De wold van Dizary kent vele gevaren, dus waarom zou je die opzoeken? De weetkundige Farenal kan het verleidende aanbod van zakenman Somnius niet weerstaan. Samen met hun bewapende begeleiders Karonna en Droeger trotseren ze de wouden van Gesmèr. Ze gaan opzoek naar de bron van de reuzenmot, de duivels van de nacht. Maar waarom zou je het gevaar opzoeken? De avonturiers worden geconfronteerd met misschien wel het gevaarlijkste wezen dat hier niet moet zijn – zichzelf.
Schrijven is mijn lust en mijn leven. Het begon op de basisschool toen ik ontdekte hoe leuk het schrijven van opstellen was en zelf ook verhalen begon te schrijven. Een daarvan ging over een mosasaurus, de tweede over het monster van Loch Ness. Op mijn achtste had ik al een eerste non-fictie boekje zelf gemaakt, compleet met tekeningen. Waarover? Dinosaurussen. Een thema wordt langzaam duidelijk. Het zal niemand verbazen dat de reeks avonturenverhalen die ik als tiener op een typemachine uitwerkte, begon met 'Joost en Cliff op het eiland der pterodactylen.' In navolging van mijn favoriete auteurs Arthur C. Clarke en Isaac Asimov begon ik ook met het schrijven van korte SF-verhalen en een bundel daarvan, getiteld 'De sprinkhanen', mocht ik van mijn docent Nederlands op mijn literatuurlijst zetten. Na een overspannenheid tijdens mijn studie besloot ik het schrijven serieus op te pakken. Het resulteerde in mijn debuutroman 'Neptunus' die in 2001 verscheen bij uitgeverij Voorhoeve. In 2002 had ik de eer het actieboek voor de maand van het spannende boek te schrijven voor de christelijke uitgevers. Dit werd 'Het wrak'. Helaas bleken plichtgevoel en depressie me nog niet te hebben verlaten en ik had een jaar of tien nodig om af te rekenen met verkeerde gedachtenpatronen en ongezonde invloeden. Over dit proces schreef ik de boeken 'Indrukwekkende Vrijheid' (uitgekomen in 2010) en 'De loser die wint ...' (2015). Toen realiseerde ik me eindelijk dat ik geen stress had omdat ik zo graag verhalen wilde schrijven, maar omdat ik te weinig schreef. Dit leidde ertoe dat 'Neptunus' in 2013 nogmaals werd uitgegeven, gevolgd door een tweede SF-thriller 'De Derde Macht'. Het fantasytweeluik 'De Krakenvorst' waar ik in 2001 al aan was begonnen, wist ik ook te voltooien. 'Boek 1: Keruga' verscheen in 2016, gevolgd door 'Boek 2: Kartaalmon' in 2017. Tussendoor kwam mijn eerste bundel SF-verhalen 'Conquistador' uit in 2017. Korte verhalen van mijn hand werden geplaatst in meerdere tijdschriften, zoals Fantastische Vertellingen en SF Terra, en in bundels zoals Ganymedes 15, 16 en 17, Edge.Zero 2016, Wereldbedenkers, Achterblijvers en Tenenkrommende Verhalen. Ondertussen schrijf ik essays voor geekwebsite Fantasize en recensies voor Fantastische Vertellingen. Mijn tweede SF-verhalenbundel 'Het teken in de lucht' komt eind september 2018 uit bij Godijn Publishing, als deel van Boek10-2018 en Macc publiceert in november 2018 mijn harde SF-roman 'De afvallige ster', die grote concepten combineert met persoonlijke thema's, zoals pesten. Tussendoor komt bij Versa een novelle uit die zich afspeelt in de wereld van Dizary. In 2019 brengt Fantastische Vertellingen een boekje uit met twee verhalen van mijn hand, 'Mieren en sprinkhanen', en ik werk mee aan een leuk project met andere SF-auteurs. Mijn dystopische SF-roman 'De groene toren' staat ook op de lijst om gepubliceerd te worden en ik werk aan een SF/horror-bundel met 'verontrustende verhalen'. Maar eerst ga ik het vijfde deel van de Castlefestkronieken schrijven. Daarin kan ik eindelijk mijn liefde voor dinosaurussen weer uitleven!
Heel leuk boek met prettige schrijfstijl. Je komt nog meer te weten over Dizary en de Wold. Dat is een pluspunt, vooral omdat er ook elementen uit andere boeken in voor komen. Dus het bekende is erg leuk om te herkennen. Het verhaal zit goed in elkaar. Langzaam leer je de karakters kennen en weet je steeds meer.
Ik heb ook weer genoten van dit verhaal, dat zich afspeelt in de magische wereld die door Patrick Berkhof bedacht is. Een wereld die een beetje doet denken aan die van Discworld, Schijfwereld. Herkenbaar, maar toch net even anders. Ik word blij van deze boeken, dus zowel van Dizary, Het Levende Systeem als Acmala. Hopelijk komen er nog veel verhalen van verschillende schrijvers.
De M-klik, een bosschip, motten met een spanwijdte van 12 meter. Dizary, Nedorium en Eteria. Er bestaat geen kaart van..... Wil je weten wat deze wereld nog meer herbergt? Kom dan naar Dizary!
Pas werd bekend dat naast Patrick Berkhof en Johan Klein Haneveld ook Jasper Polane een verhaal gaat schrijven dat zich in deze fantastische steampunk wereld afspeelt.
Ik kan niet ontkennen dat ik helemaal dol ben op twee Dizary boeken die geschreven zijn door Patrick Berkhof. Patrick is de drijvende kracht achter ‘De wold van Dizary’. Hij nodigt collega schrijvers uit om ook in dit levende systeem te duiken en hun eigen verhaal te creëren. Zo was dus eerst de beurt aan Johan Klein Haneveld en kwam hij met ‘Acmala’. En aangezien ik dus heel benieuwd ben naar alle verhalen die zich afspelen in die wereld heb ik dit boekje gelezen. Overigens heb ik ook ‘Panda’ liggen, geschreven door Jasper Polane, maar die is voor een andere keer.
“Een geluid als van een spijker die over een schoolbord werd getrokken, maar dan vele malen luider.”
Waar ik vooral benieuwd naar was, is of de schrijfstijl heel anders zou zijn en of die ook wel goed past bij de hele Dizary sfeer. Ik moet zeggen dat ik in het begin wel heel even moest wennen aan de manier van Johan Klein Haneveld, hij schrijft toch net ietsjes voller en uitgebreidere zinnen dan Patrick. Maar al gauw zat ik in het verhaal en viel het me niet meer dusdanig op dat ik er door afgeleid werd. Ik vind het ook beide fijne manieren van schrijven dus niets ten nadele van hen beide!
“Het wapperde nog met zijn geknakte vleugels, zijn chitineuze poten om het bovenlichaam van de mechanorganische man geslagen, nutteloos zwaaiend met zijn angel.”
De karakters zijn geheel nieuwe onbekende karakters voor mij, behalve dan de reuzenmot die kwam al eens eerder voorbij in verhalen van Patrick. Juist dat onbekende maakt het leuk en interessant om zo een andere kant in deze bijzondere wereld te ontdekken. Daarnaast kan iedereen dit boekje los lezen om kennis te maken met ‘De wold van Dizary’. En ja, “wold” klopt, daar heb ik in het begin ook aan moeten wennen. Maar het is tenslotte Fantasy en daar past het woord gewoon goed bij. De personages zijn grappig, goed fantasierijk omschreven zodat je hen voor je ziet en uiterlijk gezien totaal niet vergelijkbaar zijn met je naaste buurman of vriend. Qua innerlijke gevoelens en emoties echter wel degelijk waardoor het meeleven toch weer vanzelf aangaat.
“Ook al was het echte leven concreter dan theorie, het was ook gevaarlijk en vermoeiend.”
De avonturen en gevaren vliegen je om de oren tijdens het lezen. Waardoor ik graag door las en de spanningsboog behouden bleef van begin tot eind. Het verhaal is geen moment ingezakt. Ik vind het vooral ook heel leuk dat alles mogelijk is en niets te gek is. De personages ondervinden daardoor weleens wat nadelen maar een tof geheel creëert het zeker.
“Aan het eind van de brug kwam hij uit op een driehoekig platform dat tussen drie boomtoppen hing.”
Ik heb met heel veel plezier dit korte verhaal gelezen. Ik kan alleen maar zeggen dat het weer zo leuk was met allerlei maffe, grappige karakters. Weer mega fantasierijk, verrassend, avontuurlijk, hilarisch en spannend. Meer heb je niet nodig bij het lezen van zo’n verhaal toch? Op naar ‘Panda’.
Ik ben een snelle lezer. Als ik aan een boek begin is het, afhankelijk van de dikte en het taalgebruik en het soort plot, vaak dezelfde dag nog uit. Ik ben dus de afgelopen week heel snel op ontdekkingstocht gegaan in de wereld van Dizary. Het eerste boek voelde dat nog wat onwennig, maar na de volgende novella zat ik er helemaal in. Tijd voor nog een novella dus!
En ook met dit stukje wereld had ik overduidelijk een betere klik dan met de wereld in het eerste boek van de serie. Het heeft vrij weinig te maken met de auteurs, want alledrie de auteurs hebben een prettige en fijne schrijfstijl. Het is gewoon smaak. En in het geval van beide novellas helpt mijn liefde voor wetenschap ook heel erg.
Ik vond de karakterontwikkeling van de wetenschapper in dit verhaal echt geweldig! Het is duidelijk dat hij altijd een huismus is geweest. Veel theorie, veel onderzoek, maar nooit echt in de praktijk. Maar, hij heeft het geld nodig en ineens gaat er een hele nieuwe wereld voor hem open. Hij leert, hij groeit, hij observeert en ineens weet hij hoe hij de toekomst wil doorbrengen.
Daarnaast vond ik ook het plot van dit verhaal echt geweldig! We hebben de motten al gezien in eerdere delen en in deze novella zien we nog veel beter waartoe ze allemaal in staat zijn, maar zonder het wellicht bewust te doen bevat de novella een aantal belangrijke levenslessen over de natuur EN over hoe de macht van het geld werkt.
Ik ben nu alweer benieuwd naar het volgende stukje wereld dat ik kan gaan ontdekken!
Een boek om weer bij weg te dromen naar de Wold van Dizary.
Het boek bevat allemaal nieuwe personages met ook hele bijzondere namen. Maar 1 wezen kennen we al uit het eerste boek. Namelijk de reuze mot. Dit boekje gaat over de reis naar een deel in de wold waar de motten vermoedelijk wonen.
Éen zinnetje die ik blijf onthouden is : "Met deze expeditie meegaan is werkelijk het domste dat ik in mijn leven ooit gedaan heb" - Farenal
Dit zinnetje is zowieso het leukste want Farenal is wel mijn favouriete karakter. Hij is nieuwsgierig en wilt graag ontdekken. Maar hij is ook onhandig en bang aangelegd, echter veranderd dat wel gauw. Meest iritante karakter vond ik Somnius. Aan het einde van het verhaal haatte ik hem pas echt. Puur omdat ik hem al zag als een lui en geniepig persoon een echte golddigger.
Ik ben benieuwd naar nog meer verhalen uit Dizary, maar vooral hoop ik op meer verhalen met Farenal en Karonna erin.
Meegaan op expeditie in de wereld van Dizary, wie wil dat nou niet?
In dit verhaal is het doel de gevaarlijke motten waar Dizary regelmatig last van heeft uit te moorden. Het probleem is alleen dat ze van oorsprong in een onontdekt deel van Dizary leven.
De personages zijn allemaal interessant; ik leer hun achtergrond kennen, de reden dat ze deze gevaarlijke opdracht aannemen én ik zie het zo voor me dat ze nog een keer voorbij komen ergens in een ander deel van Dizary.
Een rijke opdrachtgever van een kostbare wijngaard, een dame die ingehuurd is als bescherming, een liefhebber van weetjes, beestjes en kaarten en een mechanorganische man. Je zou ze maar tegenkomen!
Dit is het tweede Dizary boek dat ik lees. Dizary komt oorspronkelijk uit iemand anders koker, en in 'Het levende systeem' van Patrick Berkhof werd ik wat overweldigt door de ideeen: het voelde erg als een worldbuilders uit de hand gelopen hobby.
Johan Kleine Haneveld houdt de focus scherper, en zoomt in op een paar punten van de bijzondere setting, waardoor het minder overweldigt en er meer ruimte is voor plot & karakteropbouw.
Hierdoor word ik toch weer nieuwsgieriger naar doldwaze steampunk wereld van Dizary... Misschien toch eens een ander deel proberen...
Het verhaal sluit perfect aan op de Dizary wereld, en het geeft het een nieuwe, interessante dimensie. De personages spraken mij enorm aan, en hun reacties aan het einde waren stuk voor stuk verrassend, net als de ontknoping. Het is prettig geschreven, helder en met mooie beschrijvingen die helpen om een sterk beeld op te roepen.