Constituyen quizás, junto con Otelo, la tríada más famosa de la extraordinaria producción del inglés William Shakespeare (1564 - 1616) no sólo por las preferencias del lector y sus representaciones teatrales, sino por haber sido arrebatadas por la gran pantalla en varias ocasiones. La primera es la historia de una venganza que será proverbial. La segunda refleja el trágico fin de la pareja de enamorados más famosa de todas las épocas y países.
William Shakespeare was an English playwright, poet, and actor. He is widely regarded as the greatest writer in the English language and the world's pre-eminent dramatist. He is often called England's national poet and the "Bard of Avon" (or simply "the Bard"). His extant works, including collaborations, consist of some 39 plays, 154 sonnets, three long narrative poems, and a few other verses, some of uncertain authorship. His plays have been translated into every major living language and are performed more often than those of any other playwright. Shakespeare remains arguably the most influential writer in the English language, and his works continue to be studied and reinterpreted. Shakespeare was born and raised in Stratford-upon-Avon, Warwickshire. At the age of 18, he married Anne Hathaway, with whom he had three children: Susanna, and twins Hamnet and Judith. Sometime between 1585 and 1592, he began a successful career in London as an actor, writer, and part-owner ("sharer") of a playing company called the Lord Chamberlain's Men, later known as the King's Men after the ascension of King James VI and I of Scotland to the English throne. At age 49 (around 1613), he appears to have retired to Stratford, where he died three years later. Few records of Shakespeare's private life survive; this has stimulated considerable speculation about such matters as his physical appearance, his sexuality, his religious beliefs, and even certain fringe theories as to whether the works attributed to him were written by others. Shakespeare produced most of his known works between 1589 and 1613. His early plays were primarily comedies and histories and are regarded as some of the best works produced in these genres. He then wrote mainly tragedies until 1608, among them Hamlet, Romeo and Juliet, Othello, King Lear, and Macbeth, all considered to be among the finest works in the English language. In the last phase of his life, he wrote tragicomedies (also known as romances) and collaborated with other playwrights. Many of Shakespeare's plays were published in editions of varying quality and accuracy during his lifetime. However, in 1623, John Heminge and Henry Condell, two fellow actors and friends of Shakespeare's, published a more definitive text known as the First Folio, a posthumous collected edition of Shakespeare's dramatic works that includes 36 of his plays. Its Preface was a prescient poem by Ben Jonson, a former rival of Shakespeare, that hailed Shakespeare with the now famous epithet: "not of an age, but for all time".
Esta edición incluye dos obras shakespirianas: Hamlet y Romeo y Julieta; en esta ocasión solo he leído Hamlet, la otra la leeré más adelante. Ha sido mi tercer Shakespeare y me ha encantado. Tiene pasajes muy emocionantes, me ha tenido pegada a las páginas. Hamlet nos habla de una venganza, de un abrir los ojos y ver el mundo de una forma mucho más oscura, más pesimista... Este príncipe danés busca vengar el asesinato de su padre a manos de su tío Claudio, el cual no solo se ha quedado con la corona sino también con la reina, su madre. ¡Qué monólogos nos comparte Hamlet! nos lleva a su sufrimiento y a su rabia, a su contención y cavilaciones... Leer su "Ser o no ser, esa es la cuestión" ha sido realmente mágico. He disfrutado mucho de esta obra, y aunque siempre he pensado que Shakespeare me iba a resultar denso o tedioso en las tres obras que he leído (Macbeth, Sueño de una noche de verano y esta) ha sido comenzar a leerlo y atraparme hasta el final. Eso sí, me gusta leerlo con atención.
Solo he leído Hamlet. Pero leerlo ha sido mucho más que entender un clásico. Ha sido un espejo. Me he acercado al texto buscando comprender un mito literario, pero me he quedado atrapado en un reflejo íntimo, dolorosamente humano.
No he leído esta tragedia como quien estudia historia, sino como quien busca consuelo o explicación en medio del caos. Hamlet ha resonado conmigo no por ser un héroe o antihéroe, sino por estar roto. Por su parálisis, su exceso de pensamiento, su rabia. Por esa incomodidad de vivir sabiéndose demasiado a uno mismo.
Vi en él angustia, contradicción, lucidez cruel y una especie de poesía desquiciada. Y no lo idolatro. Hamlet es muchas veces mezquino, misógino, cruel e hipócrita. Pero eso no lo hace menos humano. A veces hace falta un villano para vernos con más claridad.
Me ha dolido Ophelia, no por el romance (que Hamlet es un pedazo de bisexual con más química con su caballero) sino por ser mujer en un mundo donde su voz vale menos que su utilidad política. No tuvo libertad ni tras su muerte. Me ha dolido Gertrude, atrapada entre un reino y un lecho. Y me ha dolido Hamlet mismo, que solo logra actuar cuando ya no queda nada.
Leer esta obra ha sido como caminar por un terreno inestable lleno de belleza y podredumbre. Cada frase parece escrita con sangre y oro.
Hamlet: La historia está bastante chula y me resulta un tanto original porque se asemeja a las obras literarias de terror pero con lenguaje muy adornado y extravagante, a pesar de esto, no es muy difícil de entender y la idea principal de la obra queda bastante clara. Es una tragedia así que no es ninguna sorpresa que todos mueran pero aún así impacta como todos mueren casi al mismo tiempo y de manera tan brusca. No es ligero de leer pero tampoco cansino, lo recomiendo bastante, pues la trama es divertida, y aunque sepas el final es curioso descubrir el por qué exacto de esto. Romeo y Julieta: La historia se desarrolla demasiado rápido, creo que todo pasa en dos días (aunque es algo que al principio me ha impactado y me he perdido un poco, ya que es un pelin más rápido que en Hamlet, al final me terminado gustando más esta dinámica, para este tipo de lenguaje, es muy adecuada) y, al igual que en Hamlet, las muertes son como muy rápidas y bruscas, te lo esperas (porque sabes el final) pero no esperas que se desarrolle tan rápido y por culpa de un Fraile (y más sucesos que ayudan pero creo que él ha sido la causa principal sin contar el tragin de los Capuleto y los Montesco). Esta obra me ha sorprendido, pues a pesar de que ya me sabía al pie de letra el final, me ha gustado descubrir ese por qué, que he dicho antes, de las cosas y me gusta ver como al final ese odio es el castigo, lección y acto de reconciliación de estos dos por no dejar que cada uno haga su vida. Me ha gustado un pelin más que Hamlet pero se me ha hecho un poco más difícil de comprender en determinados conceptos. Lo dicho no es cansino ni ligero, está muy bien y lo recomiendo muchísimo para pasar un buen rato y olvidarte de tus propios problemas, porque ya es que hasta te ves envuelto en la historia una vez que te acustumbras y coges la dinámica. Sin duda dos grandes clásicos de Shakespeare que merecen la pena un montón.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Fuaaa, no sé cómo hacer esta reseña. Voy a intentar no sonar lo más hater posible, pero es que disoo se me sale el bardo. En fin, es un buen libro (por supuesto, que si quieres iniciar en la lectura no lo recomiendo porque te vas a hacer una bola, o bueno, eso depende de cada uno). Muy trágico, cierto; pero es que no me sale amar a la pareja principal porque no, en mi opinión no es amor, es ilusión.
DETALLES:
✯ Trama: Creo que ya todos conocemos de qué va la historia, es un clásico. No hay fallas y su prosa es muy bien cuidada, utilizando muchos recursos estilísticos, palabras poco conocidas. Algunos diálogos me resultaron divertidos, pero no logró conmoverme.
✯ Protagonistas: Troy y Gabriela, ahre no. Romeo, bueno podría ser considerado como un fuck boy de época jaksjakj (boe, voy a intentar ponerme seria) y Julieta. Pero es que, cómo se van a casar si son unos niños, boeno. Entiendo por qué lo hicieron. Igual me hubiera gustado un mejor desarrollo de personajes porque la trama estaba buena.
✯ Final: Y vivieron felices por siempre. Bueno, no. Es trágico y no te culpo si te sientes mal, porque sabe mal que dos personas que se "amaban" no terminen juntxs por culpa de una disputa totalmente estúpida y al final disooo, la reflexión del príncipe si que te deja pensando.
Por otro lado, no sabía que Leo tenía una película de este libro, así que vamos a verla
ESTE sí que fue un libro que me contagio las ganas de releerlo y tener todas las ediciones posibles porque es extraordinariamente gracioso, al menos en mi humilde opinión, no es una historia para todo el mundo al igual que Hamlet pero tiene un no se que, que te invita a seguir leyendo. La historia es simple dos joven enamorados que harán hasta lo imposible por estar juntos, a pesar de la disputa entre las familias que lo obligan a no armarse. Hay un profundo anhelo de amar, deseo y arrebato, la poesía fluye por las venas de estos personajes pero como son tan jóvenes es imposible tomarse la historia en serio incluso los motivos que los llevan a ese final para mi no son suficientes argumentos y quería que en este caso hiciera más hincapié en el desarrollo del odio de las familias. Lo que le falta a Hamlet, lo tiene romeo y Julieta y viceversa.
🛡🛡🛡🛡🛡 H.A.M.L.E.T🛡🛡🛡🛡 🌟🌟🌟 ESTRELLAS.
Con eso doy por cumplido los reto #4. Leer un libro con un personaje distinto a ti. Decidí cambiar "el viejo y el mar" por "Hamlet" porque sin duda alguno este personaje es totalmente distinto a mi en todos los sentidos, es maravilloso leer las aptitudes de este gran personaje, en un ambiente lleno de traición y mentiras. Un personaje muy inteligente víctima de la circunstancias y cuyo objetivo es revelar la verdad. A costa de su buen juicio. Un libro que si bien es pesado de leer por el lenguaje tan antiguo tiene una historia muy buena y bien planteada sobre un príncipe, un reino y un traidor que hará lo imposible para quedarse con todo.
Am citit "Romeo și Julieta" pentru a le cunoaște întreaga lor poveste și chiar dacă e o tragedie de ce trebuie să fie atât de tragică? Scenariul este scris în rime, lucru ce nu m-a deranjat atât de tare, iar povestea e oarecum grăbită, dar frumoasă.
Povestea celor doi îndrăgostiți : Romeo și Julieta, e atât de nedreaptă. Au trebuit să-și sacrifice viețile ca părinții lor să-și dea seama cât necaz provoacă ura dintre cele două familii. Nedreptate.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Lo siento fans de Shakespeare, ha pesar que también le tengo respeto al hombre, no me gusto para nada estas dos obras suyas. Preferire las adaptaciones de cine o series que salgan
Yay! Am citit ceva si din Shakespeare si, spre surprinderea mea, am tinut pasul cu evenimentele, ansamblul social si chiar gandirea personajelor. "A fi sau a nu fi? Asta-i intrebarea!". Recomand!
Dos historias y llenas de tragedias al mejor estilo de Shakespeare, pero con personajes bastante irritante y una serie de decisiones bastante mal tomadas.
Ambele drame mi s-au părut extrem de prostești. Probabil că sunt mult mai bune puse în scenă, dar pe lângă citatele asupra cărora Shakespeare pare să fi cugetat foarte mult, nu mi-au plăcut nici personajele, nici acțiunea (care părea că se derulează mult prea repede). Elementul fantastic din Hamlet e pur și simplu abandonat și singurul lui rol este să dea un motiv întregii acțiuni. Și înțeleg că pe vremea când a fost scrisă, sănătatea mintală era tratată mult mai prost decât acum, dar să citești “E nebun/ă” de nenumărate ori în ziua de azi e puțin exasperant.
Dos obras clásicas de uno de los mejores autores de todos los tiempos, el lenguaje puede resultar difícil de comprender por momentos para los lectores actuales, pero conforme se va leyendo adquiere el sabor añejo que caracteriza al lenguaje medieval, que envuelve a las dos historias, de gran relevancia y por todos conocidas, pero que nunca está de más volver a introducirse en ellas y comprobar el por qué son grandes obras de la literatura mundial. Gran traducción, y muy recomendado para aficionados a la lectura
Excepcional, es la primera obra que leo de William Shakespeare y es la que más conocía pero nunca me dio por leerla, hasta ahora y quiero expresar que me ha encantado leer cada diálogo que este autor plasmaba en papel pues son altamente detallados y confusos. Esto se debe a que Shakespeare era un genio del lenguaje.
Aaa, ¡por fin los leí! 'Romeo y Julieta' lo había leído hace tiempo pero no recordaba muchos detalles, de 'Hamlet' sólo conocía la historia a grandes rasgos. Honestamente, me divirtió mucho la lectura y me encontré hasta riendo en algunos momentos por los diálogos o las frases. A pesar de las tragedias era inevitable. Genial. ¿Con qué sigo?
Hamlet ha estado bastante bien, a lo mejor demasiado enrevesado en ocasiones pero creo que esa era la intención y Romeo y Julieta aunque un poco goofy en ocasiones ha tenido buenos momentos y los diálogos son una absoluta locura.