Αίγυπτος… Ένας προορισμός που στα μάτια πολλών ανθρώπων φαντάζει ταξίδι ζωής, ενώ στην πραγματικότητα είναι μια χώρα τόσο κοντά στην Ελλάδα.
Μια νεαρή κοπέλα θέλει να φύγει από το χωριό της, για να ζήσει μια νέα ζωή στην πρωτεύουσα με τους έντονους ρυθμούς της. Η μοίρα της κάνει το χατίρι, αλλά της επιφυλάσσει κι έναν αναπάντεχο ρόλο, αυτόν της ανύπαντρης μητέρας.
Μέσω συγκυριών, δίνεται η ευκαιρία ενός ταξιδιού. Ένα μικρό παιδί λατρεύει τη χώρα του Νείλου, την ιστορία της, τον πολιτισμό της, μα και τον εκεί ελληνισμό που υποδεικνύει τους άρρηκτους δεσμούς των δύο αδελφών χωρών.
Για έναν ανεξήγητο λόγο, το αγόρι ερωτεύεται την Αίγυπτο. Η μητέρα έχει ξεχάσει αυτό το συναίσθημα, ούσα αφοσιωμένη μόνο στο παιδί και τη δουλειά της. Βέβαια, ο έρωτας είναι απρόβλεπτος και μπορεί να σε καρφώσει με το βέλος του εκεί που δεν το περιμένεις.
Αγαπητοί αναγνώστες, το "Ταξιδεύοντας στην Αίγυπτο" είναι ένα βιβλίο που δεν θα αφήσετε από τα χέρια σας! Ο Μαριαντώνης Πολίτης υπογράφει μια ευχάριστη ιστορία, η οποία θα σας χαρίσει μοναδικές συγκινήσεις καθώς αναμοχλεύει μνήμες τις παιδικής μας ηλικίας, στρέφεται σε οικείες καταστάσεις και συναισθήματα, όπου ο αναγνώστης βιώνει στην καθημερινότητα του αλλά και αποτελεί ξεχωριστή πρόσκληση για ένα εξερευνητικό ταξίδι στην Αίγυπτο. Υπενθυμίζοντας την πολιτιστική κληρονομία τόσο στους παλαιότερους, αλλά και καλώντας τους νεότερους αναγνώστες να μάθουν για την σπίθα του Ελληνισμού αλλά και να περιηγηθούν σε αξιοσημείωτα μνημεία Ιστορικής και Θρησκευτικής σημασίας.
Να ακολουθήσουν τα χνάρια του χρόνου κι να εντρυφήσουν στον τρόπο ζωής και την νοοτροπία της Αλεξάνδρειας κι του Καϊρου. Να μάθουν γεγονότα που αγνοούσαν κι ίσως δεν γνώριζαν. Να ανατρέξουν στην παράδοση. Τολμώ να ομολογήσω πως μου θύμισε τις ταξιδιωτικές περιπέτειες του Πάτρικ Λη Φέρμορ με την μόνη διαφορά ότι οι εξορμήσεις στηρίζονται σε πλοκή υποθετικού σεναρίου κάνοντας έτσι πιο αρεστή κι προσιτή προς το αναγνωστικό κοινό με έμφαση στην σκιαγράφηση τοποθεσιών χάρη ταξιδιωτική εμπειρία του συγγραφέα. Διαβάζεται απνευστί λόγω των ζωηρών ποικιλόμορφων εικόνων που σκιαγραφεί ο κος Πολίτης με σεβασμό και απόλυτη αγάπη, τόσο για να γευτεί το αναγνωστικό κοινό τα μυστικά του Νείλου, την πηγή ζωής που διαρρέει την έρημο αλλά επίσης ξεχωρίζει η σαγήνη της πένας του, η οποία προσδίδει τόσο την πολυπόθητη εξέλιξη της πλοκής και αλλά και τη μεταλαμπάδευση πληροφοριών.
Κατάλληλο για όλες τις ηλικίες που ποθούν να γευτούν μια περιπλάνηση με σταθμούς, τα μεγαλουργήματα του Αιγυπτιακού Πολιτισμού. Και αυτό διότι η γραφή δεν περιλαμβάνει βαρύγδουπες λέξεις βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες να διεισδύσουν τόσο στην ιστορία αλλά κι τις περιηγητικές περιγραφικές λεπτομέρειες. Οι διάλογοι αληθοφανείς, ξεχειλίζουν σεβασμό, λεπτότητα, ευγένεια και καλοσύνη. Παρότι ο συγγραφέας χρησιμοποιεί τρίτο πρόσωπο αφήγησης θεωρείται αξιοσημείωτο ότι η Αίγυπτος αποτελεί την πρωταγωνίστρια του βιβλίου.
Μια περιπέτεια ορόσημο στη ζωή της Μαρίας λόγω της ανέμελης δίψας, πόθησε να γευτεί τις εμπειρίες του κόσμου προσπαθώντας να απεγκλωβιστεί από την παγιωμένη αγροτική καθημερινότητα του χωριού μπρος τους πειρασμούς ενός πολύβουου αστικού κέντρου.
Οι ανεπιθύμητες συνθήκες απόκτησης ενός παιδιού συνταράσσουν την Μαρία, μεσολαβούν τα γεγονότα που οδηγούν στην κρίσιμη απόφαση για την αποδοχή του ρόλου της ως μητέρα. Τις επιλογές που καλείται να πάρει καθώς και τον αντίκτυπο του κοινωνικού περίγυρου προς το άτομό της.
Τα ήθη και οι Χριστιανικές παραδόσεις καταλαμβάνουν περίοπτη θέση μέσα στο βιβλίο. Και αυτό γιατί όλοι οι αναγνώστες θα αντικρίσουν καταστάσεις γνώριμες προς αυτούς και είμαι σίγουρη συγκινηθούν. Το μυστήριο του βαπτίσματος, είσοδος στο φως αποτάσσει τους πειρασμούς της κοινωνίας κι αποτελεί μια νέα αρχή, ένα νέο ξεκίνημα της Μαρίας με τον γιο της Νέστορα.
Η Μαρία ως άλλη Παναγία με προστασία το αόρατο βλέμμα του Χρήστου, ως μάνα προστατεύει το παιδί της, ως κομμάτι από την ψυχή και το σώμα της, ψιθυρίζει τις φοβίες της, τις σκέψεις της, τον συνεχή αγώνα για επιβίωση, τις θυσίες για το σπάχνο της καθώς έχει θάψει την γυναικεία φύση μπρος τα βέλη του έρωτα.
Η πρωταγωνίστρια μας διδάσκει πως μπρος το κυνήγι της ευτυχίας και την επίτευξη των προσωπικών μας στόχων τίποτα δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο. Αντιθέτως η λαιμαργία της ικανοποίησης των αναγκών μας και των παρορμητικών πράξεών μας αποτελούν επικίνδυνες επιλογές.
Καθησυχαστικό μήνυμα είναι ότι ακόμη όταν όλα μοιάζουν να είναι σκοτεινά, πρέπει να συσσωρεύουμε την δυναμικότητά μας και να ανασυντάσσουμε τις δυνάμεις μας, να μην το βάζουμε κάτω. Η εργατικότητα, η πίστη μας και αίσθηση του καθήκοντος θα ανταμείψουν τους κόπους μας.
Η επικοινωνία αποτελεί τον πιο σημαντικό παράγοντα στις ανθρώπινες σχέσεις, το ίδιο κι αβρότητα του χειρισμού τους. Η διάρρηξη τους καθώς και οι συγκρούσεις αποτελούν μίασμα για τη στοργή για την προστασία μπρος το πρότυπο του γονέα-προστατη και καθοδηγητή.
Ο συγγραφέας τοποθετεί έμμεσα τον αναγνώστη στη θέση του ταξιδιώτη μέσω του ενθουσιασμού του μικρού Νέστορα τον εισάγει στην πολιτική συμπεριφοράς μέσα στον διεθνή αερολιμένα. Βιώνει το κλίμα της προετοιμασίας, την παραλαβή εισιτηρίων και τον έλεγχο διαβατηρίων. Επίσης αποτελεί καλή επιλογή για όσους θέλουν να καταπολεμήσουν τη φοβία τους για τις πτήσεις ή απλά επιθυμούν το παιδί τους να μάθει τους κανόνες που διέπουν την άρμοσα συμπεριφορά ώστε να ακολουθεί ευχάριστα κατά τα ταξίδια τους.
Αίγυπτος, μία χώρα τόσο κοντά στην Ελλάδα, μα φαντάζει τόσο μακριά. Αλήθεια γιατί το σκεφτόμαστε αυτό όταν οι δύο χώρες έχουν άρρηκτους δεσμούς από την αρχή των αιώνων; Αυτό καλείται να διαλευκάνει σαν αλλοτινός ντεντέκτιβ ο μικρός Νέστορας σε ένα απολαυστικό ταξίδι χρωμάτων, γεύσεων, ευωδιών και νοοτροπίας.
Μέσα από τα μάτια του παιδιού οι αναγνώστες θα μάθουν το έργο και την συμβολή διακεκριμένων προσωπικοτήτων της ιστορίας. Θα ανατρέξουν σε Θρησκευτικές αντιθέσεις Μουσουλμάνων και Χριστιανών ανακαλύπτοντας την αρμονική συνύπαρξη τους, τις εντυπωσιακές εκκλησίες και τα πανύψηλα τεμένη, καθένα μοναδικής αρχιτεκτονικής καλαισθησίας μπρος την ιερότητα της Αρχαίας Αιγύπτου, με τις Πυραμίδες τις Γκίζας και την Μεγαλοπρεπή Σφίγγα, κομψοτεχνήματα των Φαραώ.
Το παιδί έρχεται σε επαφή με ερεθίσματα που εξιτάρουν τη φαντασία του ταυτόχρονα διαμορφώνει το χαρακτήρα του. Καθώς είναι εύπλαστο σαν πηλός, θα ακούσουμε τις σκέψεις του και τις βαθιές επιθυμίες. Θα μας ευχαριστήσει το οξύ πνεύμα του, η εφευρετικότητα αλλά και το χιούμορ του. Επιθυμεί την ένταξη του σε μια ολοκληρωμένη οικογένεια. Μετά την γνωριμία με την ζωή κι το έργο του Νέστωρ Τσανακλή δίνει στον εαυτό του υποσχέσεις, οι οποίες στο μέλλον τον καθιστούν σύγχρονο και ενεργό πολίτη στην κοινωνία.
Ο έρωτας αρχικά είναι αναπάντεχος, σαρωτικός κι φαινομενικά καταστρεπτικός. Για χρόνια μεταφράζεται σε μητρική αγάπη. Μετουσιώνεται σε έξαψη με τον ερχομό του Χρήστου, ο οποίος παλεύει με τους προσωπικούς δαίμονες. Βυθισμένος στην μοναξιά του, η απογοήτευση του μετατρέπεται σε φλογοβόλα σπίθα κι χάρη στην λεπτότητα, κι την προστατευτικότατα μετουσιώνεται σε πάθος αγνό και αμόλυντο για την Μαρία. Ποιος ο συνδετικός κρίκος που τους ενώνει; Πως εξελίσσεται το ειδύλλιο; Δεν έχετε παρά να ανακαλύψετε διαβάζοντας.
Η χρονική περίοδος που διαδραματίζεται η ιστορία κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας. Κατάνυξη και ευλάβεια πλημμυρίζει τα συναισθήματα της Μαρίας, τις σκέψεις των ηρώων αλλά και των δευτερευόντων χαρακτήρων που συναντούν.
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί περισσότερο σαν τουριστικός οδηγός με λίγη ιστορία παρά ένα μυθιστόρημα με περιγραφικές εικόνες. Τόση πολύ περιγραφικότητα που σε κάποια σημεία ήταν κάπως κουραστική. Αυτό που περίμενα και δεν έγινε ήταν η «ανατροπή» στην σχέση πατέρα – γιού την οποία σκιαγραφούσε με κοινές αναφορές στο παρελθόν του πρώτου αναφορικά με τον χαρακτήρα του δεύτερου αλλά και τα κοινά του εξωτερικά χαρακτηριστικά. Σε αρκετά σημεία ο συγγραφέας χρησιμοποιούσε τις ίδιες και τις ίδιες λέξεις με αποτέλεσμα από ένα σημείο και μετά να καταντήσει κουραστικό. Αυτό το βιβλίο με έκανε αρκετές φορές να αναρωτηθώ και να γυρίσω στην πρώτη σελίδα με τα στοιχεία αν όντως έχει περάσει επιμέλεια μιας και σε πολλά σημεία είχε τυπογραφικά μα και συντακτικά λάθη. Το ότι όλοι είχαν σκοπό να βοηθήσουν την πρωταγωνίστρια και τον γιο της χωρίς κάποιον απώτερο σκοπό το λες και λίγο τραβηγμένο μιας και δεν ζούμε σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο. Επίσης αυτό που κάπως μου ξένισε είναι το γεγονός ότι στις περιγραφές του βιβλίου όμορφο και καλαίσθητο είναι μόνο κάθε τι το πλούσιο σε αντίθεση με τις περιγραφές στα πιο φτωχά μέρη. Ίσως να ήταν μια άτυχη στιγμή του συγγραφέα καθώς μας έχει δώσει αρκετά ενδιαφέροντα αναγνώσματα.