ภรรยาจำนนรัก เล่ม 2

將軍不投降 #2

by 莫顏, โม่เหยียน, พวงหยก (Translator)

‘มู่เซียงหนิง’ แต่งเข้าจวนแม่ทัพมาหนึ่งปีเต็ม
แต่ไม่มีสักวันที่ได้ใช้ชีวิตเยี่ยงสามีภรรยากับเขา...
แม่ทัพฤทธิ์ขจรผู้ยิ่งใหญ่เกรียงไกรเช่น ‘ฉู่ชิงหยาง’
ในวันที่ความทุกข์ระทมตรอมตรมใจแผดเผานางจนหมองไหม้
เขาก็ได้ถูกลบเลือนออกไปจากหัวใจนาง...

เมื่อในสมองและหัวใจนางไม่มี ‘ฉู่ชิงหยาง’ ผู้เป็น ‘สามี’ อีกต่อไป
นางก็ต้องการได้รับอิสระในการใช้ชีวิตเช่นที่เคยได้รับคืนมาอีกครา
มู่เซียงหนิงต้องการหย่า แต่ฉู่ชิงหยางกลับยืนยันว่า ‘ไม่’
ยามนี้เขาหลงใหลในลักษณะนิสัยและ ‘เรือนร่าง’ แบบบางของนางเสียแล้ว
ทว่าพอเขาไม่ยอมหย่า นางก็หนีจากไป
จะปราบพยศภรรยาผู้นี้ให้ยอมจำนนได้นั้นมิใช่เรื่องง่ายเลยจริงๆ!

Genres: China

200 pages, Unknown Binding

Published November 15, 2018

About the author

Associated Names:
* 莫顏
* โม่เหยียน (Thai)


選擇言情小說創作，是因為它不像文學名著、商業周刊，或社論什麼的那麼偉大，反而喜歡它的通俗、易懂、平凡，有時候還具娛樂性、老少咸宜、令人放鬆，而且沒有人不喜歡愛情故事的，這就是為什麼任何電影電視節目，都要有男女主角的原因～～

言情小說界的人常說一句話，愛情不滅，情歌不滅～～所以流行天王天后唱的都是情歌，大街小巷放的也是情歌，而出版界的言情小說永遠立於不敗之地～～

所以，我喜歡寫言情小說，而且是寫幽默搞笑,偶而沒事還會嚐試特殊題材的小說,例如＜死神搞烏龍＞這類的,書名聽起來不像言情,但內容卻是言情故事(＞_＜)

創作讓我快樂~若你看了我的小說也覺得快樂，我會很有成就感的~~(^^)

(source)

Reviews

[Nok Yung · Rating 3 out of 5]

อ่านจบแล้วรู้สึกเฉยๆค่ะ มีบางช่วงที่อ่านแล้วรู้สึกอึดอัดใจ >

[Ning · Rating 3 out of 5]

อ่านแบบไม่คิดอะไรมาก ก็จะอ่านได้สนุกดี

[Hammu · Rating 2 out of 5]

เรื่องเบาสมองสไตล์โม่เหยียน อ่านแล้วอย่าคิดเยอะ อย่าคิดมาก ไม่ต้องคิดตาม ขัดใจกับตอนจบเล็กน้อย เรื่องจบเร็วมาก จบแบบเร่งตัดจบ ตัดฉึบ เหมือนขี้เกียจเขียนต่อแล้ว ทั้งๆ ที่เรื่องราวบางส่วนก่อนหน้านี้สามารถตัดทิ้งได้กลับปล่อยยืดยาว บางส่วนที่ควรขยายความก็กลับตัดจบง่ายๆ อ่านเรื่องจนจบ แต่อารมณ์คนอ่านกลับไม่จบแทน

[M · Rating 3 out of 5]

เอ่อ...เล่มที่แล้วโอเค เล่มนี้อะไรก็ไม่รู้แฮะ
คือจริงๆ ไม่ต้องออกสองเล่มก็ได้ ตัดไปครึ่งนึงแล้วมัดรวมให้เล่มหนากว่ากว่านี้ก็พอ

เสียดายตัวละครแบบเหมียวเฟิง น่าจะทำอะไรได้มากกว่านี้นะ ให้บทตั้งเยอะ แต่ความสำคัญอะไรแทบไม่มี
โอเคๆ มันคือนิยายไลท์ๆ ไลท์ๆ ต้องไม่คิดมาก

อ่ะ จบ แค่นั้นแหละ

[Ahgase · Rating 3 out of 5]

เล่มจบมีแต่ฟามรักกกกกกก
รักกันปานจะกลืนกิน ก็น่ารักดีนะ
พล็อตไม่มีอะไร แค่พี่รักน้อง น้องก็รักพี่จ้า 555
นางร้ายก็อุตส่าห์ใส่มานิดนึงให้พอมีอะไร
เสียดายไม่มีตอนพิเศษเลี้ยงลูกเลย

[Chompoo Choti · Rating 3 out of 5]

รีวิวรวม 1-2
เรื่องนี้เป็นเรื่องอ่านง่ายสบายใจค่ะเพราะไม่ได้มีพล็อตพลิกแพลงเหนือความคาดหมายแต่อย่างใด เรียกว่าอ่านเอาเพลินเสพแบบสุขนิยมค่อนข้างมากเลยค่ะ

พระเอกนางเอกเค้าถูกจับแต่งด้วยการสมรสพระราชทาน เพราะฉะนั้นงานนี้พระเอกก็เลยไม่ปลื้มเท่าไหร่เพราะมีการตกลงปากเปล่ากับหญิงอื่นเตรียมไว้แล้ว การแต่งงานก็เลยไม่ราบรื่นเท่าไหร่ แต่ลึกลงไปกว่านั้นเหตุที่มีการสมรสพระราชทานก็เพราะนางเอกของเราเกิดถูกตาต้องใจพระเอกเข้าเลยต้องไปของร้องพ่อซึ่งเป็นเสนาบดีกรมอาญาก็ไปร้องขอฮ่องเต้จัดการในงานแต่งนี้เสีย พระเอกก็เลยต้องร้องเพลง “แล้วฉันเลือกอะไรได้ไหม” เป็นอย่างเดียว ซึ่งตัวนางเอกเองที่เกิดไปต้องใจกับพระเอกเข้าก็ดันเป็นตอนที่นางความจำเสื่อมด้วยแหละทั้งนิสัยแต่เก่าก่อนก็เปลี่ยนไปเป็นหน้ามือหลังมือกันเลย พอแต่งเข้าบ้านพระเอกก็อ่อนแอ เรียกร้องความสนใจต่างๆ นานา พระเอกก็ไม่เข้าหอเสียทีแถมไปสอยอนุมาอีกตั้ง 4 เข้าบ้านทำเอานางเอกเราเสียหน้า จนเมื่อเกิดเหตุการณ์หนึ่งขึ้นนางเอกหัวฟาดความทรงจำเก่าแก่ก็เริ่มกลับมา นิสัยแต่เก่าก่อนมาแบบเก่งยุทธ์ กล้าตัดสินใจ ไม่อ่อนแอ กลับมาแล้วแต่ก็ดันลืมไปว่าได้แต่งงานกับพระเอกมาเป็นฮูหยินของท่านแม่ทัพ งานนี้ล่ะ นางเอกอยากหย่าแต่พระเอกเกิดดันชอบนางเอกแนวนี้ขึ้นมาก็ไม่ยอมสิคะ งานนี้ท่านแม่ทัพก็ต้องตามตื๊อฮูหยินของตัวแล้วล่ะ งานยากงานช้างเลยเน้อ

ด้วยเพราะเป็นสองเล่มของคนเขียนที่เราอ่านแล้วสนุกดีแม้ว่าจะไม่ได้มีอะไรให้ประหลาดใจนักแต่มันก็ไม่ได้โหวงเหวงจนอ่านแล้วไม่สนุกแม้ว่าบางเรื่องอาจจะเบาหวิวไปสักหน่อยก็ตามแต่มันก็ถัวๆ กับความสนุกของความฮาในแง่ของนางเอก พระเอก และตัวคนสนิทของทั้งคู่มันก็มีเรื่องราวปลีกย่อยอีกหลายๆ เรื่องทำให้ความเบากลายเป็นความสนุกที่เราเองต้องบอกว่าอย่าได้คิดมากไปแม้ว่าบางตอนเราอาจจะบอกว่าพระเอกทำไมเป็นถึงแม่ทัพถึงได้เกิดความกังขามาว่าทำไมหนอนายไม่เห็นจะเก่งเลยมีแต่ยอมท่านฮูหยินอยู่ร่ำไปเช่นนี้ล่ะ แต่เอาค่ะอ่านเพลินสนุกดีใช้ได้สำหรับตัวเองเลยค่ะ

[Gigi W · Rating 2 out of 5]

อิหยังวะ 😅 คือยังไงดีหล่ะ ไม่ใช่ไม่สนุก ก็สนุกแหละ แต่แบบรู้สึกมันผสมผเสมั่วๆ ไปนิด จะไปทางการเมืองเข้มข้นก็ไม่ใช่ แต่ก็พยายามจะลากเข้าเรื่องซีเรียสบ้านเมือง บลาๆ

— spoilers —

นางเอกไม่ให้เกียรติพระเอกเลยที่ไล่ตีพระเอกต่อหน้าลูกน้องในเรือน แถมตอนที่รู้ว่าพระเอกอยู่ในอันตรายคือมันน่าจะทำอะไรได้โดยที่ไม่ต้องเอาตัวเองไปเสี่ยงอ่ะ นางเอกจะฉลาด แต่ก็เหมือนบ้าบิ่นเกินไป บอกว่าหลักการครองคู่ต้องเป็นตัวของตัวเอง เรื่องไหนยอมไม่ได้ก็ไม่ยอมก็เข้าใจ แต่ไม่ยอมแล้วไปฟาดฟันกันมันแบบ ใช่เหรอ รู้สึกขัดๆ พยายามให้นางเอกดูเป็นจอมยุทธ์หญิงเท่ห์ๆ แต่อ่านแล้วรู้สึกไม่อินตรงไหน

แล้วเรื่องสาวใช้นางเอกจะยึกยักกันอยู่ทำไมตั้งนานอะ ถ้าคิดไว้แล้วว่าอยากให้เป็นภรรยา ไม่ใช่อนุ ก็บอกไปตั้งแต่แรกตอนที่พระเอกรับปากองค์รักษ์มาเลยสิ ยื่นข้อเสนอไป ไม่ใช่มาวางมวยกันเล่นๆ ให้บ่าวไพร่ดู พิลึกอะ ไหนตอนแรกนางเอกเป็นคนแมนๆ ตรงๆ แบบชาวยุทธ์ เรื่องแค่นี้ทำไมไม่ยื่นข้อเสนอกลับไปแมนๆ มาเล่นพ่อแง่แม่งอนอะไรนานสองนาน ประหลาดและน่ารำคาญมาก ปกติไม่เคยรำคาญนางเอกคนไหนของนักเขียนท่านนี้ แต่ครั้งนี้รำคาญมาก

นี่ยังไม่นับการที่นางเอกไปตีสนิทศัตรูตอนแรก คือแบบนางเอกก็ไม่ได้ดูเก่งมาก ศัตรูดูเก่ง ขี้ระแวง และโหดพอตัว ทำไมนางเอกล้วงความลับ+ป้ายหยกมาง่ายขนาดนั้น ไม่สมเหตุสมผล แถมนางเอกยังแบบว่าหักหลังศัตรูได้หน้าตาเฉยมากๆ

เห้อ แอบผิดหวังกับเรื่องนี้

[Fonfoniny · Rating 1 out of 5]

ยิ่งอ่านยิ่งรำคาญนางเอกกกก
ตอนแรกบอกไม่รักๆพระเอก พอเค้าบอกว่าไม่มีอนุก็ใจอ่อนซะงั้น ขี้โวยวาย อิบ้าาาา

[Noo · Rating 4 out of 5]

เบาๆ สนุกดีนะตามสไตล์โม่เหยียน พล๊อตเดาได้ แต่เรื่องนี้ด้วยความที่นางเอกความจำมาๆ หายๆ รู้สึกว่าซ้ำกับเรื่องจอมยุทธ์ทุรยศอ่ะ

[Kittenlittle · Rating 3 out of 5]

อ่านได้เพลินๆ ไม่คิดอะไรมาก สนุก ตามสไตล์โม่เหยียน นางเอกเรื่องนี้เก่ง ทันเกม บางทีก็ดูเก่งเกินไปนะ

[Lomabee · Rating 3 out of 5]

ถือว่าสนุกใช้ได้นะ อ่านเพลินๆ อ่านง่าย เนื้อเรื่องไม่มีอะไรมาก เป็นพลอตที่เดาทางได้อยู่แล้ว แต่ก็เอาไว้อ่านเล่นๆ เพลินๆ แก้เครียดได้อยู่นะ เผื่ออ่านเรื่องหนักๆ มา หยิบเรื่องนี้มาอ่านคลายสมองงี้ เป็นเรื่องแบบไม่ต้องคิดอะไรมากอ่ะ

เสียดาย ตอนสุดท้ายไม่คลายปมให้หน่อย ว่าตกลงตัวร้ายรู้รึยังว่าโดนนางเอกหลอก แอบรักแอบชอบเมียชาวบ้านอยู่ตั้งนาน โถ่.... นิยายแบบนี้ชอบตัดจบทุกที