Moeder van glas

by Roos Schlikker

Als kind mocht Roos thuis met de matras van de trap sjezen, kleien deed ze met een pak Becel en een advocaatje van tijd tot tijd kon geen kwaad. Haar moeder was de leukste van de straat, maar de storm in haar hoofd bleef voor de buitenwereld onzichtbaar. Niet voor Roos, die als kind al wist dat ze haar soms moest beschermen. Pas toen ze zestig was kreeg haar manisch-depressieve moeder na een eindeloos traject een officiële diagnose. Wanneer haar moeder overlijdt door een val van de trap wil Roos Schlikker beter begrijpen wie de vrouw was die zich zo lang achter een masker had verborgen. Tijdens haar zoektocht leert ze haar rouw omarmen en komt zo dichter bij haar moeder dan ooit tevoren.

Roos Schlikker is van vele markten ze is columnist voor Het Parool en Kek Mama, schrijft scenario's voor theater en tv, deed mee aan Wie is de Mol? en schuift geregeld aan bij onder meer Pauw. In 2017 verscheen haar debuutroman Huisje, boompje, beest, waardoor haar humor en wakkere, zwierige stijl die haar zo'n geliefd journalist maken ook in de boekhandel terechtkwamen.

Genres: Nonfiction

200 pages, Kindle Edition

First published October 1, 2018

About the author

Roos Schlikker was born in 1975 in Netherlands. She is a writer and actress.

Reviews

[Henriette · Rating 5 out of 5]

Prachtig geschreven en voorgelezen door de auteur zelf. Een waargebeurd verhaal over, en tevens een ode aan haar (inmiddels overleden) bipolaire moeder. De zinnen zijn zo vol liefde en compassie, maar ook rauw waar dat passend is, het verdriet en de wanhoop zijn zo mooi en invoelend beschreven dat het bijna poëzie is.

[Sasha · Rating 4 out of 5]

Wat een boek. Ik hou me snel vast aan mensen die ook een moeder hebben met een bipolaire stoornis omdat ik nog erg zoekende ben hoe je daar als dochter mee omgaat. Ik heb geen handleiding gekregen door die boek (dat had Roos Schlikker zelf ook niet), maar wel steun. De intieme en soms uitputtende relatie met haar moeder was een groot herkenningspunt. Het heeft mij vaak ontroerd, en wat ze zei voelde raak. Prachtig boek als je in het hoofd van een manisch-depressieve persoon wil kijken

[Leesdame · Rating 4 out of 5]

Roos Schlikker schrijft zo intiem over haar moeder, dat het onder mijn huid kroop. In een toegankelijke stijl neemt Roos mij mee naar haar jeugd, naar het eindeloze traject van onderzoeken bij haar moeder en ze deelt uitgebreid het rouwproces en wat dit met het gezin van Roos Schlikker deed.

Lees verder op mijn blog :)

[Thomas Pruijsen · Rating 4 out of 5]

Wat een heerlijk boek. Over de zoektocht in het leven, een moeder die bipolair is en zo vaak valt, en uiteindelijk noodlottig valt. Over dat veerkracht en doorgaan iets voor psychisch welgestelden is, maar we dat toch constant aanhalen en benadrukken. Hoe rouw je vervolgens kan overvallen en dat er niet 1 beste manier is om het leven te leven of te vieren. Prachtig.

[Steffi · Rating 5 out of 5]

Prachtig verwoord! Als kind van een bipolaire moeder ook zo herkenbaar. Het boek kon me op veel momenten diep ontroeren en ook vaak laten lachen van herkenbaarheid. Een echte aanrader voor iedereen die eens een kijkje wil nemen in het hoofd van...

[Anne Jet van Orden · Rating 4 out of 5]

Liefdevol.

[Pauline · Rating 4 out of 5]

Ik vind Roos een fijne schrijfstijl hebben. De tijden gaan af en toe door elkaar heen, maar ik vind het nog steeds een goed boek. En wat heeft ze de rouw mooi omschreven, ze is af en toe echt een taalkunstenaar. (2,4 uur gelezen)

[Patricia De Boer · Rating 5 out of 5]

Roos Schlikker, bekend van haar columns in het Parool en tv persoonlijkheid, beschrijft in dit persoonlijke boek de relatie met haar bipolaire moeder.
Emma, zoals haar moeder heette, was een frêle dame met een uitgesproken kledingstijl en een innemende vrouw.
Dat was zij althans naar de buitenwereld.
Thuis was zij een vrouw die een teruggetrokken bestaan leefde, depressieve periodes kende die afgewisseld werden door manische periodes waarin zij de hele wereld aan dacht te kunnen.
Pas op 60 jarige leeftijd kreeg Emma de diagnose manisch-depressiviteit.
Wanneer Emma plotseling komt te overlijden na een val van de trap, gaat Roos op zoek naar de vrouw achter het masker.
Een prachtig geschreven verhaal. Soms met de nodige humor, dan weer ontroerend mooi en vol liefde vertelt.

[Phoenix Evers · Rating 5 out of 5]

‘Veel gedacht: als ik weer genoeg mijn best deed en mijn zegeningen telde, dan komt het vast wel goed. Ik vergiste me in de grenzeloze kracht van depressie, die niet te bedwingen viel, het wiste alle kleuren uit, inktzwart, loodzwart.’

Wát een boek. Roos Schlikker is zo goed in gevoelens omschrijven waarvan je denkt dat je ze niet kunt omschrijven. Een prachtig verhaal over bipolair zijn, rouw, en gewoon, over het leven.
Vooral die rouw raakte me zo. Hoewel mijn rouw en de rouw die Roos in haar boek omschrijft heel anders is, vond ik het toch heel prettig om te lezen hoe ze ermee leert leven.
Ik kan iedereen aanraden om dit boek te lezen, het heeft een briljante schrijfstijl en het is zo echt.

[Tamara Van dishoeck · Rating 5 out of 5]

erg indrukwekkend boek. Roos vertelt over hoe het was te leven met een moeder die manisch-depressief was maar pas een diagnose kreeg op latere leeftijd. het draait ook om de tijd na haar dood en hoe ze het een plaatsje gaf en hoe ze dichter bij haar moeder kwam. vind de geschreven stukjes die haar moeder had geschreven een leuk extraatje ook al is haar handschrift soms erg moeilijk te ontcijferen. een kennis van mij is manisch-depressief maar besef nu pas hoe zwaar het is om ermee te leven vooral als je nog geen diagnose hebt en niet weet wat er aan de hand is. erg indrukwekkend boek.

[Petra · Rating 4 out of 5]

Een bijzonder en intiem inkijkje in het leven met een moeder die lijdt aan een bipolaire stoornis. Het is sip om te moeten lezen hoe we omgaan met stoornissen door ze niet te benoemen of hoe het een zoektocht is om toch een diagnose te krijgen en hoe ondanks alles we mensen missen als ze niet meer bij ons zijn.

Tegelijkertijd snijdt het boek meerdere onderwerpen aan die wij Nederlanders schuwen: verdriet, rouw en psychische stoornissen. Geen handboek voor eenieder die hier tegenaan loopt, maar wel een bijdrage om deze zware onderwerpen bespreekbaar te maken.

[Danielle · Rating 5 out of 5]

Indringend, intiem en liefdevol relaas van een dochter wiens moeder een bipolaire stoornis heeft. Rouw, liefde en pijn wisselen elkaar af in dit boek. Die handgeschreven notities in het boek zijn zo intiem. Het is echt alsof je Roos’ dagboek zit te lezen of een gesprek afluistert tussen moeder en dochter. Ik vond het aangrijpend en toch ook zo vol van humor. Het heeft me een hoop geleerd over bipolaire stoornissen. Een laagdrempelig boek!

[Frans Van Der Zanden · Rating 3 out of 5]

Roos Schlikker beschrijft het complexe leven met een bipolaire moeder. Schrijnend is het feit dat haar moeder haar hele leven lang aan het tobben is geweest en dat ze pas op late leeftijd de diagnose gesteld werd, waardoor veel zaken uiteindelijk geduid konden worden. Haar dood is een bizar einde van een bizar leven.

[Nicky · Rating 4 out of 5]

Mooi boek over houden van het leven & er tegelijkertijd niet mee om kunnen gaan, leuke anekdotes, omgaan met rouw en het verlies van je moeder. Mooi hoe liefdevol ze inmiddels naar haar zieke moeder kan kijken, warm verhaal. Proces van acceptatie is mooi om door te maken. Les: pijn maar ook gelukkig altijd tijdelijk en zwakt af in hevigheid.

[Aninha · Rating 3 out of 5]

Leuk geschreven boek over bijzondere moeder dochter verhouding. Het boek gaat vooral ook over rouw en anders mogen zijn. De moeder is bipolair, maar wat dat inhoudt, komt niet goed uit de verf, helaas.

[Anita · Rating 5 out of 5]

Roos vertelt in dagboekvorm over haar bipolaire moeder. Een indringend boek en heeft me veel geleerd over depressie en manische periodes. Respect voor Roos hoe liefdevol ze dit heeft opgeschreven en dit lot heeft gedragen

[Dana Bol-Koster · Rating 3 out of 5]

In 1 ruk uitgelezen, maar dat zegt weinig omdat het een dun boekje was.

[Tes · Rating 4 out of 5]

Begin vond ik wat taai/droog, maar de 90% die volgt is heel kwetsbasr, lief en raak.

[Margriet · Rating 5 out of 5]

Wat een ontzetten aangrijpend boek. Prachtig geschreven en heeft me regelmatig tot tranen geroerd. In een ruk uitgelezen.

[Mireille · Rating 5 out of 5]

Liefdevol boek

[Esmé Boom · Rating 4 out of 5]

Prachtige twijfelode aan het echte leven van een vrouw met een bipolaire stoornis. Over hoe alles toch en ondanks, over hoe veel liefde vooral. Verschrikkelijk ontroerend: de passage over de jonge toen-nog-niet-ouders van Roos: vader Rien fietste elke avond de route naar moeder Emma's werkplek in de thuiszorg, zodat Emma er de volgende dag niet zou verdwalen en daarvan in paniek zou raken.

[Dorine · Rating 5 out of 5]

Mooi, liefdevol, leerzaam.. perfect voorgelezen door de auteur zelf.

[Louise De Kroon · Rating 5 out of 5]

een ontzettend mooi boek

[Nicky · Rating 2 out of 5]

Geen boek voor mij. Zoveel zelfmedelijden trek ik niet.

[Karin Kamp · Rating 4 out of 5]

Geen boek waar je heel vrolijk van wordt maar de liefde spat van de bladzijdes af

[Jacqueline · Rating 5 out of 5]

Wauw, dit boek raakt me, gaat echt onder je huid zitten. Heel invoelbaar!

[Fleur Soors · Rating 5 out of 5]

Wauw dit boek. Zo mooi, zo pijnlijk en soms zo herkenbaar. De quotes in het boek zijn echt fantastisch. En vooral de 'gesprekken' die ze voert met haar moeder zijn heel mooi. Echt een aanrader dit.

[Loesie · Rating 5 out of 5]

wat een geweldig mooi, ontroerend, goed, liefdevol boek heb ik zojuist gelezen. echt heel erg bijzonder, deze zal me zeer zeker bijblijven.

[Antoinet Arends · Rating 3 out of 5]

Begin en eind prima te doen. Midden stuk erg saai.
Wel mooi om het verhaal eens van twee kanten te lezen

[Kim Benjamins · Rating 4 out of 5]

Ik vind dit een mooi en eerlijk boek, maar vaak wel lastig te volgen, zeker in de laatste hoofdstukken.