่มเต็มอิ่มกับครอบครัวสุขสันต์ รุ่นลูกเด็กๆออกมาชิงความน่ารักให้คนอ่านอมยิ้มกันไปก่อนจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง😌😌

ปล. นิยายไม่มีอะไรมากขายพระเอกรักนางเอกมากเว่อร์ตั้งแต่เล่มแรกจนเล่มสุดท้าย😌😌

[Nancy · Rating 4 out of 5]

จบแล้วววว...สนุกอย่างไม่น่าเชื่ออีกหนึ่งเรื่อง อาจเพราะไม่ได้คาดหวัง เลยอ่านไปเรื่อยๆ ดันสนุก น้ำเยอะค่ะ ป่าเขาลำเนาไพรแต่ไม่น่าเบื่อ ที่แปลกใหม่สักหน่อยคือธรรมดานิยายแนวนี้จะเป็นฝ่ายหญิงดำเนินเรื่อง แต่เรื่องนี้กลับสลับกันไปเรื่อยๆ และมีมุขมาให้ขำทั้งเรื่อง มีหนืดๆบ้าง แต่อยู่ในเลเว่ลที่ทนได้ ที่ต้องชมคือเชิงอรรถดีมากค่ะ อ่านคั่นเวลาเพลินๆได้เลยค่ะ 😏

[Nattapan · Rating 4 out of 5]

I am quite sure that this book series is perfect for all hedonists or happiness seekers.

[Yupaporn Zuyu · Rating 5 out of 5]

สนุกๆ รักหวานๆ

[Noo · Rating 3 out of 5]

ใช้เวลา��่านนานมากๆ ในที่สุดก็จบสักทีไดอารี่ของอาหว่าน เนื้อเรื่องพี่คิดว่าจะเข้มข้นชิงบัลลังก์มีอยู่นิดเดียว สงครามก็มีอยู่นิดเดียว นอกนั้นผัวเมีย 2 คนล้วนๆ

[Fonfoniny · Rating 3 out of 5]

ภรรยายอดดวงใจ (5/5)

ในที่สุดเว่ยเสวี่ยนก็ได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับอาหว่านไม่ต้องกังวลอะไรอีก

ชอบตรงที่เราได้เห็นบทสรุปของทุกตัวละคร นักเขียนไม่ได้ลืมใครเลย

เนื้อเรื่องก็ยังเรื่อยๆเอื่อยเหมือนเคย

[Meaw Nattha · Rating 4 out of 5]

เล่มสุดท้ายค่อนข้างแผ่ว ปิดปมทุกอย่างแบบเลื่อนๆลอยๆ คือคลายไม่สุด แต่พอเดาทางได้
ใดๆ ก็คือรักตัวละครแวดล้อมพระนางมากๆ

[Thanchanok V · Rating 4 out of 5]

ในที่สุด เรื่องราวก็มาถึงบทสรุปแล้วจ้า
เล่มนี้ ทุกอย่าง มะรุมมะตุ้มกันค่อนข้างเยอะ มาหนักอยู่ที่บทท้ายๆ เหมือนเขียนสรุปๆส่งๆ จบ แบบนี้เลย
หลังจากที่ยืดเยื้อเรื่องมานาน บทจะจบก็ง่ายๆสบายๆ แบบนี้ซะงั้น
.
เรื่องมันสโลว์ไลฟ์มาตลอดนะ เหมือนจะดราม่า แต่บรรทัดถัดไปเปลี่ยนเรื่องซะงั้น 55 มันเลยไม่หนัก อ่านได้เรื่อยๆ
ที่ชอบที่สุดในเรื่องนี้ คือ พระเอก จ้า
รักนางเอกมากเวอร์ จนถึงขั้นจิต 5555
เกลียดทุกคน รำคาญ ร้ายกับทุกคน แต่รักอาหว่านคนเดียว 5555
แม้บางตอนจะมีโมเม้น เหม็นความรัก บ้างก็ตาม แต่อ่านแล้วก็ยิ้มตลอด (จิตพอๆกับพระเอกก็คนอ่านนี่แหล่ะจ้า)
.
ถ้าพระเอกไม่รักนางเอกมากจะให้เรื่องนี้แค่ 3 ดาว เพราะความรักล้นเหลือที่พระเอกมีให้นางเอก
เราเลยตัดสินใจให้เรื่องนี้ 4 ดาว อิอิ
.