What do you think?
Rate this book
The Future of Human Nature
Title: The Future of Human Nature <>Binding: Paperback <>Author: JurgenHabermas <>Publisher: PolityPress
136 pages, Paperback
First published January 1, 2001
24 people are currently reading
929 people want to read
About the author
Jürgen Habermas
378 books695 followersJürgen Habermas is a German sociologist and philosopher in the tradition of critical theory and American pragmatism. He is perhaps best known for his work on the concept of the public sphere, the topic of his first book entitled The Structural Transformation of the Public Sphere. His work focuses on the foundations of social theory and epistemology, the analysis of advanced capitalistic societies and democracy, the rule of law in a critical social-evolutionary context, and contemporary politics—particularly German politics. Habermas's theoretical system is devoted to revealing the possibility of reason, emancipation, and rational-critical communication latent in modern institutions and in the human capacity to deliberate and pursue rational interests.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 23 of 23 reviews
January 19, 2025
A very uncharacteristic foray into the realm of bioethics for Habermas. The central thesis is interesting enough. According to Habermas, genetic manipulation has the potential to transform our understanding of ourselves as moral agents capable of taking responsibility for our actions. Parents who select for such things as aptitudes and personality traits in their children might thereby undermine their ability to see their choices as their own. In that case, what might result is a transformation of human nature itself. I guess it's a hypothesis worth considering. The problem is that Habermas does very little work to substantiate it. And I have to say that neither the hyperbolic hand-wringing nor the impenetrable prose do much to help his case. I guess the main takeaway is that you really shouldn't go to German or French authors for careful moral thinking.
May 23, 2020
İNSAN DOĞASININ GELECEĞİ -Jürgen Habermas.
-Kant'ın 'herkese adalet ve iyi-doğru hayat öğretisi' şeklinde tanımladığı etik, Adorno'ya göre bir tür hüzünlü bilim düzeyine düşmüştür.
-Sekiz hücreli aşamadaki embriyonu genetik bakımdan kontrol etmek, herhangi bir hastalığa yol açıp açmayacağına bakmak artık mümkündür. Bu yönteme, özellikle genetik hastalık taşıyan annebabalarda risk önleme amacıyla başvurulmaktadır. Diğer yandan da kök hücre ve klonlama deneyleri ile organ naklinde kullanılabilecek yeni kişiye özel organ geliştirilmeye çalışılmaktadır.
Sadece bu amaçlarla tanımlandığında, bu çalışmalar, halk tarafından ahlaken geçerli ya da hukuken kabul edilebilir olarak değerlendirilecektir.
Fakat çalışmaların sermaye piyasasının kar güdüsü ve ulusal hükumetlerin başarı hırsıyla yürütülüyor olması, kamuoyu önünde uzun uzadıya yürütülmesi gereken açıklama ve tartışma süreçlerini ezip geçme tehdidini doğurmaktadır.
-Bireysel özne, toplumsal ilişkiler yoluyla oluşmakta ve sağlam kabul görme ilişkilerinin oluşturduğu ağ bütünü içinde istikrar kazanabilmektedir. Anne karnındayken asla 'zaten' kişi olmayan varlık, ancak dil toplumunun kamusallığında bir birey ve akıl sahibi bir kişi haline gelmektedir.
-Hekimlerin klinik müdahaleleri hasta ile 'işbirliğine dayalı' iken, genetik müdahale yeni bireyin işbirliği olmaksızın gerçekleştirilmekte, özne nesne haline gelmektedir. Teknik olarak yapılan, inşa etme değil, müdahale etme biçimindedir. Doğal insan 'seri sonu ürün' haline getirilmeye çalışılırken, robot-insan tasarımlarının peşinde koşulmaktadır.
-Hiç kimse başkasına, ilkesel düzeyde tersine çevrilemez (genetik müdahaleler) bir tarzda bağımlı olmamalıdır. İleride yaşayacak olanlar, ölenlerin kulu olmamalıdır.
Öyleyse, tür-kimliğimizin muhtemel değişiminden duyduğumuz endişenin yarattığı duygusal direnmeyi, toplumsal müzakerelerle, akılcı ahlak ve insan hakları üzerinden kurabiliriz.
-Kant'ın 'herkese adalet ve iyi-doğru hayat öğretisi' şeklinde tanımladığı etik, Adorno'ya göre bir tür hüzünlü bilim düzeyine düşmüştür.
-Sekiz hücreli aşamadaki embriyonu genetik bakımdan kontrol etmek, herhangi bir hastalığa yol açıp açmayacağına bakmak artık mümkündür. Bu yönteme, özellikle genetik hastalık taşıyan annebabalarda risk önleme amacıyla başvurulmaktadır. Diğer yandan da kök hücre ve klonlama deneyleri ile organ naklinde kullanılabilecek yeni kişiye özel organ geliştirilmeye çalışılmaktadır.
Sadece bu amaçlarla tanımlandığında, bu çalışmalar, halk tarafından ahlaken geçerli ya da hukuken kabul edilebilir olarak değerlendirilecektir.
Fakat çalışmaların sermaye piyasasının kar güdüsü ve ulusal hükumetlerin başarı hırsıyla yürütülüyor olması, kamuoyu önünde uzun uzadıya yürütülmesi gereken açıklama ve tartışma süreçlerini ezip geçme tehdidini doğurmaktadır.
-Bireysel özne, toplumsal ilişkiler yoluyla oluşmakta ve sağlam kabul görme ilişkilerinin oluşturduğu ağ bütünü içinde istikrar kazanabilmektedir. Anne karnındayken asla 'zaten' kişi olmayan varlık, ancak dil toplumunun kamusallığında bir birey ve akıl sahibi bir kişi haline gelmektedir.
-Hekimlerin klinik müdahaleleri hasta ile 'işbirliğine dayalı' iken, genetik müdahale yeni bireyin işbirliği olmaksızın gerçekleştirilmekte, özne nesne haline gelmektedir. Teknik olarak yapılan, inşa etme değil, müdahale etme biçimindedir. Doğal insan 'seri sonu ürün' haline getirilmeye çalışılırken, robot-insan tasarımlarının peşinde koşulmaktadır.
-Hiç kimse başkasına, ilkesel düzeyde tersine çevrilemez (genetik müdahaleler) bir tarzda bağımlı olmamalıdır. İleride yaşayacak olanlar, ölenlerin kulu olmamalıdır.
Öyleyse, tür-kimliğimizin muhtemel değişiminden duyduğumuz endişenin yarattığı duygusal direnmeyi, toplumsal müzakerelerle, akılcı ahlak ve insan hakları üzerinden kurabiliriz.
March 18, 2023
extended essays often offer readers the opportunity to learn the bulletted points of a given philosophy without reading several thousands of pages of literature; this book/ extended essay, though written to address the ethical issues of genetic engineering, concisely exposes the reader to the methods and the most reputed insights of the frankfurt school's most influential, living philosopher: jurgen habermas. while i tend to have more of an appreciation for existentialism and post-modernism than for rationalism and idealism, this neo-rationalist revival of marxism was strikingly compelling; a habermasian critique of society is like psychoanalysis writ large.
for those not so afraid of long books, i recommend habermas's two-volume Theory of Communicative Action.
for those not so afraid of long books, i recommend habermas's two-volume Theory of Communicative Action.
May 19, 2020
Le temps qu'on gâche quand on ne lit pas la quatrième de couverture... (B-A, BA)
En bref, j'avais d'autres desseins que de finir dans un débat autour de l'éthique du clonage.
Première fois que je lis Habermas, et je me permets de le décrire comme profondément catholique.
A part les premières pages où je me suis retrouvée avec un brin de philo jusque là abordable, mais mon idée sotte du livre dépassait de loin la déception finale.
Je voyais l'eugénisme libéral ailleurs, en tout cas pas dans la découverte du génome.
Partie de mon désespoir est mon désintérêt -pour le moment- face à cette polémique que nous avons débattue incessement au collège et au lycée.... Ras-le-bol!
Je n'en ai rien à cirer !
Pardon mon grand !
En bref, j'avais d'autres desseins que de finir dans un débat autour de l'éthique du clonage.
Première fois que je lis Habermas, et je me permets de le décrire comme profondément catholique.
A part les premières pages où je me suis retrouvée avec un brin de philo jusque là abordable, mais mon idée sotte du livre dépassait de loin la déception finale.
Je voyais l'eugénisme libéral ailleurs, en tout cas pas dans la découverte du génome.
Partie de mon désespoir est mon désintérêt -pour le moment- face à cette polémique que nous avons débattue incessement au collège et au lycée.... Ras-le-bol!
Je n'en ai rien à cirer !
Pardon mon grand !
July 17, 2025
The book starts off slow. Habermas inherits the boring style of Hegel and Marx despite interesting subject matter in many books. The methodical Labyrinth of detail can be boring. If one were on the dark side of history one might use such a power for bureaucratic evils. I got nervous reading through such a detached recall of eugenic technology and the ethics of its political horizontality.
I’m glad that within a career he gets into a better definition of nation state and does one better with communicative action to explain corporate socialism. By the end of this book he even sounds like an average guy chatting about the moral implications. In a good way. I would hope he has the credibility by now. In a slightly too smart but approachable way. I’m glad I went the distance before setting this one down.
I’m glad that within a career he gets into a better definition of nation state and does one better with communicative action to explain corporate socialism. By the end of this book he even sounds like an average guy chatting about the moral implications. In a good way. I would hope he has the credibility by now. In a slightly too smart but approachable way. I’m glad I went the distance before setting this one down.
May 4, 2022
It’s quite rare to come across a philosopher that actually writes in human language and not just gibberish. Habermas is very readable.
October 10, 2024
Konu ve yazar çok ilginç . Daha önce değinilmemiş konulara cesurca değinmiş. Ojeniklik konusu çevresinde ilerliyor ve birçok konuya değiniyor . Alfa baskından okudum.
January 9, 2019
This was an interesting read, and Habermas' approach is very different from previous philosophical traditions I've explored. The afterword — which responded to the objections raised by, among others, Nagel and Dworkin — boiled down some of the more technical arguments into more succinct, common-place language, not so dependent on the specifics of German state law, nor the framing of embryos as human lives which cannot be disposed of.
Habermas' primary argument is that human beings are defined by the nature of their existence as authors of their own life histories. Though parents can try to alter this history by education, training, and socialization, they can only do this as part of a communicative two-way process, which means that the child has some freedom to object to the aims of their parents, or to wholly reject them. Genetic modification is not like this, because the changes are not communicative —that is, the child cannot revise or reject the changes, because they are permanently written into their DNA. This is important because it irrevocably changes their identity formation, and threatens their claim to be equal with other citizens of liberal democratic societies.
As I see it, the difficulty of responding to Habermas' argument is that it is so rooted in this perception of what human life is like; he makes frequent recourse to German basic law as outlining intuitions that we would all share, and it is not clear to me that we do in fact share these intuitions. If anything, these claims increased my sense that there were legitimate grounds for disagreement before he even launched the argument about the authorship of life histories. Ultimately, I was not persuaded that these arguments stand up without assuming Habermas' wider social view; and I am not certain how easy it would be to detach the arguments about life history from these views. This notwithstanding, I found this a challenging and engaging position, and one that I will likely return to consider in the future.
Habermas' primary argument is that human beings are defined by the nature of their existence as authors of their own life histories. Though parents can try to alter this history by education, training, and socialization, they can only do this as part of a communicative two-way process, which means that the child has some freedom to object to the aims of their parents, or to wholly reject them. Genetic modification is not like this, because the changes are not communicative —that is, the child cannot revise or reject the changes, because they are permanently written into their DNA. This is important because it irrevocably changes their identity formation, and threatens their claim to be equal with other citizens of liberal democratic societies.
As I see it, the difficulty of responding to Habermas' argument is that it is so rooted in this perception of what human life is like; he makes frequent recourse to German basic law as outlining intuitions that we would all share, and it is not clear to me that we do in fact share these intuitions. If anything, these claims increased my sense that there were legitimate grounds for disagreement before he even launched the argument about the authorship of life histories. Ultimately, I was not persuaded that these arguments stand up without assuming Habermas' wider social view; and I am not certain how easy it would be to detach the arguments about life history from these views. This notwithstanding, I found this a challenging and engaging position, and one that I will likely return to consider in the future.
January 29, 2021
È possibile un’eugenetica liberale? L’eugenetica è compatibile e moralmente accettabile per una società democratica?
L'argomentazione di Habermas si incardina su tre punti principali che fanno propendere per un verdetto negativo, un riconoscimento di assoluta illegittimità per l'eugenetica migliorativa fuori da una logica terapeutica .
Prima di tutto una modificazione del genoma umano non potrebbe ricondursi ad una configurazione di rapporti interpersonali di reciproco ed egualitario riconoscimento come richiederebbe un'effettiva tutela del principio di dignità umana. Violerebbe infatti l'indisponibilità della vita umana e l'inviolabilità della propria volontà di vita.
In secondo luogo, assecondare le pratica eugenetica conduce ad una trasformazione dell'auto-percezione etica del genere umano e uno stravolgimento dell'idea dell'uomo, non solo biologicamente parlando, ma anche in termini di identità etica.
Infine finisce per ricadere negativamente anche sulla sfera comunicativa del soggetto e sulla sua intersoggettività. Da un lato introduce infatti un ineliminabile profilo di diversità che può condurre ad esiti discriminatori o comunque esige un ripensamento in termini di democraticità. Dall'altro invece determina una lesione irriducibile dell'autonomia ed indipendenza costitutiva dell'identità individuale, del poter-essere-se-stessi riprendendo Kierkegaard.
Non sono convinta completamente dell'argomentazione di Habermas nè dell'esito cui perviene, ammesso poi che la mia interpretazione sia quella corretta, datata la complessità del testo estremamente rigido ed ingessato.
L'argomentazione di Habermas si incardina su tre punti principali che fanno propendere per un verdetto negativo, un riconoscimento di assoluta illegittimità per l'eugenetica migliorativa fuori da una logica terapeutica .
Prima di tutto una modificazione del genoma umano non potrebbe ricondursi ad una configurazione di rapporti interpersonali di reciproco ed egualitario riconoscimento come richiederebbe un'effettiva tutela del principio di dignità umana. Violerebbe infatti l'indisponibilità della vita umana e l'inviolabilità della propria volontà di vita.
In secondo luogo, assecondare le pratica eugenetica conduce ad una trasformazione dell'auto-percezione etica del genere umano e uno stravolgimento dell'idea dell'uomo, non solo biologicamente parlando, ma anche in termini di identità etica.
Infine finisce per ricadere negativamente anche sulla sfera comunicativa del soggetto e sulla sua intersoggettività. Da un lato introduce infatti un ineliminabile profilo di diversità che può condurre ad esiti discriminatori o comunque esige un ripensamento in termini di democraticità. Dall'altro invece determina una lesione irriducibile dell'autonomia ed indipendenza costitutiva dell'identità individuale, del poter-essere-se-stessi riprendendo Kierkegaard.
Non sono convinta completamente dell'argomentazione di Habermas nè dell'esito cui perviene, ammesso poi che la mia interpretazione sia quella corretta, datata la complessità del testo estremamente rigido ed ingessato.
Read
October 13, 2020📗📘📕 Habermas “İnsan Doğasının Geleceği” adlı yapıtında günümüzün biyo-teknolojik ve genetik gelişmelerinin insan doğasının geleceği üzerinde nasıl bir etki yaratacağını konu edinmektedir. Kitaptan birkaç alıntı:
✨“ - Artık tartışılan gerçeklik ise, iki farklı kromozom setinin önceden belirlenemez kombinasyonundan oluşan döllenme sürecinin var olmayışıdır. Bu farklılık, kişiler-arası ilişkilerimizin eşitlikçi doğasını tehdit eden bir niteliğe kavuşmaktadır.
Çünkü günün birinde yetişkinler, çocuklarının genetik donanımını kişisel arzu ve isteklerine göre seçip, bu çocukları adeta belirli bir tasarıma sahip biçimlendirilebilir ürünler haline dönüştürdüğünde, ‘yeni kişi’nin etik özgürlüğüne müdahale etmiş olurlar. Halbuki bu, şimdiye kadar insanda değil, sadece eşya üzerinde uygulanmasına izin verilen bir tasarruftu.
Bu durumda çocuklar, genom üreticilerinden hesap sorabilecek, hayat öykülerinin kendileri için uygun olmayan organik başlangıç şartlarının doğurduğu sonuçlardan onları sorumlu tutabileceklerdir. Bu yeni sorumluluk yapısı, kişi ile eşya arasındaki sınırın ortadan kalkmasından doğmaktadır. ”
✨“ -Hekimlerin klinik müdahaleleri hasta ile 'işbirliğine dayalı' iken, genetik müdahale yeni bireyin işbirliği olmaksızın gerçekleştirilmekte, özne nesne haline gelmektedir. Teknik olarak yapılan, inşa etme değil, müdahale etme biçimindedir. Doğal insan 'seri sonu ürün' haline getirilmeye çalışılırken, robot-insan tasarımlarının peşinde koşulmaktadır. ”
✨“ - Artık tartışılan gerçeklik ise, iki farklı kromozom setinin önceden belirlenemez kombinasyonundan oluşan döllenme sürecinin var olmayışıdır. Bu farklılık, kişiler-arası ilişkilerimizin eşitlikçi doğasını tehdit eden bir niteliğe kavuşmaktadır.
Çünkü günün birinde yetişkinler, çocuklarının genetik donanımını kişisel arzu ve isteklerine göre seçip, bu çocukları adeta belirli bir tasarıma sahip biçimlendirilebilir ürünler haline dönüştürdüğünde, ‘yeni kişi’nin etik özgürlüğüne müdahale etmiş olurlar. Halbuki bu, şimdiye kadar insanda değil, sadece eşya üzerinde uygulanmasına izin verilen bir tasarruftu.
Bu durumda çocuklar, genom üreticilerinden hesap sorabilecek, hayat öykülerinin kendileri için uygun olmayan organik başlangıç şartlarının doğurduğu sonuçlardan onları sorumlu tutabileceklerdir. Bu yeni sorumluluk yapısı, kişi ile eşya arasındaki sınırın ortadan kalkmasından doğmaktadır. ”
✨“ -Hekimlerin klinik müdahaleleri hasta ile 'işbirliğine dayalı' iken, genetik müdahale yeni bireyin işbirliği olmaksızın gerçekleştirilmekte, özne nesne haline gelmektedir. Teknik olarak yapılan, inşa etme değil, müdahale etme biçimindedir. Doğal insan 'seri sonu ürün' haline getirilmeye çalışılırken, robot-insan tasarımlarının peşinde koşulmaktadır. ”
August 25, 2025
The first essay serves largely to set the stage for the (what I must imagine was at the time) a new arena of philosophical thought.
The second essay is a remarkably technical metaethical treatise that is focused by the (still very salient) issue of prepersonal life. With the addition of the postscript, Habermas anticipates and responds to most serious objections of his peers.
The third essay was the most compelling for me, as the issue of reconciling the liberal polity with worldviews ostensibly hostile to it is of deep personal interest. I am not sure whether Habermas' solution is a satisfactory one, however.
The second essay is a remarkably technical metaethical treatise that is focused by the (still very salient) issue of prepersonal life. With the addition of the postscript, Habermas anticipates and responds to most serious objections of his peers.
The third essay was the most compelling for me, as the issue of reconciling the liberal polity with worldviews ostensibly hostile to it is of deep personal interest. I am not sure whether Habermas' solution is a satisfactory one, however.
March 23, 2017
Leido a raíz de una asignatura de la universidad... su postura es interesante, pero no aporta soluciones. Aunque es de esperar, ya que ofrecer una respuesta posmetafísica a un tema de ética resulta difícil, por decirlo suavemente.
La argumentación está bien consolidada, pero se trata de una lectura extremadamente densa. Quizá más claridad le hubiese ayudado a transmitir mejor sus ideas y a evitar que el lector constantemente interrumpiese la lectura.
Se trata de un libro interesante pero que, según mi humilde opinión, no se puede leer sin realizar constantemente anotaciones a los lados y subrayar y releer una y otra vez (para entenderlo). Lo que resulta un inconveniente, a mi parecer.
La argumentación está bien consolidada, pero se trata de una lectura extremadamente densa. Quizá más claridad le hubiese ayudado a transmitir mejor sus ideas y a evitar que el lector constantemente interrumpiese la lectura.
Se trata de un libro interesante pero que, según mi humilde opinión, no se puede leer sin realizar constantemente anotaciones a los lados y subrayar y releer una y otra vez (para entenderlo). Lo que resulta un inconveniente, a mi parecer.
October 20, 2021
Voy a inaugurar una sub/subsección que se llame:
*Libros con una dialéctica impecable, que me hacen sudar y entender una entre veinte, pero que me dejan una idea nueva rondando, y por eso son recomendables para mi Yo antes de leerlos, o incluso para ese que mientras lo lee piensa: "no estoy entendiendo un carajo".
Este es uno de esos libros.
*Libros con una dialéctica impecable, que me hacen sudar y entender una entre veinte, pero que me dejan una idea nueva rondando, y por eso son recomendables para mi Yo antes de leerlos, o incluso para ese que mientras lo lee piensa: "no estoy entendiendo un carajo".
Este es uno de esos libros.
January 7, 2019
Buen sayo de bioetica del embrión humanos y las biotecnologías para modificar su ADN.
February 9, 2020
wow, insufferable
December 25, 2021
a bit disappointing. some
missed opportunities
missed opportunities
November 25, 2010
Habermas cerca di opporre delle ragioni agli interventi genetici sull'uomo (ma anche alla diagnosi preimpianto o all'uso di embrioni umani per la ricerca scientifica) senza ricorrere ad argomenti religiosi o parareligiosi.
Impresa difficile e, per quanto mi riguarda, poco riuscita.
Sfrondato dai paramenti concettuali un po' fumosi tipici della filosofia continentale, il succo del ragionamento di Habermas è questo: se accettiamo interventi genetici (strumentali) su individui futuri, rischiamo di non essere più in grado di "trattarci da uguali" (non strumentalmente) tra di noi.
Peccato che l'uso strumentale dell'uomo sull'altro uomo sia andato avanti nei secoli e in forme assai poco piacevoli anche senza l'ombra oscura dell'ingegneria genetica, e anche grazie a usi molti particolari degli ideali di uguaglianza.
Forse la "soluzione" non sta nel paventare il crollo di ideali umanistici tradizionali che nella pratica si sono mostrati (forse non a caso) più che fallibili, ma, magari, nel superare in maniera profittevole per tutti queste dicotomie uomo/animale, natura/cultura, artificiale/naturale, autonomo/eterodiretto; soprattutto quest'ultimo dicotomia.
Perché, paradossalmente, è proprio il timore ancestrale dell'eterodirezione uno dei più potenti carburanti di ogni paternalismo, passato e presente.
Invece di concentrarsi su una discussione di principio, forse Habermas avrebbe potuto ragionare un po' di più sulle conseguenze (queste, sì, assai problematiche) che un'ingegneria genetica (liberale o meno) porterà negli anni a venire.
Impresa difficile e, per quanto mi riguarda, poco riuscita.
Sfrondato dai paramenti concettuali un po' fumosi tipici della filosofia continentale, il succo del ragionamento di Habermas è questo: se accettiamo interventi genetici (strumentali) su individui futuri, rischiamo di non essere più in grado di "trattarci da uguali" (non strumentalmente) tra di noi.
Peccato che l'uso strumentale dell'uomo sull'altro uomo sia andato avanti nei secoli e in forme assai poco piacevoli anche senza l'ombra oscura dell'ingegneria genetica, e anche grazie a usi molti particolari degli ideali di uguaglianza.
Forse la "soluzione" non sta nel paventare il crollo di ideali umanistici tradizionali che nella pratica si sono mostrati (forse non a caso) più che fallibili, ma, magari, nel superare in maniera profittevole per tutti queste dicotomie uomo/animale, natura/cultura, artificiale/naturale, autonomo/eterodiretto; soprattutto quest'ultimo dicotomia.
Perché, paradossalmente, è proprio il timore ancestrale dell'eterodirezione uno dei più potenti carburanti di ogni paternalismo, passato e presente.
Invece di concentrarsi su una discussione di principio, forse Habermas avrebbe potuto ragionare un po' di più sulle conseguenze (queste, sì, assai problematiche) che un'ingegneria genetica (liberale o meno) porterà negli anni a venire.
December 3, 2015
Замечательная работа Ю.Хабермаса, вскрывающая все противоречия прогресса новейших биотехнологий. Грозит ли нам порабощение генно-технологической самоинструментализацией? Какие опасности для этического самопонимание несет овеществляющее обращение с едва зародившейся человеской жизнью? Станет ли это причиной усугубляющейся общественной десоциализации?Автор пытается найти ответы на эти и другие столь актуальные для нашего времени вопросы.
June 28, 2022
هل يعتبر الانسان إنسانا ، إذا ما تم اللعب في إعداداته الطبيعية و تم إنزال برامج غريبة في ميراثه الجيني ، ذلك الذي وجد به في طبيعته الأولى ؟
يجادل هابرماس أن الأمر يدعو الى الحذر الشديد لأنه طريق لا عودة منه لانساننا الذي نعرفه .
يجادل هابرماس أن الأمر يدعو الى الحذر الشديد لأنه طريق لا عودة منه لانساننا الذي نعرفه .
April 24, 2009
I had a hard time understanding the point in several sections, and what I did understand, I mostly didn't like.
June 3, 2012
some new points of view comes with this book. Deserves your time for sure.
January 5, 2015
The writing is sometimes unbearable, although some observations are valuable and interesting.
Want to read
July 31, 2015
Displaying 1 - 23 of 23 reviews