Η μυστηριώδης γυναίκα που τριγυρίζει στις όχθες του Αχέροντα χαρίζει τις γνώσεις της στη δεκαεξάχρονη Ρόζα που φτάνει στην Αθήνα και χτίζει από το μηδέν μια αυτοκρατορία, καθώς η πολυτάραχη ζωή της σημαδεύεται από μεγάλους έρωτες, δυνατές ίντριγκες, έντονα μίση κι ένα σκοτεινό μυστικό που καλείται να περιφρουρήσει πάση θυσία, ακόμα και με την ίδια της τη ζωή.
2017
Η δολοφονία της πασίγνωστης πλέον Ρόζας Παλαιολόγου συγκλονίζει το πανελλήνιο και ο διάσημος ερευνητής Χρήστος Βασταρδής μαζί με την εγγονή της, τη Λευκή, καλούνται να λύσουν το μυστήριο.
Όσο περνά ο καιρός, χώνονται όλο και πιο βαθιά σε έναν λαβύρινθο μίσους και θανάσιμων εχθρών. Κι ενώ αναζητούν τη λύση στο παρελθόν, η βοήθεια έρχεται ανέλπιστα από το αγερικό του ποταμού.
Ποια είναι η μυστηριώδης Λευκοθέα που αναδύεται από τα πέπλα του χρόνου και μοιάζει ζυμωμένη από τα αθάνατα νερά; Θα καταφέρουν να λύσουν τους γρίφους της Ρόζας που φαίνεται να τους καθοδηγεί μέσα από τα έργα αρχαίων δημιουργών που έχουν υμνήσει τον επιβλητικό Αχέροντα;
Ένα βιβλίο κεντημένο ως τα μύχια με τους θρύλους του μεγαλόπρεπου Βασιλιά της Λήθης και των μυθικών παραποτάμων του, του καυτού Πυριφλεγέθοντα και του παγερού Κωκυτού. Μια ιστορία που περνώντας μέσα από τον θάνατο υμνεί τη ζωή!
Η Δήμητρα Ιωάννου σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ασχολείται επαγγελματικά με τη Σωματική Ψυχοθεραπεία και τη Βιοανάδραση. Η μελέτη των ανθρώπινων σχέσεων, συμπεριφορών και διαδράσεων ανέκαθεν τη γοήτευε, ενώ το γράψιμο είναι το μεγάλο της πάθος. Η αγάπη της για την Ελλάδα είναι ριζωμένη βαθιά, γι’ αυτό και ερευνά επίμονα τη λαογραφία και τα μυστικά κάθε γωνιάς της.
Μια μυστηριώδης δολοφονία είναι η αφορμή για να ξετυλιχτεί ο μίτος μιας μπερδεμένης ιστορίας που έχει τις ρίζες της στις πηγές του ποταμού Αχέροντα και να βγουν στο φως ανομολόγητες αλήθειες. Ποιος σκότωσε την πάμπλουτη Ρόζα Παλαιολόγου, ιδιοκτήτρια της αυτοκρατορίας καλλυντικών Rosaline και γιατί; Τι σχέση είχε η πανίσχυρη και αυταρχική αυτή γυναίκα με τη Φιλίτσα, το κορίτσι που ζούσε παρατημένο σχεδόν από τη μάνα της; Τι συνέβη στη ζωή της και πώς κατάφερε να ξεφύγει από τον ασφυκτικό κλοιό του χωριού; Τι έζησε και πώς ωρίμασε στην αφιλόξενη και απρόσωπη Αθήνα; Ποια γεγονότα την έφεραν κοντά στο προδιαγεγραμμένο τέλος της; Ποια είναι η μυστηριώδης Λευκοθέα που τη βοήθησε να εξοικειωθεί με τη φύση του ποταμού Αχέροντα και της χάρισε τα μυστικά του; Ποιος από όσους πλήγωσε και πρόδωσε μπορεί να ήθελε το κακό και την περιουσία της Ρόζας Παλαιολόγου;
Η Δήμητρα Ιωάννου, μεγαλωμένη και ευεπηρέαστη από το μυσταγωγικό και γαλήνιο περιβάλλον του Μεγάλου Ποταμού, ζυμώθηκε με μια ιστορία που έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός καλού και δυνατού μυθιστορήματος: αγωνία, μυστήριο, ρεαλισμό, ιδέες και συναισθήματα, ανατροπές κι έναν μεγάλο έρωτα που ξεφεύγει αρκετά από τα στερεότυπα της λογοτεχνίας. Από τον πρόλογο ήδη η συγγραφέας βάζει τα δυνατά της για να αναπαραστήσει και να ζωντανέψει το περιβάλλον του Αχέροντα που πολλοί θεωρούν ως πύλη εισόδου για τον Άδη, προετοιμάζοντας τον αναγνώστη για κάτι διαφορετικό. Η αλήθεια είναι πως δύσκολα παίρνει κανείς ανάσα, εφόσον αμέσως μετά ακολουθεί η σκηνή του φόνου και αρχίζει ένα ταξίδι που θα μας γυρίσει στη δεκαετία του 1960, μια εποχή δύσκολη κοινωνικά και επαγγελματικά για την ελληνική ύπαιθρο.
Αγάπησα ιδιαίτερα τις περιγραφές και την εξιστόρηση της ζωής της Φιλίτσας στο χωριό, γιατί ήταν ένα άκρως λυρικό, δυνατά περιγραφικό, απόλυτα ρεαλιστικό κομμάτι και είχε μια ποικιλία γεγονότων και σκηνών που βοηθούν στην πλοκή και προετοιμάζουν την ενηλικίωση του κοριτσιού. Παιδί μπεκρή και ακάματου πατέρα, του Αυγουστή και μιας εξαφανισμένης αμορόζας, μεγάλωσε από τη συνονόματη γιαγιά της με την οποία υφίσταντο άγριο ξυλοδαρμό κάθε τρεις και λίγο από τον πατέρα, τον τάχα μου άντρα του σπιτιού τους. Αυτό το λεπτό κλαράκι, νοτισμένο από την υγρασία του Ποταμού, εμπιστεύτηκε τη συμμαθήτριά της, την Ειρήνη, τον Φώτη και τον Βάσο κι όλοι μαζί έγιναν μια μεγάλη παρέα, ώσπου η Ειρήνη έκανε κάτι που ανέτρεψε για πάντα τις ζωές τους. Η Φιλίτσα γνώρισε επίσης τη Λευκοθέα, ένα πλάσμα που ζούσε μοναχό του μακριά απ’ το χωριό και έμαθε στο παιδί τον σεβασμό στη φύση, της δίδαξε τα μυστικά για τα θεραπευτικά βότανα και φυτά και τη βοήθησε ν’ ακούει και να σέβεται το περιβάλλον γύρω της, να μην εκμεταλλεύεται όμως προς όφελός της τις γνώσεις που παρέχει η φύση.
Σελίδα τη σελίδα ξεδιπλώνεται η ζωή της Φιλιώς, η οποία δεν παύει να είναι μια ανθρώπινη ψυχή και άρα κάνει και λάθη. Είναι λογικό να αρπάξει την ευκαιρία για να έρθει κάποια στιγμή στην Αθήνα, τα γεγονότα όμως που αντιμετωπίζει, οι καταστάσεις που βιώνει ατσαλώνουν τον χαρακτήρα της και την κάνουν σκληρή, άτεγκτη, ίσως και άδικη, επομένως η ύβρις κοντοζυγώνει. Φυσικά και δεν έχει νόημα να περιγράψει κανείς τα όσα διαδραματίζονται στο άτυπο δεύτερο μέρος, μιας και οι ανατροπές είναι απανωτές και οι χαρακτήρες που γνωρίσαμε στην αρχή αρχίζουν ένας ένας να παίρνουν τη θέση τους μέσα από μια ευρεία γκάμα αλλαγών και εξελίξεων ως την τελική μονομαχία του βιβλίου, της οποίας η έκβαση θα οπλίσει το χέρι του δολοφόνου, θα καλέσει τον Περαματάρη και θα προκαλέσει την οργή του Πλούτωνα.
Και φτάνουμε στο σήμερα, όπου ο ιδιωτικός ερευνητής Χρήστος Βαράγκης, κατόπιν προτροπής της εγγονής Λευκοθέας, καλείται να διερευνήσει τη δολοφονία της Ρόζας Παλαιολόγου. Η συγγραφέας μέχρι εκείνο το σημείο χειρίστηκε άψογα τους ήρωές της, δούλεψε σωστά την ιστορία της και δε μου άφησε ούτε απορίες ούτε εκκρεμότητες. Με τον τρόπο που εξελίχθηκε η πλοκή φάνηκε πως όλοι είχαν ένα κίνητρο για να βγάλουν την πάμπλουτη ηλικιωμένη γυναίκα από τη μέση. Τι όμως πραγματικά συνέβη εκείνη τη νύχτα στα γραφεία της Rosaline; Με χαρά διαπίστωσα πως η συγγραφέας έχει την ικανότητα να δοκιμαστεί αξιοπρεπέστατα και στο αστυνομικό μυθιστόρημα, μιας και οι τελευταίες σελίδες του βιβλίου δίνουν την οπτική γωνία του ντετέκτιβ που προσπαθεί να ξεχωρίσει την ήρα απ’ το στάρι και να βρει τον ένοχο. Κάποια γεγονότα που δεν αναφέρθηκαν προηγουμένως έρχονται τώρα στο φως, κάνοντας την εξιχνίαση πιο δύσκολη και την ιστορία πιο απαιτητική, αφήνοντάς με απόλυτα ικανοποιημένο. Και σα να μη φτάναν όλα τα άλλα, υπάρχει κι ένα σκήπτρο που παίζει τον δικό του μοναδικό ρόλο. Ποιος ήταν ο αρχικός κάτοχος και πόσο σημαντικό είναι να το αποκτήσει κανείς; Γιατί το χρησιμοποίησε η Ρόζα και τι αλλαγές επέφερε αυτό στη ροή του μυθιστορήματος; Έρευνες και ανακρίσεις, κωδικοποιημένα μηνύματα, αναφορές στην Αινειάδα, τη Νέκυια του Ομήρου και στον «Φαίδωνα» του Πλάτωνα, πρόσωπα που συνδέονται με τους χαρακτήρες του παρελθόντος στο μυθιστόρημα κι ένας Άδης οργισμένος από την ύβρι είναι τα έσχατα κομμάτια ενός παζλ που δε θα ολοκληρωθεί πριν από την τελευταία κυριολεκτικά σελίδα.
«Με την ευαισθησία του ανθρώπου που έχει μεγαλώσει κοντά στο Αντάμωμα των Τριών Ποταμών», φράση που συνάντησα στο κείμενο όμως ταιριάζει απόλυτα και στην ίδια τη συγγραφέα, η κυρία Δήμητρα Ιωάννου επέτρεψε στο περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε και εξακολουθεί να ταξιδεύει ακόμη και σήμερα να της γεννήσει ιδέες και φράσεις που συγκρότησαν το νέο της μυθιστόρημα. Συνάντησα μια δυνατή και συναρπαστική γραφή που συνταιριάζει τη μυθολογία με την πραγματικότητα σ’ ένα αρμονικό σύνολο, κάτι που μόνο μια δοκιμασμένη και ανήσυχη πένα μπορεί να κάνει σωστά. Οι τελευταίες στιγμές της Ρόζας Παλαιολόγου είναι κι ένα προσκλητήριο για τον γνωστό περαματάρη, τον Μαύρο Καβαλάρη αλλά και τις Κήρες, τις δαιμόνισσες του βίαιου θανάτου. Η συγγραφέας μεταφέρει τον αναγνώστη από την Ήπειρο του 1959 και το μυστηριακό, αείρροο σημείο όπου ο Αχέροντας συναντά τον Πυριφλεγέθοντα και τον Κωκυτό ως την Αθήνα του σήμερα, όπου μια δολοφονία διαπράττεται κι ένας ντετέκτιβ καλείται να τη διαλευκάνει. Ο πλούτος, η ευμάρεια, η κοινωνική άνοδος ανεβαίνουν χέρι με χέρι την κλίμακα της πλοκής χωρίς να περιμένουν πως η τίσις τους περιμένει στην κορυφή, σταλμένη από τον Άρχοντα του Κάτω Κόσμου.
Το στυλ γραφής και ο τρόπος με τον οποίο μεταφέρονται στον αναγνώστη οι εικόνες του Αχέροντα αλλά και τα γνωρίσματα μιας ευφάνταστης ελληνικής μυθολογίας είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά που έντυσαν κομψά την κεντρική ιδέα και σχημάτισαν τον πυρήνα μιας ιστορίας που έχει απρόβλεπτη εξέλιξη και απροσδόκητο τέλος. Παρομοιώσεις, μεταφορές και καλολογικά στοιχεία, ολοκληρωμένες προτάσεις με λεξιλόγιο που δε συναντάμε συχνά στα σύγχρονα ελληνικά μυθιστορήματα, μιας και η συγγραφέας πιστεύει στους αναγνώστες της και δε θέλει να τους προσφέρει χιλιοδιαβασμένες φράσεις, παραστατικοί διάλογοι, ακόμη και ιδιόλεκτοι σχηματίζουν ένα μεστό κείμενο που το απόλαυσα ως το τέλος. Κι όσο σκέφτομαι την αναπάντεχη εμφάνιση μιας γυναίκας στην έσχατη σελίδα, μου έρχονται δάκρυα στα μάτια, γιατί αυτό μου αποδεικνύει και πάλι πως η συγγραφέας ξέρει, αγαπά, εμπιστεύεται, φροντίζει μα πάνω απ’ όλα μπορεί. «Η κληρονόμος του ποταμού» είναι ένα μυθιστόρημα που συνδυάζει αρμονικά όλα τα χαρακτηριστικά ενός καλού βιβλίου.
Διαβάζοντας και την πέμπτη δουλειά της Δήμητρας Ιωάννου, αυτό που σίγουρα μπορώ να γράψω, είναι ότι μπήκε δυναμικά στο χώρο της συγγραφής από το πρώτο της βιβλίο και κάθε της δουλειά αποτελεί και ένα υπέροχο λογοτεχνικό ταξίδι. Μέσα από μια γραφή που τρυπάει τη ψυχή και μια πλοκή που προκαλεί θύελλα συναισθημάτων, κρατάει τον αναγνώστη σε εγρήγορση από την πρώτη μέχρι και την τελευταία σελίδα του βιβλίου της. Η Φιλίτσα έχει μάθει να ζει αθόρυβα στα σκοτάδια... Η Ειρήνη η φίλη της, με τη μορφή της διέλυσε τα σκοτάδια της και έφερε ένα χρυσό ήλιο που θέρμανε την καρδιά της . Πού ξεκινά το ψέμα ;Και πού η αλήθεια ; Το μυαλό τους κλειδώνει, ο στόχος τους αμετακίνητος τους παρασέρνει σε κατηφόρες χωρίς επιστροφή... Οι χωριστές πορείες τους μέσα από τα υπολογιστικά σχέδια ξεκλείδωνουν τις ζωές τους... Συναντήσεις και γνωριμίες μοιραίες! Τηλέμαχος -Διονύσης -Φώτης- Μαρία - Ρόζα Άγγελος . Ακροβατούν στον παθιασμένο έρωτα, λυγίζουν και πονούν από το βάρος πρωτόγνωρων συναισθημάτων τους που έρχονται απρόσκλητα μπροσ��ά τους και τους μεταμορφώνουν σε ευάλωτους έφηβους. Μυστικά Λάθη και Πάθη! Μονόδρομος! <<Άγρια η αγάπη που έρχεται άφθονη, ενώ δε τη ζήτησες ποτέ...Σε πλακώνει σε εξουθενώνει και σε πνίγει...>> Κρύβεται στις πιο σκοτεινές γωνιές...Και τότε τη βλέπεις ...Ο χρόνος σταματά σαδιστικά. Ατέρμονες σκέψεις βασανίζουν και θέτουν διλήμματα... Οι θύελλες ξεσπούν αναπόφευκτες μέσα από μοιραίες αποκαλύψεις.Το μυαλό γνωρίζει τη λογική αλλά την αρνείται... Οι ήρωες παίρνουν ζωή μέσα από τις άψυχες σελίδες ,λικνίζονται άγρια χαμένοι στον στρόβιλο του πάθους, της κυριαρχίας ,της προδοσίας!! Μεθούν από στιγμές ονειρικές και ατόφια χαρά... Οι αχαλίνωτες επιθυμίες μεταλλάζονται σε δυσφορία. ενοχές και τύψεις .. Τα συναισθήματα πιο έντονα από ποτέ ξεχειλίζουν και πνίγουν κάθε φόβο, κάθε συνήθεια, κάθε λογική! Πύρινες λαίλαπες ξεταπετάγονται από παντού. Η πίκρα μπερδεύεται με την προδοσία, ο πόνος είναι αφόρητος, τα πάντα παίρνουν άλλη διάσταση! Γιατί εύκολα λερώνεται η ευτυχία όταν είναι κλεμμένη... Ο επίλογος του βιβλίου κλίνει με μια αναπάντεχη έκπληξη, μας γυρνά στην πρώτη δουλειά της συγγραφέως,στην Κασσάνδρα!Με την τελευταία της δουλειά η Δήμητρα Ιωάννου όχι απλά ξεπέρασε τον εαυτό της αλλά ξεπέρασε και κάθε προσδοκία μου! Δηλώνω μαγεμένη!!! https://lovebooksloveread.blogspot.co...
Η περιοχή της Ηπείρου όπου υπάρχει ο ποταμός Αχέροντας ήταν κάτι που πάντα με προσκαλούσε ως επισκέπτρια. Δυστυχώς δεν έχω καταφέρει μέχρι τώρα να γευτώ τις ομορφιές του. Κατάφερα όμως να ταξιδέψω ως εκεί μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της Δήμητρας Ιωάννου «Η κληρονόμος του ποταμού». Η αναφορά του σε αυτό τον ποταμό ήταν και το έναυσμα για να διαβάσω το βιβλίο. Από μικρή που διάβαζα ιστορίες της μυθολογίας πάντα με τραβούσαν εκείνες που αναφέρονταν στις πύλες του Άδη, στον Αχέροντα, στον βαρκάρη που περνούσε τις ψυχές απέναντι αλλά και στο βασίλειο του Κάτω Κόσμου. Γιατί από την εποχή του Ομήρου ο Αχέροντας έχει ταυτιστεί με τον θάνατο, με το πέρασμα των ψυχών στην άλλη πλευρά από τον «ψυχοπομπό» Ερμή που τις παραδίδει στο Χάροντα, τον βαρκάρη του Άδη.
Η ελληνική μυθολογία σπάνια αναπτύσσεται σε βιβλία Ελλήνων συγγραφέων και παρόλο που πιστεύω ότι μας μαγεύει το ίδιο οι ξένοι έχουν περισσότερες επιρροές από αυτή όπως φαίνεται και στα βιβλία τους αλλά και στις κινηματογραφικές παραγωγές που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια. Για αυτό κάθε προσπάθεια ενός Έλληνα συγγραφέα να τιμήσει την αρχαία ελληνική μας γραμματεία αλλά και τα μυθικά ιστορήματα που δημιουργήθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες οφείλουν της προσοχής μας. Ο μύθος για τον θεό Άδη, τον ποταμό Αχέροντα, τις ψυχές των νεκρών αλλά και της αρπαγής της Περσεφόνης είναι από τις αφηγήσεις που δημιουργούν ρίγη μυστηρίου στους αναγνώστες και είναι εκείνο το χαρακτηριστικό που καταφέρνει να περάσει η Δήμητρα Ιωάννου στο βιβλίο της. Προσθέτοντας το αστυνομικό αλλά και το μεταφυσικό στοιχείο στην ιστορία της κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον των αναγνωστών και ανάγει την «Κληρονόμο του ποταμού» σε μια ιστορία γεμάτη ένταση, αγωνία και δράση.
Το 1960 στις εκβολές του Αχέροντα μεγαλώνει η μικρή Φιλιώ η οποία έρχεται αντιμέτωπη με το σκληρό πρόσωπο της ζωής από τα πρώτα της χρόνια. Με έναν μέθυσο και σκληρό πατέρα και με μια μητέρα εντελώς απούσα μεγαλώνει υπό τα φτερά της λατρεμένης της γιαγιάς. Η συναισθηματική και ψυχολογική της κατάρρευση αλλά και η σωματική κακοποίηση που υφίσταται από έναν πατέρα που σκορπά όλα του τα χρήματα στο ποτό την έχει επηρεάσει σε βάθος. Προσπαθώντας να απαγκιστρωθεί από τη δεινή της κατάσταση θα «πιαστεί» από τη φιλία τριών συμμαθητών της στο σχολείο αλλά και από τη γνωριμία της με την κοπέλα του ποταμού τη Λευκοθέα. Στο πρόσωπο της Λευκοθέας θα βρει εκείνη που θα της διδάξει την τέχνη των βοτάνων και της αγάπης προς τη φύση, την ιστορία του Αχέροντα και τους μύθους που κυκλοφορούν γύρω από το όνομα του. Η προδοσία όμως δεν θα αργήσει να της χτυπήσει την πόρτα και μάλιστα από ένα πολύ αγαπημένο της πρόσωπο που θα τη βυθίσει ακόμα πιο πολύ στην απελπισία.
Η Φιλίτσα θα καταφέρει να καταφύγει στην Αθήνα, θα μετονομαστεί σε Ρόζα, και μέσα στα χρόνια που θα περάσουν θα καταφέρει να χτίσει μια αυτοκρατορία από το μηδέν στηριγμένη στις γνώσεις που της προσέφερε η Λευκοθέα κατά τη διάρκεια των εφηβικών της χρόνων. Η δολοφονία της μελλοντικής Ρόζας Παλαιολόγου, που είναι και ο πρόλογος του βιβλίου, μετά από μια δεξίωση που είχε διοργανώσει θα είναι και το έναυσμα για την εγγονή της Λευκή και τον πολύ γνωστό ερευνητή Χρήστο Βασταρδή που ξεκινούν ένα ταξίδι ερευνών γύρω από τον θάνατο της. Έτσι θα αρχίσει να ξετυλίγεται το κουβάρι της ζωής της Ρόζας το οποίο, όπως θα ανακαλύψουν, είναι γεμάτο μυστικά, ίντριγκες, μίση και πάθη αλλά και γεμάτη με γρίφους που πηγάζουν μέσα από τους θρύλους του Βασιλιά της Λήθης όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στις σελίδες του βιβλίου. Ποια είναι η Λευκοθέα που αναδύεται σαν αερικό από τα σκοτεινά νερά του Αχέροντα;
Η Δήμητρα Ιωάννου δίνει στο αναγνωστικό κοινό ένα ιδιαίτερο πόνημα που μπλέκει την ιστορία με τη μυθολογία, το μεταφυσικό στοιχείο με το ρεαλιστικό για να μας χαρίσει ένα βιβλίο γεμάτο χρώματα και αρώματα της ελληνικής γης που είναι σπαρμένη μέσα από την παράδοση και τα έθιμα της αλλά και τους θρύλους που δεσπόζουν στα έργα των αρχαίων δημιουργών της ελληνικής γραμματείας. Διαποτισμένο με τη λυρικότητα που χαρακτηρίζει τη γραφή της Ιωάννου καταγράφει στις σελίδες του μια εποχή που μοιάζει να ξεπηδά μέσα από ένα παραμύθι καθώς παντρεύει το παρόν και το παρελθόν με εξαιρετική ευκολία και χωρίς να κουράζει τους αναγνώστες. Η ιστορία της Ρόζας φέρνει στην επιφάνεια και όλη εκείνη την αίγλη της δεκαετίας του ’60 όπου κυριαρχούσε ο ελληνικός κινηματογράφος με αναφορά σε πολύ μεγάλα ονόματα εκείνης της περιόδου όπως της Καρέζη, της Βλαχοπούλου, της Καραγιάννη και της Μερκούρη αλλά και του Καζαντζίδη, του Ζαμπέτα, του Μπιθικώτση και του Θεοδωράκη. Ένα ταξίδι στο χρόνο που είναι σαν να παρακολουθείς μια από εκείνες τις παλιές ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες μυρίζοντας το ανθισμένο γιασεμί αλλά και νιώθοντας τις δροσοσταλίδες του ποταμού στο δέρμα σου.
Οι περιγραφές των τοπίων είναι τόσο παραστατικές που πραγματικά αισθάνεσαι σαν να γλιστράς με τη βάρκα πάνω στα κρυστάλλινα νερά του ποταμού Αχέροντα εκεί που σμίγει με τον Πυριφλεγέθοντα και τον Κωκυτό, το σημείο που οι ντόπιοι ονομάζουν Αντάμωμα, μέσα στο υγρό βασίλειο της Λήθης και της Σιωπής τις ώρες που αργοχορεύει η αχνόπλεκτη ομίχλη όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η συγγραφέας. Από τα πιο δυνατά σημεία του βιβλίου σίγουρα είναι εκείνα που αναφέρονται στην περιοχή του ποταμού γιατί πέρα από το ότι εξάπτουν την φαντασία του αναγνώστη προσφέρουν εκείνη την έντονη μυστηριακή αλλά και μυσταγωγική ατμόσφαιρα που διαχέεται μέσα από τους θρύλους που ταξιδεύουν ανά τους αιώνες από στόμα σε στόμα. Η μετάβαση στην Αθήνα του ’60 σίγουρα δεν θα μπορούσε να διαφέρει των περιγραφών του Αχέροντα μεταφέροντας τους αναγνώστες σε μια πόλη τελείως διαφορετική από όσο έχουμε συνηθίσει στις μέρες μας θυμίζοντας μας μια εποχή που έχει σβηστεί στη λήθη του παρελθόντος. Εκείνο που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν η περιγραφή της πρωταγωνίστριας της Δήμητρας Ιωάννου, της Ρόζας δηλαδή, όπου ειδικά σε μια σκηνή περιγράφεται ως μια άλλη Όντρεϊ Χέπμπορν φορώντας ένα μαύρο κάπρι με ένα ασορτί μπλουζάκι συμπληρώνοντας το λιτό σύνολο με ένα κόκκινο φουλάρι και ένα ζευγάρι μαύρες μπαλαρίνες. Μια ιδιαίτερα κομψή παρουσία όπως και η διάσημη ηθοποιός του «Πρωινού στο Τίφανις».
Ένα βιβλίο που σίγουρα θα σας ξεσηκώσει για ένα ταξίδι στα μέρη που υμνεί η μυθολογία μας ώστε να ανακαλύψετε κι εσείς τις ομορφιές του Αχέροντα πλέοντας στα νερά της χαράδρας του και ίσως φτάνοντας στο Αντάμωμα να δείτε τον βαρκάρη που περιμένει τον οβολό του για να μεταφέρει τις ψυχές στις πύλες του Κάτω Κόσμου περνώντας μέσα από τα στενά περάσματα του ποταμού.
Η Δ.Ιωάννου στο τελευταίο της μυθιστόρημα σαν " αερικό της γραφής" επιφύλαξε για τους αναγνώστες της ένα ολότελα μαγικό και συνάμα μαγευτικό ταξίδι στον ποταμό των αναστεναγμών , Αχέροντα. "Η κληρονόμος του ποταμού" , λοιπόν , γίνεται συνοδοιπόρος σου στην καταβύθιση των θρύλων και των παραδόσεων που έχουν συνδεθεί με τον Αχέροντα , που διέσχιζε τον Άδη. Πιο συγκεκριμένα , η Λευκή ζητά από τον ιδιωτικό ερευνητή Χρ.Βαράγκη να εξιχνιάσει τη δολοφονία της γιαγιάς της ,της θρυλικής Ρόζας Παλαιολόγου . Η Ρόζα , η άλλοτε Φιλίτσα , στις όχθε�� του ποταμού από μια μυστηριώδη γυναίκα εντρυφά σε μυστικά γνώσης που θα της χαρίσουν το πολυπόθητο εισιτήριο για να μετοικήσει στην Αθήνα . Μικρή και αθώα από ένα χωριουδάκι ζει μια συμμετρικά αντίθετη πολυκύμαντη ζωή στην πρωτεύουσα και χτίζει έναν κολοσσό . Από το απόλυτο μηδέν της κακουχίας και της πολύπαθης και τόσο αδικημένης ύπαρξης βρίσκεται στα σαλόνια της Αθήνας του 60. Εκεί σημαδεύεται από έρωτες , ίντριγκες , πάθη και ένα καλά κρυμμένο μυστικό που πρέπει να περιφρουρήσει ακόμα και με την ίδια τη ζωή της. Ποιός ή ποιοί είναι οι έχθροί της Ρόζας ; Άραγε , αυτό που κρύβει θα μείνει ασφαλές μακριά από όσους επιθυμούν διακαώς να το αποκτήσουν ; Η συγγραφέας κατ' εμέ " κέντησε" ένα " υφαντό" εξαιρετικής ποιότητας δηλαδή ένα μυθιστόρημα , όπου η πλοκή είνα�� καθηλωτική και συνεχόμενης κλιμακωτής έντασης και η γραφή υψηλής ποιότητας. Οι εναλλαγές ανάμεσα στο τότε , στο χωριό στην Ήπειρο και στην Αθήνα του 60, και στο σήμερα είναι αρμονικά συγχρονισμένες. Με απορρόφησαν τόσο πολύ οι εξελίξεις που δεν ήθελα να αποχωριστώ τη συντροφιά της Ρόζας , της Λευκής και των υπολοίπων ηρώων. Η Αθήνα του 60 σεργιάνισε στα μάτια μου και ήταν λες και βρισκόμουν εκεί. Το μυθιστόρημα είναι πολυπρόσωπο. Ωστόσο η Ιωάννου κατορθώνει με τη συγγραφική της δεινότητα να σκιαγραφήσει ενδελεχώς όλους τους ήρωες , κεντρικούς και μη . Ηθογραφούνται με άκρατο ρεαλισμό ενώ σε κάποια σημεία θαρρείς πως διαβάζεις ένα παραμύθι με θρύλους που σε συναρπάζει. Παλεύει το καλό ενάντια στο κακό με ένταση και τα διδακτικά μηνύματα της ιστορίας είναι διάχυτα και άμεσα . Οι πρωταγωνιστές ανοίγουν διάπλατα το μονοπάτι να ταξιδέψεις στην ιστορία . Σε ωθούν εκτός από την τέρψη ψυχής που νιώθεις διαβάζοντας το , να κάνεις σκέψεις σχετικά με τις επιλογές και τον δρόμο ζωής τους. Είναι από τα μυθιστορήματα που τα χαρακτηρίζεις "δυναμίτης " αβίαστα. Κρίνω πως δύσκολα θα βρεθεί αναγνώστης που δε θα μαγευτεί. Εμένα με συνεπήρε για πολλούς λόγους. Οι ανατροπές είναι συνεχόμενες και οι εξελίξεις καταιγιστικές , γεμάτες ένταση και μυστήριο . Κάθε σελίδα πάλλονταν από σασπένς και παράλληλα οι περιγραφές των σκηνών ήταν γλαφυρές και ολοζώντανες . "ΤΟ ΖΕΙΣ" το μυθιστόρημα εκστασιασμένος . Χάνεσαι σ αυτό το ταξίδι. Αυτο που στα δικά μου αναγνωστικά κριτήρια έχει αξία , είναι η γραφή και η πλοκή να σε ικανοποιούν εξίσου . Εδώ και στα δυο αυτά σημεία της δραματουργίας υπήρξα ενθουσιασμένη . Δεν αισθάνθηκα στιγμή , αδυναμίες , ασάφειες και παραλείψεις . Όλα βρήκαν το χώρο και την έκταση που τους χρειαζόταν και μου άφησαν ένα αίσθημα αρμονίας και πληρότητας. " Η κληρονόμος του ποταμιού" απλά και λαϊκά τα σπάει. Είναι το ιδανικό μυθιστόρημα . Κοινωνικό , αλληγορικό και ερωτικό .Όλα σε ιδανικές αναλογίες για ένα άψογο αποτέλεσμα... και στο τέλος τι ; Θλίψη που τελείωσε η μαγεία...τέρψη και κάθαρση για όλη τη διαδρομή . Μπράβο χίλια Δήμητρα Βαθμολογία :10/10
Προχθές ολοκλήρωσα την ανάγνωση ενός βιβλίου που με ταξίδεψε σε μέρη μαγικά της ηπείρου. Χωρίς να έχω βρεθεί ποτέ εκεί, αν και έχω ταξιδέψει στην ευρύτερη περιοχή, ένιωσα τη μαγεία του Αχέροντα μέσα από τις διηγήσεις της Δήμητρας Ιωάννου.
Στην κοιλάδα του Αχέροντα, η νεαρή Φιλίτσα ζει μια ζωή που δεν θα ζήλευε κανένα κορίτσι στην ηλικία της. Ο πατέρας της δεν είναι αυτό που λέμε υπόδειγμα γονιού και η μάνα της δεν ζει μαζί της. Αυτή και η γιαγιά της, δυο καλοσυνάτα θηλυκά που δεν έχουν πειράξει ούτε μυρμήγκι ζούνε υπό το φόβο του άντρα του σπιτιού. Εκείνη την εποχή, στις αρχές της δεκαετίας του ’60, τα πράγματα ήταν δύσκολα για τις γυναίκες αλλά και γενικότερα, ειδικά στην επαρχία. Κάποια στιγμή, η Φιλίτσα συναντά μια γυναίκα με γνώσεις ίασης και καλλωπισμού, που προτίθεται να τις μοιραστεί μαζί της. Από τότε κι ύστερα, η κοπέλα θα κατέβει στην Αθήνα, θα αλλάξει το όνομά της και θα δουλέψει σκληρά για να καταφέρει όσα θελήσει.
Στις μέρες μας, η Ρόζα Παλαιολόγου έχει χτίσει μια αυτοκρατορία και έχει ζήσει μια ζωή γεμάτη, μέχρι τη στιγμή που δολοφονείται. Οι άνθρωποί της σοκάρονται από το γεγονός, όμως δε μένουν με τα χέρια σταυρωμένα. Ο διάσημος ερευνητής Χρήστος Βαράγκης προσλαμβάνεται για να λύσει το μυστήριο. Εκείνος και η εγγονή της Ρόζας, η Λευκή, θα ψάξουν στο παρόν αλλά και στο παρελθόν της για να ανακαλύψουν τον ένοχο και τι πραγματικά συνέβη. Το κλειδί για τη λύση θα δώσει μια γυναίκα στις όχθες του Αχέροντα, από εκεί που δεν το περιμένουν.
Μέσα από τις αφηγήσεις για το παρελθόν της Ρόζας, ταξιδεύουμε πίσω στη δεκαετία του 1960. Τότε που στην πλατεία Ομονοίας το συντριβάνι χάριζε δροσιά, τα αυτοκίνητα ήταν πιο λίγα και τα βόρεια προάστια ήταν ακόμα εξοχή. Τότε που ο Ελληνικός κινηματογράφος άνθιζε και η Τζένη Καρέζη με τη Μελίνα Μερκούρη χάριζαν απλόχερα τα χαμόγελά τους. Μεγάλες κυρίες όπως αυτές θα περάσουν από το σαλόνι ομορφιάς της Ρόζας και ευχαριστημένες από τα αποτελέσματα θα το κάνουν στέκι. Την ίδια εποχή που τα ναρκωτικά εξαπλώνονται στη νεολαία και φέρνουν την καταστροφή από όπου κι αν περάσουν. Την ίδια δεκαετία, αλλά νωρίτερα από τα μαύρα χρόνια της δικτατορίας και της αστυνόμευσης, μια γυναίκα θα τολμήσει να ονειρευτεί και να καταφέρει όσα δεν ήταν δυνατό να καταφέρει το αδύναμο φύλο που ακόμα στερούντο αρκετά δικαιώματα και ελευθερίες.
Παράλληλα ταξιδεύουμε στην υπέροχη, μαγευτική κοιλάδα του Αχέροντα. Η γραφή της Ιωάννου έχει μια γλαφυρότητα και ένα λυρισμό όταν μιλά για εκείνα τα μέρη που σε μεταφέρει ακριβώς εκεί όπου περιγράφει. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ένιωσα πως ταξίδεψα μαζί της και βρέθηκα στο δέλτα του ποταμού. Είδα το σημείο που ενώνεται με τον Πυριφλεγέθων και τον Κωκυτό, το καυτό ποτάμι που διατρέχει τον κάτω κόσμο και το ποτάμι των δακρύων. Στην κοιλάδα του ποταμού που οδηγεί στον Άδη, ο βαρκάρης μας περιμένει, αλλά δεν μας παίρνει στη βάρκα του. Ξέρει ότι δεν ήρθε η ώρα μας ακόμα, αλλά μας αφήνει να χαρούμε την ομορφιά του τόπου. Μια ομορφιά που δένει με τον υδροβιότοπο αλλά και με την Ελληνική μυθολογία. Ο αναγνώστης διχάζεται ανάμεσα στο μύθο και στην πραγματικότητα μαζί με τους ήρωες του βιβλίου.
Ένα επίσης δυνατό στοιχείο του βιβλίου είναι η αγάπη αλλά και η προδοσία. Η αγάπη με όλες τις μορφές της, αυτή προς τον εραστή και αυτή προς το συγγενή αλλά και αυτή προς το φίλο και εκείνη για τον άνθρωπο γενικότερα. Πολλές μορφές της με τη φιλία και των έρωτα σε κυρίαρχο πλάνο, αλλά και την αγάπη για το συνάνθρωπο στα πιο καίρια σημεία. Η Ρόζα αγάπησε πολλούς ανθρώπους στη ζωή της με διαφορετικά είδη αγάπης. Έδωσε και πήρε και μπορεί να πρόδωσε ή να προδόθηκε, αλλά έζησε μια ζωή γεμάτη και ανέλαβε την ευθύνη των πράξεών της. Δεν την αρνήθηκε αλλά και ούτε κρύφτηκε πίσω από μια κατάσταση που θα βόλευε να μη φανεί ο εαυτός της.
«Η κληρονόμος του ποταμού» είναι ένα βιβλίο πραγματικό ταξίδι σε άλλες εποχές αλλά και σε όμορφα μέρη!
Με το πέμπτο της βιβλίο η Δήμητρα Ιωάννου, ανεβάζει τον «πήχυ» ακόμα πιο ψηλά με την ευρηματική σύλληψη της ιστορίας της «Κληρονόμου του Ποταμού» και την εισφορά αστυνομικού στοιχείου στην αφήγησή της. Ορμώμενη από την μακραίωνη ιστορία και τους θρύλους του ποταμού Αχέροντα, με σεβασμό και αναμφισβήτητη αγάπη για την περιοχή, από την οποία ξεκινά η αφήγηση, η Δήμητρα Ιωάννου, συνέλαβε και μας παρέδωσε με την ωριμότερη γραφή της έως σήμερα, την ιστορία της Ρόζας Παλαιολόγου, από την αρχή ως το τέλος της, μιας γυναίκας, η οποία απέχει μακράν από το συνηθισμένο της εποχής εκείνης, αφού διαθέτει έντονη και δυναμική προσωπικότητα, σφυρηλατημένη από δυσκολίες, εμπόδια και ανθρώπους με τους οποίους συγκρούσθηκε χωρίς να υπαναχωρήσει ή να αμβλύνει αντιθέσεις και διαφορές. Ο θάνατός της Ρόζας Παλαιολόγου, αποτελεί το καταλυτικό εκείνο γεγονός, που θα συνδέσει το παρόν με το παρελθόν, τους θρύλους με την πραγματικότητα, ενώ η αναζήτηση του ενόχου, κορυφώνεται σταδιακά και μαεστρικά με ένταση έως το τέλος του βιβλίου, επιτυγχάνοντας την αρμονία σε όλο το έργο της. Οι λυρικές και μεστές περιγραφές του φυσικού περιβάλλοντος που περικλείει τον Αχέροντα, οι δοξασίες, οι θρύλοι, η σύνδεσή τους με την εποχή, κατά την οποία τοποθετείται η ιστορία, και η αναζήτηση της λύσης του μυστηρίου, αρρήκτως συνδεδεμένες μεταξύ τους, είναι εξαιρετικά επιτυχείς, πολύ περισσότερο, που στηρίζονται στην ανεξάντλητη ελληνική μυθολογία, ιστορία και φιλοσοφία, των οποίων άριστη χρήση κατέχει και επεξεργάζεται η συγγραφέας. Οι χρονικές εναλλαγές παρελθόντος και παρόντος, όσο χρειάζεται για την εξέλιξη της αφήγησης, είναι και αυτές άψογες, και εμπλουτίζονται μέσα από περιγραφές της Αθήνας της δεκαετίας του 1960, μίας εποχής που πολλοί δεν την έχουμε ζήσει, αλλά εξακολουθεί έως και σήμερα να θεωρείται λαμπρή σε πολιτιστικό και καλλιτεχνικό επίπεδο, και το στοιχείο αυτό μας μεταδίδει και η συγγραφέας με λιτό και περιεκτικό τρόπο. Όπως και τα προηγούμενα βιβλία της και η «Κληρονόμος του Ποταμού» είναι ένα μαγικό παραμύθι, ένα πολύ ενδιαφέρον και ελκυστικό ανάγνωσμα, και οφείλω να πω ότι μου άρεσε πολύ στο τέλος και η σύνδεση του «αγερικού του ποταμού» με την Κασσάνδρα, την πρώτη μυθιστορηματική ηρωίδα της Δ. Ιωάννου, με την οποία την γνωρίσαμε και πλέον την ακολουθούμε πιστά.
Τελειώνοντας αυτό το εξαιρετικό βιβλίο, αναρωτήθηκα ποια είναι τα κατάλληλα λόγια να το περιγράψω, ώστε να μπορέσω να αποδώσω όλη τη μαγεία που με τύλιξε στις σελίδες του και να μην χάσει τίποτα από τη γοητεία του; Η κληρονόμος του ποταμού αφηγείται την ιστορία της Φιλίτσας, που γεννήθηκε σε ένα χωριό δίπλα στις όχθες του Αχέροντα και μεγάλωσε ακούγοντας τους μύθους και τις δοξασίες που αφορούσαν το Βασιλιά, όπως ονομάζουν το ποτάμι. Η Φιλίτσα, κόρη μιας γυναίκας ελευθέρων ηθών και ενός εγωιστή, ακαμάτη, σκληρού ανθρώπου, του Αυγουστή, παρατημένη από τη μητέρα της, μεγαλώνει με τη γιαγιά της τη Φιλιώ, γνωρίζοντας την απαξίωση και την αδιαφορία του πατέρα της, αλλά και των υπόλοιπων κατοίκων του χωριού. Πηγαίνει στο σχολείο με τους αδελφοποιτούς φίλους της, την Ειρήνη, το Φώτη και το Βάσο, και περνά μαζί τους τον ελεύθερο χρόνο της. Δένεται με ισχυρούς δεσμούς φιλίας μαζί τους και νιώθει ότι την νοιάζεται και κάποιος πέρα από τη γιαγιά της. Εκεί στις όχθες του Βασιλιά, θα γνωριστεί με μία αιθέρια ύπαρξη, τη Λευκοθέα, που θα αλλάξει συθέμελα τη ζωή της. Μετά την προδοσία που βιώνει, κυνηγημένη από την αδικία και την ντροπή, προσπαθώντας να καταλαγιάσει τον πόνο της καρδιάς και του μυαλού, θα βρει ανακούφιση στην λευκή οπτασία, που θα της γλυκάνει τον πόνο και θα της γιάνει τις πληγές. Κοντά στη Λευκοθέα, θα ανακαλύψει όλα τα σπάνια βότανα που φυτρώνουν στην περιοχή και θα μάθει όλες τις θαυματουργές συνταγές με τις θεραπευτικές ιδιότητες. Παράλληλα θα διδαχτεί πολλές κρυμμένες σοφίες της ζωής από την προστάτιδά της. Γλιτώνοντας από βέβαιο θάνατο και από την αγριότητα του πατέρα της, φεύγει για την Αθήνα στο σπίτι κάποιων συγγενών της μητέρας του Βάσου, αρχικά ως υπηρέτρια και εκεί λαμβάνει χώρα η μεταμόρφωσή της από το αγριοκάτσικο του χωριού στην κομψή δεσποινίδα Ρόζα. Έχοντας χάσει ό,τι αγαπάει πια η Ρόζα, ατσαλώνεται και μεταμορφώνεται σε μια φιλόδοξη κι αδίστακτη γυναίκα. Οι συνταγές της Λευκοθέας σύντομα γίνονται γνωστές στην καλή κοινωνία της Αθήνας και η Ρόζα εκπληρώνει σιγά σιγά όλα της τα όνειρα και αποκτά το πρώτο της κατάστημα με καλλυντικά. Ο δρόμος της θα διασταυρωθεί με παλιούς γνώριμους και θα φέρει καινούρια πρόσωπα στη ζωή της, που θα της σταθούν πολύ χρήσιμα στην εδραίωση του ονόματός της ως γκουρού της ομορφιάς. Αποκτά το πρώτο της σαλόνι ομορφιάς, το Rosaline, που σύντομα θα γίνει μια πολύ επικερδής και ισχυρή επιχείρηση. Η ταραχώδης ζωή της, της προσφέρει και της στερεί την ευτυχία κατά καιρούς, έντονα πάθη και μεγάλες συγκινήσεις. Η δολοφονία της Ρόζας Παλαιολόγου στο σήμερα, γίνεται αφορμή να γνωριστούν η εγγονή της, Λευκή με τον ιδιωτικό ερευνητή Χρήστο Βαράγκη. Η έρευνα, φέρνει πιο κοντά τους δύο νέους, όμως εχθροί από τα περασμένα και μυστικά που γεφυρώνουν το παρόν με το παρελθόν, θα σταθούν εμπόδια στη σχέση τους. Ένας μυστήριος γρίφος που έχει αφήσει η Ρόζα γραμμένο με το αίμα της, θα οδηγήσει το νεαρό ζευγάρι κοντά στο Βασιλιά και οι δοξασίες γύρω από το σκήπτρο του, που φαίνεται ότι αναζητά ο δολοφόνος, υφαίνουν ένα σφιχτοδεμένο μυστήριο, που αποκαλύπτεται μόνο στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου. Μέσα από τις σελίδες αυτού του παραμυθένιου μυθιστορήματος, είδα ολοζώντανες εικόνες και με πλημμύρισαν χιλιάδες συναισθήματα. Είδα το Βασιλιά χολωμένο, να βγάζει στις όχθες του τις ομίχλες και να μετατρέπουν το τοπίο σε θολό όνειρο. Ένιωσα το άρωμα της αγριοτριανταφυλλιάς να πλημμυρίζει τα ρουθούνια μου. Είδα μέσα από τη γκρίζα καταχνιά του ποταμού να αναδύεται η λευκή μορφή της Λευκοθέας. Ένιωσα το δράμα της Φιλίτσας, την αγριότητα του πατέρα της, είδα οργισμένο το Ζαγρέα και άκουσα το χτύπημα του σκήπτρου. Ανατρίχιασα στην περιγραφή του μαύρου καβαλάρη, και των αδηφάγων Κηρών. Μαγεύτηκα από τη σπηλιά και το αντάμωμα των τριών ποταμών. Είδα με τα μάτια της φαντασίας μου να περνούν από μπροστά μου, διάσημες προσωπικότητες της εποχής, όπως η Τζένη Καρέζη, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Μελίνα Μερκούρη, αλλά και ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Γεώργιος Παπανδρέου. Περιοδικά της εποχής όπως το Φαντάζιο και το Ρομάντζο, οίκοι μόδας όπως η Μαίρη Κουάντ, μοντέλα όπως η Τουίγκι και περιγραφές της μόδας, των χτενισμάτων και του μακιγιάζ μου έφεραν γλυκές αναμνήσεις από την αξέχαστη δεκαετία του '60. Η γραφή λυρική, σχεδόν ποιητική, με πολλές λέξεις ντοπιολαλιάς με κέρδισε από την πρώτη στιγμή. Η πλοκή σφιχτή και τα ποικίλα πρόσωπα, συνδεδεμένα με μαγικό τρόπο. Όλοι μοιάζουν ένοχοι και ταυτόχρονα αθώοι. Εξαιρετικά δοσμένοι χαρακτήρες με τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους, ανθρώπινοι και συνάμα δημιουργήματα του μυαλού. Θρύλοι και δοξασίες που αφορούν τον ποταμό που διέσχιζε τον Άδη, δημιουργούν ένα μαγευτικό παραμύθι που σε κρατάει αιχμάλωτο στις σελίδες του, από την αρχή ως το τέλος με αμείωτη ένταση κι ενδιαφέρον. Πολλά συγχαρητήρια στην συγγραφέα Δήμητρα Ιωάννου Α για το υπέροχο, μαγικό ταξίδι που μου πρόσφερε. Βαθμολογία :10/10 http://vivlioaromata.blogspot.com/201...
Ένα μαγικό παραμύθι για ενήλικες. Ένα σκηνικό που κινείται μεταξύ μύθου και πραγματικότητας, με φόντο τον ποταμό Αχέροντα. Μια δολοφονία που γεφυρώνει το χθες και το σήμερα. Και μια λυρική γραφή που δεν χρειάζεται να διαβάσεις το όνομα της δημιουργού στο εξώφυλλο για να καταλάβεις ότι ανήκει στην Δήμητρα Ιωάννου.
"Η κληρονόμος του ποταμού" (Εκδόσεις Ψυχογιός), είναι ένα βιβλίο που συνδυάζει πολλά και ετερόκλητα μεταξύ τους στοιχεία, με τρόπο τόσο αρμονικό που ολοκληρώνοντάς το, νιώθεις την ίδια ικανοποίηση με εκείνη της συμπλήρωσης ενός σύνθετου παζλ.
Ο ποταμός Αχέροντας, εκεί όπου κατά τη μυθολογία βρισκόταν η πύλη της εισόδου στον Κάτω Κόσμο, ζωντανεύει μπροστά στα μάτια σου από τον πρόλογο κιόλας του έργου και σε μεταφέρει σε μία ατμόσφαιρα μυσταγωγική. Μα πριν προλάβεις να την χορτάσεις, η συγγραφέας προχωράει στην σκηνή του φόνου της Ρόζας Παλαιολόγου, προκαλώντας μια εκρηκτική χημική αντίδραση που γεφυρώνει την δεκαετία του '60 με το σήμερα.
Οι σελίδες αρχίζουν πλέον να γυρνούν θαρρείς από μόνες τους, ο αναγνώστης παρασύρεται από τον ρου των γεγονότων, χωρίς όμως η ταχύτητα να αποβαίνει σε βάρος της γραφής. Αυτή εξάλλου ήταν και η προσωπική μου αγωνία, όταν ξεκίνησα να διαβάζω την "Κληρονόμο του ποταμού".
Στα προηγούμενα βιβλία της Δήμητρας Ιωάννου, εκείνο που είχα κυρίως ξεχωρίσει ήταν η σαγηνευτική γραφή της. Εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους τα έργα της, χαρακτηρίζονται όλα από τον τρόπο με τον οποίο η συγγραφέας επιμένει να χρησιμοποιεί καλολογικά στοιχεία και περίτεχνες λέξεις, που όλο και σπανιότερα συναντάμε στην σύγχρονη Ελληνική λογοτεχνία. Όταν αντιλήφθηκα πως "Η κληρονόμος του ποταμού" έχει αστυνομική διάσταση, ανησύχησα μήπως αυτή η μοναδική γραφή "θυσιαστεί" στον βωμό της κινηματογραφικής ροής που συνήθως διακατέχει τα αστυνομικά μυθιστορήματα.
Το αποτέλεσμα με εξέπληξε και με ενθουσίασε, αφού η Δήμητρα Ιωάννου έχει καταφέρει να συνδυάσει τον λυρισμό με την αστυνομική έρευνα, τους παραμυθένιους θρύλους με τον φόνο, την ευαισθησία με τον ορθολογισμό.
Ως λάτρης της αστυνομικής λογοτεχνίας, δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω πόσο με γοήτευσαν: η πλοκή της υπόθεσης, το χτίσιμο των ηρώων έτσι ώστε να μοιάζουν όλοι ένοχοι και αθώοι ταυτόχρονα, το εύρημα του σκήπτρου που λειτουργεί ως "συγγραφικό" άλλοθι για να μην χαθεί ούτε στιγμή η μαγεία των περιγραφών και φυσικά το ιδιοφυές φινάλε του βιβλίου!
Εάν έπρεπε να δώσω έναν τίτλο στην άποψή μου για την "Κληρονόμο του ποταμού" αυτός θα ήταν χωρίς δεύτερη σκέψη "η Δήμητρα Ιωάννου, στην καλύτερη της στιγμή".
Εάν έπρεπε να δώσω μια "συμβουλή" σε όσους αγαπούν τα ταξίδια του νου, αυτη θα ήταν "αφεθείτε στην ροή του ποταμού που δημιούργησε η Δήμητρα Ιωάννου! Θα απολαύσετε μία αξέχαστη εμπειρία!
"Η κληρονόμος του ποταμού" της Δήμητρας Ιωάννου, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός
Στις όχθες του ποταμού Αχέροντα (ή του Άδη) μας ταξιδεύει αυτή την φορά η κυρία Δήμητρα Ιωά��νου. Βουτώντας στα παγωμένα του νερά διασχίζοντας τα μαγεμένα φαράγγια και εξερευνώντας την περιοχή που κρύβει τα μυστικά της αθανασίας συμπορευόμαστε μαζί με τους ήρωες και ανακαλύπτουμε κατά την ροή της πλοκής τα μυστήρια,τις αγωνίες,τις ανατροπές,τους έρωτες.Στο διάβα μας θα διασταυρωθούμε και με τον Πυριφλεγέθοντα και Κωκυτό.Τρείς ποταμοί που συμβολίζουν την θλίψη – θρήνο –πύρινη κόλαση.Χάρις στην συγγραφέα και τις εμπνεύσεις της καθώς και την ενδελεχή μελέτη και έρευνα πληροφορούμαστε αρκετές γνώσεις και θρύλους της λαικής παράδοσης που αφορούν την περιοχή της Ηπείρου κα δη τον Αχέροντα ποταμό.Οι δράσεις,οι γρήγορες εναλλαγές,η λυρικότητα που αποτυπώνεται με ώριμη χροιά,τα καλολογικά στοιχεία,οι παρομοιώσεις συνδυάζονται τόσο αρμονικά και με την εξαιρετική – ποιητική γραφή (που κάθε φορά είναι και καλύτερη) δίνουν τελικά στον αναγνώστη ένα άριστο αποτέλεσμα που το ρουφά και το ευχαριστιέται μέχρι το τέλος και αυτή η αίσθηση του μαγικού ταξιδιού συνεχίζεται και μετά.Η συγγραφέας κατορθώνει ως εξειδικευμένη στον λόγο και με αριστοτεχνικό τρόπο να παντρέψει μεταφυσικά και ρεαλιστικά γεγονότα τόσο άψογα που νομίζεις ότι είναι συνέχεια το ένα με το άλλο.Εξάλλου το έχουμε διαπιστώσει αυτό και από προηγούμενα της έργα. ΠΑΡΕΛΘΟΝ – ΠΑΡΟΝ Συνένωση που φέρνει στο φως μυστικά,που κουβαλά δεινά που μετατρέπει τους χαρακτήρες και που αναδεικνύεται το σθένος μερικών και στο τέλος γαλήνη?Για ποιους? Η ζωή της ηρωίδας Ρόζας που ξεκινά από ένα χωριό στις όχθες τους Αχέροντα μαθαίνοντας κάποια μυστικά που βρίσκονται κρυμμένα και φθάνοντας στην Αθήνα της δεκαετίας του ’60 όπου συνεχίζει και προσπαθεί με διαρκή αγώνα ν’αναδυθεί δουλεύοντας σκληρά βρίσκοντας την δύναμη σε μια ζωή που περιβάλλεται από μυστήριο,έρωτα,φιλία,προδοσία,μίση κ.α.Άψογη σκιαγράφηση και των υπολοίπων χαρακτήρων με την διαφορετική προσωπικότητα τους και τις αντιδράσεις τους σε κάθε βήμα τους. Ένα βιβλίο που περιέχει αστυνομικά,κοινωνικά,αισθηματικά,λαογραφικά στοιχεία.Εν τέλει η κυρία Ιωάννου δεν μ’έχει απογοητεύσει μέχρι στιγμής και με κέρδισε σαν αναγνώστρια.
Έχω διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία της Κας Ιωάννου. Ομολογώ ότι μόνο το περσινό της μου άρεσε πάρα πολύ. Τα υπόλοιπα δυστυχώς δε κατάφεραν να με αγγίξουν.
Αυτό το βιβλίο μου έκανε κλικ από τον τίτλο και από το εξώφυλλο.
Στην αρχή πραγματικά με συνεπάρε. Η ιστορία του παρελθόντος μου άρεσε πολύ αλλά όχι και η ιστορία που διαδραματίζεται στο παρόν. Ένιωθα ότι διάβασα όλα τα βιβλία της ξανά από την αρχή. Η γραφή της συγγραφέως πραγματικά εξελίσσετε αλλά εγώ δε μπόρεσα να ταξιδέψω τόσο πολύ με αυτό το βιβλιο. Το μεταφυσικό κομμάτι δε μου άρεσε και Δε μου άφησε τίποτα. Ίσως γιατί το έχει δουλέψει τόσο πολύ στα βιβλία της που κατά την δική μου πάντα άποψη δε έχει κάτι παραπάνω να δώσει.. ότι μπορεί να δώσει ένας συγγραφέας σε αυτό το θέμα το έδωσε στα υπόλοιπα βιβλία της. Αλλά αυτό είναι και το μοτίβο της. Όμως οι τελευταίες 60 σελίδες που υπήρξε το αστυνομικό κομμάτι μου άρεσαν πάρα πολύ. Πιστεύω ότι έχει όλα τα θετικά η συγγραφέας και η γραφή της για να μας δώσει ένα καθαρά αστυνομικό βιβλίο. Αν όμως συνεχίσει με το ίδιο μοτίβο δε νομίζω ότι θα επιλέξω ξανά ένα δικός της βιβλίο για να διαβάσω. Και επέλεξα φέτος να την διαβάσω πιστεύοντας ότι θα διαβάσω κάτι παρόμοιο με το εξαιρετικό βιβλίο: Οι γιοι της Γαλάνης Κυρας που δε είχε μεταφυσικό στοιχείο.
Το πρωτο Βιβλιο της Κυριας Ιωαννου που διαβαζω..Μου αφησε τις καλυτερες εντυπωσεις!Μια ιστορια μπλεγμενη με μυθους της Ηπειρου,με αστυνομικα στοιχεια αλλα και ρεαλιστικα γεγονοτα ηταν το ιδανικο κοκτειλ επιτυχιας του βιβλιου.Η ροζα η πρωταγωνιστρια της Ιστοριας μου αφησε αναμεικτα συναισθηματα..συμπονοιας για ολα αυτα που βιωσε αλλα και παραλληλα θυμου για καποιες πραξεις της που δεν μπορεσα να καταλαβω.Η Λευκη ομως ηταν για μενα το ιδανικο προτυπο ανθρωπου με την καθαροτητα της ψυχης της και σε συνδυασμο με την σπιρταδα του Χρηστου δημιουργησαν ενα αψογο συνδυασμο. Ηταν ενα ζευγαρι που λατρεψα που με ταξιδεψαν με την περιπετεια τους !
Ένα μυθιστόρημα φαντασίας; αστυνομικού μυστηρίου; ή κοινωνικό; Το βιβλίο αυτό είναι και τρία μαζί. Η ιστορία εξελίσσετε σε δύο χρονικές στιγμές, στο 1960 και στο σήμερα (2017 για το βιβλίο). Αρκετοί οι χαρακτήρες που θα συναντήσουμε οι οποίοι είναι πέρα για πέρα πραγματικοί, αλλά δύο γυναίκες είναι οι πρωταγωνίστριες , η Φιλίτσα (Ρόζα στην συνέχεια) και η εγγονή της η Λευκή. Το περισσότερο μέρος του βιβλίου θα αφιερωθεί στην Ρόζα και στην πολυτάραχη ζωή της μέχρι την δολοφονία της και από εκεί και πέρα η σκυτάλη θα περάσει στην εγγονή της Λευκή που με την βοήθεια ενός ντετέκτιβ θα ψάξει να βρει τον ένοχο. Αυτά που θα βρει όμως ξεπερνούν την φαντασία μας! Είναι τελικά αυτές οι δύο γυναίκες οι πραγματικές ηρωίδες της ιστορίας γιατί όλα όπως θα δούμε θα τα επισκιάσει ο ποταμός Αχέροντας και οι θρύλοι του. Παντού θα νιώσουμε την επιβλητική μορφή του, θα ακούσουμε τα νερά του, θα μυρίσουμε την ανατολή στην κοιλάδα του και θα ακούσουμε τα στοιχεία της φύσης να καλωσορίζουν την έλευση της νύχτας! Θα μάθουμε για τους παραποτάμους του και αν κάνουμε ησυχία θα δούμε την θηλυκή μορφή που θα αλλάξει τις ζωές των δύο γυναικών της ιστορία μας, προσοχή μόνο γιατί αν δεν σεβαστείς τον Βασιλιά όπως τον λένε τον Αχέροντα εκεί μπορεί να δεις και τον ''βαρκάρη''! Ο υπέροχος τρόπος που είναι γραμμένο το βιβλίο σε κάνει να νιώσεις πραγματικά όλα αυτά που διαβάζεις αλλά το ποιο αξιοσημείωτο είναι ο σεβασμός και η ισορροπία με την οποία η κα. Ιωάννου μπλέκει τους αρχαίους θρύλους με την χριστιανική μας θρησκεία που αυτό γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε ο Χριστός μας να είναι πάνω από όλα και μάλιστα σε μια ιστορία που τα τελευταία κεφάλαιά της είναι διαδραματίζονται μέσα στην Μεγάλη Εβδομάδα. Ένα βιβλίο ιδιαίτερο, που δεν θα σας κάνει να χάσετε το ενδιαφέρον σας ούτε μια στιγμή, να το διάβασε τε! Ένα μικρό κομμάτι που μου έκανε εντύπωση '' Όμως με το θάνατο Εκείνου η ζωή θα νικήσει το θάνατο! Ο Άρχοντας του κόσμου θα αναστηθεί, ο Άδης θα παραδοθεί νικημένος και το Φως θα διώξει το σκοτάδι και ο Βασιλιάς που ενώνει το θάνατο με την ζωή θα σκύψει σεβαστικά και θα προσκυνήσει τον Θεάνθρωπο!''
Υσ1. Ένα περίεργο που μου συνέβη ήταν ότι όταν διάβαζα το κεφ. που αναφερόταν στην Μ. Πέμπτη ήταν Μ. Πέμπτη και εδώ, την Μ. Παρασκευή διάβασα το κεφ. που αναφερόταν στην Μ. Παρασκευή και έγινε το ίδιο μέχρι και την Ανάσταση! Υσ2. Δεν ξέρω τι άποψη έχετε για την Ρόζα όσοι και όσες έχετε διαβάσει το βιβλίο αλλά έμενα τίποτα καλό δεν μου έβγαλε.
''Η κληρονόμος του ποταμού'' ο τίτλος του νέου βιβλίου της συγγραφέως κυρίας Δήμητρας Ιωάννου εμπνευσμένο καί βασισμένο στον θρύλο που ακολουθεί τόσους αιώνες τον ποταμό Αχέροντα. Ένα βιβλίο που η πλοκή του χαρακτηρίζεται από ένα κράμα διαφορετικών στοιχείων,όπως το αισθηματικό,το κοινωνικό,η περιπέτεια καί το μεταφυσικό,που έχει έρθει να ικανοποιήσει μεγάλο ποσοστό του αναγνωστικού κοινού. Η απλή αλλά έξυπνη γραφή του έχει ως αποτέλεσμα ένα ενδιαφέρον καί αρκετά καλό βιβλίο. Εμένα να σας πώ την αλήθεια μου κέντρισε το ενδιαφέρον τόσο ο τίτλος του όσο καί το μέρος στο οποίο αναφερέται η ιστορία του βιβλίου. Ποιός έχει ξανακούσει για κληρονόμους ποταμού; Κατά την άποψή μου η συγγραφέας με αυτόν τον τίτλο θέλει τόσο να μας ''περάσει'' ένα ιδιαίτερο μήνυμα όσο καί να εξάψει την φαντασία μας καί εντέλει το καταφέρνει απόλυτα. Άν καί ξεκινάει με έναν πολύ ''περίεργο'' τρόπο η πλοκή καί ίσως κάπου να παρεξενευτεί ο αναγνώστης,η συνέχεια έρχεται να μας κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου. Μυστικά πολλών ετών,θρύλοι,έρωτας,μυθικά πρόσωπα,ίντριγκα,προδοσία καί μίση τα βασικά στοιχεία της υπόθεσης. Όλοι οι πρωταγωνιστές μπλεγμένοι μέσα στο γαϊτανάκι της μοίρας θα έρθουν πολλές φορές αντιμέτωποι ο ένας με τον άλλον. Θα βρούν τελικά την λυτρωση; Θα πάρει ο καθένας ό,τι του αξίζει τελικά; Οι χαρακτήρες αν καί ποικίλουν είναι τόσο ταιριαστοί καί άριστα τοποθετημένοι μέσα στην υπόθεση ώστε να έχουμε μία ομαλή ροή χωρίς περιττές επαναλήψεις καί ''κάμψη'' της ιστορίας. Προφανώς αυτό οφείλεται καί στον τρόπο με τον οποίο αποφάσισε η συγγραφέας να αποτυπώσει την ιστορία στο χαρτί. Καλά θα μου πείτε όλα αυτά αλλά το πιο μεγάλο πλεονέκτημα του βιβλίου είναι ο ποταμός Αχέροντας καί η ιστορία που τον συντροφεύει. Ποτέ δεν θα πάψουμε να γοητευόμαστε από τους θρύλους που είναι δεμένοι με την ιστορία του τόπου μας. Ειδικά όταν αυτές οι πεποιθήσεις έχουν παραμείνει αναλλοίωτες στον χρόνο καί αναφέρονται στο αιώνιο ζήτημα της σχέσης της ζωής καί του θανάτου. Για την υπόθεση επιτρέψτε μου να μην σας αποκαλύψω παραπάνω. Κρατήστε μόνο ότι εμένα μου άρεσε αρκετά ως βιβλίο καί θα σας προτείνω να το διαβάσετε. Καλή σας ανάγνωση.
«Ένα βιβλίο κεντημένο με τους θρύλους του ποταμού των στεναγμών και των μυθικών παραποτάμων του που διέσχιζαν τον Άδη. Μια ιστορία που, περνώντας μέσα από τον θάνατο, υμνεί τη ζωή!»
Ήπειρος 1960. Η 16χρονη Φιλίτσα πέρα από την γιαγιά Φιλιώ, που την υπεραγαπούσε και την φρόντιζε, βίωνε καθημερινά πολύ δύσκολες καταστάσεις. Γινόταν αποδέκτης απαράδεκτης συμπεριφοράς και ρατσισμού από τον κοινωνικό της περίγυρο, ενώ στο σπίτι η σωματική κακοποίηση ήταν σχεδόν καθημερινή, αφού την χτυπούσε ο πατέρας της. Παράνομος καρπός της ένωσης μιας ιερόδουλης με τον βίαιο και μέθυσο Αυγουστή, η Φιλίτσα ψάχνει τρόπους διαφυγής από το τοξικό περιβάλλον που ζει.
Στις όχθες του ποταμού Αχέροντα περιπλανιέται μια μυστηριώδης γυναίκα με κατάλευκο φόρεμα, που κάποιοι την αποκαλούν «Αερικό». Η Λευκοθέα, όπως είναι το όνομά της, θα γνωρίσει την μικρή Φιλίτσα και μια ιδιότυπη σχέση θα αναπτυχθεί μεταξύ τους. Περνάνε αρκετό χρόνο μαζί και η Λευκοθέα προσφέρει στη Φιλίτσα τις γνώσεις της γύρω από τα φυτά και τα βότανα που συλλέγουν από τον ποταμό, κατασκευάζοντας κρέμες, αλοιφές και καλλυντικά με θεραπευτικές ιδιότητες. Η τέχνη αυτή που διδάχθηκε πολύ καλά, θα γίνει το «εισιτήριο» της διαφυγής της…
Αθήνα 2017. Η πασίγνωστη επιχειρηματίας, ιδιοκτήτρια της εταιρείας καλλυντικών “Rosaline”, εντοπίζεται από την εγγονή της Λευκή δολοφονημένη στο γραφείο της. Την υπόθεση θα προσπαθήσουν να διαλευκάνουν ο ιδιωτικός ερευνητής Χρήστος Βαράγκης μαζί με την Λευκή. Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου εύκολα, διότι όλα τα χρόνια που πέρασαν, η Ρόζα είχε δημιουργήσει πολλούς αντιπάλους και θανάσιμους εχθρούς στον δρόμο της προς την κορυφή.
Η πολυτάραχη ζωή της σημαδεύτηκε από έρωτες, αγάπες, μίση, πάθη, δολοπλοκίες, προδοσίες, φιλίες που δοκιμάστηκαν και κρατήθηκαν ζωντανές και ισχυρές με το πέρασμα του χρόνου, ενώ άλλες έληξαν άδοξα. Και ανάμεσα σε όλα αυτά ένα σκοτεινό μυστικό που πρέπει με οποιονδήποτε τρόπο και οποιοδήποτε κόστος να διαφυλάξει, ακόμα και με την ίδια της τη ζωή.
Όλα τα στοιχεία δείχνουν πως το κλειδί για την επίλυση της υπόθεσης κρύβεται στο παρελθόν, σε ένα χωριό της Ηπείρου. Όταν το κουβάρι θα αρχίζει να ξετυλίγεται, οι αποκαλύψεις θα σοκάρουν τους πάντες…
❓Ποιος όμως είχε το κίνητρο και την ευκαιρία για να διαπράξει αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα;
❓Ποια σχέση έχουν η Φιλίτσα από το χωριό της Ηπείρου με την πάμπλουτη και πανίσχυρη Ρόζα;
❓Ποια είναι η Λευκοθέα και τι ρόλο παίζει;
❓Μήπως τελικά το μυστικό που κρατούσε επτασφράγιστο η Ρόζα, ήταν η αιτία που της κόστισε τη ζωή;
Το βιβλίο αυτό είναι ένα συναρπαστικό, καθηλωτικό μυθιστόρημα που σε ταξιδεύει στα μαγευτικά νερά του ποταμού Αχέροντα. Διαβάζεται απνευστί και σου κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον από την πρώτη έως και την τελευταία σελίδα. Καταπληκτική γραφή, μοναδική, που από τις πρώτες κιόλας λέξεις διαπιστώνεις πως η συγγραφέας χειρίζεται άψογα την γλώσσα. Αστυνομική πλοκή, εξαιρετικές, λυρικές και παραστατικές περιγραφές, μεταφυσικά στοιχεία που πλέκονται περίτεχνα με την υπόλοιπη ιστορία, ολοζώντανοι διάλογοι, ανατροπές, εκπλήξεις, δράση, μυστήριο, σασπένς και καλά κρυμμένα μυστικά είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που θα σας παρασύρουν σε μια ιστορία που θα σας μείνει αξέχαστη. Πρώτη μου επαφή με την γραφή της κ. Ιωάννου και δηλώνω καταγοητευμένη. 10 / 10
Θερμά συγχαρητήρια στην συγγραφέα👏👏👏 και ένα μεγάλο ευχαριστώ για το μοναδικό αναγνωστικό ταξίδι που μου χάρισε!!!
✒️«Άγρια η αγάπη που έρχεται άφθονη, ενώ δεν τη ζήτησες ποτέ… Σε πλακώνει, σε εξουθενώνει και σε πνίγει.» (σελίδα 226)
Η Δήμητρα Ιωάννου μας παρουσιάζει το βιβλίο της Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ. Η ιστορία εξελίσσεται σε δύο περιόδους, όμως η μία είναι αλληλένδετη με την άλλη, άσχετα αν έχουν μεσολαβήσει κάποιες δεκαετίες μεταξύ τους. Μία γυναίκα που η μοίρα στάθηκε σκληρή μαζί της, μονοπωλεί και τις δύο αφηγήσεις. Στην πρώτη βλέπουμε την αρχή και στη δεύτερη το τέλος αυτής της προσωπικότητας. Η Φιλίτσα από παιδί στερήθηκε τα απαραίτητα, μα πάνω από όλα τη γονική αγάπη. Βάλσαμο της πληγωμένης της ψυχής αποτελεί η φροντίδα της γιαγιάς της, που αντικαθιστά την πατρική στοργή, καθώς και η παρουσία τριών φίλων, του Φώτη, της Ειρήνης και του Βάσου. Αυτή η μικρή συντροφιά ενώνει τη μοναξιά της και δίνονται όρκοι παντοτινής φιλίας. Η γνωριμία της Φιλίτσας με μια μυστηριώδη μορφή, τη Λευκοθέα, που σαν πνεύμα περιδιαβαίνει τις όχθες του ποταμού Αχέροντα, θα αλλάξει ριζικά τη ζωή της. Τα μυστικά που θα μοιραστεί μαζί της η Λευκοθέα, θα της προσφέρουν δόξα, δύναμη και πλούτο. Αγαθά που έχουν πάντα ένα τίμημα... Σχεδόν πενήντα χρόνια μετά, η Ρόζα Παλαιολόγου βρίσκεται δολοφονημένη στο γραφείο της. Η εγγονή της, Λευκή, και ο διάσημος ντετέκτιβ Χρήστος Βαράγκης, θα προσπαθήσουν να ανακαλύψουν το παρελθόν της Ρόζας, καθώς και τον υπαίτιο που διέπραξε τον φόνο, επωφελούμενος από την απώλεια της κραταιάς αυτής γυναίκας. Πρόκειται για μια πράξη εκδίκησης ή η ένοχοι προσπάθησαν να αποσπάσουν από τη Ρόζα ένα πανίσχυρο μυστικό; Βαδίζοντας στα χνάρια του Ηρακλή Πουαρό, ο ερευνητής ανιχνεύοντας όλους τους υπόπτους και τα κίνητρα τους, επιδιώκει να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Εν δυνάμει, όλοι φαίνεται να μπορούσαν να είναι υπεύθυνοι αυτής της πράξης, μα ένας από αυτούς είχε το κουράγιο για την πραγματοποίηση της! Ένα ακόμη κοινωνικό μυθιστόρημα από τη συγγραφέα, με άρωμα μυστηρίου, η πλοκή του οποίου μου θύμισε παλιά καλή ελληνική ταινία. Όσοι λοιπόν είστε λάτρεις του είδους είμαι σίγουρη πως θα απολαύσετε την ανάγνωση του!
Όταν βρίσκεται δολοφονημένη η Ρόζα Παλαιολόγου και δίπλα της γραμμένος με το αίμα της ένας παράξενος γρίφος, ο αγαπημένος της σύζυγος Άγγελος και η εγγονή της Λευκή προσλαμβάνουν τον ιδιωτικό ερευνητή Χρήστο Βαράγκη για να ανακαλύψει τον δολοφόνο. Με αφορμή την δολοφονία αυτή αρχίζει να ξετυλίγεται μια μπερδεμένη ιστορία που ξεκινάει από τότε που η μικρή Φιλίτσα μεγαλώνει σε ένα χωριό κοντά στις όχθες του ποταμού Αχέροντα. Ποιά η σχέση της μικρής Φιλίτσας που μεγαλώνει με μόνη φροντίδα και αγάπη από την γιαγιά της με την πάμπλουτη Ρόζα; Τι ήταν αυτό και ποιοι κρύβονται πίσω από την δολοφονία της Ρόζας; Ποια άραγε σχέση υπάρχει με το χωριό που είναι κοντά στις όχθες του Αχέροντα και ποια είναι η μυστηριώδης Λευκοθέα που της χάρισε τα μυστικά της και του ποταμού; Πως κατάφερε να χτίσει αυτήν την τεράστια αυτοκρατορία και ποιος από όσους πλήγωσε ήθελε το θάνατο της; Η Δήμητρα Ιωάννου μέσα από αυτό το δυνατό μυθιστόρημα μας ξεναγεί στα άδυτα του ποταμού και στις δοξασίες του, μας αφηγείται μια ιστορία του χθες και του σήμερα με έντονο μυστήριο, αγωνία, αγάπη και μίσος, φιλίες που κράτησαν και φιλίες που προδόθηκαν, και έναν μεγάλο έρωτα που περνάει τα σύνορα της λογικής. Υπέροχες και δυνατές οι περιγραφές της , σε ταξιδεύουν στις όχθες του ποταμού και στην γύρω περιοχή και σε κάνουν μέρος της ιστορίας, μια ιστορία με έντονα μεταφυσικά στοιχεία, με χρώματα και αρώματα των ελληνικών τοπίων, ένα ταξιδιάρικο βιβλίο σε όμορφα μέρη και άλλες εποχές!!
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ Λίτσα Κοντογιάννη Τελειώνοντας αυτό το βιβλίο λυπήθηκα που ένα τέτοιο ταξίδι έφτασε στο τέλος του, αλλά ήμουν πραγματικά γεμάτη από την παρουσία του βασικού πρωταγωνιστή της ιστορίας, αυτού του «μαγικού» ποταμού που λέγεται Αχέροντας. Ενός ποταμού επιβλητικού, γεμάτο με μυθικές ιστορίες από τα αρχαία χρόνια, που με γέμισε με δέος με το δυναμικό του παρόν γιατί έχει ψυχή και δική του ζωή. Η τριτοπρόσωπη αλλά και πολυπρόσωπη συνάμα αυτή η αφήγηση μας ταξιδεύει στο χρόνο, από την Ήπειρο στην Αθήνα του ’60 αλλά και του σήμερα και οι χρονικές εναλλαγές από την μια εποχή στην άλλη γίνονται με απόλυτη ισορροπία. Οι χαρακτήρες της συγγραφέως, άψογα δομημένοι και ολοκληρωμένοι, δεν αποτελούν απόλυτα ένα καλό ή κακό πρότυπο, όπως γινόταν σε προηγούμενα βιβλία της. Και αυτό γιατί όλοι μας έχουμε μια καλή και κακή πλευρά μέσα μας. Ένα ψυχογράφημα με πολλά στοιχεία αστυνομικού μυθιστορήματος όπου δεν λείπει �� έρωτας, η φιλία, η εκδίκηση, η φιλοδοξία, το μίσος αλλά και το καλό και το κακό. Η υπέροχη πένα της κυρίας Ιωάννου έχει φτάσει σε ένα αξιοθαύμαστο επίπεδο, και καταφέρνει να παντρέψει τη μυθολογία με τα ιστορικά στοιχεία με απόλυτη επιτυχία. Μια γραφή εξαιρετική, πολύ καλά δεμένη χωρίς κενά πουθενά, μια πλοκή μοναδική γεμάτη αγωνία και μυστήριο που φτάνει μέχρι τη τελευταία σελίδα του βιβλίου. Παρ’ όλο τον μεγάλο ίσως όγκο του βιβλίου διαβάζεται πολύ ευχάριστα και αβίαστα.
Από τα λίγα βιβλία που διάβασα σε λιγότερο απο 24 ώρες, και με μάγεψε τοσο ώστε το έκλεισα μόνο οταν ειδα την λέξη ΤΕΛΟΣ! Δεν θα βάλω όμως 5 αστεράκια γιατι θεωρώ πως η σχέση της Ροζας με τον Άγγελο άξιζε περισσότερη αναφορά, τουλάχιστον πως έφτασαν στον γάμο μετά τα όσα έγιναν!!! Συμπόνεσα την Φιλίτσα, αγάπησα την Λευκοθέα και την Λευκή, Λάτρεψα την Ρόζα! Ένα βιβλίο που με μάγεψε, με ταξίδεψε μαζί με τους ηρώες του. Ένιωσα το θυμό, τον πόνο, την οργή, την αδικία και την δικαίωση τους. Ερωτεύτηκα και πόνεσα μαζί τους! Η Ιστορία ενώς μικρού, πανέξυπνου και πονεμένου κοριτσιού που με λίγη βοήθεια απο την τύχη, την Λευκοθέα και με πολύ εξυπνάδα καταφέρνει να γίνει μια μεγάλη και τρανή επιχειρηματίας! Η Ελενα Ρουμπινστάιν της Ελλαδος. Μαζι με την επιτυχία ομως καραδοκεί παντα ο φθόνος και η κακία αυτών που θεωρούν πως τους χρωστά η ζωή μερίδιο απο τους κόπους των άλλων και θέλουν να το επικαρπίζονται ακοπίαστα. Οι δήθεν φίλοι, τα αποβράσματα που ξεσκέπασε τις δολοπλοκίες τους και οι ένοχοι που δεν είδαν ποτέ τα σφάλματα τους, επιστρέφουν για να πάρουν εκδίκηση από την Ρόζα! Ποιός όμως και κυρίος γιατί την σκότωσε. Τι κρύβεται πίσω απο την μασκα του δολοφόνου; Μίσος, κακία, ή αγάπη ή κανένα απο αυτά! Το βιβλίο της κυρίας Ιωάννου αξίζει να διαβαστεί όσο λίγα!!
This entire review has been hidden because of spoilers.
Δήμητρα Ιωάννου, αγαπημένη συγγραφέας που δεν περιμένεις να διαβάσεις κάτι που δεν αξίζει από την πένα της. Το πρώτο μέρος με την ιστορία της Φιλίτσας ήταν υπέροχο, αν και άφησε κάποια κενά στο κομμάτι της σχέσης της με τον Άγγελο. Στο δεύτερο μέρος όμως, ένιωσα λες και άλλαξε ο συγγραφέας. Μια τελείως διαφορετική οπτική, λιγότερο γλαφυρή γραφή, μια αλληλουχία γεγονότων και καταστάσεων που απλά απαριθμούνταν μέχρι τη λύση του φόνου. Δεν μου δημιούργησε κανένα συναίσθημα... δεν το έζησα. Ο έρωτας της Λευκής με το Βαράγκη (ούτε καν θυμάμαι το μικρό του όνομα) αδιάφορος, απόμακρος, κρύος δεν με ένοιαζε αν θα ήταν ή όχι μαζί, οπότε δεν με λύτρωσε το τέλος. Το μυστηριακό και μεταφυσικό στοιχείο, καθώς και οι αναφορές στην ελληνική μυθολογία πάντα μου αρέσουν στα βιβλία. Εδώ το μεταφυσικό στοιχείο δεν ήταν τόσο έντονο όσο θα ήθελα, αλλά οι αναφορές στο μυστήριο που περιέβαλλε τον Αχέροντα, τις πύλες του Άδη, τον βαρκάρη που περνούσε τις ψυχές στον κάτω κόσμο με συνεπήραν.
3,5 αστεράκια! Πρώτη επαφή με τη συγγραφέα και ήταν άκρως ικανοποιητική. Καλογραμμένο βιβλίο με πρωταγωνιστή τον ποταμό Αχέροντα και τους θρύλους και μύθους που τον ακολουθούν από την αρχαιότητα και οι άνθρωποι που κινούνται γύρω του, οι φροντιστές του Βασιλιά. Η ιστορία της Ρόζας ήταν αυτή πολλών ανθρώπων που πάτησαν επί πτωμάτων για να ανέλθουν και να βρουν ενα καλύτερο μέλλον από το ζοφερό παρόν που τους έπνιγε. Ενδιαφέρουσα η περιγραφή της κοινωνίας της Αθήνας του 60 και του 70 και σε κάποια σημεία νοσταλγική. Πολύ όμορφη και η γλώσσα της συγγραφέως η οποία απέφευγε το ολίσθημα της πολύ "λουλουδιαστής" γλώσσας, και διάνθιζε σημεία που ήθελε να περάσουν ως πιο λυρικά με χρήση λέξεων που δημιουργούσαν όμορφη εικόνα χωρίς να κουράζουν.
Ένα υπέροχο μυθιστόρημα, που διαδραματίζεται σε δύο εποχές, 1960 και 2017, κάνει το μυαλό σου να ταξιδέψει στον ποταμό Αχέροντα και στην παλιά Αθήνα. Οι αναφορές σε αληθινά γεγονότα και προσωπικότητες της Αθήνας του 1960 προσθέτουν μια γλυκιά νοσταλγική νότα. Ενώ το ταξίδι στον ποταμό και τα μονοπάτια του μυεί τον αναγνώστη στα μυστικά του, εκεί όπου το φανταστικό γίνεται πραγματικό και το κρυφό γίνεται ορατό! Η ιστορία αριστοτεχνικά πλεγμένη απ' την συγγραφέα, χωρίς να αφήνει αναπάντητα ερωτηματικά στο τέλος, αλλά και χωρίς να καταλάβει ο αναγνώστης την λύση του μυστηρίου πριν το αποφασίσει εκείνη.
Μαγευτικό από την αρχή μέχρι το τέλος!!!αγαπησα την Ρόζα ,την Λευκή ,την Λευκοθέα !το αστυνομικό δαιμόνιο του Χρήστου μου θύμισε Πουαρό και δεν μπόρεσα να το αφήσω από τα χέρια μου .το διάβασα σε μια μέρα!συγχαρητηρια
2.5 stars. Με κράτησε πολύ με την παρελθοντική ιστορία και το όλο μυστήριο που περιβάλλει την πλοκή άλλα με το που ξεκίνησε η ιστορία του παρόντος με έχασε τελείως. Όπως λένε και στο χωριό μου, the cringe was real! Είχε δυνατά σημεία και θα μπορούσε να εξελιχθεί πολύ καλύτερο το τέλος θεωρώ.
Όλα ξεκινούν με μια μυστηριώδη δολοφονία και το ενδιαφέρον του αναγνώστη στα ύψη. Στην πορεία όμως το πράγμα κάπου ξεφουσκώνει. Πολύ ωραίες οι αναφορές στον Αχέροντα και στους μύθους του, οι χαρακτήρες όμως και η πλοκή δεν με έπεισαν.