"Πολύ συχνά, μέσα στην μοναξιά μου, υπάρχει ένας ουρανός, που αποτελεί το εφαλτήριο των ονείρων μου, μια πύλη που οδηγεί το ανήσυχο πνεύμα μου σε άλλες διαστάσεις, εκεί που η ψυχή μου μπορεί να πετάξει ελεύθερη, μακριά από τα γήινα δεσμά μου. Η ψυχή μου θα μείνει αναλλοίωτη όμως, όπως μένει τόσα χρόνια. Απλά ήταν πολύ καλά κρυμμένη γιατί δεν άρεσε σε κανέναν. Μια ζωή για τους άλλους, ζούσα σ’ ένα δικό μου κόσμο. Τον οποίο κανείς δεν θέλησε να τον επισκεφτεί. Από άγνοια; Από φόβο; Από συνήθεια; Δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι με άφηναν πάντα μόνη γιατί δεν ήθελαν να ονειρευτούν χωρίς όρια. Η ψυχή δεν έχει όρια. Δεν βάζει παρωπίδες. Δεν έχει ταμπού. Πάει εκεί που έχει ανάγκη. Κι αν δεν μπορεί να το κάνει έμπρακτα, πηγαίνει νοητά..."
Η πρώτη μου επαφή με την συγγραφέα γίνεται με το βιβλίο Εντροπία. Το βιβλίο πραγματεύεται την ζωή μιας παντρεμένη γυναίκας με δύο παιδάκια που ο γάμος της έχει βουλιάξει στην συνήθεια, την ρουτίνα και την έλλειψη ενδιαφέροντος... Αποδίδει με χιούμορ διάφορες πτυχές της ζωής της ως παντρεμένη και μετά ως χωρισμένη και ερωτευμένη μ έναν νέο άντρα. Επίκαιρο θέμα γενικά μιας και φαντάζομαι είναι αρκετά συνηθισμένο ζευγάρια να χωρίζουν, αλλά αυτό που δεν είναι συνηθισμένο και με τράβηξε στην υπόθεση ήταν η ακραία αποφασιστικότητα των τριγύρω προσώπων να επιβληθούν στην πρωταγωνίστρια. Μαμά, αδερφή και πεθερικά πήραν προσωπικά τον χωρισμό λες και η πρωταγωνίστρια χώριζε εκείνους κ όχι τον άντρα της. Είναι γενικά δύσκολο να είσαι χωρισμένη μητέρα... Πόσο μάλλον λοιπόν όταν δεν έχεις στήριξη από πουθενά. Γενικά ευκολοδιάβαστο βιβλίο με κοινωνικό περιεχόμενο.
This entire review has been hidden because of spoilers.