What do you think?
Rate this book
Μαρμαρωμένος βασιλιάς
Ένας Έλληνας βιολόγος παρασκευάζει το «απόλυτο όπλο» της Νέας Εποχής, κάτι που θα αλλάξει ριζικά τον παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων προς όφελος των μικρών χωρών και των καταφρονημένων λαών. Τα ισχυρά ξένα κέντρα αποφασίζουν να αφαιρέσουν από την Ελλάδα αυτή την δυνατότητα αλλαγής της Ιστορίας. Ο βιολόγος δολοφονείται και η μυστική φόρμουλα φυγαδεύεται στο εξωτερικό. Την υπόθεση αναλαμβάνει ο Στέφανος Μέγας, ο πιο ικανός απ’ όλους τους πράκτορες της ΕΥΠ. Ένας σκληρός χορός Θανάτου και Έρωτα στήνεται πάνω στη χορδή των γεγονότων. Χορεύτριες της κοιλιάς, σκοτεινά πρόσωπα του υποκόσμου και κάθε λογής προστάτες παλεύουν αιωρούμενοι γύρω από τον Τροχό της Ειμαρμένης. Από την Αθήνα μέχρι την Κωνσταντινούπολη, από την μεταμοντέρνα θλίψη έως τον πυρακτωμένο τόπο της Μητριαρχίας, ο Έλληνας θα πολεμήσει για να βρει αυτό που ψάχνει. Το δικό του ραντεβού με την Ιστορία ίσως είναι μια παράδοξη χειραψία, αυτή που του προσφέρει ο «Μαρμαρωμένος Βασιλιάς» των αιώνιων παραμυθιών...
540 pages, Paperback
Published May 1, 2003
1 person want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 2 of 2 reviews
Read
July 6, 2019Did not finish, σελ. 159
1) Δεν ανήκει στο ελληνικό φανταστικό, όπως νόμιζα. Είναι κατασκοπικό θρίλερ. Αυτό δεν έχει σε τίποτε να κάνει με το ότι το παράτησα.
2) Η γραφή είναι τιτανοτεράστια. Λίιιγο ακόμα και θα έκανε τον Φώσκολο να κλαίει από τη ζήλια του. Η περιγραφή ενός φιλιού, ας πούμε, κρατάει έξι σελίδες και κάτι.
3) Οι χαρακτήρες είναι πιο καρικατούρες κι από τον καραγκιόζη. Ο κακός σαδιστής Τούρκος, η χαζούλα χορεύτρια, η τολμηρή-παρθένα-ψυχολόγος Αρμένισσα που βοηθάει τον Έλληνα, νταβραντισμένο, -εγώ-ξέρω-κοριτσάκι- υπερκατάσκοπο.
4) Τον οποίο Έλληνα υπερκατάσκοπο τον λένε Ε5. 007, φάε τη σκόνη μου.
5) Αλήθεια τίποτε από τα παραπάνω δεν θα έκανε να το παρατήσω, αλίμονο, ζούμε για το επόμενο so bad it's good βιβλίο που θα ανακαλύψουμε και θα το κάνουμε καλτ must read.
Αλλά, μωρέ παιδί μου, από ένα σημείο κι ύστερα όλη αυτή η τεστοστερόνη μου βρωμάει λιγάκι. Δυσφορώ. Διάβασα μια ερωτική σκηνή (την περίφημη εξασέλιδη) και με παραξένεψε το ότι ο συγγραφέας θεωρεί εξαιρετικά σέξι να χώνει ο τύπος το δάχτυλό του στο στόμα της άλλης. Ξεφυλλίζω το βιβλίο και πέφτω και σε δεύτερη, ίδια σκηνή. Άλλος τύπος, η ίδια τύπισσα. (Να μην λέω ψέμματα, αλλά υποψιάζομαι ότι υπάρχουν κι άλλες τέτοιες.) Μια από τις πιο χαρακτηριστικές φράσεις όλης αυτής της σεξουαλικής έντασης (την οποία, ειρήσθω εν παρόδω πασπαλίζει με ψυχολογικά και φιλοσοφικά αποφθέγματα ελληνικού εθνικού και ψυχικού μεγαλείου παύλα καταστηλίτευσης της μιαρής και τιποτένιας τουρκοασιατικής κατάντιας) είναι ότι το δάχτυλο (!) που χρησιμοποιεί και ο ένας και ο άλλος τύπος είναι "το κυρίαρχο από τα δάχτυλά του, ο δείκτης του δεξιού χεριού".
Πολλή τεστοστερόνη, σας λέω. Όλα αυτά σε συνδυασμό με το ότι έχουμε (ως εκεί που διάβασα) μια ιστορία που θα μπορούσε να ειπωθεί εντός 40 σελίδων και χρειάζεται 159, το έβαλε στη λίστα με τα παρατημένα του 2019. Επειδή είμαι μαζόχα, θα προσπαθήσω να διαβάσω και το σήκουελ, το Ινδικό Διαμάντι, ακριβώς γιατί υποθέτω ότι δεν θα μου πάρει πάνω από 100 σελίδες να το παρατήσω κι αυτό.
1) Δεν ανήκει στο ελληνικό φανταστικό, όπως νόμιζα. Είναι κατασκοπικό θρίλερ. Αυτό δεν έχει σε τίποτε να κάνει με το ότι το παράτησα.
2) Η γραφή είναι τιτανοτεράστια. Λίιιγο ακόμα και θα έκανε τον Φώσκολο να κλαίει από τη ζήλια του. Η περιγραφή ενός φιλιού, ας πούμε, κρατάει έξι σελίδες και κάτι.
3) Οι χαρακτήρες είναι πιο καρικατούρες κι από τον καραγκιόζη. Ο κακός σαδιστής Τούρκος, η χαζούλα χορεύτρια, η τολμηρή-παρθένα-ψυχολόγος Αρμένισσα που βοηθάει τον Έλληνα, νταβραντισμένο, -εγώ-ξέρω-κοριτσάκι- υπερκατάσκοπο.
4) Τον οποίο Έλληνα υπερκατάσκοπο τον λένε Ε5. 007, φάε τη σκόνη μου.
5) Αλήθεια τίποτε από τα παραπάνω δεν θα έκανε να το παρατήσω, αλίμονο, ζούμε για το επόμενο so bad it's good βιβλίο που θα ανακαλύψουμε και θα το κάνουμε καλτ must read.
Αλλά, μωρέ παιδί μου, από ένα σημείο κι ύστερα όλη αυτή η τεστοστερόνη μου βρωμάει λιγάκι. Δυσφορώ. Διάβασα μια ερωτική σκηνή (την περίφημη εξασέλιδη) και με παραξένεψε το ότι ο συγγραφέας θεωρεί εξαιρετικά σέξι να χώνει ο τύπος το δάχτυλό του στο στόμα της άλλης. Ξεφυλλίζω το βιβλίο και πέφτω και σε δεύτερη, ίδια σκηνή. Άλλος τύπος, η ίδια τύπισσα. (Να μην λέω ψέμματα, αλλά υποψιάζομαι ότι υπάρχουν κι άλλες τέτοιες.) Μια από τις πιο χαρακτηριστικές φράσεις όλης αυτής της σεξουαλικής έντασης (την οποία, ειρήσθω εν παρόδω πασπαλίζει με ψυχολογικά και φιλοσοφικά αποφθέγματα ελληνικού εθνικού και ψυχικού μεγαλείου παύλα καταστηλίτευσης της μιαρής και τιποτένιας τουρκοασιατικής κατάντιας) είναι ότι το δάχτυλο (!) που χρησιμοποιεί και ο ένας και ο άλλος τύπος είναι "το κυρίαρχο από τα δάχτυλά του, ο δείκτης του δεξιού χεριού".
Πολλή τεστοστερόνη, σας λέω. Όλα αυτά σε συνδυασμό με το ότι έχουμε (ως εκεί που διάβασα) μια ιστορία που θα μπορούσε να ειπωθεί εντός 40 σελίδων και χρειάζεται 159, το έβαλε στη λίστα με τα παρατημένα του 2019. Επειδή είμαι μαζόχα, θα προσπαθήσω να διαβάσω και το σήκουελ, το Ινδικό Διαμάντι, ακριβώς γιατί υποθέτω ότι δεν θα μου πάρει πάνω από 100 σελίδες να το παρατήσω κι αυτό.
December 11, 2022
Κατάσκοποι, μυστήρια, θρησκείες, θρύλοι ....
Το σίγουρο είναι ότι δεν θα βαρεθείτε με τούτο εδώ το βιβλίο.
Για τους λάτρεις της περιπέτειας με το ελληνικό στοιχείο έντονο στις σελίδες του.
Από εκείνα που χαίρεσαι να έχεις στο ράφι σου!!!
Το σίγουρο είναι ότι δεν θα βαρεθείτε με τούτο εδώ το βιβλίο.
Για τους λάτρεις της περιπέτειας με το ελληνικό στοιχείο έντονο στις σελίδες του.
Από εκείνα που χαίρεσαι να έχεις στο ράφι σου!!!
Displaying 1 - 2 of 2 reviews