Jij bent toch mijn dochter?

by Sarah Blom

Ouderenpsycholoog Sarah Blom neemt ons mee in de aangrijpende belevingswereld van haar cliënten met dementie: het echtpaar Vermeer dat worstelt met hun huwelijk, de seksuele driften van meneer Kniezeer, het kampverleden van mevrouw Hartenkamp dat haar nog iedere dag achtervolgt én meneer Pekaar en mevrouw Tip die hopeloos verliefd worden en dagelijks het bed met elkaar delen. Niet eerder kwamen we zo dichtbij de mensen voor wie we ons zo makkelijk afsluiten.

In Jij bent toch mijn dochter? geeft Blom inzichten en handvatten waarmee we meer voor elkaar kunnen betekenen, met of zonder dementie.

216 pages, Paperback

Published November 1, 2018

Reviews

[Cees Onderwater · Rating 4 out of 5]

Vandaag, 14 februari 2019, is het Valentijnsdag, de dag van de liefde. En als ergens liefde is, is het wel in Sarah Blom en haar boek 'Jij bent toch mijn dochter?'; wát een liefdevolle beschrijving van haar 'strijd voor mensen met dementie', zoals de ondertitel luidt. Sarah Blom is 'ouderenpsychologe' en bezoekt in die hoedanigheid in verzorgingshuizen demente mensen 'waar iets mee is'. Ze wordt te hulp geroepen als mensen niet te hanteren zijn, als het verzorgend personeel op geen enkele manier tot hen doordringt, als mensen naakt door het tehuis rennen, als twee bewoners te pas en te onpas in het openbaar sex met elkaar (willen) bedrijven, enz. Naast de demente bewoners heeft Sarah ook oog voor de verzorgenden die het af en toe ook allemaal niet meer weten. En aandacht voor de mantelzorgers. Kortom: ze heeft aandacht, en begrip, voor alle betrokkenen bij de groter wordende groep demente mensen in onze samenleving. Ik vroeg me tijdens het lezen regelmatig af: waar haalt deze jonge vrouw, midden 30 jaar jaar oud, het allemaal vandaan; die kennis en die liefde?

Het boek bestaat uit korte verhalen die allemaal zijn opgehangen aan individuele bewoners. Vaak hilarisch, soms ten hemel schreiend. Maar altijd liefdevol. En eerlijk, want niet altijd slaagt ze erin om een draai ten goede tot stand te brengen.

Dit boekje zou verplichte kost moeten zijn voor verzorgenden. Of beter, elke verzorgende die het vak vanuit zijn/haar hart heeft gekozen, zou het uit zichzelf moeten willen lezen. Hartverwarmend!

[Hannah · Rating 4 out of 5]

'Anton.' Ik pak zijn hand even vast. 'Wat zou u nou het liefste willen, het allerliefste?'

Ik kreeg dit boek als tip van mijn collega. Say no more, ik ben het meteen gaan lezen.

Ook al staat het al 2 jaar in mijn kast en ik heb het nooit eerder opgepakt. Het zou me inzichten geven en helpen hoe de cliënten te benaderen op werk. En ik zeg je eerlijk: het heeft me echt aan het denken gezet. Het laat zien hoe belangrijk het is om naar mensen te kijken en dan vooral om ze daadwerkelijk te zien.

Tijdens het lezen werd ik af en toe een beetje emotioneel als Sarah opschreef met hoeveel liefde ze haar beroep uitvoert en hoeveel ze voor de mensen doet om het laatste deel van hun leven een beetje dragelijker te maken. Ten slotte heeft dit boek me laten zien hoe dankbaar het werken in de zorg is. Ook al zitten er soms bepaalde gevallen tussen…

[Laura · Rating 4 out of 5]

Dit boek voelt als een fictief verhaal.
De manier waarop de schrijfster over mensen met dementie praat, is prachtig. Ik hou van de manier waarop ze binnen een paar pagina’s een persoon menselijk kan maken en hem een persoonlijkheid kan geven. Ze laat me met de mensen meeleven zonder dat ik alleen medelijden voel.
Ook de manier waarop ze over het werk in een verzorgingshuis praat voelt zo eerlijk. Ze bespreekt zowel de zware als mooie kanten. En vertelt mooie en verdrietige verhalen. Ze vertelt over de mooie dingen die verzorgers doen voor de wereld maar ook over dingen die verbeterd moeten worden.
Dit boek haalt voor mij een hoop vooroordelen weg en ik vind dat iets prachtigs. Een aanrader voor iedereen (die iets wilt leren over de wereld van dementie).

[Erika Beumer · Rating 5 out of 5]

Naar aanleiding van de theatervoorstelling "dag mama" van de schrijfster Sarah Blom met haar moeder en 2 broers, heb ik dit boek gelezen. Met veel plezier! Een aantal verhalen kwamen bekend voor,doordat ze uitgespeeld werden in het theater. Een ontwapende bejegening richting de medemens met een dementie. Masr ook uitleg waarom mensen met een dementie zich kunnen gedragen zoals ze doen in hun dementie. Erg leerzaam en op een hele prettige ,heldere manier!

[Stefan · Rating 5 out of 5]

Heftige, verdrietige, vertederende en vooral liefdevolle verhalen. Dat is wat dit boek heel erg brengt. Ook frustratie voor hoe ondergewaardeerd zorgmedewerkers zijn. Constante bezuinigingen maken hun werk en leven ateeds moeilijker terwijl wat ze doen heel zwaar en belangrijk is.

Wat dit boek minder doet dan ik verwacht had: inzicht geven in en pointers geven over het omgaan met dementie. Ja, er zitten wel wat kleine stukjes informatie in, maar minder dan ik had verwacht.

[Nena · Rating 4 out of 5]

Mijn 100e boek hier op Goodreads, en wat voor een! Een zeer interessante, en voor mij vernieuwende, kijk op dementie, en dan vooral op de omgang met dementerende mensen. Sarah Blom vertelt niet alleen hele indrukwekkende anekdotes over haar baan in de zorg, maar vertelt ook over de aanpak strategie die zij toepast, wat ontzettend boeiend is.

[Lies De Bloois · Rating 5 out of 5]

Uit ervaring weet ik inmiddels dat als je durft anders te denken en creatiever te zijn, je mensen met dementie veel meer gerust kan stellen. En ze tegelijk in hun waarde te laten. Wat er voor mij uitspringt is het gevoel "ergens bij willen horen", dit is een universeel gevoel dat ieder mens op elke leeftijd nodig heeft. Ook pubers.

[Marike · Rating 4 out of 5]

Interessant, ontroerend, zet je aan het denken. Door het gedrag heenkijken komt telkens terug en is een belangrijke les voor elke professional in de zorg (of eigenlijk gewoon elk mens). Soms een tikje belerend, met name als ze haar colllega's beschrijft. Desondanks zeker een aanrader.

[Erika · Rating 5 out of 5]

Een prachtig geschreven boek. Je ziet de mensen voor je en krijgt een beeld waarom ze door hun gedrag buiten de ‘gemeenschap’ vallen. Sarah leert ons nooit op te geven, want er is altijd wel iets te bedenken waardoor we de mens achter een naam weer kunnen herkennen.

[Ilja]

Indrukwekkend boek. Vaak.mooi.en schrijnend tegelijk. Ik zou best graag een Sarah Blom 'hebben' om voor mij te observeren en met een advies te komen. Zal in ieder geval eens een para dingen uit het boek uitproberen, misschien helpt dat al een beetje...

[G · Rating 4 out of 5]

Geef een mooie inkijk in de wereld van mensen met dementie in een verpleeghuis.Kweekt meer begrip.

[Marjolein · Rating 3 out of 5]

Mooi boek. Interessant om het van uit dit perspectief te lezen.

[Ultragitts · Rating 5 out of 5]

heel erg mooi, korte verhalen

[Henriette · Rating 4 out of 5]

Klinische lessen van een ouderenpsycholoog die in een verpleeghuis werkt en in consult geroepen wordt bij dementerende ouderen. Boeiend en leerzaam!
Via Storytel beluisterd. Uitstekend voorgelezen.

[Sietske van Schaik · Rating 4 out of 5]

Zeer goed boek. Gelukkig is de WZD al veel meer bezig om zich in te dienen in de praktijk, ik herken veel

[Joanne · Rating 4 out of 5]

Must-read als je op welke manier dan ook te maken hebt met dementie/Alzheimer of ouderenzorg!

[Renate Van Der Spek · Rating 5 out of 5]

Dit boek zou ik erg aanraden bij collega’s. Het is een mooi boek en met een uitgangspunt van hoe de zorg zou moeten zijn.

[Alice · Rating 4 out of 5]

Non-fictie verpakt in een roman = 10/10. Verder erg interessant om me eens te wanen in een voor mij onbekende wereld.

[Pieternel · Rating 5 out of 5]

Een bijzonder inkijkje in het omgaan met en zoeken naar oplossingen voor mensen met dementie. Boeiend geschreven met oplossingen die er echt toe doen.

[Vera]

Erg grappig, leerzaam en soms herkenbaar

[Maegrauko · Rating 5 out of 5]

Ontroerende verhalen over contact zoeken

[Sanne Scholten · Rating 3 out of 5]

📱 Herkenbaar, grappig en ook heel triest. Vond het mooie verhalen om te lezen, maar ik ergerde me soms wel aan de toon waaruit het voor mijn gevoel leek alsof Sarah altijd het goede deed en alle anderen niet.